บทที่ 781

ครั้นเย่มู่มู่นึกถึงจ้านเฉิงอิ้น ก็พลันยิ้มออกมา

เธอถามหยางชิงเหอด้วยความสงสัยว่า “โดยส่วนตัวจ้านเฉิงอิ้นเป็นคนยังไงเหรอคะ ต่างอะไรกับฮั่วชวี่ปิ้งในประวัติศาสตร์?”

หยางชิงเหอวาดภาพไปพลางพูดคุยกับเย่มู่มู่ไป

“ฉันไม่รู้จักฮั่วชวี่ปิ้ง!”

“จ้านเฉิงอิ้นเด็ดขาดทำตามอำเภอใจ จะขึ้นนั่งตำแหน่งของเขา สภาพจิตใจและสติปัญญาขาดสิ่งใดสิ่งหนึ่งไปไม่ได้!”

“เขาอายุยี่สิบปี ทำงานร่วมกับเขา มักลืมไปเลยว่าเขาเพิ่งอายุยี่สิบปี!”

“แน่นอนว่า เขาหน้าตาหล่อเหลา แต่ไม่มีผู้หญิงคนไหนกล้าเข้าใกล้!”

เย่มู่มู่เอ่ยถาม “ทำไมล่ะคะ?”

จ้านเฉิงอิ้นหน้าตาหล่อเหลา หนำซ้ำยังเป็นแม่ทำใหญ่ ควรถูกหญิงสาวที่มีความคิดอยากจะแต่งงานชื่นชอบไม่น้อย

“แค่คุณเคยเห็นเขาฆ่าศัตรูในสนามรบก็จะรู้แล้ว มือยกดาบขึ้นมาแล้วฟันลงไปได้หัวคนมาในฉึบเดียว”

“ทุกที่ที่เขาไป มีแต่ศพเต็มไปหมด!”

“ไม่ว่าผู้หญิงคนไหนเห็นเข้าก็ต้องเป็นลมหมดสติไป! จะมีอารมณ์มาชื่นชมอยู่ได้ยังไง?”

“สนามรบจริง ๆ ทุกที่มีแต่ชิ้นส่วนแขนขา เลือดคนตา ไม่เหมือนกับที่เขียนเอาไว้ในนิยายโรแมนติกเลยสักนิด!”

เย่มู่มู่ไม่เคยเห็นความโหดร้ายในสนามรบ ไม่สามารถจินตนาการได้ หยางชิง