Mag-log inShare
ตอนที่35 ทนไม่ไหว2
Huling Na-update:
2025-09-17 20:07:16
Pinakabagong kabanata
พยัคฆ์สาวจ้าวดวงใจ สมบัติล้ำค่า1
ปราณบริสุทธิ์ที่แผ่ซ่านทั่วกายแกร่งของถังไห่เฉิงเพราะลี่เซียนถ่ายทอดให้เพื่อใช้ปกป้องภยันตรายจากบรรดาภูตผีปีศาจนั้นไม่ผิด ทว่าท้ายที่สุดกลับเป็นการช่วยลี่เซียนให้พ้นภัยในเสี้ยวเวลาเพราะไอเซียนกับปราณบริสุทธิ์ย่อมสื่อถึงกัน ถังไห่เฉิงที่อยู่นอกถ้ำจึงรับรู้ได้ทันทีว่าลี่เซียนกำลังปรากฏกายอยู่ใกล้ๆเสียงกรีดร้องของนางเพียงชั่ววูบเดียวทำเขาเหลียวหลังวิ่งกลับเข้าถ้ำอย่างไม่ต้องคิดอะไร กลไกใดๆ ล้วนมิอาจสกัดกั้นความห่วงหาที่กำลังปะทุเดือดพล่านสัญชาตญาณเป็นสิ่งที่ถังไห่เฉิงเชื่อมั่นเสมอ แม้ไม่เข้าใจว่าเกิดสิ่งใด แต่ทันทีที่เห็นนางผลักเจ้าซุนยวี่จนกระเด็นเช่นนั้น เขาย่อมต้องฆ่ามันก่อนค่อยสอบถามทีหลังเปลวเพลิงยังคงลุกโหม มองเห็นเศษชิ้นส่วนร่างกายของซุนยวี่กำลังถูกไฟเผาผลาญจนมอดไหม้ไม่เหลือซากกลิ่นสาบสางคาวคลุ้ง บรรยากาศรอบกายรู้สึกถึงความวังเวงอย่างประหลาด เมื่อหลับตานิ่งฟังยังได้ยินเสียงร่ำร้องโหยหวนดังเล็ดลอดออกมาจากมีดสั้นสีดำอักขระโบราณมีดสั้นเล่มนี้ผ่านการร่ายคาถาอาคมเหนือชั้นมาอย่างดีโดยปรมาจารย์สูงส่งเหนือเมฆผู้หนึ่ง ซึ่งมารดาของอ๋องหนุ่มเป็นผู้มอบให้อีกที อาวุธร้ายทำลายล้างที่ติดกา
พยัคฆ์สาวจ้าวดวงใจ ตอนที่37 ชั่วช้าสามานย์3
ทุกคนเบิกตาถลน ถามดังลั่น “อาจารย์ ท่านทำอะไร?”ซุนยวี่ชะงักงันทันใด เสกม่านพลิ้วไหวปกปิดทันที“ออกไป!”คำสั่งนั้นคล้ายสายลมโชยวูบไม่เข้าหูแม้แต่น้อยแม้นม่านคลี่คลุมปิดกั้นจนมิด ทว่าภาพบัดสีที่เห็นเมื่อครู่ทำให้บัดนี้นักพรตน้อยทุกคนขาแข็งไปแล้วก้าวออกไปมิได้สักคน“อาจารย์! ท่าน...”สุ้มเสียงวุ่นวายทำมือที่กำลังปลดกางเกงชะงักงันอีกคราและนั่นคือเสี้ยวเวลาแห่งเหรินเซียนโดยแท้ สตรีผู้มีสติเหลือเพียงน้อยนิดได้มีโอกาสฮึดสู้สุดชีวิตทันทีลี่เซียนปล่อยพลังปราณสายหนึ่งกระแทกซุนยวี่อย่างแรง จนร่างแกร่งของเขาลอยไปกระแทกกับผนังถ้ำดังอั่กนางรู้สึกรังเกียจชายผู้นี้ วงแขนของเขาน่าขยะแขยงสิ้นดีหญิงสาวยกมือสะบัดอีกครา ก่อเกิดม่านพลังพุ่งใส่ซุนยวี่ จนร่างของเขาลอยตัวขึ้นแล้วตกกระแทกพื้นดังอึกหากแต่แค่นี้ไหนเลยจะคณามือนักพรตวิชาแก่กล้าปลายเท้าซุนยวี่ยังคงยืนหยัดมั่นคง สองตาหลุบลงมองพื้นหินที่ถูกพลังปราณครูดเป็นทางยาว เขาเหยียดยิ้มมุมปากอย่างไม่อนาทรร้อนใจ ค่อยๆ เดินกลับไปหาคนงามที่ปล่อยพลังเฮือกสุดท้ายก่อนนอนทอดกายระหงอ่อนนุ่มรอเขาอยู่บนแท่นหินยามนี้ลี่เซียนหมดแรงแล้วจริงๆ เนื่องจากแสงเรืองรองของ
พยัคฆ์สาวจ้าวดวงใจ ตอนที่37 ชั่วช้าสามานย์2
ซุนยวี่พยักหน้าเบาๆ พลางกล่าวพึมพำหยอกเอิน“อา...ท่านเป็นเซียนสูงส่งหากแต่เยาว์วัยบริสุทธิ์ยิ่งนัก ไฉนจึงฉลาดนักเล่า” เสียงหัวเราะทุ้มแผ่วดังขึ้นเล็กน้อยก่อนกล่าวต่ออย่างมีหลักการ “ข้าย่อมทำตามสัจจะไม่มีผิดศีลทั้งสิ้น และยามนี้ ท่านเป็นของข้า! มาเถิด อย่ามัวหยอกล้อให้เสียเวลา”ลี่เซียนไหนเลยปรารถนาตอบโต้หยอกเย้าตัวนางโง่เขลาไม่ค่อยทันใครเป็นเพียงเด็กหญิงไม่ประสา หากแต่อารมณ์แปรปรวนยิ่ง“ปล่อยข้า”หญิงสาวแม้บริสุทธิ์ดุจกระจกใสไร้ราคีปราศจากซึ่งมลทินหากแต่ความจริงไม่เคยไร้คลื่นอารมณ์ เมื่อโกรธาขึ้นมาพลังทำลายล้างที่ซ่อนเร้นเพราะใช้ไม่เป็นจึงเผยได้เอง ยังผลให้ม่านมนตราค่ายกลเริ่มปริแตกแยกตัวออกทีละน้อยดวงตาซุนยวี่เบิกกว้างชะงักนิ้วที่ปลายคาง หุบยิ้มทันทีค่ายกลกักแดนไร้สีไร้แสงแต่ทรงพลานุภาพต่อเทพเซียนกำลังมีคลื่นสั่นไหวมิอาจตรึงกายาได้อีกต่อไปทว่าซุนยวี่ได้เตรียมการไว้แล้วอย่างดีเยี่ยมยันต์กำราบเซียนซึ่งเขียนและร่ายเวทเอาไว้ถูกนำมาใช้ทันท่วงที ลี่เซียนถูกตรึงพลังอีกครั้ง ทั้งที่ยังไม่ทันได้ขยับไปทางใด นางรู้สึกแสบร้อนจากอิทธิฤทธิ์ของยันต์กำราบเซียน จนขอบตาร้อนผ่าว น้ำตาปริ่มๆ คลอเบ้
พยัคฆ์สาวจ้าวดวงใจ ตอนที่37 ชั่วช้าสามานย์1
วิชาพรตแม้ไม่ว่องไวปราดเปรียวยามประจันหน้ากับข้าศึกผู้มีฝีมือยุทธสูงส่งอย่างมนุษย์เฉกเช่นรุ่ยอ๋องทว่ากลับเป็นสิ่งที่ไม่อาจดูเบาได้เลยสำหรับภูตผีปีศาจและวิญญาณร้ายรวมถึงเซียนที่มีพลังตบะแต่ชั้นเชิงฝีมือเท่าเด็กแปดขวบลี่เซียนจึงถูกการร่ายคาถาหลอกล่อดึงตัวให้หายวับมาจากค่ายหน้าด่านเทียนเหมินได้อย่างง่ายดายกลางอากาศ เรือนร่างอรชรในอาภรณ์สีชมพูอ่อนค่อยๆ ปรากฏกายบนแท่นหินศักดิ์สิทธิ์เบื้องหน้าของนักพรตชุดขาวแววตาซุนยวี่ทอประกายวาบทันที นางผู้มีรูปโฉมพิลาสล้ำ ผิวขาวเนียนละเอียดดุจหิมะแรกเหมันต์ ดวงตากลมโตสุกสกาวแวววาวราวตุ๊กตาแก้วตกผลึก ทั้งน่ารักน่าชังปานนั้น นางงดงามที่สุดเท่าที่บุรุษอายุเกือบร้อยปีผู้หนึ่งจักเคยพบเจอแววตาของซุนยวี่ทอประกายเข้มขึ้นทุกขณะ ประหนึ่งกำลังได้รับพรจากสรวงสวรรค์ เมื่อได้เห็นลี่เซียนชัดเจนถนัดตาคืนนั้นที่ค่ายทหาร เขาเห็นนางยืนอยู่กับถังไห่เฉิงที่หน้าประตู ย่อมไกลจนไม่ทันได้เพ่งพิศอันใด สัมผัสได้เพียงกลิ่นอายแห่งเหรินเซียนและความเป็นอมตะอันน่าหลงใหลอา...ในที่สุด...เมื่อปลายเท้าเปลือยเปล่าแตะลงบนพื้นหินเย็นเยียบ ทำเอาลี่เซียนต้องสะดุ้งตัวเบาๆหญิงสาวกะพริบ
พยัคฆ์สาวจ้าวดวงใจ ตอนที่36 แท่นหินศักดิ์สิทธิ์2
ด้านนอกอีกฝั่งรุ่ยอ๋องและกลุ่มทหารทุกคนกระจายตัวรออยู่อย่างอดทน ไม่มีใครสักคนเข้าไปรบกวนการทำพิธีของซุนยวี่หนึ่งชั่วยามผ่านไป เริ่มปรากฏกลุ่มคนเนื้อตัวมอมแมม เดินโซซัดโซเซออกมาตามโตรกหินพวกเขามีสภาพคล้ายซากศพไม่ต่างจากภูตผีที่ผุดมาจากนรกเพื่อสูบกินเลือดกินเนื้อมนุษย์ทว่ายังไม่ทันที่จะเกิดการปะทะเฉกเช่นช่วงก่อนหน้า ทั้งหมดกลับพากันลากสังขารอันไร้เรี่ยวแรงมานอนสลบเหมือดอยู่ทิศตะวันตกห่างออกไปหลายจั้ง หากแต่ชั่วครู่พลันฟื้นคืนสติครบครัน จดจำพวกพ้องได้ทุกคนแน่นอนว่าย่อมเกิดจากการทำพิธีกรรมของซุนยวี่แม้มืดสลัวและทุกคนยังมีสภาพขมุกขมัวสกปรกปานนั้น แต่ยังคงมองออกว่าแต่งกายด้วยชุดทหารประจำค่ายของต้าถัง โดยมีชายตัวโตสูงใหญ่กว่าใครเป็นผู้นำกลุ่มพลทหารและแม่ทัพอู๋วิ่งเข้าไปดูก่อนเบิกตาอุทานลั่น “ท่านอ๋อง พวกเขาคือแม่ทัพหวังกับสหายที่หายตัวไปพ่ะย่ะค่ะ”ถังไห่เฉิงจึงหันไปใส่ใจเพียงเหล่านักรบใต้อาณัติ ละความสนใจจากกลุ่มนักพรตโดยสิ้นเชิง“พาพวกเขาออกนอกถ้ำโดยเร็ว”“พ่ะย่ะค่ะ”กลุ่มคนทั้งหมดจึงออกไปอย่างไม่เหลียวหลัง ไม่นานก็พากันออกจากถ้ำจนหมด เหลือเพียงกลุ่มนักพรตน้อยที่เฝ้าอยู่อีกฝั่งห่างจา
พยัคฆ์สาวจ้าวดวงใจ ตอนที่36 แท่นหินศักดิ์สิทธิ์1
ภายในถ้ำเขาหมิงซานนักพรตนอกรีตผู้หนึ่งซึ่งยึดมั่นว่า ‘พุทธองค์โปรดสัตว์โลกให้พ้นทะเลทุกข์ แต่วิถีพรตกลับเน้นช่วยตนให้พ้นทุกข์แล้วค่อยโปรดสัตว์’[1] ซุนยวี่จึงไม่คิดยั้งมือต่อการกระทำของตน เพื่อให้พ้นทุกข์ในใจที่กำลังบังเกิดต่อถังไห่เฉิงเขาบริกรรมคาถาและวาดยันต์เพื่อจัดการให้ถังไห่เฉิงหมดสติอย่างอนาถ เพื่อความสะใจเล็กๆ น้อยๆ โดยไม่สนใจเลยว่าหากบุคคลสำคัญอย่างรุ่ยอ๋องล้มลงเพียงแค่คนเดียว อาจมีเรื่องร้ายแรงระดับแคว้นตามมา ถึงขั้นเกิดวิกฤตไม่คาดฝัน อย่างเช่นสงครามยึดครองพื้นที่ ซึ่งถือเป็นภัยพิบัติต่อชาวประชาทว่าชั่วขณะกำลังวาดอักขระตัวสุดท้ายเสียงทหารพลันตะโกนจากเบื้องหน้า“พบแท่นหินศักดิ์สิทธิ์แล้ว”ประโยคนี้ทำซุนยวี่ชะงักปลายนิ้วที่ยันต์ทันที เขารีบปรี่ไปทิศทางนั้นด้วยท่าทีสำรวมเคร่งขรึมถังไห่เฉิงมองท่วงท่าสำรวมที่ ‘เกือบแนบเนียน’ นั้นนิ่งๆ ไม่เอ่ยวาจา เพียงโบกมือให้ทหารใต้อาณัติถอยออกมาทั้งหมดแม่ทัพอู๋จึงพาทหารใต้บังคับบัญชาของตนออกมาตามคำสั่งรุ่ยอ๋อง ทุกคนออกมายืนมองกลุ่มนักพรตชุดขาวที่กำลังเดินขึ้นไปบนแท่นหินศักดิ์สิทธิ์อย่างกระตือรือร้นขณะรอนักพรตน้อยทั้งสามเร่งมือตั้งปะรำพิธี
Maaari mong magustuhan
ชายาข้ามภพ
หลินซินเหยียน18.5K viewsฮูหยินของข้าถึงเวลากลับจวนได้หรือยัง
ป่าดอกท้อ32.8K viewsใต้หล้าสยบรัก
จูน189.4K viewsฮูหยินแม่ทัพใหญ่..สายลุย
กระต่ายหยก12.8K viewsทวงคืน
Scince7.9K viewsท่านแม่ทัพ อย่ารังแกข้า
Bunmeebooks3.0K viewsเกิดใหม่เป็นนายหญิงมากสามี
ประดับดิน2.2K viewsอุ้มท้องหนีพ่อสามีทรราช
บ้านเขมปัณณ์2.2K views
