ตอนที่12 คำรายงาน1

บนเตียงนุ่มภายในห้องพักเรือนบัญชาการ

ลี่เซียนยังคงนอนหลับใหลเปลือยเรือนร่างงดงามอร่ามล้อสายตาบุรุษอยู่เช่นนั้นโดยไม่รู้สึกรู้สา เพราะว่ากำลังถูกฝ่ามืออุ่นร้อนลูบไล้นวดคลึง ทำให้อาการเจ็บปวดลดลง เลือดลมสูบฉีด ยังผลให้บาดแผลสมานตัวรวดเร็ว นางกำลังสบายตัวมากๆ อารมณ์โกรธเกรี้ยวก่อนหน้าจึงสลายหายไปสิ้น

ในขณะที่ถังไห่เฉิงเองยังคงจ้องมองทุกอณูเนื้อนางโดยไม่วางตาเช่นกัน เพราะกำลังถูกความสงสัยครอบงำไม่คลาย

ชายหนุ่มไม่คิดว่าเป็นการล่วงเกินหญิงสาวแต่อย่างใด

เพราะก่อนหน้านี้ที่ห้องอาบน้ำ นางเองก็เห็นของเขาหมดแล้วจนสิ้น เรียกได้ว่าเสมอภาคเท่าเทียม

อ๋องหนุ่มจึงจับพลิกร่างนุ่มพินิจต่อไป

ตั้งแต่ศีรษะจรดปลายเท้า ไม่ว่าจะเป็นลำคอขาวผ่อง เนินอกอวบนูน เอวเล็กคอดกิ่ว หน้าท้องแบนราบ เนินเนื้อบุปผา เรียวขาเสลา สะโพกกลมกลึง เท้าเล็กน่ารักอมชมพูระเรื่อ สัดส่วนทรวดทรงของโฉมสะคราญไม่มีส่วนใดที่สายตาบุรุษมองไม่เห็น

เรียวนิ้วแกร่งลูบไล้สำรวจเรือนร่างอรชรซ้ำแล้วซ้ำเล่า ยิ่งนานยิ่งเห็นรอยแผลทั้งหลายสมานตัวได้อย่างไม่น่าเชื่อ

แม้แววตาคมดำจะเผยความร้อนแรงวาบผ่านเป็นระยะ รู้สึกร้อนรุ่มตรงท้องน้อย ใจเต้นตุบๆ ในแบบที่ไ