มิลินเม้มริมฝีปาก หล่อนกำลังสั่นไปทั้งร่าง สั่นเพราะกลัว และสั่นเพราะสัมผัสที่เขายังคงลูบไล้ ทุกจุด ทุกน้ำหนักที่ลงไป คือการปลุกเร้า
“ว่าไง…”
“เอ่อ… หนู…”
“ถ้าตอบว่าอยาก จะได้ทุกสิ่งที่ปรารถนา”
เสียงกระซิบนั้นดังชิดติดริมฝีปาก ฝ่ามือคลึงเต้าอวบ และอีกข้างเคลื่อนไปบีบสะโพก กดร่างหล่อนให้แนบกับร่างเขา แต่… หล่อนไม่กล้าให้เกินเลยกว่านี้
“อย่าค่ะคุณเตี่ย หนู… หนูง่วงนอน หนูจะไปนอนแล้ว”
“อืม… กินแครอทก่อนนอนด้วยเหรอ”
หล่อนปล่อยมือจากเจ้าผักสีส้มทันที นึกโกรธตัวเองที่ยังกำเจ้าผักนี่แน่น และดูท่าเจ้าผักดุ้นใหญ่ที่เสียดสีอยู่บริเวณหน้าท้องของหล่อนจะอยากให้หล่อนกินมากกว่า แต่หล่อนต้องพาตัวเองไปจากที่นี่ให้ได้ แม้ว่าหล่อนจะอยากมากแค่ไหน หล่อนก็จะไม่มีวันกินของต้องห้ามเด็ดขาด อย่างมากหล่อนก็ขอกินแค่ในจินตนาการเท่านั้น
“ปล่อยหนูนะคะคุณเตี่ย ดึกแล้ว”
“อยากให้ปล่อยตรงไหนล่ะ ตรงนี้หรือว่าในห้องนอน”
“คุณเตี่ย…”
มิลินอ้าปากค้างเมื่อคุณเตี่ยกระชับเอวหล่อนเข้าใกล้ เสียดสีดุ้นแข็งกึ่งกลางกายกับบริเวณนั้นของหล่อน คุณเตี่ยดูราวจะไม่กลัวบาปกลัวกรรมทั้งๆที่หล่อนเป็นลูกสะใภ้
มิลินพยายามทำใจดีสู้เสือ ถ้าดีดดิ้นแล้วจะกลายเป็นยั่วยุ หล่อนของสงบศึกและพูดกันด้วยเหตุผลดีกว่า
“คุณเตี่ยปล่อยหนูเดี๋ยวนี้นะคะ สิ่งที่คุณเตี่ยทำมันไม่ถูก”
“ไม่ถูกยังไงล่ะ ไหนลองพูดออกมาสิ”
“ก็ที่คุณเตี่ยทำอยู่นี้แหล่ะค่ะมันไม่ถูก ปล่อยหนูเดี๋ยวนี้นะคะ คุณเตี่ยจะทำแบบนี้กับหนูไม่ได้”
“ทำไมจะไม่ได้ล่ะ ไม่ลองแล้วจะรู้ได้ไงว่าไม่ได้หรือว่าได้กันแน่”
“คุณเตี่ย... พูดไม่รู้เรื่องแล้วนะคะ”
“เรื่องแบบนี้ไม่ต้องพูดหรอกทำเลยดีกว่า”
“คุณเตี่ย!”
“จะร้องเสียงดังทำไม อยากเรียกคนอื่นมาดูฉากรักของเราเหรอ”
“ไม่นะคะ จะไม่มีฉากรักอะไรทั้งนั้น”
“แน่ใจนะว่าไม่มี”
“ไม่ค่ะ หนูบอกว่าไม่ก็ไม่สิคะ คุณเตี่ยปล่อยหนูเดี๋ยวนี้ไม่อย่างนั้นหนูจะร้องให้คนช่วย”
“หนูไม่กล้าหรอก เพราะถ้าหนูร้อง…”
น้ำเสียงของคุณเตี่ยและสายตาร้อนแรงเป็นต่อทำให้หล่อนหายใจไม่ทั่วท้อง ไม่ใช่ว่ากลัวแต่เป็นเพราะน้ำเสียงและสายตานั้นกระเส่าและสั่นจนหล่อนกลัวใจตัวเอง
จากที่เคยมองว่าคุณเตี่ยหนุ่มและแข็งแรงกว่าอายุจริงมาก แต่ในเวลานี้หล่อนกลับเห็นอีกบางสิ่งนั่นคือคุณเตี่ยเซ็กซี่ที่สุด ไม่เคยคิดเลยว่าผู้ชายวัยใกล้ 50 ปี จะเซ็กซี่ได้ขนาดนี้ แต่ที่เห็นอยู่ตรงหน้าหล่อนปฏิเสธไม่ได้เลย ทั้งสีหน้า แววตา น้ำเสียง นี่คือสิ่งยั่วยุหล่อนชัดๆ
และแค่คิด ภาพที่หลอนแอบจินตนาการเมื่อตอนช่วงบ่ายก็เข้ามาแทรกให้ใจหล่อนสั่นมากขึ้น และนั่นก็ทำให้หล่อนฉุกคิด หล่อนสิที่เป็นต่อไม่ใช่คุณเตี่ย
“คุณเตี่ยใช่ไหมคะที่แอบเข้าไปในห้องหนู และคุณเตี่ยก็ทำ…”
สีหน้าคุณเตี่ยที่ดูจะอึ้งไปสร้างรอยยิ้มบนใบหน้า หล่อนมาถูกทางแล้ว “ปล่อยหนูเดี๋ยวนี้นะคะ ถ้าไม่ปล่อยเรื่องนี้ก็จะไม่รู้แค่หนูคนเดียวแน่ แต่ถ้าคุณเตี่ยปล่อยหนู หนูก็จะถือว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้นระหว่างเรา หนูจะถือว่าหนูไม่รู้ไม่เห็นอะไรทั้งนั้น”
มิลินยิ้มอย่างสมใจเมื่อคุณเตี่ยปล่อยมือจากร่างหล่อน ไม่รอช้าหล่อนรีบหันหลังกลับเพื่อจะไปให้ไกลจากเขาให้เร็วที่สุด ทว่าเสียงทุ้มที่เอ่ยจะด้านหลังกลับทำให้หล่อนก้าวขาไม่ออก
“ได้ ถ้าหนูต้องการแบบนั้น แต่เรื่องที่หนูให้ฉันเลียจนเพลียถึงกับออกมากินข้าวเย็นไม่ได้ เรื่องนี้ก็คงไม่รู้แค่ฉันคนเดียวเหมือนกัน หนูคิดว่าคลิปที่หนูช่วยตัวเอง บีบนม เลียกางเกงในและยัด…”
“หยุดค่ะ อย่าพูด!”
ฝ่ามือเอื้อมปิดริมฝีปากของคุณเตี่ย ทว่าเขากลับแลบลิ้นออกมาเลียที่ฝ่ามือ จนหล่อนสะท้านแทบยืนไม่อยู่ และก็ได้อ้อมแขนของเขาตวัดรัดร่างเอาไว้
.
.
มิลินเปิดประตูบ้านมือไม้สั่นแต่เป็นสั่นสู้ไม่ใช่สั่นเพราะความหวาดหวั่น นาทีนี้หล่อนไร้ข้อต่อรองสิ้นเชิง เมื่อคุณเตี่ยขู่หล่อนเรื่องคลิป
หล่อนพลาดเองที่ปล่อยให้ความอยากครอบงำจนลืมยั้งคิดว่าหากคุณเตี่ยเข้าไปปล่อยน้ำเชื้อใส่กางเกงในของหล่อนได้ เขาก็ย่อมทำอะไรได้มากกว่านั้น แต่ใครจะคิดว่าเขาจะถึงขนาดตั้งกล้องอัดคลิปของหล่อนเอาไว้
ดวงตาสวยตวัดมองคนที่เดินตามเข้ามาในบ้าน อึดอัดเมื่อได้ยินเสียงปิดประตู หล่อนยอมรับว่าโกรธชายวัยกลางคนที่ดูหนุ่มดูหล่อกว่าอายุจริงนี้อยู่มาก แต่เขาก็ทำให้หล่อนอยากเอาคืน
“ว่ายังไงหนูลิน พร้อมหรือยัง”
มิลินเม้มริมฝีปากแน่นเมื่อได้ยินคำถามนั้น ทั้งๆ ที่คุณเตี่ยรู้อยู่แล้วว่าหล่อนไม่มีทางเลือก แต่เขายังถามให้หล่อนได้อาย
“หนูไม่มีทางเลือกนี่คะ คุณเตี่ยเป็นต่อหนูทุกทาง หนูจะทำยังไงได้ แต่คุณเตี่ยต้องสัญญา ถ้า… ถ้าคุณเตี่ยได้สิ่งที่ต้องการ คุณเตี่ยจะเลิกยุ่งเกี่ยวกับหนู และต้องเอาคลิปนั่นมาให้หนูด้วย สัญญาด้วยเกียรติของคุณเตี่ย ทำได้มั้ยคะ”
ฝ่ามือจับยึดพนักโซฟา สะโพกส่ายร่อนโยกร่องใส่ลิ้น และร่างเปลือยอวบอิ่มก็สะท้านทุกครั้งยามปลายลิ้นชักออกมาตวัดเลียไล้ที่ยอดเกสร ก่อนจะจ้วงแทงเข้าไปใหม่ และใช้นิ้วมือเป็นตัวช่วยขยี้ติ่งเสียวของหล่อนควบคู่ ก่อนจะเปลี่ยนมายกสะโพกหล่อนขึ้นลงให้ปลายลิ้นเกร็งแทงเข้าแทงออกในร่องหยาดเยิ้ม และเมื่อลิ้นร้อนชอนลึกหล่อนก็ต้องโหย่งตัวเพื่อบรรเทาอาการเสียวให้เบาบางลงบ้าง หล่อนไม่อยากเสร็จต่อเนื่องทั้งที่ลิ้นยังสร้างความอร่อยให้หล่อนไม่มากพอ แต่สิ่งที่หล่อนคิดไม่เป็นผล เมื่อคุณเตี่ยตวัดลิ้นกินหยาดน้ำหวานที่ผลิตออกมาไม่หยุด และแหย่ปลายนิ้วแทรกสู่ร่องฉ่ำน้ำของหล่อนไปพร้อมๆ กัน หล่อนก็ดิ้นพล่านเพราะเสียวมาก “กรี๊ดดดดด... คุณเตี่ย! หนูเสียว! อ๊ายยยยย... เสียว!” แต่คุณเตี่ยไม่หยุด เพราะรู้ว่าสิ่งนี้ที่หล่อนต้องการ นิ้วที่แยงเข้าแยงออกสอดประสานกับปลายลิ้นที่ตวัดเลียเร็วจึงเร่งความเร็วขึ้นอีก จนหล่อนเกร็งไปทั้งร่าง บดเบียดดอกไม้ใส่ริมฝีปากและปลายลิ้นของคุณเตี่ยอย่างบ้าคลั่ง หล่อนหลับตาปลดปล่อยทุกความเสียว ส่ายร่อนสะโพกโยกใส่ปลายลิ้นเขาไม่ยั้ง ไม่นานร่างของหล่อนก็ใกล้จะโ
จากวันนั้นจนถึงวันนี้ก็ 3 เดือนแล้ว ทั้งหมดลงตัวเพราะหล่อนยอมรับแล้วว่ารักคุณเตี่ยหมดหัวใจ เพราะเขาคือผู้ชายที่แสดงออกชัดเจนว่ารักหล่อนมากที่สุด ในวันนี้ไม่มีเมียเล็กเมียน้อยของคุณเตี่ยมาคอยบริการอีกแล้ว ทั้งหมดได้รับอนุญาตให้ลาออกจากการเป็นเมีย ส่วนใครจะทำงานต่อที่ร้านค้ากับโรงงาน คุณเตี่ยก็ไม่ห้าม และทุกอย่างก็เป็นจริงอย่างที่กวินบอก นั่นคือ ลูกของหล่อนจะเป็นลูกของกวินและเป็นน้องของกวินเช่นกัน “คิดอะไรอยู่” “อุ้ย! คุณเตี่ยมาเงียบๆ หนูตกใจหมด” มิลินอมยิ้มเมื่ออ้อมกอดจากคนด้านหลังกระชับแน่นขึ้น “เงียบที่ไหนล่ะ หนูลินไม่สนใจมากกว่า เห็นยืนยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ ยิ้มอะไรบอกมา” มิลินหันหน้าหาเขา คล้องแขนรอบลำคอ ยามอยู่ด้วยกันสองต่อสองในตึกเล็ก หล่อนไม่จำเป็นต้องสงวนท่าทีกับคุณเตี่ย รักเขามากแค่ไหนก็แสดงออกได้เต็มที่ เหมือนตอนนี้ “หนูลินรักคุณเตี่ยค่ะ” “หึหึ... อยากได้อะไรล่ะ อ้อนเชียว” “อยากได้ความรักของคุณเตี่ย แค่คุณเตี่ยรักหนูลินกับลูกมากๆ แค่นี้หนูลินก็มีความสุขมากที่สุดแล้ว”
“วิน... ลินขอโทษ...” น้ำเสียงเปล่งออกไปพร้อมแรงสะอื้นที่สะกดไว้ไม่ได้อีก ทว่าเสียงของคนปลายสายกลับทำให้หล่อนชะงัก หัวคิ้วเรียวสวยขมวดเข้าหากัน มือทาบปิดริมฝีปากที่แรงสะอื้นดูราวจะเพิ่มขึ้นๆ น้ำตาหยาดหยดไม่มีที่สิ้นสุด “ลินไม่ต้องขอโทษ ทุกอย่างวินรู้หมดแล้ว เพราะวินเองที่เป็นคนขอร้องให้คุณเตี่ยช่วยทำแบบนี้ วินไม่ได้ไปเป็นทหารอย่างที่บอกลิน แต่วิน... วินอยู่ที่แห่งหนึ่งกับ... กับผู้ชายที่วินรักเขา ลิน... วินเป็นเกย์ แต่วินก็รักลินนะ เป็นความรักที่วินเคยบอกตัวเองว่านั่นคือคนรัก แต่พอวินเจอเขา สิ่งที่วินรู้สึกกับลินมันกลายเป็นไม่ใช่ วินเพิ่งรู้ว่านั่นคือความรักแบบเพื่อน แบบพี่น้อง แต่ลินก็ยังเป็นคนที่วินห่วงที่สุด วินอยากดูแลลินเหมือนที่สัญญาไว้ แต่วินเป็นสามีของลินต่อไปไม่ได้ วินอยากหาคนที่จะดูแลลินได้ทุกเรื่อง แม้แต่เรื่องนั้น วินก็อยากให้ลินมีความสุข วินปรึกษากับแม่แล้ว แม่ก็เห็นด้วยกับวิน คุณเตี่ยจะเป็นสามีที่ดีของลินได้แน่นอน ลินจะโกรธจะเกลียดวินก็ได้นะ แต่วินอยากให้ลินรู้ไว้ว่าวินหวังดี วินอยากให้ลินมีความสุข เพื่อชดเชยกับความเลวท
“ผัวขา… แรงๆ แรงๆ แรงอีก อ๊ายยยยย… มันส์ โอว… ผัวขา… ซี้ด… โอว…” หล่อนครวญครางเรียกผัว ให้เขากระแทกหล่อนแรงๆ เร็วๆ ให้ลึกเท่าที่จะทำได้ และเขาก็ทำตามทุกคำขอ เสียงความใหญ่ยาวจ้วงแทงไปในความฉ่ำชื้น เกิดเสียงดัง ‘เฉาะแฉะ’ สอดประสานไม่ต่างจากร่องที่แฉะฉ่ำของหล่อนเลย และเมื่อความมันส์ ความอยาก ถึงขีดสุด ดุ้นใหญ่ปักกดลงลึกสุดลำ เสียงกรีดร้องก็ดังลั่นพร้อมกับเสียงคำรามจากหยาดน้ำแตกกระเซ็น “กรี๊ดดดดด…” “โอววววว…” คุณเตี่ยซบลงบนร่างเปล่าเปลือยของหล่อน ทั้งที่ความยิ่งใหญ่ยังคงค้าง และร่องธรรมชาติของหล่อนยังตอดรัดเขาไม่หยุด และเมื่อเขาขยับ หล่อนก็ยิ่งรัดแน่น จนคุณเตี่ยครางกระเส่า ผ่อนลมหายใจออกช้าๆ ก่อนจะค่อยๆ ถอนตัวตนออก และขยับขึ้นมากอดรัดหล่อนไว้แน่น “ไม่เคยเอาใครมันส์เท่าเอาหนูลินเลย คำพูดนั้นทำให้หล่อนซบหน้ากับอกเขา หล่อนก็คิดเหมือนกัน แม้ในขณะนี้ที่ตัวตนเดิมของหล่อนกลับคืนมาแล้ว หล่อนก็ยังคิดเหมือนกันกับเขา “หนูลิน ตอบฉันมาตรงๆ หนูชอบทุกอย่างที่ฉันทำให้มั้ย” มิลินเม้มริมฝีปากสูดลมหายใจเข้าลึ
มิลินกรีดร้องเพราะคุณเตี่ยขยับปากพูดจนริมฝีปากชิดกลีบดอกไม้ของหล่อน เขาต้องการให้หล่อนตายตรงนี้ใช่ไหม น้ำตาหล่อนไหลพรากเพราะอยากจนแทบทนไม่ไหว หล่อนอยากควบขี่ลิ้นเขาเดี๋ยวนี้ “ฮือ… คุณเตี่ยขา… อย่าแกล้งหนูลินเลยนะคะ ช่วยหนูลินด้วย ช่วยทำให้หนูลิน หนูลินอยากจนจะตายอยู่แล้ว คุณเตี่ยขา... ซี้ด… คุณเตี่ยขา… ซี้ด... หนูลินอยาก หนูลินอยาก...” “หนูลินก็บอกสิว่าอยากให้ฉันทำอะไร อยากให้…” ปลายลิ้นที่แลบออกมายาวทำให้หล่อนหมดความอดกลั้น เด้งปากเต่าใส่ปากเขา ปากก็ร่ำร้อง “เลีย! เลียหนูลิน! เลียหนูลินเดี๋ยวนี้! กรี๊ดดดดด…” หล่อนกรีดร้องสุดเสียงเมื่อหล่อนไม่ได้เพียงปลายลิ้นแต่เป็นทั้งปากที่ประกบลงบนปากเต่า พร้อมกับดูดจุ๊บๆ ไปตามเนื้อบอบบางไวกับความรู้สึก ก่อนที่ปลายลิ้นจะแทรกออกมาเพียงนิด ค่อยๆ แตะ ค่อยๆ ต้อง จนหล่อนดิ้นพล่าน “โอว… คุณเตี่ยขา… หนูเสียววววว… ซี้ด… เสียววววว… อื้อ… เสียววววว” “เสียวมากมั้ย” ลิ้นละออกจากเนินเนื้อ ปากพูดชิด ให้ลมจากปากเป่ารด นิ้วมือก็เขี่ยยอดเกสรฉ่ำน้ำเบาๆ เร็วไม่ต่างจังหวะของลิ้น
มิลินรีบเดินไปที่ตู้เสื้อผ้า เปิดออก และเลือกเสื้อผ้าที่จำเป็นออกมา หล่อนตัดสินใจแล้วยังไงหล่อนก็ต้องไป เพราะถ้าขืนหล่อนยังอยู่ที่นี่ หล่อนจะไม่มีวันหนีเขาได้อีก หล่อนคงต้องเสพติดเซ็กซ์นั้นจนวันตาย แต่… เสียงกุกกักที่นอกประตูทำให้มิลินต้องรีบกวาดทุกอย่างใส่ตู้ตามเดิม แล้วรีบกระโดดขึ้นเตียง ห่มผ้า ทำทีเป็นหลับ เสียงประตูเปิดออกก่อนเสียงฝีเท้าคุ้นเคยจะเดินเข้ามา มิลินตัวแข็งทื่อ แต่ใจหล่อนเต้นรัวแรง ร่องของหล่อนตอดตุ๊บ ราวกับจะล่วงรู้ว่าสิ่งที่อยากมากกำลังจะได้รับ แต่ถ้าหล่อนทำได้หล่อนจะปฏิเสธ ทว่าน้ำหนักของคนที่นั่งบนเตียงจนทำให้ที่นอนไหวยวบกลับทำให้หล่อนตัวแข็งทื่อ แต่ยังคงทำเป็นหลับจนเขาเข้ามาสวมกอดจากด้านหลังเคลื่อนฝ่ามือเข้ามาใต้ผ้าห่ม ลากลงไปตามแนวสะโพกขยับปลายนิ้วเพื่อรั้งเอากระโปรงชุดนอนของหล่อนร่นสูง นั่นก็ทำให้มิลินไม่สามารถนอนเฉยได้อีก “อย่า…” “หึหึ… คิดว่าจะแกล้งหลับต่อซะอีก” “หนูไม่… อื้อ…” แค่หล่อนหันไปจะต่อว่าริมฝีปากก็ถูกประกบอย่างเร่าร้อน โดยที่หล่อนไม่สามารถขัดขืนได้เลย เพราะร่างกายของหล่อนพร้อมเพื่อ