จบมอหกแล้ว

อาทิตย์นี้เป็นอาทิตย์ของการสอบปลายภาค...

​จริงๆ แล้วฉันก็รู้สึกตื่นเต้นดีใจที่ใกล้จะจบมอหกเสียที กำลังจะได้อำลาชีวิตนักเรียนมัธยมไปเป็นสาวมหาลัยวัยเริงร่า แต่อีกใจหนึ่งก็กังวลว่าจะเอ็นท์ไม่ติด แถมเทอมนี้ยังมีแนวโน้มว่าเกรดจะตกมากซะด้วย เพราะที่ผ่านๆ มาฉันทำคะแนนได้ไม่ค่อยจะดีเลย

​“พี่เอ็ม อาทิตย์นี้ผึ้งมีสอบปลายภาคตั้งแต่วันจันทร์ถึงวันพฤหัสสี่วันเต็ม ผึ้งขอเวลาส่วนตัวนะพี่เอ็ม กรุณาอย่ากวน การสอบมันสำคัญกับผึ้งมาก” ฉันกำชับหนักแน่นกับคนตัวโตที่เพิ่งจะจอดรถส่งฉันตรงหน้าประตูโรงเรียน

​พี่เอ็มยังคงขับรถคอยรับส่งฉันไปโรงเรียนอยู่เหมือนเดิม เพิ่มเติมคือแอบเลี้ยวเข้าม่านรูดครั้งสองครั้งหลังเลิกเรียน แต่ละครั้งก็จัดเต็มไปสองรอบ กระแทกฉันอย่างดุเดือดเหมือนไปโกรธใครมา พอฉันร้องขอให้ช่วยปรานีกันบ้างก็เถียงกลับมาว่า “ก็ผึ้งนั่นแหละที่ชอบโดนเอาหนักๆ”

​จริงๆ แล้วฉันก็อยากให้เขาลองนุ่มนวลกับฉันบ้างนะ แต่ก็เข้าใจว่าช่วงข้าวใหม่ปลามันบางทีมันก็ยั้งไม่อยู่ แถมพี่เอ็มยังเป็นคนเอาดุโดยนิสัย

​ เราสองคนต้องคบกันแบบหลบๆ ซ่อนๆ และมันก็เสี่ยงที่จะโดนจับได้มาก ถึงแม้ว่าทักษะการพูดโกหกของฉันจะอัพขั้นไปเป็นเลเวลแอดวานซ์แล้วก็ตามเถอะ

​“งั้นอาทิตย์หน้าก็เป็นอาทิตย์สุดท้ายที่พี่จะได้ขับรถรับส่งผึ้งไปโรงเรียนแล้วสิ” ใบหน้าคมเข้มมองฉันด้วยแววตาเศร้าสร้อย ท่าทางดูใจหายที่ฉันกำลังจะเรียนจบมัธยม

​จริงๆ แล้วพี่เอ็มเขาควรจะดีใจสิ เพราะถ้าฉันกลายเป็นสาวมหาลัย อิสระเสรีในการใช้ชีวิตก็จะมีมากขึ้น หลังจากสอบปลายภาคเสร็จ อาทิตย์ถัดไปก็ต้องสอบเอ็นท์ต่อ ฉันจะได้เป็นว่าที่เภสัชกรหญิงหรือเปล่าจะได้รู้กันเร็วๆ นี้แล้ว ลูกสาวคนเดียวที่ต้องแบกความหวังของครอบครัวเอาไว้ จะเดินตามเส้นทางที่ตัวเองต้องการมันก็ยากเหมือนกันนะ ทั้งเรื่องเรียนและเรื่องความรัก

​“อืม… แล้วอีกอาทิตย์หลังจากสอบที่โรงเรียนเสร็จผึ้งก็ต้องสอบเอ็นท์” มันช่างเป็นช่วงเวลาที่เคร่งเครียดโดยแท้ แต่ไม่รู้ทำไม… เวลาสบสายตากับผู้ชายหน้าเข้มที่ดูรักฉันมากมายเหลือเกินคนนี้ทีไร ฉันก็รู้สึกมีกำลังใจขึ้นมา

​แววตาที่พี่เอ็มมองฉัน เหมือนมันมีพลังบางอย่างที่คอยปกป้องและปลอบประโลม คงเป็นเพราะนิสัยส่วนตัวของเขาด้วยละมั้ง นิสัยที่ไม่กลัวเกรงสิ่งใดและใช้ชีวิตตามเสียงหัวใจของตัวเอง

​“โชคดีในการสอบนะผึ้ง ไม่ต้องเครียดมากนะ สอบเสร็จบ่ายสามเดี๋ยวพี่มารับ… แล้วก็จะพากลับบ้าน ไม่พาเข้าโรงแรม สัญญา” หน้าเข้มๆ ยิ้มกรุ้มกริ่มพร้อมยื่นนิ้วก้อยของตัวเองมาเกี่ยวกับนิ้วก้อยของฉันจากนั้นก็ลูบผมของฉันแรงๆ จนหัวโยก

​“พี่เอ็ม! หยุด… เดี๋ยวผมยุ่ง” รีบปัดมือใหญ่ๆ ออกไปให้ห่างจากหัว

​“เดี๋ยวพอจบมอปลาย ผึ้งของพี่ก็จะไม่ได้ถักเปียสองข้างน่ารักแบบนี้แล้ว งั้นวันนี้ขอพี่ถ่ายรูปคู่กับแฟนที่ยังใส่ชุดนักเรียนมอปลายเก็บเอาไว้หน่อยนะ” มือใหญ่ล้วงเข้ามาในกระเป๋ากระโปรงนักเรียนของฉันอย่างถือวิสาสะเพื่อจะหยิบเอาโทรศัพท์ของฉันออกมาถ่ายรูปคู่

​พี่เอ็มเอานิ้วจิ้มกดรหัสผ่านตรงหน้าจอโทรศัพท์มือถือของฉันอย่างว่องไวเหมือนกับจดจำตัวเลขได้ขึ้นใจอย่างนั้นแหละ

​“นี่พี่เอ็มรู้รหัสผ่านโทรศัพท์ผึ้งได้ไงอ่ะ” คนตัวโตไม่ยอมตอบ เอาแต่กดถ่ายรูปเซลฟี่เราสองคนแบบรัวๆ ฉันก็เลยต้องหยุดพูดแล้วหันไปส่งยิ้มหวานๆ ให้กล้องแทน

​“ก็สังเกตเอาสิ รหัสผ่านผึ้งจำง่ายจะตาย กดตัวเลขเรียงเป็นรูปสี่เหลี่ยมจัตุรัสแบบนั้น” ตั้งแต่ไหนแต่ไรมา ก็เห็นพี่ชายข้างบ้านคนนี้คอยสังเกตทุกเรื่องราวในชีวิตของฉันอย่างละเอียด

​“งั้นผึ้งไปที่ห้องสอบก่อนนะ เจอกันนะพี่เอ็ม” เมื่อฉันส่งยิ้มหวานให้เขา คนตัวสูงก็บีบแก้มฉันเบาๆ อย่างมันเขี้ยว จากนั้นฉันก็เดินเข้าไปในโรงเรียนแบบสวยๆ

​ตั้งแต่พี่เอ็มเปิดตัวว่าเขาเป็นแฟนฉัน พวกสาวๆ ในโรงเรียนก็พากันซุบซิบเรื่องฉันกับพี่เอ็มทั้งต่อหน้าและลับหลัง แต่ฉันไม่สนใจหรอก สมัยนี้เด็กมอหนึ่งมอสองก็เริ่มมีแฟนกันแล้ว ส่วนฉันนั้นใกล้จะจบมอหกอยู่อีกไม่กี่วัน มีแฟนก็ไม่เห็นจะแปลก แถมแฟนฉันยังหล่อเท่ร้องเพลงเก่ง ที่สำคัญคือคลั่งรักฉันมาก โรงเรียนคอนแวนต์หญิงล้วนที่นี่สาวๆ เขาชอบอวดแฟนกันจะตาย

​อ้อ! ลืมบอกไปว่าหนึ่งอาทิตย์ที่ผ่านมายอดติดตามและยอดวิวช่องยูทูปของวงปีเตอร์แพนเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว

​ช่วงที่ฉันอ่านหนังสือสอบพี่เอ็มเขาก็ไปขลุกอยู่ที่ห้องซ้อมของพี่อั๋นนั่นแหละ ตอนนี้แฟนฉันเริ่มฝึกร้องเพลงสากลแล้วด้วย พี่เอ็มมีพรสวรรค์มากๆ เลียนแบบสำเนียงภาษาอังกฤษของนักร้องต่างชาติได้ดีจนฉันแปลกใจ เขาบอกว่าตอนที่ฝึกร้องเพลงฝรั่งนอกจากจะฟังคลิปต้นฉบับของศิลปินคนนั้นวนซ้ำๆ หลายๆ รอบแล้ว เขาจะไปเสิร์จอ่านความหมายของเพลงในกูเกิลด้วย จะได้เข้าถึงอารมณ์และถ่ายทอดออกมาให้ลึกซึ้งกินใจ

​โอ๊ย! ตั้งตารอดูคลิปหน้าที่พี่ๆ เขาจะโคฟเวอร์เพลงสากลเลยเนี่ย เหลืออีกแค่สี่วันก็จะสอบเสร็จแล้วก็จบมอหก เอาวะ! จะตั้งใจทำให้เต็มที่

​ข้อสอบปลายภาคปีนี้ออกยากมาก ยากกว่าที่ผ่านๆ มา เหมือนอาจารย์ต้องการจะทิ้งทวนหรือไม่ก็อยากทำให้มันเหมือนกับการซ้อมสอบเข้ามหาวิทยาลัยอย่างนั้นแหละ และจำนวนข้อสอบที่ฉันใช้เทคนิคการเดา ก็มีมากกว่าข้อที่ฉันมั่นใจในคำตอบเสียอีก

​แต่หลังจากหมดเวลาสอบแล้วออกมาเจอกับเพื่อนๆ ตรงหน้าห้อง ฉันก็ได้รู้ว่าข้อสอบมันก็ยากเป็นปกติของมัน และเพื่อนๆ ในกลุ่มเด็กขยันของห้องต่างก็ทำได้กันทั้งนั้นยกเว้นฉัน สาเหตุที่ฉันทำไม่ได้ก็คือฉันไม่เข้าใจบทเรียนและฉันจำสูตรไม่ได้ ฉันเตรียมตัวสอบมาไม่มากพอต่างหาก!

​แย่แล้วฉัน… แถมยังมีบางวิชาที่ยังอ่านหนังสือไม่จบโดยเฉพาะพวกวิชาคำนวน วิชาที่ฉันถนัดมากและมั่นใจว่าทำคะแนนได้สูงก็มีแค่ ภาษาอังกฤษ ภาษาจีน แล้วก็ชีววิทยา เคมีก็อยู่ในระดับกลาง ส่วนฟิสิกส์กับเลขนั้น เทอมนี้ก็เรียนไม่ค่อยจะเข้าใจ

​แม้ว่า… ตั้งแต่ฉันเริ่มคบกับพี่เอ็มในช่วงหัวเลี้ยวหัวต่อเตรียมตัวสอบเข้ามหาวิทยาลัย สมาธิในการเรียนของฉันก็หดหายไป แล้วบางวันก็แทบจะไม่ได้ทบทวนบทเรียนเลย แต่สำหรับฉัน… พี่เอ็มคือคนสำคัญในชีวิตที่ฉันทั้งรักทั้งหวง และไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น ฉันก็คงจะทิ้งเขาไม่ลง ส่วนเขาน่ะเหรอ… นับวันก็ยิ่งคลั่งฉันมากขึ้นทุกที