บทสวาทตเอนรับว่าที่เมีย 1

หลังจากที่ทั้งสองทานอาหารเช้าเสร็จเรียบร้อยมาคัสก็บอกให้อันนาเดินตามเขาไปที่ห้องทำงานคำพูดที่แสนเย็นชาการกระทำที่หยาบกระด้างเหมือนกับหินทุบลงพื้นมันทำให้อันนารู้สึกเกรงกลัวมาขัดขึ้นทุกวัน

"ค่ะคุณมาร์คัส มีอะไรหรือเปล่าคะ" อันนารวบรวมความกล้าหลังจากเดินเข้ามาในห้องแล้วก็ถามมาคัดออกไปตรงๆ

"เซ็นซะ เอกสารที่เธอควรต้องเซ็น"มาร์คัสไม่อธิบายอะไรให้กับอันนาฟันแต่บอกให้อันนาเซ็นเอกสารที่อยู่ตรงหน้าของเธอ

อันนาหยิบเอกสารขึ้นมาตั้งใจจะอ่านให้จบแต่มาร์คัสก็พูดแทรกขึ้นมาก่อนว่า "ไม่ต้องอ่านหรอก เอกสารเซ็นหนังสือสมรสของเราสองคน..!" มาร์คัสที่พูดจาเย็นชาไม่ได้สนใจอาการสีหน้าตกใจของอันนาเลย

"แต่ว่าอันนายังไม่ได้ตกลงนะคะ" อันนาหันมาพูดกับมาร์คัสเพราะเธอรู้สึกไม่เป็นธรรมเหมือนโดนมัดมือชก

"ไม่จำเป็นต้องตกลง เพราะชีวิตของเธอเป็นของฉัน ทุกตารางนิ้วในร่างกายเธอตอนนี้เป็นของฉัน!" อันนาเธอรู้สึกมือเหงื่อออกจนชุ่มทั้งตื่นเต้นทั้งโมโหอยากจะเอามือไปข่วนหน้าคนที่เย็นชายังมาร์คัดให้รู้แล้วรู้รอดไปเลย

"ลงชื่อของเธอลงในหนังสือสัญญาสมรสนี้ให้เรียบร้อยแล้วทุกอย่างจะดีขึ้น"มาร์คัสไม่ได้อธิบายอะไรทั้งสิ้น คำว่าดีขึ้นดีขึ้นในแบบของมาร์คัสแต่ไม่ได้แปลว่าดีขึ้นในแบบที่อันนาต้องการ

"ไม่ค่ะ อันนาไม่เซ็น!"

อันนาเธอพูดเสียงแข็งเพราะเธอรู้ว่าหากวันนี้เธอลงชื่อลงในสัญญานี้แปลว่าชีวิตของเธอเป็นของมาร์คัส 100% นอกจากอยู่ในกรงทองที่ไม่อาจหลบหนีกลายเป็นเธออาจจะมีโซ่ตรวนที่ผูกคอพันธนาการชีวิตของเธอหนักเข้าไปอีก

คำพูดของอันนาทำให้มาร์คัดไม่สบอารมณ์เขาลุกขึ้นจากเก้าอี้สุดหรูในห้องทำงานเดินตรงมาหาอันนา แล้วคว้าหมับไปที่ปลายคางของเธอใช้มือหนาเหมือนคีมเหล็กบีบอย่างรุนแรงโดยที่ไม่สนใจว่าอันนาจะเจ็บหรือเปล่าเขายังไง"เซ็นเดี๋ยวนี้อันนา" คำพูดถูกเค้นรอดไรฟันออกมา มาร์คัสโมโหมาก

อันนาใช้มือเล็กทุบตีไปที่ร่างกายที่แข็งเหมือนกับท่อนไม้ของมาร์คัสตีเท่าไหร่เขาก็คงไม่รู้สึกเจ็บ มีแต่มือของอันนาเท่านั้นที่ตีและรู้สึกเจ็บปวดอันดาน้ำตาคลอหน่วย มันจะไหลแหล่ไม่ไหลแหล่

มารฺคัสบีบแรงขึ้นแรงขึ้น ยิ่งอันนาดื้อดึงเธอก็จะยิ่งเจ็บ มาร์คัสไม่ยอมให้อันนาเป็นของผู้ชายคนไหนทั้งนั้น เพราะเขายังไม่เบื่อเธอ

และเธอก็ยังใช้หนี้เขาไม่หมด ต่อให้เธอจะมีปีกโบยบินหนีไปจากเขา เขาคนนี้นี่แหละที่จะหักปีกของเธอและจับเธอเข้ามากักขังไว้ในกรงทอง

มาร์คัสยื่นปากกาให้อันนาแล้วสะบัดมือออกจากใบหน้าสวยของเธอ ใบหน้าสวยของอันนาขึ้นรอยแดงจากรอยบีบของคนใจร้ายอย่างมาร์คัส

อันนาจำใจต้องหยิบปากกาขึ้นมา ด้วยมือที่สั่นเทาบรรจงเขียนชื่อลงไปบนกระดาษสีขาวที่ยืนยัน และนอนยัน ว่าหลังจากวันนี้อันดาเป็นเมียถูกต้องตามกฎหมายของมาคัสแต่เพียงผู้เดียว

และชีวิตของอันนาหลังจากนี้เธอก็ไม่รู้จะใช้ต่อยังไงกรงทองนี้มันช่างกว้างใหญ่สำหรับเธอเหลือเกิน

"หึ!" เสียงทุ้มต่ำที่ดูพึงพอใจที่เห็นว่าอันนานั้นได้เซ็นชื่อลงไปบนใบทะเบียนสมรสที่เขาได้ให้ทนายจัดเตรียมเอาไว้ให้

"ไปได้แล้วใช่ไหมคะ" อันนาที่ตาแดงเถือกเธอไม่อยากจะกลั้นน้ำตาอีกต่อไป แต่เธอก็ไม่อยากจะร้องไห้เหมือนคนเป็นบ้าแบบเมื่อคืนที่ผ่านมา เธอไม่อยากร้องขอความเห็นใจจากมาร์คัสเพราะรู้ว่าคนอย่างมาคัสไร้หัวใจ

"เดี๋ยว..! ใครอนุญาตให้เธอไป"มาร์คัสใช้มือตบมาที่ตักของตัวเองเป็นเชิงบอกให้อันนาเดินมาหาเขา

อันนาเดินเข้าไปหามาร์คัสอย่างว่าง่าย แต่ไม่ได้นั่งลงบนตักหรือทำอย่างอื่น เธอเพียงแค่ยืนทื่อเป็นท่อนไม้ เหมือนหุ่นยนต์สั่งให้หันซ้ายหันขวาเธอก็ทำ สั่งให้นอนหมอบ นอนราบเธอก็ทำ ต่อให้ข้างหน้าจะเป็นหินกรวดหินทรายที่จะบาดผิวของเธอ เธอก็คงขัดคำสั่งของมาร์คัสไม่ได้

"อยู่กับฉัน มันทุกข์ระทมนักหรือไง.!"

มาร์คัสตะคอกเสียง ดังทำให้อันนาตกใจสะดุ้งโหยง จังหวะนั้นเองมาคัดยื่นมือหนาของเขาที่เหมือนคีมเหล็ก กระชากอันนาจนเซถลามานั่งอยู่บนตะแกร่งของเขาเอง

มาร์คัสกอดอันนาเอาไว้แน่นเขาเริ่มสุกไซร้ไปที่ซอกคอขาวของอันนาอย่างคิดถึง เขาไม่รู้ว่าทำไมกลิ่นของอันนามันเย้ายวนใจขนาดนี้สามคืนที่ผ่านมา เขามีอันนาข้างกายและอยากจะมีแบบนี้เสมอ

อันนาเริ่มอยู่ไม่สุข เพราะมาร์คัสกำลังเริ่มเกมสวาทกับเธอ มือหนาของมาร์คัสล้วงไปใต้เสื้อชุดลำลองของอันนา แล้วบีบสัมผัสไปที่หน้าอกอวบอิ่มคู่ใหญ่ของอันนา

มาร์คัสเขารู้สึกได้ถึงยอดจุกสีหวานที่ชูชัน "ชอบหรือเปล่าอันนา" เขากระซิบข้างหูของอันนา ทำเอาเธอขนลุกซู่ไปทั้งตัว

มาร์คัสรู้สึกพึงพอใจที่อันนาเป็นผู้หญิงตอบสนองไวกับความต้องการที่เขามอบให้ มาร์คัสไม่หยุดเพียงแค่นั้น เขาทำรอยจูบเป็น จ้ำ ๆ ที่คอของอันดา

อันนาครางประท้วง เพราะเธอรู้สึกเจ็บเหมือนโดนมาร์คัสกัดแต่ก็ไม่ได้กัด ในคืนแรกที่แสนเจ็บปวดมันกำลังแล่นเข้ามาในหัวของ"เธอไม่ทำได้ไหมคะ"อันนาพยายามร้องขอความเมตตาจากซาตานจอมหื่นตรงหน้า

"ฉันสัญญาว่า ครั้งนี้เธอจะไม่เจ็บปวด ฉันจะอ่อนโยนกับเธอที่สุด"

อ่อนโยนของมาร์คัสและอันนาคงไม่เท่ากันมาร์คัสเปลี่ยนท่าจับอันนามาคร่อมบนตักของเขาแล้วโอบกอดเอวของอันนาเอาไว้

ถลกเสื้อของอันนาขึ้นไปกองอยู่บนคองามระหง แล้วเขาใช้มือหนึ่งปลดตะขอเสื้อในของอันนาออก เผยให้เห็นเต้านมคู่สวยและจุกนมที่ชูชัญเย้ายวนสีชมพูปนแดง มันดูน่าดึงดูดมันใหญ่โตกว่าที่เขาเห็นในคืนนั้นอีก วันนี้เขาจะลองชิมนมสดจากเต้าของแม่โคนม

ปากหยักได้รูปงับ เข้าที่จุกนมของอันนาเขากอดกระชับร่างบางอรชรของอันนาให้แนบแน่น โดยที่ตัวของอันนาถูกพิงว้กับโต๊ะทำงานสุดหรูของเขา

มาร์คัสเริ่มบรรเลงเพลงรักปากหยักได้รูปดูดดึงเต้าอวบออิ่มของอันนา เสียงดังจ๊วบ จ๊าบมูมมาม

อันนาเริ่มครางกระเส่า ร้องครางประท้วงเพราะเธอกำลังเข้าสู่ช่วงแห่งเพลิงสวาทเธอรู้สึกรังเกียจตัวเองเหลือ เกินทุกครั้งที่ถูกสัมผัสโดยมาร์คัส

เธอมักจะตอบสนองเขาไวร่างกายที่ไม่รักดีของอันนาทำให้เธอไม่สามารถเก็บเสียงที่น่ารังเกียจเอาไว้ได้

"อ้าส์...ฮืม...พอแล้วค่ะ...พอ..อ้าส์" อันนาก้มหน้าลงมามองผู้ชายที่อยู่ในวัยสี่สิบกะรัตแต่ทำไมดูร้อนแรงแทบจะเผาผลาญเธอให้มอดไหม้กลายเป็นผงธุลี

มาร์คัสดูดนมสลับซ้ายขวา เขาชอบกลิ่นอ่อน ๆ เหมือนเด็กอ่อนของอันนามันไม่ใช่กลิ่นน้ำหอมที่ถูกแต่งแต้มแต่เป็นเพียงกลิ่นแป้งเด็ก

ลิ้นสากหนาของมาร์คัสทำการได้ดีเลียวนที่ยอดจุกปทุมของอันนาซ้ายสลับขวา จนน้ำลายเปียกชุ่ม ไปทั้งจุกสีหวานของอันนามาร์คัสใช้เวลาดูดดึงเค้นคลึง อย่างสมใจเขาจึงผละปากออกจากเต้าอวบใหญ่ของอันนา

มาร์คัสปลดเปลื้องชุดชั้นในด้านบนและยกเสื้อยืดของอันนาถอดออกไปกองอยู่ที่พื้นทุกอย่างเกิดขึ้นรวดเร็วมากอันนาไม่ทันตั้งตัว....