ตอนที่ 2 รู้จักกันไว้ไม่เสียหาย

อึบ! ฉันดันตัวลุกออกจากเตียงด้วยความขี้เกียจ ก็เมื่อคืนกว่าจะนอนหลับได้น่าจะปาไปเกือบตีสอง สงสัยคงเป็นเพราะเปลี่ยนที่นอนใหม่เลยยังไม่คุ้นชิน รู้อย่างนี้ให้ณิชามานอนเป็นเพื่อนเสียดีกว่า

บ่ายของวันนี้ฉันมีนัดกับณิชาไปดูหนังกันที่ห้างสรรพสินค้าที่อยู่ไม่ไกลจากคอนโดมาก และวันนี้ณิชาก็มาพร้อมกับพี่ณัฐ พี่ชายของนางอีกตามเคย

…..

@ห้างสรรพสินค้า

.

“หวัดดีครับน้องขนม” เสียงทุ้มเอ่ยทักทายพร้อมกับส่งยิ้มมาให้

“สวัสดีค่ะพี่ณัฐ วันนี้ว่างเหรอคะถึงได้มากับณิชาได้” ฉันทักทายออกไปตามมารยาท

“ก็พี่ชายฉันอยากมาด้วยน่ะสิ ไม่รู้ว่าอยากมาเที่ยวหรืออยากมาหาใครกันแน่” ณิชาพูดพลางอมยิ้มมองหน้าฉันกับพี่ณัฐสลับกันไปมา

พี่ณัฐเป็นผู้ชายที่หล่อและสูงมาก ฉันกับณิชาสูงเพียงแค่หน้าอกของพี่เขาเท่านั้นเอง เขาเรียนอยู่มหาวิทยาลัยเดียวกับพวกเราด้วยนะ แต่ใกล้จะจบแล้วเหลืออีกแค่ปีเดียว

พี่ณัฐเป็นผู้ชายที่ใจดีมากๆ และดูจะหวงน้องสาวตลอด เวลาที่ฉันชวนณิชาไปเที่ยวที่ไหนก็อาสาขับรถไปส่งและอยู่เฝ้าน้องสาวทั้งวัน ถ้ายัยณิชาไม่ใช่น้องสาว คนอื่นคงจะคิดว่าทั้งคู่เป็นแฟนกัน

“แล้วนี่แกไม่ได้นอนหรือยังไง ขอบตาอย่างกับหมีแพนด้า”

“เห็นชัดขนาดนั้นเลยเหรอ” รีบยกโทรศัพท์ขึ้นส่องดูรอบดวงตาของตัวเอง ขนาดฉันทารองพื้นและคอนซีลเลอร์ปิดทับแล้วนะยังมองออกอยู่อีกหรือเนี่ย

“ฉันล้อเล่น ฮ่าฮ่า” เฮ้อถึงกับรีบถอนหายใจเล่นอะไรไม่เล่นนะยัยณิชา ฉันก็ดูสภาพตัวเองก่อนจะออกจากคอนโดมาแล้วนะนึกว่าจะพลาดอีก

“เข้าไปในโรงหนังกันเถอะ ใกล้ได้เวลาละ” ณิชาเอ่ยชวน พร้อมกับเดินเข้ามาคล้องแขนของฉันกับพี่ชายของเธอคนละข้างแล้วพากันเดินเข้าไปในโรงภาพยนตร์

ในขณะที่พวกเรากำลังเข้าไปนั่งเก้าอี้ตามตำแหน่งในตั๋วหนัง สายตาของฉันมันก็ดันจับจ้องไปยังเจ้าของที่นั่งที่อยู่ติดกัน ‘บังเอิญจัง’ คิดในใจพร้อมกับลอบยิ้มออกมา และเขาเองก็เหมือนจะหันมาทางฉันแวบหนึ่งก่อนจะหันกลับไป

ฉันก้มหน้าลงยื่นมือเล็กไปจัดเบาะนั่งที่พับอยู่ให้กางออกแล้วหย่อนก้นลงไป โดยที่ณิชานั่งถัดจากฉันและอีกตัวก็เป็นของพี่ณัฐ

“นี่ไง ผู้ชายที่ฉันพูดถึงเมื่อคืน” หันไปกระซิบข้างหูณิชา และเธอเองก็หันมองไปคนที่ถูกพูดถึงอย่างตั้งใจ

“อร๊าย หล่ออะแก นี่ขนาดในที่มืดนะ ออร่ายังพุ่งขนาดนี้”

“อย่าเสียงดัง แกก็อย่ามองตรงๆ สิ เดี๋ยวพี่เขาก็รู้ตัวหรอก” รีบเอ่ยปรามทันที เมื่อเพื่อนรักของฉันมันดันเผลอร้องกรี๊ดออกมา ดีนะที่เป็นเสียงร้องแบบเบาๆ ไม่งั้นคนได้หันมามองกันทั้งโรงภาพยนตร์แน่ ๆ

ใช่แล้วคนที่นั่งอยู่ข้างฉันไม่ใช่ใครที่ไหน พี่ชายข้างห้องที่เอาแต่เมินฉันนั่นเอง เขาน่าจะมากับกลุ่มเพื่อนเพราะได้ยินเสียงพูดคุยของผู้ชายหลายคนที่นั่งอยู่ใกล้กัน

แอบเหล่ตาลอบมองรุ่นพี่ที่นั่งติดกัน ก็หล่อขนาดนี้ใครบ้างจะไม่เผลอมอง ‘โอปป้า’ เผลอเรียกในใจพร้อมกับอมยิ้ม ถือว่าครั้งนี้เป็นครั้งที่สองแล้วนะที่เจอกันโดยบังเอิญ เมื่อคืนที่ระเบียงฉันไม่นับ

นี่ขนาดพวกเรามาดูนั่งหนังผีกันนะ แต่ฉันกับณิชาดูเหมือนจะมีความสุขกันแบบแปลกๆ ฮ่าฮ่า ก็แอบมองผู้ข้างๆ แล้วรู้สึกมีความสุข ไม่รู้มาดูหนังหรือมาดูผู้ชายกันแน่ เห็นพวกเราทั้งสองคนเป็นแบบนี้ แต่ขอบอกไว้ก่อนเลยว่าพวกเรายังไม่เคยมีแฟนนะคะ โสดสนิทจ้า

ในระหว่างที่มองหน้าจอสี่เหลี่ยมขนาดใหญ่ที่กำลังฉายภาพอยู่ ฉันก็ลืมตัวดันไปหยิบแก้วน้ำที่อยู่อีกฝั่งขึ้นมาดูด ก็ว่าทำไมมันรู้สึกซ่าๆ ฉันสั่งน้ำแดงแต่ที่กินมันคือน้ำโค้ก แล้วก็ดันดูดเข้าไปหลายอึกเสียด้วยเพราะคอแห้ง พอนึกขึ้นได้ก็รีบหันไปทางเจ้าของแก้วแล้วรีบวางลงที่เดิม

“ขะ…ขอโทษค่ะ” สายตาเย็นชาที่จ้องมาทางฉันราวกับคาดโทษทำให้ฉันทำตัวไม่ถูก ทำได้แค่รีบเอ่ยคำขอโทษออกไป

ฉันเลื่อนสายตาขึ้นมองพร้อมกับกระพริบตาปริบๆ อ้อนวอนให้เขาให้อภัย ก็คนมันลืมตัวนี่นาคงไม่ถึงกับโกรธกันหรอกนะ

“...” ไร้เสียงตอบกลับดังเดิม

“เฮ้ยไอ้อินแจ รู้จักน้องเค้าด้วยเหรอวะ เห็นมองอยู่นาน สวยเชียวเว้ยเพื่อน” เพื่อนของเขาที่นั่งข้างๆ เอ่ยขึ้นพร้อมกับส่งยิ้มมาทางฉัน

“ไม่รู้จัก” นี่คือเสียงของคนเย็นชาที่ตอบเพื่อนของเขาเพียงสั้นๆ เท่านั้น แล้วก็หันมองจอภาพยนตร์ต่อโดยที่ไม่ได้สนใจฉันเลย

ส่วนฉันก็หน้าหงอยหันกลับมาดังเดิม ถูกผู้ชายเมินมันรู้สึกอย่างนี้นี่เอง แต่ฉันไม่ยอมแพ้หรอก อยู่ข้างห้องกันแท้ๆ อย่างไรก็ต้องมีสักวันที่ต้องสนิทกัน

ดูหนังไปได้เพียงแค่ครึ่งเรื่องอาจจะเป็นเพราะกินน้ำเข้าไปเยอะเลยรู้สึกปวดฉี่ขึ้นมา ฉันจึงยกมือและชูนิ้วขึ้นสี่นิ้วเป็นสัญลักษณ์ว่าฉันอยากเข้าห้องน้ำ ณิชาเองก็พยักหน้ารับเป็นอันรู้กัน

ขณะที่กำลังจะลุกออกจากเก้าอี้ คนที่นั่งข้างๆ ของฉันก็ลุกออกไปเช่นเดียวกัน แต่เขาไม่ได้เดินออกทางฉันหรอกนะ เขาเลือกเดินไปอีกทาง

เฮ้อ โล่ง หลังจากได้ระบายน้ำที่อยู่ในร่างกายออกไปจนหมดมันก็รู้สึกโล่งและสบายตัวไปในทันที จัดการธุระส่วนตัวในห้องน้ำแล้วเสร็จฉันก็เดินกลับเข้าไปในโรงภาพยนตร์

ปึก!

“ขะ…ขอโทษค่ะ” รีบเอ่ยออกไปทันที ไม่รู้หรอกว่าชนเข้ากับใคร แต่รู้สึกว่าชนแรงอยู่เหมือนกัน เพราะฉันนั้นเซไปทางด้านหลังเลยทีเดียว

“นี่เธออีกแล้วเหรอ” เสียงทุ้มต่ำที่เคยได้ยินผ่านหูมาบ้างเอ่ยขึ้น ฉันรีบเงยหน้าขึ้นมองคนตัวสูงทันที ใครจะไปคิดว่าจะชนเข้ากับพี่คนหล่อที่อยู่ข้างห้องอีกแล้ว

“พะ…พี่อินแจ” เผลอเรียกชื่อของเขาออกไป แล้วพี่เขาก็ขมวดคิ้วเข้าหากันเป็นปมจ้องมาที่ฉัน

“ตั้งใจชน” น้ำเสียงแข็งกร้าวราวกับกำลังเอาเรื่องฉันอยู่เอ่ยออกมา

“ปะ…เปล่านะคะ เมื่อกี้มันเป็นอุบัติเหตุ” ฉันรีบแก้ตัวออกไปด้วยน้ำเสียงตะกุกตะกัก

ใครจะไปตั้งใจชนเขากันล่ะ ก็ดันเดินผ่านมาจับจังหวะกับที่ฉันกำลังก้าวออกจากประตูห้องน้ำพอดี มันไม่ทันได้มองจริงๆ และก็ไม่ได้ตั้งใจสักหน่อย

“เมื่อกี้เธอเรียกชื่อฉัน” เขาพูดพลางยกนิ้วชี้หน้าตัวเอง

“เออ…คือ เมื่อกี้ได้ยินเพื่อนพี่เรียกชื่อเลยเผลอเรียกตาม” ทำไมตอนนี้ถึงได้รู้สึกประหม่ากันนะ ราวกับกำลังถูกสอบปากคำอย่างไรไม่รู้ แต่ก็ทำใจดีสู้เสือตอบออกไป

“...” เขาไม่ได้ตอบกลับ จะถือว่าเขาไม่คัดค้านที่ฉันเรียกเขาแบบนี้ละกัน

“หนูชื่อขนม ต่อไปหนูขอเรียกว่าพี่อินแจนะคะ อย่างน้อยเราก็เป็นเพื่อนบ้านกัน ทำความรู้จักกันไว้ก็ไม่เสียหาย” เมื่อได้ทีว่าเขาไม่ได้ต่อว่าอะไร ฉันก็รีบแนะนำตัวออกไปทันทีพร้อมกับส่งยิ้มหวานให้

“อืม” เสียงตอบสั้นๆ ที่ฉันได้ฟังแล้วรู้สึกดี เพราะเขาไม่ได้ปฏิเสธ

“ถือว่าเรารู้จักกันแล้วนะคะ เมื่อกี้ขอโทษนะคะที่เดินชน ไม่ทันได้มองจริงๆ ค่ะ เดินออกมาก็ชนพี่เลย ยกโทษให้ขนมนะคะ นะ นะ” ฉันพูดอ้อนพร้อมกับส่งมือเล็กคว้าชายเสื้อยืดและกระตุกเบาๆ

“ไม่ได้โกรธ แล้วนี่จะเข้าไปได้รึยัง” โดนลูกอ้อนของยัยขนมเข้าไปมีหรือจะโกรธได้ลง ฉันรีบคลี่ยิ้มจนตาหยีให้เขาทันทีพร้อมกับพยักหน้าขึ้นลง แล้วเดินตามหลังต้อย ๆ เข้าไปนั่งประจำที่ดังเดิม

หลังจากที่ดูหนังจบและไปหาอะไรกินกันต่อ พวกเราก็แยกย้ายกันกลับเพราะนี่ก็เป็นเวลาเย็นมากแล้ว อีกอย่างฉันยังไม่ค่อยรู้เส้นทางและพึ่งฝึกขับรถมาได้ไม่นานไม่อยากขับตอนค่ำมืด

…..

@คอนโด

.

ฉันม้วนตัวอยู่บนเตียงนอนหลายตลบ แค่คิดถึงหน้าพี่ชายที่อยู่ข้างห้องมันก็เขินจนทำตัวไม่ถูก ตอนเห็นครั้งแรกในลิฟต์มันก็รู้สึกใช่เลยอะ มันรู้สึกใจเต้นแรงและเขินแบบที่ไม่เคยเป็นกับใครมาก่อน ‘ขนมจะยกให้เป็นว่าที่แฟนคนแรกเลยแล้วกันนะคะพี่อินแจ’

ถึงเขาจะชอบเมินกันบ้างก็เถอะ แต่ฉันไม่เชื่อหรอกว่าเขาจะเมินได้ตลอด เพราะถ้าคนอย่างยัยขนมอยากตามจีบใครสักคนก็ต้องจีบให้ติด เพราะฉันจะรุกจนกว่าจะได้เป็นแฟนกันเลยคอยดู