พยายาม(ไม่)รัก Sadism Love

EP2 - พยายาม(ไม่)รัก (หมอไฮน์-แก้วใส)ฉันมาที่บ้านของลุงแน็ป พ่อของหมอไฮน์สามีในอนาคต เพราะวันนี้เป็นวันเกิดของน้องไทน์ และมันก็ยังเป็นวันวาเลนไทน์อีกด้วย ตลอดทั้งวันฉันโทรหาหมอ หมอไม่ยอมรับสายเลย เขาจะเย็นชากับฉันมากเกินไปแล้ว ตา ตื้อขนาดนี้ใจอ่อนสักนิดไม่มีเลย“หมอ”ฉันเดินตามหมอไฮน์ขึ้นมาบนห้อง ก่อนจะถือวิสาสะเปิดประตูห้องของเขา สายตาฉันถึงกับต้องเบือนหนีเพราะเขากำลังถอดเสื้อมีเพียงกาเกงตัวเดียวที่ยังเหลืออยู่“เข้ามาทำไมไม่เคาะประตู!!”“แก้วมีของจะให้หมอวันวาเลนไทน์ด้วย โทรหาก็ไม่รับสาย ใจร้ายจัง” ฉันเอ่ย“ถ้าฉันใจร้าย เธอก็เลิกชอบฉันซะ ฉันไม่ได้ขอ” หมอไฮน์เอ่ย“ทำไมหมอชอบพูดจาทำทำร้ายจิตใจแก้วขนาดนี้ด้วย แก้วทำอะไรให้หมอเกลียดมากเหรอ..”“.......”“นี่ค่ะ สุขสันต์วันวาเลนไทน์”ฉันตัดสินใจวางกล่องของขวัญใบเล็กลงบนโต๊ะทำงานในห้องของหมอ แล้วเดินออกจากห้องของเขามา ฉันไม่ได้ถอดใจนะ แต่กลับมาตั้งหลัก เดี๋ยวสู้ใหม่! แค่นี้แก้วใสจะไม่ถอดใจง่ายๆหรอกHINE TALKผมมองตามหลังของแก้วใสที่เดินออกไป ก่อนสายตาจะมองไปยังกล่องใบเล็กที่เธอวางไว้ก่อนเปิดมันออกดู จนดูมันเสร็จ ผมก็ก้าวขาเดินเข้าห้องน้ำเ

EP4 - พยายาม(ไม่)รัก (หมอไฺฮน์-แก้วใส)ผ่านไปสองวันหลัจากวันที่ไปกินข้าวที่บ้านของไฮน์ แก้วใสก็เหมือนหายไปจากชีวิตเขาอีกครั้ง เธอไม่ได้เข้าไปที่โรงพยาบาลเลยตั้งแต่วันนั้นก๊อกๆๆแอ๊ด!! เสียงประตูเปิดขึ้นเมื่อไฮน์ละสายตาจากเอกสารตรงหน้าแล้วหันไปมอง เขาเองกลับต้องแปลกใจ เมื่อคนที่มาคือคนที่เขาเพิ่งนึกถึง แก้วใส“มีอะไร” หมอไฮน์เอ่ย“แก้วเอาขนมมาฝากค่ะ” แก้วใสเอ่ยนิ่งๆ“อื้ม วันหลังไม่ต้องก็ได้” หมอไฮน์เอ่ย“.........”“แฟนฉันคงไม่ชอบให้ผู้หญิงคนอื่นมาวุ่นวายแบบนี้”“แก้ว...”“เอากลับไปเถอะ” หมอไฮน์เอ่ย“หมอต้องการแบบนี้ใช่มั้ยค่ะ หมอต้องใจร้ายถึงขั้นไม่ให้แก้วมีที่ยืนในชีวิตหมอเลยใช่มั้ยค่ะ แม้แต่ความเป็นเพื่อนหมอก็จะไม่ให้แก้วเลยใช่มั้ย แก้วน่ารังเกียจขนาดนั้นเลยซินะ”“..........”“ที่ผ่านมาแก้วสู้ แก้วยอมให้หมอไล่แก้วสาระพัดแต่แก้วแค่คิดว่า หมอคงมีที่ให้แก้วยืนบ้าง แต่วันนี้หมอทำให้แก้วรู้ตัว ว่าแก้วไม่มีที่ยืนในชีวิตหมอเลย”พรึ่บ!!!! ถุงขนมที่แก้วใสถือติดมือมาถูกปัดทิ้งลงจากโต๊ะทำงานของไฮน์ด้วยฝีมือเธอเอง น้ำตาหยดเล็กๆไหลอาบสองแก้ม ก่อนที่ขาเรียวจะก้าวเท้าเดินออกจากห้องของไฮน์ไปหมอไฮ

EP6 - พยายาม(ไม่)รัก (หมอไฮน์-แก้วใส)ผมอาบน้ำแต่งตัวอย่างหัวเสีย ก่อนคว้ากุญแจรถเดินออกจากคอนโดของเค้กมา ตลอดทางที่ผมขับรถกลับคอนโดตัวเอง สมองพรางคิดหลายอย่างที่เกิดขึ้น แต่ก็ทำได้เท่านั้น แค่คิดเท่านั้น...โรงพยาบาลมิวนิกจนกระทั่งมามาเกือบหนึ่งอาทิตย์ และผมมาเข้าเวรในตอนเช้าเหมือนทุกวัน จนกระทั่งสายตาหันไปเห็นเค้กที่เดินหน้าซีดมาทำงาน“เป็นอะไร” ผมเอ่ย“คะ..เค้กแค่ไม่สบายค่ะ เมื่อคืนหมอ..”“หุบปาก!! อย่ามาพูดเรื่องนี้ที่นี่!”เธอหลบสายตาผมก่อนเดินออกไป ก่อนที่ผมจะเดินกลับมาที่ห้องพักแพทย์“หมอไฮน์ค่ะ ที่ห้องฉุกเฉินมีเคสค่ะหมอไฮน์จะไปเองมั้ยค่ะ” พยาบาลเอ่ย“ผม? หมอเวรก็มีนิ” ผมเอ่ยขึ้น“เคสในห้องเป็นคุณแก้วใสนะคะ” พยาบาลเอ่ย“แก้วใส??? เธอเป็นอะไรมา”“อุบัติเหตุในครัวค่ะ หมอไฮน์จะไปเองใช่มั้ยค่ะ”“อื้ม ผมไปเอง”ผมเดินออกจากห้องพักแพทย์ไปที่ห้องฉุกเฉิน ใบหน้าซีดผากของแก้วใสที่นอนอยู่บนเตียงฉุกเฉินปรากฏขึ้น ก่อนจะเบือนหนีไปทางอื่นเมื่อผมเดินเข้าไป“ไปโดนอะไรมา!”ผมเอ่ยด้วยความตกใจ เมื่อมือเธอเลือดสีแดงสดไหลไม่หยุดจนผมยังตกใจรีบใส่ถุงมือห้ามเลือดทันที“มีดบาด”“ไปทำยังไงให้มีดบาดเยอะขน

EP8 - พยายาม(ไม่)รัก (หมอไฮน์-แก้วใส)ไนท์ไม่ได้เข้าใจในสิ่งที่พี่สาวพูด แต่ก็เลือกที่จะไม่ถามต่อและกลับออกจากคอนโดของแก้วใสไปHINE TALKผมลืมตาตื่นขึ้นพร้อมอาการเจ็บศรีษะ นั่นมันคงเป็นเพราะผมให้แก้วใสฟาดผมแน่นอน สมองผมเริ่มประมวลผลว่าผมทำอะไรลงไปกับแก้วใส ผมควบคุมตัวเองไม่ได้ ยิ่งอยู่ใกล้เธอ ผมยิ่งคุมตัวเองไม่ได้ยิ่งขึ้น“เป็นยังไงเรา ไปมีเรื่องจนเจ็บตัวแบบนี้”เสียงอาหมอสโนว์เอ่ยถามผมขึ้น เมื่อท่านคงเข้ามาตรวจอาการผม“ครับ??”“ก็แก้วใสบอกอาว่า ไฮน์มีเรื่องที่คลับพาดถูกฟาดเข้าไง” อาหมอสโนว์เอ่ย“อ่อครับ เมื่อคืนแก้วใสพาผมมาเหรอครับ”“แก้วใสพาไฮน์มาส่งโรงพยาบาลเมื่อคืน”หลังจากวันนั้นผมไม่เจอแก้วใสอีกเลย ผ่านมาสามวัน ผมนั่งมองโทรศัพท์มือถืออย่างชั่งใจว่าควรจะคว้ามันขึ้นมาโทรหาเธอดีมั้ย ผมทำอะไรลงไปว่ะ! เธอจะเป็นยังไงบ้างตั้งแต่วันนั้นผมไม่ได้คุยกับเธออีกเลย“คุณหมอของแม่ ทำไมหน้าตาเพลียขนาดนั่นลูก” แม่ขวัญเอ่ยทันทีที่เห็นผมเดินเข้าบ้าน“เหนื่อยๆนิดหน่อยครับแม่” ผมเอ่ยก่อนสวมกอดแม่ไว้“พักบ้างนะไฮน์ ร่างกายลูกจะแย่นะ” แม่ขวัญเอ่ย“ครับแม่”“พี่ไฮน์ขาาาา”เสียงเจื้อยแจ้วของน้องสาวสุดที่

EP10 - พยายาม(ไม่)รัก (หมอไฮน์-แก้วใส)หมอไฮน์ถึงกับเบิกตากว้าง แต่ยิ่งสัมผัสรสจูบของแก้วใส อารมณ์เขาเริ่มพลุ่งพล่าน“อย่า” หมอไฮน์เอ่ยสั้นๆ“ทำไมค่ะหมอ” แก้วใสเอ่ยถ่ม“.............”“หมอกลัวอะไร ... อ่อ! กลัวแฟนหมอรู้ใช่มั้ย หมอรู้สึกผิดใช่มั้ย งั้นแก้วขอตัวกลับก่อนนะคะ”แก้วใสหมุนตัวเดินออกจากคอนโดของหมอไฮน์แต่กลับถูกแรงมหาศาลคว้าเอวไว้แล้วเหวี่ยงเธอลงกับเตียงนอนฟุ่บ!!!! ร่างบางของแก้วใสล้มลงนอนหงายกับเตียงโดยที่มีหมอไฮน์ขึ้นคร่อมแล้วจับแขนเธอรวบขึ้นเหนือหัวด้วยมือข้างเดียว“ฉันไม่ได้กลัวใคร! ... ฉันกลัว..กลัวตัวฉันเองจะทำร้ายเธอ”“หมายความว่าไง ว๊ายยย!!!!!”ไม่มันที่แก้วใสจะพูดจบ หมอไฮน์ฉีกกระโปรงที่แก้วใสใสจนขาดติดมือออกมา แค่ชั่วพริบตา ร่างกายของแก้วใสก็เปลือยเปล่าต่อหน้าของหมอไฮน์“ทะ..ทำไมหมอมองแบบนั้น”“เธอสวยจังเลยนะแก้วใส”“อ๊างงงงงง หมอ!!! เจ็บ!!”แก้วใสดิ้นไปมาเมื่อถูกหมอไฮน์มูมมามดูดยอดอกอิ่มเต็มแรงจนรู้สึกเจ็บ และรู้สึกเจ็บมากขึ้นเมื่อถูกเขาขบเม้มกัดเขากับเนินอกขาวจนเป็นรอยแบบนั้น“อ๊างงงงง!!! หมอทำอะไร อึก!! เจ็บ!”หมอไฮน์สอดนิ้วเข้าร่องสวาทของแก้วใสมันทั้งรัด ทั้งแน่