ผ้าถูกถอดทิ้งกรองลงบนพื้นเหลือเพียงกางเกงที่สวมใส่หน้าอกอวบอิ่มดูเย้ายวนเหมือนเชื้อเชิญให้มาร์คัสมาสัมผัสและเชยชม
แอร์ที่ทำงานเย็นเฉียบกระทบกายของอันนา แต่ไม่ได้ทำให้เธอรู้สึกเย็นตามอุณหภูมิห้องเลยความเร่าร้อนที่ได้รับมาจากผู้ชายตรงหน้าทำให้อันนาล่องลอยเหมือนมีผีเสื้อนับร้อยตัววนอยู่ในท้องมันทั้งสุขและเสียวในเวลาเดียวกัน เหมือนมีไฟฟ้าโลดแล่นช็อตแปล๊บ ๆ ภายในร่างกายที่ร้อนระอุ อันนาทั้งกลัวและอยากจะหนีไปแต่แรงอารมณ์ของอันนาที่ถูกถ่ายทอดมานั้นมันทำให้เธอตกเป็นทาสของมาร์คัสในเวลานี้ "ฮืม ...เด็กดี ..หวาน" มาร์คัสพูดเสียงเบาๆเอยชมอันนามันทำให้อันนารู้สึกเขินจนหน้าร้อนผ่าว "พอแล้วได้ไหมคะ..อ้าส์" อันนาที่เสียวกระสันจนครางส่งเสียงเย้ายวนออกมา ปากบอกให้พอ แต่พอโดนมาร์คัสหยอกเย้ายอดประทุมเธอก็แอ่นอกให้เขาอย่างเต็มใจร่างกายกับปากของเธอมันช่างตรงข้ามกันทุกระเบียบนิ้ว "หึ!" มาร์คัสเปล่งเสียงเย้ยหยันในลำคอออกมา เขาถูกอกถูกใจที่อันนาผู้หญิงที่เขาเลือกตอบสนองไวต่อความต้องการของเขา "เธอนี่มันร่าน! ฮืม..." สองมือหนาลูบไล้ผิวขาวเนียน จากสันหลังลงมาที่เอวคอดแล้วเลื่อนมาที่สะโพกงอน มาร์คัสบีบเค้นจนขึ้นเป็นรอยแดงห้านิ้ว ปากหนาของเขายังคงคลอเคลียอยู่กับอกอวบอิ่มอย่างพึงพอใจชิมซ้ำแล้วซ้ำเล่าอย่างไม่เบื่อหน่าย มาร์คัสจัดการอุ้มอันนาขึ้นนอนหงายอยู่บนโต๊ะอย่างฉุกละหุก อันนาตกใจเล็กน้อยเธอใช้สองมือปิดที่เต้างามด้วยความเขินอาย "จะอายฉันทำไมอันนา ฉันเป็นผัวเธอ.!" มาคัสที่เห็นอันนาทำท่าเขินอายใส่เขาก็รู้สึกหงุดหงิดเพราะอยากให้อันนาเป็นของเขาทั้งตัวและใจ มาร์คัสไม่รอช้าเปิดฉากถลกกางเกงและแพนตี้ของอันนาออกในครั้งเดียว อันนาที่นอนหงายแผ่หล่า อยู่บนโต๊ะทำงาน ถูกชันเข่าทั้งสองขาและอ้าออกกว้างเป็นรูปตัวเอ็ท มาร์คัสผู้ไม่เคยอยากจะลิ้มลองกลีบกุหลาบงามของผู้หญิงคนไหนเลยแต่พอวันนี้เขาได้เห็นร่องกุหลาบงามของอันนา ถึงกับยิ้มอย่างพึงพอใจ สีชมพูแดงประกายเลือดฝาดร่องรอยที่ยังคงบวมเปล่งเล็กน้อย จากการที่ถูกเขารังแกในวันนั้นดูเหมือนจะยังไม่หายดีปากอยากได้รูปของมาคัสก้มลงไปแตะเบาๆ "อ้าส์...อย่าค่ะ มันสกปรก..อ้าส์ " อันนาร้องครวญครางประท้วงพยายามใช้มือเล็กของเธอผลักหัวของมาร์คัสให้ออกไปจากการรุกรานกลีบกุหลาบของเธอ มาร์คัสไม่สนใจคำทักท้วงนั้น เขาได้กลิ่น หอมอ่อน ๆ มันยิ่งเย้ายวนใจ เขาแตะลิ้นตวัดลงไปบนติ่งเสียวของอันนา ค่อย ๆ ละเลงเลียวน น้ำลายเหนียวข้นของมาร์คัส ถูกใช้หล่อลื่นติ่งเสียวของอันนา มาร์คัสเลียลิ้นรูดขึ้นลงใช้สองมือหนาล็อกขาของอันนาไม่ให้เธอหุบเข้าอันดาเสียวกระสันควรครางเหมือนจะขาดใจ มาร์คัสไม่สนใจคำทักท้วงใดๆ เขาโน้มกายลงมาใกล้ชิด อันนาสัมผัสได้ถึงลมหายใจร้อนผ่าวที่รดรินอยู่เหนือผิวเนื้อ เธอกลืนน้ำลายลงคออย่างยากลำบาก หัวใจเต้นระรัวราวกับกลองศึก มาร์คัสแตะปลายจมูกลงบนกลีบกุหลาบของเธอ พลางสูดดมกลิ่นหอมอ่อนๆ ที่เย้ายวนใจ เขายกยิ้มมุมปากอย่างพึงพอใจ จากนั้น ปลายลิ้นร้อนชื้นของมาร์คัสก็แตะลงบนติ่งเสียวของอันนาอย่างแผ่วเบาครั้งแล้วครั้งเล่า ค่อยๆ ละเลงเลียวนไปมาอย่างเชื่องช้า น้ำลายเหนียวข้นของมาร์คัสถูกใช้หล่อลื่นบนจุดที่อ่อนไหวที่สุดของอันนาอย่างพิถีพิถัน เขาเลียลิ้นรูดขึ้นลงอย่างช่ำชอง ในขณะที่สองมือหนาแข็งแกร่งก็จับล็อกขาเรียวของอันนาเอาไว้ไม่ให้เธอหุบเข้า "อ๊ะ...อื้อออ...!" อันนาสะท้านเฮือก ความรู้สึกแปลกใหม่และเร่าร้อนแล่นพล่านไปทั่วร่าง ความเสียวซ่านที่ไม่เคยรู้จักถาโถมเข้าใส่จนเธอตัวสั่นสะท้าน เธอพยายามจะเม้มปากกลั้นเสียงครวญคราง แต่ร่างกายกลับทรยศ ปล่อยเสียงครางแผ่วเบาเล็ดรอดออกมา "คราง..อันนา ฉันอยากได้ซิมเสียงของเธอ"มาร์คัสออกคำสั่งทั้งที่เขายังก้มหน้าก้มตาละเลงบทเพลงรักกับกลีบกุหลาบงามอย่างเร่าร้อน อันนาดื้อดึงไม่ยอมเปล่งเสียงที่น่ารังเกียจนั้นออกมาเธอคบเม้มปากเอาไว้แต่คนที่ไร้ประสบการณ์อย่างอันนาจะสู้คนอย่างมาคัดได้อย่างไร มาร์คัสไม่เพียงแค่ละเลงเลียเท่านั้น แต่ยังใช้ลิ้นดูดดุนติ่งเสียวของเธออย่างหนักหน่วงขึ้นเรื่อยๆ เสียงดูดดุนดังไปทั่วห้อง ราวกับเป็นการกระตุ้นเร่งเร้าให้บทเพลงเร่าร้อนดำเนินต่อไป อันนาเสียวซ่านไปทั้งกาย แทบจะทนไม่ไหว ความรู้สึกกระสันพลุ่งพล่านจนเธอรู้สึกเหมือนจะขาดใจ "คุณมาร์คัส...พะ...พอแล้ว...อื้อออ" อันนาพยายามร้องห้ามเสียงพร่า แต่คำพูดของเธอกลับกลายเป็นเสียงครางที่น่าอับอาย ปลุกเร้าอารมณ์ของมาร์คัสให้รุนแรงยิ่งขึ้น "เธอเป็นของใครอันนา..ตอบฉันสิเด็กดี..อ้าส์..อยากเอาแล้ว.." มาร์คัสเล่นบทผู้นำทาสรักเขาอยากให้อันนาเชื่อฟังเขาไม่ว่าจะด้วยเหตุผลอะไรก็ตามอันนาเป็นของเขา อันนาดื้อดึงไม่ยอมพูดออกมาเธอโลดแล่นไปกับบทเพลงที่โดนบรรเลงโดยมาคัสคนนิสัยแย่ๆดิบเถื่อนเอาแต่ใจอันนาไม่อยากอยู่ภายใต้กฎข้อบังคับของเขา "ในเมื่อเธอไม่ตอบฉันก็จะทำให้เธอครวญครางและร้องขอฉันเอง..!" มาร์คัสเริ่มบรรเลงเพลงรักเขาไม่สนใจว่าอันนาจะเป็นอย่างไรรัวลิ้นสาก ตวัดไปมาเหมือนปีศาจผู้ช่ำชอง "อ้าส์ อะ อันนาเป็นของคุณมาคัสค่ะ อูย..พอแล้วค่ะ อันนาเสียว.." เธอบิดกายไปมาเพื่อระบายความเสียวที่ได้รับ นิ้วมือหนาสอดแทรกไปในโพรงสวาทที่เปียกแฉะอ่อนนุ่มไปด้วยน้ำเมือกสีใส มาร์คัสใช้นิ้วกลางใหญ่ของเขาค่อย ๆ แหวกลึกลงไปในรูสวาทเล็ก ๆ ที่คับแน่น มาร์คัสจินตนาการไม่ออกเลย ว่าวันนั้นเจ้าแท่งเอ็นลูกชายของเขา สามารถทำบทเพลงรักกับอันนาที่แน่นคับขนาดนี้ได้อย่างไร นิ้วมือนิ้วที่สองเริ่มคืบคลานเข้าไปขยับจังหวะเข้าออก ส่วนปลายลิ้นก็ตวัดละเลงติ่งเสียวที่อมชมพูบนช้ำ ทั้งน้ำลายและน้ำสีใสขุ่นเลอะเปรอะเปื้อนปนกันไปหมด มาร์คัสกระแทกเข้าออก เร่งจังหวะนิ้วเร็วขึ้นเร็วขึ้น อันนาเองเธอก็เสียวกระสันครวญครางแทบขาดใจ แต่ไม่มีทีท่าว่ามาคัดจะผ่อนปรนให้กับเธอได้พักหายใจเลย...บทเพลงรักที่เร่าร้อนของอันนาและมาร์คัสยังคงสานต่อ....มาร์คัสยังคงไม่หยุด เขาก้มหน้าลงดูดดุนติ่งเสียวของเธออย่างไม่ลดละ ราวกับกำลังลิ้มรสของหวานที่ถูกใจ ร่างกายของอันนาบิดเร่าไปมาด้วยความทรมานปนสุข เธอเกร็งไปทั้งตัว มือทั้งสองข้างจิกผ้าปูที่นอนแน่นในที่สุด เมื่อความเสียวซ่านมาถึงขีดสุด ร่างกายของอันนาก็กระตุกเกร็งเกร็งไปทั้งตัวก่อนจะปลดปล่อยธารน้ำหวานออกมาเลอะหน้าของมาร์คัส ราวกับเป็นการบ่งบอกถึงจุดสูงสุดของความต้องการมาร์คัสเงยหน้าขึ้นจากกลีบกุหลาบที่บอบช้ำ ใบหน้าของเขาเปื้อนไปด้วยธารน้ำหวานนั้น เขายกยิ้มมุมปากอย่างพึงพอใจ ก่อนจะใช้ลิ้นเลียริมฝีปากตัวเองช้าๆ ดวงตาคมกริบจ้องมองอันนาที่นอนหอบหายใจอยู่ใต้ร่างด้วยแววตาที่เต็มไปด้วยไฟปรารถนาที่ยังไม่มอดดับ"หวาน..." มาร์คัสเอ่ยขึ้นด้วยเสียงทุ้มต่ำ ดวงตาของเขาลุกโชนกว่าที่เคย "เธอทำให้ฉัคลั่ง อันนา"มาร์คัสไม่รอให้อันนาได้พักหายใจ เขาประกบริมฝีปากลงมาอีกครั้ง ดูดกลืนทุกเสียงครวญครางและหอบหายใจของเธอ ความดิบเถื่อนและความเร่าร้อนของเขาไม่มีทีท่าว่าจะลดลงแม้แต่น้อย มือหนาข้างหนึ่งรวบร่างบอบบางของเธอให้แนบชิดกับกายแกร่ง อีกข้างหนึ่งจับเรียวขาของเธอให้ยกพาดบ่าอย่างไม่รีบร้อน"อื้อออ...!" อันนา
ผ้าถูกถอดทิ้งกรองลงบนพื้นเหลือเพียงกางเกงที่สวมใส่หน้าอกอวบอิ่มดูเย้ายวนเหมือนเชื้อเชิญให้มาร์คัสมาสัมผัสและเชยชมแอร์ที่ทำงานเย็นเฉียบกระทบกายของอันนา แต่ไม่ได้ทำให้เธอรู้สึกเย็นตามอุณหภูมิห้องเลยความเร่าร้อนที่ได้รับมาจากผู้ชายตรงหน้าทำให้อันนาล่องลอยเหมือนมีผีเสื้อนับร้อยตัววนอยู่ในท้องมันทั้งสุขและเสียวในเวลาเดียวกันเหมือนมีไฟฟ้าโลดแล่นช็อตแปล๊บ ๆ ภายในร่างกายที่ร้อนระอุ อันนาทั้งกลัวและอยากจะหนีไปแต่แรงอารมณ์ของอันนาที่ถูกถ่ายทอดมานั้นมันทำให้เธอตกเป็นทาสของมาร์คัสในเวลานี้"ฮืม ...เด็กดี ..หวาน" มาร์คัสพูดเสียงเบาๆเอยชมอันนามันทำให้อันนารู้สึกเขินจนหน้าร้อนผ่าว"พอแล้วได้ไหมคะ..อ้าส์" อันนาที่เสียวกระสันจนครางส่งเสียงเย้ายวนออกมา ปากบอกให้พอ แต่พอโดนมาร์คัสหยอกเย้ายอดประทุมเธอก็แอ่นอกให้เขาอย่างเต็มใจร่างกายกับปากของเธอมันช่างตรงข้ามกันทุกระเบียบนิ้ว"หึ!" มาร์คัสเปล่งเสียงเย้ยหยันในลำคอออกมา เขาถูกอกถูกใจที่อันนาผู้หญิงที่เขาเลือกตอบสนองไวต่อความต้องการของเขา"เธอนี่มันร่าน! ฮืม..." สองมือหนาลูบไล้ผิวขาวเนียน จากสันหลังลงมาที่เอวคอดแล้วเลื่อนมาที่สะโพกงอน มาร์คัสบีบเค้นจนขึ้นเ
หลังจากที่ทั้งสองทานอาหารเช้าเสร็จเรียบร้อยมาคัสก็บอกให้อันนาเดินตามเขาไปที่ห้องทำงานคำพูดที่แสนเย็นชาการกระทำที่หยาบกระด้างเหมือนกับหินทุบลงพื้นมันทำให้อันนารู้สึกเกรงกลัวมาขัดขึ้นทุกวัน"ค่ะคุณมาร์คัส มีอะไรหรือเปล่าคะ" อันนารวบรวมความกล้าหลังจากเดินเข้ามาในห้องแล้วก็ถามมาคัดออกไปตรงๆ"เซ็นซะ เอกสารที่เธอควรต้องเซ็น"มาร์คัสไม่อธิบายอะไรให้กับอันนาฟันแต่บอกให้อันนาเซ็นเอกสารที่อยู่ตรงหน้าของเธออันนาหยิบเอกสารขึ้นมาตั้งใจจะอ่านให้จบแต่มาร์คัสก็พูดแทรกขึ้นมาก่อนว่า "ไม่ต้องอ่านหรอก เอกสารเซ็นหนังสือสมรสของเราสองคน..!" มาร์คัสที่พูดจาเย็นชาไม่ได้สนใจอาการสีหน้าตกใจของอันนาเลย"แต่ว่าอันนายังไม่ได้ตกลงนะคะ" อันนาหันมาพูดกับมาร์คัสเพราะเธอรู้สึกไม่เป็นธรรมเหมือนโดนมัดมือชก"ไม่จำเป็นต้องตกลง เพราะชีวิตของเธอเป็นของฉัน ทุกตารางนิ้วในร่างกายเธอตอนนี้เป็นของฉัน!" อันนาเธอรู้สึกมือเหงื่อออกจนชุ่มทั้งตื่นเต้นทั้งโมโหอยากจะเอามือไปข่วนหน้าคนที่เย็นชายังมาร์คัดให้รู้แล้วรู้รอดไปเลย"ลงชื่อของเธอลงในหนังสือสัญญาสมรสนี้ให้เรียบร้อยแล้วทุกอย่างจะดีขึ้น"มาร์คัสไม่ได้อธิบายอะไรทั้งสิ้น คำว่าดีขึ้นดี
อันนาที่แบกเรื่องหนักมามากมายหลังจากผ่านงานที่ไปกับมาร์คัส เธอหลับจนไม่ได้สติจวบจนถึงเช้าวันรุ่งขึ้น ดวงตาที่หนักอึ้งของเธอค่อยๆ ขยับเปลือกตาขึ้นเล็กน้อยเสียงแอร์มอนิเตอร์ที่ทำงานเย็นเฉียบแต่ทำไมร่างกายของเธอกลับรู้สึกอบอุ่นอันนาลืมตาขึ้น พร้อมกับมองเห็นฝ้าเพดานที่ขาวสะอาดตา และมันไม่ใช่ห้องที่เธอเคยอยู่มันคือห้องที่เธอเสียตัวเป็นคืนแรก อันนาตกใจจนเบิกตากว้างพยายามรวบรวมสติแต่เธอกลับรู้สึกหนักอึ้งบริเวณเอวของเธอมีมือหนากอดรัดเอาไว้อันนาพลิกไปมองใบหน้าที่คมเข้มดูดีและหล่อเหลา แม้ในเวลาที่หลับสนิทก็ยังดูหน้าหลงไหล อันนาจ้องหน้าของมาร์คัสเหมือนกับต้องมนต์สะกดอีกครั้งอันนาพยายามจะขยับออกหนีอย่างเงียบๆเพื่อกลับไปที่ห้องของเธอแต่เธอยิ่งขยับมาร์คัสก็จะขยับและกอดเธอแน่นขึ้น และเธอลองขยับอีกครั้ง มาคัสก็ยิ่งกอดเอวของเธอแน่นเข้าไปอีกอันนาจ้องไปที่หน้าของคนที่กำลังนอนหลับสนิทเธอพลันคิดว่ามาคัสหลับจริงๆหรือเปล่าและดวงตาคมกริบของมาร์คัสก็ลืมขึ้นแล้วจ้องไปที่ดวงตาของอันนาเหมือนโลกทั้งใบหยุดหมุน"ตื่นแล้วหรอ" มาร์คัสถามอันนาด้วยถ้อยคำที่ดูอ่อนโยนขึ้นกว่าสองวันแรก"อันนารู้สึกตกใจที่เห็นมาร์คัส
มาร์คัสยืนนิ่งราวกับรูปปั้น ดวงตาคมกริบดุจพญาอินทรีย์ ที่จ้องมองเดวิดนั้นดำมืดและลึกไร้ก้นบึ้ง ราวกับจะดูดกลืนทุกสิ่งทุกอย่างให้หายไป รอยยิ้มที่เคยปรากฏบนใบหน้าของเขาก่อนหน้านี้เลือนหายไปจนหมดสิ้น เหลือเพียงความว่างเปล่าที่แฝงด้วยอันตรายถึงขีดสุด เขาไม่ได้โกรธเกรี้ยว หรือตวาดก้อง แต่ความเงียบของเขานั้นน่ากลัวยิ่งกว่าเสียงใด ๆเดวิดที่เห็นปฏิกิริยาของมาร์คัสกลับยิ่งได้ใจ เขาคิดว่าตนเองกำลังเป็นฝ่ายได้เปรียบ และต้องการจะตอกย้ำชัยชนะของตนเอง"ทำไมเงียบไปล่ะครับคุณมาร์คัส หรือว่าเรื่องจริงมันน่าอายเกินไปที่จะยอมรับ" เดวิดพูดยิ้มๆ "ผู้หญิงของผมคงไม่มีประวัติฉาวโฉ่แบบนี้หรอกครับ...ผมเลือก.."พลั่ก!ยังไม่ทันที่เดวิดจะพูดจบ ร่างของเขาก็ล้มกระเด็นลงไปกองกับพื้นอย่างแรง เสียงของเนื้อที่ปะทะกับกำปั้นดังสนั่นไปทั่วห้อง มาร์คัสเป็นคนต่อยเขา!จนเลือดกลบปากและฟันหักไปหนึ่งซีกทุกคนในงานถึงกับผวาถอยหลังไปคนละก้าว ไม่มีใครคาดคิดว่ามาร์คัสจะระเบิดอารมณ์ออกมากลางงานเลี้ยงสำคัญแบบนี้ มาร์คัสเดินเข้าไปหาเดวิดที่นอนแน่นิ่งอยู่บนพื้นอย่างช้าๆ แววตาของเขาลุกโชนไปด้วยเปลวเพลิงแห่งโทสะที่ถูกปลุกให้ตื่นขึ้นมา
คำประกาศของมาร์คัสกลางงานเลี้ยงทำให้บรรยากาศรอบตัวอันนาหนาวเย็นยะเยือก แววตาของคลอเดียแข็งกร้าวขึ้นทันที ความไม่พอใจและริษยาฉายชัดในดวงตาคู่นั้น เธอมองอันนาตั้งแต่หัวจรดเท้าด้วยสายตาประเมินค่า ก่อนจะหัวเราะในลำคออย่างเย้ยหยัน"ผู้หญิงคนใหม่เหรอคะมาร์คัส?" คลอเดียพูดด้วยน้ำเสียงยียวน "คลอเดียไม่เห็นจะเคยเจอที่ไหนมาก่อนเลยนี่คะ หรือว่ามาร์คัสแอบเก็บไว้เงียบๆ แล้วเพิ่งจะเอาออกมาโชว์วันนี้เป็นวันแรก?" เธอเน้นคำว่า "เก็บไว้" และ "โชว์" อย่างจงใจ ราวกับจะตอกย้ำสถานะของอันนาว่าเป็นเพียงสิ่งของที่ผู้ชายอยากมาร์คัสเก็บเอาไว้ในตู้โชว์วันนี้ก็แค่งัดขึ้นมาเพื่อปัดฝุ่นมาร์คัสไม่ได้ตอบอะไร เขาแค่จ้องมองคลอเดียด้วยสายตาเย็นชา ทำให้คลอเดียต้องสงบปากสงบคำลงเล็กน้อย เธอกำลังทำผิดกฎของฉันนะคอลเดียมาร์คัสตอบเสียงเรียบนิ่งและยังคงเย็นชากับคลอเดียราวกับว่าไม่เคยรู้จักกันมาก่อน"โถ่มาร์คัสคะ อย่าเย็นชากับคลอเดียนักเลยคลอเดียคิดถึงมาร์คัสนะคะ แล้วนี่เราเคยเจอกันที่ไหนมาก่อนหรือเปล่านะ" คลอเดียหันหน้าเอียงคอมองไปที่อันนาที่ยืนอยู่ข้างผู้ชายของเธอ คลอเดียไม่ยอมที่จะเสียแหล่งเงินแหล่งทองของเธอ ให้กับผู้หญ