Share

บทที่ 15

Author: กระจอก
ฉู่เฉินนั่งขัดสมาธิ จนถึงช่วงเวลาเย็นของอีกวันหนึ่ง

ฉู่เฉินลืมตาขึ้นมา พรูลมหายใจหยาบแล้วก็กำหมัด รู้สึกว่าร่างกายของเขาเต็มไปด้วยพลัง!

จากนั้นฉู่เฉินก็ยืนขึ้น เพียงก้าวออกไปก็เคลื่อนตัวไปด้านข้างสองเมตร!

เป็นความเร็วที่รวดเร็วมาก!

จากนั้นเขาก็ต่อยออกไป และเสียงที่ทะลุผ่านอากาศก็ทำให้ได้ยินเสียงอึกทึก

กำแพงที่อยู่ห่างออกไปหลายเมตร ภายใต้การโจมตีของหมัด ก็พังทลายเป็นราบกอง

แข็งแกร่ง!

ฉู่เฉินดีอกดีใจ!

ด้วยความแข็งแกร่งเช่นนี้ เหตุใดจึงต้องกังวลว่าจะไม่สามารถโล่นแล่นในเจียงจงได้!

หลิ่วชิงเหอ หลิ่วหรูเยียน พวกเธอรอก่อนเถอะ ฉันจะแก้แค้นพวกเธอให้สาสม

ฉู่ซื่อกรุ๊ปก็จะกลับมาอยู่ในมือของฉู่เฉินอีกครั้ง

ถอนหายใจออกมา ฉู่เฉินรับโทรศัพท์จากกู้รั่วเสวี่ย

“หมอเทวดาฉู่ คุณอยู่ที่ไหนคะ?” กู้รั่วเสวี่ยถามด้วยรอยยิ้ม

ฉู่เฉินบอกที่อยู่ของตัวเองไป

ไม่นานเฟอร์รารี่สีแดงสุดเท่ เสียงมอเตอร์ดังมาจากระยะไกลและหยุดอยู่หน้าบ้านใหญ่ของตระกูลฉู่

ประตูรถถูกเปิดออก กู้รั่วเสวี่ยสวมกระโปรงยาวถึงเข่าสีแดงเพลิงและแว่นกันแดด ก้าวลงจากรถด้วยขาเรียวสีขาวแล้วจึงออกมา

งดงาม!

ท่าทางสง่างาม

นี่มันระดับเทพธิดา

โดยเฉพาะกระโปรงยาวถึงเข่าสีแดงเพลิงนั่นอีก มันเป็นสไตล์สายเดี่ยวที่มีหน้าอกคู่หนึ่งที่น่าภาคภูมิใจ ขาวราวกับนมวัวซึ่งทำให้ฉู่เฉินที่กำลังเดินออกมาจากบ้านไม่สามารถละสายตาได้เลย

รูปร่างนี้ช่างสมบูรณ์แบบ

“หมอเทวดาฉู่” กู้รั่วเสวี่ยยิ้ม ถอดแว่นตากันแดดออก เดินมาข้างหน้าอย่างรวดเร็ว เข้าไปคล้องแขนของฉู่เฉินไว้แล้วซุกแขนของเขาไว้ในอกอันใหญ่และอ่อนนุ่มของเธอ

มันรู้สึกนุ่มนวลและอ่อนโยน ทำให้ฉู่เฉินรู้สึกพองโตขึ้นอย่างอดใจไม่ได้

วิชาเก้าผันกลืนสวรรค์ในกายของเขา เกือบจะโคจรอย่างอัตโนมัติ

สมแล้วที่เป็นกายาศักดิ์สิทธิ์เก้าหยิน!

ทุกครั้งที่ฉู่เฉินได้สัมผัสกู้รั่วเสวี่ย ร่างกายของเขาจะร้อนรุ่มไปทั่ว อยากจะกดเธอลงไปใต้ร่างของเขา

ยังดีที่ฉู่เฉินในตอนนี้ได้อยู่ถึงระดับฝึกปราณระดับสาม สามารถควบคุมความร้อนรุ่มในร่างกายตัวเองได้ ยิ้มพร้อมกล่าวว่า “คุณกู้มาเร็วจังนะครับ”

“คิกคิก ก็ฉันอยากเจอคุณนี่” กู้รั่วเสวี่ยยิ้มกว้าง

ฉู่เฉินหน้าแดง “ไปกันเถอะครับ”

สักพักทั้งสองก็ขึ้นรถไป ตรงไปยังงานชุมนุมวงการแพทย์ของตระกูลกู้คืนวันนี้

บนรถฉู่เฉินสังเกตเห็นขาเรียวยาวสีขาวเหมือนหิมะคู่ของกู้รั่วเสวี่ยมากกว่าหนึ่งครั้ง

ขาคู่นี้ ช่างขาว ช่างยาว ช่างตรงอะไรขนาดนี้

ราวๆ ยี่สิบนาที รถก็หยุดอยู่ที่หน้าประตูเฉียนหลงวิลล่า

ขณะนี้ตรงหน้าประตูเฉียนหลงวิลล่า เต็มไปด้วยรถหรูมากมาย รถเบนซ์เอย ไมบัคเอย เบนท์ลีย์เอย เฟอร์รารี่เอย โรลส์รอยซ์เอยและอื่นๆ อีกมากมาย มีหมดทุกยี่ห้อ

พวกนี้ล้วนแต่เป็นคนมีหน้ามีตาของเจียงจง คืนนี้ก็มาเข้าร่วมงานประชุมหมอยาของตระกูลกู้

ท้ายที่สุดแล้วตระกูลกู้ เป็นบริษัทขนาดใหญ่ที่มีอุตสาหกรรมทั่วประเทศ

โดนเฉพาะธุรกิจยาที่เพิ่งเปิดกิจการใหม่ ยังสามารถดึงดูดก้อนเงินได้มหาศาล

งานชุมนุมวงการแพทย์คืนนี้ ในความเป็นจริงคือการบูรณาการทรัพยากรและเลือกบริษัทตัวแทนบางแห่งจากเจียงจงเพื่อการลงทุนและการพัฒนาร่วมกัน

ฉะนั้นในงานส่วนมากล้วนแต่เป็นเจ้าใหญ่นายโตของธุรกิจยาในเจียงจง

ฉู่เฉินและกู้รั่วเสวี่ยเพิ่งลงมาจากรถ ที่นั่นมีรถปอร์เช่ 911 สุดเท่จอดอยู่

หลังจากนั้นร่างของหลิ่วหรูเยียนที่สวมใส่กระโปรงคลุมสะโพกสั้นสีดำ ข้างหลังผ่ายาวเป็นรูปตัววีลึก พร้อมกับรองเท้าส้นสูงสีดำ ลงมาจากรถ ท่าทางสูงส่งเย็นชา

และมันบังเอิญมาก หลิ่วหรูเยียนมองเห็นฉู่เฉินที่อยู่ตรงนั้นพอดี เธอขมวดคิ้วทันทีและพูดอย่างไม่พอใจ “คนไร้ประโยชน์แบบมัน มาได้อย่างไรกัน?”

หลิ่วหรูเยียนที่สวมส้นสูงได้แต่คิด หน้าอกเต็มสั่นขึ้นลง เธอเดินไปพูดอย่างไม่พอใจ “ฉู่เฉิน คนไร้ประโยชน์แบบแก มาทำอะไรที่นี่?”

เมื่อได้ยินเสียง สีหน้าของฉู่เฉินก็เปลี่ยนไป หันศีรษะไป ก็เห็นสายตาที่ไม่พอใจของหลิ่วหรูเยียนที่จ้องมองมายังเขา

“ฉันมาที่นี่ แล้วมันเกี่ยวอะไรกับเธอเหรอ?” ฉู่เฉินตอกกลับไป

หลิ่วหรูเยียนได้ยินเช่นนั้นก็โกรธเป็นฟืนเป็นไฟ ตะโกนขึ้นมา “ไอ้คนไร้ประโยชน์! ทำไมแกกล้าพูดกับฉันแบบนี้?”

“ฉันจะอย่างนี้นี่แหละ ไม่ยอมเหรอ? งั้นก็มาสู้กันสักตั้งสิ!” ฉู่เฉินยิ้มเยาะอย่างเย็นชา

หลิ่วหรูเยียนโกรธจนแทบจะระเบิด นี่แค่สองวันที่ไม่ได้เจอ ฉู่เฉินไอ้หมาบ้านั่นมันแข็งแกร่งแบบนี้ได้อย่างไรกัน

“ได้สิ! ฉู่เฉิน วันนี้เป็นงานชุมนุมวงการแพทย์ของตระกูลกู้ ฉันไม่เอาความอะไรกับแกหรอกนะ แต่อย่าคิดว่าฉันจะปล่อยแกไปล่ะ!”

“รอจนขายและโปรโมทยาอายุวัฒนะได้สำเร็จคืนนี้ ให้ตลาดยาในเจียงจงทั้งหมดตกอยู่กำมือของฉัน เมื่อนั้นฉู่ซื่อกรุ๊ป

จะถูกเปลี่ยนชื่อเป็นหลิ่วซื่อกรุ๊ปโดยสมบูรณ์!”

“และแกฉู่เฉิน จะเป็นขยะที่ถูกฉันเหยียบตลอดไป!”

หลิ่วหรูเยียนพูดอย่างดุเดือด หันศีรษะอย่างเย่อหยิ่ง บิดสะโพกที่อวบอ้วนและตรงของเธอ มอบแผ่นหลังขาวเนียนให้ฉู่เฉิน แล้วเดินตรงเข้าไปในสถานที่จัดงาน

ฉู่เฉินจ้องไปยังแผ่นหลังของหลิ่วหรูเยียน สายตาเต็มไปด้วยความเย็นชา

เฮอะ!

หลิ่วหรูเยียน ให้เธอได้โอหังไปก่อน

คืนนี้ฉันมีเวลารอเธอมาอ้อนวอนอีกเยอะ!

กู่รั่วเสวี่ยที่อยู่ด้านข้างถามอย่างสงสัย “หมอเทวดาฉู่ นั่นคือลูกสาวของแม่บุณธรรมของคุณใช่ไหมคะ?”

“ใช่ครับ ผู้หญิงหัวสูง เป็นผู้หญิงที่เอาแต่ใจ” ฉู่เฉินพูดขึ้นมาด้วยความเกลียดชัง

คิ้วที่สวยงามของกู้รั่วเสวี่ยขมวด ยิ้มพร้อมพูดว่า “จะให้ฉันจัดการสั่งสอนเธอแทนคุณไหมคะ? ตระกูลกู้ของเราธุรกิจยาในจงเจียงพอมีอำนาจนะคะ”

“ไม่เป็นไรครับ ผมมีแผนการของผม” ฉู่เฉินพูดปฏิเสธไป

หลิ่วหรูเยียน!

หึๆ!

คืนนี้ฉันจะทำให้เธอตกลงมาจากท้องฟ้าให้ได้!

กู้รั่วเสวี่ยพยักหน้า ตอบกลับว่า “ก็ได้ค่ะ”

หลังจากนั้นกู้รั่วเสวี่ยก็ทัดผมไว้ที่หู มองไปยังแผ่นหลังของหลิ่วหรูเยียนครู่หนึ่ง ดวงตาเต็มไปด้วยการเยาะเย้ย

“หมอยาเทวดาฉู่ ฉันจำได้ว่าหลิ่วหรูเยียนเป็นคู่หมั้นของคุณใช่ไหมคะ?” กู้รั่วเสวี่ยพลางจูงฉู่เฉินเข้ามาในงาน พลางถามเขาไปด้วย

ฉู่เฉินก็ไม่ได้ปกปิดอะไร พยักหน้า “ถูกต้องแล้วครับ ตอนนั้นแม่ของผมให้ผมรับหลิ่วชิงเหอแม่บุณธรรมไว้ และยังให้ผมหมั้นหมายกับหลิ่วหรูเยียนด้วย”

“ตอนนี้น่ะ การหมั้นหมายนี้ เป็นโมฆาไปแล้ว!”

“เป็นแบบนี้นี่เอง” กู้รั่วเสวี่ยพยักหน้า ยิ้มหวานพูดว่า “ดูแล้ว หลิ่วหรูเยียนพลาดสิ่งที่ล้ำค่าแบบหมอเทวดาฉู่ไปนะคะ”

“ของล้ำค่า?” ฉู่เฉินขมวดคิ้วอย่างไม่เข้าใจ

กู้รั่วเสวี่ยยิ้ม “ด้วยเทคนิคการแพทย์ของหมอเทวฉู่ ไม่ช้าก็เร็วจะโด่งดังไปทั่วเจียงจง และยังอาจดังไปทั่วมณฑลด้วย พวกเธอสองคนแม่ลูกตระกูลหลิ่วทำกับคุณแบบนี้ แบบนี้ไม่ได้เรียกว่าพลาดสิ่งของล้ำค่าไปเหรอคะ?”

ฉู่เฉินได้ยินเช่นนั้น หัวเราะเหอะๆ ออกมา พยักหน้าพร้อมกับกล่าวว่า “ที่คุณพูดมาไม่มีผิดเลยครับ สองแม่ลูกตระกูลหลิ่ว ไม่ช้าก็เร็วจะได้รับผลที่พวกเธอได้ทำทั้งหมด!”

กู้รั่วเสวี่ยพยักหน้า คิดในใจ

หลิ่วหรูเยียน ผู้ชายแบบนี้เธอก็ยังปล่อยพลาดไปได้ ตาบอดจริงๆ!

งั้นฉันก็จะไม่เกรงใจแล้วนะ

“หมอเทวดาฉู่ งานเลี้ยงใกล้จะเริ่มขึ้นแล้ว พวกเราหาที่นั่งกันก่อนเถอะค่ะ” กู้รั่วเสวี่ยพูดพลางยิ้ม

ฉู่เฉินพยักหน้า เขาเดินตามกู้รั่วเสวี่ยไปยังบริเวณพักผ่อนใกล้ๆ แล้วนั่งลง

ผ่านไปไม่นาน งานเลี้ยงก็เริ่มขึ้น

เสียงปรบมือดังก้อง แสงไฟภายในห้องโถงก็ดับลงค่อนข้างเยอะ

เริ่มต้นก็จะเป็นเปิดงานก่อน ฉู่เฉินไม่ได้สนใจมาก นั่งข้างๆ กู้รั่วเสวี่ย กินดื่มพลางพูดคุยกันไป

ทุกครั้งที่พูดถึงเรื่องตลก กู้รั่วเสวี่ยหัวเราะอย่างหนักจนร่างกายของเธอสั่น และหน้าอกของเธอก็สั่นขึ้นลง ทำให้ฉู่เฉินไม่สามารถละสายตาจากเธอได้

กู้รั่วเสวี่ยก็เหมือนจะรู้ตัวว่ามีสายตาของฉู่เฉินจ้องมองอยู่ เมื่อคิดได้ดังนั้น เธอจึงตั้งใจหยิบนมขึ้นมากล่องหนึ่ง เอามาเหน็บไว้ตรงเนินหน้าอก ใช้หลอดดูขึ้น

ซู๊ด!

เมื่อเห็นภาพนี้ ฉู่เฉินก็เบิกตากว้าง

เหน็บได้ด้วย

“หมอเทวดาฉู่ ดูอะไรอยู่เหรอคะ? คุณก็อยากดื่มนมของฉันเหรอคะ?” กู้รั่วเสวี่ยกะพริบตาดอกท้อเป็นปริบๆ และถามด้วยรอยยิ้ม

ฉู่เฉินอึ้ง

คำพูดนี้มันคลุมเครือนะ!

คลุมเครือเป็นอย่างมาก

กู้รั่วเสวี่ยคนนี้ กำลังยั่วยวนเขาอยู่ใช่หรือไหม?

“แค่กๆ” ฉู่เฉินกระแอ่มขึ้นมาสองที แสร้งทำมองไปยังเวที

หลิ่วหรูเยียนที่อยู่ในฝูงชนก็เห็นฉากนี้เกิดขึ้น และใบหน้าของเธอก็โกรธจัด

เกิดอะไรขึ้น?

ฉู่เฉินก็แค่ขยะคนหนึ่ง ทำไมถึงมีแต่ผู้หญิงชอบมันนะ?

เมื่อเห็นท่าทางที่ใจร้ายของเขา หลิ่วหรูเยียนก็โกรธมาก!

“ต่อไปขอเชิญผู้จัดการใหญ่ของฉู่ซื่อกรุ๊ป คุณหลิ่วหรูเยียนขึ้นมาบนเวทีเพื่อแนะนำยาอายุวัฒนะสินค้าใหม่ที่พวกเขาได้คิดค้นขึ้นมาด้วยครับ!”

แปะๆๆ!

เสียงปรบมือดังก้องไปทั่ว

หลิ่วหรูเยียนหายใจออก ลุกขึ้นมา เธอถือกล่องผ้าไว้ในมือ และก้าวขึ้นไปบนเวทีทีละขั้นภายใต้แสงไฟสปอตไลท์ทางละก้าว

วันนี้เป็นจุดเริ่มต้นที่ทำให้เธอกลายเป็นราชินีแห่งอุตสาหกรรมการแพทย์ของเจียงจง

หลังจากผ่านคืนนี้ไป ฉู่ซื่อกรุ๊ปจะเปลี่ยนชื่ออย่างเป็นทางการ เปลี่ยนเป็นหลิ่วซื่อกรุ๊ป

ฟู่...

หลิ่วหรูเยียนถอนหายใจ เขามองดูฉู่เฉินอย่างเย็นชาและเหยียดหยามที่กำลังพูดคุยและหัวเราะกับกู้รั่วเสวี่ยที่มุมห้อง

ฉู่เฉิน?

ไอ้ขยะไร้ประโยชน์คนหนึ่ง!

คิดจะเอาฉู่ซื่อกรุ๊ปคืน ฝันไปซะเถอะ!

อีกทางหนึ่ง ฉู่เฉินก็มองไปด้านข้างโดยมองไปที่หลิ่วหรูเยียน ซึ่งอยู่บนเวทีและเพลิดเพลินกับเสียงปรบมือของฝูงชน พร้อมกับยิ้มชืดเล็กน้อย

บนเวที หลิ่วหรูเยียนพูดแนะนำยาอายุวัฒนะของเธอไม่หยุดหย่อน ดึงดูดความสนใจของทุกคนในงาน

“เป็นเกียรติมากค่ะ คืนนี้จะขอมอบยาอายุวัฒนะเม็ดนี้ให้กับอดีตผู้บัญชาการเว่ยแห่งเขตทหาร” หลิ่วหรูเยียนยิ้มไปพูดไป ในมือถือกล่องผ้าสีทองอยู่

ช็อกกันทั้งงาน!

อดีตผู้บัญชาการเว่ย?

เว่ยหนานเฟิง!

ผลงานทางการรบทโดดเด่นและมีลูกศิษย์อยู่ทั่วมณฑล

แม้แต่ผู้ว่าการเมืองเจียงจงก็ยังเป็นลูกศิษย์ของเขา

มีข่าวลือว่าอดีตผู้บัญชาการเว่ยมาพักฟื้นที่เจียงจง

เมื่อคำพูดนั้นจบลง ที่ประตู ผู้หญิงที่มีรูปร่างหน้าตาจิ้มลิ้มและมีบุคลิกเย็นชาเดินเข้ามาเข็นชายชราคนหนึ่งบนวีลแชร์

ชายชราหน้ารูปสี่เหลี่ยม มีความน่าเกรงขามทั้งที่ไม่แสดงความโกรธอะไรออกมาให้เห็น

เขาคือเว่ยหนานเฟิง!

คือตัวที่ยิ่งใหญ่ในมณฑล

“ท่านเว่ย นี่คือยาอานุวัฒนะ รักษาได้ทุกโรค เมื่อกินเข้าไปจะรักษาโรคให้หายเกลี้ยง ยังสามารถยืดอายุขัยได้อีกด้วยค่ะ!” หลิ่วหรูเยียนพูดออกมาอย่างตื่นเต้นพร้อมกับเดินไปข้างหน้า ส่งมอบกล่องผ้าด้วยความเคารพ

เว่ยหนานเฟิงรับกล่องผ้านั้นมาดูแวบหนึ่ง ถามด้วยความสงสัย “เธอแน่ใจเหรอว่ายาเม็ดเล็กๆ นี้ จะสามารถรักษาได้ทุกโรค เมื่อกินเข้าไปจะรักษาโรคให้หายเกลี้ยง ยังสามารถยืดอายุขัยได้?”

“ใช่ค่ะท่าน!” หลิ่วหรูเยียนพยักหน้าตอบกลับ

เว่ยหนานเฟิงพยักหน้า รับน้ำอุ่นมาและกำลังจะกินมันลงไป

แขกทั้งงานก็มองดูอย่างใกล้ชิด

หากยาอายุวัฒนะนี่ได้ผลจริง การเจ็บป่วยเรื้อรังของอดีตผู้บัญชาการรักษาเว่ยได้ ก็จะถือเป็นโอกาสอันยิ่งใหญ่สำหรับหลิ่วหรูเยียน!

เธอยังถึงกับสามารถเป็นราชินีในตำนานในวงการการแพทย์ของซูโจวและหางโจวได้!

หากไม่ได้ผล จุดจบของหลิ่วหรูเยียนก็จะอนาถมากเช่นกัน

สายตามองไปที่เว่ยหนานเฟิงที่กำลังจะกินยาอายุวัฒนะลงไป ทันใดนั้นก็มีเสียงไม่เห็นด้วยดังขึ้นมาจากตรงมุมหนึ่ง

“อดีตผู้บัญชาการเว่ย หากท่านไม่อยากตายล่ะก็ อย่ากินยาอายุวัฒนะนั่นนะครับ!”
Patuloy na basahin ang aklat na ito nang libre
I-scan ang code upang i-download ang App
Mga Comments (7)
goodnovel comment avatar
ออนกนก โพธิรักษ์
อ่านเรื่อง ที่ยังไม่จบต่อได้ที่ไหนคะ
goodnovel comment avatar
รณชัย. เครือสุวรรณ
กำลังเริ่มสนุกครับ
goodnovel comment avatar
ศิระประพิมพ์ เมฆหมอก
ทำไมต้องให้ตัวเอกต้องมีนิสัยลามก ชอบมองผู้หญิงไปถึงไหนๆ แก้แค้นด้วยการช่มขืน ตัวเอกเช่นกู้ก็ไม่สำรวม
Tignan lahat ng Komento

Pinakabagong kabanata

  • ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห   บทที่ 1148

    “จะไปไม่ไป ถ้าไม่ไป ผมจะกลับไปแล้วนะ!”ฉู่เฉินเข้าไปนั่งในรถทหาร เหลือบตามองเฉินเย่ว์เอ๋อร์อย่างเย็นชาแวบหนึ่งเฉินเย่ว์เอ๋อร์จ้องเขม็งไปที่ฉู่เฉิน กำหมัดจนเกิดเสียงดังกรอบแกรบ!ถ้าเกิดไม่ใช่เพราะซ่งหนิงซวงสั่งไว้ว่าจะต้องรับฉู่เฉินไป เธออยากจะไล่ฉู่เฉินลงไปจากรถจริง ๆ! “เหอะ คนแซ่ฉู่ ไม่ช้าก็เร็วต้องมีวันที่ฉันจะให้คุณต้องชดใช้!” เฉินเย่ว์เอ๋อร์เข้าไปนั่งในรถด้วยสีหน้าย่ำแย่อย่างยิ่ง ก่อนจะสั่งคนขับรถด้วยเสียงเย็นชาว่า “ขับรถ!” เมื่อเห็นฉู่เฉินจากไปแบบนี้ คนในตระกูลอู๋ก็มองหน้ากันเองอู๋อิงฉยงยิ่งดูเหมือนกับกินมะระเข้าไป สีหน้างอง้ำ โดนฉู่เฉินปฏิเสธซึ่ง ๆ หน้า แล้วจะให้เขาไปอธิบายกับโจวจื้ออย่างไรล่ะ!แต่คนที่มึนงงกว่าคนในตระกูลอู๋ก็คือฟางอวี่เจิ้ง ดูจากการที่ฉู่เฉินและคุณนายอู๋หายตัวไปด้วยกันหนึ่งชั่วโมงกว่า ต่อให้ฟางอวี่เจิ้งไม่ได้อยู่ที่เหตุการณ์ ก็เดาได้คร่าว ๆ ว่าเมื่อกี้เกิดอะไรขึ้นเกรงว่ามีเพียงอู๋อิงฉยงที่ยังไม่รู้สึกตัวเลยแม้แต่น้อยละมั้ง?ฟางอวี่เจิ้งเองก็รู้สึกนับถือไม่ไหวแล้ว ก่อนหน้านี้ไม่ว่าอย่างไรก็ดูไม่ออกเลยว่าฉู่เฉินจะมีจิตวิญญาณของโจโฉด้วย? .......

  • ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห   บทที่ 1147

    ฉู่เฉินได้ยินคำกล่าวก็ขมวดคิ้วกล่าวว่า “เกิดอะไรขึ้นกันแน่?”“ไม่สามารถบอกให้ชัดเจนด้วยคำพูดไม่กี่คำได้ ตอนนี้คุณอยู่ที่ไหน ฉันจะส่งรถไปรับคุณเดี๋ยวนี้!”ซ่งหนิงซวงพูดด้วยน้ำเสียงร้อนใจ“คฤหาสน์ตระกูลอู๋ในเมืองเอกของมณฑล!”ตระกูลอู๋?ซ่งหนิงซวงอึ้งเล็กน้อยไม่กี่วินาที ก่อนจะพยักหน้ากล่าวทันทีว่า “โอเคค่ะ ฉันจะส่งคนไปรับคุณเดี๋ยวนี้!”เมื่อพูดจบ ทางฝั่งซ่งหนิงซวงก็วางสายอู๋อิงฉยงเห็นฉู่เฉินวางสายแล้วก็เอ่ยด้วยใบหน้ายิ้มแย้มว่า “นึกไม่ถึงเลยว่าคุณฉู่จะมีความสัมพันธ์กว้างขวางขนาดนี้ แถมยังมีเพื่อนในกองทัพด้วย?”ฉู่เฉินเพียงยิ้มบาง ๆ ไม่ออกความเห็นอะไรเมื่อเห็นฉู่เฉินไม่อยากพูดอีก อู๋อิงฉยงก็ไม่สะดวกถามต่อ ดังนั้นจึงได้แต่เอ่ยเข้าเรื่องว่า “คุณฉู่ คุณโจวจากเมืองหลงจิงหวังว่าจะได้พบคุณฉู่สักครั้ง ไม่ทราบว่า...”“ไม่ว่าง!”ฉู่เฉินปฏิเสธทันทีอู๋อิงฉยงอึ้งไป แล้วยิ้มแหย ๆ พร้อมกับอธิบายว่า “คุณฉู่ คุณโจวท่านนี้คืออัจฉริยะในวงการแพทย์ของภาคเหนือทั้งหมด ถ้าเกิด...” ไม่รอให้อู๋อิงฉยงพูดจบ ฉู่เฉินก็ขมวดคิ้วพูดว่า “ที่ผมพูดเมื่อกี้ยังชัดเจนไม่พอหรือไงครับ? ผมบอกว่าไม่ว่าง ก็คือไม่ว

  • ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห   บทที่ 1146

    ฉู่เฉินพูดพลางยื่นยาควบคุมสตรีใส่มือของหลี่ซินหลานหลี่ซินหลานมองเม็ดยาที่ฉู่เฉินส่งมาถึงมือเธอ แล้วกลืนน้ำลายหนัก ๆ เธอย่อมรู้ว่ายาที่ฉู่เฉินให้เธอมีไว้เพื่ออะไรแต่ว่าตอนนี้เธอไม่มีทางถอยใด ๆ แล้ว เธอเก็บยาควบคุมสตรีให้เรียบร้อยพลางถอดถุงน่องที่โดนฉีกขาด แล้วหยิบน้ำหอมจากในตู้เสื้อผ้าออกมาฉีดบนตัวเพื่อกลบกลิ่นเหงื่อ “ได้ค่ะ งั้นฉันจะเชื่อฟังคุณ แต่ว่า คะ...คุณจะต้องรักษาลูกชายฉันให้หายเท่านั้นนะ!” หลี่ซินหลานยังคงนึกถึงความปลอดภัยและชื่อเสียงของอู๋ตี๋อยู่เสมอ แม้ว่าวันหนึ่งเรื่องของเธอกับอู๋อิงเทียนจะแดงขึ้นมา แต่อู๋ตี๋ก๋เป็นลูกหลานของตระกูลอู๋อยู่ดีต่อให้เธอถูกไล่ออกจากตระกูลอู๋ อาศัยลูกชายสุดที่รักอย่างอู๋ตี๋คนนี้ เธอก็ไม่มีทางโดนไล่ออกจากบ้านแบบหมดตัวอย่างแน่นอน“วางใจได้เลย เดี๋ยวผมจะไปฝังเข็มให้เขาเดี๋ยวนี้!”ฉู่เฉินพูดจบก็หยิบเข็มเงินหนึ่งเล่มออกมาจากในแขนเสื้อ ก่อนจะเดินออกจากห้อง เขายังไม่วายตบบั้นท้ายหลี่ซินหลานไปหนึ่งฉาดหลี่ซินหลานลูบก้นที่โดนตีจนเจ็บ ก่อนจะถลึงตาใส่ฉู่เฉินอย่างดุดัน“จริงสิ มีเรื่องที่ลืมบอกคุณไปเลย ตั้งแต่นี้ไป คุณต้องรายงานทุกความเคลื่อนไหวข

  • ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห   บทที่ 1145

    ฉู่เฉินมองลงมายังหลี่ซินหลานที่ทรุดตัวอยู่บนพื้น แล้วกล่าวด้วยรอยยิ้มจาง “คุณเป็นแม่เลี้ยงของเธอ จะมาโดนเด็กผู้หญิงตัวเล็กๆ ควบคุมได้ยังไง?”เมื่อได้ยินคำพูดนี้ ร่างกายของหลี่ซินหลานก็แข็งทื่อขึ้นทันใด กัดฟันเงยหน้าขึ้น จ้องไปที่ฉู่เฉินและกล่าวว่า “ถูกเธอควบคุมงั้นเหรอ? ถ้าอู๋อิงฉยงรู้เรื่องของคุณและฉันแล้ว ไม่เพียงแต่ฉันจะตายเท่านั้น คุณก็อย่าหวังว่าจะเอาตัวรอดไปได้คนเดียวเลย!”ฉู่เฉินส่ายศีรษะพร้อมกับยิ้มเจ้าเล่ห์กล่าวว่า “ตระกูลอู๋ไม่ได้อยู่ในสายตาของผม ต่อให้คนที่อยู่เบื้องหลังพวกเขา เมื่ออยู่ต่อหน้าผมก็ไม่คุ้มค่าให้พูดถึง!”หลี่ซินหลานกำหมัดแน่น หลังจากที่ถูกฉู่เฉินเล่นสนุกด้วยแล้วก็ถูกทิ้งขว้างอย่างไม่ใยดี!ต่อให้จะไม่สนใจใยดี ฉู่เฉินก็เปลี่ยนไปเร็วเกินไปหน่อยไหมไออุ่นที่ยังคงเหลืออยู่บนร่างกายยังไม่จางหาย ฉู่เฉินก็คิดจะทิ้งเธอและชิ่งหนีไปงั้นเหรอ?ไม่มีทาง!เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ หลี่ซินหลานก็ลุกขึ้นจากพื้นทันที จับแขนของฉู่เฉินแน่นและกล่าวว่า “ยังไงฉันก็ไม่สนหรอกนะ ทั้งหมดเป็นเพราะคุณบังคับให้ฉันทำแบบนี้!”“ถ้าไม่ใช่เพราะคุณ ฉันก็คงไม่ต้องมาอยู่ในสถานการณ์น่าอึดอัดแบบนี้

  • ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห   บทที่ 1144

    เมื่ออู๋อิงฉยงเห็นอู๋เพ่ยเพ่ยทำท่าเหมือนมีอะไรจะพูดแต่ก็ลังเล ใจก็อดเป็นห่วงอาการของอู๋ตี๋ขึ้นมาไม่ได้อู๋เพ่ยเพ่ยรีบส่ายหน้าและกล่าวว่า “เปล่าค่ะ... อู๋ตี๋กำลังนอนกลางวันอยู่ หนู... หนูไม่เห็นหลี่ซินหลานอยู่ในห้องของอู๋ตี๋ค่ะ”“แล้วทำไมลูกไม่ไปหาล่ะ? หรือต้องให้พ่อไปที่นั่นเอง?”อู๋อิงฉยงก็เริ่มจะหงุดหงิดแล้ว ปกติแล้วหลี่ซินหลานไม่ใช่คนที่ไม่รู้จักกาลเทศะนี่?ทำไมต้องทำให้เขาเสียหน้าในตอนที่ฉู่เฉินเป็นแขกมาที่บ้านด้วยนะ?หืม?อู๋อิงฉยงเหลือบมองที่นั่งของฉู่เฉินโดยไม่รู้ตัวและขมวดคิ้วพลางกล่าวว่า “คุณฉู่ไปเข้าห้องน้ำครึ่งชั่วโมงแล้ว ทำไมยังไม่ออกมาอีก?”“อีกเดี๋ยวลูกเรียกคนรับใช้ไปดูในห้องน้ำหน่อยว่าเกิดอะไรขึ้น!”อู๋เพ่ยเพ่ยทำได้เพียงพยักหน้าซ้ำๆ และเดินไปทางคฤหาสน์ครั้งขณะเดินกลับไป อู๋เพ่ยเพ่ยก็แอบคาดเดาว่าผ่านไปมากกว่าครึ่งชั่วโมงแล้ว หลี่ซินหลานกับฉู่เฉินก็ควรจะเสร็จธุระกันแล้วใช่ไหม?แต่เมื่อเธอมาถึงหน้าประตูห้องแต่งตัวอีกครั้ง ก็ได้ยินเสียงหายใจหอบหนักของหลี่ซินหลานนอกจากนี้ เสียงหอบหายใจของเธอ เห็นชัดว่ายังแฝงไว้ด้วยอารมณ์ที่ถูกกดเอาไว้ ราวกับอดกลั้นเอาไว้เป็นเวลาน

  • ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห   บทที่ 1143

    “ไม่เคยคิดว่าหลี่ซินหลานคนนี้เป็นผู้หญิงใจง่าย!”ขณะดู อู๋เพ่ยเพ่ยก็อดไม่ได้ที่จะแอบด่าหลี่ซินหลานในใจว่าไม่รู้จักรักนวลสงวนตัว กล้าดียังไงถึงได้ไปแอบกินกับฉู่เฉินที่เพิ่งเคยเจอหน้ากันในห้องแต่งตัว?ฉากนี้ไม่เพียงแต่ทำให้อู๋เพ่ยเพ่ยตกใจอย่างมากเท่านั้น และยังทำลายทัศนคติสามด้านของเธอไปอย่างสิ้นเชิงอีกด้วย!แม้ว่าอู๋เพ่ยเพ่ยจะได้รับการอบรมสั่งสอนมาตั้งแต่เด็กว่าสิ่งที่กำลังเกิดขึ้นอยู่นี้ขัดต่อหลักศีลธรรม แต่เธอก็ไม่สามารถละสายตาไปได้เห็นเพียงฉู่เฉินคว้าผมของหลี่ซินหลานแล้วจับเธอกดเข้ากับผนัง จากนั้นก็กระชากกระโปรงรัดรูปของเธอออก“ฉู่เฉิน คุณอย่าทำถุงน่องฉันขาดนะ!”เมื่อหลี่ซินหลานเห็นว่าฉู่เฉินหยาบกระด้าง จึงรีบหันศีรษะไปเตือนเขาหนึ่งประโยคแต่แล้ววินาทีต่อมา ก็ได้ยินเพียงเสียงแคว่ก ถุงน่องของหลี่ซินหลานถูกฉีกขาดเป็นทางยาว ต้นขาขาวผ่องก็เผยออกสู่อากาศทันที“คุณทำแบบนี้ได้ยังไง!”หลี่ซินหลานเบิกตากว้าง มองที่ฉู่เฉินด้วยสายตาที่มีความกังวลเต็มเปี่ยมถุงน่องคู่นี้เธอเพิ่งซื้อมาเมื่อสองวันนี้เองและซื้อมาแค่คู่เดียวเท่านั้น ถ้าออกไปข้างนอกแล้วอู๋อิงฉยงจับได้ว่าเธอเปลี่ยนถุงน่องล

Higit pang Kabanata
Galugarin at basahin ang magagandang nobela
Libreng basahin ang magagandang nobela sa GoodNovel app. I-download ang mga librong gusto mo at basahin kahit saan at anumang oras.
Libreng basahin ang mga aklat sa app
I-scan ang code para mabasa sa App
DMCA.com Protection Status