ซ่งอวิ้นอวิ้นจะติดต่อสัมพันธ์กับเจียงเย่าจิ่งได้อย่างไรกัน? เมื่อสักครู่นี้ เธอได้ยินเจียงเย่าจิ่งเอ่ยถึงเรื่องหย่า เกิดเรื่องบ้าบออะไรขึ้นกันแน่? เธอขยับเข้ามาใกล้และพยายามหาคำตอบจากบทสนทนาของพวกเขา! ซ่งอวิ้นอวิ้นที่กำลังนั่งอยู่ในรถพลันสิ้นไร้เรี่ยวแรง เธอก้มหน้าลงด้วยความสิ้นหวัง ราวกับเหนื่อยใจเกินกว่าจะกล่าว! นี่เป็นการตัดสินใจที่ยากเย็นที่สุดสำหรับเธอเลยก็ว่าได้ ถ้าเธอจากไป ก็จะเป็นการทำลายความเชื่อใจที่นายท่านเจียงมีให้ ถ้าไม่ใช่เพราะนายท่านเจียงแล้วล่ะก็ จนป่านนี้แม่ของเธอก็น่าจะยังไม่ได้เข้ารับการผ่าตัดหรอก! เรื่องนี้ถือได้ว่าเป็นบุญคุณสำหรับเธอ ถ้าหากเธอจากไปเช่นนี้ จะดูเนรคุณหรือเปล่า!? เธอรู้สึกหนักใจ "คุณ..." เธอก็พลันเงยหน้าขึ้น "คุณอยากจะหย่ากับฉันไม่ใช่หรือไง? ฉันยอมหย่าให้แล้ว แต่ทำไมจู่ ๆ คุณก็ไม่ยอมเสียอย่างนั้นล่ะ? หรือว่าคุณจะหลงรักฉันเข้าแล้ว?" สีหน้าของเจียงเย่าจิ่งฉายแววลังเลใจขึ้นมา จากนั้นเขาก็ยิ้มเยาะ "ฉันไม่หย่ากับเธอหรอก แต่ฉันจะเก็บเธอไว้ข้างกายแล้วทรมานเธอเล่น ๆ! อย่างเธอน่ะเหรอ? ฝันไปเถอะ!" ซ่งอวิ้นอวิ้นขบริมฝีปาก ผู้ชายคนนี้เ
ผมเผ้ายุ่งเป็นกระเซิง! เฉินเวินเหยียนราวกับหญิงวิกลจริต มิหนำซ้ำยังฉีกทึ้งและประทุษร้ายซ่งอวิ้นอวิ้น "นังแพศยา!" ซ่งอวิ้นอวิ้นตะลึงงันอยู่เพียงไม่กี่อึดใจ จากนั้นก็ตอบโต้แล้วผลักเธอออกไปโดยไม่เกรงใจ! รองเท้าส้นสูงในมือของเธอบังเอิญข่วนโดนใบหน้าของเฉินเวินเหยียน จนก่อให้เกิดรอยแดง! "นี่เธอกล้าตอบโต้งั้นเหรอ?!" เฉินเวินเหยียนมองตาขวางด้วยความโกรธแค้น เตรียมพร้อมที่จะเข้าเล่นงานอีกครั้ง ซ่งอวิ้นอวิ้นจึงพูดเตือนขึ้นมาว่า "ถ้าเธอกล้าลงมืออีกล่ะก็ ฉันจะเรียกตำรวจแล้วนะ" เฉินเวินเหยียนลังเลใจอยู่ชั่วขณะ แต่กลับไม่ลดมือลงเลย ข่าวการแต่งงานของเจียงเย่าจิ่งกับซ่งอวิ้นอวิ้นไม่ได้เปิดเผยให้รู้ทั่วกัน เช่นนี้ก็หมายความว่า เจียงเย่าจิ่งไม่ได้ชอบซ่งอวิ้นอวิ้นใช่ไหม? เธอสงบสติอารมณ์ได้แล้ว ตอนนี้เธอไม่อาจตื่นตระหนก เห็นได้ชัดว่าเจียงเย่าจิ่งให้พูดว่าแต่งงานกับเฉินเวินเหยียนได้ เจียงเย่าจิ่งก็หย่ากับซ่งอวิ้นอวิ้นได้ทุกเมื่อไม่ใช่หรือไง? เมื่อนึกได้เช่นนี้ เธอก็พอจะสงบใจลงได้บ้าง คราวก่อนที่เธอขอเงินเจียงเย่าจิ่งก็แย่พอแล้ว ถ้าซ่งอวิ้นอวิ้นได้รับบาดเจ็บอีก เจียงเย่าจิ่งจะคิดกับ
เธอก้าวถอยหลังตามสัญชาตญาณ กู้ฮว๋ายมองประเมินเธอตั้งแต่หัวจรดเท้า ถึงแม้ว่าเธอจะรู้สึกอึดอัดใจอยู่บ้าง แต่ก็ไม่อาจมองข้ามความงามของเธอไปได้ ชุดเดรสสีแดงเผยเสน่ห์ความเป็นหญิงของเธอออกมา แววตาของเขามืดดำอย่างยากจะควบคุมได้ แต่เมื่อนึกถึงเรื่องที่เธอทำร้ายเขาครั้งแล้วครั้งเล่า เขาก็อยากจะจับตัวเธอมาลงโทษนัก! เขาเปิดประตูแล้วลงจจากรถ "ดูเหมือนว่าพวกเราสองคนจะชะตาต้องกันมาทีเดียวนะ?" ซ่งอวิ้นอวิ้นหันหลังวิ่งหนีไป กู้ฮว๋ายมีประสบการณ์จากเมื่อสองครั้งที่ผ่านมาจึงเข้ามาขวางเธอเอาไว้ก่อน "ดูซิว่าเธอจะหนีไปไหน!" ซ่งอวิ้นอวิ้นหวาดกลัวจนหน้าตาซีดขาว เธอรู้ดีว่าชายผู้นี้เป็นคนแบบไหน "ซ่งอวิ้นอวิ้น เธอโตขึ้นมาด้วยการกินโสมหรือไง? รู้ไหมว่าตอนที่เธอกระแทกใส่ฉัน จมูกของฉันเลือดไหลมากขนาดไหน?" กู้ฮว๋ายไม่เคยโดน 'รังแก' เช่นนี้มาก่อนเลย! เธอเป็นคนแรก! ขณะที่เขาพูดก็เดินกดดันเข้ามาทีละก้าว ๆ ซ่งอวิ้นอวิ้นก้าวถอยหลังด้วยเท้าเปล่าพร้อมรองเท้าส้นสูงในมือ สายตาของเธอฉายแววตื่นตระหนก ฮั่วซุนที่กำลังจะกลับบ้านบังเอิญเห็นเหตุการณ์นี้เข้าพอดี เขาจึงรีบลงจากรถแล้วรีบเดินเข้าไปขวางหน้าซ่งอว
เมื่ออยู่ต่อหน้าเฉินเวินเหยียน ฮั่วซุนที่อยู่ตรงนั้นไม่ได้แสดงท่าทีว่าเขารู้จักซ่งอวิ้นอวิ้น แต่กลับถ่ายทอดคำพูดไปตามตรง สีหน้าของเจียงเย่าจิ่งฉายแววอ่อนโยน การที่เฉินเวินเหยียนเป็นฝ่ายที่เริ่มขอร้องแทนซ่งอวิ้นอวิ้น ทำให้เขาออกจะรู้สึกประหลาดใจอยู่บ้าง "ฉันจะจัดการให้เอง" เจียงเย่าจิ่งให้สัญญา การที่เขาตอบตกลงเสียรวดเร็วขนาดนั้น ไม่ใช่เพราะเฉินเวินเหยียน แต่เขาไม่อยากให้ซ่งอวิ้นอวิ้นออกไปเผยหน้าตา แถมยังต้องสวมใส่ชุดนุ่งน้อยห่มน้อย และทำงานเป็นสาวนั่งดริงก์เพราะตกงาน เขาไม่อยากให้เธอคุยเรื่องพรรค์นั้นทางออนไลน์! ตอนนี้เขาทนคิดถึงเรื่องที่เธอพูดคุยกับผู้ชายคนนั้นไม่ไหวแล้ว! ฮั่วซุนจึงบอกว่า "เข้าใจแล้วครับ" พอวางสายก็ถ่ายทอดคำพูดให้เฉินเวินเหยียนฟัง ทว่าตอนนี้เฉินเวินเหยียนกลับไม่ยินดีเอาเสียเลย อย่างไรเสียเจียงเย่าจิ่งก็ไม่ยอมมาพบเธอ วันรุ่งขึ้น เมื่อซ่งอวิ้นอวิ้นมาถึงโรงเรียนสอนเต้น ครูใหญ่หลี่ก็จับมือแล้วเอาแต่ขอบคุณเธอ "คุณเจียงยอมลงทุนแล้ว ฉันต้องขอบคุณเธอจริง ๆ จริงสิ ตอนที่เขาพาเธอออกไป เขาไม่ได้ทำอะไรเธอใช่ไหม?" ซ่งอวิ้นอวิ้นส่ายหน้าพลางกล่าวว่า "เปล่าค่
ทำอย่างไรดี? เธอยังไม่อยากเชื่อเลยว่าตัวเองจะตั้งครรภ์ ดังนั้นเธอจึงสงบสติอารมณ์แล้วไปตรวจอัลตร้าซาวด์ เธอคิดกับตัวเองว่า อาจจะมีอะไรผิดปกติก็ได้? ผลลัพธ์แสดงออกมาว่าเธอตั้งครรภ์ได้เกือบสองเดือนแล้ว "ขอแสดงความยินดีด้วยค่ะ เป็นฝาแฝด" ซ่งอวิ้นอวิ้นรู้สึกตกตะลึงจนพูดไม่ออก เธอตั้งครรภ์จริง ๆ มิหนำซ้ำเธอยังตั้งครรภ์ฝาแฝดอีกด้วยหรือนี่? "คุณหมอคะ คุณตรวจผิดหรือเปล่าคะ?" น้ำเสียงของเธอแหบแห้ง "ตรวจไม่ผิดหรอกค่ะ คุณตั้งครรภ์ฝาแฝดจริง ๆ เรื่องแบบนี้จะตรวจผิดได้อย่างไรคะ? คุณดูสิคะ มีถุงตั้งครรภ์อยู่สองใบ" แพทย์ผู้ตรวจรักษาเลื่อนเมาส์ให้เธอดู ซ่งอวิ้นอวิ้นยื่นศีรษะเข้ามาดูก็เห็นถุงตั้งครรภ์อยู่สองใบจริง ๆ เธอมีอารมณ์ความรู้สึกสับสน "แต่ฉันเห็นคุณสีหน้าไม่ดีเอามาก ๆ เลย ในเมื่อคุณตั้งครรภ์ก็ต้องพักผ่อนให้มาก ๆ นะคะ" แพทย์คนนั้นบอก ซ่งอวิ้นอวิ้นผงกศีรษะ "ฉันเข้าใจแล้วค่ะ" เธอลุกขึ้นแล้วเดินออกจากห้องตรวจพร้อมผลตรวจในมือ เมื่อเฉินเวินเหยียนเข้าไปในห้องอัลตราซาวด์ ก็ทราบจากแพทย์ผู้ตรวจรักษาว่าอีกฝ่ายตั้งครรภ์ฝาแฝด เธอโกรธเสียจนเข่นเขี้ยวเคี้ยวฟัน เพราะอยากจะฆ่าซ่งอวิ้นอ
ซ่งอวิ้นอวิ้นนึกถึงความสัมพันธ์ระหว่างเฉินเวินเหยียนกับเจียงเย่าจิ่ง ตอนนี้เพราะสิ่งที่เฉินเวินเหยียนกระทำกับเธอ เธอจึงมีสีหน้าไม่เป็นมิตรให้เจียงเย่าจิ่งเช่นกัน "ฉันอยากจะทำอะไรก็ทำ คุณจะมาสนใจทำไมกัน?" เมื่อสักครู่นี้เธอตื่นตระหนกเกินไป เมื่อเธอรู้ว่าตัวเองตั้งครรภ์ก็อยากจะทำแท้ง แต่พอมีใครสักคนคิดจะทำร้ายเด็ก เธอก็ขาดสติขึ้นมาทันที เธอกลัวที่จะต้องเสียพวกเขาไป เกรงว่าพวกเขาจะเป็นอันตราย เฉินเวินเหยียนรู้ว่าเธอกับเจียงเย่าจิ่งเป็นสามีภรรยากัน อีกฝ่ายคงจะคิดว่าเด็กเป็นลูกของเจียงเย่าจิ่ง ดังนั้นจึงพยายามที่จะทำร้ายลูกของเธอ? เธอร้อนใจมากเสียจนลืมตัวไปว่าเสิ่นจือเชียนอยู่ตรงหน้าจึงได้แสดงท่าทางเสียมารยาทออกไป เมื่อสบสายตาอำมหิตของเจียงเย่าจิ่งเข้า เสิ่นจือเชียนก็รีบอธิบายขึ้นมาทันทีว่า "ฉันไม่เห็นอะไรทั้งนั้น" จากนั้นเขาก็ไล่ซ่งอวิ้นอวิ้นลงจากรถ เขารีบออกรถ เพราะเกรงว่าเจียงเย่าจิ่งอาจจะระบายโทสะใส่เขาได้ ซ่งอวิ้นอวิ้นเม้มริมฝีปากสีชมพูแน่นแล้วมองเจียงเย่าจิ่งด้วยสายตาไม่เป็นมิตร! เจียงเย่าจิ่งขมวดคิ้ว เขายังไม่ได้คิดบัญชีกับเธอเลยนะ เธออยากจะให้เขาเป็นฝ่ายลงไ
ซ่งอวิ้นอวิ้นเงยหน้าแล้วเอ่ยด้วยน้ำเสียงหนักแน่นว่า "ไม่" "ระหว่างเราไม่เคยมีความรัก เพียงเพราะเกิดเรื่องบางอย่างเลยทำให้ฉันต้องดูแลเฉินเวินเหยียนก็เท่านั้น" นับเป็นครั้งแรกก็ว่าได้ที่เจียงเย่าจิ่งต้องมาอธิบายเหตุผลให้ใครสักคนฟัง นับตั้งแต่เขารู้ว่าเฉินเวินเหยียนมีแฟน ความรู้สึกดี ๆ และความเสน่หาทั้งหมดที่เจียงเย่าจิ่งมีต่อผู้หญิงคนนั้น ก็สลายไปจนสิ้นในคืนนั้นแล้ว! ที่เหลือก็แค่ยอมให้เพราะเฉินเวินเหยียนช่วยเขาไว้ในคืนนั้น! ไม่เกี่ยวข้องอะไรกับความรู้สึกเลยสักนิด! ราวกับว่าซ่งอวิ้นอวิ้นได้ล่วงรู้ความลับบางอย่างเข้า ที่แท้น้ำใจที่เจียงเย่าจิ่งมีต่อเฉินเวินเหยียนกลับไม่ใช่ความรักใคร่หรือชอบพอเลย เมื่อเธอคิดหาวิธีดี ๆ ขึ้นมาได้ก็หัวเราะออกมา เจียงเย่าจิ่งขมวดคิ้ว "คุณขำอะไร?" "เปล่าหรอก" น้ำเสียงที่ซ่งอวิ้นอวิ้นใช้พูดกับเจียงเย่าจิ่งนอบน้อมผิดปกติ เจียงเย่าจิ่งรู้สึกแปลกใจโดยสิ้นเชิง! เขามองเธอด้วยสีหน้าชอบกล เธอกินยาผิดมาหรือไง? แต่ความกระตือรือร้นของเธอก็คงอยู่ไปจนถึงเช้าวันรุ่งขึ้น เธอเข้ามาในคฤหาสน์แล้วลงมือทำอาหารเป็นครั้งแรก ทั้งยังถามป้าหวู่เรื่องรสชา
เมื่อซ่งอวิ้นอวิ้นรู้สึกตัวก็รีบปรับสีหน้า จากนั้นก็ยิ้มพลางกล่าวว่า "ฉันไม่ได้คิดอะไรสักหน่อย" ตอนนี้เป็นเวลางาน แถมเฉินเวินเหยียนก็มาแล้วด้วย เมื่อเห็นซ่งอวิ้นอวิ้นกำลังจะเปิดประตูรถ เจียงเย่าจิ่งก็กุมมือเธอเอาไว้แล้วพูดว่า "ในเมื่อพวกเราจะแสดงทั้งที ก็ต้องแสดงให้ถึงที่สุดไปเลยสิ" ซ่งอวิ้นอวิ้นมีสีหน้าสับสน เธอกะพริบดวงตากระจ่างใส ระหว่างที่พูด เจียงเย่าจิ่งก็โน้มตัวเข้ามาหา เธอจึงกระถดถอยตามสัญชาตญาณ ส่วนเจียงเย่าจิ่งกลับโอบรอบเอวเธอแล้วดึงรั้งให้เธอเข้ามาสู่อ้อมแขน จากนั้นเขาก็ยิ้มพลางกล่าวว่า "เราเป็นสามีภรรยากัน ก็ต้องทำท่าให้เหมือนสามีภรรยากันสิ" เมื่อซ่งอวิ้นอวิ้นสบสายตาคลุมเครือ เธอก็กลืนน้ำลายอึกหนึ่งพร้อมแก้มร้อนผะผ่าว เจียงเย่าจิ่งหลุบเปลือกตาที่มีขนตาดกหนาลง ดวงตาสว่างเจิดจ้าราวกับดวงดาวที่กะพริบอยู่ท่ามกลางท้องฟ้ายามราตรี "จูบฉันสิ" ซ่งอวิ้นอวิ้นรู้สึกลังเลใจ "..." ฮั่วซุน "..." …… บรรยากาศชะงักงันไปชั่วขณะ! เจียงเย่าจิ่งเอ่ยเตือนว่า "เฉินเวินเหยียนอยู่ที่นี่ เธอไม่อยากให้เขาหึงหรือไง?" ซ่งอวิ้นอวิ้นเม้มปากพลางใจเต้นแรง จากนั้นเธอก็คล้องลำคอของ