ตอนที่ 45

“เหนื่อยไหมครับ” คีรินถามไถ่เมื่อเห็นว่าโซเฟียเดินออกมาจากร้านขายเสื้อผ้าที่เธอทำงาน หญิงสาวตอนแรกมีสีหน้าเหนื่อยๆ เงยหน้าขึ้นยิ้มให้

“ไม่เหนื่อยเลยค่ะ แค่เห็นหน้าพี่คีรินมารับฉันก็หายเป็นปลิดทิ้งแล้ว” เธอตอบอย่างร่าเริงสดใส

“เหรอ แต่ถ้าเหนื่อยต้องบอกนะ ถ้าเหนื่อยไม่ทำก็ได้ คุณท้องอยู่นี้” โซเฟียมองเขาด้วยความซึ้งใจก่อนรีบส่ายหน้า

“แค่นี้สบายมากน่า คนในท้องยังไม่เป็นตัวอ่อนเลยมั้งคะ” เธอตอบ เขาก็ยิ้มให้ แววตาของเขาดูเป็นห่วงเธอจริงๆ โซเฟียคิดพร้อมกับความภาคภูมิใจเล็กน้อยที่เธอหาคนแบบเขาเจอ

“แต่สายตาโซเฟียมันฟ้องว่าเหนื่อยมากนะครับ” เขาเดินมาโอบเธอที่ตอนนี้ชะงักนิ่งไปแล้ว “ไม่ต้องทำตัวเก่งตลอดเวลาก็ได้ อยู่กับพี่ไม่ต้องฝืน ถ้ามีอะไรไม่สบายใจขอแค่ให้บอก” เธอยิ้มนัยน์ตาแดงๆ

“ค่ะ!!ฉันเหนื่อยมากเลย แต่แค่กลับไปทานข้าวแล้วก็นอนกอดกันทั้งคืนคงจะหายแล้วแหละ” เธอคล้องแขนของเขา

“งั้นเย็นนี้กินอะไรดีครับ พี่ซื้อของทำอาหารมาเต็มรถเลยนะ” เขาเดินนำเธอมาที่รถพลางถามถึงมื้อเย็นของพวกเขา

“วันนี้พี่โชว์ฝีมือทำอาหารไทยให้ทานหน่อยสิคะ”

“ได้สิครับ” ทั้งสองขึ้นรถและขับกลับบ้านไปด้วยกัน

โซเฟียนั