LOGINShare
9 หวง
Last Updated:
2025-08-13 12:38:58ตอนที่9 หวง
“อ่านไม่ตอบ?”
“คะ?”
“เธออ่านแล้วไม่ตอบ รู้มั้ยจะโดนอะไร” อชิรญาเม้มกลีบปากแน่นเมื่อนึกถึงบทลงโทษเร่าร้อนของเมื่อคืน เขาจะรอจูบเธออีกหรือไง
Michael00
“เงียบไปเลยนะครับ” ข้อความของไมเคิลไม่แม้แต่จะถูกเปิดอ่านด้วยซ้ำ เธออยากให้เขารู้ตัวว่าไม่ได้อยากมีปฏิสัมพันธ์ต่อ
“ใครน้า”
“แสน!” เธอรีบคว่ำหน้าจอสมาร์ทโฟนเมื่อแสนดีเริ่มทำท่าล้อเลียนใส่
“ใครน้าทำเพื่อนฉันหวั่นไหวจนแก้มแดงขนาดนี้น่ะ”
“เมาต่างหากเล่า”
“เมา? แก้วเดียวตั้งแต่หัวค่ำเนี่ยนะ”
“หลายแก้วอยู่นะ แสนรินให้เองลืมเหรอ” แสนดียิ้มร่าเพราะเธอเองนั้นน่าจะเริ่มเมาแล้ว ลืมซะได้ว่าเป็นคนรินน้ำสีสดใสให้เพื่อนพร่องไปเกือบหมดขวด
.....
เจเลอร์ยักคิ้วใส่เพื่อนอย่างคนชนะเมื่อข้อความของไมเคิลไม่แม้แต่จะถูกเปิดอ่าน ผิดกับของเขาที่อชิรญารีบเปิดเหมือนว่ารอ แม้จะไร้การตอบกลับก็ตาม
“แพ้แน่ ๆ”
“เอาไอ้เจเลอร์ไว้ได้แน่ ๆ แล้วค่อยมาว่ากูแพ้”
“พี่เทาเหมาะจะเป็นของกูมากกว่ามึงล่ะมึง”
“เหอะ” ไมเคิลพูดไม่ออก เขาดั้นด้นสุดตัวเพื่อให้ได้รถคันนี้ บทจะเสียก็น่าเสียดายอยู่ไม่น้อย
“น้องมันเช็คอินที่ผับเราว่ะ” แม็กซ์เวลโชว์หน้าจอสมาร์ทโฟนที่ติดตามอชิรญาเอาไว้ให้เขาดู เสือร้ายกระตุกยิ้มมุมปากเมื่ออะไร ๆ มันง่ายดายเหมือนมีคนปูทาง
“มึงจะลองไปทักทายดูมั้ยล่ะ”
“แชทกูยังไม่อ่าน” ไมเคิลหน้ามุ่ย เกิดมาเพิ่งเคยโดนเมิน และดันจะแพ้พนันเพื่อนอีก
00.00 น.
เสียงเพลงแฮปปี้เบิร์ธเดย์ดังขึ้นจากดีเจคนดัง เซอร์ไพรส์พลอยใสเจ้าของวันเกิดจากเพื่อน ๆ ในคลาส ทุกคนในผับต่างพากันร้องเพลงอวยพรคลอกับดนตรีที่ดังทุกทิศทาง พลอยใสถูกเรียกไปเป่าเค้กบนแท่นของดีเจท่ามกลางเสียงกรี๊ดของสาว ๆ ด้านล่างรวมถึงแสนดีด้วย
กรี๊ดดด !!
“แสน! หูเราจะแตกแล้ว”
“อ๊ะอาย! ฉันอิจฉาพลอยใสจังนั่นดีเจตั้มที่ฉันใฝ่ฝันเลยนะ” เธอถูกแสนดีเขย่าแรง ๆ ระบายความอัดอั้น กระทั่งพลอยใสเป่าเค้กเสร็จเพลงก็กลับมาเป็นจังหวะมันส์ ๆ อีกครั้ง
“เต้นอยู่นี่แหละ กลับไปก็นั่งเฉย ๆ น่าเบื่อ”
“เราไม่เต้น...”
“ยืนเฉย ๆ ก็ได้เราเต้นเผื่อ” แสนดีไม่ยอมให้เธอกลับเพราะเป็นห่วงหากจะปล่อยกลับไปนั่งคนเดียว สู้อยู่ในสายตาตลอดไม่ได้
“เดี๋ยวมาไปคุยกับพลอยใสแป๊บนึง”
“อย่าหายไปไหนล่ะ” แสนดียกมือขึ้นโบกก่อนจะถูกฝูงคนกลืนหายไปจากตรงนี้
“เพิ่งเคยมาเหรอ”
“อุ้ย!” อชิรญาสะดุ้งเมื่อมีมือสากกระด้างวางบนเอวของเธอทั้งที่ไม่รู้จักกัน
“ผมไม่เคยเจอคุณที่นี่เลย ครั้งแรกแน่ ๆ”
“คุยกันก่อนสิคุณ” ชายหนุ่มคว้าต้นแขนเล็กของเธอเอาไว้ก่อนจะถูกเดินหนี อชิรญาพยายามทำให้เขาปล่อยแต่ก็ไม่เป็นผลแถมยังบีบจนเธอเจ็บ
“ปล่อยฉันนะคุณ”
“ผมปล่อยคุณก็ได้แต่ต้องดื่มไวน์ราคาแพงแก้วนี้ก่อน” เป็นครั้งแรกที่เธอนึกอยากจะเบะปากใส่คน ทำเป็นเอาราคาไวน์มาอวดอ้าง เธอไม่ได้เห็นแก่กินขนาดนั้น
“ฉันไม่ดื่มค่ะ”
“งั้นผมก็ไม่ปล่อย”
“นี่คุณ! ฉันจะร้องให้คนช่วยนะคะ”
“เอาสิ ผมเป็นวีไอพีของที่นี่ใครมันจะกล้ายุ่ง” หญิงสาวกวาดสายตามองหาแสนดี ในขณะเดียวกันเธอก็พยายามเอาตัวเองให้หลุดพ้นจากกรงเล็บสัตว์ร้ายตัวนี้
“สวยกว่านี้ผมก็เคยลากขึ้นเตียงมาแล้ว อย่าเล่นตัวขนาดนั้นเถอะคุณ”
“ปล่อย!”
พรึ่บ
อชิรญาตัวแข็งค้างเมื่อจู่ ๆ ก็มีคนมาสวมกอดรอบเอวเล็กของเธอและรัดแน่น เรียวปากเธอขยับเตรียมร้องขอความช่วยเหลือจากใครก็ได้แต่พอรู้ว่าใครวางคางเกยบนไหล่มนของตัวเองกลับร้องไม่ออก
“พี่เจเลอร์...”
“อืม”
“เมียแกเหรอ” ท่าทางของชายตรงหน้าดูแปลกไปจากเดิมเมื่อเจเลอร์แสดงความเป็นเจ้าของ แม้แต่ลูกค้าวีไอพียังต้องกลัวเพราะเขาคือหนึ่งในเจ้าของ
“คิดว่าไง”
“โทษที ไม่รู้ย่อมไม่ผิด” ชายคนนั้นกลับไปพร้อมแก้วไวน์ในมือ แต่นานหลายนาทีแล้วเจเลอร์ก็ยังไม่ปล่อยคนตัวแข็งให้เป็นอิสระสักที
“พะ..พี่เจเลอร์คะ”
“หืม”
“เลิกกอดอายได้แล้วค่ะ”
“ฉันช่วยเธออยู่”
“เขาไปแล้วนะคะ” เจเลอร์กระชับกอดให้แน่นขึ้น และปลายจมูกโด่งก็เหมือนซุกไซร้อยู่ที่ลำคอหอมกรุ่นจนเธอต้องย่นคอหนี
“ในแก้วนั้นมียา ถ้าเธอโดนหลอกจะทำยังไง”
“จริงเหรอคะ พี่เจเลอร์รู้ได้ยังไง” เขาเงียบพร้อมกัดที่ไหล่มนของเธอเบา ๆ อย่างมันเขี้ยว จนหญิงสาวลืมเรื่องที่สงสัยไปสนิท
“อ๊ะ!”
“แต่งตัวโป๊จัง ฉันหวง”
“หวง...อะไรคะ เราไม่ได้เป็นอะไรกันนะ”
“อยากเป็นแล้ว”
“...” แม้เพลงจะค่อนข้างดังแต่เสียงของเขาก็ชัดเจน เพราะริมฝีปากหนาพูดใกล้หูระยะประชิดจนชวนให้รู้สึกวาบหวามแปลก ๆ
“ได้มั้ย”
“ปล่อยอายเถอะค่ะ คนมองเยอะแยะแล้ว”
“ฉันไม่แคร์ใครหรอก แคร์แค่เธอ”
คู่ที่ยืนกอดกันกลางฟลอร์หน้าเวทีของวงดนตรีเป็นจุดศูนย์กลางสายตาของไมเคิล กับแม็กซ์เวลที่ยืนมองลงมาจากชั้นสาม
“คืนนี้มันจะปิดเกมแล้วมั้ง”
“ดูไปก่อน”
“เอาจริง ๆ น้องอ๊ะอายก็น่ารักนะเว้ย มึงน่าจะจีบน้องมันจริงจังจะได้เมียสวยประดับบารมี”
“บอกกูตอนนี้ทำอะไรได้ มึงก็เห็นว่าไอ้เจเลอร์มันน็อคเหยื่อซะอยู่หมัดไปแล้ว” ไมเคิลถอยไปนั่งดื่มที่โต๊ะตามเดิม เขาคิดว่าตัวเองเดินเกมไวแล้ว แต่ไอ้คนที่ดูเฉย ๆ ดันเดินไวกว่า
.....
“แสนดี พี่เจเลอร์กับอ๊ะอายเป็นแฟนกันเหรอ” เจ้าของวันเกิดถามเมื่อเห็นสองคนที่ว่ากอดกันกลมดิก
“คงงั้นมั้ง ไม่ใช่แฟนคงไม่ได้กอดแบบนั้น” แสนดีที่ตอบคำถามแทนรู้สึกเขินนิด ๆ เพราะเจเลอร์ที่เธอเคยเห็นระยะใกล้ที่หน้าลิฟต์นั้นหล่อจริง
“เหรอ”
“ทำไมอะ หรือพี่เจเลอร์มีแฟนอยู่แล้ว”
“เห้ยเราไม่รู้ แต่ไม่เคยได้ยินว่าเขามีแฟนนะ”
“เธอรู้จักพี่เขาด้วยเหรอ” แสนดีอดดึงแขนเพื่อนออกมายืนที่หน้าห้องน้ำเพื่อถามไม่ได้เมื่อพลอยใสพูดเหมือนรู้จักเจเลอร์มาพอประมาณ
“ได้ยินเขาคุยต่อ ๆ กันมาน่ะ หล่อขนาดนั้นก็ถูกกรี๊ดกร๊าดเป็นธรรมดามั้ยล่ะ”
“แล้วประวัติเป็นไง โอเคป้ะ”
“เรื่องอะไรล่ะ”
“เจ้าชู้มั้ย”
“โหย ใครจะไปรู้” แสนดีถอดใจเมื่อได้รับคำตอบมาแบบนั้น ถ้าเขาไม่ดีเธอจะได้ช่วยเพื่อนกรองผู้ชายพรรณนั้นออก
“พี่เจเลอร์เขากินเงียบ ๆ เวลาที่เขาเปลี่ยนผู้หญิง หรือยังเป็นคนเดิมอยู่ไม่ค่อยมีใครรู้หรอกถ้าเพื่อนเขาไม่หลุดปากน่ะนะ”
“เพื่อนเหรอ?”
“พลอย!หนีมาอยู่นี่เอง ไปถ่ายรูปกันเถอะเราจะกลับแล้ว” แสนดีร้องในลำคออย่างขัดใจที่พลอยใสโดนดึงตัวไปต่อหน้า รุ่นพี่คนนี้ดูลึกลับแปลก ๆ เพราะเธอกับอชิรญาพยายามหาตัวตนของเขาในโซเชียลแต่ก็ไม่เจอเลย
Latest chapter
พิษรักรุ่นพี่เลว 41 เลี้ยงตลอดชีวิต(จบ)
Special episode.เงินโอนเข้าบัญชีxxx200,000บาท“อะไรเนี่ย”“มีอะไร”“มีเงินโอนเข้าตั้งสองแสนค่ะ “ อชิรญารีบเข้าแอปธนาคารว่าเงินนั้นมีที่มาจากไหน แต่มือหนาของชายหนุ่มก็วางบังบนหน้าจอสมาร์ทโฟนของเธอซะก่อน“คะ?”“พี่โอนให้เอง”“ให้เหรอคะ”“อืม วันนี้เงินส่วนแบ่งผับออก พี่ให้เธอครึ่งหนึ่ง”“มากไปหรือเปล่าคะ” ถึงเธอจะเกิดในครอบครัวที่มีฐานะพอสมควร แต่สองแสนมันก็มากสำหรับเธอกับเขาที่อายุแค่ยี่สิบต้น ๆ อยู่ดี“มีแต่มันจะน้อย พี่อยากให้เธอหมดทั้งชีวิตเลยด้วยซ้ำ” เจเลอร์แย่งสมาร์ทโฟนของเธอไปจากมือนิ่มก่อนจะวางมันบนโต๊ะเล็ก ๆ หน้าโซฟาแล้วรั้งเธอเข้ามาจูบอย่างอ่อนโยน“ไม่ต้องให้อายก็ได้ค่ะ แค่ทุกวันนี้พี่เจเลอร์จ่ายค่าข้าว ค่าช็อปปิ้งให้มันก็พอแล้ว”“พี่ไม่เสียดายที่ให้อะไรเธอเลยนะ ภาพในหัวมันไม่เคยไม่มีเธอเลย เงินมันก็ไม่ได้ไปไหนหรอก”“ขอบคุณนะคะ”“จะโอนใหทุกเดือน ได้มากหรือน้อยก็คนละครึ่งกับพี่” เจเลอร์เกลี่ยเส้นผมที่ปรกหน้าออกให้พ้นกรอบหน้าจิ้มลิ้มและจุมพิตที่หน้าผากมนอย่างที่ชอบทำ ท่อนแขนรั้งเธอเข้ามากอดแน่นก่อนจะปิดเปลือกตาลงทั้งที่เคยคางหน้าศีรษะของเธออยู่ ลมหายใจของเขาสม่ำเสมอบอกให้รู้ว่า
พิษรักรุ่นพี่เลว 40 หายไปสักพัก
ตอนที่40 หายไปสักพัก (จบ)เจเลอร์ดึงเธอเข้ามาในอ้อมแขนและกอดแน่นราวกับกลัวของรักชิ้นนี้จะหาย ปลายจมูกโด่งแดงกล่ำปล่อยน้ำตาให้ไหลอย่างหมดสิ้นภาพเสือผู้เย็นชาในอดีต ร่างสูงสั่นโยนจนจนหญิงสาวที่ฝืนไม่ให้น้ำตาไหลต้องยอมแพ้ ‘เธอก็ไม่ได้เก่งขนาดนั้น’“ถ้าพอใจแล้วก็กลับมานะ”“ฮึก..ฮืออ”“พี่รักเธอนะ ครั้งนี้พูดจริง”“อย่าพูดได้มั้ย” อชิรญาพูดเสียงอู้อี้เพราะฝังใบหน้ากับแผงอกแน่นหนั่น และเสื้อของเขาก็เปียกชุ่มน้ำตาของเธอ“ครั้งนี้ไม่โกหกแล้ว อย่าเป็นแบบนี้อีกได้มั้ย...เจ็บจะตายแล้ว”“ขอ..”“อย่าขอโทษ เธอไม่ผิดอะไรเลย ไม่เคยผิด”“ปล่อยเถอะ” เจเลอร์ยอมคลายอ้อมแขนออกเมื่อในที่สุดแล้วเธอก็ยังขอให้ปล่อย เขามองแผ่นหลังของผู้หญิงที่ต้องยอมรับกับหัวใจว่ารักผ่านม่านน้ำตา ‘คนนี้..ที่รู้ตัวอีกทีก็รักไปแล้ว’ แต่ก่อนที่เธอจะเดินไปจากเขายังรั้งเธอไว้ด้วยคำพูดอีก“ไม่มีครั้งต่อไปแล้วแมวน้อย”“...”“ขอโอกาสพี่สักครั้ง จะไม่ทำผิดไม่ทำร้ายแมวน้อยของพี่อีกแล้ว”“...”“ถ้าพี่ทำให้เสียใจอีกแม้แต่เรื่องเดียว พี่จะยอมไปไม่ยุ่งกับเธออีกเลย” ไหล่คนตัวเล็กสั่นไหวเพราะสะเทือนใจในแต่ละประโยค เรียวนิ้วเกลี่ยเช็ดน้ำตาที่ไ
พิษรักรุ่นพี่เลว 39 ปล่อย
ตอนที่39 ปล่อยแสนดีเหลือบมองคนที่ร้องไห้หนักเป็นระยะ ทั้งที่ทำสิ่งที่ตั้งใจสำเร็จแล้วคือทำให้ผู้ชายคนนั้นเจ็บ แต่คงลืมไปว่าตัวเองก็ยังรักเขาถึงได้เจ็บไปด้วยแบบนี้ ก่อนที่จะต่างแยกย้ายกันเข้าห้องของตัวเองไปอชิรญานั่งเหม่อที่โซฟาตัวใหญ่ หญิงสาวพยายามยิ้มที่ได้เอาคืนเขาแล้ว แม้ว่าความเจ็บของเขาอาจจะน้อยกว่าที่เธอเจอ แต่น้ำตาก็ดันไหลออกมาง่าย ๆ เพียงเห็นนาฬิกาที่เขาถอดลืมไว้บนโต๊ะ ก่อนจะหันหน้าหนีไม่อยากมองอะไรที่เป็นของเขา...ต่อไปนี้ขาดกันจริง ๆ สักที.....วันต่อมาเจเลอร์อยู่กับตัวเองพร้อมแอลกอฮอลที่หมดไปแล้วถึง 3 ขวด ชายหนุ่มยังคิดว่าตัวเองไม่ได้เมาเพียงแต่ลุกขึ้นจะไปเอามันเพิ่มแล้วก็โอนเอนเล็กน้อยเท่านั้น เขาที่เริ่มควบคุมร่างกายไม่ได้จึงนั่งลงที่พื้นพิงแผ่นหลังกับโซฟาคว้าบุหรี่เบื้องหน้าขึ้นมาสูบเผื่อสมองมันจะเบาลงบ้าง ตั้งแต่เกิดมาไม่เคยคิดว่าจะต้องมาร้องไห้เพราะผู้หญิงเลยสักครั้ง และผู้หญิงคนนั้นก็ดันเป็นคนที่ตัวเองเคยลั่นเอาไว้ว่าจะไม่เอา ไม่หวง ‘ถึงจะไม่เคยมีความรัก แต่ก็รู้ว่าที่ต้องเจ็บแบบนี้ก็เพราะรักเธอ’“มันเป็นอะไรวะ” แม็กซ์เวลไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับเขาถามไมเคิลที่ถือวิ
พิษรักรุ่นพี่เลว 38 คำว่ารัก
ตอนที่38 คำว่ารัก22.00น.เจเลอร์นั่งที่โซฟาในห้องของเธอราว 5 ชั่วโมงจนนึกโมโหขึ้นมา แต่ก็ไม่รู้ว่ากำลังโมโหให้กับอะไร เกิดมาเพิ่งเคยรอ เพิ่งลิ้มรสชาติของการถูกเมิน ชายหนุ่มเริ่มหายใจลำบากมากขึ้นทุกที นัยน์ตาแดงกล่ำเพราะน้ำตามันก่อตัวแต่เขาไม่ยอมให้มันได้ไหลออกมาง่าย ๆตืด ตืด“ว่าไงครับเพื่อน”“ไอ้ไมค์อยู่กับมึงหรือเปล่า” “มันก็อยู่นี่แหละ มีอะไรวะ” “ขอคุยกับมันหน่อย” เสียงเอะอะจากปลายสายบ่งบอกว่ามีปาร์ตี้กันอย่างสนุกสนาน ไม่ถึง10 วินาทีไมเคิลก็กรอกเสียงยานยืดเข้ามา “สวัสดีครับคุณเจเลอร์” “แสนดีอยู่ที่ไหน” ปลายสายเงียบไปเพราะตื่นคำถามของเขา ก่อนที่จะได้คำตอบ “กูจะไปรู้ได้ไง ไม่ได้เสียบคาไว้” “เมียมึงเอาเมียกูไปไหนไม่รู้ กูติดต่อไม่ได้” “กูไม่รู้จะให้ทำยังไงวะ” “ออกตามหาแม่งทุกที่เลย หาให้เจอ” “ไอ้บ้า กรุงเทพฯนะไม่ใช่โรงแรมที่ไปเคาะเรียกทีละห้องแล้วจะเจอ ออกมาหาพวกกูนี่มา” “...” “มาเถอะ ยังไงคืนนี้อ๊ะอายก็กลับไปที่ห้องอยู่ดี ไม่หนีไปไหนหรอก”.....เคนประกบหญิงสาวทั้งสองคนที่นั่งตรงบาร์เครื่องดื่มไว้ไม่ห่าง ถึงจะรู้ว่าอชิรญาเป็นของหวงของเพื่อนแต่มันก็น่าเสียดายถ้าสุดท้ายแล้ว
พิษรักรุ่นพี่เลว 37 เป็นเอามาก
ตอนที่37 เป็นเอามาก “ปรางยอมเป็นคนในความลับก็ได้ค่ะ”เจเลอร์กดบล็อกมะปรางทุกช่างทางการะติดต่อ เมื่อมั่นใจว่าคนที่อยากรักษาไว้คืออชิรญาเพียงคนเดียว และก็ไม่ได้อยากเล่นสนุกกับผู้หญิงคนอื่นขนาดนั้น ‘เขากำลังแคร์ และอยากให้เธอมีความสุขเวลาที่อยู่ด้วยกัน’“ไม่มีเวลาไปซื้อใหม่เลยเหรอวะ หรือมึงช็อตเงิน?” แม็กซ์เวลถามเรื่องเงินกับคนที่สะสมรถราคาคันละ 10 ล้านขึ้นอย่างขำ ๆ“จะไปซื้อวันนี้”“เออซื้อเหอะ เห็นแล้วสมเพช”“เมื่อคืนมะปรางเมาที่ผับเรา เละ”“...”“มึงเทมะปรางทิ้งเหรอวะ”“ไม่ได้อยากได้แต่แรก” เจเลอร์ตอบเสียงเรียบก่อนจะพิมพ์ข้อความไปอ้อนใครบางคนอย่างที่ไม่เคยทำมันมาก่อนแมวน้อย “ปวดหัว ตัวร้อนด้วย”“สงสัยติดไข้จากเธอ”“มึงเกลียดแมวไม่ใช่เหรอ ทำไมเม็มชื่ออ๊ะอายแบบนั้น”“เสือก!”“ตัวมึงร้อนนี่หว่า ไปทำอะไรมาไข้แดกวะ”“ไอ้ไมค์มึงว่างมั้ย” เขาหันไปคุยกับไมเคิลที่นั่งถัดไปจากแม็กซ์เวล“ก็ว่าง ทำไมวะ”“กูจ้างซัดปากไอ้เหี้ยนี่สักที รำคาญ”“แหม โมโหกลบเกลื่อนนะมึง” เขาเลิกสนใจคนรอบข้างเพราะรอปฏิกิริยาของคนในแชท... เธอเปิดอ่านแต่ไม่ตอบกลับมา“มึงเห็นความฉิบหายของเสือที่หลงรักเหยื่อมั้ยไอ้ไมค์ เ
พิษรักรุ่นพี่เลว 36 อย่าทำแบบนี้
ตอนที่36 อย่าทำแบบนี้บรรยากาศในลิฟต์เงียบกริบเหมือนไม่มีคนเข้าใช้งาน เจเลอร์มองเสี้ยวหน้าของคนที่แสดงแต่ความเย็นชาทั้งที่เขากำลังร้อนวูบวาบรอระเบิด อยู่ ๆ มันก็ทนไม่ได้ที่โดนเฉยเมย อย่างที่ตัวเองเคยทำกับผู้หญิงที่เป็นทางผ่านในชีวิตมาก่อน“หิวมั้ย”“ถามตอนถึงห้องแล้วเนี่ยนะ”ติ๊งตึก ตึก ตึกเสียงรองเท้าส้นสูงเดินไปที่ห้องจวนจะถึงแต่คนตัวสูงยังเดินอย่างช้า ๆ มองด้านหลังของเธอที่เคยเป็นคนน่ารักสดใส หากยังเป็นแฟนกันอย่างสนิทใจอยู่อชิรญาคงเป็นคนรักที่ดีได้ไม่น้อย“อย่าไล่ ฉันไม่ไป” อชิรญาหันกลับมามองเขาที่เอาตัวเองเข้ามาในห้องเดียวกันเรียบร้อย ก่อนจะเดินเข้ามาหาโดยจ้องตาคมเข้าอยู่ตลอด คนตัวเล็กเขย่งเท้าเพิ่มความสูงเพื่อที่จะจูบกลีบปากหนา เขาก็อำนวยความสะดวกให้ด้วยการย่อตัวลงอุ้มเธอให้เกี่ยวขาอยู่ที่เอวสอบ“อ่อยฉันอีกแล้วนะ”“ไม่ได้เหรอ”“ได้เสมอ เธอไหว?”“ไม่ไหว”จุ้บเธอแตะกลีบปากบนแก้มสากเร็ว ๆ แล้วขืนตัวออกก่อนจะเดินเข้าไปในห้องนอนราวกับไม่มีอะไรเกิดขึ้น เจเลอร์รู้ตัวดีว่าวันนี้มองเธอเป็นรอบที่ร้อย แต่ถึงอย่างนั้นสองเท้าก็เดินตามเจ้าของห้องไปอย่างไม่ลังเล ‘ยิ่งรู้สึก ยิ่งถลำลึกอยากเกิ
You may also like
แฟนเก่าอันธพาล
ฅนบนดอย1.9K viewsหมวยอยากลอง วิศวะร้ายสอน(เล่น)รัก NC18+
มิลเลียนาห์2.4K viewsวิศวะร้ายคลั่งรัก
Bluebell039.3K viewsคืนแรกรักวิศวะเพลย์บอย
อัญธิญาน์3.4K viewsรักนี้ต้องรีเทิร์น
ใจดินสอ / เดือนสิบสอง125 viewsหลงเพื่อน
Madam Hangover91 viewsJust Love...แค่ได้รักเธอ
กณิกา348 viewsJust Friends สถานะแค่เพื่อน(นอน)
BlueSoda3.0K views
