LOGINShare
ตอนที่ 1 เจ้าเล่ห์
Last Updated:
2025-09-20 09:30:45"ฟาเดียร์" หนูน้อยหันขวับไปมองตามเสียงเรียเช่นเดียวกับโมเดลที่หันกลับไปมองยังด้านหลังตัวเอง
ขวับ! "ป๊ายิก!" เมื่อเห็นคนที่เดินเข้ามาร่างเล็กก็กระโดดลงจากเก้าอี้วิ่งไปกอดขาคนมาใหม่ทันที ทำเอาหญิงสาวใจตกไปอยู่ตาตุ่ม ไม่กลัวว่าตัวเองจะล้มเจ็บเลยหรือไงเด็กคนนี้ หมับ! "ไม่เป็นอะไรใช่ไหม" เสียงทุ้มถามคนในอ้อมกอด ทว่าสายตากลับจับจ้องไปยังหญิงสาวอีกคน โชคดีที่มีคนเจอตัวก่อน ไม่อยากนึกเลยหากหลานไปเจอคนใจร้าย จะเกิดอะไรขึ้น ขวัญเอ่ยขวัญมา "เยียร์ม่ายเปงไยก้ะ" "บอกแล้วใช่ไหมว่าอย่าห่างกัน" เขาดุเด็กน้อยเสียงเข้ม ทำเอาใบหน้าเล็กหงอยลงด้วยความรู้สึกผิด "เอ่อ..อย่าดุน้องเลยนะคะ" โมเดลเห็นว่าน้องโดนคุณพ่อดุจึงเข้าไปช่วยพูด เธอเห็นเด็กสาวดูกลัวพ่อมาก สงสัยกลัวโดนทำโทษสินะ กึก! ชายหนุ่มเผลอสบตาเข้ากับหญิงสาวอย่างจัง ราวกับเวลารอบตัวหยุดเดิน ใบหน้าเนียนสวยไร้ที่ติ แก้มสองข้างแดงระเรื่อราวกับลูกตำลึง ปากนิดจมูกหน่อย ทุกอย่างมันลงตัวไปหมด น้ำเสียงที่เธอเปล่งออกมาช่างหวานเสนาะหูเสียจริง "คุณคะ นี่ของลูกสะ.." "หลานฉัน เด็กคนนี้เป็นหลานฉัน" เขาชิงตอบก่อนที่หญิงสาวจะเข้าใจผิดนึกว่าเด็กที่เขากำลังกอดอยู่ตอนนี้เป็นลูกของเขา ซึ่งไม่ใช่ "อ๋อ ตัวเล็กคะ พี่ไปก่อนนะ^^" เธอพยักหน้าเข้าใจก่อนจะย่อตัวนั่งลงเพื่อบอกลาหนูน้อยฟาเดียร์ "บะบ่ายก้ะ" มือน้อย ๆ โบกมือลาพี่สาวคนสวยที่ช่วยเธอเอาไว้ เมื่อร่ำลากันเสร็จ โมเดลจึงหมุนตัวเพื่อจะกลับไปซื้อของที่ต้องการ ป่านนี้น้องชายคงคอยท่าแย่แล้ว ต้องรีบกลับก่อนป้าจะกลับไป ทว่า.. "เดี๋ยว" น้ำเสียงนิ่งขรึมดังขึ้นเพื่อรั้งเอาไว้ "คะ?" เธอหันกลับมาพร้อมรอยยิ้มหวาน ทว่ารอยยิ้มของเธอนั้น.. "ฉันฟีนิกซ์" เพิ่งนึกขึ้นได้ว่าตัวเองยังไม่ได้แนะนำตัวให้อีกฝ่ายรู้จัก เขาก้าวไปใกล้เธอ พร้อมกับมือที่ยื่นไปตรงหน้า "ฉันชื่อโมเดลค่ะ^^" "....." จ้องมองใบหน้าสวยสีหน้าเรียบนิ่ง เล่นเอาคนตัวเล็กตรงหน้ารู้สึกประหม่าขึ้นมาทันที สายตาของเขาราวกับเสือร้ายที่จ้องจะตะครุบเหยื่อให้แหลกละเอียดคามือ "บ้านเธออยู่ไหน" เขาอยากตอบแทนที่เธอดูแลหลานให้ช่วงที่พลัดหลงกัน "มีอะไรหรือเปล่าคะ" เขาถามหาบ้านเธอทำไม โมเดลเริ่มไม่ไว้ใจคนตัวโต เธอขยับถอยไปด้านหลังสองก้าว ทำเอาฟีนิกซ์กระตุกยิ้มชอบใจ "แค่อยากขอบคุณที่ช่วยหลานฉัน" ฉะนั้นเขาก็ควรจะไปส่งเธอให้ถึงบ้านสิ ถือว่าแทนคำขอบคุณที่ช่วยหลานสาวเขาไว้ยังไงล่ะ "อยู่ใกล้ ๆ นี่เองค่ะ" เธอก้มดูเวลาก็เห็นว่ามันนานมากแล้ว จึงตอบเพื่อให้มันจบ ๆ ไปโดยไม่ได้คิดอะไรมาก หากเธอสังเกตจะเห็นรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ปรากฏบนใบหน้าเรียบนิ่งนั้น "...." แล้วคนตัวสูงก็เงียบไปอีกครั้ง "ถ้าอย่างนั้นฉันขอตัวก่อนนะคะ" พูดจบคนตัวเล็กก็เดินออกไปทันที เธอต้องทำเวลาแล้ว "ไปช่วยเธอ" น้ำเสียงทุ้มต่ำสั่งลูกน้องหลังจากหญิงสาวห่างออกไปแล้ว "ครับ" ชายชุดดำสองคนตามโมเดลไปติด ๆ "ไปสืบข้อมูลมา" ก่อนจะหันไปสั่งลูกน้องอีกคนเสียงเรียบ เขาต้องการทราบข้อมูลเกี่ยวกับผู้หญิงคนนี้ อยากรู้ว่าเธอเป็นลูกเต้าเหล่าใคร "ครับนาย" "ไปรอบนรถกัน" จากนั้นเขาก็อุ้มหลานสาวไปนั่งรอบนรถ ระหว่างรอหญิงสาวและลูกน้องกลับมา ขณะเดินไปยังรถ สองอาหลานก็หันสบตากันก่อนจะส่งยิ้มให้กัน "คิกคิก>หึหึ" ฟีนิกซ์ ชายหนุ่มเจ้าของใบหน้าเรียบนิ่ง มีนิสัยเย็นชา เกลียดความวุ่นวาย รักเด็ก สูง 189 อายุ 33 ปี โสดไม่มีแฟน และที่สำคัญทำอาหารเก่งมาก ในแต่ละวันของเขานอกจากทำงานกลับมาถึงบ้านก็ใช้เวลาอยู่กับหลานทั้งสอง นั่นก็คือฟาเดียร์และคอนเนอร์ ทั้งสองเป็นฝาแฝดกัน แฝดชายหญิง หลาน ๆ ติดเขามาก เวลาไปไหนชอบขอไปด้วย เขาที่รักหลานมีหรือจะปฏิเสธได้ลงคอ แต่วันนี้คอนเนอร์ไม่ได้มาด้วย เนื่องจากไม่ค่อยสบายเลยให้พักอยู่บ้าน พ่อของเด็กทั้งสองก็คือพี่ชายเขาเอง ไมเนอร์ "เยียร์เก่งม่ายก้ะ><" ทันทีที่เข้ามานั่งในรถ ใบหน้าจิ้มลิ้มก็ฉีกยิ้มกว้าง พร้อมกับเอ่ยถามผู้เป็นอา "ตอนเย็นพาไปซื้อของเล่น" รางวัลสำหรับคนเก่งของอา หากไม่ได้ฟาเดียร์ เขาเองก็ไม่รู้จะเข้าหาหญิงสาวยังไง และใช่.. เรื่องทั้งหมดเป็นแผนของเขาที่ใช้หลานสาวตัวน้อยเป็นเหยื่อล่อให้ได้เข้าใกล้หญิงสาว เพื่อตัวเองจะได้ใกล้ชิดเธอมากขึ้น ไม่มีความบังเอิญ ทุกอย่างเขากำหนดด้วยตัวเอง เวลาต่อมา "มาแล้วครับนาย" อคินส่งข้อมูลทั้งหมดที่ได้มาให้เจ้านายทางโทรศัพท์มือถือ ฟีนิกซ์หลุบตามองหลานสาว เขาจัดการอุ้มฟาเดียร์ไปนอนยังที่ของตัวเอง ก่อนจะกลับมาไล่อ่านข้อมูลของใครบางคนที่เขาต้องการอย่างรู้เกี่ยวกับความเป็นอยู่ของเธอ "...." ระหว่างที่เจ้านายกำลังจดจ่ออยู่กับประวัติส่วนตัวของผู้หญิงคนนั้น อคินก็เหลือบไปเห็นหญิงสาวเดินตรงมาทางนี้พร้อมกับเพื่อนของตน "มาแล้วครับนาย" "ให้ขึ้นมา" "ครับ" จากนั้นอคินก็ลงไปรับของจากมือคนตัวเล็ก ทั้งสองยืนคุยกับอยู่สักพัก และไม่นานโมเดลก็ขึ้นมานั่งอยู่บนรถข้างคนหน้านิ่ง เธอมีสีหน้างุนงงเล็กน้อย "จริง ๆ พวกคุณไม่ตะ.." "ออกรถ" "ครับ" "...." โมเดลนั่งตัวเกร็งไม่กล้าพูดอะไรทั้งนั้นเมื่อเจออีกคนพูดแทรกขึ้นมา ดวงตาคมเหลือบมองคนตัวเล็กข้างกายเล็กน้อย ใบหน้าของเขายากจะคาดเดา โชคดีที่วันนี้ไม่ได้เอารถยนต์คันเล็กมา เพราะมีฟาเดียร์มาด้วยเลยจำเป็นต้องเอาคันใหญ่มาแทน เพื่อความปลอดภัยขณะเดินทางบนท้องถนน "ซอยข้างหน้าใช่ไหมครับ" กระทั่งขับไปได้ไม่นานก็ใกล้ถึงซอยที่หญิงสาวได้บอกเอาไว้ก่อนหน้านั้น "ใช่ค่ะ" "โอเคครับ" อคินตบไฟเลี้ยวเข้าไปในซอยทันที ด้านหลังก็เป็นรถลูกน้องที่ขับตามมา "บ้านหลังสุดท้ายเลยนะคะ" "ครับ" "ขอบคุณนะคะ" เมื่อรถจอดสนิท หญิงสาวจึงหันไปยกมือไหว้คนตัวโตข้าง ๆ และไม่ลืมที่จะขอบคุณอคินด้วย "ไม่คิดจะชวนลงไปดื่มน้ำหน่อยเหรอ" เลิกคิ้วถามอย่างเจ้าเล่ห์ ไม่รู้ทำไมเธอถึงไม่ชอบท่าทางเจ้าเล่ห์ของคนคนนี้เอาเสียเลย ภายนอกก็ออกจะดูดี ทว่าทำไมเธอกลับสัมผัสได้ถึงความร้ายกาจของผู้ชายคนนี้ "บ้านฉันคงไม่ค่อย.." "แล้วไง" พูดจบเขาก็เปิดประตูลงจากรถไปในทันที ไม่รอให้เธอได้พูดจบ โมเดลถอนหายใจออกมาเบา ๆ ก่อนจะตามอีกคนลงไป "ฉันว่าคุณกลับไปดีกว่าค่ะ" บ้านของเธอไม่มีอะไรให้น่าเข้าไปชมเลยสักนิด ฝุ่นเยอะแถมยังรกอีกด้วย กลัวว่าเขาจะแพ้ฝุ่นน่ะสิไม่ว่า เธอทำความสะอาดทุกวัน แต่ไม่ว่าจะทำดีแค่ไหน สุดท้ายฝุ่นก็ยังเยอะอยู่ดี "ไร้มารยาท" ทว่าในตอนนั้นเอง.. "ออกไป! เก็บของพวกมึงออกไปจากบ้านกู!!" "เลโก้!"
Latest chapter
ผู้หญิงของฟีนิกซ์ ตอนที่ 2 อย่ายุ่งกับเธออีก
"เลโก้!"คนตัวเล็กวิ่งเข้าบ้านไปด้วยความร้อนรนเมื่อได้ยินเสียงดังมาจากด้านในตัวบ้าน ฟีนิกซ์เองก็ไม่รอช้าที่จะตามไปตึก ตึก"แงง โก้ไม่ได้ทำ อย่าตีโก้ อึก~" เด็กน้อยนั่งอยู่ที่พื้นพนมมือไหว้ขอร้องไม่ให้ป้าขี้เมาตีตัวเอง"ป้าพอแล้ว!" โมเดลเข้าไปขวางขณะที่สายไฟกำลังจะฟาดลงที่น้องชายอีกครั้ง ทำให้สายไฟนั้นฟาดลงที่แขนเธอแทน"มาแล้วเรอะอีเด็กเหี้ย มึงแหกตาดูน้องมึงสิ ของกูซื้อมายังไม่ได้แดกมันเสือกทำของกูแตกหมด มีปัญญาซื้อคืนกูไหม ฮะ!!" ทันทีที่เห็นหวานสาว ป้าของเธอจึงตะคอกใส่ด้วยความโมโห คนเสียไพ่มาด้วย กลับมาแทนที่จะได้กินเหล้าให้หายเครียด กลับต้องมาอารมณ์เสียเพราะเด็กเปรตคนเดียว อยากฆ่าพวกมันให้ตายคามือไปเลย เลี้ยงเสียข้าวสุกทั้งพี่ทั้งน้อง"...." ฟีนิกซ์ปรายตามองยังสองพี่น้องที่นั่งกอดกันกลม นี่น่ะเหรอครอบครัวที่ว่า ครอบครัวที่เต็มไปด้วยความรุนแรง น่าขำชะมัด"กูเลี้ยงพวกมึงแต่ละตัวกว่าจะโตมาได้รู้ไหมมันเหนื่อยแค่ไหน" จะบอกว่าเลี้ยงก็คงไม่ถูก เพราะคนที่เลี้ยงเธอจริง ๆ คือป้าดา ป้าข้างบ้านต่างหาก เมื่อครั้งที่โมเดลยังเด็ก เธอถูกทอดทิ้งให้นอนหิวข้าวอยู่ที่บ้านคนเดียว หากไม่ได้ป้าดาช่วยชีวิ
ผู้หญิงของฟีนิกซ์ ตอนที่ 1 เจ้าเล่ห์
"ฟาเดียร์" หนูน้อยหันขวับไปมองตามเสียงเรียเช่นเดียวกับโมเดลที่หันกลับไปมองยังด้านหลังตัวเองขวับ!"ป๊ายิก!" เมื่อเห็นคนที่เดินเข้ามาร่างเล็กก็กระโดดลงจากเก้าอี้วิ่งไปกอดขาคนมาใหม่ทันที ทำเอาหญิงสาวใจตกไปอยู่ตาตุ่ม ไม่กลัวว่าตัวเองจะล้มเจ็บเลยหรือไงเด็กคนนี้หมับ!"ไม่เป็นอะไรใช่ไหม" เสียงทุ้มถามคนในอ้อมกอด ทว่าสายตากลับจับจ้องไปยังหญิงสาวอีกคน โชคดีที่มีคนเจอตัวก่อน ไม่อยากนึกเลยหากหลานไปเจอคนใจร้าย จะเกิดอะไรขึ้น ขวัญเอ่ยขวัญมา"เยียร์ม่ายเปงไยก้ะ""บอกแล้วใช่ไหมว่าอย่าห่างกัน" เขาดุเด็กน้อยเสียงเข้ม ทำเอาใบหน้าเล็กหงอยลงด้วยความรู้สึกผิด"เอ่อ..อย่าดุน้องเลยนะคะ" โมเดลเห็นว่าน้องโดนคุณพ่อดุจึงเข้าไปช่วยพูด เธอเห็นเด็กสาวดูกลัวพ่อมาก สงสัยกลัวโดนทำโทษสินะกึก!ชายหนุ่มเผลอสบตาเข้ากับหญิงสาวอย่างจัง ราวกับเวลารอบตัวหยุดเดิน ใบหน้าเนียนสวยไร้ที่ติ แก้มสองข้างแดงระเรื่อราวกับลูกตำลึง ปากนิดจมูกหน่อย ทุกอย่างมันลงตัวไปหมด น้ำเสียงที่เธอเปล่งออกมาช่างหวานเสนาะหูเสียจริง"คุณคะ นี่ของลูกสะ..""หลานฉัน เด็กคนนี้เป็นหลานฉัน" เขาชิงตอบก่อนที่หญิงสาวจะเข้าใจผิดนึกว่าเด็กที่เขากำลังกอดอยู่ตอนนี
ผู้หญิงของฟีนิกซ์ INTRO
"หนูไปตลาดก่อนนะป้า" เสียงหวานตะโกนบอกป้าดาเพื่อนบ้านของเธอ"ระวังรถด้วยนะลูก""ค่า~" มองซ้ายมองขวาเพื่อข้ามถนนไปยังอีกฝั่ง บ้านของเธออยู่ในซอยเล็ก ๆ ที่มีบ้านแค่ไม่กี่หลังคาเรือน ระหว่างที่เดินไปตามถนน ในหัวก็พลางคิดเมนูเย็นนี้โมเดล หญิงสาวที่เต็มไปด้วยรอยยิ้มและความอ่อนโยน ถึงอย่างนั้นก็ยังมีความแสบซนตามวัยของเธอ กำลังศึกษาอยู่ปีที่สอง และวันนี้ก็เป็นอีกวันที่เธอต้องไปจ่ายตลาดโดยไม่ได้เอาน้องไปด้วย พ่อกับแม่เธอเลิกรากันตั้งแต่เธออายุ 7 ขวบ โมเดลถูกทิ้งให้อยู่กับป้า ป้าของเธอติดเหล้าอย่างหนัก เอาแต่ดื่มเหล้าเล่นพนันไปวัน ๆ หากวันไหนได้เงินมาเธอกับน้องก็จะรอดจากคำด่าทอ แต่ถ้าวันไหนเสียพนันมาเธอจะถูกป้าด่าไม่ก็ตีอยู่เป็นประจำโมเดลจะให้น้องไปแอบอยู่ในตู้ขณะที่ตัวเองกำลังถูกทำโทษ ไม่อยากให้น้องเห็นบาดแผลตามตัว ส่วนน้องชายเพิ่งจะอายุห้าขวบ ทุกคนคงจะสงสัยใช่ไหมว่าทำไมเธอถึงมีน้องทั้งที่พ่อแม่ทิ้งไปตั้งแต่เด็ก เธอเองก็ไม่รู้เหมือนกัน รู้ตัวอีกทีก็มีน้องชายคนนี้เข้ามาอยู่ในชีวิตแล้ว เอาเป็นว่าจะไม่ขอพูดถึงเรื่องราวในอดีตก็แล้วกัน ตอนนี้เลโก้คือน้องชายของเธอ และเป็นคนที่เธอรักมากที่สุดในชีว
You may also like
พันธะ(รัก)เมียบำเรอ
ชะนีติดมันส์3.1K viewsลงทัณฑ์เมียลับมาเฟีย
แอดอ้วน นามปากกาเงินล้าน3.6K viewsสมิงดำ [มาเฟียร้ายรัก]
ชะนีติดมันส์3.2K viewsบุปผาของมาเฟีย
นัวร์เนีย3.9K viewsกรงเลี้ยงมาเฟียร้าย
ยัยแม่มดแสนน่ารัก413 viewsคุณหมอร้ายลึก
พริ้มเภา421 viewsปมรักของนายมาเฟีย
Kidsroom996 viewsมาเฟียหลงเมียลับ
จินต์พิชา2.5K views
