“ รูดขึ้นรูดลงแบบนี้นิชา ”
พายุพูดกับเธอและใช้มือตัวเองมากำมือเล็กของเธอแล้วสอนเธอไปด้วย พอเขานำทางไปสักพัก นิชาก็เริ่มทำได้ พายุเลยปล่อยให้นิชาทำไปเรื่อยๆ “ ทีนี้ใช้ปากนิชา เอามันเขาปากของเธอ ” เขาพูดขึ้นอีกครั้ง และครั้งนี้นิชาก็เงยมองหน้าเขา แต่ความอยากรู้อยากลองก็ทำให้นิชาเริ่มใช้ลิ้นเลียวนที่ปลายหัวเห็ดของเขา และเอามันเข้าปากเธอไป อ๊อก อ๊อก อ๊อก อ่า นิชา อ่า ทันทีที่ปากเล็กครอบครองลำกายใหญ่เข้าไปในโพรงปากของเธอ เธอผลุบเข้าผลุบออก และเลียวนเหมือนคิดว่ามันเป็นไอติมแท่งโปรดปรานยังไงยังงั้น ซี๊ดดดด นิชา อ่า พายุที่โดนความนุ่มนิ่มในปากของเธอสัมผัสก็ครางชื่อเธอออกมา และมือหนาตอนนี้เริ่มขยุ้มที่ผมคนตัวเล็กและจับศรีษะที่ล็อกไว้ พร้อมเด้งสวนขึ้นมาในบางครั้ง แต่ทุกครั้งที่เขากระแทกสวนมา นิชาก็เริ่มรู้สึกเจ็บในลำคออาจจะเพราะความยาวของเขา อ๊อก อ๊อก บ๊วบ บ๊วบ “ อ่า ปากเธอโครตนุ่มเลยนิชา ” พายุยังคงคำรามออกไปและตอนนี้เขาก็เริ่มจะถึงจุดหมายแล้ว เพียงไม่นานพายุก็ล็อกใบหน้าของนิชาและกระแทกท่อนเอ็นเข้ามาในปากของเธอหลายต่อหลายครั้งจนคนตัวเล็กแทบจะสำลักมันและหายใจไม่ทัน แต่ในที่สุดเขาก็เสร็จสมและปล่อยน้ำสีขาวขุ่นใส่ในปากของเธอทุกหยาดหยด แต่เพราะเขาไม่ได้ปลดปล่อยมาหลายวัน เลยทำให้น้ำรักของเขามีจำนวนมากและมันก็ได้ไหลลงมาที่ตามลำคอและเนินอกของนิชา พายุมองคนตรงหน้าที่มีคราบน้ำรักของเขาบนตัวเธอก็พึ่งพอใจเป็นอย่างมาก เขาแทบจะไม่อยากรอให้เธอครบ 18 ปีเลย อยากจับคนตรงหน้ากระแทกสะตอนนี้แต่เขาพูดกับเธอไว้แล้ว ก็คงจะต้องรักษาคำพูดของเขาเพื่อไม่ให้เด็กมาถอนหงอกทีหลังได้ นิชาที่โดนเขาตอกท่อนเอ็นอัดเข้ามาในโพรงปากของเธอหลายต่อหลายครั้ง ต่อให้เธอทุบที่ขาของเขาเพื่อให้เขาหยุดกระแทกเข้ามา แต่มันก็ไม่เป็นผล เธอโดนพายุตอกท่อนเอ็นเข้ามาหลายต่อหลายครั้ง จนเธอสำลักและเจ็บในลำคอ เธอได้แต่ทนให้ผ่านครั้งนี้ไปไวๆ และในที่สุดเขาก็เขาก็ปล่อยน้ำอะไรก็ไม่รู้ใส่ปากของเธอ มันทั้งหนืดทั้งขมและคาวอีกด้วย นิชาไม่ได้กลืนมันทั้งหมดแต่กลืนแค่บางส่วนที่มันพุ่งเข้าไปในคอของเธอเท่านั้น “ ไปล้างตัวเถอะ ก่อนที่ฉันจะทนไม่ไหวแล้วจับเธอกระแทกสะตอนนี้ ” พายุที่มองเธออยู่ก็ได้พูดขึ้น เพราะถ้าขืนนิชายังอยู่ตรงนี้เขาคงห้ามใจตัวเองไม่ไหว คงได้จับเธอกระแทกแน่นอน นิชาที่ได้ยินพายุบอกแบบนั้นเธอก็รีบลุกขึ้นจากอ่างแล้วเข้าไปอาบน้ำที่ใต้ฝักบัวทันทีและรีบออกจากห้องน้ำไป นิชาออกมาจากห้องน้ำก่อนพายุประมานครึ่งชั่วโมงแล้วเขาก็เดินออกมา พายุมองคนที่นอนอยู่บนเตียงของเขาสักพัก แล้วเขาก็ขึ้นมาบนเตียงและดึงเธอเข้ามากอด แต่เหมือนครั้งนี้นิชาจะขืนๆไม่เต็มใจ เขาเลยจับเธอพลิกหันหน้ามาหาเขา “ เป็นอะไร ” พายุถามคนตัวเล็กออกไป และมองหน้าเธอ แต่นิชาก็ไม่ตอบ เธอเพียงมองหน้าเขาเท่านั้น จนเขาต้องพูดถามเธอออกไป “ โกรธที่ฉันทำเธอแรงเหรอ ” เขาถามเธอ แต่นิชาก็ยังนอนนิ่งๆไม่ตอบ จนพายุเริ่มที่จะหงุดหงิดไม่รู้ว่าเธอเป็นอะไร จนเขาต้องพูดขู่ออกไป “ ถ้าไม่พูดฉันจะเอา ควx ยัดปากเธออีกรอบ และแน่นอนว่าจะไม่ใช่แค่ที่ปากแต่จะเป็นช่วงล่างของเธอด้วย ” พายุพูดออกไปเสียงเรียบนิ่ง จ้องมองคนตรงหน้า นิชาที่เห็นเขาพูดมาแบบนั้นเธอก็พยักหน้า แล้วค่อยๆพูดออกไป “ นิเจ็บ คุณพายุแทงเข้ามาจนนิเจ็บในคอ ” เธอบอกกับเขา และมองเขาด้วยสายตาน่าเอ็นดู จนพายุอดที่จะดึงเธอมากอดไว้ในอ้อมอกของเขา แล้วลูบหัวคนตัวเล็กเบาๆเพื่อปลอบเธอ “ ขอโทษที่ไม่ยั้งแรง ฉันลืมตัวว่าเธอยังไม่เคย ” เขาพูดและปลอบเธอไปสักพัก เพียงไม่นานคนในอ้อมแขนของเขาก็หลับไป หนึ่งอาทิตย์ต่อมา วันนี้นิชามาเรียนโดยมีชานขับรถมาส่งเธอ เพราะพายุมีงานด่วนที่ต้องบินไปอังกฤษแต่เช้า เธอไม่รู้หรอกว่า งานด่วนของเขาคืออะไร เพราะเธอไม่กล้าถาม พายุไปทำงานกับกวิน เขาให้ชานเป็นคนดูแลนิชาอยู่ที่นี้ “ ขอบคุณนะคะ พี่ชาน ” นิชาอยู่กับพายุมา 3 อาทิตย์แล้ว เธอเลยค่อนข้างจะเริ่มสนิทกับลูกน้องของพายุทั้งสองคนไม่ว่าจะเป็นชานหรือกวิน “ ครับ เลิกแล้วแล็วคุณนิชา โทรบอกผมนะครับ ” ถึงชานจะอยู่ที่นี้เพื่อดูแลทนิชา แต่เขาก็ต้องเข้าคาสิโนไปดูแลความเรียบร้อยแทนเจ้านายด้วย “ ค่ะ ” แล้วนิชาก็ลงรถไป ชานขับออกมาจากตรงนั้นโดยไม่ทันสังเกตว่า นิชายืนคุยกับใคร “ พ่อ ” หลังจากที่นิชาลงมาจากรถแล้ว เธอจะเดินเข้าโรงเรียน แต่เธอก็ต้องหยุดชะงัดเพราะคนตรงหน้าเธอ “ เป็นไงบ้างนิชา พ่อขอโทษที่ทำให้ลูกต้องไปอยู่กับเขา ” วันรบที่มารอดักเจอลูกสาว ตามจริงเขาแค่อยากรู้ว่านิชาป็นยังไง แต่พอได้มาเห็นเธอลงมาจากรถของพายุแล้วเขาเลยตัดสินใจเข้าไปทักเธอ “ หนูไม่เป็นอะไร พ่อโอเคมั้ย แล้วพ่อหาเงินมาใช้คุณพายุเขาได้รึยังค่ะ “ นิชารีบถามคำถามกับพ่อของเธอออกไป เพราะถ้าพ่อของเธอหาเงินมาใช้พายุได้แล้ว นิชาก็จะได้กลับไปอยู่ที่บ้านของเธอสักที และก็ไม่ต้องมีอะไรกับพายุด้วย ” พ่อคงหาไม่ทัน แค่นี้พ่อยังไม่มีเงินจะใช้เลย นิชาพอจะมีให้พ่อยืมบ้างมั้ยลูก “ วันรบคิดว่าพายุคงจะต้องให้เงินนิชาบ้างแหละ ถ้านิชาให้เงินเขา เขาจะได้มีเงินไปต่อทุน ที่บ่อน เสี่ยสมยศ ” หนูไม่ได้มีมาก แต่พ่อเอาไปไว้ใช้เถอะคะ หนูอยู่กับคุณพายุไม่ได้ใช้อะไร “ วันก่อน พายุโอนเงินให้เธอ หนึ่งแสนบาท เขาบอกเป็นค่าปลอบขวัญที่ทำให้เธอเจ็บคอ เธอเลยจัดการโอนเงินจำนวนนี้ให้กับคนเป็นพ่อบุญธรรมของเธอ และพอวันรบได้เงินก้อนนี้เขาก็รีบลาลูกสาวทันที ” พ่อไปก่อนนะลูก“ พอวันรบไปแล้วนิชาก็เข้าโรงเรียนไป พายุที่เขาโดนเพื่อนรักอย่างขุนเขาตามเขาให้มาจัดการงานที่มีปัญหาที่นี้ พายุเขาไม่ได้มีแค่บริษัทนำเข้ารถหรู และคาสิโนเท่านั้น แต่เบื้องหลังพายุกับพวกเพื่อนเขายังมีธุรกิจสีเทาร่วมกันอีก คือค้าอาวุธและผลิตยาปลุกเซ็กส์ สองธุรกิจนี้เขาทำร่วมกับเพื่อนทั้งสามคนของเขา ” มันมีปัญหาได้ยังไง “ พายุที่เพิ่งบินมาถึงเขาก็ถามขุนเขาออกไป เพราะปกติการส่งอาวุธแต่ละครั้งไม่เคยมีปัญหา ” ของหาย มันน่าจะมีหนอน “ ขุนเขาสันนิษฐาน เพราะตอนเดือนที่แล้วที่เขาดูการส่งของมา ของมันยังครบอยู่เลย แล้วมันจะหายช่วงไหนได้ ถ้าไม่หายตอนอยู่ที่โกดังเขา ” มึงให้ลูกน้องมึงไปสืบมา “ พายุบอกเพื่อนออกไป เพราะเขาอยากรีบจัดการงานให้เสร็จ จะได้กลับไปนอนกอดนิชา ไม่รู้ว่าหายงอนเขารึยัง ตั้งแต่วันที่เขาให้เธอใช้ปากอมของเขา แล้วเขาทำแรง นิชาก็ไม่ค่อยคุยกับเขาเลย ทั้งที่เขาก็โอนเงินค่าปลอบขวัญให้ตั้งเป็นแสนเลย แต่เธอก็ยังถามคำตอบคำอยู่ เด็กแม่งเอาใจยาก พายุใช้เวลาทำงานที่นี้เกือบหนึ่งอาทิตย์โดยที่เขาไม่ได้ติดต่อนิชาไปเลย ตั้งแต่มาที่นี้เขาก็ไม่ได้โทรหาเธอเลย เรียกว่าหายไปเลย เขาและเพื่อนทำงานอย่างหนักเพื่อตามหาคนทรยศที่ขโมยของเขา และยังส่งข้อมูลการส่งของ ของเขาไปบอกพวกศัตรูของเขาอีก และวันนี้เขาก็ได้รู้ตัวคนทรยศนั้นแล้ว ” ใครส่งมึงมา “ พายที่ยืนอยู่หน้าชายหนุ่มคนหนึ่ง และมันก็คือคนที่คาบข่าวทุกอย่างในการทำงานของพวกเขาไปบอกอีกฝ่าย ” ไม่มีครับ “ ชายคนนี้ตอบเขากลับไป ” กูให้มึงพูดอีกที “ น้ำเสียงรอดไรฟันของพายุพูดขึ้นอีกครั้ง และครั้งนี้เขาก็ถือมีดมาควงในมือด้วย ” ไม่มีจริงๆครับ ผมทำเอง “ ชายคนนี้ยังคงโกหกออกไป ถ้าเขารอดจากพายุ เขาก็ไม่รอดจากอีกฝ่ายอยู่ดี เขาเลยพร้อมที่จะปิดปากให้เงียบสนิทดีกว่า ปัก โอ้ยยย ทันทีที่ได้คำตอบซ้ำเดิม ไม่ใช่คำตอบที่เขาอยากได้ยิน มีดที่เขาควงเล่นอยู่ก็ปักไปที่ขาของชายคนนี้ทันที และเขาก็ให้โอกาสมันพูดอีกครั้ง แต่มันก็ยังคงปากแข็ง เขาเลยจัดการปิดจบคนที่มันทรยศทันที ไม่ให้เสียเวลา เมื่อทุกอย่างกลับสู่ปกติแล้ว พายุก็จะบินกลับไทยทันที โดยเครื่องบินส่วนตัวของเขา ” มึงจะรีบกลับไปไหนว่ะ พายุ “ ขุนเขาถามขึ้น เพราะทุกทีพายุจะไม่ได้รีบร้อนขนาดนี้ นี้มันแลรีบร้อนแปลกๆ ” เออจริง กูก็ว่าดูมึงรีบนะ เคลียร์ปัญหาจบมึงก็สั่งลูกน้องเตรียมเครื่องบินทันที “ กองพลพูดออกไป พายุมาก่อน กองพลและคชาสองวัน เพราะเขาทั้งสองคนติดงาน แต่ในเมื่อจบปัญหาได้แล้ว แทนที่จะดื่มผ่อนคลายกันสักหน่อย แต่พายุอยากบินกลับไทยเลย ” แปลกๆ “ คชาคนพูดน้อยที่สุดของกลุ่ม ยังเห็นด้วยกับขุนเขาและกองพล ” กูมีงานมั้ย ทิ้งงานมาเป็นอาทิตย์แล้ว “ เขาเลือกจะบอกเพื่อนๆของเขาออกไปแบบนี้ ที่จริงเขาจะอยู่ต่ออีกก็ได้ แต่ที่เขารีบกลับ เพราะพรุ่งนี้คือวันเกิดของ นิชา เป็นวันที่นิชาครบ 18 ปี และมันก็เป็นวันที่เขาจะได้เธอ พายุที่ตอบเพื่อนไปแล้วเขาก็ลุกเดินออกมาเลย ไม่รอฟังเสียงเรียกของพวกเพื่อนๆ ” กวินสั่งคนของเราจองโรงแรมที่หรูที่สุดแล้วก็เตรียมวันเกิดให้นิชาพรุ่งนี้ ฉันกลับไปถึงจะได้พาเธอไปฉลองเลย “ ระหว่างทางที่นั้งรถมาขึ้นเครื่องบินส่วนตัวเขาก็สั่งกวินออกไป และเพียงไม่นาน รถหรูของเขาก็มาจอดที่สนามบินเล็ก และเขากับกวินก็ขึ้นเครื่องเพื่อบินกลับไทย“ อ้า… คุณพายุ ” เสียงหวานร้องครางออกมาเมื่อโดนพายุงับเข้าที่เต้าอกสวยของเธอ ทั้งสองข้างสลับกันไปมาอย่างกับเด็กน้อยดูดนมแม่ก็ไม่ปาน ชายหนุ่มดูดดื่มยังจุกสีหวานทั้งสองข้างไปมา และไม่ลืมที่จะแลบบลิ้นมาเลียวนที่ยอดจุกสีหวานนี้ด้วย ยิ่งเขารัวลิ้นยังยอดจุกสีหวาน หญิงสาวก็ยิ่งครางออกมาให้เขาได้ยิน และยิ่งเสียงหวานครางออกมาเท่าไหร่ พายุก็ยิ่งชอบใจมากไปกว่าเดิม แผล๊บแผล๊บแผล๊บ!!! ” อ่า… อ้า เสียวค่ะ เสียว “ นิชาที่เสียวซ่านมากขึ้นเรื่อยๆ เธอก็ไม่รู้จะทำยังไง เธอเลยกำเเขนแกร่งของเขาไว้แน่นอนเพื่อระบายความเสียวซ่านที่ได้รับ พายุดูดเต้าอกทั้งสองข้างของเด็กน้อยของเขา จนตอนนี้ทั้งสองเต้าเปียกชุ่มไปกับน้ำลายของเขา และเมื่อพอใจแล้ว พายุก็ลงมานั่งที่กลางหว่างขาของเด็กน้อยของตัวเอง “ คุณพายุจะทำอะไรคะ ” นิชาที่เห็นเขาเคลื่อนตัวมานั่งที่ตรงนี้ เธอก็รีบถามเขาทันที เพราะเธอกลัวว่าพายุจะทำอะไรแบบนั้น เธอไม่อยากให้เขาใช้ลิ้นสัมผัสกับตรงนั้นของเธอ เพราะว่า เขาอายุมากกว่าเธอ มันเลยไม่ดี เธอรู้สึกแบบนั้น“ ฉันอยากชิมน้ำหวานของเธอก่อน ” พายุพูดกับเธอออกมา แล้วเขาก็จัดการถอดชุดที่เธอสวมใส่ออกให้พ้นทาง
พายุพูดกับเธอ เพราะเขาเต็มใจที่จะให้ ของสิ่งนี้กับเขา “ เเต่ว่า มันมากเกินไป หนูรับไว้ไม่ได้ ” เธอบอกกับเขาเพราะว่า รถที่เขาจะให้เธอ คันนี้ มันมีราคาเเพง แต่มันก็มากเกินไปมากกว่าเด็กที่อายุเท่าเธอจะมี “ รับไว้ ถือสะว่า มันเป็นของขวัญจากฉันแล้วกัน “ เขายังคงยืนยันในสิ่งที่เขาเต็มใจจะให้เธอจริงๆ ” ค่ะ งั้นก็ได้ค่ะ “ หญิงสาวที่ไม่เคยปฏิเสธอะไรเขาได้เลย เธอก็ต้องรับสิ่งของจากเขามา แต่เเล้วนิชาที่อยากจะขอบคุณเขา เธอก็เลยหันมาสวมกอดเขา พายุเองก็เอามือหนาของตัวเองลูบผมของเธอเบาๆ นิชาเองที่ละกอดจากเขา เธอก็ลุกออกจากโซฟาเเล้วมานั่งบนตักเขา พายุปล่อยให้เด็กน้อยได้ทำตามความต้องการของตัวเอง เขาปล่อยให้เธอทำตามใจ นิชาที่นั่งตักเขาเรียบร้อยเเล้ว เธอก็เริ่มไล่ปลดกระดุมเสื้อราคาเเละที่เขาสวมใส่อยู่ออกทีละเม็ดๆจนกระทั้งหมด เสร็จเเล้วคนบนตักเขาก็ถอดเสื้อที่เขาใส่ออกจนร่างกายของเขาเปลือยท่อนบน คนตัวเล็กเข้าไปประกบจูบเขาทันที อื้มมม… ปากบางเข้าไปจูบเขาทันที โดยที่หญิงสาวเป็นคนเริ่มที่จะทำเเบบนี้ให้เขาอย่างเต็มใจ พายุเองก็เปิดปากรับจูบจากคนตัวเล็กบนตักของเขา ชายหนุ่มเเละเด็กน้อยจูบปากสลับเเลก
หลังจากที่พายุมอบช่อดอกไม้ให้กับเด็กน้อยของตัวเองแล้ว เขากับเธอก็นั่งทานอาหารในมือนี้ด้วยกัน โดยพายุได้สั่งอาหารที่เด็กน้อยของตนเองชอบมาให้กับเธอเเล้ว “ อร่อยมั้ย ” ชายหนุ่มถามเด็กน้อยของตัวเอง แล้วใช้มือตัดเนื้อสเต็กในจานของเขาเป็นชิ้นแล้วเอามาวางในจานของเธอ “ ขอบคุณค่ะ ” เสียงหวานก็พูดกับเขาแล้วส่งยิ้มหวานให้เขา แล้วเธอก็ตักเนื้อที่เขาหั่นให้ตักกินไปเรื่อยๆ ทั้งสองนั่งกินอาหารในมือนี้ด้วยกันจนอิ่ม พนักงานก็เข้ามาเก็บจานอาหารทันที พายุก็หันมาพูดกับหญิงสาว“ ไปดูวิว ข้างบนกันมั้ย ” เขาถามเด็กน้อยของตัวเอง แล้วมองหน้าเธอ“ ชั้นบนสุดเหรอคะ ” เสียงหวานถามชายหนุ่มออกมาทันที“ อืม ไปเถอะ ฉันจะพาไปดูวิวข้างบน แล้วฉันก็มีอะไรอยากมอบให้เธอด้วย ” พายุพูดบอกกับเธอ เพราะว่าเขามีเซอร์ไพร์ให้กับเด็กน้อยของเขาไว้ด้วย“ โอเคค่ะ ” แล้วหญิงสาวก็ตกลงกับเขา พายุเลยยิ้มกว้างให้กับเธอ ทั้งสองเลยพากันขึ้นไปยังชั้นบน ชั้นที่พายุได้ให้คนจองไว้ให้เธอและเขาชั้นบนสุด ทั้งคู่ขึ้นลิฟต์มายังชั้นบนสุด ที่เป็นห้องสวีทหรู ของโรงแรมที่นี้ ทั้งคู่เปิดประตูเข้ามาภายในห้องนี้ พายุก้าวเดินนำเด็กน้อยของตัวเองเข้ามาภ
ชานเป็นคนขับรถมารับนิชาตามคำสั่งของผู้เป็นนายที่ห้างสรรพสินค้าที่เธอเเละเพื่อนมาทานไอติมด้วยกัน ชานจอดรอนิชาอยู่ที่ลานจอดรถของห้าง หลังจากที่เธอเเยกย้ายกับเพื่อนทั้งสองคนของเธอ เธอก็เดินมาที่ลานจอดรถที่มีรถของเขาจอดอยู่ ทันทีที่หญิงสาวเห็น เธอก็เดินมุ่งตรงมายังรถคันนี้ทันที “ เชิญครับ คุณนิชา ” ชานที่เห็นหญิงสาวของผู้เป็นนาย เขาก็เปิดประตูรถให้กับเธอทันที “ ขอบคุณค่ะ ” นิชายิ้มให้ชานเเล้วเดินขึ้นรถมา แล้วชานก็ทำหน้าที่ขับรถพานิชากลับเพ้นท์เฮ้าส์ตามคำสั่งของพายุทันที @เพ้นท์เฮ้าส์ ทันทีที่รถตู้คันหรูขับเข้ามาจอดที่ลานจอดรถของเพ้นท์เฮ้าส์ นิชาก็ลงจากรถเเล้วเดินก้าวเข้าไปในเพ้นท์เฮ้าส์ทันที เเต่เเล้วสายตากลมสวยก็หันไปเห็นพายุที่นั่งอยู่บนโซฟาภายในห้องรับเเขก หญิงสาวเลยเดินเข้าไปที่พายุทันที แล้วเสียงหวานก็พูดขึ้นมา “ คุณพายุสวัสดีค่ะ ” เด็กน้อยยกมือไหว้เขาเเล้วยิ้มหวานให้เขาทันที พายุที่วันนี้เขาไม่ได้ไปไหน เพราะตั้งใจจะพาเด็กน้อยของเขาไปฉลองที่เธอเรียนจบมอปลาย เขาเลยไม่ได้ไปที่คาสิโนหรือไปดูงานที่ไหน จะเรียกได้ว่า เขาเคลียร์งานเพื่อเด็กน้อยของเขาก็ว่าได้ “ มาเเล้วเหรอ ”
พายุคุยงานกับเพื่อนของเขาอยู่สักพักใหญ่ ทั้งสามคนก็คุยงานกันเสร็จ คราวน์เลยหันมาถามเพื่อนทั้งสองคนของเขา “ ไปดื่มต่อที่ผับของกูมั้ย “ คราวน์ถามเพื่อนทั้งสองคนของตัวเองออกมา แต่เขาก็พอจะรู้ในคำตอบของเพื่อนแต่ละคนแล้ว ว่าใครจะตอบยังไง และเสียงหนาของไซราสก็ตอบคราวน์ออกมา “ กูไป ” เสียงหนาของคราวน์ตอบ “กูไม่ว่าง นิชาต้องนอน ” “เสียงนี้เป็นเสียงราบเรียบของพายุที่ตอบเพื่อนของเขาแล้วเขาก็หันมาพูดกับนิชา ” อยากกลับเพ้นท์เฮ้าส์รึยัง “ เสียงทุ้มราบเรียบพูดกับเด็กน้อบของเขาโดยที่เขาก็ไม่ได้หันไปสนใจเพื่อนทั้งสองคนของเขาของเขาอีก จนคราวน์ต้องพูดขึ้นมา “ งั้นพวกกูกลับก่อน ” เสียงหนาพูดกับพายุอีกครั้งและครั้งนี้พายุก็ตอบเพื่อนของเขากลับมา “ อืม “ ” เออ กูกลับล่ะ เด็กน้อยของไอพายุ ฉันกลับก่อนนะ “ เสียงหวานใสพูดและยกมือไหว้ทั้งสองคน หลังจากที่คราวน์กับไซราสออกไปแล้ว พายุก็หันมาถามนิชาอีกครั้ง ” กลับเลยมั้ย ทำงานเสร็จแล้ว “ เขาถามเธอ “ ค่ะ ถ้าคุณพายุเสร็จแล้ว เรากลับกันเลยก็ได้ ” เสียงหวานใสตอบเขา และทั้งสองก็ลุกขึ้นจากโซฟาและพากันออกจากห้องทำงานของพายุไป เพื่อที่จะกลั
@คาสิโน “ ใส่เสื้อคลุมไว้ ” ทันทีที่รถตู้คันหรูขับเข้ามาจอดที่ทางเข้าสำหรับผู้บริหาร พายุก็ได้หยิบเสื้อคลุมของเขาให้กับเธอทันที “ ขอบคุณค่ะ ” นิชารับเสื้อคลุมจากเขามาสวมใส่ทับชุดนักเรียนของเธอทันที โดยที่รู้ดีว่า สถานที่แบบนี้ถ้าใครมาเห็นเธออยู่ในชุดนักเรียนแล้วมันจะดูไม่ดี พอนิชาใส่เสื้อคลุมเรียบร้อยแล้ว เธอก็เดินลงจากรถพร้อมกับพายุเข้าไปภายในคาสิโนแห่งนี้ “ อยากกินอะไร ” พอเข้ามาถึงในห้องทำงาน พายุก็เอ่ยถามเด็กน้อยของตัวเองออกมาทันที “ อืม ข้าวหมูทอดก็ได้ค่ะ ” เสียงหวานตอบเขาออกไป “ อืม ไปสั่งข้าวหมูทอดกับขนมและน้ำมาให้นิชา “ เสียงทุ้มหนาบอกกับนิชาในตอนแรก แล้วเขาก็หันไปสั่งชานให้ไปสั่งข้าวให้นิชา ” ครับ “ ชานรับคำเจ้านายของตัวเอง เเล้วเขาก็ไปจัดการสั่งข้าวตามที่นายสั่ง “ ผมขอตัวไปทำงานก่อนนะครับ ” กวินเองก็ขอตัวเช่นกัน “ นิชา มานั่งนี้ ” หลังจากที่ลูกน้องของเขาทั้งสองคนออกไปแล้ว พายุก็เอ่ยเรียกเด็กน้อยของเขา “ ค่ะ ” นิชาเดินเข้ามาใกล้พายุอย่างว่าง่าย พอเธอเดินมาหยุดที่ตรงหน้าเขาแล้ว พายุก็เอ่ยถามเธอออกมา “ อยากอาบน้ำรึป่าว ” เสียงหนาเอ่ยถามออกมา