LOGINShare
บทที่ 608
Latest chapter
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 1194
อู๋อิงเทียนเข้าใจทันที เขาย่องออกมาจากห้องแต่งตัว แล้วเดินไปทางห้องหนังสือชั้นสองนี่เป็นแผนที่เขากับหลี่ซินหลานหารือกันไว้เมื่อช่วงบ่าย ถ้าเกิดมีเสียงผิดปกติอะไรดังออกมาจากในห้องของอู๋เพ่ยเพ่ย มีอู๋อิงเทียนอยู่ข้างกายรั้งอู๋อิงฉยงไว้ คืนนี้ก็ไม่น่าเกิดเรื่องใหญ่อะไร! พอเห็นอู๋อิ๋งเทียนเดินจากไปแล้ว หลี่ซินหลานถึงค่อยล้วงโทรศัพท์ออกมาโทรไปหาฉู่เฉิน เล่าสถานการณ์ทางนี้ให้ฟังสั้น ๆ ฉู่เฉินก็วางสายหลี่ซินหลานเก็บโทรศัพท์ จัดเสื้อผ้ากระโปรงให้เรียบร้อย จากนั้นก็มาที่หน้าประตูห้องของอู๋เพ่ยเพ่ยอย่างระมัดระวัง แนบหูฟังความเคลื่อนไหวด้านในถึงแม้ตอนนี้อู๋เพ่ยเพ่ยยังอยู่ในสภาพตบมือข้างเดียวไม่ดัง แต่เสียงด้านในดูควบคุมไม่อยู่นิดหน่อยแล้ว นี่ถ้าอีกเดี๋ยวฉู่เฉินมาถึงแล้ว ยังจะไหวอีกเหรอ?แต่ในขณะที่หลี่ซินหลานกำลังหนักใจ โทรศัพท์ที่อยู่ข้างมือพลันดังขึ้นมา ทำเอาหลี่ซินหลานตกใจจนสะดุ้ง เกือบจะกรีดร้องออกมา“คุณทำฉันตกใจแทบตาย ฉันบอกแล้วไม่ใช่เหรอว่า อย่าโทรมา ให้มาชั้นสองเงียบ ๆ...” ยังไม่ทันที่เธอจะพูดจบ มือใหญ่ที่แข็งแรงทรงพลังข้างหนึ่งก็ตบสะโพกของเธอหนัก ๆเสียงเพี้ยะดังกังวาน เสีย
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 1193
จะมารับของด้วยตัวเองถึงที่?นั่นหมายความว่าฉู่เฉินจะเอาอู๋เพ่ยเพ่ยในบ้านตระกูลอู่ไม่ใช่หรือ?!นี่แม่งบ้าระห่ำเกินไปแล้ว ตื่นเต้นเกินไปแล้วมั้ง?“คือว่า... คุณฉู่คะ วันนี้คนของตระกูลอู๋ ฉันหมายถึงอู๋อิงฉยงก็อยู่ที่บ้าน นะ...นี่จะสะดวกเหรอคะ?” เสียงของหลี่ซินหลานสั่นเทาเล็กน้อย“มีอะไรไม่สะดวกครับ? พอถึงเวลาคุณแค่โทรแจ้งผมก็พอ!”ฉู่เฉินพูดจบก็วางสายทันที.....เมื่อได้ยินเสียงสายไม่ว่างในโทรศัพท์ หลี่ซินหลานก็ตกใจกลัวจนหน้าซีดเผือด ริมฝีปากสั่นระริกเล็กน้อย ผ่านไปครู่ใหญ่แล้วก็ยังตั้งสติกลับมาไม่ได้“เป็นไงบ้าง เขาว่ายังไง?”เวลานี้เอง อู๋อิงเทียนก็เข้ามาโอบเอวบางของหลี่ซินหลานอย่างร้อนอกร้อนใจ“ไสหัวไป!”เมื่อสัมผัสได้ว่ามือของอู๋อิงเทียนเริ่มซุกซนอีกครั้ง หลี่ซินหลานก็ผลักอู๋อิงเทียนออก ก่อนจะพูดด้วยสีหน้าที่เต็มไปด้วยความตื่นตระหนกว่า “เมื่อกี้ฉู่เฉินบอกว่า เขาจะ...เขาจะมารับของถึงที่!”หา?อู๋อิงเทียนได้ยินคำกล่าวก็อึ้งไปชั่วขณะนี่ฉู่เฉินตั้งใจจะเล่นหนังไซไฟฟอร์มยักษ์ระเบิดตูมตามในคฤหาสน์ตระกูลอู๋ของพวกเขาหรือไง? “ไอ้คนแซ่ฉู่ไม่กลัวโดนฟ้าผ่าหรือไง!”อู๋อิงเทียนโกร
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 1192
.....ชั่วขณะหนึ่ง ข่าวการล่มสลายของสำนักชิงอวิ๋นก็แพร่กระจายไปทั่วภูเขาคุนหลุน ถึงขนาดที่เขตศักดิ์สิทธิ์อีกสามแห่งก็ได้รับข่าวอันน่าตกตะลึงนี้ด้วยเริ่มแรก ฉู่เฉินส่งคนไปยึดเขตอิทธิพลของสำนักชิงอวิ๋นก็ยังโดนคนมากมายวิพากษ์วิจารณ์อย่างรุนแรง แต่ภายใต้แรงกดดันสูงจากเทพสังหารกับหลินเจี้ยนเฟิง สำนักที่ละโมบในดินแดนของสำนักชิงอวิ๋นเหล่านั้นล้วนล้มเลิกความคิดนี้ภายในเวลาสองชั่วโมงสั้น ๆ ข่าวก็แพร่ไปถึงสำนักซ่างชิง! เมื่อเซวียนหยวนหัวได้รับรายงานลับก็อดสูดลมหายใจเย็นเยียบไม่ได้ รีบถือคลิปวิดีโอเหตุการณ์ที่ลูกน้องอัดไว้ วิ่งเข้าไปในห้องหนังสือของเจ้าสำนักเซวียนหยวนหงเลี่ย“พ่อ เกิดเรื่องใหญ่แล้ว ฉู่เฉินกวาดล้างสำนักชิงอวิ๋นแล้ว แถมยังส่งคนไปยึดครองดินแดนของสำนักชิงอวิ๋นด้วยครับ!”เซวียนหยวนหัวพูดพลางฉายคลิปต่อสู้ที่บันทึกไว้ในเหตุการณ์ตรงหน้าเซวียนหยวนหงเลี่ยเซวียนหยวนหงเลี่ยดูไปพลางขมวดคิ้วไปพลาง โดยเฉพาะอย่างยิ่งฉากที่ฉู่เฉินทะลวงระดับติดต่อกัน และโดนโจมตีสังหารอย่างต่อเนื่อง แต่สุดท้ายกลับกำจัดสำนักชิงอวิ๋นโดยที่ไม่ได้รับบาดเจ็บเลยแม้แต่น้อย เซวียนหยวนหงเลี่ยถึงขนาดสูดลมหายใจเย็น
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 1191
“ค่ายกลกระบี่ชิงอวิ๋นก็แค่นี้เอง!” ฉู่เฉินเอามือข้างหนึ่งไพล่หลัง ไม่ขยับเท้าสักก้าวตั้งแต่ต้นจนจบ!“นี่มันวิชาเต๋าอะไรกัน? แก....เป็นไปได้ยังไง...” ผู้อาวุโสเจ็ดเอามือกุมอก คลานขึ้นมาจากพื้นด้วยสีหน้ายากเย็นแสนเข็ญ “คนตายไม่จำเป็นต้องรู้มากขนาดนั้นหรอก!”ฉู่เฉินพลันดีดนิ้วหนึ่งที ดอกบัวโลหิตก็ปรากฏขึ้นใต้เท้าของผู้อาวุโสเจ็ด หนามแหลมที่คมราวกับมีดทิ่มแทงเข้าไปในหน้าอกของผู้อาวุโสเจ็ดทันที! พรวด!เลือดสาดกระเซ็น ผู้อาวุโสเจ็ดถูกดูดจนกลายเป็นมนุษย์แห้งเหี่ยวในชั่วพริบตา! จากนั้นไม่นาน ดอกบัวแดงนับไม่ถ้วนก็ผลิบานไปทั่วทั้งภูเขา ลูกศิษย์สำนักชิงอวิ๋นที่มากมายเกินกว่าจะนับไหวพากันกลายเป็นศพแห้งเหี่ยวท่ามกลางเสียงกรีดร้องโหยหวน!เมื่อเห็นภาพเบื้องหน้ากับตา ผู้อาวุโสหกคนที่เหลือล้วนตะลึงงันไปแล้ว! นี่มันทะเลมายาบัวสีชาดอย่างแน่นอน!ต่อให้เป็นคนของสำนักเทียนเยว่ก็ไม่มีทางใช้ดอกบัวแดงสีโลหิตดูดพลังวิญญาณในร่างทุกคนจนแห้งเหือดทั้งหมดเพื่อนำมาใช้เองแบบฉู่เฉินหรอก!ไม่แปลกใจเลยที่ฉู่เฉินจะแข็งแกร่งขนาดนี้!ขอเพียงเป็นคนที่เคยประมือกับฉู่เฉินล้วนกลายเป็นปุ๋ยของฉู่เฉินเกือบทุกคน
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 1190
“คนแซ่ฉู่ คะ...คุณกล้าทำขนาดนี้เชียวเหรอ!” ผู้อาวุโสเจ็ดโกรธจนตัวสั่นเทิ้มไม่หยุด แม้แต่หางตาก็แทบจะถลึงจนฉีกขาด! ฉู่เฉินหัวเราะเบา ๆ มองผู้อาวุโสเจ็ดอย่างพิจารณาแล้วพูดว่า “เห็นคุณโกรธจนเป็นแบบนี้ อย่าบอกนะว่าเมื่อกี้พวกคุณทุ่มสุดกำลังแล้ว ไม่อย่างนั้น จากนี้ไปผมจะเปิดฉากฆ่าล้างบางแล้วนะ!”อะไรนะ?เขายังจะเปิดฉากฆ่าล้างบางอีกเหรอ?ผู้อาวุโสใหญ่โกรธจนหน้าเปลี่ยนสีแล้ว จ้องมองฉู่เฉินด้วยความโกรธเกรี้ยวราวกับกิ้งก่าเปลี่ยนสีแล้วพูดว่า “เจ้าหนู แกอยู่แค่ระดับสร้างรากฐานขั้นเก้าเท่านั้น ตอนนี้เป็นไปได้มากว่าแกหมดแรงไปนานแล้ว!” “จะลักไก่ต่อหน้าพวกเราเหรอ แกยังอ่อนหัดเกินไปหน่อยนะ!”ผู้อาวุโสสามก็มองฉู่เฉินด้วยสีหน้าทะมึนสุดขีดเช่นกันแล้วพูดว่า “อย่าว่าแต่แกเลย ต่อให้เป็นผู้แข็งแกร่งระดับควบแก่นแท้ขั้นสาม ก็อย่าหวังว่าจะรอดไปได้อย่างปลอดภัยในค่ายกลกระบี่ชิงอวิ๋นเลย แกก็แต่กำลังฝืนเท่านั้นแหละ!”“ต่อให้แกโชคดีรับการโจมตีเมื่อกี้ได้ แต่พวกเรายังมีแรงเหลืออยู่ แก...” ยังไม่ทันที่ผู้อาวุโสสามจะพูดจบ ฉู่เฉินก็หัวเราะหยันแล้วพูดว่า “คุณรู้ได้ยังไงว่าผมมีพลังแค่ระดับสร้างรากฐาน? ส่วนระ
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 1189
ชั่วขณะที่เห็นร่างของฉู่เฉินค่อย ๆ เดินออกมาจากตรงส่วนลึกของหลุมขนาดใหญ่ ผู้คนเกือบทั้งหมดต่างก็ตกตะลึงโดยสิ้นเชิง!นี่ยังไม่ตายเหรอ?!อย่าว่าแต่ผู้อาวุโสทั้งเจ็ดคนของสำนักชิงอวิ๋นเล แม้แต่ผู้คนภายนอก เวลานี้ต่างก็หน้าเปลี่ยนสี“นี่มันเป็นไปได้ยังไง?”ผู้อาวุโสเจ็ดยากจะรักษาความสงบนิ่งไว้ได้อีต่อไป องคาพยพทั้งห้าบนใบหน้าบิดเบี้ยวพลางมองฉู่เฉินที่ค่อย ๆ เดินออกมา ดวงหน้าเต็มไปด้วยความไม่อยากจะเชื่อ เขารู้ดีแก่ใจถึงพลังสังหารของค่ายกลกระบี่ชิงอวิ๋น อย่าว่าแต่ฉู่เฉินยังไม่ใช่ยอดฝีมือระดับควบแก่นแท้เลย ต่อให้เป็นยอดฝีมือระดับควบแก่นแท้ หากถูกจู่โจมอย่างต่อเนื่องก็ไม่มีทางรอดได้เป็นอันขาด! ส่วนฉู่เฉินกลับไม่เป็นอะไรเลยสักนิดเดียว นี่ไม่เป็นวิทยาศาสตร์แล้ว! ยิ่งไปกว่านั้น เมื่อห้าปีก่อน ผู้อาวุโสทั้งเจ็ดเคยใช้ค่ายกลกระบี่ชิงอวิ๋นสังหารสุดยอดฝีมือระดับควบแก่นแท้มาสามคนแล้วนอกจากนี้ยังเป็นสุดยอดผู้แข็งแกร่งระดับควบแก่นแท้ขั้นสามอีกด้วย!“ค่ายกลกระบี่ชิงอวิ๋นที่ถูกพวกคุณโอ้อวดว่าลึกลับน่าอัศจรรย์ก็มีอานุภาพแค่นี้เองเหรอ? ขนาดเสื้อผ้าของผมยังไม่ฉีกขาดเลย น่าผิดหวัง น่าผิดหวังเกินไปแ
