Home / มาเฟีย / พันธะร้ายขังรัก / บทที่ 9 รวมหัวหลอก

Share

บทที่ 9 รวมหัวหลอก

last update Huling Na-update: 2025-09-24 11:55:35

นับจากวันนั้นเวลาได้ล่วงเลยมาหนึ่งเดือนเต็ม ๆ อลินดายังคงใช้ชีวิตของตัวเองเหมือนอย่างเดิมคือทำงานแล้วกลับบ้าน 

แต่มีหนึ่งสิ่งที่ไม่เหมือนเดิมคือความสัมพันธ์ระหว่างเธอกับแฟนสาว หลังจากได้โทรปรึกษากันวันนั้นก็ได้ข้อสรุปว่าทั้งสองจะยังคบกันเหมือนเดิม แต่จะไม่ได้ไปมาหาสู่กันเหมือนเมื่อก่อนเพราะต้องทำเหมือนว่าเลิกกันแล้วตามที่ได้บอกมาเฟียหนุ่มไป 

ตลอดเวลาที่ผ่านมาทั้งสองจึงทำได้แค่โทรหากันเท่านั้นแม้จะคิดถึง หรืออยากเจอกันเพียงใดก็ต้องอดทน 

ซึ่งดูเหมือนว่าด้านมาเฟียหนุ่มเองจะเชื่อสนิทใจว่าโยษิตากับอลินดาเลิกกันแล้วเพราะเขาได้ให้ลูกน้องติดตามดูทั้งสองทุกฝีก้าวก็ไม่เห็นว่าทั้งสองจะไปมาหาสู่กันเหมือนเมื่อก่อน แต่กระนั้นเขาก็ไม่ได้ชะล่าใจยังคงให้ลูกน้องคอยตามดูเสมอ

“แทนลูกแน่ใจใช่ไหมว่าหยกเลิกกับอลินดาแล้ว” เสียงเข้ม ๆ ของมาคัลดังขึ้นทำให้มาเฟียหนุ่มที่กำลังก้มหน้ามองจอไอแพดอยู่ในห้องโถงละสายตาจากหน้าจอ ก่อนจะเงยหน้าขึ้นตอบผู้เป็นพ่อ 

“แน่ใจครับ หนึ่งเดือนที่ผ่านมาผมให้คนคอยตามดูทั้งสองตลอดก็ไม่เห็นว่าทั้งสองจะไปมาหาสู่เหมือนเมื่อก่อนเลยครับ”

“แบบนี้ก็ดี แต่น้องสาวแกมันหัวแข็งสิ้นดีจนป่านนี้แล้วยังไม่ยอมตกลงแต่งงานกับเควินอีก” 

“คงต้องให้เวลากันหน่อยครับ หยกเพิ่งเสียใจจากอลินดามา” 

“ฉันจะให้เวลาแค่สิ้นเดือนนี้เท่านั้นแหละ หากน้องสาวแกยังดื้อรั้นอีกฉันคงต้องใช้ไม้แข็ง” 

“ครับ” 

มาเฟียหนุ่มไม่ได้ใส่ปากใส่คำกับผู้เป็นพ่อเพียงแค่เออออตามเท่านั้นเพราะความจริง หากตัดเรื่องอื่น ๆ ออกไปน้องสาวของเขาก็น่าเห็นใจมากทีเดียวที่ต้องถูกบังคับให้แต่งงานกับคนที่ไม่ได้รัก แต่ก็นั่นแหละไม่มีใครสามารถขัดขวางความต้องการของมาคัลได้

หลังจากผู้เป็นพ่อเดินจากไปเขาก็ลอบถอนหายใจออกมาเบา ๆ ก่อนจะก้มหน้ามองจอไอแพดอีกครั้งเพื่อทำงานที่ค้างคาต่อ 

กระทั่งได้ยินเสียงฝีเท้าคนเดินเข้ามาใกล้เรื่อย ๆ จึงละสายตาไปมองปรากฏว่าเป็นน้องสาวของเขานั่นเองกำลังเดินลงมาจากบันใด

“จะไปไหนอีกล่ะ” เขาอดถามไปไม่ได้เมื่อเห็นน้องสาวแต่งตัวด้วยชุดสวย ๆ สะพายกระเป๋าเหมือนจะออกไปข้างนอกอีกแล้ว

“อยู่บ้านก็เบื่อเลยว่าจะไปเที่ยวสักหน่อย” โยษิตาตอบพี่ชายด้วยน้ำเสียงหน่าย ๆ ใบหน้าฉายแววความเซ็งออกมาให้เห็นอย่างชัดเจนจนมาเฟียหนุ่มเชื่อจริง ๆ เพราะหลังจากเลิกกับอลินดาน้องสาวก็ชอบออกไปเที่ยวบ่อย ๆ โดยที่เขาไม่รู้เลยว่าที่น้องสาวพูดไปล้วนเป็นคำโกหก  

วันอื่นเธอออกไปเที่ยวจริง ๆ แต่วันนี้เธอได้นัดเจอกับอลินดาที่โรงแรมเล็ก ๆ แห่งหนึ่งย่านชานเมืองเพราะต่างคนต่างทนคิดถึงไม่ไหวอีกต่อไป

“งั้นก็ไปเถอะ แต่อย่าทำอะไรที่ไม่สมควรล่ะ” มาเฟียหนุ่มไม่ลืมจะพูดดักทางน้องสาวไว้เพื่อป้องกันน้องสาวแอบไปเจอกับอลินดา

โยษิตาไม่ได้ตอบอะไรกลับเลือกจะเดินออกไปเงียบ ๆ โดยมีสายตาของมาเฟียหนุ่มมองตามหลังไปกระทั่งลับสายตา เขาจึงหันกลับมาสนใจหน้าจอไอแพดต่อ

ครืดดด~

ผ่านไปราว ๆ สองชั่วโมงโทรศัพท์ที่วางอยู่ข้างตัวมาเฟียหนุ่มก็ส่งเสียงดังขึ้น เขาจึงวางไอแพดลงบนโต๊ะแล้วหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดู ครั้นเห็นว่าเป็นเบอร์ของลูกน้องที่เขาให้ติดตามโยษิตาก็รีบกดรับสายทันที

“ว่าไง”

(ดูเหมือนว่าคุณหยกกับอลินดายังไม่ได้เลิกรากันอย่างที่เราเข้าใจครับ ทั้งสองแอบนัดเจอกันที่โรงแรมเล็ก ๆ ย่านชานเมืองครับ เดี๋ยวผมส่งรูปไปให้ดูครับ)

คำรายงานจากปลายสายส่งผลให้ใบหน้าของมาเฟียหนุ่มแดงก่ำด้วยความโกรธ กรามทั้งสองขบเข้าหากันแน่นจนเกิดเสียงดังกรอด

สิ่งที่ได้รับรู้ทำให้เขาโกรธจนเลือดขึ้นหน้า 

พอจะเดาได้ว่าที่ผ่านมาโยษิตากับอลินดาอาจจะแอบติดต่อกันตลอด นั่นหมายความว่าเขาโดนคนทั้งสองรวมหัวกันโกหกหลอกลวงจนกลายเป็นคนโง่ที่สุด

ยิ่งได้เห็นรูปภาพที่ลูกน้องส่งมาซึ่งมันเป็นภาพที่โยษิตากับอลินดาพากันเปิดประตูเดินเข้าไปในห้องพักก็ยิ่งโกรธมากขึ้นไปอีก

 “กล้ามากอลินดา โยษิตาแล้วพวกเธอจะได้รู้ว่าผลของการโกหกฉันมันเป็นยังไง” เสียงทุ้มหลุดออกจากริมฝีปากหยักอย่างดุดัน มือหนากำโทรศัพท์ในมือแน่นราวกับว่าต้องการให้มันแหลกคามือ 

ตอนนี้เขาโกรธมากหากบีบทั้งสองให้แหลกคามือได้เขาคงทำไปแล้วต่อให้หนึ่งในนั้นจะเป็นน้องสาวก็เถอะ

 และถ้าเรื่องนี้รู้ถึงหูผู้เป็นพ่อคงไม่ต้องบอกว่าเขาจะโดนตำหนิมากแค่ไหนกับความผิดพลาดในครั้งนี้ ยิ่งคิดก็ยิ่งโกรธคนทั้งสอง 

ไฟแห่งความโกรธที่กำลังคุกรุ่นอยู่ในกายทำให้เขาต้องระบายด้วยการปัดข้าวของที่วางบนโต๊ะจนตกกระจัดกระจายเกลื่อนพื้นไปหมดทำเอาแม่บ้านที่อยู่บริเวณนั้นพากันสะดุ้งไปตามตาม ๆ กัน แต่ก็มีใครกล้าเข้าไปด้วยรู้ถึงนิสัยของเจ้านายดีว่าเวลาโกรธเป็นเช่นไร

 หลังจากจัดการกับอารมณ์ตัวเองจนรู้สึกใจเย็นลงมาเฟียหนุ่มก็ลุกเดินขึ้นไปยังห้องนอนตัวเอง จากนั้นก็ทิ้งตัวลงนั่งปลายเตียงยกโทรศัพท์ที่ถืออยู่ในมือขึ้นมาดูงานต่าง ๆ เพื่อฆ่าเวลาระหว่างรอน้องสาวกลับมา 

ครั้งนี้เขาจะจัดการกับน้องสาวตัวเองก่อนแล้วค่อยตามไปเช็คบิลกับอลินดาทีหลัง

  

Patuloy na basahin ang aklat na ito nang libre
I-scan ang code upang i-download ang App

Pinakabagong kabanata

  • พันธะร้ายขังรัก   The end

    วันต่อมา ทั้งสองก็พากันไปฝากครรภ์ที่โรงพยาบาล แล้วไปจดทะเบียนสมรสที่สำนักงานทะเบียนต่อ"เราเป็นสามีภรรยาที่ถูกต้องตามกฎหมายแล้วนะ ต่อจากนี้ห้ามชายตามองผู้ชายคนไหนแม้แต่นิดเดียว" ทันทีที่ใบทะเบียนสมรสที่มีลายลักษณ์อักษรของหญิงสาวกับตัวเองอยู่ในมือมาเฟียหนุ่มก็ยืดออกแสดงความความเป็นเจ้าของอย่างเต็มภาคภูมิ"แค่ดูเป็นอาหารตาก็ไม่ได้เหรอคะสามี" อลินดาพูดหยอกสามีป้ายแดงด้วยใบหน้าเคลือบรอยยิ้มบาง ๆ ขณะกำลังจูงมือกันเดินออกจากสำนักงานทะเบียน"มีผัวหล่อขนาดนี้แล้วจะไปมองผู้ชายคนอื่นทำไม มองผัวนี่แหละครับเป็นอาหารตาชั้นดี" เธอได้แต่ส่ายหน้าเบา ๆ พอได้ยินคำพูดจาหลงตัวเองของคนเป็นสามีเธอเพิ่งรู้นะเนี่ยว่าเขาก็หลงตัวเองเหมือนกัน ต่อให้ที่เขาพูดมาจะจริงก็เถอะ ด้วยความมันเขี้ยวอดพูดแกล้งเขาไปไม่ได้ "พี่หล่อก็จริง แค่มองทุกวันมันก็เบื่อเหมือนกันนะ"คำพูดจากริมฝีปากอิ่มทำคนฟังหน้านิ่วคิ้วขมวดด้วยความไม่ชอบใจ พลันหยุดเดินอัตโนมัติแล้วหันไปมองหน้าร่างบางพร้อมพ่นคำพูดออกไประรัว"อย่าแม้แต่จะคิด ห้ามเบื่อ ห้ามเลิกรัก ห้ามมองผู้ชายคนอื่น ห้ามทิ้งกัน ห.."อลินดาฟังแทบไม่ทันจนเธอต้องรีบยกนิ้วขึ้นแตะริมฝีปาก

  • พันธะร้ายขังรัก   บทที่ 98 ท้อง

    เมื่อกลับมาถึงคอนโดเธอยังคงทำตัวปกติรอจนมาเฟียหนุ่มหลับจึงแอบเอาที่ตรวจครรภ์ไปตรวจในห้องน้ำ หัวใจดวงน้อย ๆ เต้นแรงแทบจะกระเด็นกระดอนออกมานอกอกระหว่างที่กำลังรอผลตรวจ มันลุ้นเสียยิ่งกว่าลุ้นเสียอีก หากถามว่าเธอพร้อมมีลูกในตอนนี้ไหมตอบเลยว่าไม่ แต่หากว่าลูกมาแล้วจริง ๆ เธอก็คงต้องพร้อมให้ได้ "อึก.." เธอลอบกลืนน้ำลายเหนียว ๆ ลงลำคอแห้งผากอึกใหญ่ ก่อนจะยื่นมือที่สั่นเพราะความตื่นเต้นไปหยิบที่ตรวจครรภ์ที่วางบนอ่างล้างหน้าขึ้นมาดู "อ่า..ทำไมรีบมาจังลูกแม่ยังใช้ชีวิตวัยรุ่นไม่คุ้มเลย" พอเห็นผลตรวจที่ขึ้นสีแดงสองขีดเธอถึงกับยกมือขึ้นกุมขมับความรู้สึกมันตีกันมั่วไปหมด ใจหนึ่งเธอก็ดีใจแต่อีกใจก็นึกกังวลอะไรหลาย ๆ อย่าง เธอหลับตาลงพยายามตั้งสติ ขจัดความรู้สึกไม่ดีออกไป จากนั้นก็กำที่ตรวจครรภ์ไว้ในมือแน่นแล้วเปิดประตูเดินออกจากห้องน้ำ เดินไปหย่อนก้นนั่งบนเตียงข้าง ๆ ร่างสูงที่นอนหลับอยู่ สายตาจ้องมองใบหน้าคมคายด้วยความรู้สึกมันเขี้ยวที่เธอท้องคงจะสมใจเขาแล้วสิ นิ้วเรียวยื่นไปกรีดกรายตามแนวคิ้วโก้งทั้งสอง แล้วค่อย ๆ ลากลงตามจมูกโด่งเป็นสันมาหยุดที่ริมฝีปากหยักสีชมพูพลางครุ่นคิดในใจว่าหากเป็นล

  • พันธะร้ายขังรัก   บทที่ 97 แพ้ท้องแทนเมีย

    เป็นเพราะเธอที่เข้ามาทำให้โลกอันดำมืดของเขาสว่างไสว เธอเป็นคนที่เข้ามาเติมทุกอย่างที่เขาขาดหายให้เต็มแล้วแบบนี้จะไม่ให้เขารัก และขอบคุณเธอได้ยังไงกันสองสายตามองสบประสานกันอย่างลึกซึ้งส่งผ่านความรู้สึกมากมายที่อยู่ในก้นบึ้งของหัวใจ ก่อนทั้งสองจะละสายตาจากกันเมื่อหมอวัยกลางคนเดินเข้ามา มีแค่มีที่ยังกอบกุมกันไว้แน่นด้วยลุ้นระทึกกับผลตรวจที่อยู่ในมือหมอ"ผลตรวจร่างกายของคนไข้ปกติทุกอย่างครับ ไม่มีอะไรต้องกังวล" พอได้ฟังผลตรวจทั้งมาเฟียหนุ่มกับอลินดาก็ถอนหายใจออกมาอย่างพร้อมเพรียงกัน ด้วยรู้สึกโล่งอกที่ผลออกมาปกติ ทว่าอีกใจก็อดสงสัยไม่ได้อยู่ดีกับอาการที่เป็นอยู่"แล้วอาการที่ผมเป็นอยู่นี่ล่ะครับ" มาเฟียหนุ่มถามไถ่ไป"จากอาการที่คนไข้บอกมาถ้าร่างกายปกติก็มีเพียงอย่างเดียวครับ" หมอวัยกลางคนกล่าวยิ้ม ๆ แล้วเงียบไปชั่วครู่จึงเอ่ยต่อ "แพ้ท้องแทนภรรยา""ห๊ะ!!"สิ้นคำบอกกล่าวจากหมอมาเฟียหนุ่มกับอลินดาถึงกับตาเบิกกว้างร้องอุทานออกมาด้วยความตกใจระคนฉงน พลันหันมองหน้ากันอัตโนมัติ"ประจำเดือนน้องอลินมารึยังเดือนนี้" มาเฟียหนุ่มรีบถามไถ่ด้วยความตื่นเต้นพลางก้มมองหน้าท้องของคนรัก ลึก ๆ ในใจเขาอยากให

  • พันธะร้ายขังรัก   บทที่ 96 กังวล

    หนึ่งเดือนต่อมา.."พี่แทนลุกขึ้นมากินข้าวอย่าเอาแต่นอนแบบนี้" อลินดาเขย่าเรียกคนตัวโตที่เอาแต่นอนตั้งแต่เช้าจนถึงเที่ยงข้าวปลาก็ไม่ยอมลุกขึ้นมาทานด้วยความเป็นห่วงช่วงหนึ่งอาทิตย์มานี้เขาเอาแต่นอน ข้าวปลาก็ไม่ค่อยทานบอกว่าเบื่อจนน้ำหนักลดลงไปหนึ่งกิโลแล้ว หนำซ้ำยังมีอาการอ่อนเพลีย ปวดท้องปวดหลังราวกับผู้หญิงมีประจำเดือนยังไงยังงั้น แต่พอพาไปหาหมอหมอกลับบอกว่าปกติทุกอย่างถามว่าเขามีความเครียดหรือเปล่าเขาก็บอกว่าไม่เลย เขามีความสุขที่สุดด้วยซ้ำเพราะได้อยู่กับเธอแทบทุกวันทุกคืนตั้งแต่วันที่ไปหาพ่อแม่ของเธอด้วยกัน ได้พูดคุยจนเข้าใจเธอกับเขาก็ไปมาหาสู่ และอยู่ด้วยกันบ่อยขึ้นซึ่งมาเฟียหนุ่มจะมาอยู่ที่คอนโดของเธอเรียกได้ว่าตอนนี้เขาครองห้องเธอไปแล้ว ส่วนเธอก็มีบางคืนที่กลับไปนอนที่บ้านบ้างเพื่อไม่ให้พ่อแม่ว่าเอาได้ว่าอยู่แต่กับผู้ชายจนลืมบ้านลืมช่อง "พี่แทนลุกขึ้นมากินอะไรสักนิดก่อน แล้วค่อยนอนต่อ" เธอเขย่าคนตัวโตแรงกว่าเดิมเมื่อเขายังคงนอนหลับต่อ "ตื่นแล้วครับ" ในที่สุดคนถูกปลุกก็ต้องลืมตาตื่นด้วยความจำใจ เขายกมือทั้งสองขยี้ตาไล่อาการงัวเงียออก ก่อนจะหยัดกายลุกขึ้นนั่งด้วยความรู้สึกที่

  • พันธะร้ายขังรัก   บทที่ 95 ตีตราจอง2

    ภายในห้องน้ำเปลี่ยนเป็นสมรภูมิรักของคนทั้งสองไปแล้วน้ำที่ว่าเย็นก็ดับความร้อนแรงนี้ไม่ได้ มาเฟียหนุ่มเดินหน้ากระแทกไม่หยั่ง อีกคนก็รอรับด้วยความกระสันเสียวและสุขสม กว่าจะอิ่มหนำก็ใช้เวลาไปไม่น้อยอลินดาถึงกับขาอ่อนยืนไม่ไหวเป็นมาเฟียหนุ่มที่ต้องคอยดูแลจัดการอาบน้ำถูสบู่ และสระผมให้ แล้วอุ้มออกมาวางบนเตียง"หึ" มาเฟียหนุ่มหัวเราะในลำคออย่างนึกเอ็นดูคนตัวเล็กที่นั่งตาปอยอยู่ริมเตียง ก่อนจะโน้มหน้าลงไปจูบหน้าผากมนเบา ๆ แล้วเดินไปเอาผ้าขนหนูอีกผืน จากนั้นก็กระโดดขึ้นเตียงไปนั่งข้างหลังเธอจัดการเช็ดผมให้อลินดายกยิ้มออกมาน้อย ๆ กับการกระทำแสนอ่อนโยนของคนตัวโตใครจะคิดว่ามาเฟียหนุ่มอย่างเขาจะมีมุมอ่อนโยนด้วย เขาอ่อนโยนจนบางทีเธอก็คิดไม่ถึง"ขอบคุณค่ะ" ครั้นเขาเช็ดผมให้เสร็จเธอก็เอี้ยวหน้าไปขอบคุณพร้อมทั้งฉีกยิ้มให้เขาจนตายี มาเฟียหนุ่มจึงใช้จังหวะนั้นจุบปากเธอไปหนึ่งทีถือเป็นค่าเช็ดผม แล้วจึงลุกลงจากเตียงเดินไปเปิดตู้เสื้อผ้าเพื่อหาเสื้อให้เธอใส่ เขายืนเลือกอยู่สักพักโดยมีอลินดานั่งมองที่เตียง เมื่อเลือกได้ก็พาไปยื่นให้ "ใส่ไปก่อนครับ เดี๋ยวชุดน้องอลินพี่ให้แม่บ้านเอาไปซักให้"อลินดามองเสื

  • พันธะร้ายขังรัก   บทที่ 94 ตีตราจอง1

    ทั้งสองรู้สึกตัวตื่นขึ้นมาอีกครั้งในช่วงค่ำ ๆ หลังจากนอนพักเอาแรงกันจนอิ่มแล้วมาเฟียหนุ่มเอื้อมมือไปหยิบโทรศัพท์บนหัวเตียงมาเปิดหน้าจอดูเวลา เมื่อเห็นว่าใกล้สองทุ่มแล้วจึงบอกกล่าวกับร่างบางในอ้อมกอด "ลุกขึ้นไปอาบน้ำครับจะได้ไปหาอะไรกินกัน""ขอนอนนิ่ง ๆ แบบนี้อีกสักพักได้ไหม" อลินดาแสดงท่าทีงอแงเพราะรู้สึกง่วง ๆ และขี้เกียจน้อย ๆ ซึ่งมาเฟียหนุ่มก็ไม่คิดขัดใจปล่อยให้เธอนอนกอดเขาต่อไปไม่คิดจะลุกหนีผ่านไปราว ๆ ยี่สิบนาทีจึงเรียกเธออีกครั้ง "พี่ว่าลุกขึ้นได้แล้วครับน้องอลิน""หือ.." อลินดาถึงกับตาโตหูผึ่ง ผงกหน้าขึ้นมองคนตัวโตด้วยความแปลกใจเมื่อได้ยินคำเรียกที่เขาเรียกแทนตัวเองและเธอ มันฟังดูละมุนจนรู้สึกจักกะจี้ในหัวใจ ไม่คุ้นชินเอาเสียเลย"หืออะไรครับ ต่อไปนี้เราจะเรียกกันแบบนี้โอเคไหมครับ" "โอเคก็ได้ค่ะ" อลินดาพยักหน้าเอออออย่างว่าง่ายแม้จะรู้สึกเขอะเขิน และไม่ชินหูก็ตาม"น่ารักที่สุด" มาเฟียหนุ่มก้มลงหอมหน้ามนฟอดใหญ่ ก่อนจะเคลื่อนลงหอมแก้มซ้ายขวาของเธอต่อด้วยความรักใคร่เอ็นดู ขณะที่คนถูกหอมยิ้มน้อยยิ้มใหญ่หลังจากเธอตัดสินใจวางทิ้งความรู้ไม่ดีต่อมาเฟียหนุ่มเกี่ยวกับเรื่องในอดีต และท

Higit pang Kabanata
Galugarin at basahin ang magagandang nobela
Libreng basahin ang magagandang nobela sa GoodNovel app. I-download ang mga librong gusto mo at basahin kahit saan at anumang oras.
Libreng basahin ang mga aklat sa app
I-scan ang code para mabasa sa App
DMCA.com Protection Status