Semua Bab พลาดรักคืนผีดุ: Bab 1 - Bab 10

ตอนที่ 2 จับผีกระแทกทั้งคืนNC18+เขาผลักร่างเล็กลงไปนอนที่กลางเตียง และโน้มลงไปซุกไซ้ที่ซอกคอขาว กลิ่นหอมจากกายสาวปลุกอารมณ์ของเขาจนควบคุมความรู้สึกของตัวเองไม่ได้ อีกทั้งฤทธิ์แอลกอฮอล์ที่เขาดื่มเข้าไป ทำให้เขาตกอยู่ในอารมณ์ราคะ ไม่ต่างจากคนใต้ร่างที่กำลังเคลิบเคลิ้มไปกับรสสัมผัส เขาจัดการถอดเสื้อผ้าของผีสาวออกทุกชิ้น รวมทั้งกางเกงยีนส์ของเขา แม้จะเมาหนักขนาดไหน สรวิชญ์ก็ไม่ลืมสวมเกาะป้องกัน “อื๊อ...อ๊ะ”คนใต้ร่างส่งเสียงครางหวาน เมื่อถูกลิ้นหนาละเลงเลียยอดอกสีหวาน เขาจดจ่อปลายหัวเห็ดบานเข้าตรงปากถ้ำแคบ และออกแรงดันเข้าไป(กึด!)“กรี๊ดดดด! เจ็บ!”“เชี่ย! ผียังซิงเหรอวะ แบบนี้ก็ดี ฉันจะเอาผีแบบเธอทั้งคืน ยกนี้ใส่ถุงยางไปก่อน ยกต่อไปจะแตกในใส่ผีให้ดู อยากมาหลอกดีนัก”(ตั๊บๆๆๆๆ)เขาออกแรงกระแทกกระทั้นทั้งบดจูบและตวัดลิ้นในโพรงปากเล็ก คนใต้ร่างเริ่มเคลิบเคลิ้มไปกับการกระทำของสรวิชญ์“อื้ม โคตรแน่น”“อ๊ะ เบาๆหน่อยสิ อื๊อ”บทรักอันเร่าร้อนดำเนินไปหลายรอบ สรวิชญ์ปลดปล่อยน้ำสีขาวขุ่นเข้าไปในกายสาวครั้งแล้วครั้งเล่า เขาทั้งจดจูบและขบดูดเบาๆ จนเนินอกขาวนวลเต็มไปด้วยรอยแดง และในที่สุด ทั้งสองก็

“แล้วทำไมผมต้องถูกใจด้วยล่ะครับคุณแม่ ผมเองก็เคยเจอทับทิมบ่อยๆ ผมก็คิดกับทับทิมเหมือนญาติคนหนึ่ง”“แต่ถ้าเสือเจอน้องตอนนี้ เสือคงไม่คิดแค่ญาติหรอก เชื่อแม่สิ น้องสวยมาก”“ผมว่าเราเปลี่ยนเรื่องคุยกันดีกว่านะครับคุณแม่”“นั่นสินะ มาหาลูกชายทั้งที เราควรจะคุยเรื่องเกี่ยวกับลูกของเราดีกว่า เรื่องอื่นค่อยคุยก็ได้มั้งคุณ”“ทำไม ที่เสือไม่อยากให้แม่คุยเรื่องของหนูทับทิม หรือเป็นเพราะว่าเสือมีผู้หญิงอื่นอยู่แล้ว”ตอนที่ 4 เพื่อนพี่ชายเมื่อมารดาของเขาถามออกมาเช่นนั้น สรวิชญ์ถึงกับชะงัก อยู่ๆเขาก็นึกถึงผีสาวที่เขาร่วมหลับนอนเมื่อคืนนี้ แต่จะให้เขาตอบมารดาอย่างไร ในเมื่อเขาเองก็ยังไม่ได้มีแฟนเป็นตัวเป็นตน และไม่เคยคบกับผู้หญิงคนไหนด้วยซ้ำ“ผมยังไม่มีแฟนครับคุณแม่ ผมว่าเราอย่าเพิ่งคุยเรื่องนี้กันเลยนะครับ ผมตั้งใจจะเรียนให้จบ และกลับประเทศไทยเพื่อไปช่วยงานคุณพ่อคุณแม่ ยังไม่ได้คิดเรื่องแฟนหรอกครับ ผมเพิ่งจะอายุยี่สิบห้า ยังไม่รีบ”เขาอธิบายให้มารดาได้เข้าใจ“ก็ดีแล้ว แม่คิดว่าเสือแอบมีแฟนแล้วซะอีก ถึงไม่อยากให้คุยเรื่องหนูทับทิม แม่ไม่คุยแล้วก็ได้ แต่ตอนที่เสือกลับไทย ยังไงเสือก็ต้องได้เจอกับหนู

“เป็นอะไรผึ้ง”เอวาถามเพื่อนรักทันทีที่เห็นเพื่อนหยุดเต้น และทำหน้าเศร้าเล็กน้อย “เปล่า ไม่มีอะไร ฉันเมา”อัญรินทร์ตอบกลับเพื่อนสาวด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ ดวงตากลมโตเอาแต่มองผู้ชายที่เธอเพิ่งจะมีความสัมพันธ์กับเขาไปเมื่อคืน เธอไม่คาดคิดว่าจะได้เจอเขาอีกครั้ง และเขากำลังประคองหญิงสาวชาวเอเชียนางหนึ่ง เดินไปตรงทางออกของผับแห่งนั้น“ฉันเสียตัวให้คนมีเจ้าของเหรอวะ บ้าที่สุด”อัญรินทร์พูดพึมพำในลำคอ เธอรู้สึกจุกในอก จนอยากจะดื่มแอลกอฮอล์ให้เมาหนักๆ เธอจะได้ลืมเรื่องทุกอย่างที่เคยเกิดขึ้นตอนที่ 6 นอนกับพี่ชายเพื่อน(พรึ่บ)“ไม่ต้องไปส่งก็ได้ เดี๋ยวซาร่ากลับเอง”ซาร่าสะบัดแขนออกจากมือของสรวิชญ์“อ้าว สรุปไม่ได้เมานี่ แล้วมาทำเหมือนคนเมาเนี่ยนะ”สรวิชญ์พูดเชิงตำหนิหญิงสาว“ถ้าไม่ทำแบบนี้ นัสก็ไม่สนใจซาร่าไง ทำถึงขนาดนี้ยังไม่สนใจเลย คนบ้าอะไร”หญิงสาวแสดงสีหน้าท่าทางไม่พอใจ“ถ้าจะถามหาความจริงใจจากไอ้นัส ไปถามหากับผู้ชายอื่นดีกว่านะ อย่าเสียเวลาเลย ที่บอกเพราะหวังดี”สรวิชญ์พูดกับหญิงสาวตามตรง และเขาเองก็รู้จักนิสัยของเพื่อนดี หญิงสาวไม่ได้ตอบกลับอะไร ทั้งสองแยกย้ายกันไปขึ้นรถแท็กซี่กันคนละทา

ตอนที่ 8 เราเป็นแฟนกันแล้วNC “สวัสดีครับคุณพ่อคุณแม่” อานัสไหว้สวัสดีบิดามารดาของสรวิชญ์ ผู้ใหญ่ทั้งสองพนมมือแนบอกรับไหว้เพื่อนรักของลูกชาย “สวัสดีค่ะ” เอวาไหว้สวัสดีผู้ใหญ่ทั้งสองด้วยความนอบน้อม แม้ว่าเธอจะไม่รู้จักกับผู้ใหญ่ทั้งสอง รวมถึงลูกชายของเขา แต่เธอเป็นเด็กมีมารยาท และเธอก็ไม่ลืมไหว้สวัสดีเพื่อนของอานัสเช่นกัน “แม่ไม่ได้เจอนัสแค่ปีเดียว นัสมีแฟนแล้วเหรอเนี่ย สวยมาก กิริยามารยาทก็งาม นัสช่างเลือกแฟนได้เหมาะสมกับตัวเองจริงๆเลยนะ” นางสุวิภาพูดเองเออเองทุกอย่าง แต่ก็สร้างความพอใจให้อานัสยิ่งนัก เขาได้แต่อมยิ้มและมองใบหน้าสวยที่เอาแต่นั่งเขินจนหน้าแดง ด้านสรวิชญ์แอบขำ เพราะเขารู้ว่าคนเจ้าชู้อย่างเพื่อนรัก คงไม่ได้เป็นแฟนกับหญิงสาวแน่นอน แต่เหตุใดทั้งสองจึงมาที่นี่ด้วยกัน เขาจะต้องหาจังหวะคุยกับเพื่อนเสียแล้ว “ขอบคุณครับคุณแม่ คุณแม่กับคุณพ่อสบายดีนะครับ” อานัสถามไถ่ผู้ใหญ่ทั้งสอง “พ่อสบายดี ส่วนแม่ก็ขี้บ่นเหมือนเดิมนั่นแหละ” นายวิทวัสตอบกลับเพื่อนของลูกชาย “เอ๊ะ คุณนี่ยังไงนะ ฉันไม่ได้ขี้บ่นสักหน่อย นัสอย่าไปเชื่อสิ่งที่พ่อพูดนะ” ทุกคนพากันนั่งขำเบาๆ ก่อนจะพากันนั่งทา

ตอนที่ 10 เริ่มต้นใหม่กับคนที่มีตัวตนถึงวันที่สรวิชญ์จะต้องเดินทางกลับประเทศไทยพร้อมเพื่อนสนิทอย่างอานัส อยู่ๆเขาก็รู้สึกใจหายขึ้นมา เมื่อนึกถึงเหตุการณ์ในค่ำคืนวันผีดุ“เป็นอะไรวะ ไปขึ้นเครื่องได้แล้ว”อานัสมองหน้าเพื่อนที่กำลังนั่งหน้าเศร้าอยู่บริเวณทางออกขึ้นเครื่อง“กูคิดถึงผีสาวว่ะ”น้ำเสียงและท่าทางของสรวิชญ์ในตอนนี้ มันดูเศร้าเกินกว่าที่อานัสจะหัวเราะเยาะเพื่อนได้ เขากลับรู้สึกเห็นใจเพื่อนรักเสียมากกว่า“กูว่ามึงตัดใจเถอะเสือ แล้วมึงก็ลองเปิดใจให้ผู้หญิงที่มีตัวตน เสืออย่างมึงจะมาจมปลักกับผีไปทำไมวะ ที่ผ่านมามึงไม่ได้สนใจผู้หญิงเลยนะ นอกจากตอนที่มึงเมาแล้วลากสาวขึ้นเตียง ตื่นเช้ามาทุกอย่างก็จบ ไว้ลายเสือหน่อยดิเพื่อน มึงดูกูเป็นตัวอย่าง รักคนที่มีตัวตน รักคนที่ดี และเขาก็รักเราด้วย ทิ้งเรื่องราวทุกอย่างไว้ที่นี่นะเว้ย ลืมเรื่องที่ไม่มีวันเป็นไปได้ กูเป็นห่วงมึงนะเพื่อนรัก ไปขึ้นเครื่องเถอะ”นกยักษ์ทะยานขึ้นสู่ท้องฟ้า สรวิชญ์คิดทบทวนสิ่งที่เพื่อนสนิทพูดกับเขา และเขาควรจะทำตามสิ่งที่อานัสบอก“จากนี้ฉันจะลืมเธอ ลืมว่าเธอเคยมาหลอกหลอน ลืมว่าเธอเคยทำให้ฉันรัก ลืมว่าเราเคยมีอะไรกัน