ตอนที่ 4 ขอนอนด้วย

ตอนที่ 4 ขอนอนด้วย 

“ แล้วตอนนี้อยากมีไหม “

ตึก ตัก ตึก ตัก 

เป็นอะไรของมึงวะไอ้ป๊อป ใจนิ่งๆใจร่มๆ ท่องเอาไว้ว่ามึงเป็นผู้ชายพ่อเลี้ยงเองก็เป็นผู้ชายอยู่ๆมึงจะใจเต้นแรงกับผู้ชายด้วยกันเองไม่ได้  

เมื่อเด็กหนุ่มตรงหน้าไม่ตอบพ่อเลี้ยงก็จัดการเอาหน้าเข้าไปใกล้ๆอีก เขาต้องการเค้นความจริงว่าร่างบางตรงหน้าอยากจะมีแฟนหรือเปล่า ก่อนที่ลมหายใจของทั้งคู่จะเปล่ารดเข้าหากันดวงตาคู่สวยสอดประสานในตา ทั้งสองมองหน้ากันอยู่อย่างนั้นโดยที่ไม่มีใครเอ่ยอะไรออกมาสักคำ

ก่อนที่ริมฝีปากกำลังจะแตะเข้าหากันแต่ยังไม่ทันที่จะได้ไปถึงไหน อยู่ๆก็มีคนงานในไร่ 2-3 คนหอบหิ้วของพะรุงพลังเดินเข้ามาที่ลำธาร พวกเขาทั้งหลายก็อยากที่จะอาบน้ำเหมือนกัน หลังจากที่กลับมาจากการทำงานในไร่เหนื่อยๆ เพราะวันนี้น้ำที่บ้านพักไม่ไหลทั้งหมด 

และนั่นก็ทำให้ป๊อบต้องเป็นคนผละใบหน้าออกเพราะกลัวว่าคนงานที่มาใหม่จะเห็น แต่คนที่รู้สึกว่าจะไม่ค่อยชอบใจเห็นทีจะเป็นพ่อเลี้ยงหนุ่ม เพราะเขากำลังจะเข้าได้เข้าเข็มแล้วแท้ๆ ถ้าไม่ติดว่าลูกน้องของเขาทั้งหลายมาขัดจังหวะซะก่อน ป่านนี้เขาได้ไปถึงไหนต่อไหนแล้ว อุตส่าห์ตะล่อมมาตั้งนานสุดท้ายก็คว้าน้ำเหลวจนได้ เขารู้สึกว่าอยากหักเงินเดือนลูกน้องจริงๆ

พรึ่บ

เมื่อได้สติร่างบางก็จัดการสาวเท้าวิ่งขึ้นไปบนบกอย่างฉับพลันโดยที่ไม่หันหลังกลับมามองพ่อเลี้ยงหนุ่มที่ยืนเคว้งคว้างอยู่ตอนนี้เขาต้องรีบไปจากตรงนี้ให้เร็วที่สุด อยู่ๆหัวใจมันก็เต้นแรงร่างกายสูบฉีด ใบหน้าร้อนผ่าวเหมือนมีไฟมาสุมอยู่ในอก 

‘ ใจเย็นไอ้ป๊อปมึงเป็นอะไรวะอยู่ๆหัวใจก็เต้นแรง หลายรอบแล้วนะหรือมึงจะเป็นโรคหัวใจ ’

ป๊อปนึกคิดในใจเพราะเขาเป็นแบบนี้กับพ่อเลี้ยงหนุ่มมาหลายครั้งแล้ว เขาก็ไม่รู้สาเหตุเกิดจากอะไรหรือที่เป็นอยู่ทุกวันนี้เพราะเขาเป็นโรคหัวใจ สงสัยจะต้องหาเวลาไปหาหมอบ้างซะแล้ว ถ้าเกิดปล่อยไว้นานและเป็นหนักไปมากกว่านี้เกรงว่าจะรักษาไม่ทัน 

20:00 น.

หลังจากเมื่อช่วงเย็นที่อาบน้ำกันเสร็จทั้งคู่ก็พากันกลับมาที่บ้านพักของตัวเอง โดยที่ตอนนี้ก็เป็นเวลากว่า 20:00 น แล้วและป๊อปก็กำลังเตรียมตัวที่จะเข้านอน แต่อยู่ๆก็ได้ยินเหมือนคนเคาะประตูหน้าห้องนั่นจึงทำให้เขาต้องขมวดคิ้วเป็นปมเพราะไม่รู้ว่ายามวิกาลขนาดนี้ใครกันที่มารบกวน 

ก๊อก ก๊อก ก๊อก

แกร๊ก

สองขาเล็กทำการก้าวไปหน้าห้องก่อนที่จะบิดประตูออก และภาพที่เห็นตรงหน้าก็ทำให้เขาถึงกับชะงักไป เพราะคนที่มารบกวนเขานั่นก็คือพ่อเลี้ยงหนุ่มอีกเช่นเคย แต่ผู้ชายตรงหน้าไม่ได้มามือเปล่าเพราะในมือถือหมอนหนุนและหมอนข้างมาด้วย นั่นจึงทำให้เด็กหนุ่มไม่เข้าใจว่าเจ้านายหอบของพวกนี้มาห้องเขาทำไม

“ อะ เออ มีอะไรหรือเปล่าครับ “ 

“ แอร์ที่ห้องฉันเสีย เพราะฉะนั้นคืนนี้ฉันขอมานอนด้วยคน “ 

และเมื่อป๊อปได้ยินอย่างนั้นเขาก็ตกตะลึงทำตาลุกวาว แอร์ที่ห้องพ่อเลี้ยงเสียมันไม่แปลกแต่ทำไมพ่อเลี้ยงจะต้องมานอนห้องของเขาด้วย ทั้งๆที่ภายในบ้านก็มีห้องว่างอีกตั้งมากมาย เขาเป็นถึงพ่อเลี้ยงแห่งไร่กระทิงแดงในย่านนี้มีเขาคนเดียวที่รวยที่สุด และบ้านหลังนี้ก็ไม่ใช่ว่าจะหลังเล็กซะเมื่อไหร่

มีห้องพักตั้งมากมายให้เลือกสรร ร่างบางก็ไม่เข้าใจว่าทำไมพ่อเลี้ยงจะต้องมานอนห้องของตนด้วย แต่ก็นะเขาก็ไม่กล้าถามอะไรออกไปเพราะที่นี่มันก็คือบ้านของเจ้านายจะนอนที่ไหนตรงไหนมันก็เป็นสิทธิ์โดยชอบธรรม ซึ่งเขามันก็เป็นแค่ผู้อาศัยจะไปทำอะไรได้ ถึงแม้ในใจอยากจะถามออกไปก็ตาม

“ ห๊ะ “ 

“ ทำไมนอนไม่ได้หรอ “ 

“ ปะเปล่าครับ นอนได้เชิญครับ “ 

และเด็กหนุ่มก็ต้องจำใจหลีกทางให้คนตัวโตเข้ามาภายในห้องก่อนที่เจ้าของบ้านจะกระโดดขึ้นไปนอนยังเตียงนอน นั่นจึงทำให้ร่างบางที่ยืนอยู่หน้าประตูได้แต่ยืนงงๆกับการกระทำของคนที่มีอายุมากกว่า เขาคิดว่าโตจนป่านนี้แล้วยังทำตัวเหมือนเด็กๆ 

“ จะไปไหน “ 

หลังจากที่เด็กหนุ่มปิดประตูห้องเสร็จสรรพเขาก็เดินมาที่เตียงก่อนจะหยิบหมอนและผ้าห่มเพื่อที่จะไปนอนตรงโซฟา แต่ก็ถูกพ่อเลี้ยงเอ่ยแทรกขึ้นมาซะก่อน นั่นจึงทำให้ป๊อปสะดุ้งตกใจเพราะเขาไม่คิดว่าพ่อเลี้ยงจะใช้เสียงเข้มขนาดนี้ 

“ ผะ ผมก็จะไปนอนที่โซฟาไงครับ พ่อเลี้ยงจะได้นอนสบาย “ 

“ นอนด้วยกันบนเตียงนี่แหละ ฉันเป็นพวกขี้หนาวนอนด้วยกันจะได้อุ่นๆ “ 

สิ้นประโยคที่ป๊อปเอ่ยพ่อเลี้ยงก็พูดแทรกขึ้นมา เพราะเขานั้นอยากให้ร่างบางตรงหน้ามานอนด้วยกัน แต่เมื่อเด็กหนุ่มได้ยินอย่างนั้นเขาก็ไม่เข้าใจก็ไหนตอนแรกบอกว่าแอร์ที่ห้องเสียก็เลยมาขอนอนที่ห้องของตน 

หนำซ้ำก่อนหน้านี้วันแรกที่เขาเข้ามาพ่อเลี้ยงเคยพูดว่าตัวเขานั้นเป็นคนขี้ร้อน แล้วไหงตอนนี้กลายเป็นคนขี้หนาวไปซะได้ เขาละไม่เข้าใจกับผู้ชายร่างโตคนนี้จริงๆ 

“ คะ คือ ผม “ 

“ รังเกียจฉันหรอ “ 

“ ไม่นะครับไม่ใช่แบบนั้น คือผมคิดว่าพ่อเลี้ยงนอนบนเตียงเถอะครับผมเป็นแค่ลูกจ้างนอนที่โซฟาก็ได้ที่สำคัญพ่อเลี้ยงจะได้นอนแบบสบายๆ “ 

เด็กหนุ่มพูดปฏิเสธเพราะถ้าขืนเขายังไม่พูดอะไรมีหวังพ่อเลี้ยงหนุ่มต้องคิดไปไกลแน่ๆเลย เขาแค่ต้องการที่จะให้คนตรงหน้าได้นอนหลับแบบสบายๆ อีกทั้งเจ้านายก็ควรที่จะนอนที่ดีๆไม่ใช่มานอนร่วมกับลูกน้องอย่างเขา 

แต่เมื่อพ่อเลี้ยงได้ยินอย่างนั้นเขาก็แสยะยิ้มออกมาด้วยความพึงพอใจ เขารู้ว่าเด็กตรงหน้าคิดกับเขาคือเจ้านายกับลูกน้องแต่ตัวเขาเองนี่สิไม่ได้คิดแบบนั้น เขาอยากเป็นมากกว่าเจ้านายก็ไม่รู้ว่าร่างบางตรงหน้าจะรู้ความหมายที่เขาจะสื่อหรือยัง เขาเองก็อ่อยมาหลายวันแล้วแต่ก็ไม่มีทีท่าว่าจะได้ผลสักที 

“ หึ ขอบใจนะที่หวังดีแต่ไม่เป็นไรฉันอยากนอนกับนาย ที่สำคัญไม่ต้องคิดว่าฉันเป็นนายจ้างเพราะฉันก็ไม่คิดว่านายเป็นลูกจ้างเหมือนกัน ขึ้นมานอนดีๆ “ 

เมื่อสิ้นประโยคของพ่อเลี้ยงหนุ่มป๊อปก็ทำอะไรไม่ถูก ไม่คิดว่าเขาเป็นลูกน้องแล้วจะคิดว่าเขาเป็นใครหรือเขาก็เป็นแค่ผู้อยู่อาศัย ก่อนที่จะปรับสีหน้าให้เป็นปกติและทำตามที่ผู้อาวุโสสั่งอย่างว่าง่าย เขาคิดว่ารีบๆนอนจะได้รีบตื่นเพราะนี่ก็ดึกมากพอสมควรแล้ว ที่สำคัญพรุ่งนี้ยังมีงานให้ต้องทำแต่เช้า 

“ ครับ “ 

2 ขาเล็กทำการก้าวขึ้นไปบนที่นอนโดยที่อีกฝั่งมีคนตัวโตนอนอยู่ ก่อนที่จะเอื้อมมือไปปิดสวิตช์ไฟเพื่อที่จะหลับนอน แต่ยังไม่ทันที่เด็กหนุ่มจะได้ปิดเปลือกตาแบบสนิทอยู่ๆชายข้างๆก็เอ่ย นั่นจึงทำให้เขาถึงกับชะงักและไปไม่เป็นเพราะไม่คิดว่าเขาจะเจอคำถามแบบตรงๆขนาดนี้ 

“ นายเคยมีเซ็กซ์บ้างไหม  “

คุย

กรี๊ดดดด แล้วพ่อเลี้ยงจะแรงเพื่อ มาถามกันแบบนี้มันได้หรอ ว่าแต่ตอนนี้เด็กหนุ่มของเราเริ่มที่จะขนลุกแล้วสิ อิอิ  เอาไงดีล่ะจะตอบว่าจังได๋ แล้วคืนนี้ยัยน้องป๊อปจะรอดไหมน้อ มาติดตามกัน 5555