EP6 - พยายาม(ไม่)รัก (หมอไฮน์-แก้วใส)
ผมอาบน้ำแต่งตัวอย่างหัวเสีย ก่อนคว้ากุญแจรถเดินออกจากคอนโดของเค้กมา ตลอดทางที่ผมขับรถกลับคอนโดตัวเอง สมองพรางคิดหลายอย่างที่เกิดขึ้น แต่ก็ทำได้เท่านั้น แค่คิดเท่านั้น...
โรงพยาบาลมิวนิก
จนกระทั่งมามาเกือบหนึ่งอาทิตย์ และผมมาเข้าเวรในตอนเช้าเหมือนทุกวัน จนกระทั่งสายตาหันไปเห็นเค้กที่เดินหน้าซีดมาทำงาน
“เป็นอะไร” ผมเอ่ย
“คะ..เค้กแค่ไม่สบายค่ะ เมื่อคืนหมอ..”
“หุบปาก!! อย่ามาพูดเรื่องนี้ที่นี่!”
เธอหลบสายตาผมก่อนเดินออกไป ก่อนที่ผมจะเดินกลับมาที่ห้องพักแพทย์
“หมอไฮน์ค่ะ ที่ห้องฉุกเฉินมีเคสค่ะหมอไฮน์จะไปเองมั้ยค่ะ” พยาบาลเอ่ย
“ผม? หมอเวรก็มีนิ” ผมเอ่ยขึ้น
“เคสในห้องเป็นคุณแก้วใสนะคะ” พยาบาลเอ่ย
“แก้วใส??? เธอเป็นอะไรมา”
“อุบัติเหตุในครัวค่ะ หมอไฮน์จะไปเองใช่มั้ยค่ะ”
“อื้ม ผมไปเอง”
ผมเดินออกจากห้องพักแพทย์ไปที่ห้องฉุกเฉิน ใบหน้าซีดผากของแก้วใสที่นอนอยู่บนเตียงฉุกเฉินปรากฏขึ้น ก่อนจะเบือนหนีไปทางอื่นเมื่อผมเดินเข้าไป
“ไปโดนอะไรมา!”
ผมเอ่ยด้วยความตกใจ เมื่อมือเธอเลือดสีแดงสดไหลไม่หยุดจนผมยังตกใจรีบใส่ถุงมือห้ามเลือดทันที
“มีดบาด”
“ไปทำยังไงให้มีดบาดเยอะขนาดนี้! ... พยาบาลเตรียมอุปกรณ์กับยาให้ผมด้วย ผมต้องเย็บแผล” ผมเอ่ย
ผมฉีดยาชาให้เธอก่อนเตรียมอุปกร์นั่นนี่ เธอนอนนิ่งๆไม่มองหน้าผมสักนิด ใบหน้าเธอดูสูบผมลงไปเยอะหลังจากที่ผมไม่ได้เจอเธอมาทั้งอาทิตย์เพราะแก้วใสไม่ได้เข้ามาหาผมเหมือนทุกวันที่เธอทำเป็นประจำ
“ถ้าเจ็บบอกนะ ฉันต้องเย็บปากแผล แผลมันลึก” ผมเอ่ย
“อืม” เธอตอบเพียงสั้นๆ
ผมลงมือเย็บแผลเธออย่างระมัดระวังและเบาที่สุด มือเรียวของเธอมันเป็นแผลลึก ผมต้องเย็บให้ถี่ที่สุด เพื่อที่ถ้าแผลมันหาย มือสวยๆของเธอจะได้ไม่เป็นรอยแผลเป็น เธอนอนน้ำตาไหลบางๆจนผมต้องเอ่ยขึ้นเพราะผมไม่รู้ว่าเธอเจ็บหรือเปล่า
“เจ็บเหรอ” ผมเอ่ยถาม
“เปล่า หมอรีบทำเถอะ แก้วอยากกลับบ้าน” เธอเอ่ยก่อนนอนนิ่งๆ
ผมเย็บแผลเธอจนกระทั่งเสร็จ ตัดไหมออกจากเข็ม
“ไม่คิดถึงเหรอ...”
KEAWSAI TALK
“ไม่คิดถึงเหรอ...”
จู่ๆหมอก็เอ่ยประโยคคำถามที่ฉันเองไม่รู้จะตอบเขาออกไปว่ายังไง ทั้งที่ใจฉันคิดถึงเขา แต่ตลอดหนึ่งอาทิตย์ที่ผ่านมาฉันพยายามเลิกนึกถึงเขา ทุกอย่างจะมาพังทลายลงเพราะแค่เห็นหน้าเขาแค่นั้นแบบนั้นเหรอ
“หมอพูดเรื่องอะไรค่ะ” ฉันเอ่ย
“ฉันไม่เห็นเธอมาหา เลยถามว่าไม่คิดถึงเหรอ” หมอไฮน์เอ่ย
“คิดถึงไปก็ไม่มีประโยชน์อะไร เมื่อความคิดถึงของแก้วมันไม่เคยมีค่า”
ฉันพูดจบก่อนลุกขึ้นจากเตียงแล้วเกินออกจากห้องฉักเฉิน
“แก้วใส!”
หมอไฮน์คว้าแขนฉันก่อนที่จะเดินพ้นตัวเขาให้หยุดเดิน
“มะ..หมอมีอะไรอีกค่ะ”
“นั่งลง เดี๋ยวแผลอักเสบ อย่าเดินเร็วแบบนี้”
หมอดึงให้ฉันนั่งลงบนรถวีลแชร์ ก่อนที่เขาจะเข็นฉันออกจากห้องฉุกเฉินมารับยา
“มากับใคร” หมอไฮน์เอ่ยถาม
“มากับการ์ดของพ่อ”
“แล้วการ์ดอยู่ไหน” หมอเอ่ยถาม
“นั่งรอตรงนู้น งั้นแก้วขอกลับก่อนนะคะ”
“รอนี่แหละ เดี๋ยวฉันเดินไปตามการ์ดให้”
หมอไฮน์เอ่ยก่อนเดินออกไป เหลือแค่ฉันที่นั่งรออยู่บนรถวีลแชร์แบบนั้น
“คุณแก้วใส”
“ค่ะ?”
พยาบาลคนนี้ คนที่เป็นแฟนหมอไฮน์ ฉันจำได้ตอนเจอกันที่บ้านของเขา
“คุณแก้วใสคงไม่ได้ตั้งใจให้หมอเป็นคนมาดูแลใช่มั้ยค่ะ” แฟนหมอไฮน์เอ่ย
“เปล่าค่ะ ฉันกับหมอเราไม่ได้เป็นอะไรกัน”
“อ่อ ดีค่ะ เค้กจะได้ไม่ต้องห่วง เค้กรักหมอ เค้กไม่อยากเสียหมอไป” แฟนหมอไฮน์เอ่ย
“อ่อ...”
“หมอน่ารักนะคะ ไปนอนที่คอนโดเค้กเกือบทุกวัน ขนาดขึ้นเวรดึก” แฟนหมอไฮน์เอ่ย
ในใจฉันตอนนี้ไม่ไหวแล้ว ฉันไม่อยากรับรู้อะไรอีกแล้ว เขามีเจ้าของแล้วฉันควรตัดใจจากเขาให้ได้ ภาพของหมอที่คงกอดผู้หญิงคนนี้มันผุดเข้ามาในหัว น้ำตาที่พยายามกลั้นมันกำลังจะไหลออกมา
“เค้ก!!! ไปทำงาน!”
เสียงหมอไฮน์เอ่ยดังขึ้น ฉันรีบปาดน้ำตาลวกๆก่อนจะค่อยๆลุกขึ้น
“ค่ะ คืนนี้เจอกันนะคะ” แฟนหมอไฮน์เอ่ย
“ออกไป!!”
“พี่การ์ด พาแก้วกลับบ้านทีค่ะ” ฉันเอ่ยขึ้น
“ครับคุณหนู”
“เค้กพูดอะไรหรือเปล่า” หมอไฮน์เอ่ย
“ปะ...เปล่าค่ะ แก้วขอตัว”
“เดี๋ยวฉันเดินไปส่ง”
พูดจบหมอประคองฉันที่ไม่ได้เจ็บขาสักนิดไปส่งที่รถ ฉันเจ็บมือ แต่เขาจะประคองฉันทำไมไม่เข้าใจ
END KEAWSAI TALK
หลังเดินไปม่งแก้วใสขึ้นรถ หมอไฮน์เดินตรงกลับมาที่วอร์ดแล้วเดินตรงไปที่ห้องพักแพทย์ด้วยสีหน้าเรียบนิ่ง
HINE TALK
ผมรู้ว่าเค้กต้องพูดบางอย่างกับแก้วใส ผมเห็นแก้วใสร้องไห้ ซึ่งนั่นไม่น่าจะมาจากคำพูดผมแน่นอน วันนี้ผมไม่ได้พูดอะไรไม่ดีกับเธอสักนิด
“หมอเรียกเค้กเหรอค่ะ”
“มานี่!!!!”
“หมอ!!! เจ็บค่ะ!!”
ผมคว้าผมเค้กแล้วลากเดินเข้ามาในห้องน้ำในห้องพีกแพทย์ของผมเต็มแรง ก่อนจับเธอกดหน้าเขากับกับแพง
“อึก! เจ็บ ปล่อยเค้กเถอะค่ะหมอ”
“จำใส่หัวไว้!! อย่าแตะต้องแก้วใสอีก!!!! ถ้ายังอยากมีชีวิตรอด!!!!” ผมเอ่ย
“ทะ..ทำไมค่ะ หมอไม่ได้ชอบเธอนะ..นี่ค่ะ โอ๊ย!”
“อย่ามารู้ดี!!!!”
ผมจับเค้กกดหัวลงไปในอ่างล้างมือที่มีน้ำเต็มอ่างจนเธอสำลักน้ำทุรนทุราย
“แค่กๆๆๆ”
“ใสหัวออกไป!!!!!”
“แค่กๆๆๆ คะ..ค่ะ”
เค้กรีบวิ่งออกจากห้องทำงานผมทันที ผมเกลียดที่สุด คือคนที่รู้ดี อวดดี แล้วไม่รู้จริง!!!
ผมล้างมือเดินออกมาถอดชุดกราวน์ก่อนคว้ากุญแจรถออกไปข้างนอก
“หมอไฮน์จะเข้ามาอีกมั้ยค่ะ” พยาบาลหน้าวอร์ดเอ่ยถาม
“ไม่เข้าแล้วครับ ผมไม่มีตรวจแล้ว วันนี้ผมลา”
ผมเอ่ยก่อนเดินออกจากโรงพยาบาลแล้วขับรถออกไป
🔥🔥🔥🔥🔥🔥
EPพิเศษ - พยายาม(ไม่)รัก (หมอไฮน์-แก้วใส)โรงพยาบาลมิวนิกแก้วใสถูกพาตัวมาส่งที่โรงพยาบาบกระทันหันในช่วงหัวค่ำด้วยอาการปวดท้องใกล้คลอดทั้งที่ยังไม่ถึงกำหนดในขณะที่หมอไฮน์กำลังเข้าเวร“แก้วใส เป็นยังไงบ้าง!”หมอไฮน์วิ่งออกมารับเมียสาวที่กำลังถูกเข็นเตียงเข้าโรงพยาบาลมาทั้งชุดแพทย์“ไอ้ไฮน์ แก้วใสเหมือนจะคลอดแล้วว่ะ รถคิดมากกว่าจะมาถึง” เจบีซึ่งเป็นคนขับรถพาแก้วใสจากที่บ้านของสแน็ปมาส่งเอ่ยขึ้นเพราะช่วงเวลาเรางด่วนวันที่ที่ฝนตก รถติดแทบไม่ขยับ กว่าจะมาถึงโรงพยาบาลแก้วใสก็ปวดเหมือนจะคลอดเต็มที“หมอสูติมารึยังพยาบาล!!!” หมอไฮน์เอ่ยถามพยาบาล"ยังเลยค่ะหมอไฮน์ รถติดมากเลยค่ะ" พยาบาลเอ่ยตอบหมอหนุ่ม"หมอ แก้วไม่ไหวแล้ว ปวดมากเลย อื้ออ""แก้ว!!!! พยายาม เตรียมห้องคลอด ผมจะทำคลอดเอง!!"หมอไฮนืเอ่ยสั่งพยาบาล ทุกคนเข้าประจำตำแหน่งหน้าที่ของแต่ล่ะคน หมอไฮน์ไม่ใช่หมอสูติ แต่ด้วยความเป็นพ่อและความรู้ทางการแพทย์ที่มี เขาจึงจำเป็นต้องทำคลอดให้แก้วใสเดี๋ยวนี้ ก่อนที่อะไรๆมันจะสายเกินไป"ไม่ต้องกลัวนะแก้ว เธอเชื่อใจฉันมั้ย" หมอไฮน์เอ่ย“เขื่อค่ะ แก้วเชื่อหมอ”แก้วใสถูกนำตัวเข้าห้องคลอด ตลอดชีวิตการเป็น
EP38 - พยายาม(ไม่)รัก (หมอไฮน์-แก้วใส) ❤️จบ❤️“พอคุณปู่ตามใจหน่อยลืมพ่อกับแม่เลยนะครับ” หมอไฮน์เอ่ย“ไม่ลืมครับ โฮมคิดถึงมัมกับแด๊ดดี้ครับ”“ว่าไงครับ คิดถึงจริงหรือเปล่าน๊า” แก้วใสเอ่ย“มัมคร้าบบบบ”“อย่าดื้อกับคุณปู่คุณย่านะครับรู้มั้ย” แก้วใสเอ่ย“คร้าบบบ”“อีกสองวันเจอกันนะครับ เดี๋ยวพ่อพาน้องกลับได้วย”“น้อง???”เด็กน้อยทำหน้าตาสงสัยด้วยความไม่เข้าใจ ก่อนเสียงของสแน็ปผู้เป็นพ่อจะเอาแทรกขึ้น“ไฮน์ อย่าบอกนะว่า!” สแน็ปเอ่ย“ครับพ่อ คนที่สอง”หลังจากกลับจากทะเลได้เพียงแค่สองอาทิตย์ งานแต่งงานเล็กๆแสนอบอุ่นของหมอหนุ่มก็ถูกจัดขึ้น มีเพียงญาติสนิทกันเท่านั้นที่ถูกเชิญมาร่วมงาน หญิงสาวในชุดเจ้าสาวสีขาวสะอาดตาราวกับเจ้าหญิงหิมะในนิยายต่างประเทศ เมื่อใบหน้าลูกครึ่งของเธอรับกับชุดที่ใส่เป็นอย่างดี แก้วใสมีความเป็นฝรั่งมากกว่าโซนเอเชียที่เป็นเชื้อชาติของผู้เป็นแม่ เมื่อพ่อแท้ๆของเธอเป็นฝรั่งตาน้ำขาวสัญชาติรัสเซีย ดีเอ็นเอนี้จึงส่งผลไปถึงลูกของเธออย่างน้องโฮม ที่ได้ความเป็นลูกเสี้ยวฝรั่งและมีความอปป้าเหมือนกับพ่อของเขามาด้วย เรียกได้ว่าลงตัวมากเลยทีเดียว"มัมคร้าบบ มัมสวยจังเลยครับ”เด็กน้อย
EP37 - พยายาม(ไม่)รัก (หมอไฮน์-แก้วใส)"แก้วขอโทษนะคะที่ทำให้หมอหมดสนุก""ไม่หรอก ฉันไม่หมดสนุกแถมยังมีความสุขเพิ่มอีกด้วย" หมอไฮน์เอ่ย"ค่ะ???."ฉันกำลังจะมีลูกเพิ่มอีกคนไง"แก้วใสถึงกับเบิกตากว้างให้กับคำพูดของหมอหนุ่มที่บอกเป็นนัยๆว่าเธอกำลังตั้งท้อง“ลูก?”“อาการแบบนี้เคยเป็นมาแล้วไม่รู้หรือไงว่ากำลังท้อง” หมอไฮน์เอ่ย“หมอเป็นหมอสูติเหรอค่ะถึงรู้ว่าแก้วท้อง”“ฉันเป็นคนทำให้ท้อง ทำไมฉันจะไม่รู้ ประจำเดือนเธอขาดแล้วไม่ใช่หรือไง ฉันไม่เห็นเธอซื้อผ้าอนามัยเลย”“!!!!!!”“ใช่มั้ยล่ะ ทำหน้าแบบนี้ ฉันพูดถูกใช่มั้ย” หมอไฮน์เอ่ย“แก้วอาจจะพักผ่อนไม่พอก็ได้นี่ค่ะ”“พูดแบบนี้คือเธอไม่ได้อยากจะมีกับฉันใช่มั้ย”หมอไฮน์ถึงกับหุบยิ้มทันทีก่อนเอ่ยประโยคตัดพ้อขึ้นด้วยใบหน้าเศร้าลงจนเห็นได้ชัด“หมอ..แก้วไม่ได้..”“ไม่ได้อยากมีใช่มั้ย ฉันทำอะไรผิดอีกหรือเปล่า” หมอไฮน์เอ่ย“ไม่ใช่ค่ะ แก้วขอโทษ แก้วไม่ได้ตั้งใจทำให้หมอเสียความรู้สึกนะคะ”“ไม่เป็นไร แต่ลูกก็มาแล้ว ฉันขอโทษนะ”พูดจบหมอไฮน์กระชับผ้าห่มให้แก้วใจก่อนลุกเดินออกจากห้องไปแก้วใสมองตามแผ่นหลังของหมอไฮน์ที่เดินออกไป เธอไม่ได้ตั้งใจทำให้เขารู้สึก
EP36 - พยายาม(ไม่)รัก (หมอไฮน์-แก้วใส)“ฟ่อดดดด ชอบมั้ย”เมื่อเรือจอดสนิททิ้งสมอ แรงกอดจากด้านหลังจากหมอหนุ่มพร้อมแรงกดหอมแก้มหนักๆ พร้อมน้ำเสียงกระเส่า“ชอบค่ะ แก้วชอบมากเลย”“ฉันรักเธอ” หมอไฮน์เอ่ย“แก้วก็รักหมอค่ะ”“ไปเปลี่ยนชุดมั้ย ในห้องฉันเตรียมไว้ให้เธอแล้ว” หมอไฮน์เอ่ย“ค่ะ”“ดื่มหน่อย”หมอไฮน์เดินมาข้างสระก่อนส่งแก้วให้เมียสาว ก่อนที่เธอจะดื่มมัน สายตาคมกริบมองเรือนร่างขาวๆอกอวบอิ่มที่อยู่ในน้ำแบบนั่นแล้วยิ่งหลงไหลเธอมากขึ้น ก่อนเขาจะรั้งแขนเธอให้ขึ้นจากสระ“อ๊ะ!!! หมอค่ะ!”“วันนี้ฉันจะเอาเธอบนดาดฟ้าเรือนี่แหละแก้วใส!”“หมอค่ะ อื้อออ”หมอหนุ่มอุ้มเมียสาวขึ้นก่อนวางเธอลงนอนกับเก้าอี้ริมสระที่เป็นแบบเอนนอน เวลาตอนนี้เริ่มพบค่ำ แสงเริ่มสลัว มีเพียงแสงบนเรือเท่านั้นที่เป็นแสงไฟวอร์มไวท์อ่อนๆ"หมอค่ะ แก้วกลัวมีคนมาเห็น""เรือลอยอยู่ในทะเลนะ ใครจะมาเห็น!"พูดจบ มือหนาของหมอหนุ่มปลดเปลื้องบิกินี่ชิ้นบนของเมียสาวออกจนอกอิ่มออกมาอวดสายตา ลิ้นร้ายของเขาโลมเลียลงไปบนยอดหัวนมสีชมพูพีชของเธอจนมันแข็งตั้งชูชันสู้กับเรียวลิ้นของเขา ริมฝีปากของหมอหนุ่มขมเม้ดเม้ดยอดหัวนมแข็งๆนั่นอย่างหิวกระหา
EP35 - พยายาม(ไม่)รัก (หมอไฮน์-แก้วใส)“อ้าว ลุกขึ้นมาทำไม เธอไม่สบายอยู่นะ” หมอไฮน์เอ่ย“แก้วรอหมอค่ะ หมอไปนอนกับแก้วนะ”“งั้นเดี๋ยวฉันปิดคอมแปปนะ”หมอไฮน์เก็บทุกอย่างเสร็จแต่แก้วใสกลับเหลือไปเห็นบางอย่างที่หน้าจอก่อนที่เขาจะปิดเครื่อง“หมอดูอะไรอยู่ค่ะ??”“อ่อ ฉันจะพาเธอกับลูกไปเที่ยว เลยหาสถานที่อยู่”“ไปเที่ยว???”“อื้ม ห้ามบ่น ห้ามว่า เพราะฉันพักร้อนแล้ว”“แก้วไม่ได้ว่าสักหน่อยค่ะ หมอก็”“ไปเถอะ รีบหายนะ เราจะได้ไปเที่ยวกัน” หมอไฮน์เอ่ย“ค่ะหมอ😊😊😊”ทั้งคู่พากันเข้านอนในยามดึกคืนนั้น โดยที่หญิงสาวไม่ได้ป่วยไปมากกว่านั้น มีเพียงแค่อาการตัวอุ่นๆเท่านั้นวันไปเที่ยว“โฮมจะไปกับคุณปู่ครับ โฮมไม่ไปกับมัม”พอถึงวันไปเที่ยวเด็กน้อยกลับงอแงที่จะไปกับผู้เป็นพ่อเป็นแม่ แต่กลับร้องไห้งอแงจะไปกับสแน็ปผู้เป็นปู่แทนซะดื้อๆแบบนั้น“คุณปู่ไปทำงานนะครับ แน่พ่อจะพาหนูไปเที่ยว หนูไม่ไปเหรอครับ” หมอไฮน์เอ่ย“โฮมจะไปกับคุณปู่ ฮึก!”“อ่ะๆ ไปกับปู่ก็ไปกับปู่เนอะ ไฮน์ก็พาแก้วใสไปพักผ่อนเถอะ เอาลูกไว้กับพ่อนี่แหละ ตาหนูคงอยากไปลุยกับปู่มากกว่าเนอะ” สแน็ปผู้เป็นพ่อของหมอหนุ่มเอ่ย“ใช่ครับคุณปู่” เด็กเอ่
EP 34 - พยายาม(ไม่)รัก (หมอไฮน์-แก้วใส)"แรงๆค่ะหมอ อ๊างงงงง!""อยากตายคาคxxฉันมากหรือไงครางแบบนี้!""เอาซิค่ะหมอ แก้วอยากตาคาอกหมอเลย!""เสร็จแล้วค่ะหมอ อ๊ายยยยย เสร็จแล้ว!!""อ๊า!!! แก้วใส!!!"ทั้งคู่พากันถึงฝั่งฝันจนสุด ร่องสวาทของแก้วใสตอดรัดท่อนเอ็นของหมอไฮน์หนึบๆไม่หยุด แต่คงต้องหยุดเพียงเท่านั้น เพราะดูเหมือนแรงกระแทกของหมอไฮน์จะทำให้แก้วใสเจ็บสะโพกพอสมควร เมื่อโต๊ะทำงานไม่ได้นุ่มสบายเหมือนกับเตียงนอนนั่นเอง"เดี๋ยวนี้เธอชอบให้ฉันเอาเธอแรงๆหรือไง" หมอไฮน์เอ่ย"ค่ะ แก้วชอบ แก้วชอบทุกอย่างที่หมอทำค่ะ"“ถ้าฉันชอบรุนแรงเหมือนเมื่อก่อน เธอจะรับฉันได้มั้ย” หมอไฮน์เอ่ย“แค่หมอไม่บีบคอแก้ว หมอจะกระแทกแรงยังไงแก้วรับหมอได้หมดค่ะ”หมอหนุ่มถึงกับเบิกตากว้างในสิ่งที่เมียสาวพูดออกมา“เธอพูดจริงๆเหรอ”“วันนี้หมอคิดว่าไงล่ะค่ะ หมอกระแทกแก้วแรงขนาดนี้ทำไมแก้วยังร้องให้หมอแรงๆ” แก้วใสเอ่ย“เกิดอะไรขึ้นกับเมียฉันเนี้ย”“เมียหมอเป็นคนใหม่แล้วไงค่ะ ต่อไปหมอจะร้องหลงกวหัวปักหัวปำเลยคอยดูนะคะ” แก้วใสเอ่ย“หื้ม!!!!”“ลงไปดื่มต่อกันเถอะค่ะ” แก้วใสเอ่ย“พอแล้วมั้ง กลับคอนโดดีกว่า ฉันอยากไปต่อบนเตียงนิ่