LOGINShare
บทที่ 130
Latest chapter
พลิกชะตาชีวิตหลังเป็นทาสมาสามปี บทที่ 1026
ศีรษะ แขนขา ร่างกาย ล้วนแยกออกจากกันไม่รู้ว่าเป็นผู้ใดเอามาแขวนไว้ และก็ไม่รู้ว่าแขวนไว้ตั้งแต่เมื่อใดเมิ่งซ่างซูรู้เพียงว่า พอตนเองลืมตาตื่นขึ้น ก็เห็นศีรษะนั้นแขวนอยู่ตรงหัวเตียง ประจันหน้ากับเขาตรงๆ เขาตกใจจนแทบไม่รับรู้อะไรอีกเลยแม้แต่บรรดาองครักษ์ที่วิ่งเข้ามาเป็นคนแรกๆ ก็พากันตกใจจนทรุดลงไปนั่งบนพื้น ไม่อาจขยับได้ท้ายที่สุดก็ต้องหาคนใจกล้าเข้ามาในห้อง เอาศพที่ถูกแขวนเป็นพวงนั้นลงมาจากเตียงศพถูกนำมาวางต่อเข้าด้วยกันเป็นนักรบพลีชีพที่เคยทำร้ายเฉียวเนี่ยนนั่นเอง!มีคนเมิ่งซ่างซูพยุงลงมาจากเตียงร่างท่อนล่างเปียกชุ่มไปหมดฮูหยินเมิ่งรีบสั่งคนมาเปลี่ยนเสื้อผ้าให้เมิ่งซ่างซู แล้วเรียกหมอมาตอนกลางคืนเขาตกใจจนเกินไปหมอได้ฝังเข็มและจัดยาให้เพียงรอจนเมิ่งซ่างซูดื่มยาลดอาการตกใจหมดหนึ่งชาม ถึงค่อยๆ ตั้งสติกลับมาได้เล็กน้อย“เป็นฉู่จืออี้แน่!”เสียงสั่นเครือของเขาพูดออกมาเช่นนั้นนักรบพลีชีพคนนั้น เขาเป็นคนส่งตัวไปให้ฉู่จืออี้เองแต่บัดนี้กลับถูกส่งคืนมาในสภาพเช่นนี้ ไม่ต้องสงสัยเลยว่าต้องเป็นฝีมือฉู่จืออี้แน่!ฮูหยินเมิ่งไม่ทันได้เห็นภาพที่ศพถูกแขวนเป็นพวงอยู่บนเตี
พลิกชะตาชีวิตหลังเป็นทาสมาสามปี บทที่ 1025
ไม่รู้ว่าผ่านไปนานเท่าไหร่ ท้องฟ้าก็พลันมีเสียงดังขึ้นมาครืนหนึ่ง"งานเลี้ยงดอกไม้ไฟของหอจุ้ยเซียงเจ้าค่ะ!" หนิงซวงพูดอย่างยินดี แต่ก็เหมือนนึกขึ้นได้ รีบหันไปมองเฉียวเนี่ยนนางยังจำได้ชัดเจนจนถึงทุกวันนี้ ว่าตอนคุณหนูของนางกลับจวนใหม่ๆ ตอนที่กลางท้องฟ้ามีดอกไม้ไฟจุดขึ้นมา เป็นสีหน้าแบบไหนนางกลัวคุณหนูจะนึกถึงเรื่องไม่ดีในอดีตขึ้นมาอีกแต่ไม่คิดเลยว่าตอนนี้บนใบหน้าเฉียวเนี่ยนกลับเต็มไปด้วยรอยยิ้มดอกไม้ไฟบนท้องฟ้าสว่างเจิดจ้า ปรากฏขึ้นทีแล้วทีเล่าแสงอันงดงามยังสะท้อนบนใบหน้าเฉียวเนี่ยน ทำให้รอยยิ้มของนางยิ่งดูสดใสขึ้นไปอีกหนิงซวงถึงได้วางใจทันทีดีเหลือเกิน!ดอกไม้ไฟนี่ช่างสวยงามนัก!แต่คุณหนูของนาง ยิ่งสวยงามกว่า!ฉู่จืออี้ก็พลันหันไปมองเฉียวเนี่ยนโดยไม่รู้ตัว บริเวณหัวใจเหมือนถูกเติมเต็มด้วยบางสิ่ง รู้สึกพึงใจเป็นพิเศษเมื่อก่อนตลอดแปดปีนั้น เขาไม่เคยรู้สึกว่าตนเองโดดเดี่ยวสักเท่าไหร่แม้องครักษ์พยัคฆ์ต่างก็มีครอบครัวกันหมดแล้ว คืนสิ้นปีของทุกปีก็ไม่เคยมาฉลองด้วยกัน แต่ในวันปกติก็ยังมีการพบปะไม่ขาดยิ่งไปกว่านั้น เขายังค่อนข้างชอบการใช้ชีวิตเพียงลำพังเสียด้วยซ้ำแต่
พลิกชะตาชีวิตหลังเป็นทาสมาสามปี บทที่ 1024
สีดำยามราตรีบนท้องฟ้าค่อยๆ เข้มข้นขึ้นจวนอ๋องผิงหยางกลับเพิ่งจะเริ่มคึกคักขึ้นมาโคมไฟในจวนถูกเปลี่ยนเป็นผ้าไหมแดงใหม่หมด แสงสะท้อนบนหิมะที่ทับถมอยู่บนพื้นอิฐสีเทาดูอบอุ่นนักฝีเท้าก้าวกว้างๆ เหยียบย่ำไปบนแสงอุ่นนั้นทีละก้าวๆ หัวเราะหยอกล้อกัน แม้ต่างก็เป็นคนที่เป็นพ่อคนแล้ว แต่ละคนกลับยังไม่รู้จักสำรวมเฉียวเนี่ยนนั่งอยู่ในห้องโถง มองดูเหล่าพี่ชายองครักษ์พยัคฆ์ แววตาเต็มไปด้วยรอยยิ้มพี่ห้าเดินเข้ามาเป็นคนแรกและได้เห็นเฉียวเนี่ยน เมื่อมองแผลที่ไหล่ของเฉียวเนี่ยน พลันขมวดคิ้วโดยไม่รู้ตัว “บาดเจ็บหนักหรือไม่?”องครักษ์พยัคฆ์คนอื่นๆ ก็พากันเข้ามารุม เหมือนอยากมองหาความผิดปกติจากเสื้อผ้าที่เฉียวเนี่ยนสวมอยู่เฉียวเนี่ยนจึงยกมืออีกข้างขึ้นรับรอง “ไม่เป็นอะไรมากเจ้าค่ะ เพียงพักผ่อนสักเดือนก็จะหายดีดังเดิมแล้ว”แม้จะว่าอาการบาดเจ็บถึงกระดูกต้องใช้เวลารักษาร้อยวัน แต่ยาจากท่านอาจารย์ของนางไม่ธรรมดา เพียงหนึ่งเดือนก็เพียงพอแล้วพี่ห้าจึงยิ้มออกมา “เอาล่ะ! งั้นเจ้าก็พักผ่อนให้ดีสักเดือน หากมีอะไรต้องทำก็สั่งพวกพี่ๆได้เลย!”ได้ยินดังนั้น หนิงซวงที่อยู่ไม่ไกลก็แสดงอาการไม่พอใจทันที “ข้
พลิกชะตาชีวิตหลังเป็นทาสมาสามปี บทที่ 1023
เรื่องต่างๆ ครั้งอดีตราวกับยังแจ่มชัดอยู่ตรงหน้าท่านโหวหลินเพียงรู้สึกว่าแม้แต่การหายใจก็ยังยากลำบาก แต่ก็ยังฝืนแข็งใจเถียงกลับ “ก็แค่ถูกคนล่อลวง ทำให้จำคนผิด!”เมื่อได้ยิน หลินเย่ว์ก็อดหัวเราะเยาะออกมาไม่ได้หัวเราะอย่างจนใจและขมขื่นเขาอดไม่ได้ที่จะส่ายหัวช้าๆ “เดิมทีก็เป็นพวกเราเองที่ทำผิดต่อนาง ไฉนพอออกมาจากปากของท่านพ่อแล้วถึงราวกับเป็นเรื่องเล็กน้อย? แม้แต่ในหนังสือบันทึกเชื้อสายวงศ์ตระกูลก็ยังลบชื่อของนางไปแล้ว ท่านพ่อจะยังไปใส่ใจอีกหรือว่านางจะอยู่กินข้าวที่นี่หรือไม่?”“เจ้า!” ท่านโหวหลินชะงักลมหายใจ “นี่เจ้ากำลังโทษบิดาตนเองหรือ?”“ข้าไม่ได้โทษท่านพ่อ” หลินเย่ว์สูดลมหายใจลึก แล้วจึงค่อยๆ เอ่ยออกมา “ข้ามีสิทธิ์อะไรไปโทษผู้ใดกัน? คนที่โง่เง่าที่สุด เลวที่สุดก็คือข้าเอง...”เมื่อพูดถึงตรงนี้ หลินเย่ว์เหลือบมองฮูหยินหลินที่ยังคงจมอยู่กับโลกแห่งจินตนาการของตนเอง แล้วจึงเอ่ยต่อ “เพียงแต่ท่านพ่อ ในที่สุดนางก็ค้นพบคืนวันที่สุขสงบและเป็นอิสระแล้ว เราจะไปกวนใจนางทำไมกัน? มองจากไกลๆ เห็นนางมีความสุขก็ดีแล้วไม่ใช่หรือ?”พูดถึงตรงนี้ หลินเย่ว์ก็เอ่ยต่อไม่ออกแล้วจึงหันหลังเดินจากไ
พลิกชะตาชีวิตหลังเป็นทาสมาสามปี บทที่ 1022
เพียงยังไม่ทันก้าวออกจากจวน ก็เจอกับท่านโหวหลินเมื่อเห็นฉู่จืออี้อุ้มเฉียวเนี่ยน ท่านโหวหลินก็ชะงักไปครู่หนึ่ง จากนั้นก็คล้ายจะลนลานขึ้นมา “นี่... นี่จะไปกันแล้วหรือ? จะไม่อยู่กินข้าวสักมื้อหรือ? ข้า... ข้าให้คนครัวไปซื้ออาหารที่เจ้าชอบกินมา มารดาเจ้าวันนี้ก็อาการดีอยู่ไม่น้อย หรือว่าจะ...”เฉียวเนี่ยนไม่ตอบนางไม่รู้ว่าควรพูดอะไรกับท่านโหวหลินอยู่กินข้าวสักมื้อ แล้วจากนั้นเล่า?นอกจากจะทำให้นางนึกถึงมื้ออาหารพร้อมหน้าครั้งก่อน ที่นางกินเนื้อปลาแล้วขึ้นผื่นเต็มตัว แต่กลับไม่มีผู้ใดใส่ใจ ต้องกลับไปที่เรือนฟางเหอ ราดน้ำเย็นเองจึงพอให้ผื่นค่อยๆ ยุบลง นางก็ไม่รู้ว่ามันยังมีความหมายอื่นใดอีกเป็นฉู่จืออี้ที่เอ่ยขึ้นว่า “ไม่ล่ะ”พูดจบก็พานางมุ่งหน้าไปยังทางออกต่อท่านโหวหลินชะงักไป ก่อนจะโกรธขึ้นมา “ฉู่จืออี้! นี่คือลูกสาวของข้า! ท่านมีสิทธิ์อะไรไปตอบแทนนาง?”ฉู่จืออี้ไม่หยุดก้าว “ด้วยสิทธิ์ว่านางคือว่าที่พระชายาของอ๋องผู้นี้”เพียงคำพูดเดียว ทำให้เฉียวเนี่ยนหน้าแดงขึ้นมาทันทีแต่ท่านโหวหลินกลับยืนตะลึงอยู่กับที่ ครู่หนึ่งถึงกับไม่รู้จะพูดอะไรจนกระทั่งร่างของทั้งสองลับหายไปจาก
พลิกชะตาชีวิตหลังเป็นทาสมาสามปี บทที่ 1021
ตบใส่เขาจนหน้าแดงหูแดง ตบใส่เขาจนไม่มีหน้าไปพบกับนาง!ในห้วงความคิด พลันนึกถึงคำที่หมิงอ๋องเคยพูดเอาไว้เขาว่า เขาไม่เคยพบเจอสตรีเช่นเฉียวเนี่ยนมาก่อนแส้ที่หยาบหนาขนาดนั้นฟาดลงบนร่าง นางกลับไม่ส่งเสียงแม้แต่น้อย ทั้งที่เจ็บจนร่างทั้งร่างสั่นเทิ้มไปหมดแล้ว แต่บนใบหน้านั้นกลับไม่ปรากฏความเจ็บปวดแม้เพียงน้อย!หลินเย่ว์ถึงกับก้าวขาไม่ออกเขาพิงกำแพงอย่างหมดแรงแล้วทรุดนั่งลง หอบหายใจเฮือกใหญ่แท้จริง นิสัยของนางได้เผยออกมานานแล้วทว่าเขาที่อยู่ในฐานะพี่ใหญ่ กลับไม่เคยรับรู้เลยต่อให้คำพูดของหมิงอ๋องกล่าวต่อหน้าเขา เขาก็ยังไม่เคยสังเกตเห็นความผิดแปลกแม้เพียงเล็กน้อย!เขาไม่เคยใส่ใจเลยว่านางใช้ชีวิตเช่นไรในกรมซักล้างเขามีแต่ตำหนินาง เย็นชา ห่างเหิน เจ้าคิดเจ้าแค้น!เขาโทษว่านางไม่ยอมสนิทกับเขา ไม่ยอมเรียกเขาว่าพี่ใหญ่ด้วยเหตุนี้ เขาถึงกับใช้ไม้ท่อนใหญ่ฟาดใส่นาง!“เพียะ!”หลินเย่ว์ตบเข้าที่ใบหน้าตนเองอย่างแรงหนึ่งฉาดความปวดชาแผ่ซ่านบนใบหน้า แต่กลับไม่อาจกลบความเจ็บแปลบที่กลางอกได้เลยเขามีสิทธิ์อันใดที่จะไปโทษนางกัน!นางเคยพูดว่าพี่ใหญ่ของนางได้ตายไปตั้งแต่สามปีก่อนแล้วเ
You may also like
ทวงแค้นข้ามกาลเวลา
ชาไทยเย็น31.2K viewsภรรยาเปลี่ยนชะตา
ไห่ถาง17.7K viewsชาตินี้ ขอใช้ชีวิตในแบบง่าย ๆ
ประดับดิน12.9K viewsทะลุมิติเวลามาเป็นคุณหนูไร้ค่าที่ถูกทอดทิ้ง
เทียนสื่อ13.5K viewsใต้หล้าสยบรัก
จูน189.2K viewsข้าจะเป็นนางร้ายที่ผู้คนต้องอิจฉา
ปังจัง3.3K viewsเหมยฮวาฤดูหนาว
เหลียนฮวาสีชมพู/เสี่ยวอวี้3.5K viewsเจี่ยเจียเหนื่อยแล้ว
ซูเมี่ยวหลิง1.1K views
