LOGINตอนที่ 2 จับผีกระแทกทั้งคืนNC18+
เขาผลักร่างเล็กลงไปนอนที่กลางเตียง และโน้มลงไปซุกไซ้ที่ซอกคอขาว กลิ่นหอมจากกายสาวปลุกอารมณ์ของเขาจนควบคุมความรู้สึกของตัวเองไม่ได้ อีกทั้งฤทธิ์แอลกอฮอล์ที่เขาดื่มเข้าไป ทำให้เขาตกอยู่ในอารมณ์ราคะ ไม่ต่างจากคนใต้ร่างที่กำลังเคลิบเคลิ้มไปกับรสสัมผัส เขาจัดการถอดเสื้อผ้าของผีสาวออกทุกชิ้น รวมทั้งกางเกงยีนส์ของเขา แม้จะเมาหนักขนาดไหน สรวิชญ์ก็ไม่ลืมสวมเกาะป้องกัน “อื๊อ...อ๊ะ” คนใต้ร่างส่งเสียงครางหวาน เมื่อถูกลิ้นหนาละเลงเลียยอดอกสีหวาน เขาจดจ่อปลายหัวเห็ดบานเข้าตรงปากถ้ำแคบ และออกแรงดันเข้าไป (กึด!) “กรี๊ดดดด! เจ็บ!” “เชี่ย! ผียังซิงเหรอวะ แบบนี้ก็ดี ฉันจะเอาผีแบบเธอทั้งคืน ยกนี้ใส่ถุงยางไปก่อน ยกต่อไปจะแตกในใส่ผีให้ดู อยากมาหลอกดีนัก” (ตั๊บๆๆๆๆ) เขาออกแรงกระแทกกระทั้นทั้งบดจูบและตวัดลิ้นในโพรงปากเล็ก คนใต้ร่างเริ่มเคลิบเคลิ้มไปกับการกระทำของสรวิชญ์ “อื้ม โคตรแน่น” “อ๊ะ เบาๆหน่อยสิ อื๊อ” บทรักอันเร่าร้อนดำเนินไปหลายรอบ สรวิชญ์ปลดปล่อยน้ำสีขาวขุ่นเข้าไปในกายสาวครั้งแล้วครั้งเล่า เขาทั้งจดจูบและขบดูดเบาๆ จนเนินอกขาวนวลเต็มไปด้วยรอยแดง และในที่สุด ทั้งสองก็กอดกันนอนหลับไปด้วยความเหนื่อยล้า “อื๊อ” เปลือกตาสีไข่เริ่มขยับในยามเช้า หญิงสาวค่อยๆลืมตาตื่น “!” เธอทั้งตกใจและสับสน เมื่อเห็นตัวเองกำลังนอนเปลือยเปล่าอยู่ในอ้อมกอดของชายแปลกหน้า “นี่ฉันไม่ได้ฝันไปเหรอ” เธอรู้สึกสับสนและกังวลใจ ร่างเล็กค่อยๆขยับตัวออกจากร่างหนา เธอนำเสื้อผ้ามาสวมใส่ และมองไปรอบๆห้อง ข้าวของเครื่องใช้ภายในห้อง รวมถึงเสื้อผ้าในตู้ มันช่างดูแปลกตา เธอรีบหยิบโทรศัพท์ออกจากกระเป๋าสะพายข้างสีดำ เพื่อต่อสายหาใครบางคน “ว่าไงนะ! พี่ย้ายห้องแล้วเหรอ” เธอพูดกับปลายสายด้วยน้ำเสียงที่ฟังดูตกใจพอสมควร “พี่ย้ายออกมาอยู่ห้องใหม่ได้เป็นปีแล้ว น้ำผึ้งมีอะไรหรือเปล่า ตกใจทำไม โทรมาหาพี่มีอะไร” ปลายสายถามกลับด้วยความสงสัย “อ๋อ...เอ่อ...ตอนนี้ผึ้งอยู่ลอนดอนค่ะ ว่าจะมาเซอร์ไพรส์พี่นัส แต่จำห้องพี่ไม่ได้ ก็เลยโทรถาม แล้วห้องใหม่ของพี่อยู่ที่ไหน ผึ้งจะได้ไปหา” “อยู่ไม่ไกลจากที่เดิมหรอก ห่างกันหนึ่งกิโล คอนโดxx” “โอเคค่ะแค่นี้นะ เดี๋ยวผึ้งไปหา” เธอกดวางสายและรีบคว้ากระเป๋าขึ้นมาสะพายข้าง ดวงตากลมโตจ้องมองใบหน้าหล่อเหลาที่กำลังนอนสนิท “ฉันผิดเองที่เข้าห้องผิด ลาก่อนนะ” เธอพูดพึมพำก่อนจะเดินออกจากห้องไป “อือ” เสียงทุ้มครางในลำคอเบาๆ สรวิชญ์ค่อยๆลืมตาตื่นขึ้นมาตอนเที่ยงวัน ร่างแกรงลุกขึ้นนั่งหลังตรงอยู่กลางเตียงนอน “แม่ง ฝันบ้าอะไรวะ ฝันว่าเอากับผีทั้งคืนเลย” เขานั่งพูดคนเดียวพร้อมกับใช้มือลูบไล้ใบหน้าตัวเอง “!” แต่แล้วสรวิชญ์ก็ต้องตกใจ เมื่อเขาเห็นถุงยางอนามัยที่ถูกใช้ วางทิ้งอยู่บนพื้นห้อง แถมยังมีรอยคราบเลือดเปรอะเปื้อนบนที่นอนอีกต่างหาก “เฮ้ย! นี่กูเอากันกับผีจริงๆเหรอวะ” ชายหนุ่มพยายามนึกถึงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อคืน แม้เขาจะเมามาก แต่เขาก็จำเหตุการณ์ได้ทุกอย่าง มือหนาลูบไล้ใบหน้าขึ้นลงหลายครั้ง เขาปฏิเสธไม่ได้เลยว่า เขารู้สึกลุ่มหลงผีสาวที่เขานอนกระแทกทั้งคืน “น้ำผึ้งจะมาลอนดอนทำไมไม่บอกพี่ก่อน แล้วแต่งตัวอะไร แต่งหน้าอย่างกับผี” อานัส ต่อว่าน้องสาว ที่มาต่างประเทศแบบไม่บอกเขาล่วงหน้า “ก็ผึ้งจะมาเซอร์ไพรส์พี่นัสไง ที่แต่งตัวแบบนี้เพราะผึ้งไปเที่ยวงานฮาโลวีนกับเพื่อน ผึ้งมากับเพื่อน” “แล้วตอนนี้เพื่อนอยู่ที่ไหน” “ก็อยู่บ้านเขาสิ เพื่อนผึ้งเป็นลูกครึ่งไทยอังกฤษ เพื่อนเรียนมหาลัยด้วยกันน่ะ พี่นัสอย่าถามมากได้ไหม ผึ้งง่วง ขอนอนก่อนนะ” “แล้วทำไมต้องเดินแบบนั้น” อานัสมองน้องสาวตั้งแต่หัวจดเท้า “เอ่อ...ผึ้งเจ็บขา สะดุดก้อนหินเมื่อคืน” “แล้วรอยแดงที่คอ นั่นมันรอยอะไรฮะ!” “!” ------------------------------------------- น้องผึ้งจะตอบพี่ชายยังไงนะ ฝากติดตามตอนต่อไป พี่เสือจะรู้หรือเปล่า ว่าคนที่เขากระแทกทั้งคืน ไม่ใช่ผี😁 พระเอกนางเอกเรื่องนี้แซ่บมาก ไรท์เตือนไว้ก่อน😁ตอนที่ 33 ผีสาวสุดที่รัก(ตอนจบ)สามเดือนต่อมา“พี่เสือคิดยังไงถึงอยากจะไปปาร์ตี้วันฮาโลวีนที่ลอนดอนคะ”อัญรินทร์ถามสรวิชญ์ ขณะที่ทั้งสองกำลังนั่งรอเวลาขึ้นเครื่อง เพื่อที่จะเดินทางไปประเทศอังกฤษ“ก็พี่อยากไปฉลองวันครบรอบสองปีที่พี่ได้เจอน้องผึ้งไงครับ ถึงแม้ว่าเรื่องราวในคืนนั้นจะเกิดขึ้นแบบไม่ทันตั้งตัว แต่มันก็มีความหมายสำหรับพี่มาตลอด น้องผึ้งก็ชอบไม่ใช่เหรอครับ”“ใช่ค่ะ ผึ้งชอบเทศกาลฮาโลวีนที่ลอนดอนมาก มันสนุกและตื่นเต้นมาก แต่ผึ้งก็ไม่ได้คิดว่าจะไปที่นั่นอีก เพราะพี่นัสเรียนจบแล้ว แต่ก็ยังดีที่พี่สะใภ้ของผึ้งคือเอวา อย่างน้อยผึ้งก็ต้องได้ไปเที่ยวบ้านคุณพ่อคุณแม่ของเอวา”“ครับ พี่ก็เลยถือโอกาสชวนน้องผึ้งไปลอนดอน เพราะอย่างน้อยเอวากับไอ้นัสก็อยู่ที่ลอนดอนอีกตั้งสองเดือน ไปครั้งนี้ พี่จะพาน้องผึ้งเที่ยวให้ทั่วเลยครับ”“ดีจังเลยค่ะ”อัญรินทร์ยิ้มกว้างด้วยความดีใจ “ไปขึ้นเครื่องกันเถอะครับ”สรวิชญ์และอัญรินทร์ใช้เวลาอยู่บนเครื่องบินราวๆ 12 ชั่วโมง ทั้งสองเดินทางไปที่บ้านของเอวา และอานัสกับเอวาพร้อมครอบครัวของเธอกำลังรอต้อนรับคนทั้งคู่ที่มาเยือน“ตกลงวันฮาโลวีนที่จะถึงนี้ พวกเราจะไปเท
ตอนที่ 32 ผู้หญิงคนนั้นคือว่าที่ลูกสะใภ้งานแต่งของอานัสและเอวาถูกจัดขึ้นภายในคฤหาสน์หรู แขกที่มาร่วมงานล้วนแล้วแต่เป็นญาติสนิทมิตรสหายของฝ่ายเจ้าบ่าวและเจ้าสาว สรวิชญ์อยู่ช่วยงานเพื่อนรัก และค้างคืนที่บ้านของอานัส แต่เขาก็ไม่ได้เข้าไปในห้องนของอัญรินทร์อีก เพราะเขาให้เกียรติเธอและครอบครัว เขาสารภาพความในใจให้บิดามารดาของเธอรับรู้ ผู้ใหญ่ทั้งสองไม่ได้ห้ามพี่สรวิชญ์และอัญรินทร์คบกัน มารดาของเธอรู้สึกยินดีอีกต่างหาก แต่ทางด้านบิดามารดาของสรวิชญ์ยังไม่รู้ว่าผู้หญิงที่ลูกชายหลงรักคือใครกันแน่“เดินเร็วๆสิคุณ แขกมากันเยอะแล้ว ฉันล่ะตื่นเต้นแทนเจ้านัสกับหนูเอวาจริงๆเลย”นางสุวิภาพูดกับสามี ขณะที่ทั้งสองลงจากรถแทกซี่ และกำลังเดินเข้าไปในงานแต่ง “บ้านอานัสใหญ่มากเลยนะคุณ ใหญ่โตมโหฬารกว่าบ้านเราอีก แขกก็มากันเยอะ ดีแล้วที่เรานั่งรถแท็กซี่มา ถ้าขับรถมาเองคงจะเดินไกลกว่านี้”นายวิทวัสพูดพร้อมกับย่างก้าวตามหลังภรรยาเข้าไปในงาน“เอ๊ะคุณ ผู้หญิงคนนั้นมาอยู่ที่นี่ได้ยังไง”นางสุวิภาพูดกับสามี ขณะที่นางมองไปเห็นอัญรินทร์กำลังยืนต้อนรับแขกอยู่กับบิดามารดาของเธอ “คุณหมายถึงใคร คุณวิภา”นายวิทวัสถามภร
ร่างสูงเดินขึ้นบันไดไปยังห้องนอนของอัญรินทร์ทันทีที่บิดามารดาของเธอขับรถออกจากบ้านไป อานัสเป็นคนนำกุญแจมาเปิดห้องของน้องสาวให้เพื่อนรัก สรวิชญ์ปิดประตูแล้วเดินเข้าไปนั่งตรงขอบเตียง เขาจ้องมองดูคนที่กำลังหลับอยู่“! เข้ามาทำไม ใครอนุญาตให้พี่เสือเข้ามาในห้องผึ้ง ออกไปเลยนะ ผู้ชายหลอกลวง!”ตอนที่ 31 ปรับความเข้าใจอัญรินทร์นอนจ้องหน้าสรวิชญ์อย่างเอาเรื่อง เขาเองก็มองเธอด้วยแววตาเศร้าลงเล็กน้อย“พี่จะมาอธิบายเรื่องทั้งหมด พี่ไม่ขออะไรมาก ขอแค่ได้พูดความจริงให้น้องผึ้งฟังทั้งหมด พอพี่เล่าจบแล้ว ถ้าน้องผึ้งยังอยากจะไล่พี่ไป พี่ก็จะไม่มาให้น้องผึ้งเห็นหน้าอีก พี่จะหนีไปไกลๆแบบไม่ต้องเจอใครเลยสักคน”เขาพูดด้วยน้ำเสียงเศร้า คนฟังรู้สึกว้าวุ่นขึ้นมาทันที แต่ก็ไม่ใช่ว่าเธอจะยอมอภัยให้เขาง่ายๆ เพราะเธอเองก็อยากจะลองฟังเหตุผลของเขาเหมือนกัน“จะพูดอะไรก็รีบพูดมา ผึ้งจะได้นอน”เธอตอบกลับด้วยน้ำเสียงห้วน“พี่กับทับทิมไม่เคยเป็นอะไรกัน ทับทิมเป็นลูกสาวของเพื่อนแม่พี่ แม่พี่ก็เลยอยากได้ทับทิมมาเป็นลูกสะใภ้ ตอนที่พี่กลับจากลอนดอน แม่พี่ถามว่าพี่มีแฟนหรือยัง ถ้ายังไม่มี แม่พี่ก็อยากให้พี่ทำความรู้จักกับ
ตอนที่ 30 ผู้ชายหลอกลวง!เวลาเลยผ่านมาถึงวันที่อานัสและเอวาใกล้จะเข้าพิธีแต่งงาน ว่าที่เจ้าบ่าวนำโทรศัพท์มือถือที่อยู่ในกระเป๋ากางเกงยีนส์ขึ้นมาต่อสายหาเพื่อนรัก“ว่าไงไอ้นัส โทรมาตั้งแต่เช้าเลยนะ”สรวิชญ์ถามคนที่โทรเข้ามาด้วยน้ำเสียงงัวเงีย “น้ำผึ้งกลับมาบ้านแล้ว”“ว่าไงนะ!”สรวิชญ์ถามกลับด้วยน้ำเสียงตื่นเต้น เขาดีดตัวลุกขึ้นนั่งด้วยความรู้สึกดีใจ“กูไม่จำเป็นต้องพูดซ้ำ จะมาบ้านกูก็รีบมานะ แค่นี้ล่ะ”ร่างสูงรีบลุกจากที่นอนวิ่งไปเข้าห้องน้ำเพื่อชำระร่างกาย สรวิชญ์รู้สึกดีใจเป็นอย่างมาก ที่วันนี้เขาจะได้เจออัญรินทร์ หลังจากที่ไม่ได้เจอเธอมาเดือนกว่า“วี้ด~วี้ด”เสียงผิวปากเป็นทำนองเพลงดัง ทำให้นางสุวิภาและนายวิทวัสรู้สึกตกใจพอสมควร ลูกชายสุดที่รักกำลังเดินกำลังเดินลงบันไดมา สีหน้าของเขาเบิกบาน แตกต่างจากทุกวันที่ผ่านมา“สะ...เสือ ทำไมวันนี้ถึงได้แต่งตัวหล่อจังเลยลูก เสือจะไปไหน แล้วทำไมถึงได้อารมณ์ดีขนาดนี้ ไม่สบายหรือเปล่าลูก ให้แม่กับพ่อพาไปหาหมอดีไหม”นางสุวิภาถามลูกชายที่ดินผิวปากอยู่แบบนั้น“ผมจะไปง้อเมียผมครับ”สรวิชญ์พูดพร้อมกับยิ้มอย่างคนมีความสุขสุดๆ“เมีย!...แล้วผู้หญิงคนนั้
“คือ...กู...กูคิดถึงน้องสาวมึง”“คิดถึงน้องกู! มึงจะบ้าหรือเปล่า มึงจะไปคิดถึงน้องสาวกูทำไมวะ”อานัสยังคงแสดงท่าทีงุนงงกับสิ่งที่เพื่อนรักของเขาพูดออกมา“อุบัติเหตุทำให้มึงเสียสติหรือเปล่าวะ ไอ้เสือ”“กูคิดถึงน้องสาวมึง เพราะน้องสาวมึงเป็นเมียกูแล้ว”“ไอ้เชี่ยเสือ!”ตอนที่ 29 ผิดหวังในความรักอานัสจ้องหน้าสรวิชญ์อย่างเอาเรื่อง เขารู้สึกโกรธ และอีกความรู้สึกก็คิดว่าเพื่อนรักคงจะสมองฟั่นเฟือนจากอุบัติเหตุที่เกิดขึ้น“กูให้มึงพูดอีกครั้ง เมื่อกี้มึงว่าอะไรนะ”“มึงตั้งใจฟังกูนะ และมึงก็ห้ามโวยวาย”“...”อานัสยืนนิ่งเงียบ เอวาต้องลากเก้าอี้อีกตัวมาให้ชายคนรักนั่ง“น้ำผึ้งเป็นเมียกู”“!”แม้ว่าอานัสจะรู้สึกโกรธเป็นอย่างมาก แต่เขาก็ยังนิ่งเงียบเพื่อฟังเพื่อนรักพูดต่อ“ผีสาวที่กูหลงรักมาตลอด คือน้องสาวของมึง”สรวิชญ์ตัดสินใจเล่าเรื่องทุกอย่างให้เพื่อนรักฟังทั้งหมด แม้ว่าอานัสจะรู้สึกโกรธสรวิชญ์ แต่ในเมื่อทุกอย่างมันเป็นไปแบบนี้แล้ว เขาก็ต้องข่มอารมณ์เอาไว้ และตลอดเวลาที่ผ่านมา สรวิชญ์ก็พูดกับเขาเสมอว่าเขาหลงรักผีสาวในค่ำคืนนั้นมาตลอด และเพื่อนของเขาก็ไม่เคยไปยุ่งกับผู้หญิงคนไหนอีกเลย เขาจึงมั
ร่างสูงเดินออกจากคฤหาสน์หรูด้วยความรู้สึกกลัดกลุ้มในหัวใจ สรวิชญ์ไม่รู้ว่าจะทำอย่างไรเขาถึงจะได้คุยกับอัญรินทร์ให้เข้าใจรถสปอร์ตหรู แล่นไปตามถนนใหญ่อย่างไร้จุดหมาย สรวิชญ์เอาแต่ครุ่นคิดและเหม่อลอยขณะขับรถ(บึ๊นนนน!)(เอี๊ยดด!)(โคร่ม!)อยู่ๆรถก็เกิดเสียหลักพลิกคว่ำลงข้างทาง สรวิชญ์ติดอยู่ในรถหรูที่เกิดอุบัติเหตุ พลเมืองดีผ่านมาเจอตอนเกิดเหตุ และได้ติดต่อให้รถกู้ภัยเข้ามาช่วยเหลือ แล้วนำร่างของสรวิชญ์ไปส่งที่โรงพยาบาลทันทีตอนที่ 28 น้องสาวมึงเป็นเมียกู“อือ”“ตาเสือลูกแม่!”เสียงครางอู้อี้ดังขึ้นมาในช่วงเช้าของวันใหม่ นางสุวิภาเรียกลูกชายด้วยน้ำเสียงที่ฟังดูตื่นเต้น เนื่องจากลูกชายคนเดียวของนางเพิ่งจะฟื้นขึ้นมา หลังจากที่เขาหลับไปหลายชั่วโมง“เป็นไงบ้างลูก ปวดตรงไหนหรือเปล่า”นายวิทวัสถามลูกชายที่กำลังกวาดสายตามองรอบๆห้อง และมีท่าทีมึนงง“ผมมาอยู่ที่นี่ได้ยังไงครับคุณพ่อ คุณแม่”น้ำเสียงแหบพร่าเอ่ยถามบิดามารดาด้วยความสงสัย“เสือประสบอุบัติเหตุรถคว่ำน่ะลูก โชคดีนะที่เสือไม่เป็นอะไรมาก แค่หัวแตก”“นั่นสิ แม่ตกใจจนแทบจะเป็นลม ตอนเจ้าหน้าที่ทางโรงพยาบาลโทรไปบอก เสือเจ็บตรงไหนไหมลูก”บิดา







