แชร์

ตอนที่ 4 ขอเป็นแฟน

ผู้เขียน: อนาทัชชา
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2025-03-06 09:33:47

หนึ่งสัปดาห์ผ่านไป / วันเสาร์

ในที่สุด วันที่อนาคินรอคอยก็มาถึง ชายหนุ่มไปรับหญิงสาวที่บ้านก่อนจะขับรถมุ่งหน้าไปยังหัวหิน ระหว่างทาง อนาคินจับมือของหญิงสาวไว้ตลอดเวลา ส่วนภายในใจนั้น คืนนี้แหละเขาจะเผด็จศึกหญิงสาว เขาเฝ้ารอเวลานี้มาเกือบสามเดือน เขาไม่มีทางปล่อยให้โอกาสหลุดมือไปอย่างแน่นอน

อนาคินใช้เวลาห้าชั่วโมงกว่าในการขับรถมาถึงหัวหิน เพราะชายหนุ่มพาหญิงสาวแวะถ่ายรูปตามสถานที่ท่องเที่ยวต่างๆ ตลอดทาง  ชายหนุ่มพาหญิงสาวไปที่ห้องพักสุดหรูริมทะเล เป็นห้องพักส่วนตัวมีกำแพงต้นไม้ล้อมรอบ บรรยากาศดี สดชื่น สถานที่ประดับประดาด้วยดอกไม้ต่างๆ อย่างสวยงาม

“พี่คินจองห้องเดียวเหรอคะ?” หญิงสาวถามออกไปด้วยความสงสัย

“พอดีพี่จองช้าเพราะไม่รู้ว่าครีมจะมาได้มั้ย ห้องพักก็เลยเต็มครับ เดี๋ยวครีมนอนบนเตียง ส่วนพี่จะไปนอนที่โซฟาเอง ครีมไม่ต้องกลัวนะครับ” ชายหนุ่มอธิบายให้หญิงสาวฟัง

“อ่อ..ครีมไม่ได้ว่าอะไรค่ะ แค่ถามเฉยๆ”

“พี่ว่าเราไปเดินเล่นกันดีกว่านะ”

“ค่ะ”

ท่ามกลางบรรยากาศยามเย็น เกลียวคลื่นพัดเข้าสู่ชายฝั่ง สายลมพัดโชยเอากลิ่นน้ำเค็มจากท้องทะเลขึ้นมา สองหนุ่มสาวเดินเรื่อยๆ ไปตามชายหาด ในขณะที่ดวงอาทิตย์เริ่มอ่อนแสง ความสงบเงียบเริ่มคืบคลานเข้ามาอย่างช้าๆ

“ครีมหิวหรือยังครับ..เราไปดินเนอร์กันนะครับ ป่านนี้พนักงานน่าจะจัดอาหารเสร็จเรียบร้อยแล้ว”

“เริ่มจะหิวแล้วเหมือนกันค่ะ”

อนาคินพาหญิงสาวมาดินเนอร์ใต้ท้องฟ้าอันแสนกว้างใหญ่ ดวงดาวเปล่งแสงประกายระยิบระยับ ที่ลอบล้อมด้วยทะเลและภูเขา ลมพัดโชยอ่อนๆ บรรยากาศช่างโรแมนติกเสียจริง

“นี่ครับ อร่อยนะลองชิมดู” อนาคินหั่นเนื้อสเต๊กชิ้นพอดีคำยื่นมาที่ปากเล็กของหญิงสาว

คริมาตกใจเล็กน้อยก่อนจะอ้าปากรับด้วยความเต็มใจ

“อืม..อร่อยมากเลยค่ะ”

“อร่อยก็ทานเยอะๆ นะครับ”

จากนั้นทั้งสองคนก็ผลัดกันป้อน ผลัดกันชิม จนในที่สุดอาหารมื้อนี้ก็เสร็จสิ้นลง

 

“พี่ว่าเราไปเดินย่อยกันดีกว่า..แน่นท้องไปหมดเลย ครีมป้อนพี่ซะเยอะเชียว”

“ดีเหมือนกันค่ะ ครีมอยากไปเดินเล่นริมทะเลเวลากลางคืน คงจะสวยน่าดูเลยนะคะ” เธอยิ้มหวานให้ชายหนุ่ม

หลังจากนั้นสองหนุ่มสาวเปลือยเท้าย่ำไปสัมผัสกับความเนียนละเอียดของผืนทราย ทั้งคู่เดินไปตามชายหาดที่ไร้ผู้คน เดินไปจนถึงริมน้ำทะเล ลมเย็นจากท้องทะเลพัดโชยมาใส่หน้าของทั้งคู่ น้ำทะเลค่ำคืนนี้ดูเงียบ คลื่นซัดมาบาง..เบา หญิงสาวยืนสงบนิ่ง แหงนหน้าขึ้นมองท้องฟ้ากว้าง เห็นท้องฟ้ามืดไร้แสงของดวงจันทร์ แต่ยังมีดาวสวยประดับฟ้า ลมเย็นโชยมาอีกรอบ หญิงสาวน้ำตาซึมเล็กน้อย..หวนคิดถึงผู้เป็นมารดา

อนาคินใช้จังหวะที่หญิงสาวกำลังเคลิ้มไปกับธรรมชาติ เขาหันหน้ามาหาหญิงสาว จับมือทั้งสองข้างของเธอเอาไว้ ก่อนจะเอ่ยประโยคที่ตัวเขาเองไม่เคยพูดกับผู้หญิงคนไหนมาก่อน..เธอคือคนแรก ที่ได้ยินมันจากปากของเขา

“ครีม..เป็นแฟนกับพี่นะครับ”

คริมาที่กำลังตกอยู่ในภวังค์น้ำตารื้นขึ้นมา เธอไม่คิดว่าคลาสโนว่าตัวพ่ออย่างเขาจะขอคนอย่างเธอเป็นแฟน ที่ผ่านมาเธอคิดว่าเขาคงมาจีบเธอเล่นๆ ไม่ได้คิดจริงจัง แต่การกระทำทุกอย่างของเขา ทำให้เธอเชื่อหมดใจว่าเขามีใจให้เธอจริงๆ

“ค่ะ ครีมจะเป็นแฟนกับพี่คินค่ะ” สิ้นเสียงของหญิงสาว อนาคินแทบจะกระโดดโลดเต้นด้วยความดีใจ

“เยส! ในที่สุดพี่ก็ทำสำเร็จ ขอบคุณนะครับ..ที่รักของพี่” อนาคินดึงหญิงสาวเข้ามากอด คริมาตกใจที่จู่ๆ ก็มีผู้ชายเข้ามากอด เธอยืนตัวแข็ง ใจเต้นแรงจนแทบจะทะลุออกมาข้างนอก

“งั้นตอนนี้..เราก็เป็นแฟนกันแล้วนะครับ”

 

“ค่ะ” หัวใจเต้นระรัวด้วยความเขินอาย คริมาตอบด้วยน้ำเสียงนุ่มนวล ใบหน้างามแดงจัดจนเห็นได้ชัดถึงแม้ว่าท้องฟ้าจะมืดสลัวก็ตาม

“พี่สัญญานะครับ..ว่าพี่จะดูแลครีมให้ดีที่สุด พี่จะไม่ทำให้ครีมต้องผิดหวัง หรือร้องไห้เสียใจ”

“ขอบคุณนะคะพี่คิน..ขอบคุณที่ทำให้ครีมรู้จักกับความรัก ขอบคุณที่ให้ครีมเป็นผู้หญิงที่โชคดีคนนั้นของพี่คิน ขอบคุณที่พี่คินเข้ามาในชีวิตของครีม” เธอเอ่ยขอบคุณเขาครั้งแล้วครั้งเล่า น้ำตาที่เอ่อล้นกลางใจกำลังไหลออกมาจากดวงตาคู่สวย

หนุ่มสาวเดินเลาะชายหาดจนเวลาเกือบจะล่วงเลยไปยังวันใหม่ หญิงสาวเหลือบมองนาฬิกาหรูที่ข้อมือของชายหนุ่ม เที่ยงคืนแล้ว..

“สุขสันต์วันเกิดนะคะ..พี่คิน” เธออวยพรวันเกิดให้เขาเป็นคนแรก “ครีมไม่มีของขวัญให้พี่คิน..แต่ครีมสัญญาว่าครีมจะเป็นแฟนที่ดีของพี่คินนะคะ” เมื่อความรักเบ่งบานในหัวใจ อะไรๆ ก็ดูดีไปหมด จนไม่คิดจะเผื่อใจ คนที่ไม่เคยมีความรักอย่างเธอมาเจอผู้ชายแบบนี้ก็ต้องตกหลุมรักเป็นธรรมดา เขาเข้ามาทำให้หัวใจที่ตายด้านของเธอปั่นป่วน ใครบ้างที่จะไม่หวั่นไหวกับผู้ชายที่ดูแลเทคแคร์เอาใจใส่เราเป็นอย่างดี ส่วนเรื่องหน้าตาหรือชาติตระกูลสำหรับเธอนั้นมันไม่สำคัญเลยสักนิด ที่เธอยอมตกลงเป็นแฟนกับเขาเพราะความเสมอต้นเสมอปลาย หาใช่เพราะความหล่อหรือความรวยไม่ ถึงแม้ว่าเธอจะรู้จักกับเขาไม่ถึงสามเดือนแต่เธอก็เชื่อใจเขาจนหมดหัวใจไปแล้ว

“พี่ไม่ได้ต้องการของขวัญหรือของมีค่าอะไรจากครีม..เพราะครีมคือของขวัญที่ดีที่สุดของพี่” ชายหนุ่มยิ้มให้เธออย่างกระหยิ่มใจแบบผู้ชนะ

ชายหนุ่มประชิดเข้ามาจนลมหายใจรินรดริมฝีปากของเธอ กลีบปากนุ่มคู่นั้นขยับขึ้นลง กระตุกใจเขาให้หวั่นไหว บังเกิดความคิดที่อยากจะจูบริมฝีปากคู่นั้น ทั้งสองชิดใกล้จนแทบสัมผัสได้ถึงลมหายใจกันและกัน

 

มือทั้งสองข้างของเขาลูบพวงแก้มแดงระเรื่อของเธออย่างนุ่มนวล ริมฝีปากร้อนผ่าวคู่นั้นประกบลงมาบนกลีบปากของเธอ ริมฝีปากชุ่มชื้นเผยอออกเล็กน้อยราวกับกำลังเชื้อเชิญให้เขาลิ้มลอง ปลายลิ้นอันเร่าร้อนสอดผ่านริมฝีปากของเธอเข้าไปพันเกี่ยวกับลิ้นของเธออย่างไม่เกรงใจ ส่งผลให้หญิงสาวที่ไม่เคยมีประสบการณ์ด้านนี้หายใจแทบไม่ออก ทำเอาร่างบางสั่นระริก ท่อนแขนแข็งแรงกอดรัดร่างบางให้เข้ามาประชิดแผ่นอกร้อนผ่าว ริมฝีปากหยักได้รูปผละออกเล็กน้อยเพื่อให้เธอได้หายใจก่อนที่ริมฝีปากของเธอจะถูกเขาครอบครองอีกครั้งและอีกครั้งไม่สิ้นสุด

 

 

 

อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป

บทล่าสุด

  • พนันร้ายกลายรัก   ตอนพิเศษ 2

    สองปีต่อมาคริมาท้องอีกครั้ง เธอตั้งใจว่าหลังจากคลอดลูกคนนี้แล้วเธอจะทำหมัน เพราะมีลูกสามคนก็เพียงพอแล้วสำหรับเธอ แต่อนาคินอยากมีลูกสี่คน ในที่สุดสวรรค์ก็เข้าข้างชายหนุ่มใช่! เธอท้องลูกแฝดและเป็นฝาแฝดชายหญิงเสียด้วยอนาคินดีอกดีใจจนออกนอกหน้า ส่วนคริมานั้นก็ดีใจ แต่ลึกๆ เธอก็กังวลเล็กน้อย เพราะแค่เลี้ยงลูกน้อยคนเดียวก็เหนื่อยแล้ว นี่เธอต้องเหนื่อยคูณสอง แต่เธอก็ไม่กลัวเพราะมีอนาคินคอยช่วยเลี้ยง ในเมื่อเขาอยากได้ลูกมากนักเธอก็จะให้เขาเลี้ยงซะให้เข็ด จะได้รู้ว่าเลี้ยงลูกไม่ได้สบายอย่างที่ผู้ชายหลายๆ คนคิดหลังจากที่คริมาคลอดลูกแฝดแล้ว อนาคินก็พาครอบครัวย้ายถิ่นฐานมาอาศัยอยู่ที่ไร่พรรณิภา เพราะพ่อเลี้ยงพัฒน์ธนานั้นตอนนี้ก็แก่ชรามากแล้ว ไม่สามารถดูแลไร่ได้เหมือนเดิม เขาจึงตกเป็นผู้สืบทอดกิจการของพ่อเลี้ยงไปโดยปริยาย ส่วนอนามิกา พี่สาวของเขานั้นก็ดูแลในส่วนของบริษัทผลิตเครื่องดื่มแบรนด์ดังที่สุดทั้งในประเทศและต่างประเทศ และแน่นอนว่าไวน์ที่อนาคินคิดค้นผลิตขึ้นมานั้นกลายเป็นไวน์แบรนด์ดังที่ขายดิบขายดีเป็นเทน้ำเทท่า เพราะรสชาติของไวน์ที่มีเอกลักษณ์เฉพาะตัว ไม่เหมือนกับไวน์ทั่วๆ ไป ส่งผลให้อ

  • พนันร้ายกลายรัก   ตอนพิเศษ 1

    หนึ่งปีต่อมาวันนี้อนาคินพาคริมาและลูกน้อยทั้งสองคนมาเที่ยวพักผ่อนที่ไร่พรรณิภา คนงานในไร่ต่างพากันดีอกดีใจที่ได้เจอคริมากับลูกของเธออีกครั้ง และโดยเฉพาะพ่อเลี้ยงพัฒน์ธนาที่ตอนนี้กลายเป็นคุณปู่ทวดไปแล้ว ชายชราดีใจที่ลูกหลานมาเยี่ยมเยือน พ่อเลี้ยงจึงสั่งให้มีการจัดงานเลี้ยงพิเศษขึ้นในค่ำคืนนี้ และให้คนงานทุกคนมาร่วมดื่มกินสังสรรค์กันให้เต็มที่เพราะพรุ่งนี้เป็นวันหยุด“พ่อเลี้ยงไม่บอกก่อน ครีมไม่มีชุดสวยๆ ติดมาเลยค่ะ” คริมายังคงเรียกคุณตาของอนาคินว่าพ่อเลี้ยง เพราะความเคยชิน“ไม่ต้องห่วง..พี่เตรียมไว้ให้หมดแล้ว ทั้งของครีมกับของลูกๆ”“จริงเหรอคะ..พี่คินไปเตรียมตอนไหน ครีมไม่เห็นรู้เลย”“ไม่บอก..แต่พี่รับรองว่าครีมต้องชอบแน่ๆ”“พี่คินคิดจะทำอะไรกันแน่ บอกครีมมาเดี๋ยวนี้เลยนะ” คริมาหันไปทำเสียงดุใส่สามี“เปล่า..ไม่ได้จะทำอะไร ก็พอดีพี่บอกกับคุณตาว่าพวกเราจะมา คุณตาก็เลยจะจัดงานเลี้ยงต้อนรับพวกเรา เพียงแต่พี่ไม่ได้บอกครีมเท่านั้นเอง”“จริงนะคะ”“จริงที่สุดครับ” อนาคินยิ้มอย่างมีเลศนัยและในค่ำคืนที่ทุกคนรอคอยก็มาถึง อนาคินส่งตัวลูกสาวกับลูกชายให้ป้าสายช่วยจัดการอาบน้ำแต่งตัวให้ และเขาก็บอก

  • พนันร้ายกลายรัก   ตอนที่ 45 จากพนันร้ายกลายเป็นรัก

    สามวันผ่านไปอนาคินออกจากโรงพยาบาลหลังจากที่อาการดีขึ้นมากแล้ว เพราะได้พยาบาลส่วนตัวดูแลเป็นอย่างดี รวมไปถึงกำลังใจจากคนรอบข้าง ทำให้เขาแข็งแรงขึ้นในเร็ววัน“ครีมมีนัดตรวจครรภ์อีกเมื่อไหร่” อนาคินเอ่ยถามคนรักในขณะที่เขากำลังนั่งเอามือลูบท้องของเธออยู่“วันอาทิตย์ที่จะถึงนี้ค่ะ..อุ้ย!” คริมาคลี่ยิ้มก่อนจะอุทานออกมาเพราะลูกน้อยในท้องดิ้นแรงเหลือเกิน“ลูกดิ้นเหรอ?” อนาคินถามเพราะเขาก็รู้สึกได้ว่าลูกน้อยกำลังดิ้น“ค่ะ”“เราจะได้รู้แล้วใช่มั้ยว่าจะได้ลูกสาวหรือลูกชาย”“จริงๆ รู้ได้ตั้งแต่เดือนก่อนแล้วค่ะ แต่ลูกคงจะอายหนีบไว้ไม่ยอมให้เห็น”“พี่ตื่นเต้นจัง..อยากรู้ว่าได้ผู้หญิงหรือผู้ชาย”“วันอาทิตย์นี้น่าจะรู้นะคะ..ถ้าลูกไม่แอบอีก”“เรานอนกันเถอะครับ..ดึกแล้ว”“ค่ะ..ฝันดีนะคะ”“ฝันดีเหมือนกันครับ” จากนั้นทั้งสองก็นอนหลับอยู่ในอ้อมกอดของกันและกันจนถึงเช้าวันอาทิตย์วันที่คริมากับอนาคินรอคอยก็มาถึง เมื่อเขาพาเธอมาหาหมอเพื่อตรวจครรภ์ตามนัด อนาคินตื่นเต้นที่ได้เห็นลูกน้อยบนหน้าจอเป็นครั้งแรก ภาพของลูกน้อยที่ดิ้นอยู่ในครรภ์ทำให้เขาน้ำตาซึมออกมา มันเป็นความรู้สึกตื้นตันใจอย่างบอกไม่ถูก เขาพลาดโอ

  • พนันร้ายกลายรัก   ตอนที่ 44 คนหลอกลวง

    อนาคินที่แกล้งนอนหลับ อมยิ้มออกมาอย่างห้ามไม่อยู่เมื่อได้ยินคริมาพูดความในใจกับเขา คริมานั่งบนเก้าอี้เธอจับมือข้างหนึ่งของเขามาแนบกับแก้มของเธอ เธอพูดออกมาพร้อมกับน้ำตาที่ไหลรินลดมือเขา อนาคินอดใจไม่ไหวอยากจะดึงเธอเข้ามากอดปลอบเสียเดี๋ยวนี้เขาพึ่งรู้ว่าการเกิดอุบัติเหตุในครั้งนี้มันช่างดีเหลือเกิน เพราะมันทำให้คริมาหายโกรธเขาและให้โอกาสเขาอีกครั้ง เหมือนเป็นการพลิกวิกฤติให้เป็นโอกาส และครั้งนี้เขาจะไม่ทำให้เธอต้องเสียใจอีกเด็ดขาด อนาคินสัญญากับตัวเอง เขาจะดูแลคริมากับลูกให้ดีที่สุด เขาจะทำให้เธอเป็นผู้หญิงที่โชคดีที่สุดในที่สุดอนาคินก็ทนไม่ไหว ลืมตาขึ้นมา“ครีมพูดจริงใช่ไหม?” เขาถามออกไปพร้อมยิ้มอย่างดีใจ“จริงค่ะ ครีมพูดจริงๆ” คริมาตอบก่อนจะตกใจที่ได้ยินเสียงของเขา เธอเงยหน้ามองเขา อนาคินฟื้นเเล้ว แถมยังยิ้มหน้าแป้นใส่เธออีกนี่เธอโดนเขาหลอกอีกแล้วเหรอ..“นี่พี่คินฟื้นแล้วเหรอคะ? แล้วไม่เห็นมีใครบอกครีมเลย” คริมาหันมาถามเพื่อนๆ ของเขาเธอดีใจที่เขาฟื้น..แต่ก็เสียใจที่โดนหลอก“ก็น้องครีมไม่ได้ถามนี่นา..” เป็นเสียงของธาวินทร์เอ่ยออกมาเบาๆ“ต้องโทษไอ้คีเลย มันเป็นคนวางแผนทั้งหมด” อาทิ

  • พนันร้ายกลายรัก   ตอนที่ 43 ให้โอกาสครั้งสุดท้าย

    หลังจากที่อนาคินขับรถออกมาจากบ้านของคีตะได้สักพัก เขามุ่งหน้าไปยังผับแห่งหนึ่ง ตอนนี้เขาต้องการตัวช่วยให้ตัวเองหายเครียดอนาคินนั่งดื่มเหล้าอยู่คนเดียวโดยไม่สนสายตาของใครต่อใครที่มองเข้ามา โดยเฉพาะสาวๆ ที่ต่างก็อยากจะเข้ามาทักทายเขา แต่หลังจากที่สาวๆ เหล่านั้นเห็นสายตาที่แข็งกร้าวของเขา พวกหล่อนต่างก็พากันล่าถอยไม่ย่างกรายมาใกล้เขาอีกเลยในขณะที่เขานั่งดื่มอยู่ประมาณหนึ่งชั่วโมงผ่านไปแล้ว ใบหน้าเล็กๆ น่ารักเหมือนตุ๊กตาก็ลอยเข้ามาในหัว ใช่! ลูกสาวของเขาเอง ป่านนี้ลูกคงจะรอเขาไปอ่านนิทานให้ฟังก่อนนอนเป็นแน่..ตอนนี้ลูกสาวติดเขามากจนเขาไม่สามารถจะไปไหนได้เลย อนาคินคิดได้ดังนั้นจึงลุกขึ้นและก้าวเท้ายาวๆ ออกจากผับไปทันทีสติสัมปชัญญะของเขาตอนนี้อาจจะไม่เต็มร้อยนัก แต่เขารู้ตัวว่าตัวเองไม่ได้เมาถึงขนาดขับรถไม่ได้ เขาแค่รู้สึกมึนๆ นิดหน่อย ในระหว่างทางกลับบ้านซึ่งเป็นถนนสี่เลน เขาเห็นรถสิบล้อคันหนึ่งพุ่งข้ามฝั่งมาทางที่เขากำลังขับรถ อนาคินเห็นท่าไม่ดีรีบหักหลบรถสิบล้อคันนั้น ก่อนที่รถของเขาจะเสียหลักไปพุ่งชนกับเสาไฟฟ้าข้างทางโครม!จากแรงกระแทกอย่างแรงของการขับไปชนเสาไฟฟ้าทำให้สติของเขาดับไปใ

  • พนันร้ายกลายรัก   ตอนที่ 42 สายไปหรือเปล่าที่จะขอโทษ

    คริมาลืมตาตื่นขึ้นมาในช่วงเย็นของวันนั้น เธอพยายามนึกถึงเรื่องราวที่เกิดขึ้น“เป็นยังไงบ้างครีม” คีตะเอ่ยถามเมื่อเห็นว่าคริมาฟื้นแล้ว“ลูก..พี่คี ลูกของครีมล่ะคะ?” คริมาถามออกไปด้วยความกลัว“ลูกของครีมปลอดภัย แต่ครีมต้องนอนอยู่บนเตียงห้ามขยับจนกว่าหมอจะอนุญาต”“ลูกครีมไม่เป็นอะไรจริงๆ ใช่มั้ยคะ?”“จริงสิ..ไม่ต้องกังวล เดี๋ยวพี่เรียกหมอก่อนนะ”จากนั้นหมอและพยาบาลก็เข้ามาตรวจอาการของหญิงสาว เบื้องต้นไม่มีอะไรผิดปกติ คุณหมอบอกให้เธอพักผ่อนให้มากๆ“พี่คีคะ..แล้ว เอ่อ”“ไอ้คินมันไม่อยู่หรอก พอดีน้องเค้กไม่สบาย มันก็เลยต้องรีบกลับไปดูลูก”“ตายจริง! แล้วน้องเค้กเป็นอะไรมากหรือเปล่าคะ?” คริมาอุทานออกมาด้วยความตกใจ“เห็นบอกว่าตัวร้อน แต่ครีมไม่ต้องเป็นห่วงนะ ไอ้คินมันพาน้องเค้กไปโรงพยาบาลแล้ว ตอนนี้ครีมต้องทำใจให้สบาย อย่าเครียด เดี๋ยวจะส่งผลถึงเจ้าตัวเล็กที่อยู่ในท้อง”“ค่ะ”ค่ำคืนนั้นกว่าคริมาจะหลับลงก็กินเวลาไปเกือบเที่ยงคืน เพราะเป็นห่วงลูกสาวเช้าวันต่อมา / โรงพยาบาลเอกชนชื่อดังในกรุงเทพฯตั้งแต่เมื่อคืนจนถึงตอนนี้อนาคินยังไม่ได้นอน เมื่อวานเขาพาเด็กหญิงเค้กมาหาหมอที่โรงพยาบาล หมอบอกว่าติ

บทอื่นๆ
สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status