6.ที่ผ่านมาเรียกว่าอะไร

พาลินติดต่อกับคนรักไม่ได้หลายวันแต่เขาก็ยิ้มออกเมื่อกันต์ธีร์อีเมลมาบอกว่าเสาร์หน้าจะกลับกรุงเทพและจะไปเดินดูรถที่งานมอเตอร์โชว์ด้วยกัน

วันนี้หลังจากสอนเบจิงเสร็จในเวลาหนึ่งทุ่มพาลินจึงเรียกแกร็ปให้มารับที่หน้าบ้านของลูกศิษย์ เพื่อตรงไปยังคอนโดของแฟนเขาอยากไปทำความสะอาดห้องไว้รอคนรัก ถึงแม้กันต์ธีร์จะมีแม่บ้านแต่ก็อยากไปดูว่าทุกอย่างเรียบร้อยดีไหม

ชายหนุ่มมาถึงคอนโดมิเนียมของคนรักก็เกือบจะสองทุ่มเพราะเย็นวันศุกร์รถค่อนข้างติดกว่าวันอื่น พอขึ้นลิฟต์มายังชั้น 22 ก็กดรหัสที่หน้าประตูก่อนจะเปิดเข้าไปด้านใน

นึกแปลกใจที่ห้องดูสะอาดอีกทั้งยังเหมือนกันว่ามีคนอยู่ในห้องนอนเพราะเขาได้ยินเสียงจากในนั้น พาลินดีใจเพราะคิดว่าแฟนหนุ่มคงกลับมาก่อนเวลา

เขารีบเดินไปยังห้องนอนซึ่งประตูห้องเปิดแง้มอยู่เล็กน้อย พอผลักเขาไปด้านในโลกของพาลินก็หยุดหมุนทันที

เพราะคนที่อยู่ในห้องนอนตอนนี้ไม่ใช่มีเพียงกันต์ธีร์แต่ยังมีผู้หญิงอีกคนที่เขาจำได้ว่าเป็นรุ่นพี่ของแฟนหนุ่ม

ทั้งสองกำลังทำกิจกรรมกันอย่างเร่าร้อนอยู่บนเตียง ทั้งภาพและเสียงมันชัดมาก จนพาลินได้แต่มองตาค้าง ไม่คิดว่าจะมาเจอภาพบาดตาแบบนี้ เขาก้าวขาไม่ออก จึงได้แต่ยืนนิ่งอยู่อย่างนั้น

ทั้งสองคนกำลังบรรเลงบทรักกันโดยไม่รู้เลยว่ามีอีกคนกำลังยืนมองอยู่ด้วยหัวใจที่แตกสลาย

“พี่กันต์” พาลินเรียกชื่อคนรักด้วยเสียงสั่นเครือ

ดูเหมือนทั้งสองคนเพิ่งจะรู้ตัวว่ามีใครอยู่ในห้องนอนอีกคน

“ว๊าย เขามาแบบนี้ได้ยังไง” อรณิชารีบดันตัวกันต์ธีร์ออก ขณะที่ชายหนุ่มก็รีบคว้าผ้าเช็ดตัวมาพันไว้รอบเอวอย่างหัวเสีย

“พี่กันต์ทำแบบนี้ได้ยังไง”

“ไปคุยกันข้างนอก”

“ทำไมต้องคุยข้างนอก ทำไมไม่คุยกันในนี้คุยกันให้รู้เรื่องไปเลย”

“พี่บอกให้ออกไปคุยกันข้างนอก”

กันต์ธีร์ฉุดกระชากคนตัวเล็กกว่าออกมาจากห้องนอน ได้อย่างไม่ยากนักเพราะพาลินนั้นตัวเล็กกว่าเขามาก

“ทำไมถึงมาห้องพี่โดยไม่บอก”

“ถ้าผมบอกจะเห็นอะไรแบบนี้เหรอ พี่กันต์ทำแบบนี้ได้ยังไง พี่หักหลังผม”

“พาลิน ฟังพี่ก่อน ใจเย็นๆ นะ”

“เห็นตำตาขนาดนี้จะให้ใจเย็นได้ยังไง ผมไม่รู้ที่ผ่านมาระหว่างเรามันคืออะไร ผมกับพี่คบกันในฐานะอะไร นานแค่ไหนแล้วที่พี่ทำแบบนี้ลับหลังผม”

“พี่ก็อยากจะบอก แต่ไม่มีโอกาส”

“อย่ามาแก้ตัวหน่อยเลย พี่คงสนุกมากที่ปั่นหัวผมได้”

“ไม่เลย พี่ก็เครียดเรื่องนี้เหมือนกันนะ”

“ผมไม่เห็นว่าพี่จะเครียดตรงไหนเลย ดูพี่มีความสุขดีด้วยซ้ำ”

“พี่ไม่ได้ตั้งใจให้มันเป็นแบบนี้นะ พี่ไม่เคยคิดจะนอกใจเราเลยระหว่างพี่กับพี่อรมันซับซ้อน”

“แล้วที่เห็นล่ะจะบอกว่ายังไง บังเอิญเหรอครับ ผมเข้าใจแล้วว่าความสุขที่ผมให้พี่คงไม่เท่ากับที่เขาให้พี่ ผมไม่โกรธเลยถ้าพี่จะบอกกับผมตรงๆ ไม่ใช่ให้ผมเห็นมาเห็นเองแบบนี้”

“พี่ก็ตั้งใจจะบอกแต่ไม่รู้จะเริ่มจากตรงไหน”

“ไม่เห็นยากเลยก็แค่บอกว่าเราจบกันแค่นั้น” พาลินพูดทั้งที่น้ำตายังอาบสองแก้ม เขารู้ว่าตัวเองเป็นผู้ชายและมอบความสุขอีกคนได้ไม่มากอย่างที่เขาต้องการ แต่ก็เป็นกันต์ธีร์เองไม่ใช่เหรอที่เดินเข้ามาเองมาบอกว่าชอบแบบนี้ มาบอกว่าตัวเองไม่ชอบผู้หญิง

ทุกอย่างที่ผ่านมามันคงเป็นแค่ละครที่เขาแสดงก็เท่านั้น เพราะสุดท้ายเขาก็ลืมคำพูดของตนเอง

“พี่ขอโทษ” เสียงเขาเบาลงพาลินแทบไม่ได้ยิน

“ขอโทษเหรอครับ ขอโทษแล้วความรู้สึกของผมที่เสียไปมันจะกลับมาเป็นเหมือนเดิมไหม”

“จะให้พี่ทำยังไงถึงจะหายโกรธ” แม้ไม่ได้คบกันในฐานะคนรักแต่กันต์ธีร์ก็ยังไม่อยากเสียพาลินไป

“พี่กันต์ไม่ต้องทำอะไรหรอกครับ แค่อยู่เฉยๆ อยู่ที่เดิมของพี่ก็พอ ผมจะเป็นคนไปจากชีวิตพี่เอง”

“แต่เรายังเป็นพี่น้องกันได้นะ”

“ไม่มีพี่น้องที่ไหนเขานอนด้วยกันหรอกครับ จบก็คือจบผมหวังว่าพี่จะมีความสุขกับสิ่งที่พี่เลือก”

พาลินพูดจบก็สะบัดหน้าหนี เขาอยากออกไปจากที่นี่ไม่อยากเห็นหน้าของคนทรยศอีกแล้ว

กว่าอรณิชาจะแต่งตัวเสร็จและออกมาจากห้องพาลินก็กลับไปแล้ว

“กันต์บอกพี่มาสิ ว่าเกิดอะไรขึ้น ทำไมรุ่นน้องของกันต์ถึงพรวดพราดเขามาในห้องนอนแบบนี้”

“ไม่มีอะไรหรอกครับ”

“บอกพี่มาตามตรงนะ ระหว่างกันต์กับรุ่นน้องมีอะไรที่พี่ไม่รู้ไหม”

“พี่อรครับ ถ้าพี่อยากรู้ผมก็จะเล่าให้พี่ฟัง แต่พี่ต้องสัญญากับผมว่าจะไม่โกรธหรือหนีผมไปไหน” เขาดึงให้อรณิชามานั่งด้วยกันบนโซฟารับแขก

“ลองเล่ามาก่อนแล้วพี่จะตัดสินใจเองว่าจะทำยังไง”

“พาลินเขาชอบผมครับ”

แล้วกันต์ธีรืก็เล่าให้กับแฟนใหม่ฟังว่า พาลินแอบชอบเขามาตั้งแต่สมัยเรียนและพยายามมาตีสนิท และเขาก็สงสารที่รุ่นน้องไม่ค่อยมีเพื่อนอีกทั้งยังไม่มีครอบครัวคอยให้คำปรึกษาก็เลยเอ็นดูในฐานะน้องชาย

“แล้วทำไมเขาถึงเข้าห้องได้ เขารู้รหัสได้ยังไง”

“ผมบอกเขาเองครับ เพราะแต่ก่อนผมมักให้เขามาช่วยทำความสะอาดแลกกับเงินค่าขนมครับ ผมก็ไม่คิดว่าที่ทำแบบนี้เขาจะเข้าใจผิด”

“แค่นี้แน่นะ” อรณิชาเค้นถาม

“พี่คิดว่าระหว่างผมกับเขามีอะไรมากกว่านั้นเหรอครับ” กันต์ธีร์ทำหน้านิ่ง เขาจะพลาดให้อรณิชารู้ถึงความสัมพันธ์ในอดีตไม่ได้อย่างเด็ดขาด

“พูดความจริงกับพี่นะกันต์ เคยนอนด้วยกันหรือยัง” เธอถามเสียงแข็ง สีหน้าจริงจังกว่าทุกครั้ง

“โธ่! พี่อร ทำไม่คิดแบบนั้นล่ะครับ ผมผู้ชายทั้งแท่งพี่ก็รู้” มือเขาเริ่มไม่อยู่นิ่ง เขารู้ว่าอรณิชาเป็นผู้หญิงที่เร่าร้อน ถ้าเขาปลุกเร้าและเริ่มบทรักเธอก็จะลืมเรื่องนี้ไปได้อย่างไม่ยาก

“เรื่องรสนิยมทางเพศบางทีก็ไม่มีใครรู้ดีกว่าตัวเองนะกันต์”

“ผมรู้ดีครับ ว่าผมชอบแบบไหน ถ้าผมชอบพาลินผมก็คงเป็นแฟนกับเขาไปตั้งแต่เรียนแล้วสิครับ แต่เพราะผมไม่ได้ชอบแบบนั้น และที่ผ่านมาผมก็มีแฟนเป็นผู้หญิงมาตลอด”

“แล้วตอนเจอพี่มีแฟนอยู่ก่อนไหม”

“ไม่ครับ ช่วงเทอมสุดท้ายผมทั้งเรียนทั้งฝึกงาน แฟนที่เป็นรุ่นน้องก็ไม่เข้าใจ ผมกับเธอก็เลยเลิกกับครับ” ชายหนุ่มโหกคำโต

“ทำไมถึงเป็นพี่ ทั้งที่อายุมากกว่า” อรณิชายังซักไม่เลือกเธออยากรู้ว่าเพราะอะไรเขาถึงมาคบกับเธอที่มีอายุมากกว่าถึงสาม ปี

“เพราะพี่อรเป็นผู้ใหญ่กว่าผม พี่ใจเย็นเข้าใจงานของผมครับ พี่อรทั้งสวยทั้งเก่ง”

“ทำไมถึงกล้าจับพี่ล่ะ”

“ก็ใจมันชอบไปแล้วนี่ครับ ถ้าไม่จีบจะได้พี่อรมาเป็นของผมได้ยังไง แล้วพี่อรล่ะครับ ทำไมถึงยอมเป็นแฟนผม ทั้งที่ผมไม่มีอะไรให้เท่าเทียมพี่เลย”

“เพราะเรากล้าจีบพี่ยังไงล่ะ คนอื่นแค่เห็นก็กลัวหัวหดแล้ว”

“แล้วในอนาคตถ้ามีคนอื่นมาจีบพี่ ผมจะไม่ถูกทิ้งใช่ไหม” กันต์ธีร์สวมกอดอย่างประจบ

“ก็กันต์ของพี่น่ารักแบบนี้พี่คงไม่มองคนอื่น”

“สัญญานะครับว่าพี่จะไม่ทิ้งผม”

“ถ้าไม่โกหกพี่ไม่นอกใจ ก็ไม่มีเหตุผลอะไรที่พี่จะทิ้งกันต์”

“ผมรักพี่อรที่สุดเลยครับ เมื่อกี้ผมขอโทษที่ทำให้พี่อรต้องเสียหน้าแบบนั้น”

“พี่จะยกโทษให้ดีไหมนะ” เธอทำท่าทางคิดหนัก

“นะครับพี่อร ยกโทษให้ผมนะครับ”

“แค่ครั้งนี้ครั้งเดียวนะ ถ้ารุ่นน้องของกันต์ยังมายุ่งวุ่นวายอีกพี่จะไม่ยอมแล้วนะ”

“รับรองเลยครับ พาลินคงไม่มายุ่งกับเราอีก เขาก็เห็นแล้วว่าผมกับพี่เป็นอะไรกัน พี่อรครับ ผมว่าอย่าพูดถึงเรื่องนั้นอีกเลย เรามาทำเรื่องเมื่อกี้ต่อดีไหมครับ”

“ยังจะมีอารมณ์อีกเหรอ”

“อยู่ใกล้พี่อรผมก็มีอารมณ์ตลอดแหละครับ นะครับพี่อรผมสัญญาเลยคืนนี้พี่อรจะมีความสุขจนลืมไม่ลงเลย”