หัวใจที่บอบช้ำ

อันนาในชุดราตรีสีดำที่เผยให้เห็นเรือนร่างเย้ายวนดูโดดเด่นสะดุดตา เธอไม่ได้ตั้งใจจะแต่งตัวให้เซ็กซี่ขนาดนี้ แต่พลอยกับสมหญิงเป็นคนจัดการให้ทั้งหมดตั้งแต่หัวจรดเท้า

เมื่อเดินเข้ามาในผับ ทุกสายตาต่างจับจ้องมาที่เธอ อันนารู้สึกอึดอัด แต่ก็พยายามเก็บซ่อนความรู้สึกนั้นไว้ภายใต้ท่าทีที่เย็นชาและไร้อารมณ์

"เห็นไหมล่ะยัยอันนา บอกแล้วว่าแกสวย" สมหญิงที่เป็นสาวสอง แต่งตัวจัดเต็มไม่แพ้กันในชุดรัดรูปสีเงินเมทัลลิกวาววับ พูดขึ้นพร้อมกับส่งสายตาให้บรรดาหนุ่มๆ ที่จ้องมองมาอย่างสนุกสนาน

ส่วนพลอยในชุดเดรสสีแดงเพลิงที่ทั้งสวยและร้อนแรง ก็ยิ้มกริ่มอย่างพอใจ "คืนนี้พวกเราต้องเป็นดาวเด่นของงาน!"

แต่สำหรับอันนาแล้ว เธอไม่รู้สึกสนุกด้วยเลยสักนิด เธอเดินไปที่บาร์แล้วสั่งเครื่องดื่มที่มีแอลกอฮอล์แรงที่สุด บาร์เทนเดอร์ส่งแก้วให้พร้อมกับรอยยิ้มกรุ้มกริ่ม แต่เธอไม่สนใจ เธอดื่มมันหมดแก้วอย่างรวดเร็วราวกับจะดับไฟในใจที่กำลังลุกโชน

"อันนา... พอแล้ว" สมหญิงพยายามจะห้าม แต่ไม่ทัน เธอสั่งแก้วที่สองทันที

"อยากให้ฉันลืมความเจ็บปวด ก็ต้องดื่มให้เมาไม่ใช่เหรอ" อันนาพูดด้วยน้ำเสียงที่เย็นชา

พลอยกับสมหญิงมองหน้ากันด้วยความเป็นห่วง พวกเธอไม่เคยเห็นอันนาเป็นแบบนี้มาก่อน ความรักครั้งแรกทำให้เพื่อนของเธอเปลี่ยนไปเป็นคนละคน

อันนาดื่มไปเรื่อยๆ จนเริ่มรู้สึกมึนเมา เธอลุกขึ้นเต้นตามจังหวะเพลงที่เร่งเร้า โดยมีพลอยกับ สมหญิงคอยประกบไม่ห่าง

ท่วงท่าที่อ่อนช้อยแต่แฝงไปด้วยความเย้ายวนของเธอสะกดทุกสายตาในผับ ผู้ชายหลายคนพยายามเข้ามาขอเต้นด้วย แต่เธอก็ปฏิเสธไปอย่างไม่ใยดี

ในขณะที่ทุกคนกำลังสนุกสนานกันอยู่นั้น อันนากลับรู้สึกเหมือนโลกหมุนคว้าง ภาพของมาร์คัสที่กำลังมีความสุขกับผู้หญิงคนอื่นผุดขึ้นมาในหัวอีกครั้ง น้ำตาที่พยายามกลั้นไว้ไหลลงมาอาบแก้ม เธอหยุดเต้นและทรุดตัวลงกับพื้น ร้องไห้สะอึกสะอื้นอย่างน่าเวทนา

พลอยกับสมหญิงรีบเข้ามาประคอง "อันนา! แกเป็นอะไร"

"ฉัน... ฉันเจ็บ" อันนาพูดได้แค่นั้นแล้วก็แทบจะหมดสติไปในอ้อมแขนของเพื่อนทั้งสองแต่เธอจะยังคงนั่งประคองความเจ็บปวดเอาไว้อย่างที่สุด

ความว้าวุ่นในใจของอันนายังไม่ทันคลายดี สายตาคมกริบคู่เดิมที่เธอเพิ่งหลบเลี่ยงไปเมื่อครู่ก็ปรากฏขึ้นตรงหน้า เขาเดินตรงมาหาเธอพร้อมรอยยิ้มมุมปากที่แฝงไปด้วยความเจ้าเล่ห์

"ขอโทษนะครับ พอดีผมเห็นคุณนั่งอยู่คนเดียว" ชายหนุ่มเอ่ยทักด้วยน้ำเสียงทุ้มนุ่มชวนฟัง "ไม่ทราบว่ามีใครนั่งข้างคุณหรือยังครับ"

อันนาเงยหน้าขึ้นมองเขาอย่างตกใจเล็กน้อย เธอหันไปมองหน้าสมหญิงกับพลอยเพื่อขอความช่วยเหลือ แต่เพื่อนทั้งสองกลับส่งสายตายิ้มกริ่มมาให้แทน อันนาจึงจำเป็นต้องตอบออกไปเอง

"เพื่อนฉันนั่งอยู่ค่ะ" อันนาตอบเสียงแผ่วเบา "แล้วอีกอย่างฉันก็ไม่ได้มาคนเดียวด้วย"

"อ้อ งั้นเหรอครับ" ชายหนุ่มยังคงยิ้มอย่างไม่ลดละ "แต่ดูจากสายตาของคุณแล้ว ผมว่าคุณไม่ได้มาเพื่อสนุกสนานกับเพื่อนแน่ๆ เลย"

คำพูดของเขาทำให้อันนาถึงกับนิ่งอึ้ง เธอรู้สึกเหมือนถูกมองทะลุปรุโปร่งจนน่าอาย

"คุณรู้ได้ยังไง"

"เพราะผมก็เป็นเหมือนคุณไงครับ" เขาตอบอย่างเปิดเผย "ดูเหมือนว่าพวกเรากำลังหนีอะไรบางอย่างมา"

จู่ๆ สมหญิงก็พูดแทรกขึ้นมา "นี่คุณ! คุณมาจีบเพื่อนฉันเหรอ"

"ก็คงอย่างนั้นแหละครับ" ชายหนุ่มตอบอย่างไม่ลังเล "ผมชื่อคริสครับ เป็นเจ้าของผับที่นี่ ส่วนคุณ...."คริสกำลังจะถามต่อ แต่สมหญิงก็ชิงแนะนำตัว

"ฉันสมหญิงค่ะ ส่วนนี่พลอย แล้วนี่ก็อันนา" สมหญิงแนะนำเพื่อนๆ ด้วยท่าทีสนิทสนมราวกับรู้จักกับคริสมานานแล้ว สมหญิงอยากให้เพื่อนมีตัวเลือก เพราะในวันข้างหน้าไม่รู้มาร์คัสจะทิ้งเพื่อนของเธอเพราะรักครั้งเก่าไหม

"ยินดีที่ได้รู้จักครับ" คริสหันไปยิ้มให้อันนาอีกครั้ง "วันนี้ผมขอเลี้ยงเครื่องดื่มพวกคุณทุกคนนะครับ ถือเป็นการไถ่โทษที่ผมล่วงเกินเมื่อครู่"น้ำเสียงทุ้มต่ำชวนหน้าหลงไหล ใบหน้าหล่อเหลาแบบฝรั่ง

ก่อนที่อันนาจะได้ปฏิเสธ สมหญิงกับพลอยก็รีบตอบตกลงในทันทีเพราะถ้ารออันนาคงชวดผู้ชายงานดีคนนี้แน่นอน

คริสจึงหันไปสั่งเครื่องดื่มให้กับทุกคน ก่อนจะกลับมานั่งลงตรงข้ามกับอันนา ดวงตาคมกริบของเขายังคงจับจ้องไปที่เธอราวกับกำลังสำรวจอะไรบางอย่าง

อันนาได้เข้าไปกระแทกใจของคริสอย่างจังเขาไม่เคยเจอผู้หญิงคนไหนแววตาเศร้าได้ขนาดนี้

ในขณะที่ทุกคนกำลังพูดคุยกันอย่างออกรส อันนากลับรู้สึกอึดอัดอย่างประหลาด เธอไม่ชอบสายตาของคริสที่ทำให้เธอรู้สึกเหมือนถูกค้นหาความลับบางอย่างที่เธอไม่อยากให้ใครรู้

และดูเหมือนประสบการณ์ของอันนาที่ิ่ิอ่อนด้อยกว่าผู้ชายอย่างคริส เธอไม่สามารถซ่อนความเศร้าภายใต้ใบหน้าและดวงตาสวยคู่นี้ได้เลย

เมื่อค็อกเทลแก้วใหม่ถูกนำมาเสิร์ฟ คริสก็ยกแก้วขึ้นพร้อมกับพูดว่า "ดื่มนะครับ ผมหวังว่าวันนี้จะเป็นคืนที่ดีของคุณ และเราจะได้รู้จักกันในฐานะเพื่อนให้ม่" คริสที่ไม่ยอมปล่อยโอกาสทองที่จะได้ทำความรู้จักอันนา

อันนาจำใจยกแก้วขึ้นดื่มพร้อมกับความรู้สึกที่สับสนภายในใจ เธอมาที่นี่เพื่อลืมเรื่องของมาร์คัส แต่การปรากฏตัวของคริสกลับทำให้หัวใจของเธอเต้นแรงอีกครั้งหนึ่ง

เธอไม่รู้ว่านี่เป็นสัญญาณที่ดีหรือเปล่า หรือเป็นเพียงแค่เรื่องราวที่ซ้ำรอยเดิมที่กำลังจะเกิดขึ้นในชีวิตของเธออีกครั้ง

"คุณอันนามีเรื่องอะไรในใจหรือเปล่า ขอผมเป็นเพื่อนที่รับรู้ความรู้สึกที่หนักอึ้งมันได้หรือเปล่า"

คริสเขาได้พูดตามสไตล์และแบบฉบับของเขาเขาถูกใจอันนาและอยากได้อันนามาครอบครองไม่ว่าจะด้วยวิธีใดก็ตาม

อันนาด้วยฤทธิ์แอลกอฮอล์เธอรู้สึกเมามายแล้วมึนไปหมดแต่เธอยกกระดกแต่แอลกอฮอล์โดยไม่ได้ยินคำพูดใด ๆ จากคริส

"ยัยอันนาให้มันเบา ๆ หน่อย เดี๋ยวก็เมาตายหรอก" พลอยที่เข้ามาห้ามเพื่อนรักที่เอาแต่กระดกแอลกอฮอล์แก้วแล้วแก้วเหล้าจนสภาพของเธอตอนนี้แทบจะนั่งไม่อยู่

ในจังหวะนั้นเอง... มาร์คัสที่ตามหาอันนามาตลอดทั้งคืนก็มาถึงผับ เขาเห็นกลุ่มคนมุงอยู่จึงรีบเดินเข้าไปดู ก่อนจะพบภาพบาดใจของอันนาที่กำลังนั่งเอนไปสายมาอยู่ในชุดราตรีสีดำ

ที่เผยให้เห็นสัดส่วนอย่างชัดเจนหน้าอก หน้าใจที่กลมกลึงแทบทะลักออกจากเต้า เขารู้สึกเหมือนหัวใจถูกบีบอย่างรุนแรง

"อันนา!" เขาร้องเรียกชื่อเธอด้วยความตกใจ รีบตรงเข้าไปช้อนตัวเธอขึ้นมาในอ้อมแขนทันที....

สายตาที่เยือกเย็นจ้องมองศัตรูหรือผู้ชายที่นั่งอยู่ข้างเมียตัวน้อยสภาพเมามายไปหน้าแดงกล่ำด้วยความโกรธมาร์คัสกำลังปลุกซาตานในตัวของเขาขึ้นมา.......