LOGINShare
บทที่19 แหวน
Last Updated:
2025-04-08 10:10:50ในลิฟต์
“พี่หมอ แพรถามอะไรหน่อยสิ ทำไมต้องจับมือแพรตลอดแพรมาหลายครั้งแล้วไม่หลงหรอก”แพรวารินทร์เอ่ยบอกเธออยากจะรู้ว่าเขาจะจับมือเธอทำไมนักหนาจะกลัวเธอหลงรึก็ไม่ใช่
“พี่ไม่ได้กลัวหนูแพรหลงพี่แค่อยากจับไว้แบบนี้ จับไว้ตลอดชีวิตและไม่อยากจะปล่อยเลยแม้วินาทีเดียวลองฟังมันดูสิครับว่าหัวใจพี่มันเต้นอย่างไร”พงศ์พยัคฆ์เอ่ยบอกก่อนจะยกมือซ้ายของหญิงสาวขึ้นมาทาบทับตรงอกกว้างซึ่งตรงกับตำแหน่งของหัวใจหญิงสาวหยุดมือนิ่งราวกับฟังอัตราการเต้นของหัวใจชายหนุ่ม หัวใจของเขาเต้นรัวจนเธอสัมผัสได้มันเพราะอะไรกันนั่นคือสิ่งที่หญิงสาวพยายามขบคิด
“ตรงนี้มันเต้นไม่ปกติทุกครั้งที่เข้าใกล้หนูแพร ตรงนี้มันเต้นแรงทุกครั้งที่ได้จับมือหนูแพรแต่มันก็อบอุ่นและมีความสุขทุกครั้งและไม่เคยเป็นแบบนี้กับใคร ที่เป็นแบบนี้เพราะพี่รักหนูแพรไงครับ” พงศ์พยัคฆ์เอ่ยบอกสายตาจ้องมองหน้าของภรรยาราวจะสื่อว่าพูดจริง
“ความรักมันไม่ได้เกิดขึ้นง่ายขนาดนั้น ไม่มีทางที่เราจะรักใครสักคนได้ในเวลาแค่3-4วันหรอก”แพรวารินทร์เอ่ยบอกก่อนจะชักมือกลับแต่ชายหนุ่
Related chapters
พันธนาการร้ายหัวใจพ่ายรัก บทที่20 ทุกอย่างจะผ่านไปด้วยดี
3วันต่อมาเรือนแสนรักดวงตาคู่คมมองร่างบางที่ควรจะหลับไปเพราะความเหนื่อยล้าทว่ายังคงนั่งตาใสแจ๋ว แพรวารินทร์เพิ่งจะกลับมาถึงเมื่อครึ่งชั่วโมงก่อนนี้เอง สภาพหญิงสาวดูอิดโรยไม่น้อยแต่พอขึ้นมาบนห้องอาบน้ำเปลี่ยนชุดและมานอนแล้วเธอกลับไม่หลับเสียอย่างนั้น“หลับรึยังครับ” เขาถามพร้อมกับเดินมานอนลงข้างๆแพรวารินทร์ก่อนจะซ้อนกอดจากด้านหลังและบอกตัวเองว่าเขาต้องการแค่นอนกอดไว้เท่านั้น“พี่ขอแค่กอดสัญญาจะทำแค่นี้ครับ” พงศ์พยัคฆ์กระซิบข้างหูอย่างอ่อนโยนก่อนจะเห็นว่าแพรวารินทร์นิ่งไปเหมือนขบคิดอะไรสักอย่าง“นอนไม่หลับหรือครับคนดี กังวลอะไรบอกพี่ได้มั้ย”“ห่วงเรื่องทรายน่ะค่ะพี่หมอ มันจะเกิดอะไรขึ้นรึเปล่าแพรกังวลจนนอนไม่หลับเลย”แพรวารินทร์เอ่ยบอกตามสิ่งที่คิด...ใช่ว่าเธอไม่เชื่อฝีมือพงศ์พยัคฆ์แต่อะไรก็เกิดขึ้นได้นี่“ทุกอย่างจะผ่านไปด้วยดีเชื่อพี่สิครับ” พงศ์พยัคฆ์เอ่ยบอกก่อนจะลูบหัวหญิงสาวอย่างแสนรัก“เ
Last Updated : 2025-04-09พันธนาการร้ายหัวใจพ่ายรัก บทที่21 การผ่าตัด
ห้องพักพิมพ์พิชชา“ปู่เชื่อว่าหลานสาวของปู่จะต้องผ่านเรื่องนี้ไปได้อย่างกังวลเลยหลานปู่”น้ำเสียงแหบชราของท่านสัตยะเอ่ยปลอบใจหลานสาวพร้อมกับลูบศีรษะหลานสาวอย่างรักใคร่ ท่านเดินทางมาที่นี่เมื่อช่วงสายของเมื่อวานและถึงโรงพยาบาลในช่วงค่ำหลังจากที่พิมพ์พิชชาหลับไปไม่นานทำให้ปู่กับหลานได้คุยกันในช่วงเช้านี้“ทรายไม่กังวลเรื่องผ่าตัดหรอกค่ะแต่ทรายกลัวทุกคนจะทุกข์ใจ ถ้าหลังผ่าตัดทรายเป็นอัลไซเมอร์ระยะสั้นโดยเฉพาะยัยแพร”พิมพ์พิชชาเอ่ยบอกเธอไม้ได้กังวลเรื่องการผ่าคัดแม้แต่น้อยแต่กังวลว่าผลกระทบหลังการผ่าตัดจะเป็นอย่างไรมากกว่าเธอพอรู้ผลข้างเคียงหลังผ่าตัดจากพงศ์พยัคฆ์มาบ้างทำให้นึกห่วงทุกคนจะทุกข์ใจโดยเฉพาะเพื่อนรักอย่างแพรวารินทร์“อย่ากลัวไปเลยลูกก็ไดอารี่ที่หนูทำไว้ไงล่ะถ้าหนูเป็นอะไรไปแม่กับพ่อจะให้หนูดูจะได้เปิดอ่านจะได้จำได้” คุณหญิงพราวกะรัตเอ่ยบอกพรางลูบหลังลูกสาว“ใช่...ส่วนหนูแพรพวกเราก็จะทำให้ลืมความทุกข์ใจและมีแต่รอยยิ้มเพื่อนของหนูและพวกเราจะไม่ทุกข
Last Updated : 2025-04-10พันธนาการร้ายหัวใจพ่ายรัก บทที่22 อย่ากังวล
ห้องพักของพิมพ์พิชชาร่างบางในชุดคนไข้ของพิมพ์พิชชาถูกพากลับมายังห้องพักโดยมีแพรวารินทร์นั่งอยู่ที่โซฟา หลังจากกลับมายังห้องพักได้ไม่นานแพรวารินทร์ก็ขออยู่เฝ้าพิมพ์พิชชาจนกว่าจะฟื้นเพื่อให้คุณสิงหาและคุณหญิงพราวกะรัตได้กลับไปพักที่บ้านและอีกเหตุผลคือหญิงสาวอยากเป็นคนแรกที่พิมพ์พิชชาเห็นเมื่อลืมตาในตอนแรกคุณหญิงพราวกะรัตไม่เห็นด้วยเพราะรู้ดีว่าแพรวารินทร์ไม่ค่อยชอบกลิ่นและบรรยากาศของโรงพยาบาลแต่เมื่อพงศ์พยัคฆ์เอ่ยบอกว่าเขาต้องเข้าเวรในวันนี้ทำให้ทั้งหมดคลายความกังวลลงได้เพราะรู้ดีว่าหมอหนุ่มคงจะเข้ามาดูน้องสาวและภรรยาเป็นพักๆเป็นแน่ ท่านสัตยะ คุณสิงหาและคุณหญิงพราวกะรัตจึงต้องจำใจกลับไปพักผ่อนเพราะเย็นมากแล้วภายในห้องเงียบไปหลายนาทีเมื่อพงศ์พยัคฆ์อาสาลงไปส่งพ่อแม่และปู่ที่รถ แพรวารินทร์หยิบไดอารี่ของเพื่อนสาวขึ้นมาอ่านเป็นการฆ่าเวลา ทว่าหลายเรื่องในสมุดไดอารี่ก็ทำให้หญิงสาวจมไปกับอดีตอยู่หลายครั้งทำให้หญิงสาวไม่รับรู้ถึงการมาของพงศ์พยัคฆ์แม้แต่นิดเดียว...กว่าจะรู้ตัวความเย็นจากแก้วน้ำกระเจี๊ยบก็ถูกนำมาแนบห
Last Updated : 2025-04-11พันธนาการร้ายหัวใจพ่ายรัก บทที่23 เช้าวันใหม่
เมฆสีขาวหลากหลายขนาดและต่างรูปทรงล่องลอยสวยงาม แสงของพระอาทิตย์ลอดผ่านผ้าม่านส่องแสงจ้าเป็นสัญญาณว่าฟ้าวันใหม่ได้เริ่มต้นขึ้นแล้ว ท้องฟ้าวันนี้ไร้ซึ่งเมฆฝนมองแล้วช่างเป็นฟ้าวันใหม่ที่สดใสในความรู้สึกของแพรวารินทร์หญิงสาวอยู่ในชุดเสื้อยืดคอวีสีขาวกับกางเกงยีนดูสบายตา เธอและพิมพ์พิชชาไม่ชอบใส่ชุดที่เรียบหรูนุ่งน้อยห่มน้อยตามที่ผู้หญิงคนอื่นนิยมแต่เสื้อผ้าสบายๆก็ไม่ได้ลดทอนความสะสวยลงได้แพรวารินทร์ยังดูสวยสง่างามใบหน้าหวานปราศจากการเติมแต่งแต่ก็ยังคงดูน่ามองและน่าหลงใหลเช่นเคยหญิงสาวยืนมองดอกกุหลาบสีขาวและดอกลิลลี่สีขาวที่ถูกจัดอยู่ในแจกันที่ตั้งติดกันอย่างมีรอยยิ้ม พิมพ์พิชชาชื่นชอบดอกลิลลี่สีขาวที่สุดเธอจึงวานให้พงศ์พยัคฆ์ออกไปหาซื้อมาให้หมอหนุ่มกลับมาพร้อมดอกลิลลี่ที่ต้องการแต่เธอไม่คาดคิดว่าหมอหนุ่มจะมีดอกกุหลาบขาวของโปรดติดไม้ติดมือมาฝากเธอด้วย ยิ่งนับวันเธอยิ่งรู้สึกแปลกๆกับการกระทำของเขาจนต้องมานั่งคิดว่าเธอกำลังรู้สึกอย่างไรเพราะมัวแต่มองแจกันลิลลี่และกุหลาบที่อยู่ข้างโซฟาจึงทำให้แพรวา
Last Updated : 2025-04-12พันธนาการร้ายหัวใจพ่ายรัก บทที่24 ความบังเอิญ
สนามบิน...“ขอโทษที่ทำให้รอนะครับทุกคน คุณอาครับนี่ป้าลัดดาหรือป้าดา คุณป้าของผมครับ” รณพีร์เอ่ยบอกหลังจากพาผู้เป็นป้ามาถึงที่สนามบินที่นัดกันไว้กับพงศ์พยัคฆ์ หลังจากที่เมื่อสองวันก่อนแพรวารินทร์เข้าไปที่บริษัทเพื่อขอลาหยุดและขอร้องให้เลื่อนนัดส่งแบบร่างให้ทัศนะได้เล่าอาการของพิมพ์พิชชาให้ฟังและชวนชายหนุ่มไปเที่ยวเขาจึงไม่คิดปฏิเสธ ลัดดาที่บังเอิญได้ยินการสนทนาของหลานชายกับหญิงสาวที่ตนเอ็นดูที่ชอบมีข่าวว่าทั้งสองแอบคบหากันเล่าลือในบริษัทเธอจึงขอมาด้วยแม้จะเอ็นดูอยู่แต่เธอชอบพิมพ์พิชชามากกว่าและอยากให้พิมพ์พิชชาลงเอยกับหลานชายเพราะแพรวารินทร์นั้นเป็นกลางเกินไปนิ่งเกินไปไม่แสบขี้แกล้งได้ใจเหมือนพิมพ์พิชชาพิมพ์พิชชาคงทำให้ชีวิตของรณพีร์มีสีสันต์ขึ้น เธอที่ยังไม่ทราบความสัมพันธ์ของพงศ์พยัคฆ์และแพรวารินทร์จึงต้องออกโรงขัดขวางจนกว่าคนที่หมายตาจะจำทุกอย่างได้“ป้าดาครับนี่ คุณอาคุณสิงหากับคุณอาพราวกะรัต พ่อกับแม่ของหมอเสือครับ”รณพีร์เอ่ยบอกผู้เป็นป้าก่อนหันไปมองหน้าคนที่รักที่ยืนหลบอยู่หลังคุณสิงหาเหมือนเกรงกลัว“ยินด
Last Updated : 2025-04-13พันธนาการร้ายหัวใจพ่ายรัก บทที่25 ไร่พยัคฆ์
ไร่พยัคฆ์พิมพ์พิชชายืนมองทุ่งหญ้าสีเขียวชอุ่มอย่างว่างเปล่าไร้ซึ่งความทรงจำใด ๆด้านขวามือมีรณพีร์ยืนอยู่ อีกด้านเป็นแพรวารินทร์และพงศ์พยัคฆ์ ถัดจากรณพีร์มีปัญจวัตร ฟ้ารดาและปรียาภัทรยื่นอยู่อย่างสงบนิ่ง หลังจากที่ทั้งหมดเดินทางมาถึงไร่พยัคฆ์เมื่อหนึ่งชั่วโมงก่อนคุณสิงหาและคุณหญิงพราวกะรัตขอพักอยู่ที่เรือนรับรองด้วยความเหนื่อยล้าจากการเดินทางเช่นเดียวกับลัดดาและคุณหญิงปริศนาที่ขอไปพักผ่อน ท่านสัตยะที่ดูจะเหนื่อยที่สุดเองก็ขอกลับไปพักที่ไร่ตะวันซึ่งอยู่ข้างๆ พงศ์พยัคฆ์จึงเอ่ยชวนคนที่เหลือมาที่นี่...สถานที่หนึ่งที่เขากับปัญจวัตรและสามสาว แพรวารินทร์ พิมพ์พิชชา และปรียาภัทรชอบมาเวลาปิดเทอม ทุ่งหญ้าแห่งนี้อุดมไปด้วยความอุดมสมบูรณ์ทางธรรมชาติมีเสียงน้ำไหลจากลำธารใกล้ๆเสียงนกร้องเจือยแจ้วน่าฟังที่นี่จึงกลายเป็นที่ที่ทั้ง5มักจะมาเพราะมันไม่วุ่นวายเงียบสงบแต่ยังมีเสียงจากธรรมชาติและตั้งอยู่ในเขตของไร่พยัคฆ์“ที่นี่คือทุ่งพักใจ เมื่อก่อนไม่มีชื่อแต่แกบอกว่าจะไม่เรียกทุ่งหญ้าเลยเปลี่ยนให้เป็นทุ่งพักใจ เวลาที่เหนื่อยจากการทำการบ้านปิดเทอมเรามักจะมาที่นี่
Last Updated : 2025-04-14พันธนาการร้ายหัวใจพ่ายรัก บทที่26 ถึงเวลายอมรับ
10ปีก่อน“หนูแพรมาทำอะไรตรงนี่ครับ”พงศ์พยัคฆ์ในวัย20ปีเอ่ยถามเพื่อนรักของน้องสาวหลังจากผ่านมาเห็นเด็กสาวก้มๆเงยๆอยู่ที่แปลงกุหลาบในเนื้อที่2ไร่3งานที่คุณตาของเด็กสาวเนรมิตให้เป็นดั่งสวนกุหลาบขาวเพื่อเธอคนนี้โดยไม่ตัดไปขายเหมือนดอกไม้แปลงข้างๆ“พี่เสือ ฮือฮือ”เด็กเรียกชื่อพี่ชายของเพื่อนรักก่อนจะวิ่งเข้าไปกอดทั้งน้ำตาจนเสื้อยืดของเขาเปรอะเปื้อนไปด้วยคราบน้ำตาของแม่หนูวัย16หมาดๆใบหน้าหวานๆตาโตๆเปื้อนน้ำตาจนพงศ์พยัคฆ์รู้สึกหวิว ๆเขาไม่ชอบเลยที่เด็กสาวมีน้ำตา พงศ์พยัคฆ์กอดร่างบางไว้ก่อนกวาดสายตามองไปที่เด็กสาวเคยนั่งอยู่อย่างพิจารณาจนได้เห็นว่าต้นกุหลาบกอใหญ่ที่ปลูกรวมกันเป็นแถวมีร่องรอยเหมือนถูกรื้อทำลายแต่ดูเหมือนว่าตัวทำลายจะไม่ใช่ฝีมือมนุษย์“ไม่ร้องนะครับคนดี ไม่ร้องนะหนูแพร เงียบนะครับพี่ไม่ชอบเลยรู้ไหมน้ำตาน่ะ”พงศ์พยัคฆ์เอ่ยปลอบประโลมพลางลูบหลังอย่างเบามือ เขารู้ดีเธอรักและหวงกุหลาบขาวแค่ไหน เจ้าตัวไหนมันช่างมาทำได้ไม่สงสารเด็กสาวเสียเลยเมื่อเห็นว่าแพรวารินทร์เริ่มเงียบลงแล้วเขาจึงเอ่ยถามให้รู้ตัวการร้
Last Updated : 2025-04-15พันธนาการร้ายหัวใจพ่ายรัก บทที่27 สารภาพรัก
“เสร็จแล้วเราไปทานข้าวกันดีกว่า”แพรวารินทร์เอ่ยขึ้นหลังจากเธอกับพงศ์พยัคฆ์ได้รับไหว้วานให้ช่วยจัดเตรียมบางอย่างจากปัญจวัตร พงศ์พยัคฆ์ยิ้มให้ก่อนจะยกตะกร้าขนมและผลไม้ขึ้นเมื่องานเสร็จที่เหลือก็คงเป็นหน้าที่ของผู้ไหว้วานให้ช่วย ส่วนเขาก็ได้เวลาอ้อนแพรวารินทร์ซะที“ป้อนพี่เสือหน่อยสิครับ เห็นใจคนป่วยนิดนึง”พงศ์พยัคฆ์ที่มีอาการเจ็บคอตั้งแต่เช้าเอ่ยบอกแพรวารินทร์อย่างออดอ้อน เพราะอาการเจ็บคอเล่นงานทำให้เสียงนุ่มแหบพร่าจนแทบฟังไม่เป็นคำพูด และนอกจากอาการเจ็บคอแล้วหมอหนุ่มยังมีอาการไข้หวัดด้วย งานเลี้ยงเมื่อคืนเลิกเกือบเที่ยงคืนหลังจากงานเลิกทั้งสองก็กลับมาที่เรือนกุหลาบเพราะอากาศที่เหน็บหนาวของภาคเหนือประกอบกับความเมื่อยล้าของร่างกายหลังการเดินทางและการทำงานที่ไม่ค่อยได้มีเวลาพักทำให้พงศ์พยัคฆ์มีอาการร้อนๆหนาวๆขึ้นมาตั้งแต่ช่วงดึกแต่หมอหนุ่มก็ทานยากันไว้แล้ว เช้าที่ผ่านมามีแค่อาการเจ็บคอจากการใช้เสียงเกินกว่าที่ใช้ประจำ แต่ดูเหมือนการเดินเท้ามายังน้ำตกที่อยู่ท้ายไร่ในช่วงเริ่มมีแดดทั้งยังต้องทำบางอย่างที่เพื่อนรักเกือบจะคุกเข่าอ้อนวอนทำให้อาการ
Last Updated : 2025-04-16
Latest chapter
พันธนาการร้ายหัวใจพ่ายรัก บทที่42 ยัยตัวแสบ
รุ่งเช้าวันจันทร์ที่แสนสดใสพิมพ์พิชชาเดินยิ้มน่าระรื่นเข้ามาในบริษัทพร้อมแพรวารินทร์ด้วยกิริยาอาการที่บ่งบอกว่ามีความสุขมากมายหลังจากพักผ่อนมาหนึ่งอาทิตย์วันนี้เป็นวันที่หญิงสาวจะได้กลับไปทำงานที่รักอีกครั้งหลังจากหยุดไป1เดือนเต็มๆและที่ทำให้ดีใจยิ่งกว่าคือจะได้ไปเจอหน้าใครบางคนที่หายหน้าไปทั้งอาทิตย์แต่ยังส่งดอกไม้มาเยี่ยมทุกวันอย่างเจ้านายสุดหล่อด้วย“นี่เลิกยิ้มได้แล้วแก ฉันนึกว่าเดินกับคนบ้า” แพรวารินทร์ออกเสียงปรามอย่างไม่จริงจัง ตั้งแต่เช้าที่ผ่านมาเพื่อนรักเอาแต่ยิ้มกว้างจนเธอได้แต่งง นางจะดีใจอะไรขนาดนั้นเล่นใหญ่จริง ๆ“ก็คนมันดีใจอ่า เดือนนึงแล้วน๊าที่ฉันไม่ได้มาทำงานคิดถึงงานแล้วก็เพื่อนร่วมงานจะแย่”“หรา ไม่ใช่คิดถึงคนที่หายไปหนึ่งอาทิตย์เหรอจ๊ะ”แพรวารินทร์ถามกลับอย่างรู้ทัน ทำไมเธอจะไม่รู้ว่าเพื่อนเธอคิดอย่างไรอยู่“รู้มากไปแล้วยะ ไปเข้าไปทำงานกันได้แล้ว”พิมพ์พิชชาว่าให้ก่อนจะดึงเพื่อนรักเข้าไปทำงาน“อ้าว ยัยทรายดูดมาทำงานแล้วเหรอนึกว่าชาตินี้จะไม่ได้เจอหล่อนซะแล้
พันธนาการร้ายหัวใจพ่ายรัก บทที่41 น้องชายขี้หวง
“สวัสดีครับคุณพิชชา อาการเป็นยังไงบ้างครับ” เสียงทรงเสน่ห์เอ่ยทักทายไถ่ถามอาการทำให้คนไข้วัยทำงานถึงกับใจละลายความจริงเธอไม่ได้ป่วยแต่แค่อยากจะเห็นหน้าหมอหนุ่มเท่านั้นนายแพทย์อัคนี อัครวิทย์ อายุรแพทย์หนุ่มสุดหล่อวัย25ปีขวัญใจสาวน้อยสาวใหญ่ในแถบนี้ยิ้มให้คนไข้อย่างเป็นมิตรแม้จะรู้ดีว่าสาวน้อยสาวใหญ่ทั้งหลายแค่อยากมาเห็นหน้าเขาเท่านั้นบ้างก็เอาของมาเยี่ยมเป็นประจำจนเป็นที่ชินตาของบุคลากรคนอื่นในโรงพยาบาล“วันนี้พิชชาจะเป็นอะไรดีเอ๋ย” อัคนีเอ่ยถามพร้อมยิ้มเอาใจอย่างน่ารักในสายตาเพื่อนหลายคนเขาเป็นคนกระล่อนและกวนประสาทสุดๆแต่สำหรับสาวน้อยสาวใหญ่ที่มาปลาบปลื้มเขากลับเป็นคนปากหวานและเอาใจเก่งเป็นอย่างมาก“วันนี้พิชชี่ปวดหัว ตัวร้อน ใจเต้นแรงมั๊กมากเลยค่ะหมอไฟขา” คนไข้สาวเอ่ยบอกทำท่าให้สมจริงจนหมอหนุ่มแอบขำ“แบบนี้คุณพิชชี่คงต้องมาหาหมอบ่อย ๆแล้วล่ะครับ หมอไฟว่าคุณพิชชี่เป็นโรครักหมอไฟแน่เลย” หมอหนุ่มเอ่ยหยอดพร้อมยิ้มแพรวพราว คนไข้สาวได้แต่เขินม้วนกับคำหยอดของหมอหนุ่ม&n
พันธนาการร้ายหัวใจพ่ายรัก บทที่40 พาผู้ชายเข้าบ้าน
บ้านอัครวิทย์เพราะเกมพนันที่เคยพนันเดตแรกไว้กับฟ้ารดาที่ไร่พยัคฆ์ทำให้ปัญจวัตรต้องมาที่บ้านของฟ้ารดาในวันนี้หมอหนุ่มหายใจเข้าปอดเพื่อเรียกความมั่นใจ ครั้งนี้ไม่ใช่แค่ทำให้น้องชายฟ้ารดากลับมาบ้านเพื่อเดตแต่เพื่อเอาชนะใจพ่อแม่ของหญิงสาวด้วยและที่ปรึกษาหมายเลขหนึ่งในครั้งนี้ไม่ใช่เพื่อนรักแต่เป็นผู้เป็นพ่อแทนจากข้อมูลที่ได้รับทำให้หมอหนุ่มมั่นใจเกือบ90%ว่าจะได้ใจของว่าที่แม่แฟนในอนาคตส่วนอีก10%คือพ่อและน้องชายที่เขาไม่มีความมั่นใจเลยว่าทั้งสองจะยอมให้เขาคบกับฟ้ารดา“เข้าไปข้างในกันคุณ” ฟ้ารดาเอ่ยบอกก่อนจะเดินนำเข้าไปในบ้านหมอหนุ่มเดินตามอย่างมั่นคงและมั่นใจทุกสรรพสิ่งในบ้านอัครวิทย์เหมือนจะหยุดเคลื่อนไหวทันทีเมื่อลูกสาวคนโตของบ้านเดินนำผู้ชายเข้ามาในตัวบ้านนายแพทย์หมออาศิระยืนมองชายหนุ่มรุ่นลูกอย่างไม่วางตาส่วนคุณนายฝนนภากลับมองอย่างตกใจไม่น้อยที่ลูกสาวคนเดียวพาชายหนุ่มที่หน้าคล้ายอดีตคนรักเข้ามาที่บ้านและแนะนำว่าเป็นแฟนหนุ่ม“สวัสดีครับคุณพ่อคุณแม่ ผมปัญจ์ครับ”ปัญจวัตรเอ่ยทักทายอย่างเ
พันธนาการร้ายหัวใจพ่ายรัก บทที่39 คาดไม่ถึง
มือหนาของพงศ์พยัคฆ์ยกขึ้นมาลูบไล้ไปตามใบหน้าเรียบของแพรวารินทร์ที่ยังหลับอยู่อย่างแสนรักก่อนจะยื่นหน้าไปจุมพิษที่หน้าผากมน แล้วเลื่อนลงมาที่หอมแก้มเนียนอย่างบางเบาเพื่อไม่ให้รบกวนคนที่ยังหลับอยู่ค่ำคืนที่ผ่านมาเขาเรียกร้องจากเธอครั้งแล้วครั้งเล่าจนเกือบรุ่งสางเธอควรได้พักผ่อนเพราะถูกตอหนวดแหลมๆที่เพิ่งขึ้นของพงศ์พยัคฆ์ทิ่มลงที่แก้มทำให้หญิงสาวรู้สึกตัวตื่น แพรวารินทร์ลืมตาขึ้นอย่างก่อนจะหลบสายตาอย่างขัดเขินกับความสัมพันธ์ที่เพิ่มขึ้นอีกระดับของเธอกับเขาเธอเป็นภรรยาของหมอหนุ่มทั้งทางนิตินัยและพฤตินัยแล้ว“อรุณสวัสดิ์ครับน้องแพร”พงศ์พยัคฆ์เอ่ยขึ้นก่อนจะจุมพิตลงที่ริมฝีปากบางก่อนจะถอนออกมายิ้มให้“อรุณสวัสดิ์ค่ะ พี่เสือ เริ่มมีหนวดขึ้นมาแล้วนะคะโกนออกดีกว่า เดี๋ยวน้องแพรโกนให้” แพรวารินทร์เอ่ยบอกหาเรื่องคุยแก้เขินจนมาสะดุดตรงไรหนวดเล็กๆบนใบหน้าของเขา“ก็ได้ครับ จริงสิคุณพีร์บอกว่าวันนี้นายนั้นต้องการเพิ่มอะไรเข้าไปในแบบให้ไปพบสิบเอ็ดโมงนะครับ” พงศ์พ
พันธนาการร้ายหัวใจพ่ายรัก บทที่38 คืนยุ่ง ๆ ของคุณหมอ
ผ้าม่านหนาเปิดออกก่อนที่ร่างบางจะเดินออกมาแพรวารินทร์อยู่ในชุดราตรีความยาวคุมเข่าสีฟ้าอ่อนลายลูกไม้ดูสวยงามใบหน้าถูกแต่งแต้มสวยงามเรือนผมถูกปล่อยปิดแผ่นหลังเนียนพงศ์พยัคฆ์ยืนมองภรรยาสาวดั่งต้องมนตร์หมอหนุ่มอยู่ในชุด เสื้อเชิ้ตสีขาวผูกเนคไทสีดำสวมทับด้วยเสื้อสูทสีเทาดำ กางเกงสแลคทุกองค์ประกอบดูหล่อเท่ห์สมาร์ท“เริด คู่สร้างคู่สมของแท้” แชมมี่เอ่ยขึ้น หลังจากดูผลงานการเลือกชุดของตน หลังจากสองสามีภรรยาเดินเที่ยวในห้างสรรพสินค้ากันจนเที่ยงทั้งสองก็เดินทางกลับไปทานราดหน้าทะเลของพิมพ์พิชชาก่อนจะเดินทางมาที่ห้องเสื้อของแชมมี่เพื่อเตรียมชุดสำหรับงานเลี้ยงรุ่นในช่วงเย็น หลังจากเดินเข้ามาในห้องเสื้อแชมมี่ก็ลากทั้งสองลองชุดต่าง ๆราวกับตุ๊กตาจนกระทั่งเวลาล่วงเลยมาเกือบ17.00น.เจ้าของห้องเสื้อชื่อดังก็ยังเลือกชุดให้ทั้งสองไม่ได้โดยที่เหตุผลของแชมมี่เอ่ยบอกคือเลือกไม่ถูกเพราะทั้งสองใส่ชุดไหนก็หล่อสวยไปหมด“ชุดนี้เริด เรียบสง่าและมีเสน่ห์ โอเคผ่านแล้ว” แชมมี่เอ่ยบอกพร้อมยิ้มปลื้มปริ่มกับความสง่าเหมาะสมของทั้งคู่“กว่าจะพอใจนายนะชัยจะห
พันธนาการร้ายหัวใจพ่ายรัก บทที่37 รักลงล็อค
“good morning ครับที่รักของพี่เสือ” พงศ์พยัคฆ์เอ่ยขึ้นหลังจากที่แพรวารินทร์เดินออกมาจากห้องนอนหมอหนุ่มเดินเข้าไปกอดและจุ๊บแก้มเนียนเป็นอย่างแรก“ฉวยโอกาส ใครอนุญาตคะ” แพรวารินทร์แกล้งดุแต่พงศ์พยัคฆ์หาได้กลัวไม่“ไม่มีใครอนุญาตครับอนุญาตตัวเอง”“พอเลย ไปอาบน้ำแต่งตัวเถอะค่ะเราจะได้กลับเรือนแสนรักซะทีน้องแพรจะไปจัดการสถานหนักกับคนเจ้าแผนการ” แพรวารินทร์เอ่ยบอกแม้จะขะเขินกับคำว่าน้องแพรบ้างแต่เพราะหมอหนุ่มขอให้แทนแบบนี้เธอก็เลยขัดไม่ได้“หนูแพรครับ ยัยตัวแสบแค่อยากให้เราเข้าใจกันเท่านั้นแหละ”พงศ์พยัคฆ์แก้ตัวให้น้องสาวผู้แสนดี แต่ถูกแพรวารินทร์มองด้วยสายตาเอาเรื่องจนต้องหงอ“แล้วแต่หนูแพรจะจัดการเลยครับ พี่เสือไม่ยุ่ง” ‘ตัวใครตัวมันนะน้องรัก พี่เสือไม่ยุ่ง’ พงศ์พยัคฆ์เอ่ยบอกหากแต่ประโยคท้ายเขากลับเอ่ยมันในใจส่งกระแสจิตไปบอกน้องสาว“ดีค่ะไม่ยุ่งน่ะดีแล้ว ไปอาบน้ำเถอะค่ะเดี๋ยวน้องแพรชงกาแฟกับปิ้งขนมปังไว้ให้”“K
พันธนาการร้ายหัวใจพ่ายรัก บทที่36 แพรจะไม่ทน
“จากที่ไม่ชอบ ก็กลายเป็นใช่ กลายเป็นคำตอบของใจฉันความผูกพันเพิ่มขึ้นเพิ่มขึ้นไม่ลดเลย ฉันรักเธอจัง...”เมื่อเสียงเพลงจบลงแพรวารินทร์ได้แต่เขินอายจนต้องวิ่งเข้าไปในห้องน้ำทั้งเขินทั้งเสียใจที่หมอหนุ่มยังคงนิ่งโดยไม่รู้เลยว่าคนที่คิดว่านิ่งนั้นแอบยิ้มและร้องไชโยในใจอยู่ถ้าไม่ติดที่ต้องเก๊กนิ่งนะเขาจะกระโดดเต้นแร้งเต้นกาเลยด้วยซ้ำ“สำเร็จ” พงศ์พยัคฆ์เอ่ยเบาๆอย่างดีใจเมื่อแพรวารินทร์วิ่งเข้าไปในห้องน้ำ“สำเร็จแต่ยังไม่พอ ต้องบอกตรง ๆ” หมอหนุ่มเอ่ยบอกตัวเองและทำหน้านิ่งตัวตรงอีกครั้งด้านคนในห้องน้ำยืนมองตัวเองในกระจกอย่างเขินอายก่อนจะกรี๊ดลั่นแต่หมอหนุ่มก็ไม่มีทางได้ยินเพราะเป็นห้องเก็บเสียง ก่อนที่จะโทรศัพท์หาที่ปรึกษาตัวแสบอย่างพิมพ์พิชชาพร้อมเล่าทุกอย่างให้ฟัง“แก ฉันร้องเพลงบอกรักไปแล้วแต่พี่เสือยังนิ่งอีกเอาไงดีล่ะ”ด้านพิมพ์พิชชาอมยิ้มและกลั้นหัวเราะอย่างเต็มที่เธอไม่เชื่อว่าพี่ชายเธอยังนิ่งแค่ยัยเพื่อนรักไม่เห็นเท่านั้นแหละ“บอกรักผ่านเพลงอาจจะครุมเครือมั้งแก พี่เส
พันธนาการร้ายหัวใจพ่ายรัก บทที่35 หนุ่มแกล้งงอนกับสาวมุกเสี่ยว
พระอาทิตย์ใกล้จะตกดินแล้วแต่คุณหมอหนุ่มยังไม่เลิกงานซึ่งนั้นก็หมายความว่าผู้ติดตามอย่างแพรวารินทร์ก็ยังไม่เลิกงานด้วยหญิงสาวมองญาติคนไข้ฉุกเฉินของพงศ์พยัคฆ์อย่างหงุดหงิดเธอพอจะรู้ว่าผู้หญิงคนนั้นตกใจเสียใจที่ญาติเข้าโรงพยาบาลแต่มีสิทธิ์อะไรมากอดสามีเธอไว้แบบนั้นแถมยังเบียดหน้าอกหน้าใจเข้าหาเขาอีกนั้นสามีของเธอนะภรรยาเขานั่งอยู่นี่ไม่เห็นรึไง‘ชิ แกนั่งอยู่นี่ทั้งคน นางยังเบียดนมเข้าแนบอกพี่เสืออีกยัยนมแตงโม’ แพรวารินทร์ได้แต่แยกเขี้ยวใส่พร้อมก่นด่าในใจตอนนี้เข้าใจความรู้สึกของคนหึงแล้วโวยวายไม่ได้แล้วว่าเป็นยังไงและพอเข้าใจความรู้สึกของพงศ์พยัคฆ์ในวันนั้นแล้วด้วย แพรวารินทร์ได้แต่หงุดหงิดก่อนจะเดินกลับไปที่ห้องทำงานของพงศ์พยัคฆ์เพราะทนภาพบาดตาไม่ไหวอยากจะกระชากออกจากกันให้รู้แล้วรู้รอด“พิมพ์พิชชาส่งคุณมาใช่มั้ย” หมอหนุ่มเอ่ยถามเมื่อแพรวารินทร์กลับห้องทำงานไปแล้ว เขามั่นใจว่าผู้หญิงที่พยายามเอาหน้าอกมาเบียดเขาเนี่ยไม่ใช่ญาติของคนไข้แน่นอนและจะเป็นใครไปไม่ได้ที่จะส่งมาถ้าไม่ใช่น้องสาวเขา“รู้ด้วย ฉลาดจังหมอขา&r
พันธนาการร้ายหัวใจพ่ายรัก บทที่34 ง้อ
เดอะ ซัน คอนโดมิเนี่ยมคนที่ไม่ออกจากเรือนแสนรักมาโดยไม่รู้จุดหมายปลายทางเลือกจะมายังคอนโดมิเนียมแห่งนี้ซึ่งอยู่ไม่ไกลจากโรงพยาบาลและเป็นที่พักในช่วงที่เขาไปทำงานที่นิติเวชร่างสูงเปิดประตูเข้ามาในห้องก่อนจะเดินเข้ามายังห้องนอนแล้วทรุดลงนั่งบนเตียงอย่างหมดแรง เขาน้อยใจที่เธอว่าเขาไม่มีเหตุผลและมีสิทธิ์อะไรไปทำแบบนั้นและเขาหึงที่เธออยู่ในอ้อมกอดของชายคนอื่นและที่เป็นแบบนี้ไม่ใช่ความผิดของแพรวารินทร์แต่เป็นเพราะเขารักเธอมากเกินไปแถมเธอยังไม่มีใจให้กันอีกด้วย พงศ์พยัคฆ์ล้มลงนอนก่อนจะฝืนหลับตาลงอย่างยากลำบาก“พี่เสือคิดถึงหนูแพรนะครับ ขอแค่คิดถึงแต่จะไม่ไปกวนใจอีกแล้ว”2วันผ่านไปเรือนแสนรักเป็นเวลาสองวันแล้วหลังจากพงศ์พยัคฆ์ขับรถออกไปและหมอหนุ่มก็ไม่ได้กลับมาอีกตลอดระยะเวลาสองวันที่ผ่านมาช่างดูหดหู่ในความรู้สึกของแพรวารินทร์และทุกคนในบ้านที่ต่างเฝ้ารอการกลับมาของหมอหนุ่มโดยเฉพาะแพรวารินทร์ที่มีอาการเหม่อลอยไม่อยู่กับเนื้อกับตัวจนต้องขอลางานอีกหนึ่งอาทิตย์“แพรจะไปตามพี่เสือกลับมา พี่เสือ
