LOGINShare
บทที่ 745
Latest chapter
พลิกชะตาชีวิตหลังเป็นทาสมาสามปี บทที่ 748
ท่านหมอพูดจาเช่นนี้ ทำให้เฉียวเนี่ยนถึงกับยืนอึ้งอยู่กับที่ก็ได้ยินท่านหมอกล่าวต่อ ว่า “พิษที่ทำให้ผู้บัญชาการเซียวกลายเป็นคนพิการนั้น น่าจะเป็นพิษสลายกระดูก ชื่ออาจฟังดูน่ากลัว แต่แท้จริงแล้วมิได้กัดกร่อนกระดูกของคน เพียงแค่ทำให้ขาเป็นอัมพาต เคลื่อนไหวไม่ได้ อีกทั้งผู้ถูกพิษยังมีอาการพิษกำเริบบ่อยครั้ง ขาทั้งสองจะปวดราวกับกระดูกถูกทุบ เช่นเดียวกับอาการของผู้บัญชาการเซียวในตอนนั้น“เฉียวเนี่ยนตั้งใจฟังคำอธิบายของท่านหมอนางหาได้ใส่ใจพิษสลายกระดูกไม่ ในเมื่อขาของท่านพี่เซียวสามารถยืนขึ้นมาได้แล้วสิ่งที่นางกังวลคือพิษอีกชนิดหนึ่งในร่างของท่านพี่เซียวต่างหาก!ท่านหมอสูดลมหายใจลึก แล้วกล่าวต่อว่า “ส่วนพิษอีกชนิดในร่างของผู้บัญชาการเซียว น่าจะเป็นพิษเยือกมรณะ พิษนี้ในช่วงแรกจะทำให้มือเท้ารู้สึกเย็นเป็นพักๆ แต่ยิ่งอยู่ในร่างกายนานเท่าไร เวลาที่รู้สึกเย็นก็จะยิ่งนานขึ้น จนท้ายที่สุด ความเย็นจะลุกลามจากแขนขาไปทั่วร่าง แล้วผู้ถูกพิษก็จะเสียชีวิตด้วยร่างกายที่เย็นเฉียบ”เมื่อได้ฟังคำของท่านหมอ เฉียวเนี่ยนรู้สึกเหมือนทั้งตัวกลายเป็นน้ำแข็งไปหมดท่านหมอลูบเคราแล้วกล่าวต่อว่า “แต่ในสำนักรา
พลิกชะตาชีวิตหลังเป็นทาสมาสามปี บทที่ 747
แกล้งตาย?ท่านหมอลูบเคราของตน สีหน้าเคร่งขรึม “สำนักราชาโอสถมียานิทราจำแลง หลังกินข้าไปแล้ว ภายในหนึ่งชั่วยามจะไร้ลมหายใจเหมือนคนตาย เพียงแต่ยานี้ทำยากนัก ขั้นตอนซับซ้อนมาก ข้าเองก็ใช่ว่าจะทำขึ้นมาได้!”เฉียวเนี่ยนก็ขมวดคิ้ว “ถ้าเช่นนั้น นอกเหนือจากนี้ ยังมีวิธีอื่นอีกหรือไม่?”“ก็ยังพอมี” ท่านหมอกล่าวจริงจัง “แค่ฝังเข็มที่จุดสำคัญสองแห่งของเส้นลมปราณปอดและเส้นลมปราณหัวใจ ปักลึกหนึ่งชุ่นสามเฟิน ก็สามารถทำให้คนตกอยู่ในสภาวะแกล้งตายได้ เพียงแต่ วิธีนี้อันตรายมาก หากพลาดก็อาจถึงชีวิตจริงๆ”หากเป็นเช่นนั้น ยานิทราจำแลงก็ดูจะน่าไว้ใจมากกว่านักคิดได้ดังนั้น เฉียวเนี่ยนก็ลุกขึ้น ทำความเคารพท่านหมอ “ขอท่านอาจารย์โปรดลองดูเถิด โปรดผลิตเม็ดยานิทราจำแลงออกมาให้ได้!”ท่านหมอก็ลุกขึ้นประคองเฉียวเนี่ยน “เจ้ามีจิตใจเมตตา ข้าย่อมจะพยายามสุดความสามารถ เพียงแต่ว่าเรื่องนี้อันตรายมาก ไม่แน่ว่าอาจจะทำให้ถูกองค์หญิงกับฮองเฮาสงสัยเข้า เจ้าต้องเตรียมแผนการให้รอบคอบก่อนจะลงมือ มิฉะนั้น ถ้าช่วยชีวิตคนไม่สำเร็จ เกรงว่าจะนำภัยมาถึงตัวเจ้าเอง”“เจ้าค่ะ ศิษย์เข้าใจดี!” เฉียวเนี่ยนพยักหน้าอย่างหนักแน่น จากน
พลิกชะตาชีวิตหลังเป็นทาสมาสามปี บทที่ 746
หลังออกจากตำหนักฝูเหอแล้ว เฉียวเนี่ยนก็ยังไม่มีเวลาพักผ่อน รีบตรงไปยังเรือนนอนขององค์หญิงซูหยวนทันทีองค์หญิงซูหยวนคาดไว้ล่วงหน้าอยู่แล้วว่าเฉียวเนี่ยนจะมา จึงให้คนอื่นออกไปหมด เหลือเพียงอวิ๋นเอ๋อร์อยู่รับใช้ข้างกายเห็นเฉียวเนี่ยนเข้ามา องค์หญิงซูหยวนก็อดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้ว “เหตุใดจึงนานถึงเพียงนี้?”เฉียวเนี่ยนกเาวเข้าไปคำนับ แล้วตอบตามความจริงว่า “ขอพระราชทานอภัยเพคะองค์หญิง สภาพของสวีเหม่ยเหรินไม่ค่อยดี จึงชักช้าอยู่บ้าง”องค์หญิงซูหยวนขมวดคิ้ว “ไม่ดีเช่นไร?”“ทารกในครรภ์โต ชีพจรอ่อน เกรงว่าจะคลอดก่อนกำหนด”ทั้งหมดนี้ล้วนเป็นความจริงได้ยินดังนั้น องค์หญิงซูหยวนจึงถามต่อ “แล้วเจ้าวินิจฉัยรักษานางอย่างไร?”“หม่อมฉันได้ฝังเข็มให้สวีเหม่ยเหรินสองจุด สามารถช่วยให้นางหลับได้ดีขึ้นเพคะ”หว่างคิ้วขององค์หญิงซูหยวนปรากฏความหงุดหงิด “แล้วอย่างไรต่อเล่า?”“ไม่มีแล้วเพคะ” เฉียวเนี่ยนตอบเรียบๆ “วันนี้ฝูกงกงเป็นผู้นำทางหม่อมฉันไป”นี่คือการบอกกับองค์หญิงซูหยวนว่านางเข้าใจคำเตือนแล้วเป็นไปดังที่คาด ใบหน้าขององค์หญิงซูหยวนเริ่มมีรอยยิ้ม “เจ้าก็แค่ฝังเข็มให้นางสองจุด ยาแม้แต่ขนานเดียว
พลิกชะตาชีวิตหลังเป็นทาสมาสามปี บทที่ 745
มองเห็นสายตาเป็นห่วงของเฉียวเนี่ยนที่มองมา สวีเหม่ยเหรินก็อดไม่ได้ที่จะยิ้มแหยๆ “ข้ามันไม่เอาไหนใช่หรือไม่?”ทั้งที่เป็นนางกำนัลมาก่อนนางกำนัลผู้นั้นตั้งนาน แต่ตอนนี้กลับยังถูกนางกำนัลตัวเล็กๆ คนนั้นควบคุมตามอำเภอใจยังคิดจะไม่ให้เฉียวเนี่ยนออกหน้า สุดท้ายเฉียวเนี่ยนก็เป็นคนที่ขวางนางกำนัลคนนั้นไว้อยู่ดี!คิดไปคิดมา สวีเหม่ยเหรินก็ยิ่งรู้สึกว่าตนเองไร้ประโยชน์เห็นนางเป็นเช่นนั้น เฉียวเนี่ยนก็เอนตัวเข้าไปช้าๆ ปลอบเบาๆ “ท่านเก่งมากแล้วจริงๆ”ได้ยินดังนั้น สวีเหม่ยเหรินก็เหมือนกับได้ยินเรื่องน่าแปลกอะไรสักอย่าง มองเฉียวเนี่ยน น้ำตายังเปรอะหน้าจากนั้นก็ได้ยินเฉียวเนี่ยนกล่าวว่า “กุ้ยเฟยบอกข้าแล้วว่าท่านมิได้เต็มใจ หากเป็นหญิงอื่นที่พบเรื่องเช่นนี้ เกรงว่าคงคิดไม่ตกแล้วจบชีวิตตนเองไปนานแล้ว ทว่านอกจากท่านจะไม่เป็นเช่นนั้น ยังสามารถมีชีวิตรอดในวังหลวงอันโหดร้ายเช่นนี้มาได้จนถึงตอนนี้ ท่านรู้ทั้งรู้ว่ามีสัตว์ร้ายมากมายจ้องมองท่านอยู่ แต่ท่านก็ยังอดทนมาได้วันแล้ววันเล่า ท่านเก่งมากแล้วจริงๆ!”สวีเหม่ยเหรินไม่เคยคิดเลยว่าวันหนึ่งจะมีผู้ใดมาปลอบโยนนางเช่นนี้น้ำตาพลันไหลราวกับมุกที่ร่ว
พลิกชะตาชีวิตหลังเป็นทาสมาสามปี บทที่ 744
เห็นอยู่ว่านางกำนัลน้อยผู้นั้นเริ่มลนลานจนออกนอกหน้า เฉียวเนี่ยนก็รู้ทันทีว่านางกำนัลน้อยคนนี้ต้องได้รับคำสั่งจากฮองเฮา ให้คอยดูว่าในแต่ละวันสวีเหม่ยเหรินกินของบำรุงที่พระนางประทานมาหรือไม่ดวงตาของเฉียวเนี่ยนก็แปรเปลี่ยนไปในทันที นางกำลังจะเอ่ยปาก แต่กลับไม่คาดว่าสวีเหม่ยเหรินจะเป็นฝ่ายพูดขึ้นมาก่อน “แต่ข้ากินไม่ลงจริงๆ แค่ได้กลิ่นก็คลื่นไส้แล้ว!”ขณะพูด สวีเหม่ยเหรินก็แสร้งสำรอกออกมาจริงๆนางกำนัลน้อยขมวดคิ้ว รู้สึกว่าสวีเหม่ยเหรินเสแสร้ง “อย่างไรเสีย หากไม่กิน บ่าวก็จะไปบอกฮองเฮา!”“เจ้าก็ไปสิ!” ร่างของสวีเหม่ยเหรินสั่นระริกเล็กน้อย แต่นางรู้ว่า หากนางไม่ยืนหยัดขึ้นในตอนนี้ ก็จะต้องเป็นเฉียวเนี่ยนที่ออกหน้าแทนแต่เฉียวเนี่ยนเป็นคนของเต๋อกุ้ยเฟย นางไม่อาจเปิดเผยจุดยืนของเฉียวเนี่ยนได้ และยิ่งไม่อาจทำให้ความหวังดีของเต๋อกุ้ยเฟยต้องสูญเปล่า!เห็นว่านางกำนัลน้อยยังไม่เชื่อ สวีเหม่ยเหรินจึงแสร้งสำรอกอีกครั้ง สำรอกไปถึงที่สุดก็กลายเป็นจริง น้ำตายังไหลออกมาอีกด้วยแต่แม้นางจะเป็นเช่นนี้ นางกำนัลน้อยก็ยังไม่ไยดี เพียงรู้สึกว่าสวีเหม่ยเหรินกำลังจะล้ำเส้น จึงจะเดินออกไป “ข้าจะไปเดี๋ยวน
พลิกชะตาชีวิตหลังเป็นทาสมาสามปี บทที่ 743
จริงๆ แล้วลืมไปก็เป็นเรื่องปกติ นางก็แค่บ่าวรับใช้คนหนึ่งเท่านั้น มีคุณงามความดีหรือความสามารถอะไรถึงให้กุ้ยเฟยผู้สูงศักดิ์เช่นนั้นมาระลึกถึง?วันที่นางช่วยชีวิตนางไว้ ก็ถือว่าเมตตายิ่งนักแล้วแต่ไม่คิดเลยว่า...“จริงๆ แล้วข้าจำท่านได้” สวีเหม่ยเหรินสะอื้นพลางเอ่ยขึ้น “ท่านคือคุณหนูเฉียว คุณหนูใหญ่แห่งจวนโหว”เมื่อก่อนเป็นเพราะความสัมพันธ์ระหว่างเฉียวเนี่ยนกับหมิงอ๋อง เฉียวเนี่ยนจึงเคยมายังเรือนนอนของเต๋อกุ้ยเฟยหลายครั้ง นางจะไม่เคยเห็นได้อย่างไร?ดังนั้นเมื่อครานี้เฉียวเนี่ยนบอกว่าเป็นเต๋อกุ้ยเฟยที่ส่งนางมา สวีเหม่ยเหรินจึงเชื่อเห็นสวีเหม่ยเหรินร้องไห้ เฉียวเนี่ยนก็รีบหยิบผ้าเช็ดหน้าออกมาช่วยเช็ดน้ำตาให้นาง “เต๋อกุ้ยเฟยให้ข้าปกป้องให้เหม่ยเหรินกับลูกในท้องให้ปลอดภัย ข้าก็จะทำสุดความสามารถ เหม่ยเหรินวางใจเถิด เมื่อมีข้าอยู่ ย่อมจะไม่มีอะไรเกิดขึ้น”แต่ไม่คิดว่าสวีเหม่ยเหรินกลับสะอื้นพลางพูดว่า “อันที่จริงแล้ว ถึงข้าตายไปก็ไม่เป็นไร ต่อให้ไม่ตาย ต่อไปข้าก็แค่แก่ตายอยู่หลังกำแพงสูงนี้ ตายไปเสียเลยยังจะดีกว่า แต่... ต่อให้ต้องตาย ข้าก็ยังอยากคลอดลูกคนนี้ให้กุ้ยเฟย”สถานการณ์ของเต
You may also like
สามีชาตินี้เราหย่ากันแล้ว
บ้านเขมปัณณ์10.1K viewsสาวน้อยผู้นำพาครอบครัวสู่ความมั่งคั่ง
พิมพ์สีทอง11.8K viewsย้อนชะตาวิวาห์รัก ชาตินี้ข้าขอเป็นฮองเฮา
กระต่ายน้อยใต้ดวงจันทร์77.4K viewsพระชายาสุดหวงของท่านอ๋องคลั่งรัก
ชาไทยเย็น36.7K viewsเชลยรัก ท่านอ๋องแฝดนรก
องค์หญิงโนเนม806 viewsเขาวานให้ข้าเป็นสาย(รัก)ลับ
moonlight -mini670 viewsสวนผักฟ้าประทาน
บ้านเขมปัณณ์319 viewsพี่ชาย! ท่านกำลังล่อลวงข้าใช่หรือไม่
ไฉ่เลี่ยงหรง7.1K views
