พ่ายตัณหาคุณอาคลั่งรัก

พ่ายตัณหาคุณอาคลั่งรัก

last updateLast Updated : 2025-08-22
By:  จินต์พิชาUpdated just now
Language: Thai
goodnovel18goodnovel
Not enough ratings
15Chapters
22views
Read
Add to library

Share:  

Report
Overview
Catalog
SCAN CODE TO READ ON APP

เมื่อเพื่อนเล่าให้ฟังถึงข่าวลือเกี่ยวกับคุณอาข้างบ้านว่าเขาเสื่อมสมรรถภาพทางเพศ เธอก็ได้แค่อมยิ้มและแอบเถียงอยู่ในใจ ว่าเขาไม่ใช่แบบนั้นเพราะนอกจากเขาจะไม่เป็นเหมือนข่าวที่ลือแต่มันตรงกันข้าม เพราะทุกครั้งที่อยู่บนเตียงบทรักของเขามันเร่าร้อนหนักหน่วงจนเธอแทบจะหมดแรง

View More

Chapter 1

ตอนที่ 1 เพื่อนบ้านคนใหม่

青木玲奈(あおき れな)がA国の空港に着いたのは、すでに夜の九時を過ぎていた。

今日は彼女の誕生日だ。

携帯の電源を入れると、たくさんの誕生日メッセージが届いていた。

同僚や友人からのものばかり。

藤田智昭(ふじた ともあき)からは何の連絡もない。

玲奈の笑顔が消えかけた。

別荘に着いたのは、夜の十時を回っていた。

田代(たしろ)さんは彼女を見て、驚いた様子で「奥様、まさか……いらっしゃるなんて」

「智昭と茜(あかね)ちゃんは?」

「旦那様はまだお帰りになってません。お嬢様はお部屋で遊んでいます」

玲奈は荷物を預けて二階へ向かうと、娘はパジャマ姿で小さなテーブルの前に座り、何かに夢中になっていた。とても真剣で、誰かが部屋に入ってきたことにも気付かない様子。

「茜ちゃん」

茜は声を聞くと、振り向いて嬉しそうに「ママ!」と叫んだ。

そしてすぐに、また手元の作業に戻った。

玲奈は娘を抱きしめ、頬にキスをしたが、すぐに押しのけられた。「ママ、今忙しいの」

玲奈は二ヶ月も娘に会えていなかった。とても恋しくて、何度もキスをしたくなるし、たくさん話もしたかった。

でも、娘があまりにも真剣な様子なので、邪魔はしたくなかった。「茜ちゃん、貝殻のネックレスを作ってるの?」

「うん!」その話題になると、茜は急に生き生きになった。「もうすぐ優里おばさんの誕生日なの。これはパパと私からの誕生日プレゼント!この貝殻は全部パパと私が道具で丁寧に磨いたの。きれいでしょう?」

玲奈の喉が詰まった。何も言えないうちに、娘は背を向けたまま嬉しそうに続けた。「パパは優里おばさんに他のプレゼントも用意してるの。明日……」

玲奈の胸が締め付けられ、我慢できなくなった。「茜ちゃん……ママの誕生日は覚えてる?」

「え?何?」茜は一瞬顔を上げたが、すぐにまたビーズを見つめ直し、不満そうに「ママ、話しかけないで。ビーズの順番が狂っちゃう……」

玲奈は娘を抱く手を放し、黙り込んだ。

長い間立ち尽くしていたが、娘は一度も顔を上げなかった。玲奈は唇を噛み、最後は無言のまま部屋を出た。

田代さんが「奥様、先ほど旦那様にお電話しました。今夜は用事があるので、先に休んでくださいとのことです」

「分かりました」

玲奈は返事をし、娘の言葉を思い出してちょっと躊躇した後、智昭に電話をかけた。

しばらくして電話が繋がったが、彼の声は冷たかった。「今用事がある。明日にでも……」

「智昭、こんな遅くに誰?」

大森優里(おおもり ゆり)の声だった。

玲奈は携帯を強く握りしめた。

「何でもない」

玲奈が何か言う前に、智昭は電話を切った。

夫婦は二、三ヶ月も会っていない。せっかくA国まで来たのに、彼は家に帰って会おうともせず、電話一本でさえ、最後まで話を聞く気もなかった……

結婚してこれだけの年月が経っても、彼は彼女にずっとこうだった。冷淡で、よそよそしく、いつも面倒くさそうに。

彼女は実はもう慣れていた。

以前なら、きっともう一度電話をかけ直して、どこにいるのか、帰ってこれないのかを優しく尋ねていただろう。

今日は疲れているせいか、そうする気が突然失せていた。

翌朝目が覚めて、少し考えてから、やはり智昭に電話をかけた。

A国は本国と十七、八時間の時差がある。A国では今日が彼女の誕生日だった。

今回A国に来たのは、娘と智昭に会いたかったのはもちろん、この特別な日に三人で揃って食事がしたいと思ったから。

それが今年の誕生日の願いだった。

智昭は電話に出なかった。

しばらくして、やっとメッセージが届いた。

「用件は?」

玲奈:「お昼時間ある?茜ちゃんも連れて、三人で食事しない?」

「分かった。場所が決まったら教えて」

玲奈:「うん」

その後、智昭からは一切連絡がなかった。

彼は彼女の誕生日のことなど、すっかり忘れているようだった。

玲奈は覚悟していたつもりだったが、それでも胸の奥が痛んだ。

身支度を整え、階下に降りようとした時、娘と田代さんの声が聞こえてきた。

「お母様がいらっしゃったのに、お嬢様は嬉しくないのですか?」

「私とパパは明日、優里おばさんと海に行く約束してるの。ママが一緒に来たら、気まずくなっちゃうでしょう」

「それにママは意地悪よ。いつも優里おばさんに意地悪するもの……」

「お嬢様、玲奈様はあなたのお母様です。そんなことを言ってはいけません。お母様の心が傷つきますよ」

「分かってるけど、私もパパも優里おばさんの方が好きなの。優里おばさんを私のママにできないの?」

「……」

田代さんが何か言ったが、もう玲奈には聞こえなかった。

娘は自分が一手に育て上げた子。ここ二年、父娘の時間が増えてから、娘は智昭に懐くようになり、去年智昭がA国で市場開拓に来た時も、どうしても付いて行きたがった。

手放したくなかった。できれば側に置いておきたかった。

でも娘を悲しませたくなくて、結局認めた。

まさか……

玲奈はその場に凍りついたように立ち尽くし、血の気が引いた顔で、しばらく動けなかった。

今回仕事を後回しにしてA国に来たのも、娘との時間を少しでも多く持ちたかったから。

今となっては、その必要もないようだ。

玲奈は部屋に戻り、本国から持ってきたプレゼントを、スーツケースに戻した。

しばらくして田代さんから電話があり、子供を連れて出かけると言われ、何かあったら連絡してほしいとのことだった。

玲奈はベッドに座ったまま、心の中が空っぽになったような気がした。

仕事を後回しにしてまで駆けつけたのに、誰も彼女を必要としていない。

彼女が来たことは、まるで笑い話のようだった。

しばらくして、彼女は外に出た。

この見知らぬ、それでいて懐かしい国を、あてもなく歩き回った。

お昼近くになって、やっと智昭との昼食の約束を思い出した。

朝聞いた会話を思い出し、娘を迎えに帰るか迷っていた時、智昭からメッセージが届いた。

「昼は用事が入った。キャンセルする」

玲奈は見ても、少しも驚かなかった。

もう慣れていたから。

智昭にとって仕事でも、友人との約束でも……何もかもが妻である彼女より大切なのだ。

彼女との約束は、いつだって気まぐれにキャンセルされる。

彼女の気持ちなど、一度も考えたことがない。

落ち込むだろうか?

以前なら、たぶん。

今はもう麻痺して、何も感じない。

玲奈の心は更に霧の中にいるようだった。

はずんだ気持ちで来たのに、夫からも娘からも、冷たい仕打ちばかり。

気がつくと、以前智昭とよく来ていたレストランの前に車を停めていた。

中に入ろうとした時、智昭と優里、そして茜の三人が店の中にいるのが見えた。

優里は娘と仲睦まじく並んで座っていた。

智昭と話しながら、娘をあやしている。

娘は嬉しそうに足をぶらぶらさせ、優里とじゃれ合い、優里が食べかけたケーキに口をつけていた。

智昭は二人に料理を取り分けながら、優里から視線を離そうとしない。まるで彼女しか目に入っていないかのように。

これが智昭の言う『用事』。

これが、彼女が命を賭けて十月十日の苦しみを耐え、産み落とした娘。

玲奈は笑った。

その場に立ち尽くして、眺めていた。

しばらくして、視線を外し、踵を返した。

別荘に戻った玲奈は、離婚協議書を用意した。

彼は少女時代からの憧れだった。でも彼は一度も彼女を見つめてはくれなかった。

あの夜の出来事と、お爺様の圧力がなければ、彼は決して彼女と結婚などしなかっただろう。

以前の彼女は、頑張りさえすれば、いつか必ず彼に振り向いてもらえると信じていた。

現実は彼女の頬を、容赦なく叩いた。

もう七年近く。

目を覚まさなければ。

離婚協議書を封筒に入れ、智昭に渡すよう田代さんに頼み、玲奈はスーツケースを引いて車に乗り込んだ。

「空港へ」運転手に告げた。

Expand
Next Chapter
Download

Latest chapter

More Chapters

Comments

No Comments
15 Chapters
ตอนที่ 1 เพื่อนบ้านคนใหม่
ในหมู่บ้านจัดสรรแถบชานเมืองที่ดูเงียบสงบที่ศิลา ชายหนุ่มวัย 36 ปี ยืนอยู่กลางสนามหญ้าหน้าบ้านสองชั้นสไตล์โมเดิร์นบ้านหลังนี้อยู่ค่อนข้างไกลจากย่านธุรกิจเพราะเขาต้องการ ความเงียบสงบและเป็นส่วนตัว หลังจากที่ใช้ชีวิตอยู่ในคอนโดมิเนียมใจกลางเมืองที่เต็มไปด้วยความวุ่นวายมานาน ศิลาทิ้งทุกอย่างไว้ข้างหลังรวมทั้งเรื่องข่าวลือเกี่ยวกับเขาและอดีตภรรยาที่มีมาไม่หยุดแม้จะหย่าขาดจากกันมาสองปีแล้วก็ตามเสียงรถบรรทุกคันใหญ่จอดที่หน้าบ้าน ตามมาด้วยเสียงผู้คนกำลังขนย้ายเฟอร์นิเจอร์และกล่องใบใหญ่ลงจากรถ ศิลายืนกอดอกมองการทำงานของพนักงานขนส่งด้วยใบหน้าที่เรียบเฉยและแววตาที่เย็นชาจนน่าเกรงขาม ไม่มีรอยยิ้มปรากฏบนที่เต็มไปด้วยเสน่ห์ หลายคนมักจะมองว่าเขาเป็นคนเย็นชาและหยิ่งยโส แต่คนที่รู้จักจริงๆ เท่านั้นจะรู้ว่านั่นก็แค่กำแพงที่เขาสร้างขึ้นเพื่อปกป้องตัวเองจากความเจ็บปวดในอดีตตลอดหลายปีที่ผ่านมา ชีวิตของเขาผูกติดอยู่กับคอนโดมิเนียมหรูใจกลางเมืองที่เต็มไปด้วยแสงสีและความวุ่นวาย แต่แล้ววันหนึ่งเขาก็ตัดสินใจที่จะซื้อบ้านที่นี่ หมู่บ้านจัดสรรแห่งนี้ขึ้นชื่อเรื่องความเป็นส่วนตัวและเงียบสงบ ไม่มีเสียงรถราดังรบ
last updateLast Updated : 2025-08-20
Read more
ตอนที่ 2 ตั้งใจอย่างเต็มที่
“ไปไหนมาเหรอปัณ” ปณาลีหรือยี่ว่าหญิงสาววัย 24 ปีถามน้องชายที่เดินเข้ามาในห้องรับแขกขณะที่เธอกำลังตรวจเอกสารของลูกค้าประกันคนใหม่ที่เธอเพิ่งขายได้เมื่อเย็นวันศุกร์ ใบหน้าสวยหวานของเธอดูจริงจังขณะก้มหน้าก้มตาอ่านรายละเอียดในเอกสารอย่างถี่ถ้วนหญิงสาวทำงานเป็นพนักงานธนาคาร แต่มีอาชีพเสริมเป็นตัวแทนขายประกันชีวิตโดยใช้เวลาช่วงเย็นและวันหยุดในการติดต่อกับลูกค้าเธอทุ่มเททำงานหนักเพื่อหาเงินมาดูแลตัวเองและน้องชายให้มีชีวิตที่ดีที่สุดเท่าที่เธอจะทำได้“ผมไปทักทายเพื่อนบ้านคนใหม่มากครับพี่ยี่หวา”“เขาย้ายเข้ามาแล้วเหรอ เป็นไงล่ะเขาคุยด้วยมั้ย”“คุยครับเขาท่าทางใจดีมากเลยนะ ผมก็เลยชวนเขามากินข้าวที่บ้านเรา พี่ไม่ว่าอะไรใช่ไหม ผมอยากเลี้ยงต้อนรับเพื่อนบ้านคนใหม่” ปณวัฒน์ถามเสียงเบาเพราะกลัวจะถูกดุเนื่องจากไม่ถามก่อนว่าพี่สาวสะดวกไหม“พี่ไม่ว่าอะไรหรอกเพื่อนบ้านกันก็ต้องรู้จักกันไว้ ว่าแต่เขาจะมากันกี่คนล่ะปัณพี่จะได้เตรียมอาหารถูก”“เขามาคนเดียวครับมั้งครับ” ปณวัฒน์ตอบอย่างไม่แน่ใจนักพลางเกาหัวแกรกๆ“อ้าว....ตกลงยังไงกันแน่ ปัณเห็นเขาอยู่กันกี่คนล่ะ”“ผมเห็นแค่คนเดียวครับถ้ามีคนอื่นเขาน่าจะบอกผ
last updateLast Updated : 2025-08-20
Read more
ตอนที่ 3 การต้อนรับที่อบอุ่น
ปณาลีใช้เวลาเกือบสองชั่วโมงในการทำอาหารมื้อเย็นสำหรับต้อนรับเพื่อนบ้านคนใหม่ เธอตั้งใจทำทุกเมนูอย่างพิถีพิถันและจัดวางอย่างสวยงามบนโต๊ะอาหารในห้องทานข้าว บรรยากาศภายในบ้านอบอวลไปด้วยกลิ่นหอมของอาหารและเสียงเพลงเบาๆ ที่เธอเปิดคลอไว้เพื่อสร้างบรรยากาศ“พี่ยี่หวาครับ ใกล้ถึงเวลาแล้วนะ” ปณวัฒน์ตะโกนบอกจากห้องรับแขก“รู้แล้วจ้า ปัณก็ไปเตรียมตัวได้แล้วนะ” ปณาลีตอบกลับไปขณะกำลังจัดจานสุดท้ายให้เข้าที่เข้าทางก่อนจะเดินออกมาจากห้องครัว เธอเห็นน้องชายในชุดเสื้อกล้ามตัวโปรดกับกางเกงขาสั้น เธอก็รีบปรามทันที“ผมไม่ต้องเตรียมตัวอะไรเลยพี่”“พี่ว่าเปลี่ยนเสื้อหน่อยดีไหม”“อาศิลาเขาเป็นคนสบายๆ นะพี่ผมว่าใส่แบบนี้ก็ได้”“ใส่เสื้อกล้ามกินข้าวกับคนที่เพิ่งรู้จักพี่ว่ามันไม่ค่อยสุภาพเท่าไหร่ ถ้าอยากใส่จริงเอาไว้ครั้งหน้าดีไหม”“ก็ได้ครับแม่” เขาพูดประชดก่อนจะรีบเข้าไปเปลี่ยนเสื้อหลังจากนั้นไม่นานเสียงกริ่งจากหน้าบ้านก็ดังขึ้น“อาศิลามาแล้ว” ปณวัฒน์บอกพี่สาวด้วยน้ำเสียงดีใจ ก่อนรีบวิ่งไปที่หน้าประตูรั้วทันทีด้วยความตื่นเต้นปณาลีถอดผ้ากันเปื้อนออกแล้วเดินตามน้องชายไปที่ประตูรั้ว เธอเห็นร่างสูงโปร่งของชาย
last updateLast Updated : 2025-08-20
Read more
ตอนที่ 4 ข่าวดี
เช้าวันจันทร์ปณาลีก็ไปทำงานที่ธนาคารเหมือนกับทุกๆ วันหญิงสาวอยู่ในชุดยูนิฟอร์มของพนักงานธนาคารดูสดใสเป็นพิเศษหลังจากได้ใช้เวลาพักผ่อนอย่างเต็มที่ในวันอาทิตย์ที่ผ่านมา เธอจัดการงานตรงหน้าอย่างคล่องแคล่วและรวดเร็วก่อนจะถึงเวลาพักกลางวันปณาลีก็เก็บเอกสารเข้าแฟ้มอย่างเป็นระเบียบเรียบร้อย ก่อนจะเดินออกมาจากธนาคารเพื่อไปทานอาหารกลางวันที่ร้านอาหารตามสั่งฝั่งตรงข้ามที่เธอทานเป็นประจำ ร้านนี้เป็นร้านเล็กๆ ที่สะอาดและทำอาหารอร่อยถูกปากเธอมาก“พี่ข้าวผัดหมูจานหนึ่งค่ะ” เธอสั่งกับแม่ค้าด้วยรอยยิ้มอย่างเป็นกันเองก่อนจะหาที่นั่งระหว่างรออาหาร เธอก็นั่งเล่นโทรศัพท์มือถือไปพลางๆ เมื่ออาหารมาเสิร์ฟเธอก็จัดการทานอย่างเอร็ดอร่อยจนเกลี้ยงจานเมื่อจ่ายเงินค่าอาหารแล้วก็เดินไปจ่ายเงินและแวะร้านขายผลไม้ที่อยู่ข้างๆ เพื่อซื้อแอปเปิลและฝรั่งกลับไปทานที่ธนาคารด้วยเสียงโทรศัพท์มือถือของปณาลีดังขึ้นเมื่อเธอเดินมาถึงหน้าธนาคารพอดี หญิงสาวหยิบโทรศัพท์ออกมาดูและเห็นว่าเป็นเบอร์ของวนรัตน์หรือรัตน์เพื่อนสนิทก็รีบกดรับสาย“ฮัลโหลรัตน์” ปณาลีรับสายด้วยน้ำเสียงสดใส“นี่แก ฉันมีเรื่องจะบอก” เสียงของวนรัตน์ฟังดูตื่นเต
last updateLast Updated : 2025-08-20
Read more
ตอนที่ 5 ปรึกษาได้ เพราะเคยแต่งงานมาแล้ว
บริษัทของศิลาเติบโตอย่างมั่นคงและขยายใหญ่ขึ้นในช่วงหลายปีที่ผ่านมา ด้วยทีมพนักงานที่มีประสิทธิภาพสูง ทำให้ศิลาไม่จำเป็นต้องเข้าบริษัททุกวันเหมือนเมื่อก่อน เขาสามารถบริหารจัดการงานส่วนใหญ่ผ่านระบบออนไลน์ได้จากที่บ้านในหมู่บ้านจัดสรรอันเงียบสงบแห่งนี้เย็นวันพุธพระอาทิตย์กำลังใกล้จะตกดิน ศิลาอยู่ในชุดลำลองสบายๆ กำลังรดน้ำต้นไม้อย่างใจเย็นที่สวนหน้าบ้าน เขาถือสายยางฉีดน้ำไปตามกระถางต้นไม้เล็กใหญ่ที่เรียงรายอยู่รอบๆ ใบหน้าคมคายของเขายังคงนิ่งเรียบดูผ่อนคลายกว่าทุกวัน“สวัสดีค่ะอาศิลา ทำอะไรอยู่คะ” เสียงหวานใสทักทายขึ้นจากรั้วบ้านที่สูงเพียงแค่หนึ่งเมตร“สวัสดียี่หวา อากำลังรดน้ำต้นไม้ ยี่หวาเพิ่งกลับมาเหรอ” ศิลาตอบรับด้วยรอยยิ้มก่อนจะเดินมาใกล้“ค่ะ” ปณาลีตอบสั้นๆ ก่อนจะยกมือที่ถือถุงพะรุงพะรังเต็มสองมือขึ้นมาให้เขาดู“แล้วนั่นถืออะไรมาเยอะแยะล่ะ ไปทำงานไปช้อปปิ้งกันแน่ล่ะ ถึงได้ซื้อของมาเยอะแยะขนาดนี้” ศิลาถามแล้วหัวเราะเบาๆ เมื่อเห็นว่าเธออยู่ในชุดยูนิฟอร์มทำงาน แต่ในมือกลับมีถุงใส่ของเต็มไปหมด“ทั้งสองอย่างค่ะ ไปทำงานด้วยพอเลิกงานก็แวะซื้อของด้วยค่ะ ของในตู้หมดไปเยอะเลย ก็เลยซื้อวัตถุด
last updateLast Updated : 2025-08-20
Read more
ตอนที่ 6 วันที่รอคอย
แล้ววันเสาร์ที่ปณาลีรอคอยมาตลอดทั้งสัปดาห์ก็มาถึง หญิงสาวตื่นนอนแต่เช้าทำอาหารให้น้องชายอย่างเคย ใบหน้าของเธอเต็มไปด้วยรอยยิ้มที่สดใสจนปณวัฒน์สังเกตเห็นถึงความผิดปกติ“ผมว่ามันต้องมีอะไรดีแน่ๆ พี่ถึงอารมณ์ดีตลอดทั้งสัปดาห์” ปณวัฒน์พูดพลางมองหน้าพี่สาวด้วยความสงสัยเพราะปกติพี่สาวของเขาบางครั้งก็จะทำหน้าเครียดเพราะงานที่เธอทำนั้นต้องอาศัยความละเอียดและรอบคอบมาก“ไม่มีอะไรหรอกน่า”“พี่ยี่หวาครับ บอกผมมาเถอะน่า พี่นนท์ขอพี่แต่งงานแล้วใช่ไหม” ปณวัฒน์ยังคงเซ้าซี้“ยังหรอก แต่วันนี้เขานัดพี่ไปกินข้าว” ปณาลีตอบด้วยรอยยิ้มที่สดใส“ก็แค่นัดไปกินข้าวเองไม่เห็นจะต้องดีใจขนาดนั้น” เขามองพี่สาวอย่างไม่เข้าใจ“แต่มันก็ไม่แน่นะว่าเขาจะมีอะไรเซอร์ไพรส์หรือเปล่า เพื่อนพี่บอกว่าเขาไปซื้อแหวนแต่งงานแล้ววันนี้เขาก็นัดพี่ไปที่ร้านเดิมที่เขาเคยขอพี่เป็นแฟน” ในที่สุดปณาลีก็บอกน้องชายถึงเหตุผลที่เธออารมณ์ดีมาตลอดหลายวัน“พี่จะตอบตกลงเหรอ” ปณวัฒน์มองหน้าพี่สาวและถามออกมาอย่างจริงจัง“พี่ว่ามันถึงเวลาแล้วนะ พี่กับพี่นนท์ก็คบกันมานานแล้ว”“แต่เมื่อวันก่อนอาศิลาก็บอกว่าเรื่องเวลามันก็แค่ส่วนหนึ่งมันยังมีอีกหลายเร
last updateLast Updated : 2025-08-20
Read more
ตอนที่ 7 มองแค่ความต้องการของร่างกาย
คืนวันเสาร์ศิลาเลือกจะออกมาพบปะสังสรรค์กับเพื่อนสนิททั้งสองคนอย่างธีรวัฒน์หรือธีร์ลูกชายผู้ถือหุ้นใหญ่ของธนาคารแห่งหนึ่งและจิรกิตต์หรือกิตต์เจ้าของผับที่พวกเขามานั่งรวมตัวกันวันนี้ พวกเขามีนัดดื่มกันเป็นประจำเพื่ออัปเดตชีวิตและเรื่องราวต่างๆ ที่เกิดขึ้น“ไงศิลา” จิรกิตต์เอ่ยทักทายพลางยื่นแก้ววิสกี้ให้ศิลาเมื่อเขานั่งลงที่โต๊ะประจำซึ่งเป็นโต๊ะในมุมส่วนตัวที่สุดของร้าน“ก็ดีนะ คืนนี้คนเยอะเหมือนกันนะ” ศิลาตอบรับสั้นๆ เขามองไปทั่วผับก่อนจะยกแก้วขึ้นจิบเล็กน้อย สีหน้าของเขาดูผ่อนคลายเมื่อได้ออกมาดื่มกับเพื่อนสนิท“ชีวิตนายเป็นไงบ้างวะย้ายไปอยู่ชานเมืองแล้ว” ธีรวัฒน์ถามพลางจิบวิสกี้ในแก้วอย่างสบายอารมณ์ เขาเป็นห่วงเพราะปกติแล้วศิลาจะอยู่แต่คอนโดมาตลอด“ก็ดี เงียบสงบดี” ศิลาตอบอย่างสบายๆ พลางเอนหลังพิงพนักเก้าอี้ ดวงตาคมกริบของเขากวาดมองไปทั่วบริเวณผับที่เต็มไปด้วยผู้คน“แล้วนายคิดยังไงของนายวะถึงย้ายไปอยู่หมู่บ้านจัดสรรแถวนั้น คอนโดนายก็อยู่ใจกลางเมือง” จิรกิตต์ถามด้วยความสงสัย“ฉันอยากเปลี่ยนบรรยากาศเฉยๆ อยากได้บ้านที่มีสวนเล็กๆ ให้ฉันได้ปลูกต้นไม้บ้าง” เขาตอบอย่างเซ็งๆ“ถ้าเบื่อก็ขายทิ้ง
last updateLast Updated : 2025-08-20
Read more
ตอนที่ 8 เพิ่งรู้ใจตนเอง
นนทกรขับรถออกไปจากบ้านของปณาลีครึ่งชั่วโมงก็มาถึงร้านอาหารแห่งหนึ่งที่มีชื่อเสียงในเรื่องรสชาติและบรรยากาศโรแมนติก“ถึงแล้วครับ” นนทกรบอกพลางลงจากรถไปเปิดประตูให้เธออย่างสุภาพปณาลีก้าวลงจากรถด้วยหัวใจที่เต้นรัวยิ่งกว่าเดิม เธอมองไปรอบๆ ด้วยความรู้สึกที่ท่วมท้น ร้านนี้คือร้านที่พวกเขาทั้งสองคนตกลงคบกันเป็นแฟนเมื่อสามปีที่แล้ว การกลับมาที่นี่อีกครั้งในวันนี้ทำให้เธอรู้สึกเหมือนได้ย้อนเวลากลับไปในวันที่มีความสุขที่สุดวันนั้น“โต๊ะจองไว้แล้วครับ” นนทกรบอกกับพนักงานต้อนรับพนักงานพาพวกเขาทั้งสองคนไปยังโต๊ะที่จองไว้ซึ่งเป็นโต๊ะที่อยู่มุมในสุดและเป็นส่วนตัวมากที่สุด“นานแล้วนะคะที่เราไม่ได้มากินข้าวร้านนี้ด้วยกัน”“พี่ขอโทษนะที่ไม่มีเวลา พอพี่รู้ว่าร้านนี้เพิ่งปรับปรุงเสร็จ พี่เลยตั้งใจพายี่หวามาที่นี่เพราะรู้ว่ายี่หวาชอบ” ชายหนุ่มบอกด้วยน้ำเสียงที่นุ่มนวลกว่าเดิมเล็กน้อยปณาลีรู้สึกเขินอายกับคำพูดของเขา เธอก้มหน้าเล็กน้อยก่อนจะเปิดเมนูดูอาหารที่ชอบ และสั่งอาหารที่เธอชอบทานกับเขาในวันสำคัญของพวกเขาทั้งคู่ระหว่างรออาหาร นนทกรก็หยิบโทรศัพท์มือถือออกมาวางไว้บนโต๊ะ ปณาลีสังเกตเห็นว่าเขามองหน้า
last updateLast Updated : 2025-08-20
Read more
ตอนที่ 9 อยากลืม
เมื่อวางสายจากเพื่อนแล้วปณาลีก็ทรุดตัวลงนั่งกับพื้นข้างถนนอย่างไม่สนสายตาใคร เธอปล่อยให้ตัวเองร้องไห้ออกมาอย่างหนักด้วยความเสียใจ หัวใจของเธอแตกสลายเป็นเสี่ยงๆ ความรักที่เธอทุ่มเทไปตลอดสามปีที่ผ่านมามันจบลงแล้วจริงๆไม่นานนัก รถของภัทรมนก็ขับมาจอดลงตรงหน้าเธอรีบลงจากรถและตรงเข้ามาสวมกอดเพื่อนด้วยความรู้สึกเห็นใจ“ไม่เป็นไรนะแก…ไม่เป็นไร” ภัทรมนปลอบโยนพลางลูบหลังปณาลีอย่างอ่อนโยนปณาลีร้องไห้ซบกับอกของเพื่อนอย่างหนักจนตัวโยน“มน…ฉันผิดอะไร…ทำไมเขาถึงทำแบบนี้กับฉัน” เธอถามทั้งน้ำตาด้วยเสียงที่ขาดห้วง“แกไม่ได้ผิดอะไรเลยยี่หวาเขาผิดเองที่ทิ้งแกไป ไปที่บ้านฉันก่อนนะ”ภัทรมนขับรถพาปณาลีมาที่บ้าน ระหว่างทางก็โทรศัพท์ไปหาวนรัตน์“รัตน์ แกมาที่บ้านฉันได้ไหม”“มีอะไรหรือเปล่ามน ฉันได้ยินเสียงเหมือนคนร้องไห้”“มาที่บ้านฉันก่อนเดี๋ยวค่อยคุยกันนะ”“ฉันจะรับไปนะไม่เกินสิบห้านาทีเจอกัน”บ้านของภัทรมนและวนรัตน์อยู่ไกลเท่าไหร่การมาเจอกันจึงใช้เวลาไม่นานปณาลียังร้องไห้ไม่หยุดแต่ภัทรมนก็ไม่ได้พูดอะไรเธอปล่อยให้เพื่อนได้ร้องไห้ออกมาเพราะเข้าใจถึงความผิดหวังและเสียใจดี บางคนอาจอยากให้ใครสักคนอยู่ข้างๆ แ
last updateLast Updated : 2025-08-20
Read more
ตอนที่ 10 ข่าวลือว่าเสื่อมสมรรถภาพ
ในขณะที่ปณาลีกำลังดื่มเหล้าอย่างไม่สนใจสิ่งรอบข้าง สายตาคู่หนึ่งก็มองด้วยความประหลาดใจและอดแปลกใจไม่ได้ว่าจะมาเจอกับเธอที่นี่ วันนี้ปณาลีดูสวยเซ็กซี่และโดดเด่นจนหลายคนในผับต่างมองไปที่เธอรวมถึงเขาและเพื่อนอีกสองคน“ผู้หญิงคนนั้นเป็นไงล่ะ สวยพอที่นายจะจัดการกับความเหงาของนายได้ไหมล่ะ” จิรกิตต์ถามพลางพยักหน้าไปทางหญิงสาวในชุดเกาะอกสีแดงเพลิงที่เห็นว่าศิลาจ้องเธออยู่นาน“ไม่ดีกว่าเดี๋ยวจะมองหน้ากันไม่ติด” ถึงแม้จะสนใจในตัวเธอมากแต่เขาก็ไม่อยากจะเสียเพื่อนบ้านที่ดีอย่างปณาลีไป“คนรู้จักเหรอ แต่นั่นมันสเปกนายเลย” ธีรวัฒน์แปลกใจเพราะผู้หญิงคนนั้นตรงกับสเปกของศิลามาก ตัวเล็กผิวขาวและที่สำคัญหุ่นของเธอก็ดีมากๆ ด้วย“เธอเป็นเพื่อนบ้าน”“แบบนี้ฉันว่าไม่ดีนะ เพราะถ้าคิดจะแค่วันไนท์ฯ คงต้องคุยกันให้รู้เรื่องก่อน ไม่ใช่ว่าตอนแรกบอกว่าวันไนท์ฯแต่พอนอนด้วยกันแล้วอยากให้รับผิดชอบขึ้นมานายจะซวยเอานะ” จิรกิตต์ด้วยความหวังดี“อือ ฉันก็ไม่คิดจะนอนกับเธอหรอก ยี่หวาเป็นเพื่อนบ้านที่ดี เธอน่ารักทำอาหารอร่อยมากด้วย”“แต่นายจ้องเธอนานแล้วนะ”“ก็แค่เป็นห่วงเห็นมากันแต่ผู้หญิงแล้วก็ท่าทางจะเมามากด้วย” เขาไม่เคย
last updateLast Updated : 2025-08-20
Read more
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status