LOGINShare
บทที่ 46 //18+
Last Updated:
2025-09-25 15:40:12
Latest chapter
พันธะ(รัก)เมียบำเรอ บทที่ 47
พันธะ(รัก)เมียบำเรอ บทที่ 47"จะไปไหนก็ไปฉันไม่อยากเห็นหน้าคุณ" คืนนี้เธอต้องได้นอนโรงพยาบาลก่อนคืนหนึ่ง และคนที่เฝ้าเธอก็คือภูเบศแต่ข้าวสวยไม่อยากเห็นหน้าเขา"ถ้าไล่ฉันไปแล้วใครจะอยู่ดูแลเธอ""ฉันไม่ต้องการให้คุณดูแล""ถ้างั้นฉันไปนั่งอยู่มุมโน้นแล้วกัน เธอจะได้ไม่เห็นหน้าฉัน" พูดจบภูเบศก็ลุกเดินไปนั่งอยู่เก้าอี้ที่ปรับนอนได้ เพราะมีไว้สำหรับญาติเฝ้าคนป่วยอยู่แล้วข้าวสวยหลับไปตั้งแต่ตอนไหนไม่รู้ มาตื่นอีกทีก็ตอนที่พยาบาลเข้ามาวัดความดันเธอเลยหันไปมองดูเขาที่นอนหลับอยู่ ชีวิตต่อไปของเธอจะเป็นยังไง ถ้าลูกออกมาเป็นผู้หญิงก็คงไม่เป็นไรแต่ถ้าเป็นผู้ชายนี่สิ กลัวจะมีนิสัยเหมือนพ่อเช้าวันต่อมา.. ภูเบศตื่นขึ้นมาไม่เห็นข้าวสวยนอนอยู่บนเตียงก็รีบไปเปิดประตูห้องน้ำดูว่าเธออยู่ในนั้นไหมอย่าบอกนะว่าหนีไปอีกแล้ว ครั้งนี้จับขังเลยดีไหมเนี่ย ..เขารีบเดินมาเปิดประตูเพื่อจะต่อว่าให้ลูกน้องที่สะเพร่าปล่อยเธอหายไปอีกแล้ว แต่พอเปิดประตูออกก็เห็นเธอเดินกลับมาพร้อมกับพยาบาลและวัลลภด้วย"ไปไหนกันมา""ไปเดินออกกำลังกายครับ" วัลลภเป็นคนบอกเจ้านาย แต่ที่จริงเธอกำลังจะหนีวัลลภตามกลับมาได้ แต่ก็ไม่กล้าบอกควา
พันธะ(รัก)เมียบำเรอ บทที่ 46 //18+
พันธะ(รัก)เมียบำเรอ บทที่ 46 //18+"ปล่อยฉันนะ! ช่วยด้วยค่ะ" เธอพยายามทำทุกทางเพื่อให้หลุดพ้นจากกุญแจมือที่เขาล็อกไว้หัวเตียง รู้ทั้งรู้ว่าตะโกนให้คนช่วยก็คงไม่มีใครกล้าเข้ามาช่วย ผู้ชายคนนี้ไม่เหมาะสมที่จะเป็นสามีของใคร เพราะเขาจิตไม่ปกติ วันดีคืนดีอยากจะร้ายก็ร้ายขึ้นมา แต่บางครั้งก็ดูอบอุ่น"ร้องอีกสิ รู้ไหมว่าเธอยิ่งร้องมันก็ยิ่งทำให้ฉันมีอารมณ์""ไหนคุณบอกให้ฉันไปอาบน้ำไง ปล่อยก่อนสิคะเดี๋ยวฉันจะไปอาบน้ำ""ไม่เป็นไรหรอกอย่างมากก็แค่ฟอกไต"นี่เราเค็มขนาดนั้นเลยเหรอ เริ่มจะไม่มั่นใจในตัวเองแล้วสิ เพราะได้ยินเขาพูดบ่อยเหลือเกิน "คุณภูเบศคะเล่นแบบนี้มันไม่สนุกนะ คุณต้องปล่อยให้ฉันได้เล่นด้วยบ้าง" ในใจของเธอหวาดกลัววิตกกังวลอีกนิดคงแพนิคแน่ ถูกจับล็อกไว้แบบนี้ถ้าไฟไหม้บ้านแล้วเธอจะออกไปยังไง"หึ! เล่นบทอะไรอีกล่ะ""ฉันรู้ว่าคุณไม่ใช่คนจิตวิปริตแบบนี้ ปล่อยฉันก่อนสิคะ อ๊อยซี๊ดดเจ็บมือไปหมดแล้วเนี่ย" น้ำเสียงของเธออ่อนลงจนกลายเป็นออดอ้อนและเธอก็ทำมันได้สำเร็จเพราะอารมณ์เกรี้ยวกราดอยู่เมื่อครู่ก็เปลี่ยนไป"ฉันขอไปอาบน้ำก่อนนะคะ""อาบทำไมเดี๋ยวกลิ่นหมด"อ้าวตกลงจะเอายังไงกันแน่เนี่ย ไอ้บ้
พันธะ(รัก)เมียบำเรอ บทที่ 45
พันธะ(รัก)เมียบำเรอ บทที่ 45สายๆ ของวันต่อมา.. กว่าทั้งสองจะตื่นได้ก็สายมากแล้ว จะไม่ให้สายได้ยังไงไม่รู้ว่าหลับไปตอนไหน พอมาถึงรถก็เห็นว่าลูกน้องมารอกันแล้วเดินทางออกจากโรงแรมไปอีกหลายกิโลเมตรก็แวะทานข้าว"ตกลงคุณจะพาฉันไปไหนกันแน่ ถ้า 3 จังหวัดชายแดนใต้จริงๆ ฉันไม่ไปกับคุณนะ""ไม่ถึงที่นั่นหรอกน่า ลงมากินข้าวก่อน" เมื่อคืนได้ปลดปล่อยอารมณ์วันนี้เลยอารมณ์ดีหน่อย ไม่จิกกัดเธอเหมือนเมื่อวานแล้วหลังทานข้าวเสร็จก็ต้องเดินทางกันต่ออีก"ทะเล?" ถนนบางเส้นขับผ่านริมทะเล "สวยจังเลย""ถ้างั้นก็พักแถวนี้สักคืนไหมล่ะ""ไม่!" ถ้าพักอีกมีหวังเจ็บตัว ตอนนี้ยังไม่หายเจ็บเนื้อตัวเลย คนบ้าอะไรจะอารมณ์รุนแรงขนาดนั้น"หึหึ" เขารู้ว่าทำไมเธอถึงปฏิเสธ ถ้าเธอเป็นผู้หญิงที่พ่อให้แต่งงานกับเขาก็ดีน่ะสิ คิดไปแล้วก็อยากรู้แล้วสิว่าผู้หญิงคนนั้นตอนนี้อยู่ที่ไหน เพราะถ้ากลับจากใต้คราวนี้คงต้องนัดเธอมาเซ็นใบหย่าข้าวสวยนอนหลับไปอีกนานเท่าไรไม่รู้มาตื่นอีกทีก็ตอนที่รถจอดสนิทแล้ว"?" ลืมตาขึ้นมาก็เห็นว่ารถจอดอยู่ลานบ้านหลังใหญ่ บ้านหลังนี้ใหญ่กว่าทางเหนือ ว่าแต่เป็นบ้านของใคร"ถ้าตื่นแล้วก็ลงรถ" เธอมัวแต่มองข้าง
พันธะ(รัก)เมียบำเรอ บทที่ 44 //18+
"จอดรถก่อน"แต่พอเขาสั่งลูกน้องให้จอดเธอก็ยื่นมือมาเขย่าแขนเสื้อเขาแล้วส่ายหน้าขอร้องอย่าให้เขาทำแบบนี้เลย แค่นี้เธอยังอับอายไม่พออีกเหรอ ถ้าเขาให้จอดรถลูกน้องจะมองเธอยังไงล่ะ แต่พอรถหยุดลงภูเบศก็สั่งให้ขับต่อไป ลูกน้องได้แค่มองตากันจะเอายังไงกันแน่เนี่ย "กูบอกให้ขับต่อไปไง""ครับ"ผ่านไปอีกเป็นชั่วโมงเธอเห็นป้ายจังหวัดที่ติดอยู่ข้างทางเลยหันมาหาเขา"คุณจะพาฉันไปไหน" ป้ายจังหวัดที่เธอเห็นเมื่อสักครู่ไม่ได้ไปทางภาคเหนือ ข้าวสวยเลยต้องถามเขาดู"อยากจะรู้ไปทำไม""ฉันอยากกลับบ้าน จอดให้ฉันลงตรงนี้ได้ไหมฉันกลับเองก็ได้""ถ้าเธอยังไม่หุบปาก คงรู้นะว่าอะไรจะเกิดขึ้น"เขาเป็นบ้าอะไรอีกเนี่ย หรือว่าโกรธที่เราหนีมา แต่ถ้าโกรธตอนอยู่บ้านกลางทุ่งเขาก็ยังทำดีกับเราอยู่เลย ..เธอยังคิดถึงตอนที่เขาซักผ้าให้ เขาดูอบอุ่นมาก แต่ตกเย็นมาเขาก็เปลี่ยนเป็นคนละคน..ไม่สิต้องบอกว่าเขากลับมาเป็นคนเดิมข้าวสวยนั่งมาเงียบๆ จนเผลอหลับไปตอนไหนไม่รู้ ตื่นอีกทีรถก็จอด"ถึงแล้วเหรอ?""ลงไปกินข้าว"ได้ยินว่าจะได้ลงเธอเผลอยิ้มออกมาจนเขาสังเกตเห็น"ถ้าเธอหนีหรือแจ้งตำรวจจับฉันอีกสาบานได้เลยว่าเธอไม่ได้เดือดร้อนคนเดียวแ
พันธะ(รัก)เมียบำเรอ บทที่ 43 //18+
พันธะ(รัก)เมียบำเรอ บทที่ 43 //18+"ที่นี่บ้านของใคร""ผมก็ไม่แน่ใจครับ""แล้วทำไมไม่เช็ค""จะให้เช็คก่อนไหมครับนายหัว""ทำไมต้องเสียเวลาเช็คด้วย มึงมั่นใจใช่ไหมว่าอยู่ในนี้จริง""มั่นใจครับเมื่อเช้าเห็นออกมาตักบาตรอยู่" กว่าจะตามตัวเจอได้ต้องพึ่งนักสืบด้วย"พ่อกูรู้ไหมว่าเธออยู่ที่นี่""ไม่รู้เหมือนกันครับ""พวกมึงรู้อะไรบ้าง""รู้ว่าเธออยู่ที่นี่ครับ""กวนตีนกูแล้วนะมึง""ทำไมอารมณ์ของนายหัวกลับมาเหมือนเดิมแล้ววะ" วัลลภหันไปกระซิบพูดกับคนขับรถ "กูได้ยินนะ""อุ๊ย""รู้ไหมว่าเธออยู่บ้านหลังนี้กับใคร""เมื่อเช้าเห็นออกมาตักบาตรคนเดียวครับ เข้าไปลากตัวออกมาตอนนี้เลยไหมครับ""ถ้ามึงอยากไปนอนในซังเตอีกก็ลองทำดูสิ" เพราะถ้าทำแบบนั้นไม่ใช่เธอแล้วล่ะที่จะแจ้งตำรวจ คงเป็นชาวบ้านแถวนี้แหละที่แจ้งข้าวสวยไม่รู้หรอกว่าตอนนี้เธอถูกตามเจอแล้ว บ้านหลังนี้เป็นบ้านเดิมของแม่ แต่ต้องขายไปตอนที่พ่อกับแม่อับจน พอมีเงินพ่อก็ซื้อมันกลับมาเก็บไว้แบบนี้ จ้างคนข้างบ้านช่วยดูแลและทำความสะอาดให้ เวลาคิดถึงแม่เธอก็จะมาที่นี่"หนูข้าวสวย""คะป้า""ป้าเอากับข้าวมาส่ง""ขอบคุณมากนะคะป้า สวยเลยไม่มีอะไรตอบแทนป้าเลย
พันธะ(รัก)เมียบำเรอ บทที่ 42
แสบนักนะผู้หญิงคนนี้ ..ภูเบศถูกฝากขังก่อน แต่ตอนนี้เขาให้เจ้าหน้าที่ตำรวจติดต่อไปหาพ่อแล้ว ให้พ่อมายืนยันว่าเขากับผู้หญิงคนนั้นรู้จักกันในฐานะอะไร แต่รออยู่หลายชั่วโมงมากก็ไม่เห็นพ่อมาสักที ถามตำรวจก็บอกว่าติดต่อให้แล้ว ถ้าภายในสองวันพ่อของเขาไม่มาภูเบศและลูกน้องก็ต้องถูกยื่นต่อศาล ถึงแม้เขาจะมีเงินประกันตัวแต่คดีลักพาตัวกักขังหน่วงเหนี่ยวทำร้ายร่างกายเป็นคดีอาญา ถ้ายืนยันความบริสุทธิ์ของตัวเองไม่ได้ก็ต้องถึงชั้นศาล เขาได้แต่กัดฟันเฝ้ารอพ่อมา จะใช้โทรศัพท์ก็ไม่ได้เพราะถูกยึด สิ่งเดียวที่ทำได้คือขอให้ตำรวจติดต่อไปหาญาติให้อีกครั้ง หรือไม่ก็ให้เธอที่เป็นเจ้าทุกข์มาเจอเขาที่นี่หน่อย "จะติดต่ออะไรนักหนา" ตำรวจไม่กระทืบเอาก็บุญหัวแล้ว ยังจะมาใช้อารมณ์สั่งให้ตำรวจเร่งติดต่อพ่อให้ได้ เพราะคดีทำร้ายร่างกายผู้หญิงตำรวจชอบนักคนประเภทนี้ เก่งแต่กับผู้หญิง "นายหัวครับ ผมว่านายหัวนั่งเงียบๆ ก่อนดีกว่าไหมครับ" "พวกมึงจะให้กูเงียบได้ยังไงวะ เกิดมากูไม่เคยต้องถูกจับขังคุกแบบนี้" "แล้วทำไมนายหัวถึงทำเธอหัวแตกล่ะครับ" "มึงดูนี่" ภูเบศยกแขนเสื้อขึ้นให้ลูกน้องเห็นรอยที่เธอกัด ตอนนี้มันช้ำเ
You may also like
