บทที่ 5 ปรับปรุงตนเองเพิ่มความงาม

นับจากนั้นหนิงฮวา ออกกำลังกายอย่างหนักหน่วงมาก  ทั้งเต้นซุมบ้า  ที่เหม่ยเอ๋อจ้องมองตาแทบจะถลนออกมา  โยคะก็ทำเป็นประจำทุกวัน  จนรูปร่างเริ่มเข้าที่  ควบคุมอาหาร  และแช่ตัวด้วยสมุนไพรเป็นประจำเพื่อผิวที่สวยงามผุดผาด เพราะมีมี่  เดิมอดีตเป็นนางแบบจึงมีความรู้เรื่องการควบคุมน้ำหนักและดูแลตัวเองเรื่องความสวยงามเป็นอย่างดี

เมื่อในยุคนี้ไม่มีสปาให้เข้าไปใช้บริการ จึงให้สาวใช้ขัดตัวพอกสมุนไพรเท่าที่จะหาได้ นวดทั่วร่างกายเป็นประจำเพื่อให้เลือดลมไหลเวียนดี เพื่อผิวพรรณและสุขภาพทีดี

ผลของการมีวินัยที่ดีเยี่ยมภายในเวลาหกเดือน จากหุ่นที่อ้วนใหญ่กลับมาผอมเพียวขึ้นมาก ซึ่งอดีตนางแบบสาวคิดว่าน้ำหนักน่าจะลดเหลือประมาณ 55 กิโลกรัม จากการคาดเดาด้วยสายตา ซึ่งตอนนี้ไม่ได้เป็นนางแบบแล้วหุ่นประมาณนี้ดีแล้ว อวบอิ่มน่ารักดี คนรอบข้างต่างตะลึงในรูปลักษณ์ใหม่ของ

หนิงฮวา ท่านพ่อก็กระเซ้าว่าเหมือนได้ลูกสาวคนใหม่ ทั้งรูปร่างหน้าผิวพรรณดูสวยขึ้นผิดตามาก แถมนิสัยใจคอก็เปลี่ยนไปมาก ตั้งแต่ถอนหมั้นกับแม่ทัพตงหยาง

หนิงฮวาคนนี้ไม่เคยพูดถึงแม่ทัพตงหยางให้ได้ยินอีกเลย ส่วนเสื้อต้องให้สาวใช้ช่วยกันแก้ไขขนาดใหม่ โดยเลือกเฉพาะสีสันที่อ่อนลง เพราะหนิงฮวาคนเดิมชอบใส่เสื้อผ้าสีสดเกินไป บางตัวใส่แล้วทำให้ดูอายุมากขึ้น

วันนี้หนิงฮวาขอท่านพ่อไปเดินตลาด เพื่อจะไปดูข้าวของและสั่งตัดชุดใหม่ เมื่อไปถึงก็ให้เหม่ยเอ๋อพาไปร้านขายชุดเครื่องกาย และร้านขายผ้าตัดชุด เมื่อเลือกผ้าที่ถูกใจและสั่งตัดชุดในแบบที่ชอบแล้ว

ก็พากันเดินซื้อข้าวของ หนิงฮวาเลือกซื้อรองเท้าใหม่ และของสวยๆ แปลกตาอีกหลายอย่างที่ไม่เคยเห็น

เลือกซื้อเครื่องประดับอีกหลายชิ้น รวมถึงซื้อปิ่นปักผมใหม่ให้สาวใช้ที่มาช่วยนวดตัวขัดผิวให้ประจำรวมถึงเหม่ยเอ๋อก็ได้รับด้วย ขณะที่เดินเล่นอยู่นั้นก็มีคุณชายคนหนึ่งเข้ามาทักทาย

“แม่นาง ข้าขอทำความรู้จักเจ้าได้หรือไม่ ข้าชื่อ หลี่เฉินอี๋ เป็นบุตรชายของท่านราชครูหลี่ แล้วแม่นางมีนามว่าอะไร ”

หนิงฮวามองดูผู้ชายคนนี้ ร่างสูงสง่าผึ่งผายผาย ใบหน้าคมสันหล่อเหลาเอาการ ผิวพรรณขาวละเอียด

ผู้ชายโบราณนี่ก็แซ่บไม่เบา คนนี้ก็ดูดีเหมือนพระเอกในซีรีย์จีนที่เคยดูเลย “ ข้าชื่อจางหนิงฮวา บุตรสาวท่านเสนาบดีจางเจ้าค่ะ ” หลี่เฉินอี๋ พินิจดูแม่นางน้อยคนนี้ ใบหน้าสวยงามน่ารัก ผิวพรรณนวลผ่อง รูปร่างอวบอิ่มกำลังดี น่ามอง

“ ข้าไม่เคยพบคุณหนูจางเลย แต่เจอกันครั้งแรกก็รู้สึกถูกชะตา ขอข้าเดินซื้อของเป็นเพื่อนแม่นางได้หรือไม่” หนิงฮวาคิดว่าผู้ชายคนนี้ ดูไม่มีพิษภัยอะไรจึงยินยอมให้เดินไปเที่ยวดูข้าวของด้วยกัน

 สักพักเดินผ่านภัตาคารแห่งหนึ่ง “ ถ้าคุณหนูจางไม่รังเกียจข้าขอเลี้ยงอาหารสักมือจะได้หรือไม่ ” หนิงฮวาเดินเล่นมาได้พักใหญ่รู้สึกหิวเหมือนกันจึงรับคำชวนนั้น พยักหน้าให้เหม่ยเอ๋อเดินเข้าไปด้วยกัน

ทั้งสามพากันเดินขึ้นไปชั้นสองของภัตตาคารนั้น เลือกนั่งโต๊ะริมระเบียงด้านบน เพื่อมองบรรยากาศตลาดด้านล่างไปด้วย ขณะที่ทั้งสามเดินผ่านโต๊ะหนึ่งที่มีบุรุษนั่งอยู่สองคน แม่ทัพตงหยางรู้สึกเหมือนเคยเห็นแม่นางที่เดินผ่านไปกับบุรุษคนหนึ่งนั้น และไปทรุดนั่งลงที่โต๊ะห่างออกไปที่อยู่ติดระเบียง

อดใจไม่ไหวเพราะรู้สึกคุ้นตามากๆ   จุึงเอ่ยถามองครักษ์ด้านข้าง องครักษ์จี้ธงตอบว่า “ นั่นคือคุณหนูจางหนิงฮวาอดีตคู่หมั้นของท่านแม่ทัพอย่างไรเล่าขอรับจึงดูรู้สึกคุ้นเคย ข้าจำเหม่ยเอ๋อสาวใช้ประจำตัวของคุณหนูได้

เพียงแต่ตอนนี้นางดูผอมตัวเล็กลงมากขอรับ” ท่านแม่ทัพตงหยางลอบพินิจมองหนิงฮวา นางสวยงามขึ้นมาก  หน้าตาน่ารักชวนมองผิวพรรณหรือก็ขาวกระจ่าง รูปร่างของนางอวบอิ่มน่ารักกำลังดี แต่ที่เขารู้สึกขัดตานิดๆ ขึ้นมา นางนั่งสนทนากับบุรษนั้นอย่างออกรส พูดคุยยิ้มแย้มแจ่มใส เจ้าบุรุษนั่นหรือก็ดูหลงไหลนาง

มองใบหน้านางตาไม่กระพริบ คงจะเป็นคู่รักใหม่ของนางหรือไม่ หรือตอนที่เขาขอถอนหมั้นนางจะมีที่หมายใหม่แล้วเลยดูไม่ได้ฟูมฟายเสียใจอะไรเลย ฮึ!! ร่างหนาและอดจะลอบมองนางอีกไม่ได้