“ตอนแรกหัวหน้าคนงานโทรศัพท์หาที่บ้านของเขาเพื่อตกลงเรื่องค่าชดเชยเสร็จเรียบร้อยแล้ว แต่คืนวันนั้น ไม่รู้ว่าศพของคนงานคนนั้นถูกอะไรดูดสมองออกไปหมด แม้แต่อวัยวะภายในทั้งหมดก็หายไปด้วย”“ตอนนี้ครอบครัวของคนงานคนนั้นกำลังโวยวายอยู่ที่นั่น อีกอย่าง สื่อก็กำลังประโคมข่าวเรื่องนี้อย่างหนัก ตอนนี้ที่ดินผืนนั้นในมือเราได้กลายเป็นเผือกร้อนไปแล้ว ท่าทีของตระกูลหลี่ก็แข็งกร้าวมากเช่นเดียวกัน พวกเขาไม่คิดจะชดเชยแม้แต่แดงเดียวครับ”ผู้จัดการหลี่อธิบายสถานการณ์ยาวเหยียดด้วยสีหน้าโกรธจัดกู้รั่วเสวี่ยฟังผู้จัดการสวีจบก็หน้ามืดหมดสติไปทันทีเรื่องอย่างนี้ถือเป็นวิกฤติใหญ่ในการบุกเบิกพื้นที่ใหม่เมื่อใดที่เรื่องเลวร้ายอย่างนี้ถูกแพร่งพรายออกไป ถึงจะสร้างสถานบันเทิงเสร็จแล้ว แต่ใครจะกล้าไปใช้เงินที่นั่นอีกล่ะ นี่มันไม่ต่างจากบีบตระกูลกู้ให้จนตรอกเลย“รั่วเสวี่ย คุณอย่าเพิ่งร้อนใจ พวกเราไปดูสถานการณ์ที่ไซต์งานกันก่อนเถอะ”ฉู่เฉินเอื้อมมือไปประคองกู้รั่วเสวี่ย ก่อนพูดด้วยน้ำเสียงราบเรียบ“ค่ะ… พวกเราไปที่ไซต์งานกันก่อน”ดวงหน้าน้อยๆ ของกู้รั่วเสวี่ยซีดเผือด เธอรับคำอย่างเหม่อลอยไร้สติตอนนี้เธอไม
“คะ… คุณพูดจาเลอะเทอะอะไรน่ะ ฉัน… ฉันไปรับเงินใครมากัน”หญิงวัยกลางคนหน้าเปลี่ยนสีอย่างเห็นได้ชัด แต่ยังคงกัดฟันไม่ยอมรับฉู่เฉินกวาดมองหญิงวัยกลางคนแวบหนึ่ง เธอน่าจะเป็นหญิงวัยกลางคนบ้านนอกที่ธรรมดาจนไม่รู้จะธรรมดายังไงแล้ว เดิมทีไม่น่าจะรู้จักข้อหาทำลายศพหรืออะไรทำนองนั้นยิ่งเป็นไปไม่ได้ที่จะเอ่ยถึงความผิดทางข้อกฎหมายได้อย่างถูกต้องไร้ที่ติอย่างนี้ นั่นยิ่งเป็นเครื่องยืนยันว่าเรื่องนี้มีคนจงใจจัดฉากขึ้นมาฉู่เฉินแสยะยิ้มเย็นชา เขาหยิบกระดาษแผ่นหนึ่งขึ้นมา พับเป็นนกกระดาษหนึ่งตัว จากนั้นก็วาดยันต์กลางอากาศ เสร็จแล้วก็ตวาดสั่งเสียงเบา “บิน!”สิ้นเสียงสั่งของฉู่เฉิน นกกระดาษตัวนั้นบินขึ้นจริงๆเห็นอย่างนั้น หญิงวัยกลางคนตกใจดวงตาเบิกโพลง ล้มนั่งก้นจ้ำเบ้าลงไปบนพื้นฉู่เฉินชำเลืองมองหญิงวัยกลางคน “เห็นหรือยังล่ะ ถ้าคุณไม่ยอมพูดความจริง ผมที่สามารถสั่งให้นกกระดาษบินได้ ก็สามารถสั่งให้ดวงวิญญาณอาฆาตที่ตายอย่างไม่เป็นธรรมไปคิดบัญชีกับคุณได้เหมือนกัน”หญิงวัยกลางคนได้ยินอย่างนั้นก็ตกใจจนฉี่ราดกางเกงทันทีนี่เธอเจอกับยอดฝีมือในตำนานแล้วงั้นเหรอ!เพื่อผลประโยชน์เล็กน้อยแค่นั้น ถ้าต้
โดยเฉพาะคำพูดเมื่อกี้ของฉู่เฉิน ยิ่งทำให้เธอนึกถึงเรื่องเล่าผีที่คุณย่าเคยเล่าให้ฟังตอนเด็กๆ ทำให้สติหลุดไปชั่วขณะฉู่เฉินขมวดคิ้ว บีบจมูก สอดมือเข้าไปใต้วงแขนของนักข่าวสาวสวยเพื่อประคองเธอ สัมผัสนุ่มนิ่มเกิดขึ้นที่ปลายนิ้ว“ไป รถของคุณอยู่ไหนล่ะ”นักข่าวสาวสวยชี้ไปที่รถเก๋งสีขาวคันเล็กๆ ที่อยู่ห่างออกไป พูดเสียงสั่นๆ ว่า “ทะ… ทางนั้นค่ะ”“พะ… พี่ชาย วิญญาณ… วิญญาณอาฆาตดวงนั้น… คงไม่ตามมาหาฉันหรอกนะ”ขณะพูด นักข่าวสาวสวยตัวสั่นไม่หยุด ส่งผลให้ทรวงอกอันเอิบอิ่มสั่นสะเทือนตามไปด้วย“ไม่หรอก ยังไงคุณก็ทำไปเพื่อทวงถามความยุติธรรม”ฉู่เฉินเอ่ยต่ออย่างสรรหาคำมาพูด “แต่ถ้าคุณถูกคนอื่นบงการมาเหมือนผู้หญิงคนเมื่อกี้ ก็ไม่แน่นะ”“คนเราเกิดมาชาติหนึ่งก็อยากมีเกียรติศักดิ์ศรี แต่คุณดูเขาสิ สมองหายไปมากกว่าครึ่ง อวัยวะภายในถูกควักออกไปจนหมด หากต้องตายอย่างน่าอนาถขนาดนี้ แล้วยังต้องถูกคนอื่นใช้เป็นเครื่องมืออีก เป็นคุณจะไม่โกรธเหรอ”นักข่าวสาวสวยคนนั้นได้ยินก็ร้องไห้โฮออกมาทันที“พี่ชาย ฉัน… ฉันก็โดนคุณชายหลี่จ้างมาให้เปิดโปงเรื่องนี้เหมือนกัน ฉัน… ฉันรับประกันได้ จะรีบลบรูปเดี๋ยวนี้เลย บท
ฉู่เฉินแหงนหน้าหัวเราะ “ก็แค่มายากลอย่างหนึ่งเท่านั้น ศพกระตุกอะไรกัน”ขณะพูด ฉู่เฉินใช้นิ้วชี้ไปที่เสื่อผืนหนึ่งที่อยู่อีกด้าน เขาตะโกนเสียงเบา “ขึ้น”ภายใต้สายตาเหลือเชื่อของทุกคน เสื่อผืนนั้นกลับตั้งขึ้นเชี่ย!เสื่อมีชีวิตขึ้นมาแล้วเหรอ?!พอเห็นเหตุการณ์นั้น ดวงหน้าที่ซีดเผือดเพราะความตกใจของกู้รั่วเสวี่ยพลันมีสีเลือดขึ้นมาหลายส่วนฉู่เฉินหัวเราะเบาๆ “ถ้าคุณเป็นนักสู้ คุณก็จะทำได้เหมือนกัน ก็แค่ปล่อยปราณแท้ออกมา แล้วประคองมันขึ้นมาเท่านั้นเอง”ได้ยินอย่างนั้น ผู้จัดการสวีกับพวกหัวหน้าเฉินต่างก็ถอนหายใจออกมาอย่างโล่งอกเหตุการณ์เมื่อกี้น่าตกใจมากจริงๆ แต่ก็ได้ผลมากด้วย ไม่ใช่แค่หญิงวัยกลางคนที่ก่อความวุ่นวายที่สงบเสงี่ยม แม้แต่นักข่าวพวกนั้นก็หนีกระเจิงไปคนละทิศคนละทางพริบตาเดียว ทั่วทั้งไซต์งานเงียบสงบขึ้นไม่น้อย“ฉู่เฉิน งั้นก็หมายความว่า ตอนนี้ไม่มีเรื่องอะไรแล้วสินะ”กู้รั่วเสวี่ยเดินมาหยุดยืนต่อหน้าฉู่เฉิน ถามเขาด้วยเสียงอันแผ่วเบาฉู่เฉินส่ายหน้า เมื่อกี้เป็นแค่มายากล แต่ไม่ได้หมายความว่าที่ดินผืนนี้ไม่มีปัญหาอะไรไม่อย่างนั้น สมองและอวัยวะภายในของสวี่เอ้อร์โก่วค
มองดูท้องฟ้าเปิดโล่งที่เต็มไปด้วยดวงดาวพร่างพราว กู้รั่วเสวี่ยจึงเพิ่งนึกถึงเรื่องงานขึ้นมาได้ เธอหันไปพูดกับฉู่เฉินว่า “ฟ้าก็มืดแล้ว ต้องเตรียมตัวอะไรหน่อยไหม”ถึงเธอจะไม่เคยเห็นการจับผีที่แท้จริง แต่ก็เคยดูหนังที่คล้ายๆ กันอยู่ในหนังต้องใช้เลือดไก่ตัวผู้ หรือกระบี่เหรียญทองแดงอะไรทำนองนั้นด้วยไม่ใช่เหรอ“ยังเร็วไปอยู่ ผ่านยามจื่อไป ถึงจะเผยเงื่อนงำออกมาให้เห็น พวกเรามาต่อกันเถอะ”พูดจบ ฉู่เฉินคว้าผ้าห่มขึ้นมาคลุมโปง พร้อมกับโถมตัวเข้าใส่ร่างอรชรของกู้รั่วเสวี่ย……เมื่อเวลาล่วงเลยสู่กลางดึก ทั่วทั้งไซต์งานเงียบสงัดเหมือนเป่าสากฉู่เฉินใส่เสื้อผ้าเรียบร้อยแล้ว สาวเดินออกจากห้องพักในโรงงานแสงจันทร์นวลผ่องสาดกระทบลงมา ส่องสว่างพื้นที่โดยรอบ มีเพียงทิศตะวันตกเฉียงเหนือที่ยังคงมืดมิดไปทั้งผืน ราวกับที่ตรงนั้นตัดขาดจากโลกภายนอกก็ไม่ปานฉู่เฉินขมวดคิ้วเล็กน้อย หมายจะสาวเท้าเดินไปทางนั้น ทว่าทันใดนั้น!ทางทิศตะวันตกเฉียงเหนือราวกับมีบางสิ่งกำลังมุดขึ้นมาจากพื้นดิน หน้าดินสั่นสะเทือนไม่หยุด ผ่านไปไม่นานพื้นดินตรงนั้นก็กลายเป็นเนินดินลูกหนึ่งจากนั้น ก็มีเสียงน้ำดังมาจากเนินดินกอง
ทุกสรรพสิ่งล้วนมีจิตวิญญาณของมัน และเมื่อมนุษย์บรรลุมหาธรรมวิถีก็จะกลายเป็นเซียนหากสายพันธุ์อื่นบรรลุมหาธรรมวิถีก็อาจจะกลายเป็นจิตวิญญาณแห่งขุนเขาหรือภูตพรายอย่างไรก็ตาม อสูรน้ำตนนี้ไม่มีทางปรากฏตัวขึ้นที่นี่โดยไร้ที่มาที่ไปเป็นอันขาด จะต้องเกิดจากการที่มีใครบางคนเล่นตุกติกอย่างแน่นอนแต่หัวหน้าเฉินเข้าใจเรื่องพวกนี้ที่ไหนกัน เมื่อได้ยินฉู่เฉินบอกให้เขาขุดกองดินที่สัตว์ประหลาดตัวนั้นโผล่ออกมา เขาก็ปัสสาวะราดตรงนั้นเลย“ปะ...ปรมาจารย์ฉู่ เจ้านี่ตายไปแล้ว ยังต้องขะ...ขุดอีกเหรอครับ?”ฉู่เฉินกลอกตาใส่หัวหน้าเฉินแล้วกล่าวว่า “ไม่ต้องกลัวครับ อสูรน้ำตายไปแล้ว ถ้าเกิดมีอะไรฝังอยู่ข้างใต้แล้วออกมาทำร้ายคนอีกละก็ ผมไม่สนใจแล้วนะ” เมื่อได้ยินคำพูดนี้ หัวหน้าเฉินก็รีบพยักหน้ากล่าวว่า “ได้ครับ! ผะ...ผมจะให้คนมาขุดกองดินนั่นพรุ่งนี้เช้า!”แม้ว่าในใจยังคงหวาดกลัวมาก แต่ฉู่เฉินพูดชัดเจนแล้วว่าหากไม่ขุดแล้วเกิดเรื่องอะไรขึ้นมาอีก ก็จะไม่เกี่ยวข้องกับฉู่เฉินแล้วหัวหน้าเฉินไม่อยากให้มีเรื่องแปลกประหลาดอะไรเกิดขึ้นอีกหลังจากที่ฉู่เฉินจากไปแล้ว คิดไปคิดมา ทำตามที่ฉู่เฉินบอกจะดีกว่า ทั้งคื
“จากที่คุณพูดเมื่อกี้ น่าจะเป็นตระกูลเหยียนร่วมมือกับตระกูลหลี่จงใจวางแผนนี้ขึ้นมา”ฉู่เฉินพยักหน้าเล็กน้อย ถ้าเป็นแบบนี้ก็น่าจะถูกต้องแล้ว“งั้นตระกูลเหยียนก็มีเส้นสายกับวงการบำเพ็ญเพียรด้วยใช่ไหม?” ฉู่เฉินเอ่ยถามกู้รั่วเสวี่ยพยักหน้าแรง ๆ แล้วพูดว่า “ใช่ค่ะ เหยียนหรูซง คุณชายรองตระกูลเหยียนได้ร่ำเรียนวิชาในสำนักบำเพ็ญเพียร เพียงแต่ว่าเขาออกจากตระกูลเหยียนไปเกือบยี่สิบปีแล้ว”“หรือว่าเป็นฝีมือของเหยียนหรูซง?” กู้รั่วเสวี่ยเอ่ยถามโดยที่ดวงหน้าเล็กเคร่งเครียด ฉู่เฉินส่ายหน้าเล็กน้อยกล่าวว่า “ตอนนี้ยังพูดยาก แต่หลี่โย่วถังย่าจะมีคำตอบ”เมื่อได้ยินคำพูดนี้ กู้รั่วเสวี่ยก็พยักหน้าเล็กน้อยแล้วพูดว่า “อืม คุณปู่บอกว่าเรื่องของตระกูลหลี่ ให้พวกเราจัดการกันเอง ส่วนทางฝั่งตระกูลเหยียน เขาจะไปเจรจาเองค่ะ” “นอกจากนี้ ฉันบอกกับคุณปู่แล้วว่าพี่ตัดสินใจลงทุนโครงการนี้แทนตระกูลหลี่ คุณปู่ก็เห็นด้วยแล้วค่ะ” “แต่ว่าเงินที่ตระกูลหลี่ควรออกจะขาดไปไม่ได้แม้แต่แดงเดียว เรื่องที่ควรรับผิดชอบก็ต้องรับผิดชอบด้วย” กู้รั่วเสวี่ยเอ่ยด้วยสีหน้าเด็ดเดี่ยวฉู่เฉินพยักหน้ากล่าวว่า “งั้นก็ดี พวกเราไป
“คุณชาย คุณอาจจะยังไม่ทราบ ยัยเด็กกู้รั่วเสวี่ยคนนั้นไปเชิญยอดคนมาจากไหนก็ไม่รู้ แค่ลงมือก็ทำให้นักข่าวพวกนั้นตกใจกลัวกันหมด ไม่ว่าพวกเราจะให้เงินมากเท่าไหร่ พวกเขาก็ไม่อยากรายงานข่าวเรื่องนี้อีกเลยครับ”“แถมยายแก่แซ่หลิวคนนั้นถึงขนาดไม่ยอมรับสายของเรา และไม่รู้ว่าไปซ่อนตัวที่ไหนแล้ว ต่อให้พวกเราอยากสร้างกระแสก็ไม่มีใครยอมช่วยเลยครับ” เลขารีบอธิบาย“โอ๊ะ? กู้รั่วเสวี่ยเชิญยอดคนมา? สืบประวัติคนคนนี้หรือยัง?” หลี่โย่วถังพูดพลางหรี่ตาขึ้นมา นี่เกี่ยวพันถึงธุรกิจขนาดใหญ่หลายพันล้าน จะเลินเล่อไม่ได้แม้แต่นิดเดียวไม่ว่าจะเป็นยอดคนแบบไหน หากกล้าขัดขวางหนทางหาเงินของตระกูลหลี่ก็ต้องตายสถานเดียว“สืบมาแล้วครับ ชื่อว่าฉู่เฉิน และเป็นคนที่มาจากเจียงจงด้วยครับ” เมื่อได้ยินคำว่าฉู่เฉิน ตู้เสี่ยวเยวี่ยอดตกตะลึงไม่ได้ ฉู่เฉิน ?! โลกช่างแคบเสียจริง เธอกำลังกลุ้มใจว่าไม่มีโอกาสให้ฉู่เฉินรักษาโรคให้เธออยู่เลย ผลคือใครจะคาดคิดได้ว่าฉู่เฉินจะมาที่เมืองหมอตูแล้ว นอกจากนี้เขายังบังเอิญล่วงเกินตระกูลหลี่ด้วย ไม่แน่ว่าพอถึงเวลานั้นเธออาจจะข่มขู่ฉู่เฉินได้ ขอเพียงเขารับปากว่าจะรักษาอาการม
“คุณแสร้งเป็นไม่รู้เรื่องอะไร เมื่อคืนคุณยังดูฝืนใจอยู่เลยไม่ใช่เหรอ? เพิ่งผ่านไปแค่หนึ่งวัน เปลี่ยนเยอะเกินไปหน่อยมั้ง”ขณะกล่าว ฉู่เฉินก็ค่อยๆ ผลักหลิงเสวี่ยออกและมองสำรวจเธอด้วยสายตาพิจารณา“ฉันแค่อยากจะยืนยันเรื่องหนึ่ง”หลิงเสวี่ยเม้มริมฝีปากสีแดง แต่มือยังไม่หยุดเคลื่อนไหว ในพริบตาเดียวก็ฉีกกางเกงของฉู่เฉินออกอย่างรวดเร็วคล่องแคล่วถ้าไม่ใช่เพราะเมื่อวานฉู่เฉินได้ทดลองขับเองแล้ว ส่วนใหญ่คงคิดว่าหลิงเสวี่ยเป็นคนที่ชำนาญไม่รอให้ฉู่เฉินเอ่ยปาก โทรศัพท์มือถือข้างตัวก็ดังขึ้น เมื่อก้มมองลงไปก็เห็นว่าเป็นสายจากหลินเยว่หรู ฉู่เฉินดึงกางเกงที่ถูกหลิงเสวี่ยฉีกออก ก่อนเดินไปยังอีกด้านหนึ่งแล้วรับโทรศัพท์“คุณฉู่ ฉันอยู่ห้องข้างๆ ห้องคุณนี่เอง เดี๋ยวฉันส่งหมายเลขห้องให้คุณนะคะ”ทันทีที่รับสายก็ได้ยินเสียงหอบหายใจเย้ายวนของหลินเยว่หรูดังมาจากอีกฝั่งซี้ด!ฉู่เฉินสามารถสัมผัสถึงไฟปรารถนาของหลินเยว่หรูผ่านทางสายโทรศัพท์ได้ติ๊ง!วินาทีต่อมา โทรศัพท์มือถือของฉู่เฉินก็มีเสียงแจ้งเตือนดังขึ้น เป็นข้อความจากหลินเยว่หรูที่มีแค่หมายเลขห้องง่ายๆ หมายเลขเดียวฉู่เฉินเก็บโทรศัพท์ ดึงกางเกง
อีกด้านหนึ่ง หลังจากที่ลั่วหัวเอ๋อร์อาบน้ำอุ่นแล้ว นุ่งแค่ผ้าเช็ดตัวผืนเดียวและนอนเล่นโทรศัพท์อยู่บนเตียงครู่หนึ่ง ยิ่งคิดก็ยิ่งรู้สึกว่าการขอความช่วยเหลือจากฉู่เฉินดูจะไม่ค่อยน่าเชื่อถือนักจึงหยิบโทรศัพท์โทรหาคุณตาหลินเจิ้งไท่ทันทีอย่ามองว่าโลกแห่งการหยั่งรู้จะเป็นโลกนอกอาณาเขต แต่สัญญาณโทรศัพท์ก็ยังเชื่อมต่อกันได้อย่างรวดเร็ว จากนั้น ปลายสายก็มีเสียงหนักแน่นของหลินเจิ้งไท่ดังขึ้น “หัวเอ๋อร์ใช่ไหม?”“คุณตา หนูเองค่ะ”ลั่วหัวเอ๋อร์ตอบรับ แล้วจึงเล่าเรื่องราวทั้งหมดที่เกิดขึ้นกับตระกูลลั่วให้หลินเจิ้งไท่ฟังอย่างละเอียดสุดท้ายเธอก็กล่าวกับหลินเจิ้งไท่ว่า “คุณตาคะ หนูเป็นห่วงว่าคนแซ่ฉู่ที่แม่เรียกมาอาจจะแก้ปัญหาของตระกูลลั่วไม่ได้ ถึงแม้ว่าตอนนี้หนูกับแม่จะหนีออกมาแล้ว แต่น้องชายของหนูก็ยังพักรักษาตัวอยู่ในบ้านค่ะ”“อีกอย่าง ก็ไม่สามารถปล่อยให้พ่อของหนูเป็นอะไรไปได้ ไม่งั้นคุณตาก็มาที่นี่ด้วยตัวเองได้ไหมคะ?”หลินเจิ้งไท่อีกฝั่งเงียบไปนาน จากนั้นจึงกล่าวด้วยรอยยิ้มขมขื่นว่า “หัวเอ๋อร์ หลานคิดมากไปแล้ว มีคุณฉู่อยู่ เขาเก่งกว่าตาของหลานมากนัก แต่...”หลินเจิ้งไท่เล็กน้อย ก่อนจะกล่
เพียะ!เสียงดังสนั่นดังขึ้นอีกครั้ง ตู้หรงเฉิงถูกฉู่เฉินตบจนล้มคว่ำลงกับพื้น หน้าผากกระแทกพื้นอย่างแรงจนหัวโนห้อเลือดขนาดเท่าลูกซาลาเปาทันที!ใบหน้าที่หล่อเหลาแต่เดิมนั้น ขณะนี้ดูเหมือนเทพเจ้าแห่งอายุวัฒนะในภาพวาด“แม่งเอ๊ย คนชั้นต่ำอย่างแกร่วมมือกับเขาใช่ไหม! ยังไม่ไสหัวไปอีก!”ตู้หรงเฉิงกุมศีรษะตรงที่ปูดโนขึ้นมา กัดฟันจ้องมองผู้หญิงเจ้ามารยา และพยายามลุกขึ้นจากพื้นอย่างยากลำบากเขาเป็นถึงคุณชายใหญ่แห่งตระกูลตู้ กลับถูกทำให้เสียหน้า ความแค้นนี้ ไม่ว่าอย่างไรเขาก็ต้องชำระ!เพียงข้างกายเขาไม่มียอดฝีมืออยู่ จึงทำอะไรฉู่เฉินไม่ได้เลยดังคำกล่าวที่ว่าคนฉลาดจะไม่ดันทุรังในสถานการณ์ที่เสียเปรียบ ตู้หรงเฉิงจึงตัดสินใจและคุกเข่าลงต่อหน้าฉู่เฉินเสียงดังตุบ“ท่านผู้อาวุโส เป็นความผิดของผมที่ตาไร้แววมารบกวนการพักผ่อนของท่านผู้อาวุโส หวังว่าท่านผู้อาวุโสจะจะไม่ถือโทษ และโปรดยกโทษให้ผมสักครั้งด้วยเถอะครับ”ตู้หรงเฉิงสมแล้วที่เป็นทายาทของตระกูลผู้บำเพ็ญพรต เข้าใจความหมายของคำสี่คำอย่างประนีประนอมอย่างถ่องแท้ ก่อนจะก้มศีรษะโขกพื้นเสียงดังปั่กๆ ๆโดยไม่พูดอะไรอีกเมื่อเห็นฉากนี้ กลุ่มชายหนุ่ม
ปัง!สิ้นเสียงของตู้หรงเฉิง ฉู่เฉินก็ลุกขึ้นทันที จิกผมเขาและกระแทกกับโต๊ะน้ำชาอย่างแรง!เมื่อเกิดเสียงดังปังขึ้น โต๊ะน้ำชากระจกในโซนพักผ่อนก็ถูกตู้หรงเฉิงกระแทกจนแตกละเอียด“ตระกูลตู้เก่งมากเลยงั้นเหรอ? ใครให้คุณกล้าเข้ามาถึงก็โวยวายเสียงดัง?”ขณะกล่าว ฉู่เฉินก็จิกผมของตู้หรงเฉิงแล้วดึงเขาขึ้นมาจากพื้น ในขณะนี้ ใบหน้าหล่อเหลาของตู้หรงเฉิงเต็มไปด้วยเศษแก้วและคราบเลือดเขาตกตะลึงไปทั้งคน ไม่ว่าจะมองยังไง ฉู่เฉินก็ไม่ดูเหมือนคนที่จะใช้กำลังเมื่อมีเรื่องขัดแย้งยิ่งกว่านั้น เมื่อกี้เขาได้แสดงตัวแล้วว่าเขาคือคุณชายของตระกูลตู้ฉู่เฉินกล้าลงมือกับเขาได้ยังไง?“แค่ตระกูลผู้บำเพ็ญพรตเล็กๆ ก็คิดว่าตัวเองไร้เทียมทานแล้วงั้นเหรอ? ยังกล้าเข้ามายุ่งกับชู้รักของผมอีก คุณรู้สึกว่าชีวิตยาวนานไปหรือว่าอยากตายตั้งแต่ยังหนุ่ม? ”ทันทีที่คำเหล่านี้กล่าวออกมา สีหน้าของหลิงเสวี่ยก็ดูน่าเกลียดขึ้นมาทันทีเธอได้กลายเป็นชู้รักของฉู่เฉินได้ยังไง?เมื่อคืนเธอโดนบังคับไม่ใช่เหรอ?“แก…แกกล้า…”พลั่ก!ไม่รอให้ตู้หรงเฉิงกล่าวจบ ฉู่เฉินก็ได้จิกผมของเขาแล้วตีเข่าใส่ร่างของตู้หรงเฉิงหงายหลังอย่างแรง ถู
ชายหนุ่มหญิงสาวเหล่านี้แต่ละคนล้วนมีกลิ่นอายของผู้บำเพ็ญเพียร ต่อให้เป็นคนที่มีพลังฝึกปรืออ่อนด้อยที่สุดก็มีพลังฝึกปรือราว ๆ ระดับหลอมปราณชั้นแปดต่อให้เป็นปรมาจารย์ที่สามารถสั่นคลอนทั้งเมือง เมื่ออยู่ต่อหน้าพวกเขาก็ไม่มีค่าพอให้เอ่ยถึงเลย และตู้หรงเฉิงก็เป็นตัวตนที่อยู่จุดสูงสุดในกลุ่มพวกเขา ด่าตู้หรงเฉิงก็เท่ากับด่าพวกเขาทุกคน!สิ่งที่สำคัญที่สุดคือ พวกเขาดูไม่ออกจริง ๆ ว่าฉู่เฉินมีอะไรโดดเด่นเหนือคนอื่น ราวกับว่าไม่มีแม้กระทั่งคลื่นพลังลมปราณเลยสักนิดดัยว คนธรรมดาคนหนึ่งถึงกับกล้าสบประมาทผู้บำเพ็ญเพียรเนี่ยนะ? “ไอ้หนู คุณบ้าดีเดือดมากเลยนะ”ตู้หรงเฉิงหรี่ตา ลมปราณระดับสร้างรากฐานชั้นหนึ่งรอบกายพลันระเบิดออกมา พรืด!หลิงเสวี่ยที่นั่งอยู่ข้างฉู่เฉินเห็นแบบนั้นก็แทบจะหลุดหัวเราะออกมาทันทีระดับสร้างฐานชั้นหนึ่งก็ไม่เลวจริง ๆ แต่นั่นต้องดูด้วยว่าเทียบกับใคร อย่าว่าแต่ฉู่เฉินเลย แค่เธอก็สามารถตบตู้หรงเฉิงให้ตายได้ในฝ่ามือเดียว! เพียงแต่ว่า ตอนที่ออกจากโลกแห่งการหยั่งรู้ ฉู่เฉินใช้ยันต์ซ่อนวิญญาณเก็บซ่อนลมปราณของพวกเธอสองคนไว้ ดังนั้นดูแล้วถึงไม่ต่างอะไรจากคนธรรมดาต้องพูดว
เมื่อคำพูดนี้หลุดออกมา หลินซานก็อึ้งไปด้านหนึ่งคือหลินเยว่หรูกับลั่วหัวเอ๋อร์เข้าพักแล้ว อีกด้านหนึ่ง ฉู่เฉินก็เป็นแขกผู้มีเกียรติที่หลินเยว่หรูเชิญมาจะปล่อยให้ฉู่เฉินถูกเมินตรงนี้ไม่ได้หรอกใช่ไหม?แต่ตู้หรงเฉิงคนนี้ หลินซานเองก็ล่วงเกินไม่ไหวเช่นกันต่อให้เป็นตระกูลหลินก็ต้องไว้หน้าตระกูลตู้เล็กน้อย ถึงอย่างไรคนหนุนหลังของตระกูลตู้ก็แข็งแกร่งไม่ธรรมดาพอเห็นหลินซานอึ้งอยู่กับที่ ตู้หรงเฉิงก็เอ่ยด้วยสีหน้าไม่พอใจเล็กน้อยว่า “ว่ายังไง ลูกน้องตระกูลหลินอย่างคุณกล้าไม่ไว้หน้าผมด้วยเหรอ?” เมื่อคำพูดนี้ออกมา กลุ่มชายหนุ่มหญิงสาวที่อยู่รอบ ๆ ก็พากันมองไปทางหลินซานด้วยสายตาไม่เป็นมิตร ในขณะเดียวกัน ชายร่างกำยำที่แต่งกายทะ มัดทะแมงไว้ผมเกรียนคนหนึ่งก็มองหลินซานอย่างพิจารณาด้วยสายตาเย็นชาหลังจากสิ้นเสียงของตู้หรงเฉิง“คุณชายตู้เข้าใจผิดแล้วครับ ผะ...ผมแค่...”ในตอนนี้เอง ชายร่างท้วมวัยกลางคนผู้หนึ่งเดินลงมาจากชั้นสอง ก่อนจะเอ่ยตัดบทหลินซานว่า “ท่านทั้งหลาย เกิดเรื่องอะไรขึ้นเหรอครับ?”ตู้หรงเฉิงหันหน้าไปมองชายวัยกลางคนแวบหนึ่ง แล้วเอ่ยด้วยสีหน้าเย่อหยิ่งเล็กน้อยว่า “คุณเป็นเจ้าของ
หลินเยว่หรูพูดจบก็รูดคีย์การ์ดห้องทันที ก่อนจะเดินเข้าไปในห้องเพรสซิเดนเชียลสวีทลั่วหัวเอ๋อร์อึ้งไปพักหนึ่ง จากนั้นถึงค่อยเข้าใจจุดประสงค์ของหลินเยว่หรูว่าต้องการโยนเคราะห์ให้คนอื่น ลั่วหัวเอ๋อร์พยักหน้าเล็กน้อยแล้วค่อยเดินเข้าไปในห้องของตัวเอง .....อีกทางด้านหนึ่ง เมื่อหลินซานมาถึงเจียงจง ฉู่เฉินกับหลิงเสวี่ยก็เดินออกมาจากทางออกของเมืองชิงหลงที่อยู่ในเจียงจงพอดี เมื่อเห็นฉู่เฉิน หลินซานก็รีบเข้าไปต้อนรับแล้วเอ่ยด้วยใบหน้าที่เปี่ยมไปด้วยรอยยิ้มว่า “คุณฉู่ ผมได้รับคำสั่งจากคุณนายให้มารับคุณครับ” ฉู่เฉินมองหลินซานแวบหนึ่งแล้วขมวดคิ้วกล่าวว่า “คุณนาย? คุณนายไหน?”“คุณนายของบ้านชื่อหลินเยว่หรูครับ!”หลินซานรีบแนะนำตัวเองฉู่เฉินถึงค่อยพยักหน้า แล้วจูงมือหลิงเสวี่ยเดินไปยังรถเอสยูวีที่จอดอยู่ทางด้านข้าง“ไปกันเถอะ”ฉู่เฉินจูงหลิงเสวี่ยมานั่งที่เบาะหลัง แล้วออกคำสั่งอย่างเฉยชา หลินซานสตาร์ตรถทันที ก่อนจะมุ่งหน้าไปยังโรงแรมในชานเมืองปินเฉิน หลายชั่วโมงต่อมา รถก็จอดอยู่ที่หน้าประตูโรงแรม“คุณฉู่ครับ เนื่องจากโรงแรมนี้อยู่ใกล้กับตระกูลลั่วมากที่สุด ดังนั้นเลยจัดเตรียมห้องเพ
เมื่อลั่วเทียนเต๋อเอ่ยคำพูดนี้ออกมา ลั่วหัวเอ๋อร์ก็อดรู้สึกหนักอึ้งในใจไม่ได้!เธอเคยเจอเจ้าสำนักน้อยคนนั้นแค่ครั้งเดียว แต่ว่าต่อให้เห็นผ่าน ๆ แค่แวบเดียวเท่านั้น เธอก็ดูออกได้ไม่ยากว่า นั่นเป็นคนไร้ประโยชน์ที่ดูดีแค่ภายนอกตามมาตรฐานเลย ถ้าต้องแต่งกับผู้ชายแบบนั้นจริง ๆ ชีวิตนี้ของเธอมีหวังได้จบสิ้นแล้วไม่ใช่หรือไง?และถ้าครั้งนี้กัวเฟิงช่วยตระกูลลั่วให้ผ่านพ้นวิกฤติได้จริง ๆ เธออยากปฏิเสธการแต่งงานก็คงไม่ได้แล้ว“เจ้าสำนักน้อย? ไอ้กัวเฟิงนั่นมันตัวอะไรกัน! ลูกสาวฉันจะไปแต่งงานกับเขาได้ยังไง!”หลินเยว่หรูกัดฟันกรอด ดึงลั่วหัวเอ๋อร์ให้มาอยู่ด้านหลังตัวเอง ก่อนจะเอามือชี้หน้าลั่วเทียนเต๋อแล้วพูดว่า “ไอ้คนแซ่ลั่ว คุณเป็นคนหาเรื่องเอง เลิกลากพวกเราแม่ลูกเข้าไปเกี่ยวข้องได้แล้ว” พอลั่วเทียนเต๋อได้ยินคำพูดนี้ โทสะก็พุ่งพล่านขึ้นมาเช่นกัน ตะโกนอย่างโกรธเกรี้ยวด้วยใบหน้าแดงก่ำว่า “ดี! คุณมันแพศยาไร้ยางอาย รีบไสหัวออกไปจากบ้านตระกูลลั่วเดี๋ยวนี้เลยนะ!”“ไม่ต้องพึ่งตระกูลหลินของพวกคุณ ฉันก็จัดการเรื่องนี้ได้อยู่ดี!” อะไรนะ?หลินเยว่หรูถลึงตาใส่ลั่วเทียนเต๋อ กัดฟันกรอแล้วกล่าวว่า “คุณ
“ได้ค่ะ ขอบคุณมากนะคะคุณฉู่”หลินเยว่หรูขอบคุณเป็นล้นพ้นแล้ววางสายไปแต่หลินเจิ้งไท่ที่อยู่ทางด้านข้างกลับมองไปยังฉู่เฉินด้วยความสงสัยเขาอยู่ระดับสร้างรากฐานชั้นเจ็ด แต่หลินเยว่หรูกลับให้ฉู่เฉินช่วยต่อกรกับยอดฝีมือระดับสร้างรากฐานชั้นเก้าเหรอ?ลูกสาวของเขาคงไม่ได้โดนฉู่เฉินเอาจนโง่งมไปแล้วใช่ไหม?แต่พอขบคิดให้ละเอียด ด้วยสถานะของฉู่เฉินในตอนนี้ ระดับสร้างรากฐานชั้นเก้ายังไม่อยู่ในสายตาเขาจริง ๆ ต่อให้ฉู่เฉินเป็นแค่คนธรรมดา แต่ใครจะกล้าแตะต้องเขาแม้กระทั่งปลายนิ้ว? “หัวหน้าจ้าว เมื่อกี้คุณบอกว่าจะพาผมไปส่งที่เจียงจงเหรอครับ?” ฉู่เฉินวางโทรศัพท์ลง จิบชาแล้วเอ่ยอย่างเรียบนิ่ง “แน่นอนสิครับ ไม่ว่าเมื่อไหร่ที่คุณฉู่มาที่เมืองชิงหลง ผมกับผู้เฒ่าหลินจะต้องออกมาต้อนรับสิบลี้ ไปส่งสิบลี้อย่างแน่นอน” จ้าวเต๋อฉวนพรูลมหายใจยาวออกมา ในที่สุดก็จะได้ส่งไอ้ตัวซวยคนนี้ออกไปสักทีเมื่อเห็นฉู่เฉินกับหลิงเสวี่ยลุกขึ้น หลินเจิ้งไท่ก็รีบตามไป คนทั้งกลุ่มมุ่งหน้าตรงไปทางทางออกฝั่งตะวันตกเฉียงเหนือของเจียงจงทันที ......อีกทางด้านหนึ่ง หลินเยว่หรูเพิ่งจะวางโทรศัพท์ลง ลั่วเทียนเต๋อก็ตบโต๊ะด้วย