Romans de InTheStars

รถบ้านสุดหรูคันใหม่ที่ใหญ่กว่าเดิม ขับเคลื่อนไปตามเส้นทางสายเหนือ และไปหยุดจอดภายในสนามหญ้ากว้างขวาง ในอำเภอหนึ่งซึ่งอยู่ในจังหวัดเชียงใหม่ สนามหญ้าแบบลานกว้างขนาดห้าไร่ถูกล้อมรอบไปด้วยต้นลำไย ต้นมะม่วง และต้นชมพู่ทับทิมจันทร์ที่กำลังออกผลดกเต็มต้น ทุกคนพากันลงจากรถบ้าน ขณะที่หมอพีรพัฒน์อุ้มลูกชายตัวน้อย และมีผ้าอ้อมผืนสีขาวพาดบ่า “อากาศดีจังเลยนะคะ”อลิสาพูดพร้อมกับสูดอากาศเข้าปอด และหลับตาพริ้ม มือข้างขวาจับที่มือน้อยๆของลูกสาว“ว้าว! บ้านสวยจังเลยค่ะ”เด็กหญิงพิริสาชี้นิ้วไปยังบ้านทรงไทยหลังหนึ่ง ที่ดูสวยงามและใหญ่โต ซึ่งอยู่ห่างจากที่จอดรถบ้านเพียงสองร้อยเมตร“เราจะพักกันที่นี่เหรอคะ”อลิสาถามสามีของเธอ“น่าจะใช่นะครับ”หมอพีรพัฒน์ตอบกลับ“เราจะพักที่นี่ และบ้านหลังนี้เป็นบ้านที่พ่อซื้อไว้เมื่อไม่นาน พ่อซื้อเป็นของขวัญให้หลานสาวกับหลานชายน่ะ”เจ้าสัวชาญชัยบอกลูกสาว และทุกๆคนก็ได้ยินสิ่งที่เขาบอก“ว่าไงนะคะคุณพ่อ”“คุณชาญ คุณพูดจริงๆเหรอคะ ทำไมฉันถึงไม่รู้ว่าคุณมาซื้อที่ดินพร้อมบ้านที่เชียงใหม่”คุณยายชมจันทร์ถามสามีด้วยความงุนงงสงสัย“ถ้าบอกก็ไม่ใช่เรื่องเซอร์ไพรส์น่ะสิ ตั้งแต่หน

(ก๊อก ก๊อก ก๊อก)เสียงเคาะประตูเบาๆก่อนที่จะมีคนเปิดเข้ามาในช่วงเช้าของวันต่อมา อลิสาถึงกับตกใจ เมื่อเห็นบุคคลที่กำลังเดินตรงเข้าหาเธอตอนพิเศษ 4“สวัสดีค่ะ คุณชมพู่”อลิสายังคงแสดงสีหน้างุนงง และตกใจพอสมควร เมื่อคนที่เข้ามาหาเธอภายในห้อง คือหมออรอุษา ผู้หญิงที่เคยทำตัวสนิทใกล้ชิดกับสามีของเธอเมื่อหลายปีก่อน แม้ว่าจะไม่ได้เจอกันอีกเลยตั้งแต่ครั้งนั้น จนอลิสาลืมไปแล้ว แต่เธอก็ไม่ได้ลืมหน้าตาของหมออรอุษา และเรื่องราวเก่าๆก็เข้ามาวนเวียนในสมองของเธออีกครั้ง “คุณมาทำไมคะ”อลิสาถามแพทย์หญิงที่ยืนมองเธอกำลังอุ้มลูกน้อยแนบอก“ฉันเจอหมอพัฒน์ในร้านสวัสดิการด้านล่างน่ะค่ะ หมอพัฒน์บอกว่าคุณชมพู่เพิ่งคลอดลูกคนที่สอง ฉันก็เลยอยากมาเยี่ยม ลูกชายคุณชมพู่น่ารักจังเลยนะคะ”หมออรอุษาพูดพร้อมกับมองดูใบหน้าทารกที่กำลังหลับปุ๋ยในอ้อมแขนของมารดา“คุณย้ายไปจากโรงพยาบาลนี้แล้วไม่ใช่หรือคะ หรือฉันเข้าใจอะไรผิดหรือเปล่า”อลิสาถามคนที่ยืนอยู่ใกล้ๆ“ฉันย้ายไปประจำที่โรงพยาบาลแถวชลบุรีน่ะค่ะ แต่ก็มาที่นี่เกือบทุกอาทิตย์”อลิสารู้สึกไม่ค่อยชอบใจกับประโยคที่หมอสาวพูดออกมา“ทำไมคุณยังมาที่นี่อีกล่ะคะ ฉันคิดว่าคุณไม

สามปีต่อมา“วันนี้น้องพรีมใส่ชุดอะไรคะ คุณพ่อขา”เสียงน้อยๆของเด็กหญิงพิริสา เอ่ยถามบิดาหลังจากที่เธอตื่นนอนตอนเช้า“วันนี้น้องพรีมต้องใส่ชุดพละนะครับ วันนี้คือวันพุธ”เขานำเสื้อผ้าของลูกสาว ที่เขาเพิ่งจะรีดเสร็จ มาแขวนไว้นอกตู้เสื้อผ้า“น้องพรีมต้องใส่ชุดนี้ไปโรงเรียนใช่ไหมคะ”นิ้วน้อยๆชี้ไปยังชุด พี่บิดาเพิ่งจะรีดเสร็จ“ใช่แล้วครับ แต่ตอนนี้น้องพรีมต้องไปอาบน้ำแปรงฟันนะครับ”“ได้เลยค่ะ คุณพ่อขา”(พรึ่บ)ลำแข็งแกร่งโอบอุ้มลูกสาวเข้าไปในห้องน้ำเพื่อชำระร่างกาย ก่อนไปโรงเรียน“คุณพ่อคุณแม่ขา ตอนเย็นอย่าลืมพาน้องพรีมไปทานไอศครีมนะคะ”เด็กหญิงตัวน้อยบอกบิดามารดา ขณะที่พวกเขามาส่งเธอในโรงเรียน“ได้เลยค่ะ ลูกสาวแม่ แต่วันนี้น้องพรีมต้องตั้งใจเรียนนะคะ”อลิสาพูดกับลูกสาว“น้องพรีมตั้งใจเรียนทุกวันอยู่แล้วค่ะคุณแม่”“เก่งมากค่ะ”“เก่งที่สุดเลยครับ”สองสามีภรรยาเอ่ยชื่นชมลูกสาว “น้องพรีมไปเรียนแล้วนะคะ บ๊ายบายค่ะ คุณพ่อคุณแม่”(ฟอดดดด/ฟอดดดด)สองสามีภรรยาโน้มลงไปหอมแก้มน้อยๆคนละข้างอย่างอ่อนโยน เด็กหญิงตัวน้อยโบกมือให้บิดามารดาก่อนจะเดินเข้าไปด้านในของห้องเรียน“เหนื่อยไหมครับที่รัก พี่รู้สึ

ตอนที่ 30 ตอนพิเศษ 2 NC20+ในแต่ละวัน พีรพัฒน์ใช้เวลาอยู่กับภรรยาและลูกสาวตัวน้อยตลอดเวลา“หม่ำๆนะครับ วันนี้คุณพ่อทำอาหารมื้อแรกให้น้องพรีมหม่ำ ลองดูนะครับ คุณพ่อจะฝึกให้น้องพรีมทานอาหาร น้องพรีมครบหกเดือนแล้วครับ”เขาใช้ช้อนตักอาหารป้อนลูกสาวตัวน้อย ในขณะที่อลิสาทำหน้าที่อุ้มลูกนั่งตัก(แผล็บ)ลิ้นน้อยๆปาดเลียอาหารอ่อนที่เป็นเหมือนโจ๊ก “ดูสิคะพี่พัฒน์ ลูกคงจะชอบนะคะ เหมือนแกกำลังขออีก”“หม่ำๆนะครับ เก่งมากครับ คนเก่งของคุณพ่อ”“อ้อ แอ้”เด็กหญิง พิริสา ส่งเสียงตอบโต้คนเป็นพ่อทันที เหมือนกับว่าเธอฟังรู้เรื่องเสียอย่างนั้น“อยากไปเดินเล่นหน้าบ้านใช่ไหมครับ”“แอ้”“งั้นน้องพรีมต้องหม่ำๆ ก่อนนะครับ เก่งจังเลย”หลังจากที่เขาป้อนอาหารครั้งแรกให้ลูกสาว เด็กน้อยจ้ำม่ำก็แสดงท่าทางดีใจ ที่บิดาพาออกมาเดินเล่นหน้าบ้าน นับตั้งแต่วันที่อลิสากลับมาอยู่ที่บ้านหลังนี้ ในทุกๆวันคือความสุขของเธอ เธอได้รับการดูแลและใส่ใจจากสามีราวกับเจ้าหญิง“พี่พัฒน์คะ พู่มีเรื่องอยากจะบอกพี่พัฒน์ค่ะ”น้ำเสียงหวานกล่าวกับสามีที่กำลังอุ้มลูกสาวเดินเล่นตรงสนามหญ้าหน้าบ้าน“ว่ามาสิครับที่รัก”เขาตอบกลับพร้อมกับแสดงสีหน

ตอนที่ 29 ตอนพิเศษNC20+“มาครับ เอาเท้ามาแช่น้ำอุ่นก่อน พี่จะนวดให้ จะได้ผ่อนคลาย”น้ำเสียงทุ้มบอกภรรยาสาว เขาทำแบบนี้สัปดาห์ละสองครั้ง กะละมังที่มีน้ำถูกวางที่พื้น อลิสานั่งบนโซฟา หย่อนเท้าลงในกะละมัง มือหนาชะโลมน้ำใส่เท้าเล็ก แล้วใช้มือนวดฝ่าเท้าให้ภรรยาเบาๆ ดวงตากลมโตมองการกระทำของสามีด้วยความรู้สึกรักและผูกพัน เขาทำแบบนี้กับเธออย่างอ่อนโยน นับตั้งแต่วันที่อลิสากลับมาอยู่ที่บ้านกับสามี เขาปรนนิบัติดูแลเธอเรากับเจ้าหญิง “โอ๊ย!”“เป็นอะไรครับ”พีรพัฒน์ถึงกับตกใจเมื่อได้ยินเสียงภรรยาสาวอุทานออกมาเหมือนเธอกำลังเจ็บ“พี่นวดแรงไปหรือครับ พี่ขอโทษนะ”“พู่จะ...เจ็บท้องค่ะ อื๊อ โอ๊ย พี่พัฒน์ช่วยพู่ด้วย”“ใจเย็นๆนะครับ พี่จะพาไปที่โรงพยาบาล ป้าจินดาครับ ช่วยถือของที่ผมเตรียมไว้ไปใส่ไว้ในรถให้ด้วยนะครับ น้องชมพู่เจ็บท้องจะคลอดแล้ว”“ค่ะ ได้ค่ะ”ป้าจินดาที่กำลังนำดอกไม้มาใส่แจกันตั้งโต๊ะ รีบเดินเข้าไปที่ห้องของเจ้านาย และนำตะกร้าที่หมอพีระพัฒน์เตรียมไว้ ไปใส่ไว้ในรถของเขาทันทีร่างแกร่งคอยประคองภรรยาสาวขึ้นนั่งบนรถเข็น แล้วพาเธอไปที่รถทันที”ไปครับ พี่จะพาไปโรงพยาบาล น้องชมพู่ไม่ต้องกลัวนะครั

ตอนที่ 27 นานแค่ไหนก็รอได้ทั้งสองเดินทางมาถึงตลาดน้ำอัมพวาในช่วงเที่ยงของวันอาทิตย์ มือหนาสอดประสานกับมือเล็กไว้แน่น มันเป็นครั้งแรกของอลิสาและหมอพีรพัฒน์ ที่ได้มาเดินในตลาดแบบนี้ เขาคอยสังเกตภรรยาคนสวย ที่ในเวลานี้เอาแต่มองร้านนั้นร้านนี้ด้วยท่าทางตื่นเต้น ผู้คนมากมายต่างพากันมาเที่ยวในวันหยุด “พี่พัฒน์คะ ดูนั่นสิคะ น้ำตาลสดอัมพวา น่าทานมากเลยค่ะ”นิ้วเรียวชี้ไปยังร้านขายน้ำตาลสด แบบใช้กระบอกไม้ไผ่เป็นแก้ว“ซื้อสักแก้วดีไหมครับ ลองชิมดูก่อน ถ้าอร่อยค่อยซื้อไปฝากพ่อคุณแม่”“ค่ะ พู่อยากลองดู อยากรู้ว่ารสชาติของน้ำตาลสดแท้ร้อยเปอร์เซ็นเป็นแบบไหน”เขาเดินจูงมือคนตัวเล็กไปหยุดยืนหน้าร้านขายน้ำตาลสด “เอาน้ำตาลสดหนึ่งแก้วครับ”พีรพัฒน์บอกแม่ค้าวัยกลางคน“ได้ค่ะคุณลูกค้า”แม่ค้าคนดังกล่าวตักน้ำแข็งใส่กระบอกไม้ไผ่ จากนั้นจึงเทน้ำตาลสดจากขวดลงในกระบอกไม้ไผ่ มือหนารับกระบอกน้ำตาลสดจากแม่ค้าส่งให้ภรรยาคนสวย อริสานำน้ำตาลสดขึ้นมาดูด“อื๊อ อร่อยจังเลยค่ะพี่พัฒน์ หอมมาก ชิมดูสิคะ”เธอยื่นกระบอกน้ำตาลสดพร้อมกับจับที่หลอดดูดจ่อริมฝีปากหนา พีรพัฒน์ดูดน้ำตาลสดที่ภรรยาสาวเป็นคนป้อน อย่างเอร็ดอร่อย“ต

สามปีต่อมาพิพัฒน์ในวัย 48 ปี แต่ใบหน้ายังคงหล่อเหลาราวกับหนุ่มในวัยสามสิบปลายๆ ร่างกายของเขายังคงแข็งแรงจากการออกกำลังกายสม่ำเสมอ เขาใช้เวลาทุกๆวันดูแลลูกๆและภรรยา แม้จะไม่ได้ทำงานเหมือนแต่ก่อน แต่พิพัฒน์ก็ยังเป็นผู้ถือหุ้นรายใหญ่ในสายการบินของครอบครัว และแพรพลอยขึ้นรับตำแหน่งรองประธาน ในขณะที่ภาคินเองก็เพิ่งจะขึ้นรับตำแหน่งประธานไปหมาดๆ พิพัฒน์และลลิสาแต่งงานกันในโบสถ์แห่งหนึ่ง กลางเมืองมิลาน ครอบครัวทั้งสองฝ่ายต่างร่วมยินดีและเป็นสักขีพยานรักให้กับคนทั้งสอง“มาค่ะ ใครจะนั่งกับคุณยายคุณตาบ้างคะ”คุณยายริสาถามหลานๆ พวกเขากำลังเดินทางไปเที่ยวที่เทือกเขาโดโลไมต์ในช่วงปิดเทอม“ผมจะนั่งกับคุณตาคุณยายครับ”เด็กชายภูผาในวัย4 ขวบ เดินขึ้นรถบ้านไปนั่งตรงกลางระหว่างคุณตาคุณยาย “น้องพราวจะนั่งกับคุณตาคุณยาย หรือจะนั่งกับพี่พลอยคะ”แพรพลอยถามน้องสาว เด็กหญิงแพรวพราวในวัยสองขวบ เด็กน้อยน่ารักเหมือนตุ๊กตาบาบี้ พี่สาวอย่างแพรพลอยหวงนักหนา“นั่งกับพลอยๆ พี่พลอยฉวยๆ”เด็กหญิงตัวน้อยยื่นมือให้พี่สาวโอบอุ้มขึ้นรถ(พรึ่บ)(ฟอดดดด)“น่ารักที่สุดค่ะ น้องสาวพี่”แพรพลอยหอมหน้าผากน้องสาวและอุ้มขึ้นรถบ้าน

ตอนพิเศษNC20+“เฮียไม่ต้องไปตามลูกหรอกค่ะ ปล่อยให้เขานอนกับพี่สาว เฮียก็รู้ยัยพลอยกับน้องภูตัวติดกันขนาดนั้น เรามาหาความสุขกันเถอะนะคะ ผลิตลูกเพิ่มดีไหม”เธอพูดพร้อมกับยื่นมือไปดึงขอบเอวกางเกงวอร์ม แล้วรูดลงไปกองอยู่ที่ข้อเท้าของพิพัฒน์“ดีครับ งั้นเฮียจะผลิตลูกเพิ่มอีกสักสองคน หนูโอเคใช้ไหม”เขาก้มหน้าลงไปจับที่คางภรรยาสาว เธอช้อนตาขึ้นมองใบหน้าหล่อเหลา ขณะที่มือเล็กกำลังรวบรัดแก่นกายลำใหญ่“ดีค่ะที่รัก คืนนี้จัดทั้งคืนเลยดีไหมคะ”(จ๊วบ)“อ่าส์...สะ...เสียว”พิพัฒน์ถึงกับซู้ดปาก เมื่ิอภรรยาคนสวยใช้ริมฝีปากจดจูบที่ปล่ายหัวเห็ดบาน เธอมองจ้องมันอยู่ชั่วครู่ จากนั้นจึงอ้าปากครอบกลืนแท่งเอ็นใหญ่ และผงกศีรษะขึ้นลงเรื่อยๆ(บ๊วบบ๊วบบ๊วบ)“อ่าส์...ซี้ด...เสียว...โอ้ว”เขายืนเต็มความสูงและโยกเอวเบาๆเข้าไปในโพรงปากนุ่มนิ่ม ลลิสานั่งอยู่ปลายเตียง เธอช้อนตามองสามีอย่างยั่งยวน มือหนายื่นไปเกี่ยวสายเดี่ยวให้หลุดลงจากไหล่บาง จากนั้นจึงยื่นมือไปบีบคลึงเต้านมอวบใหญ่ ลลิสายังคงเร่งผงกหัวเข้าออกรัวๆ “อ๊าส์...อ่า...สุดยอด...โอย...ซี้ด เร็วอีกครับ”หลังจากที่ภรรยาคนสวยใช้ปากรูดดูดแท่งเอ็นใหญ่หลายนาที พิ

ตอนพิเศษหลายเดือนต่อมา“แว้แว้แว้!”เสียงเด็กทารกเพศชายร้องไห้ในยามเช้า พิพัฒน์ในวัย 45 ปี รีบเดินเข้าไปโอบอุ้มลูกชายวัยสามเดือนขึ้นมาอยู่ในอ้อมกอดของเขา“โอ๊ะโอ๋ ลูกชายของคุณพ่อ ตื่นแล้วเหรอครับ ไม่ต้องร้องนะคนเก่ง วันนี้คุณพ่อกับคุณแม่จะพาน้องภูกลับประเทศไทย เรากลับไปอยู่บ้านของเรากันนะครับ ให้ลูกโตขึ้นกว่านี้ คุณพ่อจะพากลับมาเยี่ยมคุณตาคุณยาย โอเคไหมครับ”“แอ้”พิพัฒน์พูดราวกับว่าเจ้าตัวเล็กฟังรู้เรื่อง เด็กชายภูผาหยุดร้องไห้ทันที เจ้าตัวกำลังมองดูบิดาที่กำลังทำท่าหยอกล้อและพูดคุยด้วย“ลูกตื่นแล้วเหรอคะเฮีย”ร่างระหง ผิวพรรณเปล่งปลั่งดูมีน้ำมีนวล กำลังเดินออกมาจากห้องน้ำ เธอใช้ผ้าเช็ดตัวนุ่งกระโจมอก พิพัฒน์จ้องมองภรรยาสาวด้วยความหลงใหลเหมือนเช่นทุกวันที่ผ่านมา“ลูกตื่นแล้วครับ น่าจะหิวนมด้วย”“แป๊บนะคะ”เธอตอบสามี ขณะที่กำลังนำเสื้อเชิ๊ตมาสวมใส่“ครับ ที่รัก”“มองทำไมขนาดนั้นคะ”ลลิสาถามถามพิพัฒน์ เขาเอาแต่จ้องมองเธอด้วยแววตาที่บ่งบอกถึงความรู้สึกหลากหลาย“มองคุณแม่คนสวยไงครับ ทั้งสวย ทั้งมีน้ำมีนวล ทั้งน่ารัก น่าขย้ำสุดๆ”น้ำเสียงทุ้มเอ่ยออกมา ก่อนที่เขาจะหันไปหยอกล้อลูกชาย“อดทน

ตอนที่ 43 ตามหาหัวใจพิพัฒน์และแพรพลอยเดินทางมาถึงประเทศอิตาลีในช่วงเช้าของวันเสาร์ แพรพลอยค่อนข้างตื่นเต้น เพราะเป็นการเดินทางในต่างประเทศครั้งแรกของเธอ เธอมองซ้ายมองขวาด้วยท่าทางเหมือนเด็ก“เดินเร็วๆสิพลอย พ่อรีบนะ”พิพัฒน์เองก็ตื่นเต้นไม่แพ้ลูกสาว เขาคิดถึงเมียรักจนสุดหัวใจ และหวังว่าลลิสาจะไม่โกรธเขา สองพ่อลูกนั่งรถแท็กซี่ไปตามเส้นทางที่เขาจำได้ดี“ตื่นเช้าจังเลยนะลูก หรือว่านอนไม่หลับอีก”มาดามริสาถามลูกสาวที่กำลังนั่งอยู่ในสวนดอกไม้“เจ้าตัวเล็กดิ้นแต่เช้าเลยค่ะคุณแม่”เธอยิ้มให้กับมารดาพร้อมกับใช้มือลูบหน้าท้องกลมโตนับตั้งแต่วันที่ลลิสากลับมาอยู่กับบิดามารดา เธอรู้สึกอบอุ่นและปลอดภัย ลึกๆในใจเธอเฝ้าแต่คิดถึงคนที่เป็นพ่อของลูกอยู่ตลอด เธอไม่ได้เล่าเรื่องราวทั้งหมดให้บิดามารดาฟัง เธอบอกแค่ว่าพิพัฒน์ประสบอุบัติเหตุเครื่องบินตก จนความจำเสื่อม และเขาต้องรักษาตัวที่โรงพยาบาลอีกนาน เธอจึงต้องกลับมาอยู่กับท่านทั้งสอง มิสเตอร์ฟรังโก้และมาดามริสาเข้าใจลูกสาวและลูกเขยเป็นอย่างดี “หลานชายของแม่คงจะแข็งแรงน่าดูเลย คริคริ ดีใจจังเลย จะได้เป็นคุณยายแล้ว”มาดามริสาทั้งตื่นเต้นและมีความสุข“

ตอนที่ 42 สำนึกผิด“ซาร่า! อย่าไป ซาร่ากลับมาก่อน!”(พรึ่บ)พิพัฒน์เอาแต่นอนละเมอ เรียกหาเมียรัก และสะดุ้งตื่นขึ้นมากลางดึก“อื๊อ...คุณอาละเมอหรือครับ”ภาคินเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงงัวเงีย เพราะเขาเองก็เพิ่งหลับไป และต้องตื่นตอนที่ได้ยินเสียงของพิพัฒน์“ซาร่า ซาร่าไปไหนแล้ว เมียของอาหายไปไหน ไปตามซาร่ามาหาอาหน่อยสิภีม”พิพัฒน์พยายามมองหาเมียรักของเขา ภาคินรีบลุกจากโซฟาเดินเข้ามาหาคุณอาของเขา“อาพัฒน์ว่าไงนะครับ”“ซาร่าไปไหน ทำไมไม่กลับมาหาอา เมียของอาไปไหน”“ใจเย็นๆนะครับคุณอา คุณอาจำผมได้แล้วใช่ไหมครับ”พิพัฒน์จ้องหน้าภาคินทันที“แกพูดอะไรของแกวะไอ้ภีม ทำไมอาจะจำไม่ได้ แกมันก็เป็นหลานชายของอาไง เมื่อก่อนแกก็ตามจีบเมียอา หมั่นไส้ ไอ้หลานบ้านี่”“ฮ่าๆๆ คนแก่จำได้แล้วโว้ย!”ภาคินหัวเราะดังลั่นห้อง“ว่าใครแก่วะ อายังไม่แก่นะเว้ย”“นั่งอยู่ตรงนี้นะครับ ผมจะไปตามคุณหมอ”ภาคินรีบเดินออกจากห้อง เพื่อไปตามแพทย์เจ้าของไข้แพทย์หนุ่มพูดคุยและตรวจอาการพิพัฒน์โดยละเอียด พิพัฒน์ตอบคำถามได้ทุกอย่าง แต่เขาก็ไม่ลืมที่จะถามหาเมียรักของเขาอยู่แบบนั้น“คนไข้หายเป็นปกติแล้วนะครับ แต่เรื่องของแขนด้านซ้าย อย่าเ

ตอนที่ 41 ซาร่าจากไปพร้อมกับลูกในท้องพิพัฒน์เอาแต่นอนซึม เมื่อรู้ว่าลลิสาไปจากเขาแล้ว ทุกๆครั้งที่ตื่นมา เขาจะเจอเธออยู่ข้างๆตลอด แต่ตอนนี้ไม่มีอีกแล้ว ผู้หญิงที่คอยดูแลเขา ผู้หญิงที่คอยป้อนข้าว คอยเช็ดตัว และคอยเอายาให้เขาทานทุกวัน “คุณพ่อเป็นยังไงบ้างคะพี่ภีม พลอยไม่ได้มาเยี่ยมสองวัน คุณพ่อดีขึ้นหรือเปล่า ”แพรพลอยเดินทางมาเยี่ยมบิดาของเธอในเช้าวันเสาร์ และก็เป็นเหมือนทุกครั้ง แอนนี่คอยติดตามเธอมาตลอด“ก็ตามที่เห็น ดูเอาสิ”ภาคินตอบกลับ แพรพลอยมองดูบิดาที่กำลังนอนหน้าเศร้าไม่สนใจใคร“คุณพ่อไม่สบายหรือเปล่าคะ ทำไมดูซึมๆ”เธอเดินเข้าไปใกล้ๆ แล้วยื่นมือไปแตะที่หน้าผากของบิดา“ตัวก็ไม่ร้อนนี่ แต่ทำไมถึงดูเหมือนคนเป็นไข้ล่ะ คุณหมอมาตรวจหรือยัง หมอบอกหรือเปล่าว่าคุณพ่อเป็นอะไร”เธอหันไปถามภาคินที่กำลังนั่งก้มหน้าเล่นมือถือ ที่ภาคินต้องทำแบบนั้น เพราะเขาไม่อยากจะใส่ใจแพรพลอยอีกแล้ว“หมอก็บอกว่าไม่ได้เป็นอะไรนี่ สงสัยจะเป็นไข้ใจละมั้ง”“ไข้ใจอะไรกัน”“ก็ตั้งแต่ซาร่าไปจากที่นี่ คุณอาก็ไม่ยอมทานข้าว เอาแต่นอนซึมเหมือนที่เห็นนั่นแหละ”“ฮะ ยัยซาร่าไปแล้วเหรอ ไปไหน”แพรพลอยทำหน้าฉงน“ไปอิตาลีไ