ตอนที่42 พยัคฆ์ร้ายตัวน้อย 4

แน่นอนว่าจ้าวเหว่ยย่อมเปิดใจทั้งยังได้เปิดหูเปิดตา

เพราะเขาเป็นนักรบพิทักษ์แคว้นไปทั่วแดน ขนมต่างถิ่นล้วนเคยชิมมาบ้าง ขนมที่คุณหนูลี่ออกปากว่าทำเองนั้นเขาจึงรู้ว่านางซื้อมาจากที่ใด แต่กระนั้นชายหนุ่มกลับมิได้เปิดโปง เพียงชิมไปหลายชิ้น คิดว่ารสชาติไม่เลว

วันถัดมาเป็นคุณหนูเฉินบุตรีคนสำคัญแห่งกรมอาญา นางมาพร้อมรูปโฉมเลิศล้ำไม่แพ้ใคร ในมือมีภาพวาดพร้อมบทกลอนแทนใจความหมายลึกซึ้งเปี่ยมไปด้วยความคะนึงหา

เมื่อสาวงามมอบให้ จ้าวเหว่ยจึงจ้องมองด้วยสายตายากคาดเดา เขายกยิ้มอบอุ่นเอ่ยปากชมไปหลายคำ

วันถัดมาคือโฉมสะคราญเจ้าของดวงหน้าอ่อนหวานหยาดเยิ้ม นางนับเป็นยอดหญิงผู้หนึ่ง ประสงค์แสดงฝีมือดีดพิณให้ประจักษ์ ดวงตาคู่งามที่สบประสานหวานล้ำยิ่งกว่าใครๆ

นางคือคุณหนูกัวผู้เลิศล้ำกว่าคุณหนูทุกคน

เสียงพิณที่ว่ากังวานใสแล้ว เสียงของกัวอิ๋งอิ๋งยามเอื้อนเอ่ยกลับหวานใสยิ่งกว่า นางเอ่ยขึ้นราวระฆังแก้วถูกเคาะในทำนองเสนาะโสตว่า “บทเพลงที่หม่อมฉันบรรเลงถวายพระองค์เมื่อครู่มีชื่อว่า ‘หงส์ฟ้าหาคู่’ เพคะ”

นางยกยิ้มเขินอาย พวงแก้มแดงระเรื่อราวเลือดซึม ยิ่งขับเน้นผิวเนื้อตั้งแต่ลำคอระหงจรดเนินอกอวบตึงที่พ้นสาบเสื้อออ