บทที่ 191

เสียงลมหวีดหวิวกลางดึกที่ประตูเมืองทางตะวันออก ลมหนาวพัดผ่านเย็นเสียดหัวใจ ฉินเจียวเยี่ยนถูกคนร้ายมัดมือไพล่หลัง คุมตัวมาอย่างหยาบกระด้าง

แสงไฟริบหรี่จากคบเพลิงที่ถือโดยคนสนิท สาดส่องให้เห็นเงาร่างสูงโปร่งของเจิ่งลีปู้ซ่างซูและขุนนางคนอื่นที่ยืนรออยู่ก่อนแล้วหลายคน สีหน้าเหี้ยมเกรียมแฝงไว้ด้วยความพึงพอใจอย่างปิดไม่มิด เมื่อเห็นเหยื่อผู้สูงศักดิ์ในกำมือ

“พระชายาเฟิงอ๋องอยู่ในกำมือของพวกเราแล้วขอรับ ใต้เท้าเจิ่ง” ชายชุดดำรายงานเสียงก้องกังวาน ราวกับต้องการป่าวประกาศชัยชนะในแผนการคืนนี้

เจิ่งลีปู้ซ่างซูก้าวเข้ามายืนประจันหน้ากับฉินเจียวเยี่ยน ดวงตาคมกริบไล่สำรวจร่างบอบบางของหญิงสาวด้วยแววตาที่เต็มไปด้วยความเย้ยหยัน ก่อนจะแสยะยิ้มอย่างพึงพอใจ “ดี! ดี! ดี! จวนเฟิงอ๋องคงไม่คาดคิดสินะว่า พวกเราจะบุกไปลักพาตัวพระชายาเฟิงอ๋องมาเช่นนี้ ฮ่า ฮ่า ฮ่า”

“ใช่ขอรับ จวนเฟิงอ๋องนั้น การป้องกันช่างเปราะบาง พวกข้าสามารถบุกทะลวงเข้าไปชิงตัวได้อย่างง่ายดาย” ชายชุดดำเอ่ยเย้ยดูเบา “การต่อสู้ก็ปวกเปียกมิต่างจากเจ้านาย โดนไปเพียงดาบเดียวก็ล้มลงเสียแล้ว”

“ฮึ เช่นนั้น หมิงอ๋องก็คงมีชัยเหนือเฟิงอ๋องได้อย่างง่ายดาย