บทที่ 29 แค่พาร์ทเนอร์

บทที่ 29

แค่พาร์ทเนอร์

“พูดอะไรเนี่ยพี่หนุ่ม” สายขิมหัวเราะแห้งๆ พยายามไม่ให้ใบหน้าแดงระเรื่อที่กำลังซ่อนอยู่ใต้เมกอัพบางๆ ถูกจับได้

“ก็พูดความจริงไง” เขายิ้มตาหยี เสียงหัวเราะนุ่มทุ้มยังเหมือนเดิมไม่มีเปลี่ยน “มีเวลาไหม ไปนั่งคุยกันหน่อยสิ พี่อยากเลี้ยงข้าวสักมื้อ ถือว่าเลี้ยงแฟนเก่าหน่อยก็แล้วกัน”

สายขิมลังเลนิดหนึ่งก่อนจะหันไปมองคุณเดี่ยวที่ยืนเว้นระยะอยู่ไม่ไกล

“เอ่อ…ได้ค่ะ แต่แค่ไม่นานนะคะ เดี๋ยวคุณโทมัสรู้เข้าจะว่าเอา”

“โทมัส?” หนุ่มเลิกคิ้วขึ้นเล็กน้อย “แฟนเหรอ”

“ก็…เอาไว้ขิมจะเล่าให้ฟังนะคะ” เธอตอบสั้นๆ แล้วรีบเบนสายตาไปทางอื่น เพราะเพียงพูดชื่อของโทมัส หัวใจของเธอก็เต้นแรงแปลกๆ อย่างห้ามไม่ได้

ไม่นาน ทั้งคู่ก็เลือกนั่งที่ร้านอาหารญี่ปุ่นบรรยากาศอบอุ่นแห่งหนึ่ง โต๊ะริมกระจกมองเห็นน้ำพุด้านนอก เสียงเพลงคลอเบาๆ ทำให้บรรยากาศดูผ่อนคลาย

“ไม่ได้เจอกันตั้งนาน ขิมดูโตขึ้นมากเลยนะ” หนุ่มเปิดบทสนทนาด้วยรอยยิ้มที่ยังเหมือนวันเก่า

“ก็ต้องโตสิคะ ผ่านมาตั้งกี่ปีกันแล้ว” สายขิมหัวเราะเบาๆ แล้วใช้ตะเกียบคีบซูชิเข้าปาก “พี่หนุ่มก็เหมือนเดิมเลย ดูไม่แก่ขึ้นเลยสักนิด”

“ใจพี่ยังเหมือนเดิมด้วยนะ”