LOGINShare
ตอนที่ 9 อยากลืม
Last Updated:
2025-08-20 17:12:36เมื่อวางสายจากเพื่อนแล้วปณาลีก็ทรุดตัวลงนั่งกับพื้นข้างถนนอย่างไม่สนสายตาใคร เธอปล่อยให้ตัวเองร้องไห้ออกมาอย่างหนักด้วยความเสียใจ หัวใจของเธอแตกสลายเป็นเสี่ยงๆ ความรักที่เธอทุ่มเทไปตลอดสามปีที่ผ่านมามันจบลงแล้วจริงๆ
ไม่นานนัก รถของภัทรมนก็ขับมาจอดลงตรงหน้าเธอรีบลงจากรถและตรงเข้ามาสวมกอดเพื่อนด้วยความรู้สึกเห็นใจ
“ไม่เป็นไรนะแก…ไม่เป็นไร” ภัทรมนปลอบโยนพลางลูบหลังปณาลีอย่างอ่อนโยน
ปณาลีร้องไห้ซบกับอกของเพื่อนอย่างหนักจนตัวโยน
“มน…ฉันผิดอะไร…ทำไมเขาถึงทำแบบนี้กับฉัน” เธอถามทั้งน้ำตาด้วยเสียงที่ขาดห้วง
“แกไม่ได้ผิดอะไรเลยยี่หวาเขาผิดเองที่ทิ้งแกไป ไปที่บ้านฉันก่อนนะ”
ภัทรมนขับรถพาปณาลีมาที่บ้าน ระหว่างทางก็โทรศัพท์ไปหาวนรัตน์
“รัตน์ แกมาที่บ้านฉันได้ไหม”
“มีอะไรหรือเปล่ามน ฉันได้ยินเสียงเหมือนคนร้องไห้”
“มาที่บ้านฉันก่อนเดี๋ยวค่อยคุยกันนะ”
“ฉันจะรับไปนะไม่เกินสิบห้านาทีเจอกัน”
บ้านของภัทรมนและวนรัตน์อยู่ไกลเท่าไหร่การมาเจอกันจึงใช้เวลาไม่นาน
ปณาลียังร้องไห้ไม่หยุดแต่ภัทรมนก็ไม่ได้พูดอะไรเธอปล่อยให้เพื่อนได้ร้องไห้ออกมาเพราะเข้าใจถึงความผิดหวังและเสียใจดี บางคนอาจอยากให้ใครสักคนอยู่ข้างๆ แค่รับฟังโดยไม่ต้องพูดอะไร
เมื่อมาถึงบ้านภัทรมนก็พาปณาลีเข้าไปนั่งในห้องรับแขกหาน้ำและเตรียมทิชชูมาวางไว้ใกล้ๆ ก่อนจะนั่งลงข้างๆ ให้เพื่อนพิงศีรษะลงบนไหล
เสียงเปิดประตูดังขึ้นภัทรมนหันไปมองเมื่อเห็นว่าเป็นวนรัตน์ก็รีบกวักมือให้รีบเข้ามา
“เกิดอะไรขึ้น ทำไมยี่หวาถึงได้ร้องไห้แบบนี้ล่ะ”
“ก็พี่นนท์น่ะสิ”
“เขาไม่ขอแต่งงานเหรอ แต่ฉันเห็นเขาซื้อแหวนจริงๆ นะพนักงานก็บอกว่าเขาซื้อไปขอแฟนแต่งงาน” วนรัตน์กระซิบกับภัทรมน
“ถ้าแค่ไม่ขอแต่งงานยัยยี่หวาคงไม่ร้องไห้แบบนี้หรอก แต่นี่เขาขอเลิกกับเพื่อนของเราด้วย” ภัทรมนอธิตามที่ปณาลีบอกเธอเองก็ยังไม่ได้ถามอะไรมากเพราะจะรอให้วนรัตน์มาถึงก่อน
“อะไรนะ มันเกิดอะไรขึ้นยี่หวา นี่แกร้องไห้มานานแล้วใช่ไหม ดูสิตาบวมหมดแล้ว”
“พี่นนท์เขาไม่ได้ขอฉันแต่งงานอย่างที่ฉันคิดไว้ เขาบอกเลิกฉัน เขาขอลดสถานะ เป็นแค่พี่น้อง เขาบอกว่าว่าเราไปด้วยกันไม่ได้และตอนนี้เขายังไม่อยากคิดถึงเรื่องความรัก แต่ฉันว่านั่นมันคำโกหก เขาต้องมีคนอื่นแน่” เธอเล่าพร้อมเสียงสะอื้น
“ยี่หวาฉันขอโทษนะ ฉันไม่น่าบอกแกเรื่องแหวนเลย” วนรัตน์รู้สึกผิดมากที่ไปพูดให้เพื่อนมีความหวังทั้งที่มันไม่ใช่แบบนั้นเลย
“แกไม่ผิดหรอกรัตน์ ถึงแกไม่บอกเรื่องนี้พี่นนท์เขาก็ขอเลิกฉันอยู่ดี”
“ฉันว่าลองคุยกันอีกทีดีไหม ห่างกันสักพักเดี๋ยวพี่นนท์เขาก็รู้ใจตัวเองแล้วกลับมาง้อ” ภัทรมนพยายามจะมองโลกในแง่ดี
“จะบ้าเหรอมน พี่นนท์เขาทำเพื่อนเราเสียใจขนาดนี้เขาจะกลับมาง้อเหรอ ยี่หวาแกอย่าไปฟังยัยมนนะ ถ้าเขากลับมาง้อแกห้ามคืนดีกับเขาเด็ดขาด เจ็บแล้วต้องจำนะแก”
“ฉันคิดว่าเขาคงไม่กลับมาแล้วล่ะ ฉันอยากลืมเขา ลืมเรื่องวันนี้ทั้งหมด” ปณาลีพูดด้วยน้ำเสียงที่เจ็บปวด
“แกกับเขาคบกันมานานเรื่องแบบนี้มันต้องใช้เวลา ช่วงนี้แกก็หาอะไรทำนะจะได้ไม่คิดมาก” ภัทรมนเห็นใจเพื่อนแต่ก็ไม่รู้จะช่วยได้ยังไงเพราะบาดแผลในใจมันหายยากขนาดเธอเองเลิกกับแฟนมาหนึ่งปีแล้วยังรู้สึกเจ็บและเข็ดจนไม่คิดจะมีความรักอีก ยังดีที่ว่าเธอเป็นครูสอนชั้นอนุบาลเวลาในแต่ละวันเลยอยู่กับเด็กๆ พอกลับถึงบ้านก็หลับเป็นตายเพราะใช้พลังงานไปเยอะ
“แต่ฉันมีวิธีที่จะลืมนะ อย่างน้อยก็คืนนี้แหละ”
“วิธีไหนเหรอรัตน์บอกฉันมาสิ ฉันอยากลืม”
“ไปกินเหล้ากันไงล่ะ เมาให้เต็มที่ไม่ต้องคิดอะไรมากพรุ่งนี้ก็วันหยุดจะตื่นตอนไหนก็ได้ไม่มีใครต้องทำงาน ฉันก็อยากเมาเหมือนกัน” วนรัตน์เสนอ
“งั้นแกสองคนเมาให้เต็มที่เลยนะฉันจะเป็นสารถีให้เอง”
“แต่ฉันไม่อยากไปชุดนี้หรอกนะ ขอกลับไปเปลี่ยนชุดก่อนได้ไหม” วนรัตน์มองกางเกงยีนเสื้อยืดที่ตัวเองใส่มาจากคอนโดแล้วส่ายหน้า
“ไม่ต้องไปหรอกเอาชุดฉันใส่ไปก็ได้ ยี่หวาล่ะอยากเปลี่ยนชุดไหม”
“อือ”
ภัทรมนหาชุดเดรสเกาะอกสีแดงเพลิงมาให้ปณาลีสวม ซึ่งเป็นชุดที่ภัทรมนซื้อมานานแล้วแต่ไม่เคยกล้าใส่ ปณาลีรับชุดมาและเดินเข้าไปในห้องน้ำเพื่อเปลี่ยนชุด หญิงสาวรู้สึกว่าชุดสีขาวเมื่อครู่มันช่างตลกสิ้นดีกับความรู้สึกของเธอในตอนนี้
เมื่อปณาลีเดินออกมาจากห้องน้ำ ภัทรมนกับวนรัตน์ถึงกับอ้าปากค้างด้วยความตกใจ ปณาลีในชุดเดรสสีแดงรัดรูปนั้นดูร้อนแรงและเซ็กซี่มากจนพวกเธอไม่เชื่อสายตา
“โห…ยี่หวานี่แกจริงๆ เหรอเนี่ย” วนรัตน์อุทานออกมา
“สวยมากยี่หวา สวยจนฉันอยากจะถ่ายรูปแกเก็บไว้เลย” ภัทรมนเอ่ยชมด้วยความจริงใจก่อนจะหยิบโทรศัพท์มือถือมาถ่ายรูปเพื่อนไว้และติดจะเอาลงในไอจีเผื่อใครบางคนผ่านมาเห็นจะได้รู้สึกเสียดาย
ปณาลีมองตัวเองในกระจกด้วยสายตาที่ว่างเปล่า เธอไม่รู้สึกว่าตัวเองสวยเลยแม้แต่น้อย แต่ใบหน้าของเธอก็ยังคงประดับไปด้วยรอยยิ้มที่ดูเศร้าหมอง
“ไปเถอะ ฉันอยากเมาแล้ว” ปณาลีบอกด้วยน้ำเสียงที่ไม่สดชื่นเท่าไหร่
“ไปที่ไหนกันดี” คนรับอาสาขับรถหันมาถามความคิดเห็นเพราะเธอไม่ค่อยถนัดเรื่องแบบนี้เท่าไหร่
“ไปผับxxxสิฉันเคยได้ยินคนที่ทำงานไปบ่อย เดี๋ยวฉันบอกเองว่าอยู่ตรงไหน” วนรัตน์หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเปิดจีพีเอสจากนั้นก็บอกเส้นทางให้กับภัทรมนจนมาถึงหน้าผับ
บรรยากาศภายในเต็มไปด้วยแสงสีเสียงที่ดังกระหึ่มกระตุ้นโสตประสาทให้ครึกครื้น ผู้คนออกมาเต้นและดื่มกินอย่างสนุกสนานไม่มีใครสนใจใคร ต่างสนใจแค่ความสนุกของตนเองเท่านั้น ภัทรมนกับวนรัตน์พาปณาลีมานั่งที่โต๊ะที่อยู่ด้านใน
“แกอยากกินอะไร สั่งมาเลยนะ เมาให้เต็มที่เลย”
“อะไรก็ได้ที่แรงๆ” ปณาลีตอบสั้นๆ
“แกคออ่อนเอาเบาๆ ไปก่อนเถอะจะได้สนุกกันนานไงล่ะ” วนรัตน์สั่งค็อกเทลที่มีแอลกอฮอล์มามากให้ปณาลีกับตัวเองและสั่งม็อกเทลให้ภัทรมน
ปณาลีนั่งดื่มค็อกเทลไปสองแก้วแต่ก็ยังไม่รู้สึกถึงความเมาเลยสักนิด แสงสีเสียงตรงหน้ามาทำให้เธอรู้สึกสนุกเลยแม้แต่น้อย ตอนนี้หญิงสาวต้องการแค่ความเมาเท่านั้น
“แกฉันกินแบบนี้อีกสิบแก้วฉันก็ไม่เมา แกสั่งอะไรที่มันแรงๆ มาให้ฉันหน่อยได้ไหมรัตน์”
วนรัตน์พยักหน้าก่อนจะเรียกพนักงานเสิร์ฟมาและสั่งวอดก้าเพียวๆ มาให้ปณาลีหนึ่งแก้ว
ปณาลีรับแก้ววอดก้ามาแล้วดื่มรวดเดียวหมดแก้วโดยไม่มีอาการสะทกสะท้านใดๆ ภัทรมนกับวนรัตน์มองหน้ากันด้วยความตกใจเพราะปกติปณาลีเป็นคนดื่มไม่เก่ง
“ยี่หวา แกไม่เป็นไรนะ” ภัทรมนเรียกเพื่อนด้วยความเป็นห่วง
“ฉันไม่เป็นไร ฉันแค่อยากเมาจะได้ลืมคนเลวไปซะ” ปณาลีตอบพลางยิ้มเศร้าๆ
เธอขอเหล้าจากเพื่อนเพิ่มอีกหลายแก้วและดื่มมันเข้าไปอย่างต่อเนื่องด้วยความต้องการที่จะลืมเรื่องราวที่เพิ่งเกิดขึ้น
Latest chapter
พ่ายตัณหาคุณอาคลั่งรัก ตอนที่ 15 ต้องการเวลาเพื่อทำใจ
เสียงเปิดประตูทำให้ศิลาลืมตาตื่น เขาเห็นแผ่นหลังของปณาลีที่ดูรีบร้อนออกจากห้องไปแต่ก็ไม่คิดจะเรียกหรือรั้งเธอไว้เพราะตอนนี้เขายังสับสนกับความรู้สึกของตัวเองและก็คิดว่าปณาลีก็คงไม่ต่างกัน ถ้าอย่างนั้นเธอคงไม่รีบร้อนไปจากเขาตั้งแต่เช้าทั้งที่เพิ่งนอนไปได้แค่สองชั่วโมงเท่านั้นความทรงจำของเมื่อคืนระหว่างเขากับปณาลีมันชัดเจนมาก ความสุขสมที่ได้รับมันสุขล้นอยู่ในความรู้สึก ศิลาแทบจะลืมไปว่านานแค่ไหนแล้วที่ไม่เคยรู้สึกดีแบบนี้ ไม่เคยมีใครที่ทำให้เขาคลั่งได้มากเท่านี้ ไม่เคยมีใครที่ทำให้รู้สึกเหมือนเป็นคนที่มีชีวิตชีวาอีกครั้งจากได้รับสถานะพ่อหม้ายมานานถึงสองปีกว่าศิลานึกถึงความอบอุ่นจากร่างกายของเธอและเขาที่แนบชิด ความรู้สึกนี้มันดีเกินกว่าที่เขาจะบรรยายออกมาเป็นคำพูดได้ พ่อหม้ายหนุ่มนอนนิ่งๆ บนเตียง ขมวดคิ้วเข้าหากันอย่างใช้ความคิด กำลังสับสนกับความรู้สึกของตัวเอง“ทำไมต้องรู้สึกแบบนี้กับเธอด้วยนะยี่หวา” เขาบ่นกับตัวเอง เสียงหงุดหงิดเต็มไปด้วยความไม่เข้าใจเมื่อคืนศิลายอมรับว่าตัวเองมีความสุขมาก และตอนนี้ก็ยังรู้สึกดีอย่างประหลาด การได้นอนกอดเธอแบบนี้มันทำให้เขารู้สึกเหมือนมีคนคอยอยู่เคียง
พ่ายตัณหาคุณอาคลั่งรัก ตอนที่ 14 ใครหลงใคร nc
ชายหนุ่มไม่ตอบคำถามหากแต่เขาใช้มือประคองใบหน้าเธอแล้วริมฝีปากหยักก็ก้มลงมามอบจูบที่เร่าร้อนเติมไฟพิศวาสของทั้งสองโหมกระหน่ำอีกครั้ง ศิลาจูบนานก่อนจะลากปลายลิ้นมาดูดดุนยอดถันที่เขาดูดกินแล้วหลงใหลอย่างที่ไม่เคยรู้สึกกับใครมาก่อน มันชูชันสู้ลิ้นอย่างที่เขาชอบ“ยี่หวาหวานไปทั้งตัว”เสียงแหบพร่ากระซิบข้างใบหูก่อนจะขบเม้มเบาๆ แล้วลากปลายลิ้นไปตามซอกคอระหงสูดดมกลิ่นกายที่หอมยั่วยวน“อื้อ....อาศิลา”หญิงสาวแอ่นโค้งไปตามแรงดูดดุนของปากร้อน ตอนนี้เธอรู้สึกว่าร่างกายของตนเองกำลังมีความต้องการอยากให้เขาเข้ามาในตัวเธออีกครั้งแต่ไม่รู้จะบอกเขายังไงไม่ให้ดูน่าเกลียด เธอกำลังจมอยู่กับตัณหาปณาลีที่ไม่คิดมาก่อนเลยว่าตัวเองจะมีความต้องการมากมายขนาดนี้ แม้จะแตะขอบสวรรค์ไปแล้วแต่ร่างกายยังร้อนรุ่ม หญิงสาวโทษว่าเพราะเหล้าดีกรีแรงที่ดื่มเข้าไป มันไม่ใช่ตัวตนของเธอเลยสักนิดหญิงริมฝีปากอิ่มแลกจูบอย่างเร่าร้อนและดูดดื่มไปตามอารมณ์ที่พุ่งขึ้นสูง เธอจึงเบียดกายเข้าหาเพื่อรอคอยการเติมเต็มของพ่อหม้ายหนุ่มอีกครั้ง“ยี่หวาอาขอสดได้ไหม”เขายืดตัวขึ้นมากระซิบข้างหูและมองหน้าเธออย่างวิงวอน ตาคมจ้องอย่างรอคอยคำตอบเพร
พ่ายตัณหาคุณอาคลั่งรัก ตอนที่ 13 จำแต่เรื่องที่มีความสุขก็พอ nc
ศิลามองร่างที่หอบเหนื่อยอยู่บนเตียงในห้องนอนที่เขายังไม่เคยพาผู้หญิงคนไหนมานอนแล้วเขาก็ยิ้ม ในเมื่อเธอเองก็ยินยอมและเขาเองก็เป็นชายชาตรีก็คงไม่อาจจะปล่อยให้ทุกอย่างมันผ่านไปโดยไม่ทำอะไรอย่างแน่นอนชายหนุ่มรีบจัดการกับชุดของตนแล้วคร่อมทับลงมาบนร่างหญิงสาวอีกครั้ง ปณาลีมองศิลาด้วยสายตาหวานเชื่อม ความเมาทำให้เธอกลายเป็นผู้หญิงที่กล้ามากขึ้น หญิงสาวเอื้อมมือลากไล้ไปตามกล้ามหน้าท้องของเขาอย่างแผ่วเบา“อ่า....ยี่หวา”เขาครางแหบพร่าเมื่อมือนุ่มลากไปตามกล้ามท้อง มันกระตุ้นให้เขาไม่อยากจะรอเวลาอีกต่อไป ชายหนุ่มจูบไปยังเรียวปากอิ่มสีสวย สอดปลายลิ้นหยอกล้อเป็นพัลวันหญิงสาวจูบตอบแม้จะยังไม่เก่งแต่ก็ทำให้เขารู้สึกดี จูบหวานเปลี่ยนเป็นเร่าร้อนจนปณาลีแทบหลอมละลายศิลาเปิดลิ้นชักที่หัวเตียงควานหาถุงยางอนามัยที่ซื้อมาติดไว้แต่ยังไม่เคยได้เอาออกมาใช้เพราะนี่เป็นครั้งที่เขานอนกับผู้หญิงที่นี่ เขารีบสวมลงบนแก่นกายที่ร้อนระอุจากนั้นแยกเรียวขาของหญิงสาวให้กว้างมากขึ้นกว่าเดิมริมฝีปากร้อนพรมจูบ ฝ่ามือฟอนเฟ้นหน้าอกอวบกนะตุ้นให้เธอเสียวซ่าน ส่วนมือข้างที่เหลือก็จับท่อนเอ็นร้อนลากขึ้นลงกลางกลีบสวยให้น้ำหวานช
พ่ายตัณหาคุณอาคลั่งรัก ตอนที่ 12 นี่จะเป็นแค่วันไนท์ฯ nc
คำตอบของปณาลีทำให้ศิลาต้องพยายามคุมสติของตนเองอย่างที่สุด เขามองลึกลงไปในดวงตาที่แดงก่ำและเห็นความเจ็บปวดที่ซ่อนอยู่ภายใน ชายหนุ่มเข้าใจถึงความรู้สึกที่อยากจะหลีกหนีจากความเป็นจริงเพราะเขาเองก็เคยรู้สึกแบบนี้มาก่อน อยากจะทำอะไรก็ได้เพื่อให้ลืมเรื่องที่เกิดขึ้น“อาอยากให้เราคิดให้ดีก่อนนะ” ศิลาพูดด้วยน้ำเสียงที่จริงจังเขาไม่อยากใช้ประโยชน์จากความอ่อนแอของเธอ“ยี่หวาคิดดีแล้วค่ะ อาศิลาไม่รังเกียจยี่หวาใช่ไหมคะ” เธอถามพลางมองหน้าเขาสายตาเต็มไปด้วยความน้อยใจ หญิงสาวกำลังคิดว่าใครๆ ก็รังเกียจและพากันทิ้งเธอไปศิลามองปณาลีในตอนนี้ดูสวยและเย้ายวนมากในชุดเกาะอกแดงรัดรูปที่ขับผิวขาวเนียนและปากอวบอิ่มสีแดงของเธอแล้วแอบกลืนน้ำลาย“ถ้ารังเกียจอาคงไม่พายี่หวามาที่นี่หรอกนะ” ศิลาตอบด้วยน้ำเสียงที่แหบพร่าปณาลียิ้มก่อนจะดึงเขาเข้ามาใกล้และจูบลงบนริมฝีปากของเขาอย่างแผ่วเบา ศิลาตกใจเพราะไม่คิดว่าปณาลีจะทำแบบนี้ แต่เขาก็ไม่ได้ผลักไสเธอออกไป เขาจูบตอบเธออย่างนุ่มนวลก่อนที่ความร้อนแรงจะเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ ตามความต้องการของร่างกายศิลากอดเธอไว้แน่นและจูบเธออย่างดูดดื่ม ปณาลีตอบสนองเขาอย่างไม่ประสาแต่ก็เต็มไป
พ่ายตัณหาคุณอาคลั่งรัก ตอนที่ 11 ยี่หวาอย่าดื้อ
ศิลาพาปณาลีมาที่บ้านของตนเองแต่กว่าจะพาเธอเดินมาถึงก็เล่นเอาแทบแย่เพราะเธอเดินไปข้างหน้าสองก้าวแล้วก็ถอยหลังอีกสามก้าวจนสุดท้ายเขาต้องประคองและแทบจะลากเธอเข้ามาด้านในชายหนุ่มพาเธอมานั่งที่ห้องรับแขกและหาไวน์ให้เธอดื่มเพราะถ้าให้ดื่มวิสกี้อย่างที่เขาชอบเธอก็คงจะแย่ไปกว่าที่เห็น“อร่อย” หญิงสาวจิบไวน์แล้วยิ้มตาเยิ้มทั้งเมาและพอใจกับรสชาติที่หอมหวานของไวน์ราคาแพง“ยี่หวาบอกอาได้ไหมว่าทำไมถึงกินเหล้าหนักขนาดนี้ ไม่สบายใจอะไรหรือเปล่า” ศิลาถามพลางมองใบหน้าหวานที่ตอนนี้แดงก่ำเพราะฤทธิ์ของแอลกอฮอล์“เปล่าสักหน่อยก็แค่อยากเมา” เธอเถียงก่อนจะดื่มไวน์ไปทีเดียวหมดแล้วแล้วทำท่าจะหยิบขวดไวน์มารินอีก“ไหนบอกว่าจะกินอีกแค่นิดเดียว” ศิลาถามพลางเลื่อนขวดไวน์ออกห่างจากมือเธอ“อาศิลาอย่างกได้ไหมของอร่อยก็ขอกินเยอะหน่อย” เธอพูดด้วยน้ำเสียงออดอ้อนเหมือนเด็กน้อย ใบหน้าของเธอตอนนี้ดูดื้อรั้นจนศิลาใจอ่อน“เอางั้นก็ได้ แต่ต้องเล่าให้อาฟังว่ามันเกิดอะไรขึ้น” เขาพูดแล้วเดินขึ้นไปบนห้องนอนก่อนจะรีบวิ่งกลับลงมาพร้อมผ้าขนหนูผืนเล็กให้เธอเช็ดหน้า“อยากฟังเหรอคะ”“อยากฟังสิ เช็ดหน้าหน่อยจะได้สดชื่นและมีสติเล่าให้อา
พ่ายตัณหาคุณอาคลั่งรัก ตอนที่ 10 ข่าวลือว่าเสื่อมสมรรถภาพ
ในขณะที่ปณาลีกำลังดื่มเหล้าอย่างไม่สนใจสิ่งรอบข้าง สายตาคู่หนึ่งก็มองด้วยความประหลาดใจและอดแปลกใจไม่ได้ว่าจะมาเจอกับเธอที่นี่ วันนี้ปณาลีดูสวยเซ็กซี่และโดดเด่นจนหลายคนในผับต่างมองไปที่เธอรวมถึงเขาและเพื่อนอีกสองคน“ผู้หญิงคนนั้นเป็นไงล่ะ สวยพอที่นายจะจัดการกับความเหงาของนายได้ไหมล่ะ” จิรกิตต์ถามพลางพยักหน้าไปทางหญิงสาวในชุดเกาะอกสีแดงเพลิงที่เห็นว่าศิลาจ้องเธออยู่นาน“ไม่ดีกว่าเดี๋ยวจะมองหน้ากันไม่ติด” ถึงแม้จะสนใจในตัวเธอมากแต่เขาก็ไม่อยากจะเสียเพื่อนบ้านที่ดีอย่างปณาลีไป“คนรู้จักเหรอ แต่นั่นมันสเปกนายเลย” ธีรวัฒน์แปลกใจเพราะผู้หญิงคนนั้นตรงกับสเปกของศิลามาก ตัวเล็กผิวขาวและที่สำคัญหุ่นของเธอก็ดีมากๆ ด้วย“เธอเป็นเพื่อนบ้าน”“แบบนี้ฉันว่าไม่ดีนะ เพราะถ้าคิดจะแค่วันไนท์ฯ คงต้องคุยกันให้รู้เรื่องก่อน ไม่ใช่ว่าตอนแรกบอกว่าวันไนท์ฯแต่พอนอนด้วยกันแล้วอยากให้รับผิดชอบขึ้นมานายจะซวยเอานะ” จิรกิตต์ด้วยความหวังดี“อือ ฉันก็ไม่คิดจะนอนกับเธอหรอก ยี่หวาเป็นเพื่อนบ้านที่ดี เธอน่ารักทำอาหารอร่อยมากด้วย”“แต่นายจ้องเธอนานแล้วนะ”“ก็แค่เป็นห่วงเห็นมากันแต่ผู้หญิงแล้วก็ท่าทางจะเมามากด้วย” เขาไม่เคย
You may also like
ไลฟ์สดสยองขวัญ
เด็กสาวผู้กลืนกินวิญญาณ34.2K viewsพันธะสัญญา วิวาห์ร้ายรัก
กวักทรัพย์เข้ากรุสมบัติ54.5K viewsกลรักร้าย เจ้านายมาเฟีย Love Beginning
MaNIE-STORY22.3K viewsสลับวิวาห์ลุ้น คุณประธานขาโหด
กิตติรวิชญ์68.6K viewsรักสุดหวงของคุณหมอสุดโหด
ชาไทยเย็น12.0K viewsห้องเกียร์ลับของเพื่อนเนิร์ด
BB6834 viewsพันธะลวง
rasita_suin315 viewsพ่อผัวใจร้าย
ฺBigangel - น้ำตาลไหม้ - หอมชื่นใจ993 views
