/ โรแมนติก / พันธะหน้าที่ / ตอนที่ 2 มาเป็นแม่บ้าน

공유

ตอนที่ 2 มาเป็นแม่บ้าน

last update 최신 업데이트: 2025-01-20 15:31:58

ฉันยอมขายบ้านแล้วมาอยู่ห้องเช่าแทน เพื่อนำเงินมาจัดงานศพพี่หอมและอีกส่วนเก็บไว้เป็นค่าเลี้ยงดูเหนือ เพราะคิดว่าคงจะไม่ได้ทำงานอีกนาน แต่ฉันก็รับจ้างรีดผ้าเพื่อหารายได้ระหว่างที่ต้องเลี้ยงดูเหนือซึ่งยังเป็นเด็กอ่อนอยู่ ถึงแม้ว่าจะเหนื่อยสักแค่ไหน พอเห็นเหนือยิ้มความเหนื่อยก็หายเป็นปลิดทิ้ง

ไม่มีใครรู้ว่าจริง ๆ แล้วเหนือไม่ใช่ลูกแท้ ๆ ของฉัน เพราะฉันไม่ได้บอกกับใคร ฉันไม่อยากให้เหนือสับสนถ้าเขาโตขึ้นมาแล้วรู้ว่าฉันไม่ใช่แม่ของเขา โชคดีที่ฉันได้เจอกับพี่พลอยที่คอยช่วยฉันมาตลอด และเอ็นดูเหนือ เธอช่วยพูดกับคนในตึกให้เอามาผ้ามาจ้างฉันรีดเพื่อให้ฉันได้มีรายได้มากขึ้น

เหนือเป็นเด็กไม่ค่อยแข็งแรงสักเท่าไหร่ ป่วยอยู่บ่อย ๆ หมอได้บอกว่าเหนือเป็นโรคเลือดจาง ฉันจึงต้องเก็บเงินบางส่วนไว้เพื่อพาเหนือไปรักษายามที่มึอาการ

วันนี้ฉันได้พาเหนือมาที่ห้างสรรพสินค้า ฉันปล่อยให้เหนือลงเดินเตาะแตะ โดยที่ฉันคอยมองดูตลอด

"แง..แง"ฉันรีบวิ่งมาหาเหนือเมื่อเห็นว่าลูกได้ชนเข้ากับผู้หญิงจนล้มซึ่งเธอเดินควงแขนมากับชายหนุ่มที่หน้าตาหล่อเหลา คลอเคลียกันมาจนไม่ได้มองว่ามีเด็ก แล้วก็ชนจนเหนือล้มก้นจ้ำเบ้า ชายหนุ่มดึงแขนผู้หญิงออกแล้วย่อตัวยกเหนือขึ้น ในขณะที่ฉันเดินเข้าไปถึงพอดี

"เจ็บตรงไหนไหมครับ"ชายหนุ่มเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงนุ่มนวล แล้วส่งสายตาสำรวจร่างกายของเหนือ ในขณะที่หญิงสาวยืนกอดอกเชิดหน้าใส่ ฉันเข้าไปดึงเหนือมากอดและปลอบให้หยุดร้อง

"เหนือเป็นอย่างไรบ้างลูก"ฉันพูดขึ้นแล้วยกเหนือขึ้นมาอุ้มไว้

"ทำไมปล่อยให้ลูกเดินแบบนี้"

"นั้นสิ เป็นแม่ภาษาอะไร"หญิงสาวเอ่ยขึ้นแล้วเบ้ปากใส่

"ฉันขอโทษ"ฉันกล่าวแล้วผงกหัวให้

"เนื้อตัวก็มอมแมม พี่โดสกล้าไปจับได้ไง"หญิงสาวหันไปพูดกับชายหนุ่มที่มองเหนือด้วยสายตาที่เอ็นดู

"พี่ไม่เห็นว่าเด็กคนนี้จะมอมแมมอะไรเลยนะ"

"พี่โดส"หญิงสาวสบถออกมาอย่างไม่พอใจ

"ลูกเธอไม่เป็นอะไรใช่ไหม"ชายหนุ่มหันไปพูดกับหญิงสาวก่อนที่จะหันมาถามฉัน ตอนนี้เหนือหยุดร้องแล้ว และยังยิ้มหวานให้ชายหนุ่มด้วย เขาก็เอื้อมมาลูบที่หัวเหนืออย่างเอ็นดู

"ไม่เป็นอะไรค่ะ"ฉันพูดจบก็อุ้มเหนือเดินเลี่ยงมา

.

หลังจากที่พาเหนือไปเดินเล่น ซื้อของและกินข้าว ฉันก็พาเหนือกลับมา ด้วยความเพลียเหนือก็หลับไปส่วนฉันก็ไปรับผ้าตามห้องมารีด จนเย็นเหนือตื่นฉันก็พาลงไปเดินเล่นที่ชั้นล่างของตึก และแวะไปหาป้าพิศเพื่อจะคุยเรื่องที่จะฝากเหนือเลี้ยง เพราะฉันจะออกมาหางานทำ ป้าพิศยินดีมาก ๆ ที่จะได้เลี้ยงเหนือ

ระหว่างที่ฉันพาเหนือขึ้นมาบนตึกเพื่อจะเข้าห้องก็ได้สวนกับพี่พลอย ที่แต่งตัวสวยเดินลงมาพอดี

"วันนี้แต่งตัวสวยจัง"ฉันเอ่ยปากชมพี่ข้างห้องด้วยความจริงใจ

"ปากหวาน...พี่ไปก่อนนะ"ว่าจบพี่พลอยก็เดินลงบันไดไป พี่พลอยทำงานกลางคืนเหมือนกับที่พี่หอมเคยทำ

.

ฉันป้อนข้าวเหนือเสร็จแล้วก็พาอาบน้ำนอน จากนั้นฉันก็รีดผ้าที่เหลือต่อ ก่อนที่จะนำไปส่งตามห้อง กว่าจะได้นอนก็ดึก แต่ก็เป็นปกติที่ฉันนอนดึกแบบนี้อยู่แล้ว

.

เช้าวันต่อมา ฉันทำกับข้าวเหนือก็ตื่นพอดี จึงพาอาบน้ำและป้อนข้าวก่อนที่จะไปส่งให้ป้าพิศ เพราะวันนี้ฉันจะออกไปหางานทำ พอส่งเหนือให้ป้าพิศเรียบร้อย ฉันก็เดินขึ้นห้องเพื่อจะอาบน้ำแต่งตัว ก๊อก ก๊อก เสียงเคาะประตูดังมาจากด้านนอก ฉันจึงเดินไปเปิด เป็นพี่พลอยที่เคาะนั้นเอง

"อ้าว..พี่พลอย"

"วันนี้จะออกไปหางานทำ?"พี่พลอยถาม

"ใช่..พี่มีอะไรหรือเปล่า"

"เจ้านายพี่กำลังหาแม่บ้านไปทำความสะอาดห้องที่คอนโด แกสนใจไหม"

"สนใจพี่ ที่ไหนเหรอ"ฉันตอบกลับด้วยความดีใจ

"ถ้าสนใจ เดี๋ยวพี่จะส่งโลเคชั่นคอนโดให้ แล้วแกก็เข้าไปคุยกับเจ้านายพี่เองเลย บอกว่าพี่แนะนำมา"

"ได้จ้า ขอบคุณนะที่หางานให้เทียน"

"อืม ๆ"พี่พลอยตอบรับแล้วเดินกลับไปที่ห้อง ไม่นานพี่พลอยก็ส่งโลเคชั่น พร้อมกับหมายเลขชั้นพร้อมกับหมายเลขห้องมาให้

พอฉันแต่งตัวเรียบร้อยก็หยิบเอกสาร แล้วนั่งรถไปที่คอนโดนั้น ด้วยความโชคดีที่มันไม่ไกลจากตึกที่ฉันอยู่ พอไปถึงฉันก็ต้องเบิกตาโต เพราะคอนโดแห่งนี้มันค่อนข้างใหญ่มาก ก่อนที่จะเข้าไปฉันจะต้องแลกบัตรที่ ร.ป.ภ ก่อน ดู ๆ แล้วความปลอดภัยค่อนข้างดีเลยทีเดียว ฉันกดลิฟต์ขึ้นไปยังที่ชั้นตามที่พี่พลอยส่งมา และพอลิฟต์ก็เดินไล่ไปตามห้อง ซึ่งมันหาไม่ยากเลย เพราะชั้นหนึ่งมีแค่สี่ห้องเท่านั้น พอไปถึงหน้าห้องฉันก็กดกริ่งทันที กริ๊ง กริ๊ง กริ๊งงง ไม่นานนักประตูก็เปิดออกมา ฉันเบิกตากว้างเมืีอเห็นร่างชายหนุ่มก็ชะงักชั่วขณะ เจ้านายพี่พลอยเป็นผู้ชาย ฉันก็คิดว่าเป็นผู้หญิงชะอีก

"มาหาใคร"ฉันยังคงจ้องมองชายหนุ่มหน้าตาหล่อเหลาตาค้าง เพราะฉันจำได้ว่าเมื่อวานฉันเพิ่งเจอกับเขา และฉันต้องก้มหน้าลงด้วยใบหน้าที่เห่อร้อน เพราะชายตรงหน้าอยู่ในสภาพสวมใส่กางเกงบ๊อกเซอร์ ไม่สวมเสื้อทำให้ฉันเห็นหน้าอกแกร่งหน้าท้องเป็นลอนเรียงอย่างสวย แน่นอนว่าเขาจะต้องเป็นคนที่ชอบออกกำลังกาย

"ฉันถามว่ามาหาใคร"ฉันสะดุ้งเฮือกนึง เมื่อได้ยินเขาพูดขึ้นเสียงดัง

"คือ..คือ พี่พลอยแนะนำมาค่ะ"ฉันเงยหน้าขึ้นแล้วตอบกลับไปด้วยความตกใจ

"พลอย? ชมพลอยนะเหรอ"

"ใช่ค่ะ เอ่อ หนู..หนู..."

"ชื่ออะไร"ชายร่างสูงแทรกถามขึ้น

"หนูชื่อเทียนค่ะ"ฉันตอบกลับแล้วก้มหน้างุด

"จะมาเป็นแม่บ้าน?"

"ใช่ค่ะ"

"มาทำงานแบบนี้.แล้วใครเลี้ยงลูกให้เธอ"ฉันเงยหน้าขึ้นมองหน้าชายร่างสูงแล้วขมวดคิ้ว เขาจำฉันได้งั้นเหรอ

"เข้ามา"ชายร่างสูงไม่ได้รอฟังคำตอบ เขาอ้าประตูกว้างแล้วเดินนำฉันมาเข้าด้านใน ฉันลอบหายใจออกมาเบา ๆ ก่อนที่จะเดินตามเข้าไปแล้วหันมาปิดประตู ก่อนจะเดินไปที่โซฟา ที่เขานั่งอยู่

"นั่งสิ"พอเขาพูดจบ ฉันก็นั่งลงที่เบาะตรงข้าม

"เทียนมาสมัครงานค่ะ"ฉันพูดพร้อมกับส่งเอกสารให้กับชายร่างสูงที่ฉันอยู่ตรงหน้า เขารับเอกสารฉันแล้วเปิดออกมาดู

ชายหนุ่มเปิดทีอ่านทีละแผ่น

"จบมอ.6..อายุ 19 แสดงว่าเธอมีลูกเมื่อตอนอายุ 18เองเหรอ"เขาช้อนตาขึ้นมามองฉันแล้วพูดขึ้น

"ค่ะ"ฉันตอบรับไปสั้น ๆ

" หึ..แล้วสามี?"

"เอ่อ..เลิกกันแล้วค่ะ"ฉันตอบปัด ๆ ไป

"เธอเลี้ยงลูกคนเดียว?"ฉันผงกหัวรับ ชายหนุ่มวางเอกสารลง

"ฉันรับเธอ งานก็ไม่มีอะไรมาก ก็แค่ทำความสะอาดห้อง และเอาเสื้อผ้าของฉันไปส่งซักและรับกลับมา"

"ค่ะ"

"พอทำอาหารเป็นไหม"

"พอเป็นค่ะ"

"อืม..งั้นก็เริ่มงานเลย"พอเขาพูดจบ ก็หยัดกายลุกขึ้น กำลังจะก้าวขาเดิน แต่ก็หยุดชะงักแล้วหันมาที่ฉัน

"เธอต้องมาถึงที่นี้ตอน 8โมงเช้า และกลับไปก่อน 5 โมงเย็น"

"ค่ะ"

"ฉันชื่อโดส"

"ค่ะ คุณโดส"

이 책을 계속 무료로 읽어보세요.
QR 코드를 스캔하여 앱을 다운로드하세요

최신 챕터

  • พันธะหน้าที่   Special

    วันนี้เป็นวันเปิดเรียนวันแรก ตอนนี้ฉันกำลังนั่งรถคันที่ขี้งกของคุณโดสพาเหนือไปฝากไว้ที่บ้านพ่อแม่เขา พอมาถึงก็เจอกับพ่อแม่ และดิวน้องสาวคุณโดส "สวัสดีค่ะคุณเคเดน คุณด้าย"ฉันยกมือไหว้ท่านทั้งสอง "ทำไมเรียกห่างเหินแบบนั้นล่ะ..เรียกฉันว่าแม่และพี่เคเดนว่าพ่อได้แล้ว"แม่คุณโดสพูดด้วยน้ำเสียงหวานประโยคสุดท้ายก็หันไปที่สามีตัวเอง "พ่อ แม่"ฉันเอ่ยออกมาด้วยเก้อเขิน นานมากแล้วที่ไม่ได้เอ่ยคำนี้ พ่อแม่ฉันเสียชีวิตไปนานมากจึงรู้สึกแปลก ๆ มองไปที่แม่คุณโดสที่ส่งยิ้มหวานให้ "เหนือมาหาปู่"พ่อคุณโดสยื่นแขนมารับเหนือจากคุณโดส เหนือฉีกยิ้มกว้างโน้มตัวไปหาปู่ของเขา "เหอะ ดิวต้องขับรถไปเรียนคนเดียวใช่ไหม"ดิวกลั้วหัวเราะแล้วพูดขึ้นพร้อมกับมองขวางไปที่พี่ชาย "อพาร์ทเม้นท์ไปถึงไหนแล้ว"พ่อคุณโดสเอ่ยถาม เขาจึงหันมาที่พ่อตัวเองจากที่หันไปกระตุกยกยิ้มให้น้องสาว."ตอนนี้ทำไป เก้าสิบเปอร์เซ็นต์แล้วครับ""อืม..ใกล้จะเสร็จแล้วนะสิ..จะอยู่ที่นั้นเลย?"พ่อคุณโดสถามต่อ "ครับ ผมกับเทียนจะอยู่ที่นั้น"ฉันเพิ่งมารู้ว่าอพาร์ทเม้นท์ที่ฉันอยู่ไม่ได้มีคนเช่า ที่เห็น ๆ จะเป็นพวกคนงานทั้งนั้น คุณโดสจ่ายเงินชดเชยผู้เช่า

  • พันธะหน้าที่   END ขอฝากชีวิต (nc)

    คุณโดสวางร่างเล็กนอนราบบนเตียงนุ่ม แล้วยืนเต็มความสูงเขามองฉันด้วยสายตาหวานเยิ้มมือหนายกขึ้นปลดกระดุมเสื้อทีละเม็ด ทีละเม็ด "พี่จะนุ่มนวลกับเธอ"คำพูดน้ำเสียงกระเส่าของเขาทำให้ฉันต้องเบือนหน้าหนีด้วยความเขินอาย นี้ฉันกำลังตกหลุมพรางของเขาแล้วเหรอ เพราะฉันยังคงนอนนิ่งไม่ได้ขัดขืนหรือปฏิเสธอะไรเลย รู้สึกว่าร่างกายมันรุ่มร้อนไปหมด พรึ่บ! ฉันได้ยินเสียงอะไรบางอย่างหล่นลงมาที่พื้นจึงหันไปมอง ก็พบว่าคุณโดสถอดเสื้อของเขาออกแล้วโยนลงไปที่พื้นนั้นเอง และฉันจะต้องกลืนน้ำลายเฮือกใหญ่ลงคอเมื่อได้เห็นกล้ามท้องที่เป็นลอนของเขาอีกแล้ว มันทำให้หัวใจของฉันเต้นไม่เป็นจังหวะ ฉันแพ้ซิกแพคของเขาจริงเหรอ คุณโดสคลี่ยิ้มมุมปากแล้วขึ้นมาคร่อมที่ร่างของฉัน แล้วดึงร่างเล็กลุกนั่งก่อนที่จะถกเสื้อยืดของฉันยกขึ้นถอดอย่างง่ายดาย ตอนนี้ช่วงบนของฉันก็เหลือแต่บราเซียร์สีดำปกปิดเต้าอกอวบอูม"เธอจำครั้งแรกของเราได้ไหม"ไม่พูดเปล่าคนถามก็เอื้อมไปที่ด้านหลังของฉันแล้วปลดตะขอบราเซียร์ฉันออกอย่างชำนาญ ส่วนฉันที่เป็นคนถูกถามรู้สึกใบหน้าเห่อร้อนก้มหน้างุดในหัวก็มีภาพครั้งแรกที่ฉันมีอะไรกับเขาลอยเข้ามา และตอนนี้ช่วงบนของฉ

  • พันธะหน้าที่   ตอนที่ 49 สานฝัน

    ฉันเดินตามชายร่างสูงที่อุ้มเด็กน้อย ด้วยสีหน้าไม่สบอารมณ์สักเท่าไหร่ พอมาถึงหน้าร้านอาหารเขาหยุดชะงักแล้วหันมาที่ฉัน "เหนือหิวแล้ว กินข้าวกันก่อนนะ""อืม"พอสิ้นเสียงคุณโดสก็เดินเข้าร้านไป ฉันก็ก้าวขาเดินตามไปติด ๆ "มากี่ท่านคะ"พนักงานต้อนรับเอ่ยถาม "สามครับ ผม ลูก และภรรยา"คุณโดสตอบพนักงานสาวและประโยคสุดท้ายเขาก็หันมาที่ฉัน สีหน้าจริงจังมากค่ะ ฉันไม่อยากจะทักท้วงอะไร ได้แต่ยืนอมยิ้ม เอ๊ะแล้วฉันจะยิ้มทำไมเนี่ย จากนั้นพนักงานก็พาพวกเราไปที่โต๊ะว่าง แล้วก็มีพนักงานชายเดินเข้ามายืนเมนูให้ ระหว่างที่คุณโดสวางเหนือลงนั่งที่เก้าอี้สำหรับเด็กเขาหันมาเห็นพนักงานเสิร์ฟชายยิ้มหวานให้กับฉันพร้อมกับยื่นเมนู."สั่งอาหารที่ลูกชอบด้วยนะ..ที่รัก"ฉันขณะที่กำลังรับเมนูจากพนักงานชาย ก็ต้องชะงักหันไปที่ชายร่างสูงที่กำลังกระตุกยกยิ้มแล้วยักคิ้วให้ฉัน พร้อมพนักงานที่หันมองเขาเช่นกัน "ภรรยาผมครับ"แล้วคุณโดสก็หันไปบอกกับพนักงานชาย "ครับ"เขาตอบรับแล้วยื่นเมนูอีกเล่มให้คุณโดส "เดี๋ยวผมมารับออร์เดอร์นะครับ"พอคุณโดสพยักหน้ารับพนักงานชายก็หันหลังเดินไป คุณโดสมองแผ่นหลังพนักงานชายพร้อมกับยิ้มกรุ่มกริ่มอย่า

  • พันธะหน้าที่   ตอนที่ 48 ขอเบอร์ลูกสาว

    "ให้โอกาสพ่อหม้ายลูกติดสักครั้งนะครับ"ฉันเผลอคลี่ยิ้มออกมาหลังจากที่คุณโดสพูดจบ แล้วก็ต้องรีบหุบยิ้ม ไม่นะเทียนแกจะใจอ่อนไม่ได้ ฉันแกะแขนแกร่งที่โอบเอวฉันแล้วหันหน้าไปที่เขา "คนอย่างเทียนไม่มีสิทธิ์ให้โอกาสใครได้หรอก"ฉันจ้องหน้าเขาตาแข็งแต่ภายในใจมันรู้สึกเริ่มจะหวั่นไหวกับเขาอีกครั้งแล้ว แต่ฉันจะต้องเก็บอารมณ์นั้นไว้ "เทียน"คุณโดสพยายามจะเอื้อมมาจับมือฉันแต่ก็ปัดมือเขาออก "ไม่ต้องมาจับเทียน...เทียนจะกลับห้องแล้ว"ประโยคสุดท้ายฉันก็หันหลังเดินมาที่ประตูโดยที่เขาไม่ได้ตาม พอออกมาจากห้องแล้วประตูปิดลง.ฉันยกมือทาบไปที่หน้าอกเพราะหัวใจมันเต้นแรงมาก แล้วอมยิ้มออกมา "คนบ้า"ฉันหันไปที่ประตูห้องคุณโดสแล้วพึมพำออกมา พ่อหม้ายลูกติดงั้นเหรอ คิกคิก แล้วหัวเราะออกมาเบา ๆ ก่อนจะเดินเข้าห้องตัวเองไป .เช้าวันใหม่ฉันที่นอนอยู่บนเตียงนุ่มที่แสนจะสบายยกแขนขึ้นบิดตัวไปมาแต่ดวงตายังไม่ลืมขึ้น 'อื้อ' หลังจากบิดขึ้เกียจเรียบร้อยก็ลืมตาขึ้น แล้วต้องตกใจเมื่อเห็นชายหนุ่มทั้งสองอยู่ข้างกายฉันคนล่ะฝั่ง"แม่ตื่นแล้ว"ฉันหันไปที่ชายหนุ่มที่ยังเป็นเด็กน้อยนอนคว่ำเอามือท้าวที่คางจ้องฉันแล้วฉีกยิ้มกว้าง "พี่ท

  • พันธะหน้าที่   ตอนที่ 47 พ่อหม้ายลูกติด

    พอขึ้นบันไดมาถึงชั้นที่4 ฉันก็เบิกตาโต เพราะมันเปลี่ยนแปลงไปมาก มันดูหรูหราสุด ๆ มันไม่ใช่หอพักเก่า ๆแล้ว แต่มันราวกับคอนโด พี่พลอยดึงแขนฉันไปที่หน้าห้อง 403 ซึ่งเป็นห้องเก่าที่ฉันเคยอยู่ เธอใช้คีย์การ์ดทาบไปที่แม่เหล็กตรงข้างประตู แล้วก็ผลักมันออก "พี่พลอยนี้มัน..."ฉันรู้สึกอึ้งตาค้างอ้าปากหวอ เมื่อได้เห็นภายในห้องที่มันกว้างกว่าเดิม ราวกับว่าเขาได้เอาสองห้องมาทำเป็นห้องเดียว "เข้ามาสิ"พี่พลอยกับคุณเป้เดินเข้าไปก่อนในขณะที่ฉันยังยืนนิ่ง พอก้าวขาเข้าไป ฉันก็กวาดสายตาไปรอบ ๆ ห้องที่มันดูดีมาก มีเฟอร์นิเจอร์พร้อม และเตียงนอนยังเป็นเตียงขนาดคิงไซส์ ว้าว นี้มันสวรรค์ชัด ๆ "พี่พลอย แน่ใจนะว่า..ราคาเท่าเดิม"ฉันเดินไปสะกิดถามพี่พลอยเบา ๆ "อืม ราคาเท่าเดิม"ฉันฉีกยิ้มกว้าง..อยากให้เหนือมาอยู่ด้วยจัง ไม่คิดเลยว่าที่อยู่เก่าที่เป็นห้องเล็กราวกับรังหนู จะกลายเป็นห้องขนาดใหญ่แถมยังมีเฟอร์นิเจอร์ให้ครบครัน ฉันเดินสำรวจรอบ ๆ ห้อง เดินไปที่ห้องครัวที่มีอุปกรณ์ทำอาหารครบ และเดินไปยังห้องน้ำ ว้าว มีอ่างอาบน้ำด้วย และเดินมาที่ระเบียงห้อง ฉันจับตรงราวแล้วเงยหน้าขึ้นสูดอากาศที่สดชื่นเข้าปอด แล้

  • พันธะหน้าที่   ตอนที่ 46 ต้องจากกันแล้ว

    พ่อคุณโดสขอให้ฉันอยู่ที่บ้านของเขาจนกว่าร่างกายฉันจะสมบูรณ์ร้อยเปอร์เซ็นซะก่อน ก็ดีฉันจะได้มีเวลาอยู่กับเหนือต่ออีก หลังจากที่ฉันจะต้องปล่อยให้เขาได้อยู่กับครอบครัวที่นี้ ที่มีพ่อ ปู่ย่า แล้วอาของเขา เหนือจะต้องมีความสุขมากแน่ ๆ ฉันคิดแบบนั้นแม้ว่าฉันจะรู้สึกหวิว ๆ ก็ตามแต่เพื่ออนาคตของเหนือฉันต้องยอมตัดใจ.ฉันได้พาเหนือมานอนที่ห้องกับฉันเกือบทุกคืน เห็นเขานอนหลับสบายน้ำตาฉันก็ไหลออกมาทุกที ฉันคงจะคิดถึงเขามากแน่ ๆ ที่ฉันได้พาเหนือมานอนด้วยโดยที่คุณโดสไม่คัดค้าน และไม่บังคับให้ฉันและเหนือไปนอนห้องเขาก็เพราะว่าช่วงนี้เขาดูยุ่ง ๆ กลับมาก็ดึก ๆ แทบทุกคืน ทั้งที่เขาก็ไม่ได้ไปที่ผับเลยสักคืน ที่ฉันรู้เพราะดิวมักจะบ่น ๆ พี่ชายตัวเองที่ไม่ไปดูผับบ้าง เขาก็ตอบกลับน้องสาวว่า "เดี๋ยวพี่ทำธุระเรียบร้อยแล้วจะเข้าไปครับ"ฉันไม่รู้หรอกว่าธุระที่เขาบอกนั้นคืออะไร เพราะไม่อยากรู้ ฉันเริ่มเก็บข้าวของตัวเองใส่กล่อง รวมถึงเสื้อผ้าใส่กระเป๋า "แม่ ไปไหน"เหนือเอ่ยถามเมื่อเขาเห็นว่าฉันกำลังเก็บของ ฉันหันไปยิ้มให้เขา"แม่...เอ่อแม่จะต้องไปทำงานน่ะ"ฉันรู้สึกหัวใจมันสั่น ๆ ที่จะต้องโกหกเหนือ "ที่ไหน"ฉันวา

더보기
좋은 소설을 무료로 찾아 읽어보세요
GoodNovel 앱에서 수많은 인기 소설을 무료로 즐기세요! 마음에 드는 책을 다운로드하고, 언제 어디서나 편하게 읽을 수 있습니다
앱에서 책을 무료로 읽어보세요
앱에서 읽으려면 QR 코드를 스캔하세요.
DMCA.com Protection Status