All Chapters of พันธะร้ายขังรัก: Chapter 1 - Chapter 10

สองวันก่อนหน้านี้... ก๊อก! ก๊อก! “คุณหยกคะ คุณผู้ชายเรียกพบที่ห้องทำงานค่ะบอกว่าให้ไปพบท่านเดี๋ยวนี้เลยค่ะ” เสียงเคาะประตูดังขึ้นตามด้วยเสียงสาวใช้ที่ได้รับคำสั่งมาจากผู้เป็นนายดังขึ้นที่บริเวณหน้าห้องของโยษิตา “ค่ะ เดี๋ยวหยกตามลงไปค่ะ” โยษิตาขานรับ ก่อนจะรีบแต่งตัวแล้วรีบออกไปหาพ่อที่ห้องทำงานอย่างรวดเร็ว เมื่อมาถึงห้องทำงานของผู้เป็นพ่อเธอก็พบกับแทนไทผู้เป็นพี่ชายนั่งอยู่ด้วยที่โซฟา ส่วนผู้เป็นพ่อนั่งอยู่ที่โต๊ะทำงาน บรรยากาศภายในห้องดูตึงเครียด และอึมครึมกว่าทุกครั้งที่เธอเข้ามาราวกับว่ากำลังมีเรื่องเครียดกันอยู่ยังไงยังงั้น “แด๊ดมีอะไรจะคุยกับหยกเหรอคะถึงได้เรียกพบด่วนขนาดนี้” เธอมองหน้าพี่ชายกับพ่อสลับไปมาครู่หนึ่ง ก่อนจะเอ่ยถามไป ในใจก็ภาวนาขอให้การที่ผู้เป็นพ่อเรียกมาพบในครั้งนี้เป็นเรื่องดี ๆ ไม่ใช่เรื่องร้าย “นั่งลงก่อนสิ” มาคัลมาเฟียรุ่นใหญ่ไม่ได้ตอบคำถามบุตรสาว แต่ส่งสายตาบอกให้เธอมานั่งลงบนเก้าอี้ที่อยู่หน้าโต๊ะทำงานแทน ซึ่งโยษิตาทำได้เพียงพยักหน้ารับแล้วเดินไปนั่งลงอย่างว่าง่าย “เมื่อวันก่อนฉันไปเจอเจคมาเขาเป็นมาเฟียเบอร์ต้น ๆ ที่อิตาลี แต่แกคงไม่รู้จักเห็นว่าเขา

ตกเย็นในวันเดียวกันหลังจากที่สนทนากับน้องสาวอยู่สักพักมาเฟียหนุ่มก็ตัดสินใจเดินทางไปหาเพื่อนสนิทของน้องสาวอย่างอลินดาเพื่อถามไถ่ถึงคนรักของน้องสาว เขาคิดว่าอลินดาเป็นเพื่อนที่น้องสาวสนิทด้วยที่สุดเพราะเห็นไปไหนมาไหนด้วยกันแทบทุกวัน บางครั้งก็อยู่ด้วยกันที่คอนโดจึงน่าจะรู้เรื่องส่วนตัวของน้องสาวแน่นอนดีไม่ดีน้องสาวของเขาอาจจะเล่าเรื่องที่เกิดขึ้นให้ฟังแล้วด้วยซ้ำไป เห็นวันนี้ลูกน้องที่เขาให้เฝ้าติดตามน้องสาวก็บอกว่าทั้งสองอยู่ด้วยกัน @บ้านอลินดา ก๊อก! ก๊อก! “พี่อลินมีคนมาหา ตอนนี้เขารออยู่ที่ห้องรับแขก” เสียงเคาะประตูดังขึ้นตามด้วยเสียงพูดของอคินทำให้อลินดาที่กำลังนอนเล่นโทรศัพท์อยู่บนเตียงหยุดชะงัก คิ้วสวยขมวดชนกันเล็กน้อยด้วยความแปลกใจว่าใครกันที่มาหาเธอเพราะปกติไม่ค่อยมีใครมาหาเธอถึงที่บ้านหรอก “เดี๋ยวพี่ลงไป” เธอได้แต่เก็บความสงสัยเอาไว้แล้วตะเบ็งเสียงตอบน้องชายไป จากนั้นก็ดีดตัวลงจากเตียงเดินออกจากห้องลงไปยังชั้นล่างของบ้าน “พี่แทนไท” เท้าเล็กพลันหยุดชะงักกึกครั้นเห็นว่าคนที่นั่งอยู่ในห้องรับแขกเป็นใคร หัวใจดวงน้อยสั่นไหวอย่างห้ามไม่ได้เมื่อนึกถึงคำพูดของแฟนสาวที่บอกว่าพ

จากวันนั้นก็เวลาล่วงเลยมาครึ่งเดือนเต็ม ๆ มาเฟียหนุ่มยังคงให้ลูกน้องเดินหน้าตามสืบเรื่องของน้องสาวอย่างหนักหน่วง แต่ก็ไม่มีความคืบหน้าอะไรเลยสักนิด กล้องและเครื่องดักฟังที่เขาแอบเอาไปติดในห้องน้องสาวก็ไม่ได้ทำให้เขารู้อะไรเลย มันน่าแปลกที่น้องสาวไม่แม้แต่จะโทรคุยกับแฟน หรือพาแฟนมาที่ห้องเลย นอกจากอลินดาคนเดียวที่น้องสาวมักไปมาหาสู่ ยิ่งคิดเขาก็ยิ่งปวดหัวกับเรื่องนี้ ไหนจะคนเป็นพ่อที่เร่งอยู่ทุกคืนวันให้เขารีบจัดการเรื่องนี้ให้เรียบร้อย "นายจะเอายังไงต่อครับเรื่องคุณโยษิตา" เสียงถามไถ่ของมือขวาทำให้มาเฟียหนุ่มหลุดจากภวังค์ความคิด ดวงตาคมกริบปรายมองหน้ามือขวาเล็กน้อยโดยไม่พูดอะไรออกไป ตอนนี้เขาก็คิดไม่ออกว่าจะทำยังไงดีแต่ถ้าหากทำวิธีที่เขาถนัดก็คือจับอลินดามาทรมานเค้นเอาคำตอบ ทว่าที่เขาไม่อยากใช้วิธีรุนแรงเพราะยังเห็นว่าเธอเป็นเพื่อนสนิทของน้องสาวอยู่ รอให้ทุกอย่างถึงที่สุดก่อนเขาถึงจะหยิบวิธีนี้มาใช้ "จะไปไหนก็ไป" เขาถอนหายใจออกมาด้วยความรู้สึกเบื่อหน่าย ก่อนจะไล่ตะเพิดมือขวาที่ยืนเสนอหน้าขวางหูขวางตาให้ออกไปให้พ้น แล้วหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเปิดดูกล้องแอบถ่ายที่เขาติดไว้ในห้องน้องสา

นับจากวันนั้นเวลาได้ล่วงเลยมาหนึ่งเดือนเต็ม ๆ อลินดายังคงใช้ชีวิตของตัวเองเหมือนอย่างเดิมคือทำงานแล้วกลับบ้าน แต่มีหนึ่งสิ่งที่ไม่เหมือนเดิมคือความสัมพันธ์ระหว่างเธอกับแฟนสาว หลังจากได้โทรปรึกษากันวันนั้นก็ได้ข้อสรุปว่าทั้งสองจะยังคบกันเหมือนเดิม แต่จะไม่ได้ไปมาหาสู่กันเหมือนเมื่อก่อนเพราะต้องทำเหมือนว่าเลิกกันแล้วตามที่ได้บอกมาเฟียหนุ่มไป ตลอดเวลาที่ผ่านมาทั้งสองจึงทำได้แค่โทรหากันเท่านั้นแม้จะคิดถึง หรืออยากเจอกันเพียงใดก็ต้องอดทน ซึ่งดูเหมือนว่าด้านมาเฟียหนุ่มเองจะเชื่อสนิทใจว่าโยษิตากับอลินดาเลิกกันแล้วเพราะเขาได้ให้ลูกน้องติดตามดูทั้งสองทุกฝีก้าวก็ไม่เห็นว่าทั้งสองจะไปมาหาสู่กันเหมือนเมื่อก่อน แต่กระนั้นเขาก็ไม่ได้ชะล่าใจยังคงให้ลูกน้องคอยตามดูเสมอ“แทนลูกแน่ใจใช่ไหมว่าหยกเลิกกับอลินดาแล้ว” เสียงเข้ม ๆ ของมาคัลดังขึ้นทำให้มาเฟียหนุ่มที่กำลังก้มหน้ามองจอไอแพดอยู่ในห้องโถงละสายตาจากหน้าจอ ก่อนจะเงยหน้าขึ้นตอบผู้เป็นพ่อ “แน่ใจครับ หนึ่งเดือนที่ผ่านมาผมให้คนคอยตามดูทั้งสองตลอดก็ไม่เห็นว่าทั้งสองจะไปมาหาสู่เหมือนเมื่อก่อนเลยครับ”“แบบนี้ก็ดี แต่น้องสาวแกมันหัวแข็งสิ้นดีจนป่านนี้แล