70. ผิดหวัง

ฟากปิ่นแก้วนั้น เมื่อเห็นแดนดินเดินจากไปไกลแล้ว เธอจึงรีบวิ่งเข้าไปในห้องนอนก่อนจะตรงดิ่งเข้าไปในพื้นที่ว่างเพื่อดูไข่ไก่ทั้งหมดที่มี

จากจำนวนไข่ห้าหมื่นฟองตอนนี้เหลือประมาณแค่หมื่นนิด ๆ เพราะเธอได้นำไปใช้เพื่อทดลองสูตรขนมอยู่หลายรอบแล้ว แม้ไม่เต็มใจจะนำออกไปใช้ข้างนอกแต่ในยามจำเป็นแบบนี้จึงเลี่ยงไม่ได้ เธอค่อย ๆ ลำเลียงนำไข่จำนวนห้าร้อยฟองซึ่งเพียงพอใช้ได้สองวันออกจากพื้นที่อย่างระมัดระวัง

“แก้วได้ไข่มาไวจัง” แดนดินที่กลับมาในหนึ่งชั่วโมงให้หลังเอ่ยปากพูดยิ้ม ๆ

“อาชาตรีค่อนข้างกว้างขวางน่ะค่ะ” หญิงสาวยิ้มแหย

ชายหนุ่มไม่ต่อปากต่อคำอีก เขารีบช่วยเธอลำเลียงไข่ใส่หลังรถกระบะเพื่อไปส่งที่ร้านหวานใจ ในยามนี้เรื่องนี้สำคัญที่สุด

“พี่ดินแน่ใจเหรอคะ” และเมื่อกลับมาจากร้านขนม แดนดินก็ได้เล่าเรื่องที่รับรู้มาทั้งหมดให้ฟัง

“พี่แน่ใจ คนที่พี่จ้างไว้เขาบอกอย่างละเอียด เพียงแต่เรื่องนี้ไม่ใช่เรื่องเกี่ยวข้องกับที่พี่ให้สืบ เขาเลยไม่ได้รายงาน”

“ทำไมเขาคิดกลั่นแกล้งกันแบบนี้ ถึงกับบังคับไม่ให้ร้านส่งไข่ให้ นี่เท่ากับต้องการตัดทางทำมา