3

EP3 - พยายาม(ไม่)รัก (หมอไฮน์-แก้วใส)

CONDO KEAWSAI

สุดท้ายหมอไฮน์ก็มาจนถึงคอนโดของแก้วใส เมื่อหญิงสาวมีอาการแปลกๆรีบออกจากบ้านจนเขาสงสัย

ก๊อกๆๆๆแอ๊ด!!! เคาะประตูเพียงไม่นานแก้วใสก็เปิดให้ เธอตกใจเล็กน้อยที่เห็นไฮน์มาที่คอนโดเธอในเวลานี้ ปกติเขาไม่เคยมาหาเธอด้วยซ้ำ

“หมอ??? มีอะไรหรือเปล่าค่ะ เข้ามาก่อนค่ะ” แก้วใสเอ่ย

“แค่แวะมาดู เห็นทำท่าทางแปลกๆตอนออกจากบ้าน” หมอไฮน์เอ่ย

“หมอเป็นห่วงแก้วเหรอค่ะ” แก้วใสเอ่ย

“เปล่า อย่าคิดไปเอง”

“...........”

“งั้นฉันกลับก่อนล่ะ” หมอไฮน์เอ่ย

“จะมาพูดให้แก้วเสียใจแล้วก็กลับไปแบบนั้นเหรอค่ะ หมอพยายามจังนะ มาว่าแก้วถึงที่นี่! หมอกลับไปเถอะ!”

แก้วใสดันหลังหมอไฮน์ให้เดินออกจากห้องของตัวเอง เมื่อการที่ขายหนุ่มมา ไม่ได้เป็นแบบที่เธอคิดสักนิด

“ถ้ารอบหน้าหมอจะมาพูดอะไรที่ทำให้แก้วเสียใจ หมอโทรมาก็ได้ค่ะ แก้วไม่อยากเห็นสีหน้ารังเกียจแก้วของหมอ”

ปึ่ง!!!! แก้วใสปิดประตูเต็มแรง ไฮน์ได้แต่ยืนมองประตูบานใหญ่อยู่แบบนั้นสักพักก็เดินกลับไปที่รถแล้วขับออกไป

ผ่านมาสองวัน

“ไม่เห็นคุณแก้วใสเธอแวะมาหาคุณหมอเลยนะคะ ปกติเคยเห็นเธอเอาขนมมาฝากคุณหมอทุกวันเลย” พยาบาลหน้าห้องเอ่ย

“คงยุ่งมั้งครับ” หมอไฮน์เอ่ย

จริงอย่างที่พยาบาลว่า ปกติแก้วใสจะชอบหอบหิ้วขนมมาฝากเขาทุกวัน ถึงบางวันมาแล้วไม่เจอเธอก็จะฝากขนมไว้ แต่นี่หายไปสองวันไม่ได้โทรมาหรือมาหา หรือเธอจะโกรธเรื่องที่เขาพูดวันนั้น ปกติพูดแรงกว่านี้เธอก็ไม่เคยหายไปแบบนี้

“อ่อค่ะ งั้นเดี๋ยวเชิญคุณหมอตรวจที่วอร์ดเด็กด้วยนะคะ” พยาบาลเอ่ย

“ครับ”

หมอไฮน์อ่านประหวัดคนไข้ไปสักพัก เสียงประตูห้องแพทย์ก็เปิดขึ้น คงเป็นแก้วใส สุดท้ายเธอก็ต้องมา

“ตกใจเหรอค่ะที่เป็นหนู ไม่ใช่พี่แก้วใส”

คนที่เข้ามาเป็นน้องสาวสุดหวงของเขา วาเลนไทน์

“เปล่า เป็นหนูก็ดีแล้ว พี่กำลังคิดถึงเลยครับ มาให้พี่หอมหน่อย”

วาเลนไทน์เดินมาหาพี่ขายก่อนโน้มตัวลงกอดแล้วหอมแก้มกันไปมา นี่คือเรื่องปกติของพี่น้องคู่นี้

“หนูมาหาพี่มีอะไรครับ” หมอไฮน์เอ่ย

“พี่แก้วใสไม่สบาย พี่จะใจดำไม่ไปเยี่ยมหน่อยเหรอ” วาเลนไทน์เอ่ย

“ไม่สบาย?”

“อ่อ พี่ไม่ได้สนใจพี่แก้วใสนี่เนอะ น่าสงสารนะคะ เขาชอบพี่ พี่ก็ชอบพี่แก้วใสใช่ป่ะ!” วาเลนไทน์เอ่ย

“ไม่!! พี่ไม่ได้ชอบแก้วใส ไม่มีวันชอบ!!” หมอไฮน์เอ่ย

“เหรอค่ะ อย่ากลืนน้ำลายตัวเองนะคะ พี่ไม่เห็นจะดูไม่ชอบพี่แก้วใสนิ แฟนพี่ก็ไม่มี”

“ใครบอกว่าพี่ไม่มีแฟน” หมอไฮน์เอ่ย

“มีเหรอค่ะ???”

“อืม ไว้พี่จะพาไปที่บ้าน” หมอไฮน์เอ่ย

“ซุ่มเก่ง!!”

“ยัยแสบ เดี๋ยวเถอะนะเรา ไว้เย็นนี้พี่เข้าบ้านไปกินข้าวด้วย”

ผ่านมาอีกสองวัน หมอไฮน์พาหญิงสาวที่เขาบอกว่าเป็นแฟน นั่นไม่ใช่ใคร พยายาลสาวที่มีอะไรกับเขาที่ชื่อเค้กนั่นเเอง

“พี่ไฮน์????”

“อ่อ พ่อครับแม่ครับ นี่เค้ก แฟนผม”

เคร้ง!!!! ทันทีที่คำว่าแฟนหลุดออกจากปากหมอไฮน์ แก้วใสที่นั่งกินข้าวกับวาเลนไทน์ถึงกับมือไม้อ่อนช้อนหล่นจากมือ

“สวัสดีค่ะ” เค้กเอ่ย

“เค้กนั่งนี่”

หมอไฮน์ขยับเก้าอี้ให้เค้กนั่งลงข้างๆเขาตรงข้ามแก้วใสที่มีสีหน้าไม่ค่อยสู้ดี

“คุณลุงค่ะ นะ..หนูขอตัวกลับก่อนนะคะ สวัสดีค่ะ”

แก้วใสลุกขึ้นออกจากบ้านของหมอไฮน์ทันที ก่อนจะรีบขับรถออกไป

“ฮึก! ทำไมไม่เป็นแก้วบ้างหมอ หมอใจร้าย”

🔥🔥🔥🔥🔥