ตอนที่43 ทหารหญิง1

ราตรีมืดมิด ลมเย็นโชยผ่าน เยื้องไปทางทักษิณ[1]ของวังหลวงคือจวนใหญ่ตั้งตระหง่าน

โซวอ๋องยังคงครองตัวเป็นโสดแม้วัยล่วงเลยสามสิบกว่ามาแล้วเนิ่นนาน เพราะใจมัวแต่ยึดติดกับสตรีไม่อาจหมายปอง จวนของเขาจึงปราศจากสตรีนางใด มีเพียงทหารร่างใหญ่เดินขวักไขว่เต็มไปหมด

ในสายตาผู้คนบุรุษเช่นโซวอ๋องคือพยัคฆ์ร้ายพิทักษ์แคว้น เป็นเสาหลักแห่งต้าถัง เพราะเขาสนใจแต่การศึก มิใคร่หลงใหลอิสตรี

ในส่วนนี้โซวอ๋องไม่ต่างจากจ้าวเหว่ยเลยสักนิด เพียงแต่เสือสองตัวอยู่ถ้ำเดียวกันอาจจะยากสักหน่อย

เพราะเสือตัวหนึ่งเป็นสีขาว ในขณะที่เสืออีกตัวเป็นสีดำ

ภายในห้องหนังสือกว้างใหญ่ปกคลุมไปด้วยบรรยากาศอึมครึมไม่เคยสว่างไสวภายในใจ โซวอ๋องนั่งอยู่บนเก้าอี้ตัวเขื่องด้วยท่าทางทมิฬแววตาดุดันสีหน้าเหี้ยมเกรียม

เบื้องหน้าของเขาคือทหารส่งสารกำลังประสานหมัดค้อมศีรษะเพื่อรายงานข่าวบางประการ

“เพื่อหลีกหนีความวุ่นวายวังหลัง องค์รัชทายาทจึงย้ายตัวเองไปประจำการในกองทัพใหญ่พ่ะย่ะค่ะ”

โซวอ๋องรับฟังด้วยท่าทางเรียบเฉยไม่เอ่ยวาจา เพียงยกยิ้มเย็นชาตรงมุมปาก แววตาทอประกายอำมหิตเลือดเย็น

เมื่อคิดถึงช่วงก่อนหน้านี้ที่เขาได้มอบรางวัลชนะศึกให้หลานชาย