หญิงสาวกรีดร้องออกมาอย่างไม่เกรงใจบิดาที่มองมายังเธอด้วยความไม่พอใจ ในขณะที่นางวัชราหรือที่แม่บ้านชาวไทยในมิวนิคเรียกเธอว่า คุณนายแมว นั้นกลับลูบหลังลูบไหล่บุตรสาวคนเดียวอย่างปลอบโยน
“โธ่ๆ ลูกขาใจเย็นๆ นะคะลูก คุณอัลล์ก็แค่เหนื่อยละมั้งจ๊ะ วันนี้ที่โรงแรมของคุณอัลล์มีคณะมาดูงานจากเมืองไทยนี่ลูก”
“ก็ใช่สิคะคุณแม่แทตตี้ได้ข่าวด้วยนะคะว่ามียายผู้หญิงหน้าด้านคนหนึ่งมันพยายามอ่อยคุณอัลล์ด้วย”
“พูดจาไม่เห็นจะน่ารักเลยลูกแทต แล้วอย่ากรีดเสียงร้องเหมือนชะนีร้องโหยหวนแบบเมื่อกี้อีกนะพ่อไม่ชอบ คุณก็เหมือนกันนะคุณแมว หากยังสอนลูกให้มีนิสัยเที่ยวล่าผู้ชายอีกผมจะไม่อดทนกับคุณ อย่าเอานิสัยตัวเองมาสอนลูก ผมทำธุรกิจไม่ได้คิดเอาลูกสาวไปขายทอดตลาด หากผมจะทำอย่างนั้นผมคิดว่าคงไม่ได้ราคาดีเท่าไหร่...”
คุณโทมัสพูดจบก็เดินออกไปจากห้องรับประทานอาหารอย่างเบื่อระอานิสัยแย่ๆ ของสองแม่ลูก เขาพลาดเองที่หลงกลของวัชรา เขาคิดว่าหญิงไทยจะนิสัยดีรักนวลสงวนตัวและเป็นกุลสตรีอ่อนโยนน่ารักเสียอีก แต่ไม่ใช่เลย ไม่ใช่วัชราที่มีแต่ความอิจฉาริษยาแม้จะมีทุกอย่างเหนือกว่าคนอื่นแต่ภรรยาของตนก็เที่ยวแสวงหาผู้ชายรวยๆ ให้ลูกสาวและสอนให้แทเรซ่ามีนิสัยเหมือนตนเขารู้ดีว่าลูกสาวของตนนั้นคาวแค่ไหน...
“กรี๊ดดดด... คุณพ่อ / คุณโทมัส...” สองแม่ลูกกรีดร้องออกมาอย่างเจ็บใจเมื่อโดนประมุขของบ้านด่าตรงๆ
“อย่าทำอะไรบีเลยนะคะได้โปรดอย่าทำต่อเลยนะคะบีเหนื่อยแล้ว อุ้ย อื้อออ...”
เสียงวอนขอของเธอไร้ค่าเมื่อเขาไม่นำพากับน้ำตาที่อาบแก้มใส ร่างสูงใหญ่ถาโถมเขาหากายบางอวบอิ่มด้วยวัยสาวสดอย่างหิวกระหาย ดื่มกินยอดทรวงสีหวานด้วยความร้อนแรงจนเจ้าของต้องหวีดร้องออกมาด้วยความเจ็บระคนเสียวซ่านมือหนาฟอนเฟ้นกายบางด้วยความหลงใหลลืมตัว เอวบางที่มือข้างเดียวแทบจะกำรอบถูกเขาจับพลิกให้เธอนอนค่ำพร้อมกับยกสะโพกมนขึ้นสูงก่อนจะสอดเสยความแข็งแกร่งเข้าหาช้าๆ ท่วงท่าเต็มไปด้วยความมั่นใจและหมายมาดจนเขาสามารถเข้าไปจนสุดทาง...
“อา... บารนี เธอนี่แน่นสุดยอดไปเลย... โอว... มัน ไม่น่าเชื่อ...”
เขาขยับสะโพกสอบเข้าหาความอ่อนนุ่มของสะโพกหนั่นแน่นนั้นช้าๆ หมุนวนบดเบียดให้ความแข็งแกร่งเสียดสีเล้าโลมจนบารนีเสียวไปทั้งกาย สาวน้อยแหงนใบหน้าขึ้นพร้อมกับสูดปากด้วยความเสียวกระสันเมื่อความใหญ่โตเคลื่อนไหวอย่างคึกคะนองในกายสาว ความร้อนผะผ่าววิ่งแล่นไปทั้งสรรพางค์จนเธอแทบจะมอดไหม้ ยิ่งเขากระแทกกายเข้าหาและบีบเฟ้นทรวงสาวอวบใหญ่เดินตัวมากเท่าไหร่ เธอก็เหมือนลอยล่องออกห่างความเป็นจริงทุกขณะ ตอนนี้บารนีรู้สึกเหมือนตัวเองฝันไป ความเสียวซ่านรัญจวนใจกับลีลาอันเจนจัดในเกมพิศวาสของของเขาทำให้เธอมึนงง ความเจ็บปวดไม่มีอีกต่อไป มีเพียงความเสียดเสียวที่ทำให้เธอแทบแตกระส่ำด้วยความสุขสมที่เขามอบให้ครั้งแล้วครั้งเล่า...
“กรี๊ดดดด....อ๊า...”
เสียงหวานผสานกับเสียงแหบห้าวของเขาดังก้องห้องหอที่ไร้ซึ่งความรัก เสียงเนื้อหนุ่มสาวกระทบกันราวเสียงดนตรีกามาอันไพเราะก่อนที่อัคนีจะพาเธอไปสู่จุดสูงสุดแห่งเกมสวาทอันร้อนแรง...
“อา... เธอนี่มันสุดยอดจริงๆ สมกับเป็นน้องของไอ้จอมฉก ที่แย่งแฟนของคนอื่น ไม่รู้ว่าพี่ชายเธอมันจะลีลาดีเหมือนเธอรึเปล่านะแพทถึงได้หลงมันจนทิ้งฉันไปเอาพี่เธอมาเป็นผัว...”
“คุณ...” บารนีพูดไม่ออกเมื่อวาจาร้ายกาจดังออกมาจากปากหยักสวยราวอิสตรีของเขา สาวน้อยน้ำตาซึมทั้งหอบด้วยความเหนื่อยอ่อนจากบทรักเร่าร้อนหลายต่อหลายครั้งในค่ำคืนนี้ และหอบหายใจไม่สะดวกจากอาการสะอึกสะอื้นในอกกับความใจร้ายของเขา...
“พูดไม่ออกนี่เพราะโดนจัดหนักหรือมันคือความจริงล่ะ อย่าหันหน้าหนีฉันนะบารนี” อัคนีเสียงเข้มและแรงขึ้นด้วยอารมณ์เมื่อเธอหลับตาลงพลางหันหน้าหนีทำท่าเหมือนรังเกียจเขากระนั้น ชายหนุ่มกระชากไหล่มนของคนที่นอนตะเคียงหันข้างให้ตนหันกลับมาแต่คราบน้ำตาและดวงตาที่ปิดสนิทพร้อมกับกายสาวสะท้านด้วยแรงสะอื้นทำให้อัคนีรู้สึกใจหายอย่างบอกไม่ถูก บารนีหลับไปแล้วและไม่มีทีท่าว่าจะตื่นมาฟังคำพูดร้ายๆ จากเขา...
“โธ่ เว้ย บัดซบที่สุด...” เขาลุกขึ้นจากเตียงสีหวานยับย่นแล้วเดินเข้าห้องน้ำชำระร่างกายด้วยความหงุดหงิดที่หวั่นไหวกับคราบน้ำตาของเธอ...
“ไม่ ฉันไม่ไม่หวั่นไหว เธอไม่มีค่าสำหรับฉัน ไม่ๆ ม่ายยย...”
อัคนีผวาเฮือกร่างสูงผุดลุกนั่งบนเตียงกว้างแล้วเสยผมหยักศกที่ยุ่งเหยิงไม่เป็นทรงของตนแรงๆ ด้วยความหงุดหงิดและโมโห... ทำไม เขาต้องฝันซ้ำซากอยู่อย่างนี้มาตลอดสี่ปีเต็ม
“ทำไม... ทำไมต้องเป็นแบบนี้วะ”
อัคนีลุกขึ้นเปิดประตูกระจกหรูแล้วเดินไปที่ระเบียงกว้าง ดวงตาคมทอดมองไปยังความมืดก่อนจะเงยหน้ามองฟ้าที่พราวพร่างด้วยดวงดาวนับล้านๆ ดวง แล้วดาวที่มิวนิคจะเหมือนกันกับดาวที่กรุงเทพฯ ไหมหนอ...
“นี่ฉันคงบ้าไปแล้วที่ออกมายืนดูดาวอยู่ได้ทุกวัน...”
ชายหนุ่มบ่นอย่างฉุนเฉียวกับตัวเองก่อนจะกลับเข้าห้องและพยายามจะหลับให้ลง...
“หนูเล็กว่าบีควรตัดสินใจให้เด็ดขาดเสียที” ชลิตาบอกเพื่อนสาวคนสวยแต่ดวงตาเศร้าสร้อยเหลือเกินด้วยน้ำเสียงจริงจัง
“ทำอย่างไรล่ะหนูเล็ก บีไม่รู้จะทำอย่างไรดี”
“ก็คิดแค่คิดว่า ฉันอยากมีอิสระ อยากมีชีวิตใหม่... บี ตัวทนทุกข์มานานแล้วนะ ตัวไม่เคยเปิดโอกาสให้ตัวเองมองใครใหม่ อย่างพี่อาร์ตนั่นเขาก็รักบีกับลูกมาก เทียบกับใครบางคนที่ไม่เคยมาเหลียวแล เป็นหนูเล็กนะ หนูเล็กเลือกพี่อาร์ตแทนที่ผู้ชายใจร้ายคนนั้นแน่ๆ”
ตอนที่62. อวสาน“คุณบีคะคุณอาร์ตมาขอพบค่ะ”เกดมารายงานคุณผู้หญิงของบ้านในสายของวันที่ทุกคนต่างมารวมตัวกันดื่มชากาแฟและของว่างกันที่ริมสระว่ายน้ำอย่างชื่นมื่นพร้อมหน้า“เกดไปบอกพี่อาร์ตมาที่นี่เลยจ้ะ จะได้ดื่มชาด้วยกันเลย”บารนีบอกเกดแล้วปรายตามองอัคนีว่าเขามีท่าทีอย่างไรเมื่ออธิชาติมาพบเธอแต่เขาก็ไม่แสดงอาการหึงหวงอะไรซ้ำยังยิ้มแย้มเล่นกับลูกๆ ทั้งสองอย่างสนุกสนานกับพี่ชายและน้องชายของเขา จนเมื่ออธิชาติเดินมาแต่เหมือนว่าเขาไม่ได้มาคนเดียวเพราะใครบางคนทำท่าหลบๆ ซ่อนๆ ซุกหน้าอยู่กับแผ่นหลังของเขามาด้วย“สวัสดีครับคุณท่าน และทุกๆ คน”อธิชาติพูดด้วยน้ำเสียงปรกติแต่ท่าทางดูขัดๆ เขินๆ จนน่าสงสัย และคนที่ซุกอยู่ข้างหลังเขาก็ค่อยๆ เยี่ยมหน้าออกมาและเมื่อทุกคนเห็นว่าเป็นใครต่างก็อึ้งและงงงันไปตามๆ กันเทเรซ่าไหว้ทักทายทุกคนด้วยท่าทางเก้ๆ กังๆ ท่าทางเหมือนคนที่ขาดความมั่นใจทั้งดูขัดเขินและเอียงอายในที และท่าทางอย่างนั้นของเธอทำให้ทุกคนร้องอ๋ออยู่ในใจ...
ตอนที่61.มือร้อนลูบไล้วนเวียนหยอกเย้าและทักทายบุตรสาวที่กำลังจะถือกำเนิดในอีกไม่ช้าอย่างอ่อนโยน มือและเท้าน้อยๆ ดุนดันหน้าท้องมารดามาทักทายให้เป็นเป็นรูปคลื่นนูนบนหน้าท้องของบารนี หญิงสาวสบตากับสามีอย่างอ่อนหวานระคนขัดเขินกับความเปลี่ยนแปลงทางร่างกายของตนเองและกังวลว่าเขาจะไม่ชอบแม้อัคนีจะบอกว่ารักในทุกสิ่งที่เป็นเธอ ไม่ว่าเธอจะอ้วนหรือผอมจะขาวหรือดำเขาก็ยังรักแบบที่เธอเป็น และตอนนี้เขายิ่งรักเธอมากขึ้นกว่าเดิมหลายร้อยเท่า“เมียพี่เดียวสวยที่สุด สวยกว่าใครในโลก” อัคนีเอ่ยชมอย่างจริงใจยิ้มให้ภรรยาอย่างอ่อนหวานแล้วจุมพิตหน้าท้องนูนเบาๆ แล้วเคลื่อนกายแกร่งขึ้นมาบดจูบเธออีกครั้งทั้งเร่าร้อนอ่อนหวานจนบารนีผวาเยือกด้วยความซ่านกระสันบิดกายเสียดส่ายกับร่างแกร่งเร่งเร้าให้เขาจบเกมแห่งความทรมานนี้เสียที“พี่เดียวขา บะ บี อู้ยยย อ่า... บีต้องการพี่เดียว...” หญิงสาวครางเสียงแผ่วพร่ามองเขาอย่างเว้าวอน และเมื่อภรรยาสุดที่รักเขาถึงขนาดนี้มีหรือที่อัคนีจะขัดใจ ชายหนุ่มค่อยๆ รั้งร่างบางให้ลุกขึ้นนั่งหันหน้าเข้าหากัน
ตอนที่60.ส่วนอธิชาติผละออกจากร่างบางของเธอเล็กน้อยแต่ยังไม่ยอมลุกขึ้นจากร่างนุ่มนิ่มที่ก่อให้เกิดความรู้สึกหวามไหวในกายหนุ่มแปลกๆ ซึ่งเขาไม่นึกไม่ฝันว่าเทเรซ่าจะทำให้เขาเกิดความรู้สึกเช่นนี้ได้ เขาจึงแกล้งทับร่างแกร่งลงไปอีกครั้งแล้วก้มหน้าลงไปเกือบชิดใบหน้าสวยของเธอ ดวงตาสีเขียวกลมโตของเทเรซ่าสบกับดวงตาคมสีน้ำตาลเข้มของคนที่เธอปรามาสว่าหน้าจืดของอธิชาติอย่างมึนๆ งงๆ หัวใจสาวเต้นกระหน่ำอย่างที่ไม่เคยรู้สึกว่าหัวใจเต้นแรงมากขนาดนี้มาก่อน แม้แต่กับอัคนีที่เธอหลงใหลคลั่งไคล้ก็ไม่ได้ทำให้รู้สึกเฉกเช่นนี้ นี่มันเกิดอะไรขึ้นกับเธอ...“อืมมม... ดูๆ ไป เธอก็หน้าตาดีกว่าชะนีบ้านฉันนิดหนึ่งนะเนี่ย”“อ๊าย ไอ้บ้า ลุกไปนะ ฉัน หนะ อื้อออ...” เสียงแหลมๆ ที่กรีดใส่ชายหนุ่มหายไปในลำคอเมื่อริมฝีปากร้อนผ่าวของเขาประทับลงมาปิดเสียงแสบแก้วหูของเธอไว้ ลิ้นหนาสอดไล้เข้าไปในโพรงปากสาวฉ่ำหวานอย่างเร่าร้อนเมื่อความหวานละมุนที่เขาคิดว่ามันหวานกว่าหญิงสาวที่เขาเคยผ่านมา แม้ไม่ใช่หนุ่มเจ้าชู้เจ้าสำราญแต่เขาก็มีหญิงสาวเข้ามาในชี
ตอนที่59.“เออๆ ปล่อยก็ได้ คนอะไรรักเมียเวอร์ หมั่นไส้...”“บีจ๋า มานี่จ้ะ กลับห้องเราเถอะนะออกมานานแล้วนะ พี่เดียวคิดถึง” อัคนีออดอ้อนภรรยาไม่ต่างจากน้องบูมเลยสักนิดบริบูรณ์หันไปสบตากับภรรยาด้วยความคิดที่ตรงกันว่า อัคนีคนนี้กับอัคนีคนนั้นที่พร่าผลาญพรหมจรรย์ของบารนีอย่างใจร้ายเมื่อสี่ปีก่อนนั้นช่างแตกต่างกันโดยสิ้นเชิง แต่อัคนีก็ทำให้น้องสาวของเขามีความสุข...“กรี๊ดดดดด ฉันเบื่อออ ฉันไม่อยากจะทนแล้ว หิว อ๊ายยยย” เทเรซ่ากรีดร้องอย่างหงุดหงิด ทั้งเหนื่อยทั้งร้อนทั้งหิว เธอทำความสะอาดห้องพักไปแล้วหลายห้องตั้งแต่เช้า นี่จนจะบ่ายสองแล้วเธอยังไม่ได้พักรับประทานข้าวเพราะผู้จัดการไม่อนุญาต ผู้จัดการของเธอก็อธิชาติอย่างไรล่ะ อีตาผู้จัดการหน้าจืดที่คอยจิกใช้เธอราวกับทาส ให้ทำงานหนักกว่าทุกคนซึ่งหญิงสาวรู้ดีว่าชายหนุ่มต้องการกลั่นแกล้งเธอทำให้เธอรู้สึกต่ำต้อย เทเรซ่ากรีดร้องเกือบจะทนไม่ไหวกับความยากลำบากที่ได้เจอ...หลังจากที่บิดารู้เรื่องราวของมาร
ตอนที่58.“พี่เดียวบ้า...”“หึหึ ทำไมว่าสามีอย่างนี้ล่ะครับที่รัก” อัคนีหัวเราะภรรยาที่ลืมตามาค้อนเขาหน้าแดงปลั่ง“ก็พี่เดียวทำแบบนี้ หากน้องบูมมาเห็นจะทำอย่างไรล่ะคะ” บารนีค้อนสามีของตนอย่างหมั่นไส้“ถ้าอย่างนั้นต่อไปนี้น้องบีก็ต้องมานอนห้องใหญ่กับพี่”“ได้อย่างไรล่ะคะ น้องบูมก็ต้องนอนคนเดียวสิคะ”“ก็ใช่ไงครับ น้องบูมโตแล้ว โตจนมีน้องแล้วนะครับที่รัก”อัคนีพลิกายลงนอนแล้วโอบอุ้มให้เธอมานอนทาบทับบนร่างแกร่งของตน บารนียันแผงยอกแกร่งไว้และไม่ยอมให้เขาโน้มใบหน้าของเธอไปใกล้เพราะเห็นแววตาเจ้าเล่ห์ของคนตัวโตที่ทำท่าว่าจะหื่นหิวขึ้นมาอีกครั้ง...“ไม่คุยแล้วค่ะ บีง่วง ปล่อยสิคะ บีจะไปอาบน้ำ” หญิงสาวบอกอย่างเอียงอายรู้ทันแววตาของเขา อัคนีหัวเราะเบาๆ แต่ก็ทำให้ร่างของคนที่อยู่บนกายของเขาไหวกระเพื่อมทำให้ร่างกายของเขากับเธอเสียดสีกันจนก่อให้เกิดอารมณ์หวามไหวอีกครั้ง“ก็ไปสิครับ มาเถอะพี่เดียวจะอาบน้ำให้น้องบีเอง...” พูดจบอัคนีก็อุ้มภรรยาเข้าห้องน้ำแล้วเริ่มต
ตอนที่57.อัคนีมองภรรยากับลูกชายที่นอนหลับพริ้มอยู่บนเตียงกว้างอย่างเป็นสุขด้วยหัวใจพองโตคับอก ตอนนี้เขามีครอบครัวที่สมบูรณ์แบบอย่างแท้จริง มีภรรยาและลูกที่น่ารักถึงสองคนแม้อีกคนจะยังคงอยู่ในครรภ์ก็ตาม แต่เขาก็สัมผัสและรู้สึกได้ว่าคนที่อยู่ในท้องจะต้องน่ารักเหมือนกันกับน้องบูมแน่ๆ ชายหนุ่มดึงผ้าห่มคลุมกายให้บารนีกับลูกชายแล้วก้มลงหอมแก้มสองแม่กับลูกอย่างไม่ลำเอียงก่อนจะขึ้นไปนอนซ้อนแผ่นหลงบางโอบกอดเธอไว้พร้อมกับลูกน้อยทั้งสองอย่างเป็นสุขบารนีลืมตาขึ้นช้าๆ ในความมืดเมื่อรู้สึกถึงอะไรบางอย่างที่ยุ่มย่ามคลอเคลียอยู่กับกายนวลของตน แล้วก็ต้องหน้าแดงจัดเพราะมือร้อนๆ ของสามีลูบไล้วนเวียนอยู่กับหน้าท้องนูนน้อยๆ ของตนบ่งบอกเปิดเปลือยความรู้สึกของเขาว่าต้องการอะไรในตอนนี้“บีจ๋า... พี่เดียวคิดถึงบีจัง” เสียงนุ่มแผ่วพร่าดังอยู่ข้างแก้มนุ่มพร้อมกับริมฝีปากหยักของเขาขบเม้มไปตามแก้มนวลและลำคอระหง“อื้อ เดี๋ยวลูกตื่น... อา พี่เดียว อย่า...” บารนีห้ามปรามไม่จริงจังนักทั้งน้ำเสียงก็แผ่วหวานสะท้านหวิว แต่คนฟังไม่คิดจะใส่ใจเพราะเ