มัดใจลูก

"ไอ้ดี!!"

"อย่าเสียงดังไปคุยกันในห้อง"

ปึ้งง~

"ไอ้ดี~มึงเห็นแววตาของลูกเราตอนที่พูดถึงเพื่อนไหมดวงตาใสแจ๋วนั่น ทำไมอบอุ่นอ่อนโยนขนาดนั้นแล้วดูสายตาตอนมองกูดิ"

"ใครจะอยากอบอุ่นกับแม่อย่างมึงล่ะ นี่ก็ปกตินะ"

"ไม่ปกติเว้ย ตอนกูเมากลับมาลูกยังเช็ดตัวให้กูอยู่เลยทำไมรู้สึกห่างเหินออกไปทุกที..หรือกูควรจะแดกเหล้าเมากลับมาเหมือนเดิมดี"

"จะถูกลูกเกลียดกกว่าเดิมน่ะสิ ลูกโตแล้วนะ"

"ทำไมสมัยมัธยมเรากับเพื่อนไม่เห็นจะเคยคุยกันดีๆ ไม่เคยคุยกันรู้เรื่อง ต่อยตีกันแบบไม่ต้องมีเหตุผลแต่นี่อะไรดูมีความสุขม้าก อิจฉาเด้!"

"ลูกมีความสุขก็ดีแล้วไง หรือมึงอยากให้ลูกมีปัญหาถูกบูลลี่เหมือนมึงกับกู"

"ไม่ห่วงเรื่องนั้นแต่ก็ห่วงอีกเรื่องนะสำคัญมากๆ"

"เรื่องอะไร"

"ไอ้เด็กหัวสูงติดแบรนด์เนมทั้วตัวหัวจรดเท้านี่ไงกูส่องโซเชียลมันทุกวัน" ยื่นโทรศัพท์ให้ดีดู

"มึงยังไม่เลิกส่องอีกเหรอถ้าลูกรู้จะไม่โกรธรึ?"

"กูต้องปกป้องลูกโว้ย กูไม่เคยเห็นพวกขี้อวดติดหรูมีชีวิตที่สงบสุขจริงๆ สักคนเพราะมันต้องซี้อของใหม่เรื่อยๆ ราคาก็โหด ถ้าลูกคบไอ้หมอนั่นมีหวังล่มจมแน่นอน"

"อืม..คราวนี้มึงอาจจะพูดถูก"

"ใช่มะ? พ่อแม่เรามีเงินตั้งเท่าไหร่ไม่เห็นจะใช้อะไรฟุ่มเฟือยแบบนี้เลย เป็นแค่เด็กมอหนึ่งต้องหลงไหลวัตถุภายนอกขนาดนี้เลยเหรอ"

"ก็นะ..ถ้าชินกับของแบบนี้ก็คงไม่ชินกับการใช้ชีวิตง่ายๆ ใช้แต่ของพวกนั้น...อืม ดูฟุ่มเฟือยไปหน่อย ถ้าวันนึงมีปัญหาเรื่องเงินแต่ก็ซื้อของไม่มียี่ห้อไม่ได้...ต้องแย่แน่ "

"กูกลัวว่าสักวันลูกจะต้องยอมสละทุกอย่างเพื่อภาพลักษณ์จอมปลอมนั่น พึ่งรู้จักกันยังห้ามเราเข้าไปทักเลย แล้วต่อไปไม่ห้ามให้เราเข้าไปหาเลยเหรอ แล้วถ้าเกิด..ไม่อยากเจอเราอีกเลย อยากอยู่กับแฟนแค่สองคน แล้วกูจะทำยังไง"

"มึงฟุ้งซ่านขนาดนี้เลยเหรอ"

"โอ๊ยปวดหัวลามลงไปถึงหำแล้วเนี่ย"

"เย็ดมั้ย"

"จ่ายป้ะ"

"กูก็อยากให้ลูกตัดมึงออกจากการเป็นแม่นะ"

"กูมีทะเบียนสมรสนะ"

"โว๊ะ!"

"กูปวดหัว"

"ควายมานี่มา"

"เขามีแต่แว่นมานี่มา"

"เออเหมือนกันนั่นแหละ"

ดีจับมือแมนขึ้นดม เคลื่อนปลายจมูกดอมดมซอกหู เลิกเสื้อขึ้นดูหน้าท้องแบนแต่ไร้กล้ามเนื้อ

"กลิ่นมึงเปลี่ยนไป ร่างกายก็เปล่ี่ยน"

"ไม่ได้ฉีดน้ำหอมมาพักใหญ่แล้ว ทำไมเหม็นเหรอ"

"ไม่เหม็น กลิ่นคุ้นๆ คงเป็นกลิ่นครีมอาบน้ำ ปกติฉีดน้ำหอมแทบอาบแทนน้ำแต่แบบนี้ี้ก็ดีผิวมึงก็กลิ่นหอมอยู่แล้ว"

"ดมขนาดนี้ อยากแดกกูเหรอ"

"กูแดกก็จ่ายไม่ได้ชักดาบแบบมึงดึงเสื้อขึ้นดิ้"

"อยากดูดนมเหรอ"

พรึ้บ~

"มึงอ้วนขึ้นหรือเปล่าเนี่ย"

"ทักคนอื่นว่าอ้วนมันเสียมารยาทนะโว้ย"

"หันหลังคลานเข่าสิ"

"ท่าหมาเหรอ"

"ท่าที่มึงถนัด"

"กููไม่ถนัดท่านี้ก็ชอบขย่มมากกว่า"

"ตูดมึงใหญ่นิ่มขึ้นด้วยเหมือนแม่วัวเลย"

"ตินักก็ไม่ต้องเอา"

"อารมณ์ขึ้นลงง่าย ด้วย"

"แล้วจะทำไม"

"มานั่งตัก"

"ไม่ไป มึงจะทำไม"

"ความรู้สึกไวกว่าเดิมหัวนมตั้งคอร้อนหูร้อน.."

หมั่บ~ ล้วงกางเกงบีบหัวไชเท้าของแมน

"หำร้อนสุดๆ อย่างกับคนไข้ขึ้น"

"กูไม่ได้ป่วย อืออ~"

"รู้สึกยังไงบ้าง"

"อืมมม เสียด เสียวตั้งแต่ข้างนอกไปถึงข้างใน"

"ไปหาหมอกันมั้ย?"

"เดี๋ยวค่อยไป"

"อารมณ์มาเต็มขนาดนี้..ท้องแน่"

"ท้อง…ก็ดีสิ"

"ทำไมวะ อยากได้สมบัติขนาดนั้นเลย"

"เปล่า กูอยากให้น้องวันกลับบ้านเร็วขึ้น กลับมาเลี้ยงน้องอยู่ใกล้ๆ เรา"

"ไอ้แมน มึงกำลังเอาแต่ใจอยู่"

"กูเอาแต่ใจไม่ได้เหรอ กูรักลูกนะไอ้ดี"

"มึงผูกมัดลูกเกินไปแล้ว ถ้าผิดหวังขึ้นมาจะทำยังไงเตรียมใจไว้หรือยัง"

"ไอ้ดี"

"ว่า?"

"มาทำกัน"

"ฟังกูบ้างไหมเนี่ย"

"เย็ดก่อนคุยทีหลังโบราณว่าไว้จะเจรจาง่ายขึ้น"

"โบราณของมึงเอาแต่ใจเกินไปนะ"

"ทำไมสากมึงตั้งทุกทีที่จะเย็ดกูวะ กูสงสัยตลอดเลย กูคิดว่ามึงเป็นไอ้เด็กขี้เงี่ยนเห่อหมอยตอนที่เอากันครั้งแรก แค่มันมีสองมีสามแล้วมันก็ยังตั้งตำตูดกูได้ทุกที"

"กูก็แค่เงี่ยนแล้วไม่ชอบเอามั่วกูมีทะเบียนสมรสไงใช้รูมึงได้ตามกฏหมาย"

"..ทะแม่งๆ นะ"

.

.