8-หรือเขาจะเบื่อชะนีสายอ่อย!

พอทุกอย่างเข้าที่เข้าทางเรียบร้อย ฉันก็เปลี่ยนเป็นชุดนักศึกษา

รัดติ้ว คู่กับกระโปรงทรงเอสั้นสะใจ เตรียมจะไปล่ารายเซ็นอาจารย์เพื่อลงทะเบียนเรียนเทอมที่จะถึงนี้ การลงทะเบียนออนไลน์ล่วงหน้าของฉันมักมีปัญหาอยู่ประจำ คนซวยสองพันสิบแปดจริง ๆ ซวยทุกเรื่อง

ฉันหยิบกระเป๋าสะพาย Chanel Boy’ Caviar สีดำใบโปรด ที่ยังหลงเหลือติดมือขึ้นมา ทันใดนั้น แผนร้ายก็ดังปิ๊งทันที เ

ขาบอกว่าเขาเบื่อผู้หญิงแนว ๆ นี้นี่น่า... ดี หึ ๆ ในเมื่อยกเลิกสัญญาบ้า ๆ ไม่ได้ ฉันก็จะทำให้ตาเซ็นหน้าเมื่อยนี่ เบื่อจนอยากจะไล่ฉันไปไกล ๆ เลยคอยดู

“ล้า ลั่น ล้า ลา~” ฉันเปิดประตูฮึมฮัมเพลงชอบใจ ไม่วายเดินโฉบผ่านหน้าเขา เข้าไปในครัวหยิบน้ำมากินยาที่เขาให้ ฉันเหลือบมองเขาอยู่เป็นระยะ ๆ เขาก็ไม่สนใจหันมามองฉันสักนิด เอาแต่นั่งจ้อง แมคบุ๊คไม่ละสายตา

“ลั่นล๊า ไปแล้วนะคุณ”

ฉันก้มลงใส่ส้นสูง แอ่นก้นงอน ๆ ใส่เขา พอหันไปอีกทีเขายังคงนั่งนิ่งเหมือนเดิม แผนของฉันคงจะสำเร็จง่ายขึ้นไปอีก เขาเบื่อผู้หญิงแต่งตัวโป๊ ๆ

แรง ๆ ชัวร์!

“ไปไหนครับ” พี่ชายหน้าประตูเขายังยืนอยู่ตรงนี้ตลอดเหรอเนี่ย! เขาจะได้ยินมันไหม ฉันอยากจะแหวกแผ่นดินหนีไปจากตรงนี้จริง ๆ

“ปะ ไปมหาลัยค่ะ ขอตัว ๆ”

ฉันรีบเดินจ้ำอ้าวมาที่ลิฟต์ ขณะเอื้อมมื้อไปกดก็มีมือ มือนึงชิงกดให้ก่อน

“พี่หน้าประตู”

“ผม นพ ครับ ผมจะไปรับไปส่งคุณเอง” ความอิสระของฉันมันกำลังจะหายไปใช่มั้ยเนี่ย ฉันอยากจะไปไหนแบบอิสระเหมือนแต่ก่อน เมื่อลิฟต์ที่เปิด

กำลังจะปิด

“ไม่เป็นไรพี่ ทำงานเถอะค่ะ เดี๋ยวไปเอง สบายมาก”

ฉันรีบส่งมือบ้ายบาย และก้าวเข้าลิฟต์อย่างเร็ว หวังว่าพี่นพคงตาม

มาไม่ทัน เฮ้อ… โล่งใจ

ปิ๊ง อืมนั่นไง ยืนหัวโด่รอฉันอยู่ข้างล่างซะแล้ว

“ไปเถอะครับ ไม่งั้นผมโดนเละแน่” ฉันเลยต้องจำใจเดินมาขึ้นรถเบนซ์ คันหรูที่จอดหน้าตึก

“เอ้อพี่นพ ตามมาทันได้ไงคะเนี่ยเร็วเชียว” เมื่อบรรยากาศในรถเริ่มเงียบฉันเลย ชวนคนขับรถที่เงียบกว่าคุยบ้าง ลักษณะความนิ่งเนี่ย สงสัยติดเชื้อมาจากเจ้านายตัวเองแหง ๆ

“ปีกซ้ายของตึกมีลิฟต์ขนของอีกตัวครับ”

“อ่อค่ะ”

‘ครืน... ครืน...’ ฉันรีบล้วงมือถืออกมาดู ก็แทบจะกรี๊ดออกมาดัง ๆ