บททั้งหมดของ ปิ๊งรักรุ่นพี่จอมซึน: บทที่ 1 - บทที่ 10

@คอนโด.#KhanomTalk..วันนี้ทั้งวันวิ่งวุ่นอยู่กับการขนของเข้ามาอยู่คอนโดใหม่ที่แม่ซื้อเอาไว้ให้เพื่อเป็นของขวัญวันเรียนจบ แต่ฉันคงต้องย้ายเข้ามาอยู่ก่อนเพราะถึงวัยที่ต้องเข้าเรียนมหาวิทยาลัยแล้ว และอีกหนึ่งเหตุผลก็คือทนอยู่ที่บ้านไม่ไหวเพราะลูกติดภรรยาใหม่ของพ่อมือสองข้างถือของพะรุงพะรังเข้ามาในลิฟต์ และยังมีกล่องเล็กอีกสองกล่องวางอยู่ที่พื้น ด้วยความสูงของฉันที่สูงเพียงแค่ 160 เซนติเมตรเท่านั้น แถมยังถือของอีกทำให้ไม่มีมือข้างไหนว่างที่จะกดลิฟต์ได้เลยแต่แล้วก็มีชายหนุ่มใจดีคนหนึ่งที่สวมเสื้อสเวตเตอร์สีดำ กางเกงยีนสีซีดขาดหัวเข่านิดๆ แถมยังใส่หมวกแก๊ปอาดิดาสสีดำที่ถูกดึงลงมาจนแทบไม่เห็นดวงตา เดินตามหลังเข้ามาในลิฟต์แล้วก็กดปุ่มชั้นให้ เพราะฉันพยายามเอาข้อศอกกดปุ่มลงไปแล้วแต่มันก็ไม่โดนสักที“ขอบคุณค่ะ”ดวงตากลมโตดุจตุ๊กตาบาร์บี้ของฉันเมื่อช้อนสายตาขึ้นมองคนตัวสูงที่กดลิฟต์ให้ถึงกับตาโต โอ้แม่เจ้า ด้วยรูปร่างของคนตัวสูงที่มองจากสายตาดูแล้วเขาน่าจะสูงราว ๆ180 เซนติเมตรได้ ผิวพรรณขาวผ่องออร่ามาก จมูกก็โด่งเป็นสันเห็นแล้วอยากลองลูบดู โดยรวมแล้วคือหล่อมาก หล่อตะโกน พระเอกเกาหลีสุดๆ เห

#InjaeTalk..ยัยเด็กใหม่ข้างห้องชื่อ ‘ขนม’ ดูรวมๆ แล้วก็น่ารักดี ดูโก๊ะๆ และซุ่มซ่าม ไม่รู้ว่านิสัยเป็นแบบนั้นอยู่แล้วหรือตั้งใจเข้ามาอ่อยผมกันแน่ แต่ผมขอผ่านไปก่อนแล้วกันเพราะยังไม่อยากมีแฟน แต่ถ้าจะมาเล่นๆ ก็ได้นะผมไม่ถือก่อนจะเป็นคนเย็นชาแบบนี้ผมก็มีเคยมีแฟนมาก่อนนะครับ เพราะเคยมีแฟนและก็รักมากด้วยเวลาเลิกกันไปมันเลยเจ็บ และชินชาจนกลัวการมีความรักไปเลยเธอเป็นแฟนคนแรกที่เริ่มคบกันตอนเราเรียนอยู่ปีหนึ่ง ผมเรียนคณะเศรษฐศาสตร์ ส่วนเธอเรียนคณะนิเทศศาสตร์สาขาวิชาศิลปะการแสดง ไม่รู้ว่าเป็นเพราะเธอเรียนสาขานี้หรือเปล่าถึงทำให้เธอแสดงละครต่อหน้าผมได้เก่งนักเชียวเราคบกันมาได้หกเดือนดูภายนอกก็เหมือนจะรักกันดี และไม่เคยงี่เง่าใส่กันเลย ผมให้อิสระกับเธอได้ตลอดอยากไปไหนก็ไปไม่เคยห้ามจนวันหนึ่งผมพบเธอควงอยู่กับผู้ชายอีกคนที่ห้างโดยบังเอิญ และที่สำคัญตอนนั้นเรายังไม่ได้เลิกกัน วินาทีนั้นบอกได้เลยว่าทั้งเจ็บและจุกที่อกแบบที่ไม่เคยได้รับมาก่อน และนั่นก็เป็นสาเหตุที่ทำให้เราเลิกกัน เพราะเธอยอมรับเองกับปากว่าเธอเบื่อที่ต้องคบกับผู้ชายที่เอาแต่อยู่กับตัวเลขในหนังสือแบบผม อยากลองหาประสบการณ์ใหม่ๆ ก

#InjaeTalk..ยัยเด็กข้างห้องมาขอให้สอนการบ้านให้ ‘หึ อยากจะรู้ว่าโง่จริง หรือแกล้งโง่เพื่อเข้าหาผมกันแน่’ ผมจึงอนุญาตให้เข้ามาในห้องได้ และก็รับปากว่าจะสอนให้แต่ใครจะรู้ว่ายัยเด็กนี่สอนเท่าไรก็ไม่เข้าหัวสมอง ผมเป็นคนที่ชอบตัวเลขมาตั้งแต่เด็ก การบ้านง่ายๆ แค่นี้มองโจทย์แค่ผ่านตาก็ทำได้แล้ว แต่ไม่ใช่กับเธอที่ชื่อ ‘ขนม’ สอนอยู่นานกว่าจะเข้าใจ เฮ้อ เล่นเอาเสียพลังงานสมองไปมากอยู่เหมือนกัน“ขนมขอไลน์พี่อินแจได้มั้ยคะ” นี่คือเสียงของขนมที่เอ่ยกับผมตอนที่เธอทำงานที่อาจารย์สั่งเสร็จเรียบร้อยแล้วเธอจ้องผมกะพริบตาปริบๆ พร้อมกับยิ้มหวาน ความจริงเธอก็น่ารักมากแต่ผมยังยืนยันคำเดิมว่ายังไม่อยากมีแฟน“เอาไปทำไม” ผมตอบกลับเสียงแข็ง“ขอเผื่อไว้ไงคะ เผื่อต้องการความช่วยเหลืออย่างเช่นวันนี้ ขนมจะได้ทักมาหาพี่ก่อน” คนตัวเล็กเอ่ยขึ้นและกำลังจดจ้องที่ใบหน้าของหล่อเพื่อรอฟังคำตอบ“อืม” ใจอ่อนยอมให้จนได้เราทั้งสองยกสมาร์ตโฟนเครื่องหรูขึ้นมาสแกนแลกไลน์ของกันเอาไว้ ดูเธอจะดีใจเอามากที่ได้ไลน์ของผมไป“ขอบคุณนะคะ ไว้ขนมจะทักหานะ” ยัยตัวเล็กนี่ได้คืบจะเอาศอก“อืม แต่จะตอบมั้ยก็อีกเรื่อง”“งือ พี่อินแจอะ ถ้าขน

#InjaeTalk..เหมือนคนตัวเล็กจะลืมตัวว่าตนเองยังอยู่ในร่างเปลือยเปล่าที่มีแค่ผ้าขนหนูปกคลุมอยู่แค่นั้น ผมก็เป็นผู้ชายทั้งแท่งนะครับจะไม่ให้มองเลยมันก็จะผิดวิสัยผู้ชายแท้ แต่หุ่นเธอนี่ซ่อนรูปใช่ย่อย เห็นตัวเล็กๆ แบบนี้ ตรงก้อนกลมที่อยู่หน้าอกไม่ได้เล็กตามตัวเลย สีผิวของเธอที่ว่าขาวมากอยู่แล้ว พอมาอยู่ในร่างที่นุ่งน้อยห่มน้อยแบบนี้แล้ว มันกลับขาวผ่องมีน้ำมีนวลน่าสัมผัสเข้าไปใหญ่ นี่คิดอะไรอยู่เนี่ยไอ้อินแจ“รีบไปใส่เสื้อผ้าได้ละ หรือว่าตั้งใจจะอ่อย” พูดไล่เพื่อข่มสายตาไม่ให้มอง ยังไม่รู้แน่ชัดว่าเลยว่าเธอเข้าหาผมเพราะแค่ต้องการแค่เรื่องบนเตียงหรือเปล่า จึงได้เผลอดุและพูดส่อไปในทางไม่ดีออกไปเพื่อให้เธอรีบไปแต่งตัวให้เรียบร้อยกว่านี้“ไม่ได้อ่อยสักหน่อย” เสียงคนตัวเล็กเอ่ยเถียงตอบเสียงเบาใบหน้าขาวของเธอเปลี่ยนเป็นสีแดงก่ำราวกับลูกตำลึงอย่างเห็นได้ชัด น่าจะเขินอยู่ไม่น้อยที่ได้ฟังคำพูดของผมไปหลังจากที่เธอพูดจบก็หายเข้าไปในห้องทันที คงจะรีบไปใส่เสื้อผ้าตามที่ผมบอก.....#KhanomTalk..พี่อินแจบ้ามาหาว่าฉันอ่อย โดยเฉพาะเวลาที่สายตาคู่นั้นมองไปยังส่วนต่างๆ ตามเรือนร่างแล้วนั้น บอกเลยว่าเขิน

ตอนนี้เราทั้งสองจ้องกันอย่างไม่มีใครยอมละสายตาออกจากกันเลย ตึกตัก ตึกตัก โอ๊ย ฉันยอมแพ้แล้วจ้า หล่อเกินต้านทานแบบนี้ขนมทนไม่ไหวแล้วค่ะฉันกระพริบตาปริบๆ เอนศีรษะไปทางด้านหลังเพื่อให้หน้าของเราออกห่างจากกันก่อนที่จะหัวใจวายตายไปเสียก่อน“ขะ…ขอบคุณนะคะที่ให้กลับมาด้วย” ฉันเอ่ยขึ้นเพื่อทำลายความเงียบด้วยน้ำเสียงตะกุกตะกัก ใบหน้าสวยเปลี่ยนเป็นสีแดงระเรื่อและร้อนผ่าวลามไปจนถึงใบหู“อยู่คนเดียวได้รึเปล่า” คนตัวสูงหยัดกายขึ้นตรงและถามฉันกลับ น้ำเสียงของเขาดูอ่อนโยนนุ่มนวลขึ้นมากกว่าแต่ก่อน“ขนมอยู่ได้ค่ะ” ส่งยิ้มหวานแล้วแสร้งตอบออกไป แม้จะเดินได้ไม่สะดวก แต่หญิงแกร่งอย่างขนมจะทำตัวเป็นภาระคนอื่นไม่ได้หรอกนะ ฉันไม่ใช่คนอ่อนแอขนาดนั้น แม้จะอยากอ้อนเขามากก็เถอะ“งั้นเดี๋ยวพี่มา” พูดจบเขาก็เดินออกจากห้องไป ปล่อยให้ฉันมองตามแผ่นหลังของเขาแบบงงๆ‘เดี๋ยวพี่มา’ เขาจะกลับมาอย่างนั้นเหรอ ฉันเข้าใจถูกใช่มั้ย เวลาที่เขาทำตัวแปลกไปจากเดิมมันทำให้รู้สึกว่าหัวสมองจะหยุดทำงาน หรือเรียกง่ายๆ ว่าโง่ขึ้นมานั่นเองพวกเรากลับมาถึงคอนโดกันประมาณบ่ายสองโมง ตอนนี้ฉันกำลังนอนดูซีรีส์เรื่องโปรดอยู่แล้วรู้สึกว่าง่วงขึ