LOGINShare
บทที่ 211
Latest chapter
พลิกชะตาชีวิตหลังเป็นทาสมาสามปี บทที่ 728
ทั้งที่เห็นได้ชัดว่า ในตอนนั้น สองคนนี้กลั่นแกล้งนางตามคำสั่งขององค์หญิงไม่เพียงแค่สองคนนี้เท่านั้น บรรดานางบ่าวในกรมซักล้าง มีคนไหนกันบ้างที่ไม่ได้ทรมานนางสารพัดเพราะต้องการเอาใจองค์หญิง?ในยามนี้เมื่อมองเห็นสองคนนี้กำลังก้มหัวคุกเข่าอยู่ตรงหน้า ภาพที่ปรากฏในหัวของเฉียวเนี่ยนกลับเป็นตอนที่ทั้งสองใช้แส้เฆี่ยนนางไม่หยุดแผลบนหลัง ราวกับยังปวดระบมขึ้นมาอีกครั้งนางรับแส้มาจากมือองค์หญิงซูหยวน มองมามาทั้งสองที่โขกหัวลงกับพื้นไม่หยุด สูดลมหายใจเข้าลึกหนึ่งครั้ง จากนั้นก็เหวี่ยงแส้ฟาดลงไปบนหลังของทั้งสองอย่างแรงนางฟาดไปคนละห้าที แล้วก็หยุดมือมามาทั้งสองก็ยังร้องไห้คร่ำครวญด้วยความเจ็บปวดเฉียวเนี่ยนกลับประณตสองมือส่งแส้คืนให้องค์หญิงซูหยวนด้วยท่าทางเคารพนอบน้อมเมื่อเห็นดังนั้น องค์หญิงซูหยวนขมวดคิ้วเล็กน้อย แล้วจึงส่งสัญญาณให้ทหารองครักษ์พาตัวมามาทั้งสองออกไปจนกระทั่งสองคนนั้นจากไปไกลแล้ว องค์หญิงซูหยวนจึงถามขึ้นว่า “แค่ไม่กี่ทีนี้ก็พอแล้วงั้นรึ?”เห็นสีหน้าของเฉียวเนี่ยนเมื่อครู่ นางยังนึกว่าเฉียวเนี่ยนจะต้องฟาดสองคนนั้นจนหนังเปิดเนื้อแหวะ เลือดไหลทะลักเสียอีก!เฉียวเนี่ยนส
พลิกชะตาชีวิตหลังเป็นทาสมาสามปี บทที่ 727
“ข้าบอกว่าจะให้เจ้า ก็คือจะให้เจ้า” เห็นทีจะรู้สึกว่ายุ่งยาก องค์หญิงซูหยวนจึงก้าวขึ้นมาหนึ่งก้าว ยื่นมือมาปักปิ่นปักผมเล่มนั้นไว้บนผมของเฉียวเนี่ยนด้วยตัวเองปิ่นปักผมสีทองไหวเอน ทับทิมเปล่งประกายเจิดจ้า ยิ่งขับให้ใบหน้าของเฉียวเนี่ยนดูขาวนวลผ่องใสมากขึ้นไปอีกองค์หญิงซูหยวนเองก็ไม่คิดมาก่อน ว่าปิ่นที่เคยเป็นของนางจะเข้ากันกับเฉียวเนี่ยนถึงเพียงนี้ในอกพลันพลุ่งขึ้นมาด้วยความไม่พอใจ แต่ของนั้นนางเป็นฝ่ายมอบให้ไปแล้ว จะมาเรียกคืนกลับได้อย่างไร?ในเมื่อเป็นเช่นนั้นก็ได้แต่ทำหน้าขรึมกล่าวว่า “ของดีๆ ในมือขององค์หญิงผู้นี้มีอีกเยอะแยะ ขาดแค่ชิ้นนี้แล้วจะเป็นไรไป?”เฉียวเนี่ยนรู้ดีว่าองค์หญิงซูหยวนมิได้ขาดแคลนของดียิ่งรู้ว่า ชามแก้วไพฑูรย์ในตอนนั้น จะยังไม่อาจเทียบได้กับทับทิมสักเม็ดบนปิ่นเล่มนี้เสียอีกเมื่อนึกถึงตรงนี้ เฉียวเนี่ยนก็อดไม่ได้ที่จะหัวเราะอยู่ในใจอย่างเย็นชา แต่ก็จับสังเกตได้อย่างเฉียบคม ว่าคำแทนสรรพนามตัวเองขององค์หญิงซูหยวนได้เปลี่ยนจาก ‘ข้า’ กลับไปเป็น ‘องค์หญิงผู้นี้’ อีกแล้วน่าจะเพราะตนปฏิเสธความหวังดีขององค์หญิง ทำให้องค์หญิงไม่พอใจจึงพาลโกรธไปด้วย เฉียวเนี่ย
พลิกชะตาชีวิตหลังเป็นทาสมาสามปี บทที่ 726
ราวๆหนึ่งชั่วยามให้หลัง เฉียวเนี่ยนก็ถือยาที่ต้มเสร็จแล้ว มายังเรือนนอนของฮองเฮาอีกครั้งองค์รัชทายาทไม่อยู่เสียแล้ว มีเพียงองค์หญิงซูหยวนที่อยู่ข้างกายฮองเฮาร่างกายของฮองเฮานั้นอ่อนแอเป็นอย่างยิ่ง หลังดื่มยาแล้วก็หลับไปองค์หญิงซูหยวนช่วยดึงผ้าห่มมาห่มให้ฮองเฮาอย่างเอาใจใส่ แล้วจึงลุกขึ้นเดินออกไปด้านนอกเฉียวเนี่ยนจึงได้เดินตามไปเดิมทีตั้งใจว่าจะขอลาเมื่อออกจากเรือนนอนแล้ว แต่ไม่ทันจะได้ทำความเคารพ องค์หญิงซูหยวนก็หันไปบอกอวิ๋นเอ๋อร์ว่า “เจ้าช่วยเอาของของแม่นางเฉียวกลับไปส่งที่โรงหมอหลวงที ข้ามีเรื่องจะพูดกับแม่นางเฉียว”อวิ๋นเอ๋อร์ได้ยินดังนั้นก็ตอบรับอย่างเคารพ แล้วเดินไปขอรับถ้วยยาจากมือของเฉียวเนี่ยน ทำความเคารพแล้วจึงจากไปจนกระทั่งอวิ๋นเอ๋อร์เดินห่างออกไปแล้ว องค์หญิงซูหยวนจึงยิ้มให้เฉียวเนี่ยน “ไปเดินเล่นที่อุทยานหลวงกับข้าหน่อยดีไหม?”เฉียวเนี่ยนไม่รู้ว่าองค์หญิงคิดจะทำอะไร จึงทำได้เพียงตอบว่า ‘เพคะ’ทั้งสองเดินนำหน้าและตามหลังกันไป เหล่านางกำนัลคนอื่นๆก็ตามอยู่ไกลๆอุทยานหลวงในช่วงปลายฤดูใบไม้ร่วงนั้นมีเสน่ห์ไปอีกแบบองค์หญิงซูหยวนเดินนำไปได้ไม่เท่าไหร่ก็หยุด แล
พลิกชะตาชีวิตหลังเป็นทาสมาสามปี บทที่ 725
ได้ยินคำพูดนี้ ฮองเฮาก็พยักหน้าเล็กน้อย องค์หญิงซูหยวนเองก็เผยรอยยิ้มออกมา กล่าวว่า “เนี่ยนเนี่ยนมีวิชาแพทย์ที่ข้าเองก็เชื่อถือนัก เสด็จพี่ดูสิเพคะ เนี่ยนเนี่ยนมั่นใจขนาดนี้เชียวนะ!”องค์รัชทายาทกลับเพียงแค่ส่งเสียงเย้ยหยันในบำคอ “รอให้รักษาเสด็จแม่ให้หายได้จริงก่อนเถอะ! ไหนว่าต้มยาแล้ว ยังไม่รีบไปดูไฟอีก?”เฉียวเนี่ยนขมวดคิ้วมององค์รัชทายาทแวบหนึ่ง ในใจคิดว่าไม่ใช่เพราะเจ้าเป็นคนเรียกข้ามาเองหรอกหรือ?ทว่านางกลับเพียงค้อมตัวคารวะ รับคำว่า 'เพคะ' แล้วจึงถอยออกไปเมื่อมองแผ่นหลังเฉียวเนี่ยนที่จากไป องค์รัชทายาทก็เลิกคิ้วขึ้นเล็กน้อย “เสด็จแม่ นางเมื่อครู่กล้าถลึงตาใส่กระหม่อมใช่หรือไม่?”ฮองเฮายิ้มบางๆ ไม่ตอบอะไรองค์หญิงซูหยวนกลับส่งเสียงฮึเบาๆ “ก็แค่หมอหญิงเท่านั้น จำเป็นต้องเล่นละครฉากใหญ่เช่นนี้ให้นางดูด้วยหรือ?”องค์รัชทายาทกลับหัวเราะ “หากอยากได้ใจคน ย่อมต้องเล่นละคร หากไม่ปกป้องนางในเวลาสำคัญ นางจะจริงใจกับเจ้าได้อย่างไร?”องค์หญิงซูหยวนกลับไม่ไยดี “แค่นี้ก็จะทำให้นางจริงใจกับข้าแล้วหรือ? ข้าไม่เห็นจะเชื่อเลยแม้แต่น้อย”เมื่อเห็นองค์หญิงซูหยวนแสดงสีหน้าเหยียดหยาม องค์รัช
พลิกชะตาชีวิตหลังเป็นทาสมาสามปี บทที่ 724
เฉียวเนี่ยนไม่ได้เงยหน้า เพียงจ้องมองพื้นและเอ่ยเสียงหนักแน่น “หม่อมฉันไม่ทราบเพคะ”องค์รัชทายาทรู้อยู่แล้วว่าจะเป็นเช่นนี้ จึงตวาดเสียงเย็น “เจ้าไม่ทราบงั้นรึ? เจ้าดูเสด็จแม่ของข้าในตอนนี้! เจ้าถอนพิษให้นางมาเดือนหนึ่งแล้ว แต่ร่างกายนางกลับยิ่งแย่ลงเรื่อยๆ! ข้าว่าเจ้าไม่ได้มาถอนพิษให้นาง แต่จะเอาชีวิตนางต่างหาก!”ข้อกล่าวหาใหญ่โตนี้เหมือนโยนความผิดลงบนตัวนางโดยตรง หัวใจของเฉียวเนี่ยนก็พลันสะท้านขึ้นมาเรื่องสภาพร่างกายของฮองเฮา นางได้อธิบายให้ฮองเฮาฟังตั้งนานแล้ว ฮองเฮาเองก็เคยพูดว่าให้ทุกอย่างเป็นไปตามการรักษาของเฉียวเนี่ยนดูเหมือนฮองเฮาจะเชื่อใจนางอยู่ไม่น้อยทว่าในยามนี้องค์รัชทายาทกลับถามเช่นนั้น ขณะที่ฮองเฮาและองค์หญิงซูหยวนก็นั่งอยู่ด้านข้างโดยไม่พูดจา ใครเห็นก็รู้ว่าทั้งสองอยากฟังคำตอบจากปากนางอีกครั้งเฉียวเนี่ยนจึงตอบกลับด้วยท่าทีเคารพ “กราบทูลองค์รัชทายาท ฮองเฮาเคยได้รับพิษที่กัดกร่อนอวัยวะภายใน แม้ยามนี้พิษจะถูกถอนแล้ว แต่ร่างกายของพระนางยังอ่อนแออยู่ ต้องใช้เวลาในการบำรุงฟื้นฟูเพคะ”องค์รัชทายาทขมวดคิ้วเล็กน้อย มองเฉียวเนี่ยนด้วยแววตาดูแคลนแล้วแค่นเสียง “จริงหรือ?”
พลิกชะตาชีวิตหลังเป็นทาสมาสามปี บทที่ 723
ถ้าหากเต๋อกุ้ยเฟยที่เป็นคนวางยา พอได้ยินนางพูดว่าแค่อากาศเย็นจนเป็นหวัดก็สมควรเงียบเสีย ให้ฮองเฮาเข้าใจไปว่าตนแค่ไม่สบายเท่านั้นองค์หญิงซูหยวนขมวดคิ้วแน่น “ถ้าเช่นนั้นจะเป็นใครกัน? ผ่านมาเดือนหนึ่งแล้ว เสด็จแม่มีผู้ต้องสงสัยอยู่ในใจบ้างหรือไม่?”ได้ยินดังนั้น สายตาของฮองเฮาก็พลันมืดหม่นลง ก่อนจะค่อยๆส่ายหน้า “ไม่มี”“ถ้าเช่นนั้นจะทำอย่างไรดี?” องค์หญิงซูหยวนเริ่มร้อนใจ “เฉียวเนี่ยนบอกว่าพิษของเสด็จแม่เกิดจากการสัมผัสซ้ำๆ หากไม่หาตัวคนวางยา แล้วเสด็จแม่ถูกวางยาชนิดอื่นอีกจะทำอย่างไร?”พอคิดว่าฮองเฮาอาจถึงตายเพราะถูกวางยา ขอบตาขององค์หญิงซูหยวนก็แดงขึ้นมาโดยไม่รู้ตัวเห็นลูกสาวเป็นห่วงตนเองเช่นนี้ ฮองเฮาก็รู้สึกซาบซึ้งใจนัก กำลังจะเอ่ยปลอบโยน กลับต้องแปลกใจเมื่อดวงตาขององค์หญิงซูหยวนกลับแข็งกร้าวขึ้นมา “สู้ให้เฉียวเนี่ยนเป็นคนสืบดูไม่ดีกว่าหรือ?”ฮองเฮาไม่คาดคิดว่าองค์หญิงซูหยวนจะเสนอเช่นนี้ จึงอดแปลกใจไม่ได้ “เหตุใดต้องให้เฉียวเนี่ยนเป็นคนสืบ?”“ก็มีคนช่วยนางอยู่!” องค์หญิงซูหยวนหัวเราะเสียงเย็น “เบื้องหลังนางมีพี่น้องตระกูลเซียวคอยหนุน ยังมีพระปิตุลาอีก แม้จะออกศึกอยู่นอกเมือง
You may also like
บุปผาร้าย ใต้เงาแค้น
ชาไทยเย็น11.1K viewsสวรรค์ส่งข้ากลับมาทวงแค้น
Lailafun / เฉิงเอ๋อร์ / มอ.อาร์.ยอ21.7K viewsข้าน่ะหรือสตรีน่ารังเกียจแห่งต้าหยวน
ชาไทยเย็น15.5K viewsชายาแพทย์เสด็จ : ท่านอ๋องควรดื่มยาแล้ว
จิ้งเยี่ยน59.8K viewsท่านแม่ทัพ ข้าคือศรีภรรยา
ซีไซต์3.0K viewsรอยลิขิตภพนิรมิต
ลันลาบายหมายเลขแปด68 viewsองครักษ์ลับกับบุปผาซ่อนพิษ
ชาไทยเย็น1.3K viewsอุ้มรัก
ฉู่เฉียว1.3K views
