ตอนที่ 4

“อ่า… ”

ทั้งที่พยายามเม้มปากแน่น หากเสียงครางก็ยังหลุดลอดออกมาจนได้ เส้นขนของหญิงสาวลุกซู่

         ‘อื๊อ... ปล่อยนะ... ’

         เสียงร้องอุทธรณ์ดังลั่นกึกก้องอยู่ในใจ สัญชาตญาณความหวาดกลัว ทำให้เรโกะกระแทกศอกเข้ากับลำตัวของเขา

“แหม… มีสู้ด้วย… แบบนี้ชอบ… หึๆ”

         คนตัวใหญ่ไม่สะทกสะท้าน ซ้ำยังแอบกระตุกยิ้มในความมืด ก่อนจะเอาคืน ด้วยการสอดฝ่ามือเข้ามาระหว่างซอกแขน ตะล่อมสองเต้าอวบใหญ่ไว้ในอุ้งมือ บีบแรงจนหญิงสาวสะดุ้ง ตัวงอไปชั่วขณะ หนั่นเนื้อเต้านมอวบขาวปลิ้นออกมาจากซอกนิ้วของผู้บุกรุก

         “อ๊ะ… อูยยยย”

         เรโกะได้แต่หลับตา ความกลัวตายทำให้ไม่กล้าขัดขืน เขายิ่งได้ใจ บีบขยำทรวงอกอวบใหญ่ของหล่อนอย่างเมามันไม่ปรานีจนหญิงสาวเริ่มหวามไหว อ่อนระทวยไปด้วยความลืมตัว หัวนมตั้งโด่เป็นไตแข็งเสียดสีอยู่ใต้อุ้งมือของผู้บุกรุก

“เห็นตัวเล็กๆ แบบนี้ อื้อฮือ... นมใหญ่เป็นบ้า”

สองมือตะล่อมหนั่นเนื้ออวบขาวหยุ่นนุ่ม เขย่าขยำราวกับกำลังประมาณน้ำหนัก ว่าแอร์แบ็คคู่หน้านี้ หนักข้างละกี่กิโลฯ

“ยะ… อย่า… ซี้ดดด… ”

ปากเม้มแน่น แต่เสียงครางก็ลุดออกมาจนได้ เมื่อ นิ้วชี้กับนิ้วหัวแม่มือแข็งกระด้างของคนร้าย คีบเคล้นบีบบี้เม็ดหัวนมทั้งสองข้างของหล่อนแรงๆ สลับบีบเบาๆ ในบางจังหวะ ทำเอาหัวนมแดงเรื่อเป็นตุ่มไตแข็งโด่ เสียดสีดุนดันอยู่กับอุ้งมือของเขา

         “ยะ… อย่า... ”

เรโกะร้องเบาๆ ในท่าที่เรือนร่างน้อยๆ ของหล่อนโดนร่างกำยำสูงใหญ่ประกบอยู่ทางด้านหลัง ขณะบีบนม เขาก็จูบไซ้ซอกคอทั้งสองข้างสลับไปมา ปาดลิ้นเลียอยู่หลังใบหูแล้วเฟ้นฟอนลงมาที่แผ่นหลังเปล่าเปลือย หลังจากชุดนอนถูกเปลื้องลงมากองอยู่ที่ข้อเท้า ทำเอาเรโกะสยิว อ่อนเปลี้ยไปทั้งร่าง

“ที่รัก… ฉันอยากเข้าไปในตัวเธอ”

เขาพูดพร้อมกับลูบล้วงเข้ามาใต้กลีบก้นทางด้านหลัง หงายฝ่ามือรับหนอกเนินสามเหลี่ยมทองคำที่คว่ำลงมาประกบกับอุ้งมือพอดิบพอดี ในท่าที่หญิงสาวกระดกก้นขึ้นเล็กน้อย สะโพกแอ่นระแน้ เต้านมอวบใหญ่เบียดอัดอยู่กับผนัง

“อู้ว… หอยใหญ่เป็นบ้า”

กล่าวเสียงกระเส่า ขณะสอดมือลูบล้วงหนอกเนินสวาทของเรโกะอย่างเมามัน

“โอ้ว… หนอกใหญ่เป็นบ้า”

เขาใช้สันอุ้งมือด้านใน เสียดครูดกับหนอกเนื้อจนกลีบส้มโอเปิดอ้า ร่องกลีบเสียดสีกับท่อนแขนที่เต็มไปด้วยเส้นขนของเขา ทำเอาเรโกะเสียว

“อูย… หยุดนะ... ยะ… อย่า”

เรโกะร้องห้าม พยายามเม้มปากสะกดกลั้นความเสียว หากทว่าเสียงของหล่อนก็เล็ดลอดออกมาจนได้

“อย่าทำฉัน”

แม้ปากจะร้องห้าม แต่ท่าทางก็เหมือนคนที่กำลังตกอยู่ในความสับสน พยายามสะกดกลั้นอารมณ์อย่างถึงที่สุด

“อย่าดื้อ… วันนี้ฉันยังไม่อยากฆ่าคน”

เขาทำเสียงเข้มขู่ ชายปริศนาไม่ยอมหยุด ลูบล้วงฝ่ามือจู่โจมร่องสวาทที่เบียดแน่นเป็นพูงาม ทะลักออกมาจากง่ามขาทางด้านหลัง มือที่ล็อกและบีบขยำทรวงอกเมามัน ทำให้เรโกะต้องแอ่นสะโพก ซ่านเสียว หัวไหล่บิดเร่า บั้นท้ายโด่ง ส่งร่องสวาทเป็นพูงามทะลักออกมาจากกลีบก้นทางด้านหลัง อ้ารับดุ้นนิ้วแกร่ง กระหวัดกรีดรัวๆ เข้าใส่ซอกเสียวเสียงดังซ่วบๆ เพียงอึดใจเดียวก็เรียกน้ำเสียวของหล่อนทะลักออกมาเปียกชุ่มนิ้วของเขา

“ไอ้บ้า… ยะ… หยุด… เอานิ้วของแกออกไป… ฮื่อๆ”

เสียงของหญิงสาวสั่นเครือ คล้ายจะร้องไห้ หากอาการขมิบรูหอยของหล่อน ก็ยิ่งทำให้คนแปลกหน้าได้ใจ รีบกระแทกนิ้วรัวๆ ลงในความนุ่มแน่น เสียบ คว้าน สะกิดเกลี่ยเม็ดเสียวของหล่อนจนปูดพองขึ้นมาตามแรงเสียดสี

“ฮึ่ก... อูย... ”

เรโกะใจจะขาด ก้นของหล่อนดีดเด้งขึ้นด้วยความเสียวซ่าน ทำให้ต้องขมิบกลีบดูดรัดลำนิ้วของชายปริศนาด้วยความลืมตัว

“โอ้ว… แม่คุณ… รูหอยเธอคับแน่นดีจัง ดูดนิ้วสุดๆ นี่เธอยังไม่เคยโดนมาก่อนใช่ไหม”

ชายปริศนาพึมพำด้วยความประหลาดใจ

“ฮึ่ก… ”

เรโกะได้แต่เม้มปากแน่น พยายามสะกดกลั้นอาการซ่านเสียวอย่างที่สุด

นาทีนี้หล่อนจะตอบอะไรได้ ความฝืดคับที่ลำนิ้ว แรงเสียดครูดดูดรัดอันน่าอัศจรรย์ใจตอนนิ้วสไลด์เข้าออก ทำให้ชายปริศนาพอจะเดาได้ ว่าพรหมจารีของหญิงสาวคนนี้ยังไม่เคยถูกทำลาย

“อยากให้ฉันใส่แล้วสินะ… อยากได้ของจริงแล้วใช่ไหม… นิ้วมันเล็กไปสำหรับของเธอ”

อาการตอดรัดที่รุนแรงขึ้น ทำให้ชายปริศนารู้ทันความต้องการของหญิงสาว

“ไม่… ไม่เอา เอานิ้วแกออกไป ไอ้ชั่ว… ไอ้สัตว์ แค่นี้ฉันก็รู้สึกขยะแขยงเหลือทน”

ในนาทีที่เกือบจะไม่เหลืออะไรให้เสียอีกแล้ว เรโกะตั้งสติ รวบรวมความกล้า ราวกับเพิ่งกินหัวใจหมีหรือดีเสือมาจากไหน ทำให้สบถออกมาอย่างเหลืออด

“ปากแข็ง… ก็รูหอยเธอขมิบนิ้วฉันแทบขาด น้ำเสียวสาดออกมาชุ่มนิ้วขนาดนี้… เห็นทีว่าฉันคงต้องจัดให้”

ชายปริศนากล่าวอย่างรู้ทันว่าเรโกะเสียวมาก ด้วยแอบเห็นเส้นขนของหล่อน ลุกซู่ชูชัน หลังไหล่บิดเร่า สะโพกแอ่นระแน้

“ไม่… ฉะ… ฉันไม่อยาก”

เสียงของเรโกะกระท่อนกระแท่น

“โถ… บอกไม่อยากแล้วนี่อะไร”

เขากระแทกนิ้วเข้ามาแรงขึ้น เสียบสุดโคนข้อนิ้วกลางแล้ววนคว้านเป็นจังหวะ

“อ๊า… อ๊อยยย… ฮื่อๆ… ”