อลิน อริศรา
"อี๋ๆๆทุเรศลูกกระตามากอี๋ๆๆ"ฉันขยี้ตาตัวเอง แล้ววิ่งไปเข้าห้องนำ้ที่ผับของพี่กัสนี้แหละ "บัดสีบัดเถลิงที่สุด ตอนกลางวันไม่อายผีสางบ้างหรอว่ะ" ซ่า ซ่า ฉันเปิดก๊อกนำ้ล้างหน้าล้างตาตัวเอง นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่ฉันเห็นพี่กัสทำอะไรแบบนี้กับผู้หญิง มันหลายครั้งมากที่น้าอลิซใช้ให้ฉันมาเอาเอกสารให้อาเฮล ฉันเป็นเด็กกำพร้าถูกพ่อแม่ทิ้งไว้กับน้าอลิซตั้งแต่ฉันเล็กๆ น้าอลิซบอกว่าพ่อกับแม่ของฉันท่านรักฉันมาก แต่ท่านไม่สามารถเลี้ยงฉันได้ ท่านเลยฝากฉันไว้กับน้าอลิซ น้าอลิซท่านใจดีกับฉันมาก ท่านให้ฉันใช้นามสกุลของท่าน แล้วท่านก็ซื้อชุดแพงๆให้ฉันใส่ ให้ฉันเรียนโรงเรียนดีๆ ทุกคนในบ้านเอ็นดูฉัน แต่มีอยู่คนเดียวที่จงเกลียดจงชังฉันมาก ซึ่งฉันก็ไม่รู้ว่าเพราะอะไร เขาถึงใจร้ายกับฉันนัก พี่กัสเขาไม่ชอบฉัน "เฮ้ออ ค่อยยังชั่ว"ฉันพูดขึ้นในขณะที่เดินออกมาจากห้องนำ้ ฉันแวะมาเอาเอกสารให้อาเฮล แล้วฉันก็จะรีบไปมหาลัย "พี่ค่ะๆๆ ไปมหาลัยALค่ะ"ฉันเดินออกมาหน้าผับของพี่กัสแล้วเรียกวินมอเตอร์ไซค์เพื่อประหยัดค่าใช้จ่าย ฉันไม่อยากเป็นภาระของน้าอลิซอย่างที่พี่กัสบอกฉัน ฉันขึ้นนั่งบนวินมอเตอร์ไซค์ แล้ววินก็ขี่รถออกไปจากหน้าผับของพี่กัสทันที ฉันทำงานพาร์ทไทม์ทุกอย่าง งานไหนเงินดีฉันทำหมด ตอนนี้ก็คงจะมีงานพริตตี้ไปยืนโชว์ตัวงานรถ แต่งตัวโป๊นิดๆหน่อยๆแต่เงินคุ้มมาก 2ชั่วโมงก็ได้เงิน2000บาท ฉันต้องโกหกน้าอลิซว่าไปทำรายงานบ้านเพื่อน เพราะน้าอลิซไม่ให้ฉันทำงาน เธออยากให้ฉันตั้งใจเรียนอย่างเดียว เธอใจดีกับฉันมาก มากจนฉันไม่รู้ว่าชาตินี้ทั้งชาติของชีวิตของฉัน ฉันจะตอบแทนท่านยังไงดี มหาลัย AL "หวัดดีครับ น้องอลิน น่ารักอ่ะ" "อุ๊ยๆๆนางฟ้าเดินผ่านนน" "เธอคือนางในฝัน ที่ในใจฉันตามหา" ฉันชินแล้วล่ะกับเสียงทักทายจากพี่ๆต่างคณะที่มาดักรอเจอฉัน ฉันก็คงทำได้แค่ยิ้มน้อยๆให้พี่เขาไป "อลิน"เสียงนารอฟเพื่อนชายสุดที่รักของฉัน เอ่ยเรียกฉันขึ้นเมื่อฉันเดินไปถึงโต๊ะมัน "หวัดดีจ๊ะเพื่อนรัก"ฉันนั่งลงแล้วทักทายนารอฟไป มันไม่ชอบผู้หญิงนะคะ แต่มันไม่ได้เป็นกระเทยอ่ะ ฉันก็บอกไม่ถูกเพราะมันชอบผู้ชาย แต่มันไม่แต่งหญิง "มาช้าจัง"นารอฟเอ่ยถามฉัน ฉันก็เอนหัวซบลงไปบนไหล่มัน "ไปเอาเอกสารให้น้าอลิซมาน่ะ เลยมาช้า ฟ้ามายัง?"ฉันเอ่ยถามนารอฟ ฟ้าที่ฉันถามถึงก็คือเพื่อนรักของฉัน มันเป็นเด็กทุน "นั่นไง?"นารอฟชี้นิ้วไปที่ฟ้า ฟ้ากำลังเดินตรงเข้ามาที่โต๊ะของฉัน ฉันก็เงยหัวออกมาจากไหล่ของนารอฟ แล้วยกมือโบกทักทายฟ้า "หวัดดีค่ะเพื่อนๆทั้งสอง"ฟ้าเอ่ยทักฉัน และนารอฟพร้อมนั่งลง มันเป็นคนชวนฉันไปทำงานเป็นพริตตี้เองแหละ ซึ่งมันเองก็ทำอยู่ "พี่ชายมึงนี่หล่อมากอ่ะ กูอยากได้ กูอยากโดน"ฟ้าเอ่ยบอกฉันในขณะที่มันดูโทรศัพท์อยู่ "พี่ชายใคร พี่ชายอลินหรอ?"นารอฟรีบยื่นหน้าไปหาฟ้าพลางทำหน้าอยากรู้อยากเห็นเฮ้ออ ฟ้ามันชอบพี่กัส แต่ฉันไม่อยากให้มันยุ่งกับพี่กัสเลย ไม่ใช่ว่าฉันหวงพี่ชายบุญธรรมของฉันหรอกน่ะ แต่ฉันเป็นห่วงฟ้ามากกว่า เพราะฉันรู้จักพี่กัสดี ผู้ชายแบบพี่กัสไม่มีทางจริงจังกับผู้หญิงคนไหนหรอก ดีไม่ดีพี่กัสอาจจะตายก่อนก็ได้ เพราะเขามั่วมากอ่ะ เรียกง่ายๆว่าผู้ชายสำส่อน "โอ้ยยยย หล่อ แบด เท่ สเปคๆๆ"นารอฟร้องขึ้นมาพลางจ้องไปที่โทรศัพท์ของฟ้าอย่างคลั่งไคล้ "ของกูค่ะ พี่กัสเขาไม่ชอบไม้ป่าเดียวกัน"ฟ้าบอกนารอฟพลางผลักไหล่นารอฟออกไป นารอฟจึงกลับมานั่งข้างๆฉันตามเดิม "ดูสิมึง พี่มึงหล่อมากกกก เดี๋ยวกูจะไปสมัครงานที่ผับของพี่กัส"ฟ้าเอ่ยบอกฉันทั้งๆที่สายตามันยังคงจับจ้องที่โทรศัพท์ของมัน ฉันก็มองฟ้าอย่างเหนื่อยๆเพราะฉันบอกมันประจำว่าอย่าไปยุ่งกับพี่กัส ถ้ามันไม่อยากเสียใจ แต่มันก็หาว่าฉันหวงพี่กัส มันบอกว่าฉันจะเก็บพี่กัสไว้กินเอง เหอะผู้ชายแบบออกัส อัครเดชไม่มีอะไรดีนอกจากหน้าตา.....20นาทีต่อมา บ้านอลิซ"พี่กัส จะรีบเดินไปไหนล่ะค่ะ รอหนูด้วยสิ!"ฉันตะโกนเรียกพี่กัส ที่ตอนนี้เขากำลังวิ่งหนีฉันเข้าไปในบ้านอย่างไว พอเขาเปิดประตูรถให้ฉัน แล้วเขาก็รีบวิ่งหนีฉันเลย"อ่ะ มืดจัง มองไม่เห็น"ฉันอุทานขึ้นอย่างตกใจ เพราะตอนนี้ฉันเดินเข้ามาในบ้านของน้าอลิซแล้ว แต่ไฟในบ้านไม่ได้เปิดสักดวงเดียว แล้วพี่กัสก็หายไปไหนไม่รู้ ฉันที่กลัวสะดุดอะไรล้ม ก็ต้องค่อยๆเอามือจับแล้วค่อยๆเดินไปเรื่อยๆเพราะคุณหมอเขาให้ระวังเรื่องการลื่นล้ม"น้องอลิน"เสียงของพี่กัสเอ่ยเรียกฉันจากทางข้างหลัง ฉันก็รีบหันตัวกลับไปอย่างไวด้วยความตกใจพรึบ"ว๊าย!"ฉันร้องขึ้นอย่างตกใจที่ฉันหมุนตัวเร็วเกินและฉันเสียการทรงตัว ฉันกำลังจะลื่นล้ม"ระวังหน่อยสิครับเมีย"พี่กัสคว้าเอวฉันไว้ได้ทัน และเขาก็ออกแรงดึงร่างฉันให้เข้าไปอยู่ในอ้อมกอดของเขา"หนูขอโทษค่ะ"ฉันก้มหน้าลงไปซบกับอกแกร่งของพี่กัสอย่างรู้สึกผิด พี่กัสก็โอบกอดฉัน"ไม่ต้องขอโทษหรอก พี่เองที่ผิดไม่ดูแลหนู แต่งงานกับพี่นะครับ"พี่กัสเอ่ยบอกฉัน ฉันก็เงยหน้าออกจากอกของพี่กัสเยิกตาโตขึ้นอย่างตกใจพรึบไฟทั้งบ้านติดจนสว่างขึ้นมา ฉันก็เห็นม๊าอลิซแด๊ดเฮลพ่อจอนอาม่าเฟื้อง
1ปีต่อมา....บ้านอลิซ...อลิน...."อลินจ๋าา^_^"เสียงพี่กัสตะโกนเรียกฉันมาตั้งแต่ประตูทางเข้าบ้าน ฉันกำลังนั่งคุยกับม๊าอลิซอยู่ที่ห้องนั่งเล่น ก็ต้องสะดุ้งตกใจ กับเสียงของพี่กัส พี่กัสเขาเข้าไปทำงานบริหารโรงแรมในเครือรัตนบูรภาพิทักษ์แล้ว เเล้วเขาเพิ่งจะกลับมาจากการไปตรวจดูงาน พ่อจอนของฉันท่านอนุญาตให้ฉันคบกับพี่กัสได้ และก็อยู่กับพี่กัสได้ เพราะพี่กัสน่ะประจบพ่อจอนจนท่านหลงพี่กัสเลยแหละ"ค่าา หนูอยู่ในห้องนั่งเล่น"ฉันสิ่งยิ้มให้น้าอลิซอย่างขำๆและตะโกนกลับไปบอกพี่กัส"วันนี้ พี่เหนื่อยมาก หน้ามืดเวียนหัว คลื่นไส้ ไม่รู้เป็นอะไร ฟอดดด โคตรคิดถึงเมีย^_^"พี่กัสเข้ามาหาฉันและหอมแก้มฉัน พลางล้มตัวลงนอนหนุนตักฉัน แล้วพี่กัสก็จับมือฉันไปสูดดม โรคจิตอ่ะ ทำไมจะไม่เหนื่อยบล่ะ พี่กัสปรนเปรอความสุขให้ฉันเกือบทุกคืน เออใช่สิ เรามีอะไรกันทุกวันและที่สำคัญพี่กัสมันไม่ได้ป้องกัน ฉันอยากให้พี่กัสทุ่มเทเวลาให้งานในโรงแรมก่อนเลยขอพี่กัสว่าอย่าเพิ่งทำให้ฉันท้อง ตอนแรกๆพี่กัสก็ป้องกันเองเพราะเขาไม่อยากให้ฉันกินยาคุมพี่กัสบอกว่ามันไม่ดี แต่พอหลังๆพี่กัสก็ไม่ได้ป้องกันและที่สำคัญประจำเดือนของฉันไม่มาสองเดือนแ
ออกัส อัครเดช....."อื้ออ พี่กัสจะไหวหรอค่ะ พี่ยังไม่หายดีเลยน่ะ"อลินเธอดันริมฝีปากผมไว้ไม่ให้ผมเข้าไปจูบปากเธอ "ไหวสิครับ พี่แข็งแรงยิ่งกว่าม้าอีกน่ะ ถ้าอลินไม่เชื่อเดี๋ยวพี่พิสูจน์ให้ดู"ผมดึงมืออลินออกไปจากริมฝีปากผมและผมก็บอกเธอ"อลินเดินไปล็อคประตูห้องให้พี่หน่อยสิ"ผมบอกอลินและชี้นิ้วไปทางประตูห้องพักของโรงพยาบาล เธอก็หันไปมองตามนิ้วผม และเธอก็หันกลับมามองผมอย่างสงสัย สงสัยอะไรหนักหนาเด็กโง่เอ๊ย"ไปเถอะ ไปล็อคสินะๆๆๆ"ผมก็บอกอลิน แล้วเอาหน้าลงไปซบหน้าอกเธอ เธอก็จับหน้าผมออกจากอกเธอ และเธอก็เดินไปล็อคประตู"เก่งมาก มานี่สิครับ"ผมเอื่อมมือไปจับมือของเธอให้เข้ามาหาผม ผมไม่รอช้าเงยยืดตัวขึ้นไปจูบปากเธอ"อื้ออ จ๊วฟฟ จ๊วฟฟ"ผมจูบปากเธอ จนเธอเคลิ้มจูบตอบผม "พี่กัสจะดีหรอค่ะ"อลินร้องเสียงหลงถามผมเมื่อผมยื่นมือไปปลดกระดุมกางเกงขาสั้นของเธอ"ดีสิ ช่วยพี่หน่อยน่ะ พี่อยากเสียบจิมิหนูใจจะขาดแล้วเนี่ย"ผมทำเสียงอ้อนๆใส่เธอ เกิดมาไม่เคยอ้อนใครเลยแม่ง แต่ต้องมาอ้อนเมียเพื่อจะเย ไม่น่าหัวเราะเยาะเย้ยแด๊ดเลย เวรกรรมตามทันชิบ"พี่กัสค่ะ^//^"หน้าของอลินแดงระเรื่อเมื่อผมจับมือของเธอมาสัมผัส กัสน้อยของผ
ห้องพักฟื้น อลิน...."อำ้ อร่อย^_^"พี่กัสกินข้าวแล้วมองหน้าฉันที่เป็นคนป้อน ที่จริงพี่กัสก็กินเองได้นี้แหละ แต่คือพี่กัสอ้อนฉันไง"พี่กัส อย่ามองหนูแบบนั้นสิค่ะ^//^"ฉันก้มหน้าลงมาพลางตักข้าวขึ้นป้อนพี่กัส "ก็น้องอลินน่ารักอ่ะ^_^"พี่กัสที่นั่งอยู่บนที่นอนยื่นมือมาเชยครางฉันขึ้นไปมองหน้าเขา แล้วพี่กัสก็บอกฉัน ฉันนี้เขินจนกดข้าวในจานเละแล้วเนี่ย"อ้วกกก อ้วกก"ฉันหันไปมองเสียงที่มาของคนนั่งอ้วกอยู่ตรงโซฟา "เป็นอะไรมึง แพ้ท้องแทนเมียหรอ!?"พี่กัสที่นั่งอยู่บนเตียงเอ่ยถามเฮียอาร์ไปด้วยนำ้เสียงล้อๆ เฮียอาร์เขามีแฟนแล้วแฟนเขาน่ารักมากตัวเล็กผิวขาวน่ารักเหมือนเด็กญี่ปุ่นเลย วันนี้เธอก็มาแต่เธอไปเข้าห้องนำ้อยู่"ป่าว เมียผมยังไม่ท้อง ผมเลี่ยนอ่ะ เห็นหมาดีใจระริกระรี้ที่เจ้าของกลับมา!"เฮียอาร์ก็พูดล้อเลียนเหมือนด่าพี่กัสทางอ้อมอ่ะ 2คนนี้น่ะ เห็นแบบนี้แต่เขารักกันนะคะเป็นพี่น้องที่รักกันมากอ่ะ ที่จริงพี่กัสฟื้นขึ้นมาตั้งนานแล้วแหละตั้งแต่อาทิตย์แรกที่นอนโรงพยาบาลแต่อีพี่กัสมันแกล้งฉัน แกล้งให้ฉันบอกรักเขาทุกวันข้างๆหูและหอมแก้มเขาทุกๆวัน หึ๊ยคิดแล้วน่าโมโหทุกคนรู้หมดขนาดหมอยังช่วยพี่กัสโกหกฉันเ
"ก็พี่กัสลามกเกินไป จ้องจะเอาเปรียบหนูตลอดเลย"ฉันเอ่ยขึ้นด้วยนำ้เสียงเศร้าๆและฉันก็ได้ยินเสียงของพี่กัสเดินเข้ามาหาฉัน และโอบกอดร่างฉัน"ไม่ได้จะเอาเปรียบ แค่อยากเอาจิมิหนู ทุกวัน ฟอดด ฟอดด"พี่กัสกระซิบข้างหูฉันอย่างแผ่วเบา และเขาก็กดปลายจมูกลงมาบนแก้มฉันเพลี๊ย"อื้ออ พี่กัสบ้า^//^ "ฉันตีแขนพี่กัสไปอย่างเขินอาย"โอ้ย!พี่เจ็บอยู่น่ะ ตีพี่ทำไมเนี่ย"พี่กัสร้องขึ้นด้วยนำ้เสียงเจ็บปวด"อ่ะ หนูลืม หนูขอโทษนะคะ"ฉันเอ่ยบอกพี่กัสและยกมือไหว้ขอโทษเขา แต่ว่าเขามองไม่เห็นหรอก"เปลี่ยนจากคำขอโทษ เป็นให้พี่เอาหนูสองนำ้ได้ไหม?"พี่กัสเอ่ยขึ้นต่อลองฉันด้วยนำ้เสียงเจ้าเล่ห์"พี่กัสนี้หื่นจริงๆ!"ฉันบอกพี่กัสและกำลังจะยกมือขึ้นไปตีแขนเขาแต่ฉันก็นึกได้ ลืมตัว"ก็หื่นกับแค่น้องอลินคนเดียวแหละครับ ฟอดด"พี่กัสบอกฉันและเขาก็กอดฉันพร้อมหอมแก้มฉัน"ตกลงเราเป็นแฟนกันเเล้วเนอะ ถึงพี่จะปากหมาไปหน่อย ขี้โมโห งี่เง่าเอาแต่ใจ แต่พี่ก็รักน้องอลินคนเดียวนะครับ"พี่กัสเอ่ยบอกฉันด้วยน้ำเสียงเขินอาย ฉันอยากเห็นหน้าพี่กัสตอนนี้จัง ตั้งแต่อยู่กับพี่กัสมาไม่เคยเห็นพี่กัสเขินเลย"เชี้ย!พูดได้สักทีแม่งเอ๊ย!"พี่กัสสบทขึ้น ฉันก็
20นาทีต่อมา ห้องพักฟื้น4324ห้องออกัส"เฮ้อ ลิฟท์เสีย กว่าจะเดินขึ้นบันไดมาถึงเหนื่อยจัง"ฉันบ่นขึ้นในขณะที่เปิดประตูเข้ามายังห้องพักฟื้นของโรงพยาบาลที่พี่กัสพักอยู่"หนูมาแล้วค่ะ"ฉันเดินเข้ามาและเอ่ยบอกน้าอลิซขึ้น แตาฉันไม่เห็นน้าอลิซเลยฉันรีบเดินไปยังเตียงที่พี่กัสนอนอยู่"พี่กัสไปไหน พี่กัสเป็นอะไรรึป่าว!"ฉันเอ่ยขึ้นด้วยนำ้เสียงร้อนรน และเป็นห่วง ฉันรีบหันตัวเพื่อจะเดินออกไปยังประตูเพื่อจะไปห้องหมอใหญ่ประจำเคสของพี่กัสพรึบ"ว๊าย!"ฉันร้องขึ้นอย่างตกใจ ที่อยู่ดีๆไฟในห้องก็ดับลง ผ้าม่านก็ถูกปิด เลยทำให้ห้องทั้งห้องมืดสนิท"ว๊าย!ใคร!"ฉันร้องขึ้นอย่างตกใจอีกครั้งที่อยู่ดีๆร่างของฉันก็ถูกใครสักคนกอดรัดร่างฉันอย่างแน่นจากทางข้างหลัง"ชู่ววววว"เสียงชู่วปากให้ฉันงียบแต่ฉันกำลังจะตะโกนไม่รู้คนหรือผี"ช่วยอุ๊บอื้อออ"ฉันที่กำลังจะร้องไห้คนช่วยก็ถูกมือใหญ่ของคนที่กอดฉันอยู่เอามือมาปิดปากฉัน ทำให้ฉันเปล่งเสียงร้องออกไปไม่ได้ ฉันก็ดิ้นไปมาเพื่อจะให้หลุดออกจากการกอดของคนปริศนา"อ๊ะ"ฉันร้องขึ้นเมื่อคนที่กอดฉันจับตัวฉันให้หันไปหาเขา แต่ฉันมองไม่เห็นอะไรเลย "ฉันรักเธอเด็กโง่ เป็นแฟนกันนะ"เสียงของพี