Mag-log inShare
บทที่ 5 บังเอิญจูบผิดคน...
Huling Na-update:
2025-12-03 00:39:55“เฮ้ย...ไวน์ ทางนี้”
เสียงเรียกดังมาจากโต๊ะหินใต้ซุ้มดอกไม้หลังตึกเรียน โต๊ะประจำของวีรตา โซเฟียและแซม สามเกลอเพื่อนซี้ที่สนิทกันตั้งแต่ไฮสกูลและกอดคอตามกันมาเข้ามหาวิทยาลัยอีก วีรตาเร่งฝีเท้าตรงไปหาเพื่อน
“ไวน์คร้าบ แซมซื้อกาแฟร้านโปรดมาฝาก”
เสียงกรุ้มกริ่มเอ่ยพร้อมกับยื่นกาแฟยี่ห้อดังมาให้ วันนี้เป็นวันสอบปลายภาควันสุดท้ายสำหรับปีการศึกษาที่หนึ่ง
วีรตาเพิ่งทำข้อสอบวิชาสุดท้ายเสร็จในขณะที่โซเฟียซึ่งเรียนสาขาการเงินและการบัญชีอยู่ห้องเดียวกันทำเสร็จก่อนนานแล้ว หล่อนเป็นประเภทเก่งเรื่อง เวิร์บ ทู เดา แต่ก็เอาตัวรอดได้ดีเสมอมา
ส่วนวีรตาเป็นประเภทใช้ทุกนาทีจนคุ้ม คือใช้มันจนนาทีสุดท้ายนั่นแหละ ทั้งๆ ที่เป็นคนเรียนเก่งสอบได้ท็อปแทบทุกวิชา แต่ก็ไม่วายรอบคอบนั่งแช่จนกว่าโปรเฟสเซอร์จะส่งสายตามาเตือนว่าหมดเวลาแล้วจึงจะยอมลุก
แซม แม็คเคนซี่ หนุ่มน้อยร่างสูงโปร่งผมสีน้ำตาลเข้มตัดสั้นด้านหน้าใส่เจลจนตั้งแข็งตามสมัยนิยม ใบหน้าขาวตาสีฟ้าน้ำทะเล จมูกโด่งปากหยักได้รูปสีแดงเข้มน่าอิจฉา ยิ้มชวนฝันสำหรับสาวๆ ทั้งรุ่นเดียวกันและรุ่นพี่ จัดว่าหล่อเหลาเป็นนายแบบได้สบายหากขี้เกียจอ่านตำรา แต่เจ้าตัวมีความใฝ่ฝันอยากเป็นคุณหมอมากกว่า
“แหม ไม่ต้องออกนอกหน้าขนาดนั้นหรอกไอ้นายแซม ไหนล่ะของฉัน” เสียงโซเฟียกระแนะกระแหนเพื่อนชายคนสนิทด้วยความหมั่นไส้ใบหน้าระรื่นของเขา
“ของเธอไม่มี ไปด้วยกันทำไมไม่สั่งเองล่ะครับคุณโซเฟีย” ไอ้คนหน้าทะเล้นหันมาทำลอยหน้าลอยตาตอบ โซเฟียจึงเอามะเหงกเขกโป๊กไปบนหน้าผากขาวจนเจ้าตัวร้องลั่นเพราะเจ็บจริงอะไรจริง
“แซมมารอตั้งนาน ทำไมไวน์ช้าจัง”
ทำเสียงอ้อนพร้อมกับตาปริบๆ อย่างเสแสร้ง
“ไวน์ไม่เก่งเหมือนแซมกับโซเฟียนี่นาเลยออกคนสุดท้าย”
วีรตาแกล้งกล่าว ร่างเพรียวระหงใบหน้าสวยหวาน ไม่สวมแว่นสายตาแล้วหากสวมคอนแทคเลนส์แทน ผมที่เคยซอยสั้นบัดนี้ยาวสลวยเลยบ่า แซมกับโซเฟียแกล้งทำเสียงพ่นลมออกทางจมูก
“ไม่ต้องประชดน่า โซวรู้ตัวเองดีว่าขืนนั่งแช่ไปก็เท่านั้น คิดไม่ออกอยู่ดี สู้รีบเสร็จรีบส่ง เอาเวลาไปนั่งกินน้ำปั่นดีกว่า อิ่มท้องกว่ากันเยอะ”
โซเฟีย แบรดดี้ หญิงสาวผมสีทองยาวสลวย ใบหน้าขาวนวลมีรอยยิ้มเก๋ที่หนุ่มๆ มักต้องหันมามองจนเหลียวหลังหากบังเอิญได้เห็น ตระกูลของหล่อนทำธุรกิจส่งออกและบิดาเป็นเจ้าของโรงพยาบาลเอกชนชื่อดัง โซเฟียไม่ได้ต้องการเรียนแพทย์เพราะไม่คิดว่าตัวเองเก่งพอ สาวน้อยมีเพื่อนรักอย่างแซมเรียนแทนด้วย ในใจแอบคิดว่าจะตื๊อเขาให้มาทำงานที่โรงพยาบาลของบิดาเมื่อเขาเรียนจบ
“สอบเสร็จไวน์จะกลับบ้านไปช่วยแม่ เปิดเทอมค่อยเจอกัน ยกเว้นใครจะไปเที่ยวเวกัส ช่วยไวน์เสิร์ฟอาหารและล้างจานหลังร้าน”
“นี่ถ้าแซมไม่ติดเรียนซัมเมอร์ แซมไปช่วยไวน์แน่นอน ว่าที่แม่ยายจะได้เห็นว่าแซมหน่วยก้านดี รับเป็นเขยแล้วไม่ผิดหวัง ไวน์รับแซมไว้พิจารณาด้วยนะคร้าบ”
“พอๆ นายแซม โซวจะอ้วก ไวน์เขาเบื่อหน้านายจะแย่แล้วยังไม่รู้ตัวอีก จริงมั้ยไวน์ พูดตรงๆ บอกมันไปเลย โซวรำคาญแทน”
โซเฟียพูดขวานผ่าซากไม่เกรงใจ เห็นไอ้คนตัวสูงแกล้งทำตาละห้อยพูดแทะโลมเพื่อนรักมาตั้งแต่ปีมะโว้สมัยอยู่ไฮสกูลด้วยกันแล้ว โซเฟียเบ้หน้าด้วยความปวดตับและอยากอ้วกใส่หน้าหล่อของเขา
“เฮ้ย อย่าพูดแบบนี้ไอ้คุณโซว ปากแบบนี้ถึงไม่มีใครกล้าจีบ ไวน์ไม่ต้องไปฟังนะ แซมรอได้ อีกหลายปีกว่าเราจะเรียนจบและพร้อมไปขอไวน์น่ะ ไวน์ยังไม่ต้องให้คำตอบแซมตอนนี้ แซมไม่รีบ”
คนหน้าหล่อรีบบอก ชายหนุ่มมักพูดทะเล้นเล่นกับวีรตาเพราะมีกันอยู่แค่นี้ ส่วนโซเฟียเขาชอบแทะกัดหล่อนมากกว่า มันกว่ากันเยอะเลย แซมชอบคิดว่าตัวเองโชคดีที่มีเพื่อนสนิทคนหนึ่งเอาไว้แทะโลม อีกคนเอาไว้แทะกัดเล่นเช่นนี้
“หยุดๆ พอทั้งคู่นั่นแหละ จะไปไหนกันต่อหรือเปล่า” วีรตาถาม รีบห้ามศึกเพราะเพื่อนรักสองคนของหล่อนชอบกัดกันเช่นนี้เสมอทั้งๆ ที่ตัวติดกันราวกับฝาแฝด
“แซมไปส่งโซวก็ต้องรีบกลับบ้าน”
“อ้าวเฮ้ย ไหนว่าจะเลี้ยงหนังฉันไอ้นายแซม รอบนี้ตานายเลี้ยงนะ ฉันอุตส่าห์บอกให้คนรถไม่ต้องมารับนี่เตรียมถล่มเจ้ามือเต็มที่”
ปกติโซเฟียมีคนขับรถมารับมาส่ง แต่เพราะวันนี้เป็นวันสอบวันสุดท้ายอยากอยู่เอ้อระเหยต่อกับแซมและวีรตาอีกหน่อยหนึ่ง จึงบอกให้ลุงไมค์ไม่ต้องมารับ
“ไม่ได้เบี้ยวแม่คุณ หุบปากแล้วฟังให้จบก่อนจะโวยวาย พอดีพี่ชายมาจากลาสเวกัสน่ะ คุณพ่อสั่งให้ทานข้าวพร้อมกัน เอาไว้วันพรุ่งนี้ดีมั้ย ไวน์ว่าไง พรุ่งนี้เจอกันนะครับ แซมจะพาไปเลี้ยงฉลองปิดเทอม”
“ไวน์จะโทรบอกคืนนี้ได้มั้ย ขอคิดดูแป๊บ เพราะไวน์จะต้องไปซ้อมเทควันโดไม่รู้ว่าจะลุกไหวหรือเปล่าพรุ่งนี้”
สาวน้อยหน้าหวานแต่ซ่อนความคล่องแคล่วปราดเปรียวอย่างใครคาดไม่ถึง แซมทึ่งยิ่งนักกับการผสมผสานที่แปลกประหลาดอย่างลงตัวของเพื่อนสาวนามวีรตา
“โอเคครับ แซมจะรอนะ เดี๋ยวแซมจะขับรถไปส่ง”
“ไม่เป็นไรหรอก เดินลัดไปสองบล็อกเอง แซมกับโซวไปกันเถอะ ขอบคุณมากสำหรับกาแฟนะแซม”
ปกติแล้ววีรตาจะเดินไปกลับเพราะอพาร์ตเม้นต์อยู่ไม่ไกลจากมหาวิทยาลัย ประมาณหนึ่งไมล์กว่าเท่านั้น ทั้งการเดินในเมืองที่มีตึกสูงและร้านค้าให้ดูอย่างเพลิดเพลินตลอดระยะทางจึงเหมือนไม่ไกลเท่าไหร่เลย
Pinakabagong kabanata
พรานร้ายพ่ายรัก NC 25+ ซีรีส์ Strong Heart 1 บทที่ 137 ให้แม่ดูตัว...
“เวลาเห็นดอกไม้ก็คิดถึงเขา...แต่ไม่กล้าซื้อให้”เสียงเจ้านายเป็นคนเอ่ยคราวนี้แถมทำตาลอยเคลิ้ม ทำให้ลูกน้องสองคนทำตาเหลือกหันมามองกัน“ทำไมไม่กล้าซื้อให้ล่ะครับ” เบนเอ่ยถาม เจ้านายทำท่ายิ้มกริ่มตาลอยต่อ“กลัวเสียฟอร์ม กลัวเขาหัวเราะเยาะเอาน่ะสิโว้ย” ตอนท้ายเสียงตวาดหน่อยเมื่อรู้สึกตัวว่ากำลังเหม่อลอย“ฟอร์มเยอะก็อาจจะต้องรับประทานแห้วเป็นอาหารจานด่วนนะครับเจ้านาย” เจมส์เอ่ย เห็นเจ้านายกำลังอยู่ในอารมณ์อยากมีเพื่อนระบาย คงปลอดภัยไม่โดนแจกของหนักแน่“แต่เขาไม่งอนกูนะมึง ผู้หญิงรักก็ต้องงอนบ้างอะไรบ้างถูกไหม แต่นี่ไม่งอนเลย... แม่งโคตรเข้าใจโลก... เขาจะใจแข็งไปถึงไหน” ตอนท้ายเหมือนรำพันกับตัวเอง“ผู้หญิงชอบผู้ชายเอาใจ พูดหวานๆ เพราะๆ”“กูเป็นของกูแบบนี้ ถ้ารับกูไม่ได้ก็อยู่กันไม่ได้...จบ คนรักกันจริงก็ต้องยอมรับตัวตนที่แท้จริงของกันและกันได้ จริงมั้ยวะ”เสียงห้าวเอ่ยโต้พร้อมกับใส่อารมณ์เต็มที่เหมือนหงุดหงิดใครบางคนอยู่ในใจ หล่อนชอบว่าเขาพูดไม่เพราะน่ะสิ...“อันนี้ผมเห็นด้วยเต็มที่ครับ นายหญิงเขาก็ไม่ได้ว่าจะรับเจ้านายไม่ได้นี่ครับ ผมเห็นเธออดทนและยังยิ้มได้เวลาเจ้านายตวาดใส่” เบนกล่าว“กู
พรานร้ายพ่ายรัก NC 25+ ซีรีส์ Strong Heart 1 บทที่ 136 ให้แม่ดูตัว...
“กฎอะไร?”“ก็กฎที่ว่า ห้ามคุณมีใครในระหว่างหนึ่งปีนี้ ระหว่างที่คุณมีฉันอยู่ไง” หล่อนขยายความ สเตฟานจ้องมองหน้างามนิ่งๆ“ใจดีจัง” เสียงห้าวเอ่ยประชด“ฉันพูดจริงๆ” วีรตากล่าว ในส่วนลึกอยากลองใจเขาดู“นับเวลารอขนาดนั้นเลยเหรอ เหลืออีกกี่เดือนล่ะ” น้ำเสียงเคร่งขรึมลงไปเอ่ยถาม หันหน้ากลับไปจ้องมองเพดานต่อ“เก้าเดือน” หล่อนตอบแล้วก็เงียบไป ต่างคนต่างนอนนิ่งเงียบครุ่นคิด“หลังจากหนึ่งปีแล้ว เธอคิดจะทำอะไรต่อ”เขาเอ่ยถาม ไม่สนใจเรื่องแหกกฎที่หล่อนใจดีนำเสนอ สเตฟานเห็นใบหน้างามทำท่าคิด หล่อนเป็นคนชอบวางแผน อยากรู้เหมือนกันว่าหล่อนคิดการอะไรไว้หลังจากหนึ่งปี“คิดไว้หลายอย่าง บางทีอาจจะเรียนต่อ หรือไม่ก็เดินทางรอบโลก” หล่อนพูดอย่างนั้นแหละ อันที่จริงไม่ได้วางแผนอะไร แต่ที่แน่ๆ คิดไว้อย่างเดียวว่าจะต้องไปอยู่ห่างไกลจากเขาให้มากที่สุดเท่านั้นเอง รู้สึกใจหายขึ้นมาอย่างประหลาด... หันไปมองโครงหน้าคมสันด้านข้างที่ไร้ที่ติของเขา...รักเขาหรืออย่างไร... รักเข้าไปแล้วหรือยังไงนี่ เสียงหนึ่งเอ่ยถามตัวเองอยู่ในใจรักเข้าไปแล้วเต็มๆเลยล่ะไวน์ เธอโดนศรรักปักอกซ้ายเข้าอย่างจัง... เสียงหนึ่งตอบออกมาอย่างซื่อต
พรานร้ายพ่ายรัก NC 25+ ซีรีส์ Strong Heart 1 บทที่ 135 ให้แม่ดูตัว...
“อะไรคะ”เสียงกังวานใสถามเมื่อเขาใช้มือผลักประตูเข้าไปภายใน ห้องกว้างสว่างโล่งจากแสงที่ส่องเข้ามาจากหน้าต่างทรงฝรั่งเศสยาวจรดพื้น ผ้าม่านยาวถูกรวบเก็บไว้ด้านข้าง ห้องแกลอรี่นั่นเอง... รอบห้องจัดแขวนภาพวาดขนาดต่างๆ ไว้รายรอบ แต่ละภาพสวยงาม เป็นภาพวาดธรรมชาติเป็นส่วนใหญ่“สวยจัง” วีรตาเดินเข้าไปดูตรงมุมของแต่ละภาพมีลายเซ็นต์ของศิลปิน...S.F.M.C หญิงสาวขมวดคิ้วก่อนจะหมุนตัวหันมามองคนที่ยืนซ้อนอยู่ด้านหลัง“อย่าบอกนะว่า...คุณวาดทั้งหมดนี่?”วีรตาเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงแปลกประหลาดใจเต็มที่ สเตฟานแกล้งทำหน้ามุ่ยรวบร่างบางมากอดไว้หลวมๆ“ทำไม คนอย่างฉันนี่เธอคิดว่าไม่มีศิลปะในหัวใจเลยหรือยังไง”“เปล่าค่ะ เพียงแต่แปลกใจเท่านั้นเอง ที่เพนต์เฮาส์ไม่เห็นมีภาพแบบนี้” หล่อนตอบเสียงอ่อน สเตฟานก้มหน้ามาหอมแก้ม“ฉันชอบวาดภาพ พวกนี้วาดนานแล้ว ตั้งแต่สมัยเรียน” เสียงห้าวเอ่ยเล่า ท่าทางสบายอารมณ์“คุณเก่งจัง มันสวยทุกภาพเลย แล้วทำไมคุณถึงไม่วาดต่อละคะ” วีรตาไล้ปลายนิ้วไปตามสันจมูกโด่งของเขา“ฉันเป็นคนเบื่อง่าย...ตอนอยากวาดก็จะวาดอยู่นั่น ไม่ทำอะไรเลย พอเบื่อก็ทิ้งทั้งหมด”เขาตอบ วีรตามองเห็นภาพได้อย่างชัดเจน.
พรานร้ายพ่ายรัก NC 25+ ซีรีส์ Strong Heart 1 บทที่ 134 ให้แม่ดูตัว...
“พามาให้แม่ดูตัวเหรองั้น ไวน์อย่าถือสานะ แม่ชอบพูดอะไรตรงๆ แบบนี้” มารดาของเขาหันมาพูดกับวีรตา หญิงสาวเพียงแต่ยิ้มให้ท่านอย่างเข้าใจ... สเตฟานได้นิสัยส่วนนี้มาจากมารดากระมัง“ไวน์ชินแล้วค่ะ”วีรตากล่าวยิ้มๆ สเตฟานหันมาส่งยิ้มหล่อให้ เวลานี้เขาดูผ่อนคลายและอารมณ์ดีเหมือนหนุ่มน้อย ทำให้วีรตานึกถึงแซมน้องชายของเขา แซมมีมุมนี้เยอะ แต่หล่อนเพิ่งเห็นคนตัวโตเป็นเช่นนี้ ตั้งแต่รู้จักกันดูเหมือนเขาเลือกที่จะแสดงออกแต่ด้านร้ายกาจกับหล่อนอยู่เกือบตลอดเวลาดังคำกล่าวที่ว่า เวลาเป็นเครื่องพิสูจน์อะไรๆ ได้ดีที่สุด ไม่ควรด่วนตัดสินหนังสือจากปกของมัน...เพราะปกหนังสือเล่มที่ชื่อ สเตฟาน แม็คเคนซี่ นั้นเป็นรูปปีศาจในร่างซาตานหน้าถมึงทึงแดงก่ำดวงตาวาวแสง บนหัวสวมเขาควายอีกต่างหาก เห็นแล้วให้ผวาน่าฝันร้าย ต้องรีบโยนเข้ากองไฟเผาอย่างเดียวเท่านั้น...แต่ถ้าหากทนรูปหน้าปกได้และกลั้นใจเปิดอ่าน อาจจะเจออะไรที่...อื่ม... ก็ยังไม่แน่ใจเหมือนกันนะว่าจะเจออะไร ก็คงต้องลองให้โอกาสหนังสือเล่มนั้นต่อไปอีกหน่อยกระมัง“โชคดีไปงั้น ฟานเขาเหมือนพ่อมากในเรื่องความใจร้อนและปากจัด” เสียงมารดาเอ่ยต่อ ท่านเหมือนจะถอนหายใจออกม
พรานร้ายพ่ายรัก NC 25+ ซีรีส์ Strong Heart 1 บทที่ 133 ให้แม่ดูตัว...
สเตฟานใช้เครื่องบินเจ็ทส่วนตัวเดินทางออกจากลาสเวกัสแต่เช้า บ้านตึกหลังใหญ่ของมารดาอยู่นอกเมืองบอสตัน เมื่อไปถึงคนของเขาเอารถมาจอดไว้ให้แล้ว เบนรับหน้าที่พลขับตามเคยรถแล่นมาถึงบริเวณรั้วคอนกรีตยาวโอบรอบบริเวณภายในประมาณห้าเอเคอร์ที่ร่มรื้นเต็มไปด้วยต้นไม้และสวนสวย ประตูรั้วเปิดด้วยระบบอัตโนมัติ รถแล่นไปตามถนนกว้างทอดตัวไปสู่ตึกทรงยุโรปสองชั้นหลังใหญ่ทาสีขาวแจ็คคิวลีน แม็คเคนซี่ยืนมองร่างสูงใหญ่ของบุตรชายคนโตที่กำลังก้าวลงจากรถเก๋งคันยาว ร่างสูงยืนรอใครบางคนที่กำลังก้าวออกมาต่อจากเขา ผู้เป็นแม่เลิกคิ้วขึ้นนิดหนึ่งอย่างแปลกใจ เมื่อเห็นสเตฟานผู้ยะโสและห้าวห้วนไม่เกรงกลัวใครกำลังเอื้อมมือไปรับมือเล็กของสาวน้อยนางหนึ่งอย่างอ่อนโยน หญิงสาวร่างเพรียวระหงใบหน้าสวยหวานอุ้มสุนัขตัวเล็กพันธุ์ยอร์กเชอร์ แทริเออร์ ผู้เป็นแม่คลี่ยิ้มออกมา... ลูกชายพาผู้หญิงมาหาเป็นครั้งแรก... สงสัยโลกกำลังจะแตก แจ็คคิวลีนคิดบอดี้การ์ดสองคนที่เธอคุ้นเคยหันมาโค้งคำนับให้ก่อนจะจัดการนำรถไปเก็บที่โรงจอดรถ ด้านข้างตึกใหญ่มีเรือนพักสำหรับแขกที่ถ้าหากสเตฟานมา เบนกับเจมส์กับจะพักอยู่ที่นั่นทุกครั้งร่างสูงเงยหน้าขึ้นยิ้ม
พรานร้ายพ่ายรัก NC 25+ ซีรีส์ Strong Heart 1 บทที่ 132 ฟีเจอริ่งกลางแสงจันทร์ NC 25+++
“สวยจัง”วีรตาพิงร่างไปกับอกกว้าง เขาเหยียดขายาวไปกับพื้นให้หล่อนเหยียดซ้อนอยู่ข้างบน ร่างเปลือยเปล่าแนบสัมผัสกันไปทุกส่วน มือใหญ่อ้อมโอบมาบีบกลึงยอดถันและเนินเนื้ออูมระหว่างขาเล่น“สวยมาก...”เขาก้มมากระซิบฝังจูบตรงซอกคอลากลิ้นเลียหยดน้ำที่เกาะพราวตรงลำคอระหง“ไม่เหนื่อยเหรอคะ...อย่าเริ่มสิ”หล่อนร้องท้วงเบาๆ เพราะมันดึกแล้ว น้ำค้างก็เริ่มลงแรง“ขออีกรอบ แบบเร็ว...นะ นะ นะ”เขาทำเสียงร้องขอ ไม่ใช่เสียงสั่งในคราวนี้...วีรตาหันไปจูบปลายคางบึกบึน มือเล็กเอื้อมไปลูบไล้ลำปืนใหญ่ที่ตั้งชี้โด่ขึ้นมาอีกครั้งโผล่ตรงระหว่างขาของหล่อน หญิงสาวขยับเท้าไปวางบนพื้นข้างๆ จับเจ้าอาวุธร้ายเขี่ยสัมผัสกับดอกกุหลาบฉ่ำน้ำของตัวเอง ได้ยินเสียงครางต่ำในลำคอจากคนตัวโต“อ่าส...ดีมากไวน์...เอาหัวเข้าไปหน่อย...ชอบให้เธอตอดหัวเล่น...สุดเสียวแบบนั้น...ซี้ด”เขากระซิบขอ วีรตาจึงยกสะโพกขึ้นจับเจ้าปืนใหญ่จ่อไปตรงเป้าหมายแล้วค่อยนั่งกดลงจนหัวเห็ดบานใหญ่หลุบเข้าไปในช่องธารร้อน เสียงครางเสียวดังขึ้นพร้อมกัน“โอว พระเจ้า...ตอดรัดแน่นจนฉันเสียวไปทั้งดุ้น...โอว ไม่ไหวแล้วไวน์...ขย่มเลยดีกว่า...ซี้ด”เขาร้องบอกเมื่อทนความเ
Maaari mong magustuhan
ท่านประธานขาพาหนูลงจากเตียง เอ๊ย! คานที
ผลิกา(เลอบัว)46.3K viewsบอสฮั่ว พี่ชายทั้งสิบของคุณผู้หญิงเร่งให้หย่าอีกแล้วนะ
เจียงซือซัน53.5K viewsคุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ!
ทะเลใต้201.4K viewsลุ้นรักคุณแม่ตัวแสบ
ผู้แสวงหาชีวิตที่เป็นสุข58.9K viewsใต้อาณัติเรน Under the Rain
เอลยา122 viewsพรากรัก
Chocolate lily 167 viewsทฤษฎีร้ายสลักรัก
อิษสรา | ISSARA583 viewsพันธะกามเทพ
พุดแก้ว531 views
