EP6 - พยายาม(ไม่)รัก (หมอไฮน์-แก้วใส)
ผมอาบน้ำแต่งตัวอย่างหัวเสีย ก่อนคว้ากุญแจรถเดินออกจากคอนโดของเค้กมา ตลอดทางที่ผมขับรถกลับคอนโดตัวเอง สมองพรางคิดหลายอย่างที่เกิดขึ้น แต่ก็ทำได้เท่านั้น แค่คิดเท่านั้น...
โรงพยาบาลมิวนิก
จนกระทั่งมามาเกือบหนึ่งอาทิตย์ และผมมาเข้าเวรในตอนเช้าเหมือนทุกวัน จนกระทั่งสายตาหันไปเห็นเค้กที่เดินหน้าซีดมาทำงาน
“เป็นอะไร” ผมเอ่ย
“คะ..เค้กแค่ไม่สบายค่ะ เมื่อคืนหมอ..”
“หุบปาก!! อย่ามาพูดเรื่องนี้ที่นี่!”
เธอหลบสายตาผมก่อนเดินออกไป ก่อนที่ผมจะเดินกลับมาที่ห้องพักแพทย์
“หมอไฮน์ค่ะ ที่ห้องฉุกเฉินมีเคสค่ะหมอไฮน์จะไปเองมั้ยค่ะ” พยาบาลเอ่ย
“ผม? หมอเวรก็มีนิ” ผมเอ่ยขึ้น
“เคสในห้องเป็นคุณแก้วใสนะคะ” พยาบาลเอ่ย
“แก้วใส??? เธอเป็นอะไรมา”
“อุบัติเหตุในครัวค่ะ หมอไฮน์จะไปเองใช่มั้ยค่ะ”
“อื้ม ผมไปเอง”
ผมเดินออกจากห้องพักแพทย์ไปที่ห้องฉุกเฉิน ใบหน้าซีดผากของแก้วใสที่นอนอยู่บนเตียงฉุกเฉินปรากฏขึ้น ก่อนจะเบือนหนีไปทางอื่นเมื่อผมเดินเข้าไป
“ไปโดนอะไรมา!”
ผมเอ่ยด้วยความตกใจ เมื่อมือเธอเลือดสีแดงสดไหลไม่หยุดจนผมยังตกใจรีบใส่ถุงมือห้ามเลือดทันที
“มีดบาด”
“ไปทำยังไงให้มีดบาดเยอะขนาดนี้! ... พยาบาลเตรียมอุปกรณ์กับยาให้ผมด้วย ผมต้องเย็บแผล” ผมเอ่ย
ผมฉีดยาชาให้เธอก่อนเตรียมอุปกร์นั่นนี่ เธอนอนนิ่งๆไม่มองหน้าผมสักนิด ใบหน้าเธอดูสูบผมลงไปเยอะหลังจากที่ผมไม่ได้เจอเธอมาทั้งอาทิตย์เพราะแก้วใสไม่ได้เข้ามาหาผมเหมือนทุกวันที่เธอทำเป็นประจำ
“ถ้าเจ็บบอกนะ ฉันต้องเย็บปากแผล แผลมันลึก” ผมเอ่ย
“อืม” เธอตอบเพียงสั้นๆ
ผมลงมือเย็บแผลเธออย่างระมัดระวังและเบาที่สุด มือเรียวของเธอมันเป็นแผลลึก ผมต้องเย็บให้ถี่ที่สุด เพื่อที่ถ้าแผลมันหาย มือสวยๆของเธอจะได้ไม่เป็นรอยแผลเป็น เธอนอนน้ำตาไหลบางๆจนผมต้องเอ่ยขึ้นเพราะผมไม่รู้ว่าเธอเจ็บหรือเปล่า
“เจ็บเหรอ” ผมเอ่ยถาม
“เปล่า หมอรีบทำเถอะ แก้วอยากกลับบ้าน” เธอเอ่ยก่อนนอนนิ่งๆ
ผมเย็บแผลเธอจนกระทั่งเสร็จ ตัดไหมออกจากเข็ม
“ไม่คิดถึงเหรอ...”
KEAWSAI TALK
“ไม่คิดถึงเหรอ...”
จู่ๆหมอก็เอ่ยประโยคคำถามที่ฉันเองไม่รู้จะตอบเขาออกไปว่ายังไง ทั้งที่ใจฉันคิดถึงเขา แต่ตลอดหนึ่งอาทิตย์ที่ผ่านมาฉันพยายามเลิกนึกถึงเขา ทุกอย่างจะมาพังทลายลงเพราะแค่เห็นหน้าเขาแค่นั้นแบบนั้นเหรอ
“หมอพูดเรื่องอะไรค่ะ” ฉันเอ่ย
“ฉันไม่เห็นเธอมาหา เลยถามว่าไม่คิดถึงเหรอ” หมอไฮน์เอ่ย
“คิดถึงไปก็ไม่มีประโยชน์อะไร เมื่อความคิดถึงของแก้วมันไม่เคยมีค่า”
ฉันพูดจบก่อนลุกขึ้นจากเตียงแล้วเกินออกจากห้องฉักเฉิน
“แก้วใส!”
หมอไฮน์คว้าแขนฉันก่อนที่จะเดินพ้นตัวเขาให้หยุดเดิน
“มะ..หมอมีอะไรอีกค่ะ”
“นั่งลง เดี๋ยวแผลอักเสบ อย่าเดินเร็วแบบนี้”
หมอดึงให้ฉันนั่งลงบนรถวีลแชร์ ก่อนที่เขาจะเข็นฉันออกจากห้องฉุกเฉินมารับยา
“มากับใคร” หมอไฮน์เอ่ยถาม
“มากับการ์ดของพ่อ”
“แล้วการ์ดอยู่ไหน” หมอเอ่ยถาม
“นั่งรอตรงนู้น งั้นแก้วขอกลับก่อนนะคะ”
“รอนี่แหละ เดี๋ยวฉันเดินไปตามการ์ดให้”
หมอไฮน์เอ่ยก่อนเดินออกไป เหลือแค่ฉันที่นั่งรออยู่บนรถวีลแชร์แบบนั้น
“คุณแก้วใส”
“ค่ะ?”
พยาบาลคนนี้ คนที่เป็นแฟนหมอไฮน์ ฉันจำได้ตอนเจอกันที่บ้านของเขา
“คุณแก้วใสคงไม่ได้ตั้งใจให้หมอเป็นคนมาดูแลใช่มั้ยค่ะ” แฟนหมอไฮน์เอ่ย
“เปล่าค่ะ ฉันกับหมอเราไม่ได้เป็นอะไรกัน”
“อ่อ ดีค่ะ เค้กจะได้ไม่ต้องห่วง เค้กรักหมอ เค้กไม่อยากเสียหมอไป” แฟนหมอไฮน์เอ่ย
“อ่อ...”
“หมอน่ารักนะคะ ไปนอนที่คอนโดเค้กเกือบทุกวัน ขนาดขึ้นเวรดึก” แฟนหมอไฮน์เอ่ย
ในใจฉันตอนนี้ไม่ไหวแล้ว ฉันไม่อยากรับรู้อะไรอีกแล้ว เขามีเจ้าของแล้วฉันควรตัดใจจากเขาให้ได้ ภาพของหมอที่คงกอดผู้หญิงคนนี้มันผุดเข้ามาในหัว น้ำตาที่พยายามกลั้นมันกำลังจะไหลออกมา
“เค้ก!!! ไปทำงาน!”
เสียงหมอไฮน์เอ่ยดังขึ้น ฉันรีบปาดน้ำตาลวกๆก่อนจะค่อยๆลุกขึ้น
“ค่ะ คืนนี้เจอกันนะคะ” แฟนหมอไฮน์เอ่ย
“ออกไป!!”
“พี่การ์ด พาแก้วกลับบ้านทีค่ะ” ฉันเอ่ยขึ้น
“ครับคุณหนู”
“เค้กพูดอะไรหรือเปล่า” หมอไฮน์เอ่ย
“ปะ...เปล่าค่ะ แก้วขอตัว”
“เดี๋ยวฉันเดินไปส่ง”
พูดจบหมอประคองฉันที่ไม่ได้เจ็บขาสักนิดไปส่งที่รถ ฉันเจ็บมือ แต่เขาจะประคองฉันทำไมไม่เข้าใจ
END KEAWSAI TALK
หลังเดินไปม่งแก้วใสขึ้นรถ หมอไฮน์เดินตรงกลับมาที่วอร์ดแล้วเดินตรงไปที่ห้องพักแพทย์ด้วยสีหน้าเรียบนิ่ง
HINE TALK
ผมรู้ว่าเค้กต้องพูดบางอย่างกับแก้วใส ผมเห็นแก้วใสร้องไห้ ซึ่งนั่นไม่น่าจะมาจากคำพูดผมแน่นอน วันนี้ผมไม่ได้พูดอะไรไม่ดีกับเธอสักนิด
“หมอเรียกเค้กเหรอค่ะ”
“มานี่!!!!”
“หมอ!!! เจ็บค่ะ!!”
ผมคว้าผมเค้กแล้วลากเดินเข้ามาในห้องน้ำในห้องพีกแพทย์ของผมเต็มแรง ก่อนจับเธอกดหน้าเขากับกับแพง
“อึก! เจ็บ ปล่อยเค้กเถอะค่ะหมอ”
“จำใส่หัวไว้!! อย่าแตะต้องแก้วใสอีก!!!! ถ้ายังอยากมีชีวิตรอด!!!!” ผมเอ่ย
“ทะ..ทำไมค่ะ หมอไม่ได้ชอบเธอนะ..นี่ค่ะ โอ๊ย!”
“อย่ามารู้ดี!!!!”
ผมจับเค้กกดหัวลงไปในอ่างล้างมือที่มีน้ำเต็มอ่างจนเธอสำลักน้ำทุรนทุราย
“แค่กๆๆๆ”
“ใสหัวออกไป!!!!!”
“แค่กๆๆๆ คะ..ค่ะ”
เค้กรีบวิ่งออกจากห้องทำงานผมทันที ผมเกลียดที่สุด คือคนที่รู้ดี อวดดี แล้วไม่รู้จริง!!!
ผมล้างมือเดินออกมาถอดชุดกราวน์ก่อนคว้ากุญแจรถออกไปข้างนอก
“หมอไฮน์จะเข้ามาอีกมั้ยค่ะ” พยาบาลหน้าวอร์ดเอ่ยถาม
“ไม่เข้าแล้วครับ ผมไม่มีตรวจแล้ว วันนี้ผมลา”
ผมเอ่ยก่อนเดินออกจากโรงพยาบาลแล้วขับรถออกไป
🔥🔥🔥🔥🔥🔥
EP7 - พยายาม(ไม่)รัก (หมอไฮน์-แก้วใส)NCLUBผมเข้ามานั่งดื่มที่คลับของแก้วใส วันนี้ผมไม่ได้ขึ้นเวรเพราะลางาน อารมณ์วันนี้ไม่พร้อมจะทำงานเลยจริงๆ“เอ้า! เฮีย ทำไมมานั่งดื่มคนเดียววันนี้”ไนท์ น้องชายของแก้วใสเจ้าของคลับเอ่ยทักผมขึ้น“อืม ไม่ได้ขึ้นเวร เลยแวะมาดื่ม” ผมเอ่ย“อ่อครับ”“แล้ว...แก้วใสเป็นยังไงบ้าง” ผมเอ่ยถาม“อีเจ๊เหรอ อยู่ข้างบนครับ มือก็เจ็บ แต่ไม่ยอมอยู่บ้าน บ้างานไปถึงไหนไม่รู้นะครับ” ไนท์เอ่ย“อยู่นี่?”“ครับ นั่งทำงานอยู่ข้างบน”“อืม” ผมเอ่ย“งั้นผมขอตัวนะเฮีย”ผมนั่งดื่มอีกสองสามแก้วก่อนจะลุกขึ้นเดินไปชั้นลนที่เป็นห้องทำงานของแก้วใสแอ๊ดดดด!!!“มะ..หมอ”“เธอทำอะไร มือแผลลึกขนาดนั้นทำไมไม่พัก อยากให้แผลอักเสบนักหรือไง!”ผมเอ่ยขึ้นเมื่อเดินเข้าห้องมาเจอแก้วใสกำลังใช้มือข้างที่ไม่เจ็บเปิดเอกสารกองโตอยู่แบบนั้น“แก้วไม่ได้ใช้มือข้างที่เจ็บทำอะไรนิ” แก้วใสเอ่ย“กลับ!” ผมเอ่ยสั้นๆ“หมอจะกลับก็กลับไปซิ แฟนหมอเขาคงรอหะ..ให้หมอกลับไปหา” แก้วใสเอ่ย“.........”“แก้วขอตัวนะคะ .. โอ๊ย!”“แก้วใส!!!”แผลที่มือเธอมีเลือกซึมออกมาเพราะเธอเผลอใช้มันคว้ากระเป๋าเพราะดป็นมือข้างที่ถนัดเข
EP6 - พยายาม(ไม่)รัก (หมอไฮน์-แก้วใส)ผมอาบน้ำแต่งตัวอย่างหัวเสีย ก่อนคว้ากุญแจรถเดินออกจากคอนโดของเค้กมา ตลอดทางที่ผมขับรถกลับคอนโดตัวเอง สมองพรางคิดหลายอย่างที่เกิดขึ้น แต่ก็ทำได้เท่านั้น แค่คิดเท่านั้น...โรงพยาบาลมิวนิกจนกระทั่งมามาเกือบหนึ่งอาทิตย์ และผมมาเข้าเวรในตอนเช้าเหมือนทุกวัน จนกระทั่งสายตาหันไปเห็นเค้กที่เดินหน้าซีดมาทำงาน“เป็นอะไร” ผมเอ่ย“คะ..เค้กแค่ไม่สบายค่ะ เมื่อคืนหมอ..”“หุบปาก!! อย่ามาพูดเรื่องนี้ที่นี่!”เธอหลบสายตาผมก่อนเดินออกไป ก่อนที่ผมจะเดินกลับมาที่ห้องพักแพทย์“หมอไฮน์ค่ะ ที่ห้องฉุกเฉินมีเคสค่ะหมอไฮน์จะไปเองมั้ยค่ะ” พยาบาลเอ่ย“ผม? หมอเวรก็มีนิ” ผมเอ่ยขึ้น“เคสในห้องเป็นคุณแก้วใสนะคะ” พยาบาลเอ่ย“แก้วใส??? เธอเป็นอะไรมา”“อุบัติเหตุในครัวค่ะ หมอไฮน์จะไปเองใช่มั้ยค่ะ”“อื้ม ผมไปเอง”ผมเดินออกจากห้องพักแพทย์ไปที่ห้องฉุกเฉิน ใบหน้าซีดผากของแก้วใสที่นอนอยู่บนเตียงฉุกเฉินปรากฏขึ้น ก่อนจะเบือนหนีไปทางอื่นเมื่อผมเดินเข้าไป“ไปโดนอะไรมา!”ผมเอ่ยด้วยความตกใจ เมื่อมือเธอเลือดสีแดงสดไหลไม่หยุดจนผมยังตกใจรีบใส่ถุงมือห้ามเลือดทันที“มีดบาด”“ไปทำยังไงให้มีดบาดเยอะขน
EP5 - พยายาม(ไม่)รัก (หมอไฮน์-แก้วใส)“แก้วใส!!!! ทำบ้าอะไรเนี่ย!!!”เสียงประกาศิตของใครบางคนเอ่ยดังขึ้นเมื่อเห็นสภาพแก้วใสที่เมาแทบไม่ได้สติแบบนั้นฉันได้ยินของใครบางคนเรียกชื่อดังลั่นขึ้น แต่บอกตามตรง ฉันแทบจะครองสติโฟกัสภาพตรงหน้าไม่ไหว“ครายยย” ฉันเอ่ย“กลับบ้าน!”“ไม่กลับ!! ปล่อยนะ!!” ฉันพยายามดิ้น“กลับเดี๋ยวนี้!!”“ไฮน์ เดี๋ยวๆจะเอาอีแก้วไปไหน”เสียงบลิ๊งเอ่ย ทำไมเหตุการณ์มันดูชุลมุนวุ่นวาย แต่ฉันมองหน้าผู้ชายตรงหน้าแทบไม่รู้เรื่อง รุ่แค่ว่าเป็นหมอเพราะได้ยินชื่อของเขา“ฉันจะเอาแก้วใสกลับ ทำไมปล่อยให้เมาขนาดนี้” หมอไฮน์เอ่ย“ไฮน์ต่างหากมั้ย ทำไมต้องทำร้ายความรู้สึกมันขนาดนี้”“...........”“ อย่ามาทำดีให้ความหวังมันแล้วพอมันสร่าง ก็ทำร้ายมันอีก” บลิ๊งเอ่ย“ไม่ต้องเถียงกัน บลิ๊งกูโอเค กูรู้ที่ของตัวเองดี ให้หมอไปส่งกูเถอะ กูไม่เป็นไร หมอเขาไม่ทำอะไรกฟุหรอก เขาไม่ชอบกู” ฉันเอ่ยไปตามความคิด“.........”“รบกวนหมอพาแก้วไปส่งที่บ้านทีนะ แก้วจะกลับบ้าน” ฉันเอ่ย“อื้ม”พูดจบหมอก็เดินลากแขนฉันที่เดินแทบไม่ตรงออกจากคลับ จนเหมือนไม่ทันใจ หมอเลยอุ้มฉันขึ้นก่อนพาเดินไปที่รถระหว่างทาง“หม
EP4 - พยายาม(ไม่)รัก (หมอไฺฮน์-แก้วใส)ผ่านไปสองวันหลัจากวันที่ไปกินข้าวที่บ้านของไฮน์ แก้วใสก็เหมือนหายไปจากชีวิตเขาอีกครั้ง เธอไม่ได้เข้าไปที่โรงพยาบาลเลยตั้งแต่วันนั้นก๊อกๆๆแอ๊ด!! เสียงประตูเปิดขึ้นเมื่อไฮน์ละสายตาจากเอกสารตรงหน้าแล้วหันไปมอง เขาเองกลับต้องแปลกใจ เมื่อคนที่มาคือคนที่เขาเพิ่งนึกถึง แก้วใส“มีอะไร” หมอไฮน์เอ่ย“แก้วเอาขนมมาฝากค่ะ” แก้วใสเอ่ยนิ่งๆ“อื้ม วันหลังไม่ต้องก็ได้” หมอไฮน์เอ่ย“.........”“แฟนฉันคงไม่ชอบให้ผู้หญิงคนอื่นมาวุ่นวายแบบนี้”“แก้ว...”“เอากลับไปเถอะ” หมอไฮน์เอ่ย“หมอต้องการแบบนี้ใช่มั้ยค่ะ หมอต้องใจร้ายถึงขั้นไม่ให้แก้วมีที่ยืนในชีวิตหมอเลยใช่มั้ยค่ะ แม้แต่ความเป็นเพื่อนหมอก็จะไม่ให้แก้วเลยใช่มั้ย แก้วน่ารังเกียจขนาดนั้นเลยซินะ”“..........”“ที่ผ่านมาแก้วสู้ แก้วยอมให้หมอไล่แก้วสาระพัดแต่แก้วแค่คิดว่า หมอคงมีที่ให้แก้วยืนบ้าง แต่วันนี้หมอทำให้แก้วรู้ตัว ว่าแก้วไม่มีที่ยืนในชีวิตหมอเลย”พรึ่บ!!!! ถุงขนมที่แก้วใสถือติดมือมาถูกปัดทิ้งลงจากโต๊ะทำงานของไฮน์ด้วยฝีมือเธอเอง น้ำตาหยดเล็กๆไหลอาบสองแก้ม ก่อนที่ขาเรียวจะก้าวเท้าเดินออกจากห้องของไฮน์ไปหมอไฮ
EP3 - พยายาม(ไม่)รัก (หมอไฮน์-แก้วใส)CONDO KEAWSAIสุดท้ายหมอไฮน์ก็มาจนถึงคอนโดของแก้วใส เมื่อหญิงสาวมีอาการแปลกๆรีบออกจากบ้านจนเขาสงสัยก๊อกๆๆๆแอ๊ด!!! เคาะประตูเพียงไม่นานแก้วใสก็เปิดให้ เธอตกใจเล็กน้อยที่เห็นไฮน์มาที่คอนโดเธอในเวลานี้ ปกติเขาไม่เคยมาหาเธอด้วยซ้ำ“หมอ??? มีอะไรหรือเปล่าค่ะ เข้ามาก่อนค่ะ” แก้วใสเอ่ย“แค่แวะมาดู เห็นทำท่าทางแปลกๆตอนออกจากบ้าน” หมอไฮน์เอ่ย“หมอเป็นห่วงแก้วเหรอค่ะ” แก้วใสเอ่ย“เปล่า อย่าคิดไปเอง”“...........”“งั้นฉันกลับก่อนล่ะ” หมอไฮน์เอ่ย“จะมาพูดให้แก้วเสียใจแล้วก็กลับไปแบบนั้นเหรอค่ะ หมอพยายามจังนะ มาว่าแก้วถึงที่นี่! หมอกลับไปเถอะ!”แก้วใสดันหลังหมอไฮน์ให้เดินออกจากห้องของตัวเอง เมื่อการที่ขายหนุ่มมา ไม่ได้เป็นแบบที่เธอคิดสักนิด“ถ้ารอบหน้าหมอจะมาพูดอะไรที่ทำให้แก้วเสียใจ หมอโทรมาก็ได้ค่ะ แก้วไม่อยากเห็นสีหน้ารังเกียจแก้วของหมอ”ปึ่ง!!!! แก้วใสปิดประตูเต็มแรง ไฮน์ได้แต่ยืนมองประตูบานใหญ่อยู่แบบนั้นสักพักก็เดินกลับไปที่รถแล้วขับออกไปผ่านมาสองวัน“ไม่เห็นคุณแก้วใสเธอแวะมาหาคุณหมอเลยนะคะ ปกติเคยเห็นเธอเอาขนมมาฝากคุณหมอทุกวันเลย” พยาบาลหน้าห้องเอ่ย
EP2 - พยายาม(ไม่)รัก (หมอไฮน์-แก้วใส)ฉันมาที่บ้านของลุงแน็ป พ่อของหมอไฮน์สามีในอนาคต เพราะวันนี้เป็นวันเกิดของน้องไทน์ และมันก็ยังเป็นวันวาเลนไทน์อีกด้วย ตลอดทั้งวันฉันโทรหาหมอ หมอไม่ยอมรับสายเลย เขาจะเย็นชากับฉันมากเกินไปแล้ว ตา ตื้อขนาดนี้ใจอ่อนสักนิดไม่มีเลย“หมอ”ฉันเดินตามหมอไฮน์ขึ้นมาบนห้อง ก่อนจะถือวิสาสะเปิดประตูห้องของเขา สายตาฉันถึงกับต้องเบือนหนีเพราะเขากำลังถอดเสื้อมีเพียงกาเกงตัวเดียวที่ยังเหลืออยู่“เข้ามาทำไมไม่เคาะประตู!!”“แก้วมีของจะให้หมอวันวาเลนไทน์ด้วย โทรหาก็ไม่รับสาย ใจร้ายจัง” ฉันเอ่ย“ถ้าฉันใจร้าย เธอก็เลิกชอบฉันซะ ฉันไม่ได้ขอ” หมอไฮน์เอ่ย“ทำไมหมอชอบพูดจาทำทำร้ายจิตใจแก้วขนาดนี้ด้วย แก้วทำอะไรให้หมอเกลียดมากเหรอ..”“.......”“นี่ค่ะ สุขสันต์วันวาเลนไทน์”ฉันตัดสินใจวางกล่องของขวัญใบเล็กลงบนโต๊ะทำงานในห้องของหมอ แล้วเดินออกจากห้องของเขามา ฉันไม่ได้ถอดใจนะ แต่กลับมาตั้งหลัก เดี๋ยวสู้ใหม่! แค่นี้แก้วใสจะไม่ถอดใจง่ายๆหรอกHINE TALKผมมองตามหลังของแก้วใสที่เดินออกไป ก่อนสายตาจะมองไปยังกล่องใบเล็กที่เธอวางไว้ก่อนเปิดมันออกดู จนดูมันเสร็จ ผมก็ก้าวขาเดินเข้าห้องน้ำเ
EP1 - พยายาม(ไม่)รัก (หมอไฮน์-แก้วใส)โรงพยาบาลมิวนิก“คุณหมอค่ะ วันนี้ออกเวรแล้วคุณหมอ...ไปไหนต่อมั้ยค่ะ” พยาบาลสาวเอ่ยขึ้น“ผมมีนัดกินข้าวกับที่บ้าน วันนี้วันเกิดน้องสาวผม คุณมีอะไรหรือเปล่า” หมอไฮน์เอ่ย“อะ..อ่อ เปล่าๆค่ะ งั้นเค้กขอตัวก่อนนะคะคุณหมอ” พยบาลสาวเอ่ย“เค้ก! เวลาจะชวนผมไปไหน อย่าชวนเวลางาน ไว้เลิกงานค่อยว่ากัน”หมอไฮน์เอ่ยก่อนจะกดยิ้มบางๆแล้วเดินกลับห้องพักแพทย์ไป ไฮน์จะซีเรียสมากเวลาที่เขาอยู่ในหน้าที่แพทย์CONDO CAKE“มะ...หมอดื่มอะไรดีค่ะ” เค้กเอ่ยอย่างกล้าๆกลัวๆเพราะนี่คือครั้งแรกที่เธออยู่ใกล้ไฮน์ขนาดนี้“อะไรก็ได้ นี่คุณกลัวผมเหรอ” ไฮน์เอ่ย“เอ่อ..ปะ..เปล่าค่ะ เดี๋ยวเค้กไปหยิบน้ำให้นะคะ”เค้กเป็นพยาบาลที่โรงพยาบาลของไฮน์มาเกือบหนึ่งปี แอบหลงรักหมอไฮน์มาตลอดแต่เพิ่งเคยกล้าที่จะเข้าใกล้เขาขนาดนี้ แต่สิ่งที่เค้กไม่รู้ว่าหมอหนุ่มหน้าตาออนโยนคนนี้มีรสนิยมทางแพทย์ที่รุนแรงแค่ไหน จนกระทั่งเธอได้เห็นมันกับตา ได้สัมผัสมันด้วยตัวเอง“หมอค่ะ เจ็บ!! เค้กเจ็บ”“คุณต้องการผมไม่ใช่หรือไงถึงชวนผมมาคอนโดแบบนี้! งั้นผมจะสนองให้!”ไฮน์เอ่ยในขณะที่มัดข้อมือเค้กด้วยเนคไทที่เขาใส่มาทั้