เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 135
บทล่าสุด
พลิกชะตาชีวิตหลังเป็นทาสมาสามปี บทที่ 1000
สองเด็กรับใช้ท่าทีแข็งกร้าว “ท่านจะมาลักพาตัวคุณหนูของพวกเราไปตามใจได้อย่างไร!”ลักพาตัว?คำนี้แรงเกินไปแล้วเฉียวเนี่ยนกลับไม่ร้อนใจ เพียงหันไปมองชาวบ้านที่ยืนมุงรอบๆ “คิดว่าทุกท่าน คงมีไม่น้อยที่รู้จักข้า”เฉียวเนี่ยน ในเมืองหลวง เวลานี้ก็มิใช่ครั้งแรกที่ตกเป็นหัวข้อพูดคุยยามว่างของผู้คนในหมู่คนเหล่านี้ เป็นธรรมดาที่จะต้องมีไม่น้อยที่จำนางได้ทันใดก็มีคนเอ่ยเรียกขึ้น “ท่านคือคุณหนูใหญ่แห่งจวนโหว!”“เกี่ยวอะไรกับจวนโหว! คนเขาตัดขาดสัมพันธ์กับจวนโหวไปนานแล้ว! ตอนนี้นางคือน้องสาวบุญธรรมของท่านอ๋องผิงหยาง! ทุกวันนี้ก็อาศัยอยู่ในจวนอ๋องผิงหยางนั่นแหละ! เห็นรถม้าคันนั้นหรือไม่ล่ะ นั่นก็คือรถม้าของจวนอ๋องผิงหยาง!”“ข้าก็จำท่านได้!”ท่ามกลางฝูงชน มีเสียงใสของเด็กดังขึ้นมาเฉียวเนี่ยนหันตามเสียงไป ก็เห็นเด็กหญิงวัยเจ็ดแปดขวบยืนอยู่แถวหน้า ชี้ไปที่เฉียวเนี่ยนแล้วพูดว่า “ท่านคือหมอหญิงที่ฮ่องเต้พระราชทานตำแหน่ง เป็นขุนนางหญิงคนแรกของราชวงศ์”ได้ยินดังนั้น บนใบหน้าเฉียวเนี่ยนก็ปรากฏรอยยิ้มอ่อนโยนขึ้นมานางเอ็นดูพลางพยักหน้าให้เด็กหญิงน้อย “ใช่ ข้าเอง”จากนั้นจึงหันไปส่งเสียงบอกผู้ค
พลิกชะตาชีวิตหลังเป็นทาสมาสามปี บทที่ 999
“แน่นอนว่าไม่ใช่!”เด็กรับใช้รีบปฏิเสธ “นาง... นางผู้นี้เป็นเพียงคุณหนูที่เป็นญาติห่างๆ ของตระกูลเมิ่ง ใต้เท้าเมิ่งใจดี จึงรับนางมาเลี้ยงดู”“อ๋อ...” เฉียวเนี่ยนทำท่าเหมือนพึ่งเข้าใจ ยิ้มบางๆ “ข้าก็คิดว่าไม่น่าใช่ วันนั้นข้ารักษาคุณหนูของพวกเจ้าจนเกือบหายดีแล้ว ต่อให้ไม่แข็งแรงเพียงใดก็คงไม่ถึงขั้นกลายเป็นคนวิกลจริต แต่คุณหนูของพวกเจ้าตอนนี้เป็นอย่างไรบ้าง ข้าเพิ่งกลับเข้าเมืองหลวง ยังไม่ได้ไปเยี่ยมที่จวนเลย”“คะ... คุณหนูของพวกเราดีขึ้นมากแล้วขอรับ เมื่อไม่นานนี้ไปพักรักษาตัวที่ชนบทขอรับ”“เช่นนั้นก็นับว่าน่าเสียดาย แต่เดิมข้ายังคิดจะไปเยี่ยมอยู่เชียว!”เฉียวเนี่ยนพูดพลาง สายตาก็มองไปยังสตรีผมเผ้ายุ่งเหยิงตรงหน้าอีกครั้งเด็กรับใช้ทั้งสองแสดงอาการกังวล จึงฝืนหัวเราะ “ฮะฮะ ท่านหญิงเฉียวมีน้ำใจนัก เวลานี้ก็สายมากแล้ว พวกข้าน้อยยังต้องรีบพาคุณหนูญาติห่างๆ กลับจวน ไม่เช่นนั้นใต้เท้าเมิ่งจะเป็นกังวลขอรับ!”ก็ได้ยินลุงเกิ่งขมวดคิ้วพลางพูด “เมื่อครู่พวกเจ้าว่าพูดว่านี่คือคุณหนูของพวกเจ้ามิใช่รึ แล้วเหตุใดพริบตาเดียวถึงกลายเป็นคุณหนูญาติห่างๆ ไปเล่า?”“เพราะ เพราะเมื่อครู่รีบร้อนจึงพูดผ
พลิกชะตาชีวิตหลังเป็นทาสมาสามปี บทที่ 998
บนรถม้า ความคิดของเฉียวเนี่ยนเหมือนบ้าคลั่ง พุ่งพล่านไม่เป็นระเบียบครู่หนึ่ง เป็นภาพตอนยังเยาว์ที่นอนหนุนตักฮูหยินหลิน ฟังนางฮัมเพลงกล่อมเด็ก ครู่หนึ่งกลับกลายเป็นภาพที่นางถูกมามาแห่งกรมซักล้างเหยียบศีรษะรังแกครู่หนึ่งเป็นภาพจวนโหวปกป้องหลินยวน ครู่หนึ่งก็เป็นภาพท่านโหวหลินผู้มีผมขาวโพลนเมื่อครู่แท้จริงหากทำใจแข็ง ก็ตัดขาดได้สิ้นเชิงฉู่จืออี้เคยพูดไว้ว่า แม้แต่สะเก็ดเลือดเก่าก็ยังคงเจ็บปวด นางไม่จำเป็นต้องคิดมากนักทว่าคำว่า ‘สายเลือด’ กลับเป็นสิ่งที่ยากจะสลัดพ้น ราวเถาวัลย์ผลิใบในฤดูใบไม้ผลิพันรัดลำคอ ราวน้ำค้างแข็งในฤดูหนาวแทรกซึมเข้าสู่ปอด…แม้โลหิตนางจะไหลจนสิ้น ถูกเฉือนเนื้อจนหมด เหลือเพียงโครงกระดูกขาวโพลน ก็ยังเป็นสิ่งที่พวกเขามอบให้เหตุใดกัน ต้องเป็นสิ่งที่พวกเขาให้มา?ขณะกำลังคิด รถม้าก็หยุดกะทันหันเฉียวเนี่ยนไม่ทันระวัง ร่างกายทั้งร่างโถมไปข้างหน้า เกือบจะล้มคว่ำนอกรถม้า เป็นเสียงเร่งร้อนของลุงเกิ่ง“คุณหนูไม่เป็นอะไรใช่หรือไม่?”เฉียวเนี่ยนประคองกายมั่น ค่อยตอบ “ข้าไม่เป็นไร เกิดเรื่องอะไรขึ้น?”“มีคนวิ่งออกมาจากตรอกกะทันหัน” ลุงเกิ่งพูดพลางลงจากรถม้า “ข้าไ
พลิกชะตาชีวิตหลังเป็นทาสมาสามปี บทที่ 997
ท่านหมอค่อยๆ ส่ายหัว “หากพิษยังไม่ฝังลึกนัก บางทีอาจจะใช้วิธีถ่ายเลือดได้ แต่พิษนี้อยู่ในร่างของเซียวเหอมานานอย่างน้อยห้าปีแล้ว ห้าปีเวลานี้ เกรงว่าพิษคงซึมลึกถึงไขกระดูกไปแล้ว มิใช่เพียงพึ่งการถ่ายเลือดก็สามารถแก้ได้”ยิ่งไปกว่านั้น ต่อให้การถ่ายเลือดแก้ได้ แต่เล่ห์วิธีนั้นช่างโหดร้ายอำมหิต แล้วจะไปหาคนที่ยอมให้เอาเลือดมาถ่ายได้จากที่ใดกัน?ฟังคำพูดของท่านหมอเช่นนั้น คิ้วของเฉียวเนี่ยนก็ขมวดแน่นขึ้นโดยไม่รู้ตัวดังนั้นในตอนนี้ จึงทำได้เพียงฝากความหวังไว้กับเจ้าสำนักราชาโอสถ หวังว่าเขาจะรีบตอบจดหมายของฉู่จืออี้ในเร็ววันเฉียวเนี่ยนพูดคุยกับท่านหมออยู่ครู่หนึ่ง จึงลุกขึ้นจากไปแต่เพิ่งออกจากเรือนของท่านหมอ ก็พลันเห็นท่านโหวหลินหลายเดือนแล้วที่ไม่ได้เจอกันท่านโหวหลินดูราวกับแก่ชราลงไปอีกหลายปีผมขาวขึ้นเล็กน้อย ร่องรอยแห่งวัยที่หางตาก็เพิ่มขึ้นมากนักเมื่อเห็นเฉียวเนี่ยน เขาก็รีบแย้มยิ้มออกมา แต่กลับแข็งทื่ออย่างยิ่งท่าทีเอาใจจนเกินไป ชัดเจนเกินไปนักเขาคงรออยู่ที่นี่มาครู่ใหญ่แล้ว แม้แต่หญ้าข้างทางก็ถูกเหยียบจนล้มแบนไปเป็นวงกว้างแต่ไม่รู้เพราะเหตุใด เขากลับมิได้เข้าไปในเ
พลิกชะตาชีวิตหลังเป็นทาสมาสามปี บทที่ 996
เฉียวเนี่ยนกลับมาที่จวนโหว จุดประสงค์ก็เพื่อไปพบท่านอาจารย์ของนางดังนั้นนางจึงไม่ได้แจ้งใครทั้งสิ้นคนในจวนโหวเมื่อเห็นนาง ก็เป็นธรรมดาที่จะไม่ห้ามปราม แต่รีบไปกราบเรียนท่านโหวหลินแทนเฉียวเนี่ยนไม่สนใจเรื่องพวกนั้น และรีบเดินตรงไปหาหมอประจำจวนพอเพิ่งก้าวเข้าไปในเรือน ก็ได้กลิ่นยาเข้มข้นโชยมาทันที เฉียวเนี่ยนอดไม่ได้ที่จะร้องถามเข้าไปในโรงต้มยา “ท่านอาจารย์กำลังต้มยาอะไรอยู่หรือเจ้าคะ หอมนัก!”เมื่อได้ยินเสียงเฉียวเนี่ยน หมอประจำจวนก็รีบวิ่งออกมา พอเห็นเฉียวเนี่ยนก็เต็มไปด้วยความยินดี “เมื่อวานข้าเห็นคุณชายใหญ่กลับมา ก็คิดเลยว่าวันนี้เจ้าจะต้องมาแน่! เป็นอย่างไรเล่า ชายแดนสนุกไหม?”“ไม่สนุกเลย! เกือบตายอยู่ที่นั่นแล้ว!” เฉียวเนี่ยนแกล้งหมอประจำจวนแต่ก็เห็นหมอประจำจวนยิ้มอย่างอบอุ่น “อ๋องผิงหยางไม่มีทางปล่อยให้เจ้าตายหรอก”เฉียวเนี่ยนชะงักไป ไม่คิดเลยว่ากระทั่งหมอประจำจวนก็รู้เรื่องนี้แล้ว จึงเกิดความเขินอายขึ้นมา “ท่านอาจารย์รู้แล้วหรือ?”“จะไม่รู้ได้อย่างไร? วันนั้นจดหมายจากท่านอ๋องถูกส่งกลับถึงนครหลวง ท่านโหวหลินก็โกรธเป็นฟืนเป็นไฟ โวยวายอยู่ในจวน พูดว่าอะไรนะ อ๋องผิงหยาง
พลิกชะตาชีวิตหลังเป็นทาสมาสามปี บทที่ 995
ก่อนเซียวเหิงออกจากเมืองหลวง เป็นเคยมีความคิดอยากไปสู่ความตายอยู่จริงๆดังนั้นในใจของเซียวเหอถึงได้กังวลมากนัก จึงได้มาหานางในวันแรกที่นางกลับเมืองหลวง อยากให้นางเขียนจดหมายฉบับหนึ่งแต่สำหรับเฉียวเนี่ยนแล้ว จดหมายฉบับนั้นจะกลายเป็นชนวนที่ทำให้นางกับเซียวเหิงพันผูกไม่สิ้นสุดในอนาคต นางจึงไม่เขียน เขาเองก็เข้าใจได้ขอเพียงให้เซียวเหิงทำได้ดังที่เฉียวเนี่ยนพูด คือหาสติกลับคืนมาในสนามรบ รับมือกับทุกสิ่งทุกอย่างด้วยสติที่แจ่มชัดเถิด!เมื่อเฉียวเนี่ยนกลับมาถึงจวนอ๋อง ก็เป็นเรื่องหลังจากนั้นหนึ่งชั่วยามแล้วแม้แต่ฉู่จืออี้ก็กลับมาแล้วแน่นอน รวมถึงเกอซูอวิ๋นด้วยพอเห็นเฉียวเนี่ยน เกอซูอวิ๋นก็วิ่งกระโดดเข้ามาหานางทันที “เนี่ยนเนี่ยน จักรพรรดิของพวกเจ้าดีจริงๆ นะ! พระองค์บอกว่าข้าอยู่ที่นี่อยู่กับเจ้าได้!”“จริงหรือ?”บนใบหน้าเฉียวเนี่ยนอดยินดีขึ้นมาไม่ได้ พูดตามตรงแล้ว เกอซูอวิ๋นงามถึงเพียงนี้ หากอยู่ในวัง เฉียวเนี่ยนก็ไม่สบายใจนัก!ก็ได้ยินฉู่จืออี้เอ่ยขึ้น “องค์หญิงพูดว่าในแคว้นจิ้งมีเพียงเจ้าเป็นสหาย ก่อนออกเรือน อยากอยู่กับเจ้าสักหน่อย”เฉียวเนี่ยนพยักหน้า “หากเป็นเช่นนั้น ฮ่อง
บางทีคุณอาจจะชอบ
อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส
จุ้ยหลิงซู783.7K viewsสาวน้อยผู้นำพาครอบครัวสู่ความมั่งคั่ง
พิมพ์สีทอง16.9K viewsลิขิตกาลบันดาลรัก
ป่าดอกท้อ32.2K viewsทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง
จี้เวยเวย498.4K viewsทะลุมิติไปเปลี่ยนชะตาตัวเองในชาติก่อน
ต้าซินซิน9.3K viewsเขาวานให้ข้าเป็นสาย(รัก)ลับ
moonlight -mini792 viewsวาสนานี้เป็นของข้า
วอลจู3.8K viewsองค์หญิงกาลกิณี
วริษา1.1K views
